Samen op Schrijfavontuur

Een tijd geleden kwam ik, per toeval (of niet?) iemand tegen, die net als ik, op schrijfavontuur is, namelijk Sandy Stokkel van Ontdekkingsreis door schrijversland
We besloten elkaar te volgen en op een dag trok ik de stoute schoenen aan en stuurde haar een bericht.

We vonden het zo leuk dat we het plan op hebben gevat om hierover een pagina aan te maken, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden over onze schrijfavonturen. We maken allerlei dingen mee, waar we elkaar graag van op de hoogte houden.

Zo kan ik van Sandy leren en zij misschien van mij. Leuk, toch? 
Wil je meer over Sandy weten, check dan haar site 

Schrijfinspiratie aangewakkerd

schrijfinspiratie aangewakkerd

Hé Ellen,

Hier ben ik weer met een nieuwe brief. Het was weer erg leuk om jouw brief van vorige week te lezen.

Iets afmaken waar je aan begint

Net als jou was ik vroeger in de veronderstelling dat je iets af moest maken zodra je er eenmaal aan begonnen was. Geen idee waar dat eigenlijk precies vandaan kwam. Het voelde altijd een beetje als falen als het dan niet lukte. Gelukkig weet ik inmiddels beter. Inmiddels heb ik genoeg projecten gestart, waarvan er een heleboel niet uitgepakt zijn zoals eerder gedacht of gehoopt. Heb ik dan gefaald? Welnee! Heb ik ervan geleerd? Jazeker!

Ik denk dat het juist heel goed is om op deze manier te leren en te ontdekken. Niemand weet van tevoren precies hoe iets gaat lopen en of het dan is zoals je in je hoofd hebt. Ik vind de uitspraak “Be careful what you wish for, you might get it” daarom ook altijd erg interessant en op verschillende manieren te interpreteren. 

Je kunt opnieuw kiezen

Jij schreef vorige week in jouw brief dat je altijd opnieuw kunt kiezen. Dat is ook echt zo. Het is niet zo dat je ergens voor de rest van je leven aan vastzit. Als er mensen zijn die hun naam kunnen veranderen, van geslacht kunnen veranderen, hun uiterlijk met een operatie kunnen veranderen – om even een paar extremere voorbeelden te noemen 😉 – dan kunnen wij best een andere keuze maken. Oftewel: van gedachten veranderen. Daar is niks mis mee.

Als je ergens aan begonnen bent, kun je namelijk best ontdekken dat iets je niet ligt, dat je iets toch minder leuk vindt, of dat iets gewoon moeilijker blijkt te zijn. Noem het maar op…  Of het is gewoon even niet het juiste moment. Dit laatste is bij mij vaak het geval. 

Schrijfinspiratie aangewakkerd

Het lastige bij mij – of leuke, hihi –  is dat een keuze maken (op creatief gebied) vaak gevolgd wordt door inspiratie. Mijn keuze om mij te gaan richten op mijn manuscript, is blijkbaar gevoelsmatig een keuze geweest om mij te gaan richten op schrijven in het algemeen. Inmiddels fladderen er alweer allerlei ideeën door mijn hoofd, die echt niet allemaal te maken hebben met mijn manuscript. Mijn schrijfinspiratie is aangewakkerd!

Aan de ene kant een klein beetje frustrerend, want hé: ik had juist een keuze gemaakt, omdat ik niet alles tegelijk kan doen. Maar aan de andere kant vind ik het wel een mooi proces. Blijkbaar was het dus een goede keuze. En deze nieuwe inspiratie krijg ik niet voor niets, denk ik dan maar. Nu is het alleen aan mij om te kijken wat ik ermee ga doen en of ik er nu al iets mee ga doen… P.s. Ben je al nieuwsgierig? 😉

Manuscript

Afgelopen weken heb ik weer aan mijn manuscript gewerkt. Het gaat nog niet heel hard, omdat ik nog een beetje aan het stoeien ben met mijn nieuwe perspectief. Toch ben ik al echt tevreden met wat ik tot nu toe heb geschreven. Het voelt alsof ik op de goede weg zit. Stapje voor stapje kom ik er wel…

Scentsy

Ook met Scentsy ben ik lekker aan het stoeien geweest. Ik heb van verschillende waxbars testers gemaakt. Op die manier kan ik mensen kennis laten maken met de heerlijke geuren. Het is superleuk en supersimpel om te doen, dus laat mij maar “prutsen”, om in jouw gevleugelde woorden te blijven 😉… Ik hoop snel andere mensen blij te maken met heerlijke geuren. Zeker ook omdat ik weet dat dit een gezonder alternatief is voor (geur)kaarsen. En de keuze is reuze(leuk)!

Presenteren voor een groot publiek

Ik heb bewondering voor jouw wens om op een podium te staan en van daaruit lezingen te geven. Mij niet gezien! Ik vind het leuk om mensen te inspireren en ze van alles te vertellen… op papier, haha.  Ik hoop dat het jou lukt om je wens waar te maken en hier professioneel mee aan de slag te kunnen gaan. Volgens mij is dit namelijk een wens die je al langer hebt. In elk geval al vanaf het moment dat wij elkaar leerden kennen. Het is je gegund! Ik ben benieuwd naar de ontwikkelingen. Houd mij zeker op de hoogte!

Tot zover mijn brief.  Ik kijk nu alweer uit naar jouw antwoord…

Liefs, Sandy

Doe wat goed voelt!

Hey Sandy,

Ik had natuurlijk al op social media gezien en gelezen dat je met bepaalde keuzes aan het worstelen was. In jouw vorige brief ging je er dieper op in. Fijn om te lezen dat het je de nodige rust geeft dat je nu sommige plannen even in de ijskast hebt gezet. Soms is dingen wegstrepen een manier om verder te komen.

Ongestoord genieten

Groot gelijk om de voorjaarsvakantie te gebruiken als rustmoment. Jammer genoeg was je in de kerstvakantie ziek en kon je niet optimaal genieten van je vrije tijd. Ik weet als geen ander hoe belangrijk zo’n break is en hoe je deze nodig hebt om op te kunnen laden. Gelukkig is het je dit keer wel gelukt om te relaxen en vooral heel veel leuke dingen met je gezin te doen. Good for you!

Keuzestress

Ik heb al vaker geschreven dat ik het zo knap vind van je dat je met zoveel dingen tegelijk bezig kunt zijn. En ik weet ook zeker dat je dit had gekund als je energielevel hoger was geweest. Aan de andere kant is het misschien ook een seintje van je lijf dat je niet alles kunt doen, maar dat het belangrijk is om te kiezen. Hoe lastig dat ook is.

Je kunt opnieuw kiezen

Voor mij is het altijd moeilijk om te bepalen wat de juiste keuze is. Vooral omdat ik altijd dacht dat wanneer ik voor het ene koos, het andere definitief van de baan was. En dat is dus helemaal niet zo. Je kunt namelijk op ieder moment weer een nieuwe, andere keuze maken. Soms denk je dat iets het helemaal is en als je eraan begint kan het tegenvallen. Ik was van mening dat je moest afmaken waar je aan begonnen was. Gelukkig kun je op ieder moment anders beslissen. Er is immers niemand die jou kan vertellen wat je moet doen, dat mag je lekker zelf bepalen!

Manuscript

Het lijkt mij een heel logische keuze dat je gaat voor je manuscript herschrijven. Je bent nu al zo ver gekomen, het is het laatste stukje. En ja, ik weet heel goed dat jij, net als ik, droomt van een bestseller, van een uitgegeven boek. Dat je je eigen boek in je handen kunt houden. Een magisch moment. En dat gun ik je echt van harte. Dus ik hoop dat je droom uitkomt. Je bent in ieder geval een heel eind op weg.

Scentsy

Dit vind ik ook een goede keuze. Natuurlijk heb ik je proces op de voet gevolgd op je social mediakanalen. Het is echt heel boeiend. Zoals ik al schreef, ik wist niet dat gewone geurkaarsen zo slecht voor je waren. Wel heel fijn dat er een gezond en beter alternatief is. En je bent heel goed bezig met alles wat je geleerd hebt en wat je deelt met ons. Top!

Persoonlijke ontwikkeling

Het getuigt van goede zelfkennis om gas terug te nemen en je te richten op de dingen die je energie geven en waar je blij van wordt. Ook als dat betekent dat je even afstand moet nemen van dingen die je leuk vindt. Ik denk dat het goed is om je te blijven ontwikkelen. Dat doe je ook en dat siert je. Momenteel staat dat bij mij op een iets lager pitje. Ik lees nog wel boeken over persoonlijke ontwikkeling, maar heel actief ben ik er niet mee bezig. Al denk ik dat ik mezelf toch persoonlijk blijf ontwikkelen met de dingen die ik nu doe. Misschien hoef je er ook niet per se bewust mee bezig te zijn om je te ontwikkelen. Ik denk dat dat een automatisch proces is. En dat noemen we ‘leven’. 😉

Mijn lezing

Wat was het fijn om te lezen dat je trots op mij bent. Dat deed me echt goed. Hee lief! Ik heb over mijn ervaringen een podcastaflevering opgenomen. Die kun je hier beluisteren.
Het was spannend, maar o zo leuk. Gezonde spanning is nodig om optimaal te kunnen presteren. Ik weet dat ik het kan, dat het me ook lukt op het moment dat het erom gaat. Nu klinkt het misschien heel zwaar of heftig, maar zo bedoel ik het niet. Ik vond het van te voren spannend, maar toen ik op het podium werd uitgenodigd, viel de spanning van me af. En vanaf dat moment was het genieten!

Smaakt naar meer. Het smaakte ook echt naar meer. Misschien heb je dat inmiddels ook meegekregen, maar ik wil er graag professioneel iets mee doen en ben druk bezig mezelf daarin te verdiepen. Allemaal spannende en nieuwe dingen voor mij. Hopelijk vallen alle puzzelstukjes op hun plek en gaat het “lopen” zoals ik wil. Dat is nog even afwachten! Ik houd je uiteraard op de hoogte van de ontwikkelingen.

We zijn dus allebei druk met dingen die ons energie geven. Lekker doen waar je je goed bij voelt en waar je blij van wordt. En ik kan wel zeggen dat dat zeker lukt. Keep up the good work! 😊

Uiteraard kijk ik weer uit naar jouw brief!

Liefs Ellen

 

Verstandige keuzes maken

verstandige keuzes maken

Hoi Ellen,

De vakantie zit er weer op en het is dus weer tijd om een nieuwe brief te schrijven.

Vakantie

Afgelopen week was het bij ons voorjaarsvakantie. Die week heb ik gebruikt om lekker even bij te tanken. De vorige vakantie was ik uiteindelijk 2,5 week ziek, dus van echt vakantie houden, was toen geen sprake. Mijn doel voor deze vakantie was dan ook vooral even niks hoeven en genieten samen met mijn jongens.

En dat is gelukt hoor, hihi. Ik heb een heerlijk relaxte week gehad. Wel heeft die week alles even op pauze gestaan, dus ook dingen als schrijven e.d. Maar dat ben ik inmiddels wel van mijzelf gewend en daar geef ik mij ook lekker aan over. Ik merk dat ik toch niet de rust kan vinden om mij op schrijfwerk te richten, als de jongens om mij heen hangen. Zeker niet als ik niet al heel “diep” in een schrijfproject zit.

Keuzes maken

In mijn brieven schrijf ik regelmatig over al mijn verschillende (creatieve) plannen en activiteiten. Er zijn gewoon zoveel dingen die ik leuk vind om te doen. Maar sinds jouw vorige brief en een goed gesprek met mijn beste vriendin, ben ik toch tot de conclusie gekomen dat ik keuzes moet maken. Het gaat gewoon niet dat ik alles tegelijk kan blijven doen, dat kan niemand. En ook al wil ik dat zo graag, het gaat gewoon niet.

Ik heb besloten dat ik moet kiezen, hoe moeilijk dat ook is. En ik weet ook dat het verstandiger is om echt voor één ding te gaan, maar dat vind ik toch lastig 😉… Daarom heb ik er voor nu voor gekozen om mij op twee dingen te gaan richten de komende tijd. Ik zeg “voor nu”, want het feit dat ik nu kies om bepaalde dingen even niet op te pakken, betekent natuurlijk niet dat ik het helemaal loslaat. Het is alleen verstandig om eerst iets af te ronden of om ervoor te zorgen dat iets echt goed loopt, voordat ik verder ga met iets anders (erbij).

Manuscript

Natuurlijk was het niet makkelijk om te kiezen… Maar aan de andere kant eigenlijk ook weer wel. Want jij en ik weten dat ik één grote droom heb. Dat is het uitgeven van mijn manuscript en mijn eigen kinderboek in mijn handen kunnen houden. Die eerste keuze was dan ook snel gemaakt. Mijn droom is te groot en ik ben inmiddels al zover, dat stoppen echt geen optie is. 

Hopelijk vind ik ook meer rust om ook echt te gaan zitten voor mijn manuscript, nu ik andere dingen even op pauze heb gezet. Ik merk dat ik opstartproblemen heb en het voor mij uit blijf schuiven en dat wil ik niet meer. Ik heb een missie! Haha…

Scentsy

Het andere wat ik wil blijven doen, is Scentsy. Dat vind ik gewoon superleuk. De producten zijn heel interessant en de mogelijkheden zijn groot. Het motto van Scentsy is: Vul je leven met heerlijke geuren. Dat wil ik ook. En dan heb ik het niet alleen over mijn leven, maar ook over het leven van andere mensen. 

Zoals ik in mijn nieuwe Facebook groep al schreef – superleuk trouwens dat je daar ook gezellig inzit 😉 – Ik wil graag dingen delen waar je blij van wordt, “happy vibes” verspreiden en daarmee mensen helpen om weer lekker in hun vel te zitten. En ik weet gewoon dat Scentsy een goede start is hierbij. Mocht je nog mensen kennen die wel een beetje “geur” in hun leven kunnen gebruiken, stuur ze gerust mijn kant op 😉

Even pauze

Deze keuzes betekenen wel dat er een aantal plannen even op pauze worden gezet; zoals mijn chakra carddeck en de plannen rondom mijn (digitale) tekeningen. Zodra ik mijn manuscript af heb en weer heb opgestuurd, komt er tijd vrij voor iets anders. En dan moet ik natuurlijk niet weer in de valkuil stappen van teveel tegelijk willen doen, maar dat komt hopelijk wel goed.

Persoonlijke ontwikkeling

Het derde ding wat ik nog wel tussendoor blijf doen, is mij verder ontwikkelen op persoonlijk vlak. Ik kan het gewoon niet laten om die interessante boeken te lezen of af en toe even een video van een cursus te kijken. Maar dat is vooral ontspanning, dus dat kan geen kwaad, lijkt mij. Zolang ik dat dus echt tussendoor blijf doen en het grootste deel van mijn tijd inplan met Scentsy en schrijven, moet het goed komen.

Trots

Mag ik tenslotte zeggen dat ik heel trots op je ben? In jouw brieven schreef je al over het naderende symposium waar jij mocht spreken, in het Engels… Inmiddels weet ik dat het symposium is geweest en dat het fantastisch ging. Waarschijnlijk wil jij hier lekker nog veel meer over vertellen in jouw volgende brief, maar ik wilde hier alvast kwijt dat ik het echt heel knap van je vind! En wat fijn dat het goed ging! Ik ben benieuwd naar je verhaal.

En daar sluit ik mijn brief mee af. Ik kijk uit naar die van jou volgende week!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Goed werk heeft tijd nodig!

goed werk heeft tijd nodig

Hey Sandy,

Momenteel is het hier volop carnaval. Niet dat ik daar aan meedoe, haha. Mijn kinderen vinden het wel leuk en genieten met volle teugen en dat is het belangrijkste.

Ik kan zo genieten van jouw veerkracht en plannen. Je bedenkt iedere keer weer iets nieuws waar je je vervolgens helemaal instort. Knap! Uiteraard heb ik, zoals altijd, met veel plezier jouw brief gelezen.

We doen het op onze manier

Wat jij in je vorige brief schreef over hoe coaches te werk gaan en hoe jij dat doet, daar kan ik me helemaal in vinden. We doen het gewoon op onze eigen manier. Toch blijft het ergens knagen dat mensen veel geld betalen om iets te horen wat (bij lang niet iedereen) niet werkt. En ja, ik heb er zelf ook geld in gestopt. Misschien is dat mijn les geweest. Dat ik het niet bij anderen hoef te zoeken en dat ik er zeker geen hopen geld voor hoef te betalen…

Chakra’s

Grappig dat jij je opnieuw in iets nieuws hebt verdiept. Het zijn inderdaad dingen die allemaal met elkaar in verbinding staan. Ik kan me voorstellen dat het je helpt om zoveel mogelijk hierover te leren om het grote geheel te kunnen overzien. Zeker met je ideeën over geuren en misschien ook edelstenen. Het lijkt op een puzzel die langzaam in elkaar begint te passen. Ik ben dan ook erg benieuwd wat je allemaal ontdekt en hoe dat bij elkaar past. Het gaat je zeker lukken om dat te leren.

Spannend nieuw project

Het ontwikkelen van een eigen carddeck lijkt me heel gaaf. Je bent in ieder geval goed op weg. Met jouw teken/ontwerpkunsten moet het zeker lukken om iets magisch te creëren. Het lijkt mij een super gaaf proces. Iets bedenken, uitwerken en vervolgens tot leven brengen. Van niets iets maken, zal ik maar zeggen. Dat verlangen heb ik overigens ook een tijdje gehad. Niet om een carddeck te ontwikkelen, maar stationery (papierwaren). Met eigen quotes en foto’s die ik gemaakt had. Het is er nooit van gekomen 😉. Maar wie weet, als iets eenmaal in je hoofd zit…

Ontwikkelingen rondom jouw manuscript

Ik was zo benieuwd hoe de ontwikkelingen rondom jouw manuscript verliepen. Het bleef alleen angstvallig stil, dus ik had de hoop een beetje opgegeven dat je er überhaupt iets over teruggekregen had. Wat tof dat ze de moeite hebben genomen om je manuscript serieus te behandelen. Dat ze het hebben gelezen en zeer gerichte feedback hebben gegeven. Daarmee kun je aan de slag. Het is een mooie vervolgstap. Het zou natuurlijk nog gaver zijn geweest als ze meteen heel enthousiast waren en direct met je aan de slag zouden gaan. Maar, dit is een heel mooi uitgangspunt. Heb je toch maar mooi voor elkaar gekregen. Top!!

Herschrijven

De deur is zéker niet dicht. Sterker nog, het lijkt mij juist een uitnodiging om aanpassingen door te voeren en een nog beter verhaal af te leveren. Dan kunnen ze niet meer om je heen!!
Het herschrijven is en blijft een lastige klus. Tenminste, dat is mijn mening. Ik houd er niet echt van. Tenzij je heel specifieke feedback hebt gehad, waar je echt mee aan de slag kunt. Dat is wel fijn. Je weet dan in ieder geval waar in het verhaal aanpassingen moeten komen. Anders is het een beetje alsof je met losse flodders schiet, als je begrijpt wat ik bedoel 😉. Ik zeg altijd: Goed werk heeft tijd nodig.

Steeds een stapje verder

Nu je weet wat je te doen staat is het een kwestie van doorpakken. Ik hoop dat je genoeg energie over hebt om dat te kunnen doen. Misschien dat andere dingen dan even moeten wachten. Of je verdeelt je activiteiten, zodat je genoeg energie hebt om aan meerdere dingen te werken. Het is wel zo dat je nu alweer een stukje verder bent. Langzaamaan kom je dichterbij het einddoel. Ik ben heel benieuwd. Ik duim met je mee.

Scentsy

Op Instagram had ik al een en ander voorbij zien komen over je nieuwe uitdaging. Het ziet er echt leuk en goed uit. In een privé-chat had je me al wat beter geïnformeerd. Shocking dat “gewone” geurkaarsen en wax melts zo slecht voor je gezondheid zijn. Daar had ik echt geen weet van. En ik denk de meeste mensen niet, als ik eerlijk ben. Het is gewoon gezellig om je huis lekker te laten ruiken met verschillende geuren. Maar als het niet goed voor je is, moet je een ander alternatief zoeken. Jij hebt dat gevonden! 😊

Consulent

Heel cool dat jij jezelf nu consulent mag noemen. Ik ben ook erg benieuwd wat het je allemaal gaat opleveren. Het is sowieso fijn om anderen te kunnen helpen en informeren. Dat geeft een goed gevoel, vind je niet? Het filmpje dat je op Instagram had gezet, zag er super mooi en professioneel uit. Je hebt de gave om dingen rustig en duidelijk uit te leggen.

Mijn proces

De afgelopen week heb ik mijn verhaal afgemaakt en opgestuurd. Dat verhaal wat ik zou vertalen in het Engels. Het was best een klus, maar wel leuk. Zoals ik al schreef, het geeft nieuwe mogelijkheden. En inderdaad, waarom mag je niet groots dromen? Dat geeft richting en je hebt iets om naar toe te werken. Je weet maar nooit waar het toe kan leiden, nietwaar?

Verder ben ik druk met de voorbereidingen voor volgende week. Het begint nu steeds dichterbij te komen. Gelukkig heb ik al contact gehad met de andere spreekster en dat was heel fijn. Een super aardige dame die de theoretische kant van burn-outs gaat behandelen. Mijn ervaring zal ze gebruiken om de theorie te verduidelijken. Heel spannend hoe dat gaat uitpakken. Deze week zal ik maar eens aan de slag gaan om mijn verhaal in het Engels te oefenen, haha. Dat kan best nog een dingetje worden, maar komt goed!

Nou, dat was het weer voor deze week. Ik hoop dat je met plezier mijn brief hebt gelezen en de volgende keer als ik mag schrijven, zal ik alles delen over het symposium.
Voor nu kijk ik uit naar jouw brief.

Tot snel.

 

Liefs Ellen

 

Chakra's en Scentsy nieuwe uitdagingen

Hé Ellen,

Leuk om jouw brief vorige week weer te lezen! Grappig om te zien hoe we allebei veranderd zijn
sinds onze eerste brief, nu 185 brieven geleden…! Dit jaar gaan we gewoon de 200 brieven halen.
Wauw…

Inspiratie

Ik vertelde jou in mijn vorige brief over Dzanella en ik heb moest wel gniffelen om jouw reactie. Ik
had niks teveel gezegd over dat zij wel een beetje too much is. Toch vind ik haar vaak rake dingen
zeggen, die iets in mij triggert. En mij idee is: als iets je triggert, dan is dat niet voor niets.
En nee, je moet zeker niet doorklikken naar haar website en haar aanbod… Dat heb ik uit
nieuwsgierigheid één keer gedaan en toen wist ik niet hoe snel ik het weer weg moest klikken, haha.
Van die bedragen kun je heerlijk een weekendje of weekje weg. Waar ik het dan ook liever aan
uitgeef ��… Gelukkig is Instagram gratis…

Van je geloof gevallen

Jij schreef dat je een beetje van je geloof gevallen was en klaar bent met al die law of attraction
coaches. Het is inderdaad zo dat ze allemaal hetzelfde zeggen, maar dan net even anders of vanuit
een andere hoek. Ik probeer het tegenwoordig gewoon lekker op mijn manier te doen. Als je alles
doet op de manier die al die coaches zeggen, dan is het echt een soort dagtaak en mijn gevoel zegt
dat het geen moeite moet kosten.

De ene keer ben ik dus meer bezig met het visualiseren van dingen en een ander moment trekken
affirmaties mij heel erg. Ik moet dan altijd denken aan de woorden van Kim Munnecom, dat het “fun
and ease” moet zijn. Zodra het op “werken” gaat lijken, ga je volgens mij je doel voorbij en werkt het
alleen maar averechts.

Chakra’s

Ik ben mij momenteel meer aan het verdiepen in chakra’s. Chakra’s trekken mij al een aantal jaren en
ik heb in die tijd al regelmatig van alles hierover gelezen, maar iets in mij zegt dat ik hier iets mee
moet doen. Eerste stap is dus om nog meer informatie tot mij te nemen. Dat is ook het stukje
persoonlijke ontwikkeling waar ik toch altijd wel mee bezig ben.
Chakra’s hebben raakvlakken met human design en ook met de wet van aantrekking, plus dat het
daarnaast gewoon heel goed is voor je als je chakra’s in balans zijn.

Chakra’s carddeck

Naast dat chakra’s mij erg interesseren, heb ik ook al tijden het idee in mijn hoofd dat ik een eigen
carddeck wil ontwikkelen. Eentje waar mensen ook echt iets aan hebben en niet alleen voor de leuk,
zoals ze dat noemen. Als je chakra’s in balans zijn, zit je lekkerder in je vel, waardoor je makkelijk
kunt leven vanuit je human design, wat ervoor zorgt dat de wet van aantrekking beter voor je gaat
werken… Een mooie missie, toch?

Daarnaast kan ik al mijn creatieve vaardigheden hierin kwijt, zowel op schrijfgebied als tekengebied.
Ik wil namelijk alles zelf ontwikkelen. Een groot project dus… waar ik mijzelf lekker de tijd voor geef.

Manuscript

En dat mijzelf de tijd geven, moet ook wel, omdat ik daarnaast ook weer bezig ben met het
herschrijven van mijn manuscript. What else is new? ��
Ik heb al enige tijd niks gedeeld over de ontwikkelingen van mijn manuscript. Dat was o.a. doordat
het een paar maanden heeft geduurd voordat ik reactie kreeg van de uitgeverij waar ik het naar op
had gestuurd. En toen werd ik ziek en was mijn manuscript niet mijn prioriteit.

Herschrijven

De uitgeverij was op zich wel positief over mijn verhaal, maar nog niet overtuigd om de volgende
stappen te zetten. Wel heb ik uitgebreide feedback gekregen waar ik mee aan de slag kan gaan, en
inmiddels dus ook al een beetje mee ben gestart. Ik ben dus niet binnen, maar de deur is ook nog
niet helemaal dicht, als je snapt wat ik bedoel.

De komende weken (maanden) ben ik dus bezig met herschrijven. Het zijn geen schokkende dingen,
maar ik moet nog wel hier en daar bedenken hoe ik dingen ga doorvoeren. Eén van de grootste
wijzigingen is mijn vertelperspectief, dus daar gaat veel tijd inzitten. Maar dat is tijd die voor het
verhaal zeker de moeite waard gaat zijn, want het kan haast niet anders als dat dit het verhaal nog
beter gaat maken. Dit valt vooral onder het kopje: waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht…?

Nieuwe uitdaging

Jij schreef in jouw vorige brief over jouw nieuwe uitdaging. Jij mag een lezing gaan geven in het
Engels. Dat gaat jou ongetwijfeld lukken, daar ben ik van overtuigd. Net als het verhaal voor de Alice
in Spiegelland bundel, die je ook aan het vertalen bent naar het Engels. Jij vertelde heel enthousiast
over jouw droom om door te breken als internationale schrijver. Een heel mooi streven… En wie zegt
dat je niet groots mag dromen? Zo zie ik al helemaal voor mij dat mijn boek verfilmd wordt tot een
serie en in de hele wereld via Netflix te zien is. Ik droom gewoon lekker met je mee!

Scentsy

Even iets heel anders… Naast alle creatieve uitdagingen waarmee ik mijzelf heerlijk omring elke dag,
ben ik ook met iets heel nieuws gestart. En het is dan wel nieuw, het heeft toch ook raakvlakken met
waar ik al eerder mee bezig was. Sinds 1 februari mag ik mijzelf onafhankelijk Scentsy consulent
noemen.

Scentsy is een bedrijf dat allerlei geurproducten verkoopt. Je weet misschien nog wel dat ik enige tijd
geleden ben gestart met het zelf maken van wax melts, van die kleine wax blokjes die je kunt laten
smelten via een brandertje. Superleuk om te maken, maar ik had al snel door dat ik daar
businesswise niet veel mee zou kunnen. Of althans, dat kan wel, maar als je zelf dat soort dingen
maakt en verkoopt, dan moet je aan allerlei regels en wetgeving voldoen. Lees: niet haalbaar voor
een klein bedrijf. Maar geurproducten trekken mij nog steeds. Ik heb toen niet voor niks “Sandy’s
geurcreaties en kristallen” in het leven geroepen.

Wax bars

Via iemand ontdekte ik een paar maanden geleden Scentsy. Bij Scentsy kun je o.a. wax warmers
kopen die je kunt gebruiken om wax bars te laten smelten, waardoor er een heerlijke geur losgelaten
wordt in je huiskamer – of waar dan ook. Het voordeel van deze wax warmers is ook nog eens dat
het beter is voor het milieu en voor jezelf. Ik zal de details voor nu laten zitten, maar ik was gelijk fan!

En bij Scentsy kun je jezelf als consulent aanmelden. Dat betekent dat andere mensen, via mij, bij
Scentsy producten kunnen kopen. Bij Young Living kan dat ook, daar ben ik ook al 1,5 jaar
brandpartner (andere naam, dezelfde betekenis), maar daarvan heb ik persoonlijk een beetje moeite
met de prijs van de producten en voelt het voor mij niet goed om dat echt te gaan promoten.

Scentsy daarentegen is gewoon zo leuk en fijn, dat ik het heel leuk vind om te laten zien wat ik zelf
heb. En wie weet, maak ik anderen ook wel nieuwsgierig. Een nieuwe uitdaging dus…
Tot zover mijn brief, die weer veel te lang geworden is, zie ik nu. Haha…
Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Plannen en uitdagingen

plannen en uitdagingen

Hey Sandy,

 

Wat was het weer een leuke brief vorige week.

Inspirerende mensen

Ik heb meteen gezocht naar die inspirerende vrouw waar jij het in je brief over had. Inderdaad, ze is redelijk aanwezig, haha. Ik had haar volgens mij al eens eerder voorbij zien komen. Het is overigens niet iemand die ik volg. Ik hou best van drukke mensen, maar dit was een beetje too much voor mij. Ook heb ik eens naar haar bio gekeken en de linktree pagina geopend. Wat me dan meteen opvalt is het grote bedrag dat ze vraagt voor haar diensten. Eerlijk gezegd stuit me dat ontzettend tegen de borst.

Van mijn geloof gevallen

Om maar met de deur in huis te vallen; ik ben een beetje klaar met law of attraction coaches. Geen idee hoe dat precies komt, maar het is gewoon zo. Met Bart heb ik het er regelmatig over en hij heeft me wel een spiegel voorgehouden. Het klopt wat hij zegt: die coaches zeggen steeds hetzelfde, alleen een beetje anders verpakt. Mensen die hier gevoelig voor zijn (en dat is vaak zo als je je kwetsbaar voelt of in een moeilijke periode zit en graag een andere waarheid wil horen) “trappen” hier in. Op deze manier verdienen zij veel geld. En daar heb ik moeite mee. Ik bedoel, waarom moet je meer dan 1.000 euro betalen voor zoiets? Eigenlijk te gek voor woorden, als je het mij vraagt.

Praktische oefeningen

Wat fijn dat je zoveel baat heb gehad bij de oefening van Dzanella. Dat klinkt als een redelijk praktisch iets waar je best wat aan kunt hebben. En, toeval bestaat niet, hoe mooi dat juist dat doel (je lichaam in balans) overbleef. Zo zie je maar, onbewust is dat iets waar je blijkbaar het meest mee bezig bent en daar mag je je nog bewuster van zijn. Hoe je daar dan aan gekomen bent, is van minder belang. Je gaat ermee aan de slag en dat is het belangrijkste.

Wandelen

Dat is een activiteit die we gemeen hebben. Ik hou enorm van wandelen. Het liefst ga ik iedere dag minstens een uur. Helaas is het er de afgelopen weken niet altijd van gekomen, maar dat had echt met het slechte weer te maken. Eerlijk gezegd ben ik wel echt een mooi weer wandelaar. In de stromende regen vind ik het een stuk minder gezellig en sportief, haha. In de begintijd van Nooit meer op dieet ging ik trouw iedere dag, weer of geen weer. Dat doe ik niet meer. Ik ga als het kan en als het een keer niet zo is, vind ik het ook prima.

The Conqueror en Ommetje

Wat leuk dat je dat nog steeds doet. Ik vond het ook wel wat hebben. Het is een behoorlijke stok achter de deur en je steunt een goed doel, wat ik ook mooi vind. De medailles zien er trouwens ook echt heel bijzonder uit. Leuk ook om te kiezen voor routes die je met eigen ogen hebt gezien. Dat zorgt voor herkenning en maakt het nog leuker. Een feestje om te doen. Over Ommetje heb ik inderdaad al vaker positieve dingen gelezen en gehoord. Het schept een band om te weten dat heel veel mensen hieraan meedoen. Dat doe je heel goed. Ik weet zeker dat het je helpt om je conditie en energielevel op te bouwen.

Gewoonten

Het kost inderdaad behoorlijk wat tijd om nieuwe gewoonten in te slijten en in je dagelijkse leven te integreren. Ik vond het een goede tip van Cynthia om een nieuwe gewoonte naast een oude gewoonte aan te leren. Het voorbeeld dat ze gaf van tanden poetsen is bij mij blijven hangen. Wat helaas wel zo is, dat een nieuwe gewoonte ook weer net zo snel kan verdwijnen, omdat oude gewoonten hardnekkiger zijn dan nieuwe. Vooral op moeilijke momenten willen die oude, vertrouwde gewoonten nogal eens de kop opsteken. Maar goed, ik zal heus niet de enige zijn bij wie dat zo werkt! 😉

Nieuwe plannen

Uiteraard ben ik nu wel een tikkeltje nieuwsgierig wat je nog meer voor plannen hebt en dan op het mentale gebied. Ik heb een vermoeden…
Nieuwe plannen maken kan je veel energie geven. Het is een mooie uitdaging en het geeft je leven richting. Altijd maar hetzelfde blijven doen, geeft immers ook dezelfde resultaten. Heel cliché misschien, maar zo is het wel.

Nieuwe uitdaging

Ik heb je wellicht al verteld over de lezing die ik in februari mag geven? Ik weet het niet meer zeker. In ieder geval brengt dat een nieuwe uitdaging met zich mee, want deze lezing zal in het Engels zijn. Best spannend. Mijn Engels is namelijk niet slecht, maar het is natuurlijk niet mijn natuurlijke manier van spreken. Ik ben dus druk bezig om mijn verhaal in het Engels op te schrijven en dit goed voor te bereiden.

Het verhaal dat ik schreef voor de Alice In Spiegelland bundel ga ik ook proberen te vertalen in het Engels, omdat de bundel ook in het Engels zal worden uitgegeven. Ik kon dat ook uitbesteden, maar ik vind het een mooie klus. Bovendien geeft het me misschien ook mogelijkheden om andere verhalen in het Engels te (her)schrijven. Een droom: internationaal doorbreken als schrijver. Heel groots, maar wel een mooi streven, toch?

Tot zover mijn brief. Ik hoop dat je hem met veel plezier zult lezen en kijk uit naar jouw antwoord. Een fijne, sportieve week gewenst en tot snel.

 

Liefs Ellen

Mijn lichaam in balans

 

Hé Ellen,

Heerlijk om het nieuwe schrijfavontuurjaar weer te kunnen starten met het lezen van jouw gezellig brief vorige week. 

Terugblik 2023

Mijn vorige brief was eind 2023 en dat klinkt alweer heel lang geleden… Hierin schreef ik een soort terugblik op afgelopen jaar. En jouw brief vorige week was een mooie start van een nieuw jaar. Vandaag wil ik ook vooruitkijken.

Inspirerende mensen

Op Instagram volg ik diverse vrouwen die mij op een of andere manier inspireren. Zo hebben wij het bijvoorbeeld al vaker gehad over Kim Munnecom. Maar een paar maanden geleden ontdekte ik weer iemand anders; Dzanella Tihic. Ik weet niet of jij haar al kent, maar anders is het zeker de moeite waard om een kijkje te nemen. Ik moet je wel waarschuwen: als je Kim al “aanwezig” vindt, dan ben ik benieuwd hoe je Dzanella gaat ervaren. Ik moest in het begin, en af en toe nog steeds 😉, erg aan haar wennen. Maar toch trokken haar post, woorden en reels mij. 

Oudjaarsavondritueel

Dzanella noemt zichzelf een manifestatie mentor en deelt in haar post ook veel tips en trucs. Wat ik wel leuk vind, is dat haar manier echt anders is dan die van Kim. Dzanella deelt dingen die je makkelijk zelf kunt uitproberen. Eén van die dingen was een ritueel om 2024 mee te starten. Het idee was dat je dan 13 doelen voor het nieuwe jaar ging opschrijven op losse briefjes. Vanaf Kerst moest je dan elke dag één briefje verbranden tot je er eentje overhield. Op die manier geef je 12 doelen over aan het Universum en het 13e doel is er eentje waar je zelf actief mee aan de slag gaat in 2024.

Zoals je wellicht nog wel weet ben ik vanaf Eerste Kerstdag bijna 2,5 week ziek geweest en heb ik mij niet zo bezig gehouden met die briefjes. Toch trok het mij en heb ik het ritueel in één keer, op Oudjaarsavond, uitgevoerd. Ik vond het wel bijzonder, moet ik je eerlijk zeggen. 

Mijn doel voor 2024 – mijn lichaam in balans

Wat ik ook mooi vind, is het doel wat overbleef: mijn lichaam in balans. Van alle doelen – en 13 doelen bedenken terwijl je eigenlijk helemaal geen doelen wilde bedenken, is best lastig – vond ik dit doel het mooist. En persoonlijk ook het belangrijkst. Het vat alles samen waar ik mee aan het stoeien ben geweest de afgelopen jaren, sinds mijn eerste Coronabesmetting.

Ik ben er dan ook direct mee aan de slag gegaan. Die eerste week vooral in mijn hoofd met plannen en dingen bedenken om te doen, ik was tenslotte nog steeds ziek. Maar daarna ben ik gestart met de eerste uitvoering.

Wandelen

Om meer beweging te krijgen, heb ik mijzelf voorgenomen om elke dag een rondje te gaan wandelen. Waarbij ik mijn werkdagen nu nog niet meetel, omdat dit lastig is. Als het straks ’s avonds weer licht is, kan ik op die dagen na het avondeten nog gaan wandelen en dan komt het goed. Om mijzelf hierbij te stimuleren heb ik weer een aantal challenges gekozen bij The Conqueror, die jij wellicht nog wel kent van een paar jaar geleden. Het is een website waarbij je je, voor een bepaald bedrag, kunt aanmelden om een virtuele challenge te gaan lopen. Waarbij je na afloop een mooie medaille ontvangt.

Sinds die eerste challenge, het Krugerpark, heb ik er nog een paar afgerond. Momenteel staat mijn teller op zes afgeronde challenges, maar daar komen er dus nog meer bij. Momenteel ben ik in Mexico en doe ik de Chichén Itzá challenge. Deze heb ik gekozen, omdat ik daar met Martin ben geweest. Deze route, en de bijbehorende streetview, is dus één en al herkenning. Superleuk!

Ommetje

Verder heb ik mij aangemeld bij een groepje in de app Ommetje. Ik heb deze app wel eens eerder geprobeerd en welgeteld twee of drie keer gebruikt, maar ik ben opnieuw gestart. Ik merk dat ik veel meer gemotiveerd ben, doordat ik in een groepje zit. De eerste week zag ik iedereen punten verdienen, toen ik nog vanaf mijn bank – ziek zijnde – meekeek. Wat was ik blij dat ik daarna mijn eigen punten kon gaan verdienen. Inmiddels heb ik er 121 en heb ik de titel “doorbijter” verdiend.

Deze twee motivaties helpen mij tot nu toe om elke dag, buiten mijn werkdagen om, even te gaan wandelen. Zelfs vorige week toen het gladder was door de sneeuw, ben ik lekker eruit gegaan om te lopen. Gewoon je tempo aanpassen en gaan met die banaan.

Nieuwe routines

Ik heb weleens gehoord dat het ontwikkelen van nieuwe routines een bepaalde tijd kost. Gemiddeld schijnt het 66 dagen te duren voordat iets een gewoonte wordt. Uiteraard verschilt dit per persoon, en waarschijnlijk ook hoe trouw je iets doet, maar na ongeveer twee maanden zou mijn nieuwe doel (elke dag even wandelen) een nieuwe routine moeten zijn. Klinkt goed, toch?

Wat nog meer?

Natuurlijk is wandelen niet het enige waarmee ik aan de slag wil gaan om mijn lichaam in balans te krijgen. Het is echter wel een goede start. Zodra dit meer routine is, wil ik kijken wat ik nog meer kan doen. Wandelen is het lichamelijke stukje en dan heb je natuurlijk ook nog het mentale stuk. Hier ben ik de afgelopen jaren al druk mee aan de slag gegaan en ga hier lekker mee door. Met wellicht nog wel wat nieuws, maar daarover later meer…

Tot zover mijn brief over de start van 2024. Ik kan niet wachten om volgende week die van jou te mogen lezen.

Liefs, Sandy

 

 

Het jaar is begonnen!

het jaar is weer begonnen

Hey Sandy,

Zo, dat is alweer een tijdje geleden. Vorig jaar schreef jij de laatste brief van 2023. Wat klinkt dat ver weg, hè? Inmiddels zit de kerstperiode erop en is het nieuwe jaar in volle gang en hoe… Nu ik dit typ, sneeuwt het en is het behoorlijk fris. Dat was vorige week wel anders, haha.

Goede start van het nieuwe jaar

Ik ben het nieuwe jaar meteen goed begonnen. De afgelopen tien dagen ben ik met Bart op vakantie geweest naar het geweldige Abu Dhabi en Dubai en als klap op de vuurpijl nog een paar dagen Rome. Het was in een woord GEWELDIG! Wat hebben we genoten. Even waren we in een totaal andere wereld. Een dikke dikke aanrader! 😊

Terugkijken

Jouw vorige brief stond helemaal in het teken van terugkijken. Op het moment van schrijven, was dat het juiste moment om te doen. Ik heb dat vorig jaar (blijft gek klinken, terwijl het nog zo kort geleden is) ook gedaan. Een beetje nostalgisch word ik er altijd van.

Je mag trots zijn op alles wat je in 2023 bereikt hebt. Met als hoogtepunt toch wel het afmaken en insturen van je manuscript. Het blijft een fantastische mijlpaal, ongeacht de uitkomst. Ik ben trouwens erg benieuwd of er misschien al iets te melden is? Hint, hint 😉.

Geen (schrijf)doelen

Mooi om te zien dat het aanpassen van je verwachtingen/doelen een gunstig effect heeft gehad op ons allebei. Weet je wat het is met doelen? Je kunt teleurgesteld worden en gefrustreerd raken. Misschien onnodig. Het is zeker fijn om een stip aan de horizon te hebben waar je naartoe kunt werken, maar het moet je niet lam slaan of opjagen. Dan bereikt het juist een tegenovergesteld resultaat. Alles wat lukt, is dan alleen maar fijn. Terwijl als dingen niet lukken, je een heel vervelend gevoel eraan overhoudt.

Nieuwe dingen

Net als bij jou komen er bij mij meestal ook nieuwe dingen op mijn pad. De dingen die op jouw pad zijn gekomen, vind ik super gaaf. Human Design is reuze interessant, maar wel ingewikkeld. Ik moet nog steeds mijn bodygraph naar jou opsturen. Eerst even de exacte geboortetijd navragen aan mijn moeder, hihi.

Het digitale tekenen is een echte aanwinst voor je schrijven. Op die manier kun je kinderverhalen nog beter tot z’n recht laten komen. Geen idee of dat ook je uiteindelijke doel was, trouwens. Maar je wordt er zeker niet slechter van. Wie weet welke mooie dingen daar uit voortvloeien.

Meer tijd voor jezelf

Een hele verstandige beslissing om wat minder uur te gaan werken, zeker met Long Covid. De reden waarom is natuurlijk niet fijn, maar het brengt je vast heel veel. Zo heb je meer tijd over om de dingen te doen waar je blij van wordt en energie van krijgt. En dat heeft altijd een gunstige uitwerking, lijkt me.

Meer tijd voor jezelf komt iedereen ten goede. Je wordt er namelijk een stuk relaxter van en kunt daardoor meer tijd met je gezin doorbrengen. Zo zie ik het in ieder geval. Fijn dat het ook kan, want dat is niet vanzelfsprekend en voor iedereen weggelegd.

Mijn plannen

Ik heb inmiddels mijn verhaal voor de Alice in Wonderland bundel ingeleverd en aangepast. Het is echt erg leuk geworden, al zeg ik het zelf. Dat moment heeft ook mijn schrijfzin een boost gegeven, want in een paar dagen tijd plopten er twee verhalen op die ik heb ingestuurd voor schrijfwedstrijden. Zo heb ik toch weer de smaak te pakken. Heerlijk voelt dat!

Verder wil ik graag mijn verlangen om te spreken en voor te lichten verder gaan uitbouwen. Hopelijk komt er binnenkort weer een lezing. Ik wil dit ook wat professioneler doen, zodat mensen mij ook makkelijker kunnen vinden. Dus, dat betekent een goed LinkedIn profiel opstellen en bijhouden. Iets wat ik nog niet echt ken, dus daar zal ik wat energie in moeten stoppen. Een leuke uitdaging!

Tweesprong

Het voelt een beetje alsof ik bij een splitsing ben aangekomen. Wil ik echt meer bereiken met mijn verhalen of blijf ik het doen op de manier zoals ik deed (met als gevolg dat er niet heel veel zal veranderen)? Dat is de vraag. Als ik mezelf niet verander of dingen op een andere manier ga aanpakken, zal de uitkomst hetzelfde blijven. Ben ik daar tevreden mee of wil ik toch echt meer?

Dat is me nog niet duidelijk en ga ik dit jaar uitzoeken. Hoe? Geen idee, haha. Ik laat het maar over me heen komen en kijk wat er gebeurt. Dat is me vorig jaar ook heel goed bevallen. Niet te veel bezig zijn met wat moet, maar genieten van wat is. Klinkt makkelijk, toch?

Onze briefwisseling

En tenslotte wil ik benadrukken dat ik hoop dat we ook dit jaar weer net zoveel genieten van onze brieven dan de afgelopen jaren. Het blijft, en jij schreef het in jouw brief ook, ontzettend leuk om te lezen waar je mee bezig bent en wat je meemaakt. We plakken er een mooi (schrijf)jaar aan vast!

Zo, dit was het weer voor vandaag. Ik hoop dat je weer genoten hebt en ik kijk zoals altijd weer uit naar jouw brief.

Liefs Ellen

Een terugblik op het jaar 2023 

 

Hoi Ellen,

Ik heb weer genoten van jouw brief vorige week. Altijd een feestje om te lezen wat jou bezig houdt. 

Laatste brief van het jaar

Terwijl ik aan het nadenken was over het onderwerp van mijn brief, besefte ik mij dat dit de laatste brief van 2023 zal zijn. De rest van het jaar is het vakantie en ons kennende starten we onze briefwisseling pas weer op aan het begin van het nieuwe jaar. Een gek idee, wat mij natuurlijk aan het denken zette. Conclusie: het onderwerp van deze brief is geboren… Om even in de kerstsfeer te blijven 😉

Einde van het jaar 2023

Je kent het wel, opeens is het december. En sterker nog, het is niet alleen al december… het is zelfs al half december geweest. Het einde van het jaar komt in rap tempo dichterbij en dat geeft bij mij altijd stof tot nadenken. Wat waren mijn plannen voor 2023 ook alweer en wat is daar allemaal van terecht gekomen? 

Welke plannen hadden wij in 2023?

Ik heb voor het gemak even mijn eerste brief van 2023 naar jou opgezocht. Voor de nieuwsgierige lezers: dit was mijn eerste brief… Het was brief 149 om precies te zijn, oftewel 32 brieven geleden, haha. Het was zoals altijd een reactie op jouw brief, waarin jij jouw plannen voor 2023 beschreef.

Allebei hadden we ons voorgenomen om onszelf vrijwel geen (schrijf)doelen te stellen in tegenstelling tot voorgaande jaren. Schrijven is een natuurlijk proces en het is niet stimulerend om daar teveel druk op te leggen. 

Mijn doelen van 2023 op een rijtje

Ik vind het zo aan het einde van het jaar leuk om die paar doelen die ik dan nog wel had, even op een rijtje te zetten en te kijken hoe het ermee staat. Kijk je mee?

  • Mijn schrijfplezier behouden: Dat is aardig gelukt. Ik heb vooral naar mijzelf geluisterd en gekeken wanneer ik wel en niet zin had om te schrijven. So far so good!
  • Veel lezen: Ik wilde meer lezen en mijzelf wat minder bezig houden met social media. Dat is in periodes heel goed gelukt, maar niet het hele jaar moet ik bekennen. Ik heb dan ook mijn minimale Hebban-doel (25 boeken lezen) niet gehaald. Dit kwam trouwens ook doordat ik met de boekenserie “De Aardkinderen” ben gestart, waarbij deel 1 al 558 blz’s heeft. Inmiddels ben ik in deel 5 aan het lezen en dat deel heeft zelfs 839 blz’s. Misschien lukt het volgend jaar beter om mijn Hebban-doel te behalen als ik wat dunnere boeken ga lezen, hihi.
  • Mijzelf meer tijd gunnen om creatieve hobby’s te doen: Dat is prima gelukt. Ik ben het afgelopen jaar druk bezig geweest met allerlei creatieve hobby’s en ik heb zelfs een nieuwe opgepakt – digitaal tekenen. Het is allemaal superleuk om te doen en werkt erg ontspannend. Hier zal ik in 2024 dan ook zeker mee doorgaan…
  • Blijven genieten van onze briefwisseling: Dat is ook zeker gelukt! Zoals ik steeds aan de start van mijn brieven schrijf, geniet ik altijd weer enorm van jouw brieven. Het lijkt wat saai te worden om steeds te zeggen, maar het is gewoon zo. 
  • Een “Verhaal van de maand” schrijven. Dat doel is niet gelukt. Ik wilde dat weer rondom de decembermaand gaan doen, maar daar kwam Corona en een energietekort tussen. Heel jammer, maar ik heb er vrede mee.
  • Mijn manuscript afmaken en opsturen: Dit is helemaal gelukt. Dit is misschien wel het doel waar ik nog het meest trots op ben! Nu komt er hopelijk een vervolg hierop in 2024… Ik voel een nieuw doel aankomen!

Nieuwe dingen op mijn pad in 2023

In het afgelopen jaar zijn er een paar nieuwe dingen op mijn pad gekomen. Zo ben ik in aanraking gekomen met Human Design. Iets mega-interessants waardoor ik mijzelf weer in een nieuwe, maar o zo waardevolle, cursus heb gestort. Het is trouwens helemaal prima als je mij jouw bodygraph opstuurt. Dan kijk ik wat ik hieraan kan aflezen.

Ik heb het digitale tekenen ontdekt. Net als het waterverven kwam dit in 2023 op mijn pad. Iets waarin ik mijzelf ook nog wil verbeteren en daar wellicht in de toekomst producten mee wil maken. 

Tenslotte heb ik dit jaar besloten dat ik iets minder wilde gaan werken. Dit is vooral lichamelijk een goede stap en geeft mij meer rust en vrijheid (en energie, zolang mijn long-Covid niet al te veel in de weg staat). Het bevalt mij tot nu toe prima!

Kerstvakantie

Tot zover mijn terugblik op het jaar 2023. En dan hebben wij nu een heerlijke pauze verdiend! De komende weken zullen er even geen brieven komen, omdat wij allebei met onze gezinnen, familie en vrienden van de verschillende feestdagen aan het genieten zijn. Ik heb er nu al zin in!

Tot in het nieuwe jaar!

Liefs, Sandy

Let op je energie

Hey Sandy,

Ik voelde heel erg met je mee toen je in je vorige brief schreef dat corona je weer te pakken had. Ze moeten je wel steeds hebben. Erg vervelend, en nog vervelender dat het er steeds zo inhakt. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat je enorm baalt.

Decemberdrukte

Als voormalig juf weet ik maar al te goed hoeveel energie die drukke decembermaand kost. Het is zeker een heel fijne maand, maar o zo druk. Niet alleen qua activiteiten maar vooral de drukte in de kinderen en bij alle collega’s. Momenteel zul je alle zeilen moeten bijzetten om je er doorheen te worstelen. Klinkt misschien heel zwaar, maar ik denk dat het niet zal meevallen als je je niet topfit voelt. Blijf maar goed voor jezelf zorgen en aan jezelf denken.

Bijtanken

Heerlijk dat je jezelf de ruimte hebt gegund om lekker te Netflixen (en je niet schuldig te voelen, haha). Die serie waar jij het over had, heb ik overigens nog nooit gezien. Nu jij het benoemt, moet ik misschien toch eens gaan kijken. Op dit moment zit ik helemaal in de Koreaanse serie Sweet Home; een lekker apocalyptische serie over mensen die in monsters veranderen. Ook een aanrader, trouwens. 😉

Geheimzinnigheid

Ik moest lachen toen je heel cryptisch ons idee benoemde. Het kerstverhaal gaat er niet van komen. Niet bij jou, maar ook niet bij mij. Ik heb geen motivatie om eraan te beginnen. Bovendien ben ik nog volop bezig om het verhaal voor de Alice in Wonderland bundel te herschrijven en perfectioneren. Dat wil ik graag voor het einde van deze maand klaar hebben, zodat ik het kan insturen. Als het bijgeschaafd is, denk ik dat het echt een leuk feelgood verhaal is.

Actie

Nu we het allebei zien zitten om met ons idee verder te gaan, moeten we ook maar in actie komen, nietwaar? Anders ben ik bang dat het op de lange baan wordt geschoven en er niks van terechtkomt. Dat zou jammer zijn. Maar eerst zorgen dat je fit genoeg bent. Hoe we dat doen, komt vanzelf.

Human Design

Jouw aanbod vind ik zeer aantrekkelijk. Ik ben al een paar keer aan de slag gegaan om zelf wat meer achtergrondinformatie over mijn blauwdruk te zoeken, maar dit heeft eigenlijk tot niets geresulteerd. Ik zal mijn scan wel eens naar je toesturen, dan ben ik erg benieuwd of jij er meer wijs uit kunt. Maar jou kennende zal dat zeker lukken. Spannend.

Nieuws

Deze week is voor mij een drukke, spannende week. Aankomende woensdag mag ik namelijk een lezing over burn-out verzorgen voor een groep ambitieuze veelbelovende werknemers. Naar aanleiding van het krantenartikel een paar weken geleden werd ik benaderd door iemand die mij het voorstel deed. Natuurlijk was ik direct enthousiast en voelde me zelfs vereerd. Dit is precies wat ik voor ogen had, toen ik een jaar geleden begon met de opleiding ervaringsdeskundige. Alleen wist ik toen niet hoe ik aan opdrachten kon komen. Het universum werkt toch op een geheimzinnige manier, haha.

Laatste podcast

Ook gaan Henk en ik deze week onze laatste live podcastaflevering opnemen. Ik hoop dan ook dat er dit keer wat meer publiek aanwezig is, dat voelt toch wat specialer. Het is niet zo dat het anders een mislukking is, helemaal niet. Maar ons doel was: mentale gezondheid en psychiatrie bespreekbaar maken en uit de taboesfeer halen. Als wij in alle kwetsbaarheid onze ervaringen delen en anderen hiermee kunnen helpen, is dat toch een win-win situatie? Jammer genoeg blijkt in de praktijk dat veel mensen het nog altijd moeilijk en eng vinden om over hun eigen kwetsbaarheden te praten.

Omgaan met spanning

Ik voel me de afgelopen dagen wat gespannen. Ik wil het heel graag goed doen. Voor mijn gevoel hangt er wat vanaf. Als ik deze opdracht goed uitvoer, hoop ik meer van dit soort lezingen/presentaties te geven. Daardoor leg ik de lat hoog en voer ik de druk (onnodig) op. Ik weet dat ik dit zelf doe, maar het blijft lastig om mezelf helemaal hieraan over te geven. Toch weet ik dat ik het kan en dat het allemaal goed komt. Gezonde spanning is niet verkeerd.

Energie

Deze week zal ik dus meer energie nodig hebben en verbruiken dan normaal. In het weekend ga ik het daarom rustig aan doen. En op zondag gaan we met ons gezin surprise doen. Gezelligheid dus. Voorheen zou ik mezelf pushen en mezelf geen rust gunnen. Nu doe ik het anders. Ik pak meer tijd voor mezelf en luister naar mijn lichaam.

Uiteraard houd ik je op de hoogte van mijn avonturen. Volgende week staat er nog iets kei leuks op het programma: het zetten van mijn derde tattoo. Ik kan niet wachten. Zo benieuwd naar het eindresultaat. Natuurlijk deel ik het op social media, dan kun je meekijken. 😊

Nou, dit was het weer voor vandaag. Ik hoop dat je je deze week wat beter voelt en dat het allemaal lukt op school. Doe het maar lekker rustig aan.

Tot snel.

Liefs Ellen

 

Niet zoveel nieuws

Hoi Ellen,

Het was vorige week weer leuk om jouw brief te lezen. Ik moest wel gniffelen om het begin, dat jij best opgelucht was dat ik ook af en toe een beetje inspiratieloos ben. Natuurlijk heb ik dat ook, waarschijnlijk elke schrijver wel.

Ziek zijn…

Misschien heb je het vorige week wel gemerkt, maar ik heb jouw brief niet uitgebreid overal gedeeld. Natuurlijk wel op mijn website, maar verder heb ik de social media even overgeslagen. Dat was omdat ik de hele week ziek ben geweest en nog steeds niet helemaal topfit ben. Ik heb sowieso niet zoveel online gekeken en gedaan. Corona had mij weer te pakken en hij hakt(e) er weer stevig in. 

Nu is het maar hopen dat mijn energie snel weer een beetje terugkomt, want die kan ik als leerkracht in de decembermaand best gebruiken. Gelukkig heb ik deze week een korte week en hoef ik pas donderdag weer te werken. 

Niet zoveel nieuws

Je kunt je misschien dan ook wel voorstellen dat ik niet zoveel nieuws te vertellen heb. Netflix was weer mijn grote vriend en ik heb lekker gelezen, toen mijn hoofd dat weer een beetje aankon. Ik besefte mij dat ik vorige week precies drie jaar geleden voor de eerste keer Corona had, dus dat was wel even een gek idee. Een goede vriendin had mij toen, in 2020, aangeraden om de serie Outlander te kijken en daar had ik toen genoeg tijd voor. En vorige week ontdekte ik dat ik – zonder hier over na te denken – Outlander weer opnieuw was gestart. Een vreemd toeval… En een aanrader trouwens, haha…

Kerstverhaal 

Jij schreef dat je vorig jaar erg hebt genoten van mijn “Verhaal van de maand” met kersttintje. Ik had inderdaad plannen om hier dit jaar ook weer wat mee te gaan doen. Maar je kunt je vast voorstellen dat dit het waarschijnlijk deze maand niet gaat worden. Ach, een verhaal van de maand in winterse sferen (in januari/februari) of zomerse sferen is natuurlijk ook leuk. 

Leuk alternatief

Nu even wat cryptischer voor onze lezers… In jouw mail vorige week had jij een goed idee voor december. Ik denk dat dit een leuk alternatief is, nu ik geen “Verhaal van de maand” ga schrijven. In deze brief ga ik hier nog niks over zeggen, misschien wel wat gemeen voor onze lezers, maar jij weet wel over welk idee ik het heb. Laten we maar eens kijken of we dat werkelijkheid kunnen gaan maken.

Human Design

Vorige week schreef jij dat jij een projector bent, maar verder niet zoveel van de tekening begrijpt. Je snapt natuurlijk dat ik gelijk nieuwsgierig ben naar jouw chart. Als je wilt dat ik, met mijn nu nog minimale kennis, alvast een keertje met je meekijk, dan moet je het maar zeggen.

Zelf ben ik een generator. Mijn tactiek, zoals ze dat zou kunnen noemen, is “waiting to respond”. Het betekent dat ik niet moet gaan nadenken over een vraag die mij gesteld wordt, maar dat ik moet afwachten en kijken hoe mijn lichaam hierop reageert. En dat is nog best lastig, want over het algemeen willen mensen dat je gelijk een antwoord hebt. 

Korte brief

Tot zover mijn brief. Een korte deze keer, maar volgende keer maak ik het goed, haha. Over twee weken heb ik vast weer genoeg te vertellen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Klein beetje inspiratieloos

Hoi Ellen,

Dank je wel weer voor een leuke brief vorige week! Altijd iets om naar uit te kijken. Vandaag is het weer mijn beurt.

Batterij opgeladen

Wat fijn om te lezen dat jullie hebben genoten op Madeira. Je schreef dat je batterij weer helemaal is opgeladen. Soms heb je zo’n oplaadmomentje gewoon even nodig. En als ik het zo lees, is Madeira een perfecte plek om dat te doen. Een tip om te onthouden, want ik ben daar zelf nog nooit geweest. Ik hoop dat je er weer flink tegenaan kunt… met de plannen die je hebt voor de komende tijd.

Klein oplaadmomentje

Zelf ben ik afgelopen weekend een paar dagen weggeweest met een goede vriendin. We hebben een beetje cultureel gedaan, lekker gegeten, een mini beetje geshopt (in de pepernotenwinkel… jammie, jammie) en vooral veel gelezen en gerelaxt. Het was ook een beetje een klein oplaadmomentje. Heerlijk is dat!

Human Design

Ik ben gisteren alweer gestart met les 2 van de cursus ‘Living Your Design’. Het is echt mega interessant, vind ik tenminste. Stukje bij beetje ontdek ik hoe mijn eigen design in elkaar zit. Het mooie van Human Design vind ik dat “ze” steeds zeggen dat het niet iets is wat je zomaar moet geloven. Ga het experiment maar aan en dan zul je het ontdekken, is het idee. Die gedachte bevalt mij wel. 

Met deze cursus ben ik dus het experiment aangegaan. Het mooie is dat ik al veel dingen herken uit mijn bodygraph, maar nog lang niet alles. Er zijn altijd dingen in je design die je (nog) niet herkent, omdat wij als mensen vanaf onze kindertijd op allerlei gebieden geconditioneerd worden. En als je iets maar vaak genoeg hoort, dan ga je het geloven. Als je maar vaak genoeg hoort hoe iets “zou moeten” dan denk je dat dit echt zo is. Hier ga je vervolgens naar handelen. Maar we vergeten daarbij vaak dat ieder mens uniek is. Waarom zou je dan hetzelfde moeten doen of denken als alle anderen?

In de komende brieven ga ik hier vast nog veel meer over vertellen, hihi. Zeker nu ik weet dat jij dit onderwerp ook interessant vindt… 😉

Edelsteentherapie

Inmiddels heb ik mijn opleiding edelsteentherapie succesvol afgerond en ik heb mijn diploma binnen. Ondanks dat ik steeds nieuwe dingen wil uitproberen, rond ik gelukkig ook dingen af. Ik heb geleerd hoe ik mensen het beste kan helpen met edelstenen (en eerder al met etherische oliën). Het was erg interessant en bruikbaar. Geen idee nog wat ik er precies mee ga doen, maar de kennis is in huis 😉

Schrijven

En hoe gaat het nu op schrijfgebied? Net als bij jou, staat het even op een lager pitje. Alsof ik het na het afronden van mijn jeugdverhaal nog even geen energie heb om mij op een ander project te storten. Misschien kan ik beter iets zoeken wat minder “groot” is dan meteen weer een manuscript… Ik ben er voor mijzelf nog niet helemaal uit. 

Kerstverhaal schrijven

Jij vertelde dat je een kerstverhaal gaat schrijven. Dat is voor mij ook wel een idee. Vorig jaar heb ik in december mijn “Verhaal van de maand” weer een keertje opgepakt. Ik weet dat ik dat heel leuk vond om te doen. Iets om verder over na te denken. Wordt vervolgd…

Hopelijk lukt het jou om je kerstverhaal te schrijven. Ik ben heel benieuwd wat je ervan gaat maken. Jou kennende kan het alle kanten op gaan. Inmiddels heb ik al verschillende soorten verhalen, in verschillende genres, van je gelezen. Leuk hoor!

Beetje inspiratieloos

Deze keer is het een kortere brief geworden. Ik merk dat ik een klein beetje inspiratieloos ben… Maar goed dat ik deze maand niet mee doe aan NanoWriMo, haha. Volgende keer komt het vast weer goed. 

Tot dan!

Liefs, Sandy

Heerlijk opgeladen

Hey Sandy,

Ja, zo leuk weer, jouw brief. Iedere keer een feestje om de mail te openen en te lezen wat jou bezighoudt en welke dingen jij beleeft. Dit keer duurde het wat langer voordat ik aan mijn brief kon beginnen. Ik ga er zo meer over schrijven.

Alles of niets

Ik herken zeker wat je schrijft over beginnen na een vakantie. Na vijf minuten is het alsof je nooit bent weggeweest. Je kunt in het onderwijs niet langzaam wennen om er weer in te komen. Het is meteen full speed ahead. En precies wat je zegt, de kinderen hebben er meestal nog niet zoveel zin in. Gelukkig duurt dat nooit lang en is het al snel weer vertrouwd. En wat heerlijk dat je nu na twee dagen werk weer vrij bent, zodat je andere leuke dingen kunt doen. Zeker als je samen thuis bent. Genieten.

Batterij opladen

Heel slim dat je in de herfstvakantie de boel de boel hebt gelaten en vooral genoten hebt van het niksen, haha. Soms heb je dat gewoon nodig. Als het dan ook nog eens echt herfstweer is, kun je niet veel anders dan binnen blijven en jezelf daar vermaken. Ik kan me er alles bij voorstellen. 😊

Vakantie

Zoals jij in de herfstvakantie je batterij hebt opgeladen, zo heb ik dat afgelopen week gedaan. In de herfstvakantie waren we natuurlijk ook een midweek met het hele gezin op stap geweest, maar vorige week ben ik samen met Bart naar Madeira geweest. Even met z’n tweetjes ertussenuit. Heerlijk! En wat een prachtig eiland is Madeira. Ik weet niet of je er ooit geweest bent? Een dikke aanrader. De natuur is daar geweldig. Zoveel groen en mooie bloemen en planten. Je kijkt je ogen uit. We hebben fantastische wandelingen gemaakt en heel veel gezien. Ja, we hebben flink genoten. De tijd is in ieder geval voorbij gevlogen. Nergens aan hoeven denken, alleen maar genieten van het moment. Carpe diem!

Herkenning

Ik was blij om te lezen dat jij me begreep toen ik je schreef over mijn zelfhulp-moeheid. Mezelf kennende kan het ook te maken hebben met een soort verzadigd zijn of het verliezen van mijn interesse. Dat heb ik namelijk ook regelmatig 😉. Iets moet me extreem interesseren wil ik gemotiveerd blijven. Natuurlijk vind ik het nog steeds erg boeiend en waardevol om mezelf te ontwikkelen, maar ik heb het niet meer nodig om dat te doen via (dure) cursussen of opleidingen. Mijn eigen ervaringen zijn wat dat betreft al voldoende. Misschien duurt het een tijdje voordat dingen ingedaald zijn en je de lessen eruit kunt pikken. Bovendien is het voor ieder mens anders en kun je je niet vergelijken met een ander.

Human Design

Wat gaaf dat je je nu onderdompelt in de wereld van HD. Ik heb mezelf daar ook wel een beetje in verdiept. Super interessant. Sowieso lijkt het me een stuk preciezer dan bijvoorbeeld een test waar vervolgens een bepaalde uitkomst uit volgt. Je herkent je meestal wel in een aantal dingen, maar veel klopt ook niet. En bij HD is het helemaal op jou persoonlijk afgestemd. Ik moet zeggen dat het best ingewikkeld is, het aflezen van zo’n scan. Ik ben uiteraard erg benieuwd wat je allemaal leert en hoe je die kennis vervolgens gaat inzetten. Jou kennende heb je daar vast een idee over en gaat het helemaal goed komen.

Toch weer een cursus

Ik moest lachen om je laatste alinea, waarin je schreef dat je toch weer een cursus gaat doen. Ook hierin herken ik mezelf. Hoewel ik mezelf heb voorgenomen om voorlopig nergens meer aan te beginnen, kan ik het ook niet laten. Het zal overigens nog een hele poos duren voordat ik mijn cursus gezondheidscoach heb afgerond, want die is ontzettend uitgebreid. En dan te bedenken dat ik nog maar bij les 6 ben, haha. Komt ook doordat de informatie vrij ‘droog’ is, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar goed, ik worstel me er wel doorheen.

Schrijven

Dit keer heeft het dus eigenlijk helemaal niet over schrijven gegaan, maar dat is ook oké. Soms heb je andere prioriteiten. Voor onze trip naar Madeira ben ik gelukkig wel verder gegaan met het schrijven aan mijn verhaal voor Alice in Wonderland. Dat lag een tijdje stil. Ik kon de motivatie niet oppakken om door te gaan. Deze week wil ik gebruiken om het verhaal af te maken, zodat ik het aan Bart, mijn broer en vader kan laten lezen. Met hun feedback kan ik het verhaal vervolgens herschrijven en hopelijk voor het einde van deze maand inleveren.

Kerstverhaal

En als ik me niet vergis heb ik ook nog beloofd (een hele tijd terug) dat ik een kerstverhaal zou schrijven. Daar moet ik me dus hierna eens in gaan verdiepen. Ik heb al wel een idee, dus eens kijken of ik daar wat mee kan. Komt goed.

Zo, dit was het voor vandaag. Ik hoop dat je genoten hebt van mijn brief. Uiteraard kijk ik uit naar jouw brief, want ik weet zeker dat je weer allerlei leuke nieuwtjes te vertellen hebt.

Liefs Ellen

uHu

Terug in het ritme

terug in het ritme

Hé Ellen, 

Leuk om voor onze herfstbreak jouw brief te hebben gelezen. Het blijft leuk om te lezen wat jou allemaal bezighoudt. 

Terug in het ritme

De herfstvakantie is weer voorbij. Mijn jongste is alweer naar school geweest en ik heb zelf ook alweer gewerkt. Je kunt zeggen dat we inmiddels weer in het ritme zitten. Wat gaat dat toch altijd snel! Ik weet niet of jij je dat nog kunt herinneren van het lesgeven, maar op een of andere manier verdwijnt een vakantie binnen één dag alweer uit je hoofd. Waarschijnlijk heeft dat ermee te maken dat je in het onderwijs direct weer volle bak aanwezig moet zijn, met als extra factor dat de kinderen, die je als leerkracht moet gaan motiveren, zelf vaak nog helemaal geen zin hebben om aan het werk te gaan. 

Gelukkig heb ik na mijn eerste werkdag nu weer meteen twee dagen vrij 😉… Kan ik even bijkomen, haha. En vandaag is dat ook wel gezellig, omdat mijn oudste pas morgen weer hoeft te starten, de bofkont. Zo kunnen we samen nog wat leuks doen vandaag.

Alles even op een laag pitje

Afgelopen vakantie heb ik vooral genoten van het niks hoeven doen. Mijn batterij moest weer even opgeladen worden en dat is gelukt. Het was wel heel jammer dat het weer niet zo meewerkte en dat ik hierdoor weinig naar buiten ben geweest. Gelukkig heb ik kinderen die zich het liefst binnen vermaken, dus dat was prima. We hebben veel spelletjes gedaan. En Netflix heeft overuren gedraaid… Heerlijk! Verder was het perfect bioscoopweer en ben ik met mijn jongens naar de film geweest.

Andere dingen stonden afgelopen week even op een laag pitje. Ik heb alleen af en toe wat getekend en ik ben hierbij heerlijk in de herfstsfeer en Halloweenvibes gebleven. Schrijven is er niet van gekomen. Ik las in jouw vorige brief dat schrijven bij jou ook even geen prioriteit is. Wel leuk om te lezen dat je weer een nieuw verhaal voor een schrijfwedstrijd hebt geschreven. Zelf ga ik nu na de vakantie het schrijven weer oppakken.

Zelfhulp-moe

Jij schreef in jouw vorige brief dat je een beetje zelfhulp-moe bent. Mooi om te lezen hoe jouw ideeën daar nu over zijn. Ik denk inderdaad dat je intuïtief heel goed weet wat goed is voor jou. Alleen zullen niet alle mensen even goed naar hun eigen intuïtie (kunnen) luisteren. Dan denk ik dat hulp geen kwaad kan. En dan vooral in de zin dat het een eyeopener kan zijn. Soms moet je even iets lezen of horen om stil te staan bij wat je zelf nodig hebt. Dat is hoe ik er nu over denk. En dat kan prima via een podcast, zoals die van jou of andere mensen, of via een boek. Ik denk inderdaad ook dat je daar geen dure opleiding voor nodig hebt. 

En misschien sta jij er nu zo in – en ik trouwens ook wel – juist omdát we al via verschillende manieren aan persoonlijke ontwikkeling hebben gewerkt. En dus zover zijn gekomen dat we nu “zonder zijwieltjes kunnen fietsen”. Als je snapt wat ik bedoel…

Human Design

Ik schreef al een keer eerder dat ik mij aan het verdiepen ben in Human Design. Dat is iets machtig interessants als je het mij vraagt. Als je leeft volgens jouw persoonlijk blauwdruk – jouw human design – dan kom je in een soort flow. Dan ben je namelijk écht helemaal jezelf en doe je dingen die bij jou passen en goed voor je zijn. 

Iedereen is uniek en wat goed is voor de één, past misschien helemaal niet bij een ander. Niet jezelf zijn, kost veel energie. Iets wat iedereen wel herkent, denk ik. De uitdaging is alleen om erachter te komen wat bij jou past.

Human Design reading

Ik heb voor mijzelf besloten dat ik wil leren wat goed is voor mij. Dat is erachter wil komen hoe mijn human design precies in elkaar zit, zodat ik keuzes kan maken die echt bij mij passen. Vandaag heb ik een basic reading waarbij iemand mij van alles gaat vertellen over mijn blauwdruk. Jij gaf al een keer aan dat je weleens iets van human design had gehoord, maar er niet zoveel van begreep, omdat het erg ingewikkeld is. En het ís ook ingewikkeld. Gelukkig zijn er mensen die hiervoor een opleiding hebben gedaan, zodat ze uitleg kunnen geven over de ‘bodygraph’, zoals ze dat noemen. Ik ben heel benieuwd wat er bij mij uitkomt. Veel van wat ik zelf al een beetje heb uitgedokterd, klopt wel aardig.

Living Your Design

Na de human design reading ga ik starten met de cursus “Living Your Design”, waarin ik nog veel meer ga leren over mijn specifieke human design en hoe ik hiernaar kan gaan leven. Zo leer ik beter omgaan met mijn energie, en dat vind ik wel interessant met oog op mijn Long Covid. Ook hoop ik na de cursus andere mensen te kunnen helpen met het lezen van hun bodygraph. En kan ik meer inzicht krijgen in de blauwdrukken van mijn kinderen en ze beter helpen op een manier die bij ze past. Allemaal mooie dingen…

Weer een cursus

Het is dus wel weer een cursus. Iets waarvan ik besloten had, voorlopig niet meer aan te gaan beginnen. Toch denk ik dat dit heel goed gaat zijn voor mij en dat vond ik de investering waard. Wie weet wat het mij nog gaat brengen. Misschien is dit wel de manier waarop ik andere mensen kan gaan helpen. Voor nu vind ik het in elk geval mega-interessant! 

Dit was het voor vandaag. Ik ben weer benieuwd naar jouw antwoord volgende week!

Liefs, Sandy

Wat een hoop leuke dingen heeft Sandy weer gedeeld in deze brief. Wil je weten wat haar nog meer bezighoudt? Check dan haar website.

Een schrijfdip

een schrijfdip

Hey Sandy,

 

Heerlijk om weer over jouw avonturen te lezen. Er is iedere week wel iets nieuws te vertellen.

Bevestiging

Al is het wachten nog niet beloond, je hebt in ieder geval al een bevestiging gekregen van de uitgever. De meeste schrijvers moeten maar afwachten of ze ooit iets te horen krijgen over hun ingezonden manuscript. Wat dat betreft heb je al een voorsprong. Natuurlijk blijft het reuze spannend en zul je de dagen aftellen. Ik duim met je mee.

Ambities

Je hebt groot gelijk dat je groots hebt ingezet. Zoals je al aangaf is het voor een uitgever een risico om met een onbekende auteur in zee te gaan. Ze moeten maar afwachten of hun investering eruit wordt gehaald. Als je een succesvol debuut schrijft, is de kans groot dat ze nog meer boeken van je willen.

Hoe tof als je dan al ideeën hebt voor een hele serie. Dan kun je meteen verder gaan en heerlijk in de flow blijven, haha. Ook is het voor een uitgever wel zo fijn als een auteur langer bij hen wil blijven. Zodat het voor beide partijen een win-win situatie is.

Tekeningen

Op social media zie ik regelmatig jouw kunstwerken voorbij komen. Ik schreef vorige keer al dat je echt talent hebt. De dingen die je tot nu toe gemaakt hebt, zijn zo schattig. Echt heel erg leuk om op een babykamer te hangen of als geboortekaartje te gebruiken. Dat lijkt mij inderdaad een heel goed idee. Ik weet zeker dat je daar van alles mee kunt.

Alle kanten

Behalve kaartjes, posters en andere leuke dingen zou je er ook prentenboeken mee kunnen illustreren. De teksten schrijf je er dan voor het gemak ook meteen bij, haha. Op deze manier heb je alles in eigen hand en ben je minder afhankelijk van derden. Ik zie potentie… 😊

Een voor een

Focus, of een gebrek aan. We hebben het er in het verleden regelmatig over gehad. Jij lijkt dat overigens beter te kunnen dan ik. Ik vlieg vaak van het een naar het ander. Slim dat je jezelf hebt ingesteld om steeds een ding tegelijk te doen. Het werkt waarschijnlijk een stuk efficiënter dan iedere keer aan iets nieuws/anders te beginnen.

Afstrepen

Het is sowieso een fijn gevoel als je iets kunt afstrepen. Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik kan in mijn hoofd echt blijven hangen bij dingen die nog moeten gebeuren. Het geeft rust wanneer een taak is afgerond en je die van je to do lijst kunt afstrepen.

Mijn cursus

Ik moet je eerlijk bekennen dat het me best wat doorzettingsvermogen kost om me aan de lessen te zetten. Stiekem heb ik al vooruit gekeken en gezien dat de interessantere onderwerpen later in de module aan bod komen. Het is gewoon een kwestie van door bikkelen. Ik begrijp dat alle ingewikkelde thema’s ook behandeld moeten worden, alleen is het voor mij niet zo interessant. Ik vind de psychische kant van voeding en afvallen een stuk boeiender.

Schrijven

Het schrijven staat momenteel even op een laag pitje. Zo hik ik ook tegen het schrijven van mijn Alice in Wonderland verhaal aan. Ik weet niet precies hoe ik bepaalde dingen in elkaar moet verweven en dus stel ik het uit. Niet goed, ik weet het. Ik weet ook dat wanneer ik er voor ga zitten en gewoon begin, het uiteindelijk goed komt. Nu is het een kwestie van mezelf even bij elkaar rapen.

Wedstrijd

Ook heb ik nog een verhaalidee voor een schrijfwedstrijd van Godijn Publishing. Het is al bijna klaar. Nog wat laatste puntjes op de ‘i’ en ik kan het insturen. Hopelijk is het verhaal goed genoeg om tot de longlist te komen. We zullen zien.

Podcast

Vorige week nam ik een aflevering voor mijn podcast Leef in de Tevreden-tijd op. Het gaat over een tegengeluid van zelfhulp. Momenteel merk ik dat ik een beetje moe word van alle goeroes die hun expertise op social media rondstrooien. Vaak zeggen en doen ze namelijk allemaal hetzelfde.

Zelfhulp-moe

Natuurlijk heb ik de afgelopen veel geleerd. Van anderen, maar ook van mezelf. Op dit moment houd ik me bijna niet meer bezig met de wet van aantrekking en alles wat daarmee te maken heeft. Steeds vaker denk ik terug aan de tijd voor mijn burn-out en besef ik dat ik toen gewoon heel goed bezig was. Uiteraard zijn er bepaalde karaktereigenschappen die me in een nare periode hebben doen belanden, maar die weet ik inmiddels.

Waar het in de kern op neer komt, is dat je het allemaal niet nodig hebt. Intuïtief weet je, denk ik, best wat goed voor je is. Doe je automatisch die dingen die jou een stapje verder brengen. Daar heb je geen dure opleiding voor nodig.

Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet?

Dit was het weer voor vandaag. Ik kijk uit naar jouw antwoord.

Liefs Ellen

Geduld is een schone zaak

geduld is een schone zaak

Hoi Ellen,

Het was heel leuk om jouw eerste brief na onze zomerbreak te lezen. Zoals jij ook al zei, we hebben elkaar weer een hoop te vertellen.

Nog steeds aan het wachten – geduld is een schone zaak

In mijn vorige brief  vertelde ik over het opsturen van mijn manuscript. Zo lief dat jij en zoveel andere mensen zo met mij meeleven… Het wachten was begonnen en is nog steeds gaande, haha. Wel heb ik de dag na het opsturen een enthousiaste bevestigingsmail gekregen. Nu weet ik in elk geval dat mijn manuscript is ontvangen en dat is toch wel erg fijn.

Ik vrees dat ik nog wel even geduld moet hebben. Dat schreef de uitgever ook in de mail. Ze gaan ermee aan de slag, maar wie weet hoe lang dat nog gaat duren. Ik wacht het rustig af. Voorlopig zal ik nog niet zo veel kunnen melden.

Groots inzetten

Ik moest wel gniffelen toen jij schreef dat ik de lat hoog leg, door er meteen een verhalenreeks van te willen maken. Ja en nee… Ja, het klinkt misschien wel wat ambitieus. Ik snap dat je misschien denkt: probeer nou eerst maar één boek te doen… En toch is het vooral nee, want het is voor uitgevers juist heel interessant om te weten dat er meer inzit dan alleen maar één verhaaltje. 

Het is voor een uitgever best een gok om met iemand in zee te gaan en al helemaal met een onbekend iemand. Er gaat vanuit hun kant een hoop tijd en energie (en geld!) zitten in het uitgeven van een boek. Het kan dan interessant zijn om te weten, dat er een vervolg inzit, zodra het succesvol blijkt te zijn. En dat je er niet meteen vandoor gaat naar een andere uitgever…

Dromen

Hoe gaaf zou het zijn als het niet alleen lukt om voor dit verhaal een boekcontract te krijgen, maar ook voor (een kans op) een vervolg? Het is iets om over te dromen… En als ik dan toch aan het dromen ben, dan droom ik er ook direct een film of serie bij. Het verhaal is namelijk ook uitermate geschikt om vast te leggen op beeld. Al zeg ik het zelf 😉… Maar misschien is dit, voor nu, toch echt die lat wat hoog leggen, hihi.

Andere plannen

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik mij, tijdens het wachten op een reactie van die uitgever, prima vermaak met het maken van digitale tekeningen. In mijn hoofd waren toen al allerlei ideeën waar ik mee aan de slag zou kunnen. Inmiddels beginnen die ideeën al steeds meer vorm te krijgen. Zo ben ik op dit moment bezig met het maken van tekeningen van dieren, die leuk kunnen staan op de muur van een babykamertje of kinderkamer.

Alleen ben ik er voor mijzelf nog niet helemaal uit, hoe ik het precies vorm wil geven. Ga ik het afdrukken op canvas? Ga ik er art prints van maken? Zal ik de tekeningen digitaal verkopen, zodat de koper zelf kan kijken waarop hij of zij het wilt laten afdrukken? Of misschien wel allemaal? Ik kan natuurlijk ook gewoon alles proberen en kijken wat het beste werkt…

Kaarten

Wat mij ook leuk lijkt, is het maken en verkopen van kaarten. Zo kunnen de tekeningen voor de baby- of kinderkamer ook prima op een geboortekaartje. Of ik kan tekeningen voor kerstkaarten of verjaardagskaarten gaan maken. En noem het maar op… 

Tekeningen voor een/mijn boek

Jij hintte in jouw vorige brief al naar een idee dat ik ook iets met tekeningen voor mijn boek kan doen. Ook dat is een optie… En dan niet persé alleen voor mijn verhaal dat nu bij de uitgever ligt, maar wie weet is prentenboeken maken ook nog een idee. Het is iets om verder over na te denken. De mogelijkheden zijn er in elk geval genoeg!

Eén voor één

Ik moest wel lachen toen jij vorige week schreef dat je vaak meerdere dingen tegelijk doet of wilt doen. Dat is voor mij ook heel herkenbaar. In eerdere brieven is dit inderdaad al vaker langsgekomen. Toch is het misschien wel handiger om ons meer te focussen op één ding tegelijk. Het is beter voor het afronden van dingen. Toch merk ik dat ik dan – als ik voor mezelf spreek – echt niet kan kiezen. Ik wil graag schrijven én tekenen én die cursus(sen) doen. 

Wel heb ik gemerkt dat het goed werkt, wanneer ik mij focus op één ding per onderdeel. Met tekenen/schilderen is dat nu dus het maken van digitale tekeningen. Met schrijven was het focuspunt mijn manuscript. En wat betreft mijn cursussen, is dat momenteel dus vooral “bijverdienen met je hobby”. Maar daar ga je al, ik zeg al “vooral”. Het blijft lastig…

Jouw cursus

Als ik het zo lees in jouw brief, is jouw cursus wel even andere koek. Het klinkt niet makkelijk. Toch hoop ik dat het je goed gaat lukken, want het klinkt heel interessant. En wie weet wat je ermee kunt gaan doen. Want jij schreef het eerder ook al eens; het is allemaal leuk en aardig wat wij doen – veelal hobbymatig – maar er komt een moment dat het ook fijn is om er geld mee te verdienen. Die spreekwoordelijke kachel moet toch roken…

En daarmee ben ik alweer aan het einde gekomen van deze brief. Ik kan niet wachten om volgende week jouw reactie en belevenissen te lezen.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Meer lezen? Kijk snel op haar website!

 

You did it!

you did it

Hey Sandy,

 

Alsof we geen lange break hebben gehad, althans zo voelt het. Er is meteen weer een hoop gebeurd waar we elkaar van op de hoogte willen stellen.

Vervelende start

Ik kan me goed voorstellen dat het even flink balen was. Je had je die eerste week waarschijnlijk heel anders voorgesteld. Je moet meteen kunnen schakelen, dat hoort echt bij het onderwijs. Het is hollen of stilstaan, een andere optie is er meestal niet. Wel heel fijn dat er nu een structurele oplossing is gevonden. Natuurlijk wil je je collega helpen, maar je moet ook aan jezelf denken. Dat weten we allebei inmiddels heel goed.

Wat een mijlpaal

Je hebt het geflikt. Je eerste manuscript is verzonden. Hoe spannend en cool is dat? Echt, ik ben trots op je. Je hebt het toch maar weten vol te houden en je hebt niet opgegeven. Het wil uiteraard nog niet zeggen dat het boek er volgende week of maand zal zijn, maar de eerste grote stap is gezet. En hoe!

Groots inzetten

Wat gaaf dat je al genoeg ideeën hebt om er een verhalenreeks van te maken. Je legt de lat helemaal niet hoog, haha. Het zou wel echt te gek zijn wanneer je een contract zou kunnen tekenen voor meerdere boeken. Lastig hè om jezelf niet helemaal gek te maken met dromen en plannen? Ik weet precies hoe je je voelt.

Synopsis en begeleidende mail

Hoewel het grootste karwei (een manuscript schrijven) erop zat, kwam er nog best een moeilijk onderdeel. Want hoe schrijf je een goede synopsis en begeleidende mail? Dat is een kunst op zich. Jij bent super enthousiast en overtuigd van je verhaal, maar nu moet je die ander net zo enthousiast zien te krijgen. Dat valt niet mee.

Plankenkoorts

Ik kan me zo goed in jou verplaatsen toen je de mail wilde verzenden, maar toch niet durfde. De twijfels en angst die dan door je heen gaan. Kan ik dit wel? Wat als ze het waardeloos vinden? Als niemand mijn verhalen wil lezen? Of helemaal niets hoor? De gekste dingen gaan door je hoofd. Het is natuurlijk te begrijpen. Iets onbekends is en blijft nu eenmaal spannend. Jezelf blootgeven en wachten op een reactie is nogal wat.

You did it!

Uiteindelijk heb je het gedaan! En dan ieder uur kijken in je mailbox of er al een reactie is, haha. Terwijl je heel goed weet dat het zo snel niet gaat. Bij is het natuurlijk anders. Jij had al een ‘GO’ van de uitgever om je manuscript rechtstreeks te mailen. Toch heel anders dan wanneer je manuscript op de ‘slushpile’ terechtkomt.

Fingers crossed

En nu… wachten maar. Ik duim en leef heel erg met je mee. Ik hoop dat je me heel snel heel goed nieuws te melden hebt. Gelukkig heb je in de tussentijd genoeg afleiding om het wachten een beetje aangenamer te maken.

Nieuw hebbedingetje

Ik zag het al op Instagram en Facebook voorbijkomen, je nieuwste aanwinst. Hoe kom je d’r toch steeds op? Echt heel erg gaaf. Ik weet zeker dat jouw jongens jaloers op je zijn! 😉 De uitwerking lukt je al heel goed, moet ik zeggen. De eerste resultaten zijn echt leuk! Ik zie ook een heleboel mogelijkheden (ook iets met je eigen boek, trouwens!).

Cursustijd

Soms denk ik wel eens: wat maak ik het mezelf toch moeilijk. Al die cursussen. Het is super waardevol om nieuwe dingen te leren, maar ik kan niet alles. Het is best pittig cursusmateriaal, waar je echt doorheen moet worstelen. Heel technisch met het menselijk lichaam. Hopelijk wordt het straks wel wat makkelijker. Ik houd je uiteraard op de hoogte.

Een voor een

Vaak wil ik te veel dingen tegelijkertijd doen en dat is niet zo handig, merk ik. Werken aan twee verhalen, een cursus, een podcast, mijn manuscript dat inmiddels alweer maanden op de digitale plank ligt te verstoffen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Misschien is het slim om toch wat meer focus aan te brengen (iets waar we het al vaker over gehad hebben in onze brieven, hihi).

Verschil

Naast dat we heel veel overeenkomsten hebben, is er toch een groot verschil. Ik ben inderdaad een podiumbeest, hou ervan om in de belangstelling te staan. Jij hebt dat niet. Mocht je boek uitgegeven worden en het wordt een groot succes, zul je er toch aan moeten geloven, haha. Jezelf presenteren, je boek promoten, handtekeningen zetten en noem al die dingen maar op. Zo ver is het nog niet, dat weet ik, maar je weet nooit. Voor hetzelfde geld komt daar snel verandering in. Ik hoop het oprecht. Hoe gaaf zou dat zijn?

Alice in Wonderland

Het is best een project. Gelukkig heb ik nog even de tijd. Het idee is klaar, de eerste 2.000 woorden ook. Nu doorpakken. Momenteel blijf ik even steken. Het is een kwestie van doen. Klinkt zo simpel, maar is toch soms zo moeilijk. Ik ga er weer voor!

Zo, dat was het voor vandaag. Ik ben benieuwd of er in de afgelopen weken nog interessante ontwikkelingen zijn geweest, dus ik kijk reikhalzend uit naar jouw brief volgende week.

Een heel fijne week en tot snel.

 

Liefs Ellen

Mijn manuscript is af!

mijn manuscript is af

Hoi Ellen,

Het was heel leuk om vorige week weer een brief van jou te ontvangen. Nu ben ik weer een beetje op de hoogte van jouw belevenissen van de afgelopen maanden. 

Twee weken verder

Inmiddels zijn we alweer twee weken verder sinds mijn vorige brief. Wat kan er altijd weer een hoop gebeuren in die tijd. Zo is het schooljaar inmiddels alweer twee weken bezig (bij ons) en heb ik weer mijn werkende leven moeten combineren met al mijn persoonlijke plannen en activiteiten.

Onrustige start

De start van een schooljaar is altijd weer even wennen, maar die van mij was dit jaar een erg onrustige start. Mijn duo kon helaas na de eerste lesdag, door omstandigheden, niet meer voor de klas en zelf werk ik maar twee dagen in mijn groep. Je kunt je voorstellen dat het niet de start was, zoals we (duo, klas en ikzelf) allemaal hadden gehoopt. Vorige week heb ik daarom zelf een extra dagje in mijn groep gedraaid en het zag er naar uit dat dit wellicht een vastere, tijdelijke oplossing moest worden, maar gelukkig is er een vaste oplossing gevonden.

Hierdoor kan ik weer gewoon mijn twee-om-drie-dagen-werken ritme in en heb ik deze week fijn drie dagen vrij. Nu kan ik al mijn plannen weer oppakken, want hiervoor ontbrak gewoonweg de tijd en energie de afgelopen twee weken.

Manuscript is af!

De tijd en energie die ik nog wel had, heb ik in het afmaken van mijn manuscript gestoken. En ik kan je eindelijk zeggen: het is af!!! Voor zover een manuscript ooit écht af kan zijn… 😉

De laatste puntjes staan op de i en het verhaal heeft een passend einde gekregen. Mét een bruggetje naar een volgend avontuur… Ik hoop dat ook niet alleen een boekcontract voor dit verhaal te krijgen, maar ik wil graag met een reeks aan de slag. Daar heb ik al ideeën genoeg voor…

Synopsis en mail

Na het afmaken van het manuscript, heb ik gestoeid met de synopsis. Het was mijn missie om mijn verhaal en alles wat de uitgever moet weten om nieuwsgierig te worden, in één A4-tje te zetten. Hierdoor wordt het niet afschrikwekkend lang en toon ik ook gelijk dat ik alles pakkend kan samenvatten. En ook dat is gelukt. 

Zondag heb ik mij vervolgens nog gestort op een goede mail, waarin ik ook nog een beetje informatie over mezelf kwijt kon. Dit was dan ook gelijk de laatste horde die ik moest nemen.

Naar de uitgever

Gisterochtend, maandag, zat ik achter mijn laptop om de mail te versturen naar de uitgever. Alles stond al klaar… en opeens kwamen de zenuwen. Ik snapte er heel even niks van. Het verhaal zit heel goed in elkaar en ik heb er ook echt een goed gevoel bij. Toch werd ik opeens een beetje zenuwachtig. Maar dat is natuurlijk ook helemaal niet zo gek, bedacht ik mij al heel snel. Het is niet niks om je boekenkindje uit handen te geven met het idee dat andere mensen daar opeens van alles van gaan vinden en over gaan zeggen.

Ik heb mij over deze gezonde spanning heen gezet en snel op “verzenden” geklikt, voordat de twijfel kon toeslaan. Een kriebel ging door mijn buik terwijl ik naar mijn verzonden mailtje keek – ik heb natuurlijk wel twee, drie keer gecheckt of hij echt verzonden was, haha.

Afwachten geblazen

En nu is het duimen draaien en afwachten geblazen. Dat is altijd lastig, zoals je zelf ook wel weet. Eigenlijk wil je het liefst direct een antwoord, maar dat is onmogelijk en totaal niet realistisch. Als je normaalgesproken een manuscript naar een uitgever stuurt, kom je op de welbekende slushpile en moet je meestal een paar maanden geduld hebben.

Gelukkig kom ik nu niet op de slushpile, omdat ik het direct mocht toesturen, maar ik ben wel afhankelijk voor wanneer er tijd is om naar mijn verhaal te kijken. Het is dus echt: geduld hebben. Zodra ik meer kan vertellen, zal ik dat zeker doen…

Alle andere creatieve bezigheden

Gelukkig heb ik in de tijd dat ik moet wachten nog genoeg andere leuke dingen te doen. Zo ben ik de afgelopen week vooral bezig geweest met digitaal tekenen. Ik heb mijzelf een Apple Pencil cadeau gegeven. Een tijdje geleden heb ik al eens eerder geprobeerd digitaal te tekenen, met een tekentablet, maar dat werkte voor mij helemaal niet. Ik moest die tablet namelijk aan mijn laptop hangen en moest op mijn laptopscherm kijken wat mijn krabbels op de tablet deden. Er zijn mensen die dit kunnen, maar ik niet. Nu ik sinds kort een nieuwe Ipad heb, kan ik eindelijk met Procreate aan de slag.

Het is wel even wennen hoor, dat digitale tekenen. Ik heb diverse tutorials gevolgd om te ontdekken wat de app allemaal kan en hoe het werkt. Het lukt steeds beter… Op mijn Instagram heb je misschien al een paar tekeningen langs zien komen. Nu kan ik met Sandy’s Creaties ook aan de slag met digitale producten of digitaal getekende producten. Je begrijpt vast wel dat er alweer een heleboel nieuwe ideeën in mijn hoofd zitten, haha.

Cursus

Ik ben even niet meer bezig geweest met de cursus van Marion, want mijn manuscript had even prioriteit, maar waarschijnlijk ben ik in mijn volgende brief wel weer een stuk verder. Grappig trouwens dat jij haar weleens hebt ontmoet. Het lijkt mij een heel enthousiaste vrouw.

Wat leuk trouwens dat jij ook weer met een nieuwe cursus bent begonnen – inderdaad ook iets wat we gemeen hebben, hihi. Gezondheidscoach klinkt interessant. Ik vind het wel wat voor jou. Net als die vorige cursus, of opleiding volgens mij, staat ook deze in het teken van mensen kunnen helpen, iets wat bij jou past. Ik ben dan ook heel benieuwd wat je ervan gaat vinden.

Lekker bezig

Jij bent ook lekker bezig, las ik in jouw brief. Superleuk dat er twee verhalen van jou in twee verschillende bundels komen. Een goede schrijfwedstrijdscore… En leuk dat je met een Alice in Wonderland verhaal bezig bent. Het klinkt als een groter project, maar dat is ook leuk.

Daarnaast ben je ook goed bezig met je podcast. Ik vind het heel stoer dat jij met Henk een live opname hebben gedaan. Dat is nou iets wat we zeker níet met elkaar gemeen hebben, haha. Jij bent volgens mij wel een podiumbeest en vindt het heel leuk en ik ben meer het type dat in de zaal zit. Als je mij op een podium ziet, dan weet je dat ik geen andere keuze had, haha.

 

Ik kan trouwens nog veel meer schrijven, maar ik zie dat de brief al behoorlijk lang is geworden. De rest wordt dus vervolgd… 😉

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Benieuwd naar nog meer leuke weetjes over Sandy? Check dan haar website!

We’re back!

we're back

Hey Sandy,

Wat was het fijn om weer een brief van je te mogen ontvangen en wat leek het alweer lang geleden (wat natuurlijk ook zo was, haha). Zo in de zomer vergeet je soms even alle dingen waar je voor de vakantie mee bezig was. Althans dat geldt voor mij in ieder geval.

Uitgerust terug

Jullie vakantie klinkt echt top. Heerlijk als je zo met het gezin kunt genieten van een paar weekjes rust. Helemaal als iedereen aan zijn trekken komt en je veel leuke dingen kunt ondernemen. Wat een luxe eigenlijk, hè? Dat we in de gelegenheid zijn om lekker met het gezin weg te gaan. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor, want het is niet vanzelfsprekend (zeker niet in deze dure tijden).

Lego avontuur

Jij hebt twee jongens die gek zijn van lego. Wij hebben een zoon die niet echt veel met lego gespeeld heeft. Grappig om te lezen hoe jullie er helemaal in opgaan en hoe enthousiast jullie ook nog na het bezoek aan Legoland en Lego House zijn. Mooi! Als je een gezamenlijke interesse hebt en die met elkaar kunt delen, beleef je er volgens mij nog meer plezier aan. En dat is natuurlijk ook de bedoeling van een vakantie.

Nieuwe plannen

Op jouw social media zag ik al van alles voorbij komen. Je bent heel ambitieus mag ik wel concluderen. Dat past ook wel bij jou. Je gaat er helemaal voor. Het komt dan ook vast heel goed uit dat je nu wat minder bent gaan werken, zodat je je met volle focus kunt richten op al die plannen.

Sandy’s creaties

Ik herken mezelf heel erg in jou wat betreft het bedenken en uitvoeren van plannen. Zo ben ik zelf al jaren op zoek om mijn passies met elkaar te verbinden en er op die manier een verdienmodel van te kunnen maken. Ik bedoel, allemaal leuk en aardig zo creatief bezig zijn, maar het zou toch wel te gek zijn als het ook iets opleverde. Al is het maar een beetje waardering voor alle tijd en energie die je erin stopt. Ik vind de naam die je voor al je creatieve maaksels hebt bedacht heel goed passen. Het voegt alle onderdelen mooi samen. Ook je instagramlook is heel mooi. Goed bezig.

Cursus

Jij bent weer aan een nieuwe cursus begonnen. Misschien heb je het al gezien, maar ook ik ben weer aan het studeren geslagen, hihi. Dit keer voor gezondheidscoach. Ook dit hebben we gemeen. Opzuigen van nieuwe kennis en informatie om dit vervolgens te kunnen inzetten. Ik ben benieuwd wat deze cursus van Marion je brengt. Ze is heel enthousiast en succesvol. Ik heb haar een keer ontmoet bij een netwerkbijeenkomst die ze toen nog met Rosa organiseerde (Los & Lippig). Je krijgt er gelijk goede zin en energie van. Waarschijnlijk zul je me in een volgende brief op de hoogte houden van je vorderingen.

Schrijven in de vakantie

Ja, ik was inderdaad heel nieuwsgierig naar je manuscript. Zou het inmiddels verstuurd zijn naar die ene uitgever (waar je je idee bij hebt gepitcht?). Aangezien ik in de vakantie geen appje van je had gekregen, had ik al bedacht dat je nog niet zover was. Wel super knap dat je in de vakantie fanatiek met de laatste puntjes op de ‘i’ bent bezig geweest. Dat vergt echt discipline. De laatste loodjes wegen echt het zwaarst. En nu maar hopen en bidden dat het een verhaal met een goede afloop wordt.

Human design

Je schreef als laatste nog een alinea over Human Design. Ja, dat ken ik zeker. Ik vind dat namelijk ook heel interessant. Al begrijp ik er jammer genoeg niet heel veel van. Het aflezen van je kaart is nog niet zo makkelijk. Het heeft best wat raakvlakken met de wet van aantrekking al vind ik dit een stuk concreter. Ik snap in ieder geval helemaal waarom het jou ook interesseert. Wéér iets wat we gemeen hebben, hihi. De lijst met overeenkomsten wordt almaar langer. 😉

Mijn avonturen

Waarschijnlijk heb je via social media meegekregen dat ik in mijn vakantie twee leuke berichtjes heb gehad. Twee van mijn verhalen (die ik had ingeleverd voor schrijfwedstrijden) hebben het gehaald tot plaatsing in de verhalenbundels “Het Strand” en “Verraad”. Uiteraard ben ik daar super trots op en heel blij mee. Van de vier wedstrijden waar ik aan heb meegedaan, is de helft succesvol gebleken. Een mooi eindresultaat dus. Het smaakt naar meer. Ik heb nog een verhaal klaar liggen, een ander verhaal (een YA sprookje) komt binnenkort online en ik werk ook nog aan mijn AIW feelgoodverhaal voor de verhalenbundel over Alice in Wonderland. Daar ben ik de komende tijd nog even zoet mee, hihi.

Andere dingen

Verder ben ik lekker druk met het opnemen van mijn podcast en gaan Henk en ik weer een nieuwe vorm uitproberen. Vanavond (ik schrijf deze brief maandag 11 september) is de eerste live opname van onze rubriek Henk en Ellen in gesprek met publiek dat ook actief wordt betrokken bij het tweede gedeelte van deze avond. Daar heb ik heel veel zin in. Hopelijk komen er een aantal mensen, want het is natuurlijk nog steeds bloedheet… We shall see. Ik laat je weten hoe de avond verlopen is.

Zo zijn er altijd dingen die ontstaan en waar ik in mee beweeg. Soms betekent dat meer bezig zijn met schrijven, dan weer met podcasten of met het leren van nieuwe dingen. Kortom, er is weer genoeg te doen. Vervelen komt niet (meer) in mijn woordenboek voor.

Ik kijk uit naar jouw volgende brief, want ik ben erg benieuwd of het je gelukt is om je manuscript op te sturen naar de uitgever. Succes!!!

Tot de volgende keer.

 

Liefs Ellen

 

 

Terug van vakantie!

terug van vakantie

Hoi Ellen,

Daar zijn we weer! De afgelopen weken hebben we allebei van een welverdiende vakantie genoten, maar nu pakken we ons schrijfavontuur weer gezellig op. We hebben allebei ongetwijfeld genoeg te vertellen. Ik mag starten…

Vakantie

In de zomervakantie was ik samen met mijn jongens de eerste drie weken gewoon nog thuis, terwijl mijn man nog hard aan het werk was. Jammer genoeg was het weer niet echt zomers te noemen, maar we hebben ons prima vermaakt.

In de 4e en 5e week van de zomervakantie gingen we op vakantie naar Denemarken. Gelukkig was dit ook de periode dat het weer opknapte, want ook in Denemarken waren die eerste weken minder mooi. We zaten vlakbij de Noordzeekust en hebben ons dan ook prima vermaakt op de vele stranden daar. Heel wat uurtjes hebben we door het zand lopen banjeren, op zoek naar “schatten”. 

De jongens hebben een mooie collectie schelpen en stenen gevonden. Mijn edelstenenhart ging harder kloppen toen ik leerde dat je ook barnsteen kan vinden, als je mazzel hebt. Ik was dan ook intens gelukkig, toen ik tegen het einde van de vakantie dan toch eindelijk een paar van die “gouden schatten” zag liggen. We hadden de moed al bijna opgegeven…

De Lego Experience

Als je naar Denemarken gaat en fan bent van Lego, dan ontkom je er haast niet aan om de Lego Experience aan te gaan – zoals wij het zijn gaan noemen in de vakantie. We hadden natuurlijk van tevoren al bedacht dat we naar Legoland zouden gaan, één van de redenen om naar Denemarken te gaan en op een uurtje rijden in een vakantiepark te gaan zitten. Toen we daar waren, begon Leon over Lego House. Hij had van iemand gehoord dat dit misschien nog wel leuker was. 

De website zag er inderdaad leuk uit, dus we hebben meteen maar een combi-ticket gekocht… En ik moet zeggen dat het allebei een hele ervaring was. Legoland was aardig te vergelijken met Legoland in Duitsland, waar we een paar jaar eerder al waren geweest. Lego House was echt uniek. We zijn van begin tot einde (en dan heb ik het echt over de openingstijden) alleen maar bezig geweest met Lego. Het is heel goed opgezet.

Om de Lego Experience af te maken, zijn we ook maar met een paar duizend Lego-steentjes naar huis gereden… Het is maar goed, dat we altijd minimaal bepakt op vakantie gaan, anders had het niet eens meer in de auto gepast 😉

De vakantie is weer voorbij

Vorige week ben ik al druk bezig geweest in mijn klas, om alles voor te bereiden voor een nieuw schooljaar. Een schooljaar waarin ik minder ga werken, dan ik eerst altijd deed. Ik werk vanaf nu nog maar 2,5 dag, wat in de praktijk betekent dat ik de ene week 2 dagen werk en de week erna 3 dagen. Deze allereerste lesweek is dat voor mij 2 dagen en dat is best even gek. Maar, zoals ze zeggen, daar kan ik best aan wennen. Ik heb namelijk allerlei ideeën in mijn hoofd die schreeuwen om uitgewerkt te worden.

Nieuwe plannen

Eén van de redenen om minder te gaan werken (buiten mijn verminderde energie door Long-Covid), is dat ik graag meer wil bereiken met mijn creatieve hobby’s. Daar heb ik al vaker over geschreven. Om daarmee een eerste stap te zetten, ben ik nu bezig met een cursus. Ja, ja, weer een cursus, maar deze was wel heel toepasselijk en kwam voor mij precies op het goede moment…

Bijverdienen met je hobby via Instagram

Begin dit jaar – 2023 – heb ik een waterverfcursus gedaan, via Marion Cremers. Die jij ook ooit bent begonnen, als ik mij niet vergis. Ik vind haar en haar account heel inspirerend en ik volg haar en haar creaties graag. Een paar maanden geleden kwam ze met een nieuwe cursus: bijverdienen met je hobby via Instagram. En ik voelde aan alles dat dit precies was, wat ik op dat/dit moment nodig heb. Ik ben nu bij module 4, van de 10, en ik heb al een hoop geleerd.

Het ontstaan van Sandy’s Creaties

Ik doe, zoals jij wel weet, van alles op creatief gebied. Voor een aantal van die dingen had/heb ik een apart Instagramaccount. Nu ik heb besloten daadwerkelijk meer tot actie over te gaan en te kijken of ik kan gaan bijverdienen met mijn hobby’s, leek het mij handig om alles onder één naam te zetten. Na lang nadenken, heb ik daar Sandy’s Creaties van gemaakt. In mijn ogen de perfecte naam voor alles wat ik doe.

Gestimuleerd door mijn nieuwe cursus ben ik aan de slag gegaan met een nieuw logo en een nieuwe look op Instagram. Je hebt het misschien al gezien. Ik ben tot nu toe al heel tevreden met het resultaat.

Schrijfpauze

En schrijven dan? Hoor ik je denken… Normaal gesproken doe ik in de zomervakantie niet zoveel op schrijfgebied. Meestal komt dat er gewoon niet van. Maar zoals je nog wel weet, ben ik heel druk bezig met mijn manuscript en is het einde in zicht…  Ik kan je dan ook vertellen, dat ik heel hard heb gewerkt aan het manuscript en dat het nu dan toch echt bíjna af is. Het gaat alleen nog maar om wat leestekens, verschillende woorden en hier en daar een klein stukje tekst, maar dat is echt het laatste. Ik hoop dan ook in mijn volgende brief – over twee weken – te kunnen zeggen dat ik hem heb opgestuurd naar de uitgever (die van het visitekaartje – weet je nog?)… Dat moet gaan lukken. Yes!

Human Design

Tenslotte nog iets anders, wat je misschien al in mijn laatste Instagrampost langs zag komen: Human Design. Een paar maanden geleden kwam dit op mijn pad – en dacht eerst even dat het wat anders was, hihi – maar het heeft direct mijn interesse gewekt. Het heeft ergens wat raakvlakken met de wet van aantrekking, maar ook weer niet. Bij de wet van aantrekking hoor je vaak dat je in alignment moet zijn, maar verder dan ‘je energie hoog houden’ hoor je niks specifieks en moet je het zelf een beetje uitzoeken, even bot gezegd. Het kennen – en leven – van je Human Design kan je daarbij verder helpen.

Mensen bestaan uit een buitenkant (je lichaam – bepaald door je DNA) en een binnenkant (wie je bent). Human Design zegt dat mensen bij hun geboorte een soort energiestempel krijgen – wat jouw persoonlijkheid helpt bepalen. Je kunt door middel van je geboortedatum, – tijd en -plaats jouw “blauwdruk” of bodygraph laten uitrekenen en maken. En daar staat een heleboel informatie in, waar ik steeds meer en meer over aan het lezen en leren ben.

Iedereen kent het principe van de sterrenbeelden en welke karaktereigenschappen daarmee verbonden (kunnen) zijn. Human Design gaat nog veel verder dan dat, maar het geeft een beetje een beeld van wat het is. Ben jij er al bekend mee?

Hiermee wil ik deze, lange 😊, brief afsluiten. Ik kan nog wel veel meer vertellen, maar dat komt een andere keer wel weer. Ik kijk nu al uit naar jouw brief volgende week!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Have a break!

Hey Sandy,

Aan mij de eer om de laatste brief voor de zomerstop te schrijven. Ongelofelijk dat er weer een schooljaar voorbij is, hè? Wat gaat de tijd toch vlug. Tijd om even een pas op de plaats te maken en te kijken wat er allemaal gebeurd is het afgelopen half jaar.

Nieuwe invulling

Super stoer dat je ervoor hebt gekozen wat minder te gaan werken, zodat je meer tijd over hebt om nog meer bezig te zijn met de dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt. Waarmee ik niet wil zeggen dat jouw werk als juf je geen energie geeft, hoor. Maar toch is het anders.

Heerlijk om meer vrijheid te voelen en je dagen iets rustiger te kunnen inplannen. Dat geeft rust. Je schreef dat je soms “jaloers” bent op hoe ik mijn tijd kan invullen en zo met mijn schrijfactiviteiten bezig kan zijn. Maar misschien omdat ik de tijd aan mezelf heb, maak ik er juist niet altijd optimaal gebruik van, als je begrijpt wat ik bedoel. 😉 Ik zou nog veel vaker en langer bezig kunnen zijn. Ik kies er alleen niet altijd voor. Ook een kwestie van prioriteiten stellen, moet ik bekennen.

Website

Dank je wel voor je lieve compliment wat betreft mijn vernieuwde website. Ik ben er zelf ook erg tevreden over. Natuurlijk wil ik nog wel wat dingen aanpassen, maar alles op z’n tijd. Sommige dingen moeten even bezinken. Zo wil ik eens kijken hoe ik eventueel zelf e-books kan verkopen en hoe ik dat het beste kan inrichten/aanpakken. Een plan voor in de (nabije) toekomst.

Alhoewel jij schrijft dat je tegenwoordig niet zo veel bezig bent met je website, vind ik dat de jouwe super leuk en actueel is. Zelf ben ik ook iets minder actief met bloggen. Na ruim vier jaar iedere vrijdag een blog online te hebben geplaatst, was de koek een beetje op. Tel daarbij de matige websitebezoekers op en je kunt je misschien wel voorstellen dat de motivatie even ver te zoeken is.

Terugkijken

Het afgelopen half jaar heb ik weer een aantal leuke dingen gedaan op schrijfgebied. Mijn derde e-book is gelanceerd, ik heb een aantal leuke gastblogs op www.schrijvenonline.nl gepubliceerd, een aantal verhalen voor schrijfwedstrijden geschreven en voor een daarvan zit ik nog steeds in de running. Fingers crossed dus!

Ook heb ik een proeflezer gevonden voor een aantal van mijn (nog niet) gepubliceerde verhalen en ben ik bezig geweest om mijn stoffige manuscript over de magiër te herschrijven/redigeren (ook met hulp van een proeflezer). Kortom, best wel wat succesmomenten. Daar ben ik trots op. Het gaat misschien niet altijd met reuzesprongen vooruit, maar ik blijf in beweging en dat is het belangrijkste.

Rust en weer door

Ook jij bent weer een heel stuk verder met jouw manuscript. Hoewel we zo een pauze van zes weken inlassen, hoop ik stiekem dat je mij eerder een bericht stuurt, want dat zou betekenen dat er leuk nieuws is.

Tot de zomervakantie voorbij is, genieten we van een welverdiende vakantie. Een periode waarin niets moet en “alles” kan en mag. Heerlijk. Even loskomen van alle verplichtingen en agenda-afspraken. Genieten van en met elkaar. Dat gaat zeker lukken.

Batterij opladen

Als het goed is, kan onze batterij een paar weken opladen, zodat we na die zes weken weer fris en fruitig kunnen beginnen aan de tweede helft van het jaar. Zo’n break is heerlijk en ook broodnodig. Niet alleen voor schoolgaande kinderen, maar voor ieder mens. Een periode van ontspanning om even los te komen van de dagelijkse beslommeringen.

Geniet ervan met je gezin, maak er iets moois van en maak vooral veel mooie herinneringen samen, waar je later met veel plezier aan kunt terugdenken. Ik denk wel dat dat heel belangrijk is. Mooie momenten met elkaar creëren en genieten van het hier en nu.

Na de vakantie

Ik heb nu nog geen idee wat ik na de vakantie wil doen. Soms heb ik wilde plannen, maar dit keer laat ik het even los. Misschien stromen de ideeën dan wel over in mijn hoofd, haha. Laten we het hopen. De laatste jaren heb ik namelijk gemerkt dat je niet alles naar je hand kunt zetten.

Het leven gaat zoals het leven gaat en niet zoals jij wilt dat het gaat. Klinkt filosofisch misschien, maar dat is wel een les die ik geleerd hebt. Natuurlijk kun je proberen het een beetje te sturen hier en daar, maar volgens mij gebeuren de mooiste dingen onverwachts.

Met deze diepzinnige gedachte wil ik mijn brief afsluiten. Rest mij om je nogmaals een heel fijne vakantie te wensen. Ik hoop dat je er heerlijk van kunt genieten, met je gezin. Mocht er tussendoor iets spectaculairs te melden zijn, hoop ik het uiteraard van je te horen 😉.

Tot snel. Ik kan niet wachten om jouw nieuwe brief te lezen, al moet ik nog wel een poosje geduld hebben, haha.

Liefs Ellen

 

Meer loslaten

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer erg genoten van jouw brief. Het is toch altijd weer leuk om te lezen hoe jij dingen ervaart en beleeft. 

Wet van aantrekking

Jij beschreef het vorige week als “geloven op je eigen manier” aangaande de wet van aantrekking. Waarschijnlijk hebben wij allebei een meer nuchtere kijk erop. De die-hard gelovers denken dat je alles op deze manier naar je hand kunt zetten, maar daar heb ik inderdaad ook moeite mee. Als het zo zou zijn dat je het maar voor je hoeft te zien en erin te geloven dat je bepaalde dingen dan altijd aantrekt, dan zou de wereld er toch iets anders uitzien… Maar misschien is deze sceptische blik juist datgene dat ervoor zorgt, dat ik nog niet alles heb wat mijn hartje begeert, want tenslotte geloof ik er dan dus niet altijd écht helemaal in. Wie zal het zeggen?

Meer loslaten

Jij noemde het al krampachtig… Dat vond ik een mooie verwoording. Ik denk ook dat het goed is als je het meer loslaat. Sowieso werkt het – in mijn ogen tenminste – niet goed als je alleen maar in je hoofd blijft zitten. Het is beter om dingen meer op je gevoel te doen, zodat je in een soort flow komt (alhoewel ik soms wat moeite heb met dat woord, hihi).

De wet van oorzaak en gevolg zegt dat alles wat je doet gevolgen heeft. Ik zie het een beetje als actie-reactie. Kim noemt dat altijd “inspired action”. Ik denk dat het goed is om naar je gevoel te luisteren en bepaalde acties te ondernemen, wanneer jij voelt dat dit het juiste is om te doen op dat moment. En de actie die jij dan doet, zal een gevolg hebben en met een beetje geluk is dat gevolg iets positiefs. Denk maar zo: als je niks doet, verandert er sowieso niks.

Manuscript

En zo kun je het ook een beetje zien aan de actie die ik (met een beetje hulp) heb ondernomen omtrent mijn manuscript. Het visitekaartje staat pontificaal klaar op mijn dressoir – klaar om gebruikt te worden. Het roept mij elke keer weer als ik langsloop of ik het manuscript al klaar heb om op te sturen.

Nou ik kan je vertellen: dat gaat niet lang meer duren. In mijn reel op social media deelde ik het vorige week al… De aantekeningen, opmerkingen en tips zijn inmiddels verwerkt. Nu wordt hij nog een keertje doorgelezen en dan kan ik de puntjes op de “i” gaan zetten. Ik hoop hem over maximaal 2 weken op te kunnen sturen.

Energie

Ik schreef het al in mijn vorige brief: ik ga vanaf komend schooljaar iets minder werken. Het was een spannende beslissing, omdat dit natuurlijk toch financiële gevolgen heeft, maar tot op heden heb ik nog geen spijt. Ik voel aan alles dat dit een goede zet is.

Zo kan ik namelijk wat zuiniger omgaan met de energie die ik heb (en dat is dan ook de voornaamste reden) en ik kan mij meer storten op de dingen die ik leuk vind en die mij energie geven. Win-win noem ik dat. Jij noemde het ook een stukje vrijheid. En zo voelt het ook wel een beetje. Soms ben ik wel eens een heel klein beetje jaloers op jou als ik hoor/lees hoe jij met schrijven bezig kunt zijn. Ik ben trots op jou dat jij de stappen hebt gezet die je hebt gezet, voor jezelf.

 

Nieuwe website

Jij schreef al dat je bezig bent met het vernieuwen van je website. Ik had het al gezien, de laatste keer dat ik erop keek. Het heeft een heel andere sfeer gekregen. Mooi hoor!

Zelf vind ik het inderdaad ook altijd veel werk om dingen aan te passen. Daarom doe ik het ook eigenlijk liever niet, haha. Jij bent dan ook veel meer bezig met je website dan ik. Ondanks de plannen die ik ervoor had, plaats ik eigenlijk alleen maar elke week onze brief erop. Maar dat is voor nu goed genoeg voor mij. Wellicht verandert dit in de toekomst nog wel als ik meer bezig ga met andere dingen waar ik mijn website ook voor kan gebruiken.

Bijna zomervakantie

Dit was mijn brief dan weer voor nu. Aangezien het bijna zomervakantie is, kan het zomaar eens zo zijn dat mijn volgende brief pas in september komt. Wauw, dat klinkt wel heel ver nu ik het zo zeg. Hopelijk kan ik dan een heleboel vertellen over mijn manuscript/boek 😉

Tot de volgende keer!

Liefs, Sandy

Geef er je eigen draai aan

geef er je eigen draai aan

Ha Sandy,

Erg vervelend dat je je de afgelopen weken niet goed voelde. Ik hoop dat je inmiddels weer goed hersteld bent. De aankomende tijd zul je je energie hard nodig hebben om de laatste loodjes op school goed door te komen. Ik weet er alles van hoe druk die laatste schoolweken zijn, pff.

Eigen manieren

Grappig om te lezen dat wij allebei op onze eigen manier bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling en in het bijzonder ‘dankbaarheid’. Van alle dingen denk ik dat dit toch wel het belangrijkste onderdeel is. Als je niet kunt genieten van de dingen die je nu hebt of waar je nu staat, dan lukt het je nooit om verder te komen. Natuurlijk is dit niet per se de waarheid, maar ik geloof er wel in dat het zo werkt. Voor mij althans

Schrijven

Het maakt ook niet uit hoe je je dankbaarheid uit. Dat kan middels een app op je telefoon maar ook in een notitieboekje. Dingen opschrijven, uit je hoofd halen, werkt namelijk uitstekend. Leuk om te lezen dat jij dingen in een notitieboekje noteert.

Wat dat betreft ben ik soms wat gemakzuchtig. Mijn telefoon heb ik (nagenoeg) altijd bij de hand en het is snel gebeurd om een korte notitie (met een foto) toe te voegen. En, ik raak het niet kwijt, haha. Voor mij wel een ding. Ik ben nogal slordig en vergeetachtig en kan soms dingen niet of moeilijk terugvinden. Zo’n app is dan een perfecte uitkomst.

Geloven op mijn eigen manier

Ik dacht eigenlijk al dat jij er een beetje hetzelfde instaat als ik. We willen het heel graag geloven en we geloven ook dat het werkt. Maar dat je het zo concreet kunt sturen en naar je hand kunt zetten, dat is voor ons allebei moeilijk te geloven.

En waarschijnlijk zit daar meteen het probleem. Toen ik er beter over nadacht, realiseerde ik me dat ik voor de informatie over de wet van aantrekking al heel goed bezig was. Gewoon erg natuurlijk, zonder er heel bewust (en dus té krampachtig) mee bezig te zijn. Dat lijkt mij de beste manier. Jou niet?

Andere podcasts

Jij schreef dat het jou helpt om naar Kim Munnecom te luisteren. Eerlijk gezegd merk ik dat het mij soms een beetje irriteert. Natuurlijk, ik vind het super knap wat zij presteert en hoe bevlogen zij is. Daar kan ik alleen maar met veel bewondering naar kijken.

Regelmatig heb ik het met Bart over manifesteren en de wet van aantrekking. En ook over Kim. Hij zegt dat ze steeds hetzelfde “kunstje” doet en als je erop let, klopt dat helemaal. Als je er volledig in meegaat en honderd procent achterstaat en je onderneemt acties (en dáár gaat het volgens mij om), dan gebeuren er mooie dingen. Alleen, dat doe je zelf, je hebt daar niemand voor nodig. Ik ben dus iets minder fanatiek aan het luisteren.

Jouw volgende hoofdstuk

Wat een geweldige stap heb je gezet. Heel knap en stoer dat je gewoon die uitgever hebt gevraagd of je jouw manuscript mag toesturen. Ik kan me voorstellen dat dat doodeng was. Bang voor een afwijzing of dat ze het niet goed genoeg vinden. Je stelt jezelf kwetsbaar op en dat is altijd spannend.

En ook heel gaaf en stoer dat je voor jezelf kiest en besloten hebt iets minder te gaan werken, zodat je nog meer bezig kunt zijn met de dingen die je leuk vindt en die jou energie geven. Ik weet zeker dat je er volop van gaat genieten. Het is heerlijk om je eigen tijd te kunnen indelen en iedere dag vrijheid voelt om te kiezen wat je wilt doen. Een ongekende luxe.

Veel kleine stapjes

Als je maar in beweging blijft en kleine stapjes blijft zetten, leg je vanzelf een grote afstand af. Zo is het maar net. Nu lijkt het misschien een kleine stap, maar wie weet waartoe die leidt. Als je je boek niet had gepitcht dan was je helemaal niet verder gekomen.

Ik denk dat die eerste, kleine, stap vaak de moeilijkste is. Je kunt namelijk eeuwig blijven hangen in piekeren, twijfelen, nadenken. Als je geen actie onderneemt, gebeurt er sowieso niks. Ik ben reuze benieuwd hoe dit verder gaat. Hopelijk hoef je niet al te lang in spanning te zitten, haha.

Mijn vorderingen

Momenteel staat het schrijven bij mij op een iets lager pitje. Ik heb de afgelopen tijd behoorlijk wat korte verhalen geschreven voor verschillende schrijfwedstrijden. De meeste daarvan lopen nog, dus er kan nog van alles gebeuren.

Ook heb ik mezelf aangemeld voor een verhalenbundel over Alice in Wonderland die in 2025 zal worden uitgegeven. Super gaaf. Ik heb heel veel zin om fantasy met feelgood te combineren en een lekker gek verhaal te creëren. Gelukkig heb ik nog veel tijd om hierover na te denken en een opzetje te maken. Wordt vervolgd dus.

Vernieuwde website

Ook ben ik de afgelopen weken druk bezig geweest om mijn website een facelift te geven. Nieuwe huisstijl (lees: kleurgebruik en lettertypes), wat veranderingen qua inhoud, nieuwe foto’s en ga zo maar door.

Best een klus om alles aan te passen. Vooral omdat het lettertype dat ik voor de kopjes gebruik in hoofdletters slecht leesbaar is. Bij een aantal pagina’s moest ik dus een heleboel veranderen. Maar ik doe het lekker in mijn eigen tempo en dan komt het helemaal goed. Ik ben zelf erg tevreden met het resultaat. Het ziet er een stuk vrolijker en gezelliger uit en dat was precies mijn bedoeling.

Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik wens je een fijne week en tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Start a new chapter

Hoi Ellen,

 

Vorige week was het eigenlijk mijn beurt om een brief te schrijven, maar ik was ziek. Flink balen, maar een brief schrijven zit er dan echt niet in. Deze week ben ik echter weer back in business…

Dankbaarheid

In jouw vorige brief reageerde je op het onderwerp dat ik de week ervoor had aangesneden: dankbaarheid. Ik vind het machtig mooi om over dit soort dingen na te denken en te schrijven. Ook leer ik er graag veel over. En dan heb ik het niet alleen over dankbaarheid, maar alles wat daar nog meer mee te maken heeft. In mijn vorige brief noemde ik het: leven in het hier en nu. Ik vroeg of jij hier ook mee bezig bent en hoe, en ik vond het ook heel leuk om daarover terug te kunnen lezen in jouw vorige brief naar mij.

Tips voor dankbaarheid – de app

Jij schreef over de app Gratitude. Het is mooi om te zien hoe jij die inzet voor jezelf. Doordat jij elke dag via Instagram mooie inspirerende quotes uit deze app deelt, wist ik natuurlijk al dat jij deze gebruikt. Zelf heb ik hem ook al een paar jaar op mijn telefoon staan. In het begin heb ik daar zelf ook wel eens wat in genoteerd, maar op de één of andere manier is dat toch niet de manier voor mij. Geen idee waarom niet, maar aangezien ik hem al een paar jaar digitaal laat verstoffen, zegt mij dat genoeg. De quotes vind ik wel heel mooi, maar die zie ik altijd al via jou, hihi.

Ik noteer wel vrijwel elke dag de dingen die jij in de app zet, maar dan ergens anders. Toevallig heb ik daar gisteren maar weer eens een ouderwets notitieboekje voor gepakt.

Dankbaarheidspot

Ik moest wel even grinniken toen ik las over jullie dankbaarheidspot. En niet omdat ik het idee gek vind, maar omdat wij zoiets hier in huis ook wel eens geprobeerd hebben. En net als bij jullie, was ik waarschijnlijk ook de enige enthousiasteling. Mijn man zit sowieso niet zo op dit soort dingen te wachten, maar laat mij lekker mijn gang gaan – als hij er maar niet teveel last van heeft, haha. En waarschijnlijk waren mijn jongens een beetje te klein, zeker de jongste. Bij ons is het ook ongeveer twee jaar geleden en toen was Dylan pas zes.

Hier had iedereen een blikje waar we elke avond een briefje in deden. Ik heb ze net stiekem even teruggelezen, want ik heb de blikjes nog. Het is erg leuk om te zien wat er op de briefjes staat. Aan het aantal zie ik trouwens dat we het welgeteld een hele maand hebben volgehouden 😉. Daarna ben in mijn eentje doorgegaan op een manier die bij mij past. De rest had daar geen behoefte aan – die deden het volgens mij vooral voor mij…

Wet van aantrekking

Jij schreef dat je momenteel een stuk minder bezig bent met of gefocust bent op de wet van aantrekking. Ik begrijp het wel dat jij zegt dat je niet honderd procent gelooft dat het echt werkt. Zelf heb ik daar ook moeite mee. Dat het bestaat geloof ik zeker, het is één van de vele universele wetten en ik geloof dat het net zo echt is als de wet van de zwaartekracht. Alleen geloof ik zelf niet genoeg in alle affirmaties en visualisaties die ik zeg en doe om de dingen die ik wil naar mij toe te trekken. Daar zit voor mij – denk ik – het probleem. 

Ik kan prima elke dag 10 keer tegen mijzelf zeggen dat ik die bestseller ga schrijven en ik kan mijzelf op een podium voorstellen waar mij de Gouden Griffel prijs wordt uitgereikt, maar ik heb nog altijd een knagend stemmetje in mij dat heel zachtjes iets anders zegt zodra ik dit soort grotere dingen wil manifesteren.

Jij vertelde dat jij je slecht voelt, zodra het niet lukt om dingen te manifesteren. En dat is zeker niet de bedoeling. Het moet vooral leuk zijn om hiermee bezig te zijn. Ik merk zelf dat wanneer ik wat meer ga twijfelen het mij helpt om een podcast van Kim Munnecom te luisteren. Zij is zo bevlogen en vertelt zo inspirerend dat mijn twijfels dan altijd weer een beetje naar de achtergrond verdwijnen.

Start a new chapter

Even iets heel anders… Op de foto bij deze brief zie je mijn nieuwste aanwinst van mijn Zox-collectie. Enige tijd geleden ontdekte ik deze armbandjes online. Ze worden gemaakt van gerecyclede waterflessen. Elk exemplaar is uniek en heeft een mooie boodschap. Het is een soort reminder om je pols en degene die ik heb, hebben allemaal een speciale betekenis voor mij. Vanaf mijn eerste armbandje was ik verkocht 😉… Dit nieuwe armbandje heeft als tekst: start a new chapter en aan de buitenkant zie je een hele rij met boeken.

Ik had deze als schrijver al langer op het oog en nu ik ervoor gekozen heb om vanaf komend schooljaar ietsje minder te gaan werken, zodat ik meer tijd heb om mij op mijn schrijfdroom te gaan storten, vond ik het tijd worden om hem te kopen. Sinds deze week zit hij om mijn pols op mijn vrije dagen, als reminder dat ik deze vrije tijd gebruik om lekker te gaan schrijven en bezig te zijn met mijn schrijfdroom.

Kleine stapjes

En die schrijfdroom is twee weken geleden weer een ienie mienie beetje dichterbij gekomen. Ik mocht met Bernice mee – als “plus one” – naar het zomerfeest van haar uitgeverij. Aangezien het feest van de overkoepelende uitgeverij was, waar die van haar onder valt, waren er nog meer uitgeverijen die daar ook onder vallen. Waaronder een uitgeverij voor kinderboeken!!! Via
Bernice raakte ik aan de praat met de uitgever van die uitgeverij en ik mocht een boekenpitch houden. Resultaat: ik heb nu haar kaartje en ik mag mijn manuscript naar haar opsturen!!!

Misschien wordt het uiteindelijk nog steeds niks, maar het voelt weer als een klein stapje… Superleuk! 

Ik houd je op de hoogte.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Zo leuk hè, de nieuwe brief van Sandy? Meer lezen? Klik hier

 

Carpe Diem

carpe diem

Hey Sandy,

Leuk om het weer eens over een ander onderwerp te hebben. Persoonlijke ontwikkeling is iets wat we allebei reuze interessant vinden en waar we de afgelopen tijd actief mee bezig zijn geweest en nog steeds zijn.

Dankbaarheid

Je vraagt of ik iets met dankbaarheid heb en of ik je hierover misschien nog tips kan geven. Natuurlijk kan ik daar honderduit over vertellen. Dankbaarheid is een “dankbaar” onderwerp om over te schrijven, hihi.

In mijn ogen zit daar een belangrijk onderdeel waarom veel mensen niet gelukkig zijn met hun leven. Die constante ontevredenheid en het eeuwige vergelijken met anderen. Het komt ergens vandaan, denk je niet?

Gratitude app

Ik heb een app op mijn telefoon geïnstalleerd die Gratitude heet. Het is een app waarin je een dankbaarheidsdagboek kunt bijhouden. Je kunt zelf instellen hoe laat je een melding krijgt om een notitie in je app te maken.

Ik doe dat iedere avond rond tien uur. Dat geeft me de gelegenheid om even stil te staan bij de dag en wat ik allemaal heb meegemaakt. Soms schrijf ik ook negatieve dingen op. Klinkt misschien raar, maar ook daar kan ik soms dankbaar voor zijn, omdat het me toch dingen leert.

Dankbaarheids-pot

Twee jaar geleden deden we (ons gezin) een experiment, al was ik geloof ik de enige enthousiasteling, haha. Iedere avond moest een van ons op een briefje schrijven waar hij/zij dankbaar voor was en dat in een glazen pot stoppen.

Na een tijdje maakten we de pot open en lazen we de briefjes voor die erin zaten. Heel leuk om te lezen wat voor dingen er genoemd werden. Dat kon gaan van een uitstapje tot het eten van een lekker gerecht of van hulp die ze kregen tot een nieuw spel. Heel divers. Al bleek wel dat Bart en ik de ervaringen meer waardeerden dan de kids. 😉

Tip

Misschien ken je allebei deze tips al en vertel ik je niets nieuws. Grote kans namelijk dat jij daarvan op de hoogte bent. Zeker omdat we allebei veel bezig zijn met het lezen over persoonlijke ontwikkeling en het ermee bezig zijn.

Wet van aantrekking

Ik heb een kleine bekentenis. Momenteel ben ik een stuk minder bezig en gefocust op de wet van aantrekking. Natuurlijk vind ik het nog altijd interessant, maar ik denk dat ik er ook te veel mee bezig ben geweest.

Als dingen niet lukten, voelde ik me slecht. Zie je wel, dacht ik dan, het lukt helemaal niet. Ik doe het fout. Het kan niet de bedoeling zijn dat je op die manier ermee bezig moet zijn. Ik deed het vooral omdat ik het leuk vond en ook omdat ik nieuwsgierig was naar de werking ervan.

Te veel hype

De laatste jaren hoor je iedereen erover praten. Het is echt een hype. En zoals dat met alle hypes gaat, mijn interesse verdwijnt en ik vind weer een nieuwe uitdaging. Als ik te veel met iets bezig ben, kan ik mijn aandacht er op een gegeven moment niet meer bijhouden.

Tenzij het echt iets is waar ik honderd procent achtersta en eerlijk gezegd doe ik dat niet met de wet van aantrekking. Tuurlijk geloof ik zeker dat hoe jij dingen benadert en waar jij je aandacht op vestigt positief effect heeft op de uitkomst ervan, maar als het werkelijk honderd procent zou werken dan zou niemand een probleem hebben of ellende kennen. En dat is helaas niet het geval.

Carpe diem

Met jouw motto “genieten van de kleine dingen” ben ik het volledig eens. Het is ook mijn motto: carpe diem. Pluk de dag. Als je iedere dag iets kunt zien wat goed ging of wat mooi was, dan ben je een tevreden mens.

Hoe beter je leert kijken naar de kleine details van je leven, hoe meer je het gaat waarderen. Daar ben ik inmiddels wel van overtuigd en dat heb ik ook echt aan den lijve ondervonden. Het kan zo eenvoudig zijn. Een zonsopkomst, de vogels die vrolijk fluiten, een kopje koffie in de tuin, een fijn gesprek met je man of kind. I love it!

Feelingskit

Hoe tof dat jij jouw passie voor etherische oliën kunt combineren met persoonlijke ontwikkeling en dankbaarheid. Dan vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Mooi hoe dat werkt. Ik weet zeker dat jij er weer iets geweldigs van maakt.

Prutsen

Om dan nog maar eens met de woorden van Berthold Gunster te eindigen: pruts maar een eind weg. Als je alles wat meer gaat zien als een experiment, als een proef dan voelt het opeens een stuk lichter en leuker.

Mijn levensmotto voor dit jaar en het werkt echt. Prutsen, prutsen en nog meer prutsen. Succes!

Dat was het weer voor vandaag. Ik hoop dat je een heerlijke week hebt, maar met dit prachtige weer op komst moet dat zeker lukken. Tot snel.

Liefs Ellen

Genieten van de kleine dingen

genieten van de kleine dingen

Hoi Ellen,

En dan is het opeens alweer dinsdag… Ik had het even niet in de gaten door die extra vrije dag gisteren, maar het is toch echt alweer tijd voor post op dinsdag, haha…

Genieten van de kleine dingen

Ik wil het vandaag hebben over: genieten van de kleine dingen. Het leek mij een mooie aanvulling op jouw thema van vorige week: geniet van het proces. Sinds wij beiden – al een paar jaar inmiddels – druk bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling, hebben wij al veel geleerd over dankbaarheid en de kracht daarvan. Om de wet van aantrekking goed voor je te laten werken en om dus dingen die je wenst te manifesteren, is het belangrijk dat je je energie hoog houdt. Dat je je bezig houdt met dingen die daarbij helpen, die positive vibes geven. En dankbaarheid staat bovenaan in de schaal van emoties, samen met vreugde, liefde en vrijheid.

Dankbaarheidsdagboek

Als je verschillende podcasts beluistert en diverse boeken leest rondom dit thema, dan leer je op een gegeven moment dat het goed is om een soort dankbaarheidsdagboek bij te houden. Het idee is dat je elke avond voor het slapengaan de dingen opschrijft waar je die dag dankbaar voor bent. Het helpt je om in die hoge energie te komen en jezelf een positief gevoel te geven voordat je gaat slapen. Dat kan alleen maar goed voor je zijn, toch?

Ik heb het idee van een dankbaarheidsdagboek de afgelopen jaren al op verschillende manieren ingezet. Soms echt zoals het hierboven staat en soms in de vorm van noteren in mijn telefoon in plaats van op papier. En dan vaak ook gedurende de dag wanneer ik iets meemaakte, zag of ontdekte wat ik wilde onthouden. Tegenwoordig sta ik tijdens de dag vaak even in mijn hoofd stil bij die leuke of mooie momentjes en ga ik vlak voor het slapengaan in mijn hoofd de dag langs om nogmaals stil te staan bij de dingen waar ik die dag dankbaar voor was. Ik merk dat ik dan vaak met een grote glimlach op mijn gezicht ga slapen.

Van dankbaar zijn naar genieten

Op het moment dat je dankbaar bent voor de kleine dingen, ga je daar ook gelijk veel meer van genieten. Het is een vicieuze cirkel. Zodra je dankbaar bent, ga je meer genieten en zodra je meer gaat genieten is er weer meer om dankbaar voor te zijn.

In het hier en nu leven

Genieten van de kleine dingen die je meemaakt gedurende de dag helpt je ook om meer in het hier en nu te leven. Iets wat ook heel goed is voor het manifesteren. Wij zijn als mensen geneigd om in het verleden te blijven hangen of te veel te piekeren over de toekomst – ik ook 😊… – maar dat is niet goed. 

Denk maar eens na: als je blijft hangen in het verleden, hoe lang je dat ook doet, het verandert helemaal niks. Het verleden is namelijk al geweest en niemand kan daar iets aan veranderen. Piekeren over de toekomst helpt je ook niet. Gedachtes als “wat nou als…” zorgen er alleen maar voor dat je in negatieve emoties blijft hangen. Als je naar de schaal van emoties kijkt, waar dankbaarheid bovenaan staat, zie je dat emoties als angst en wanhoop juist onderaan genoemd worden. Het enige wat je kunt doen is zorgen dat je goed voorbereid bent op dingen, dat je de juiste voorwaarden schept, en dan is het daarna afwachten hoe iets gaat lopen.

Het klinkt zo makkelijk

Het klinkt allemaal zo makkelijk en ik schrijf het ook zo op, maar ik weet uit eigen ervaring dat het echt niet zo makkelijk is als het klinkt. Hé, piekeraartje hier! Maar soms is het goed om je weer even bewust te zijn van wat je doet. Op welke route jouw automatische piloot is ingesteld. Zet die piloot maar uit, zet je beide benen op de grond en probeer weer meer te leven in het hier en nu.

Feelingskit

Zoals je weet, ben ik ook veel bezig met etherische oliën. Momenteel is er een “Week of breakthrought” bezig, binnen het team waarbij ik zit. Elke dag staat er een olie centraal uit de Feelingskit en gisteren was dat voor mij de olie “Present Time”. Door middel van een fijne meditatie in samenwerking met deze olie stond ik ook toen even extra stil bij dit thema. Het is mooi hoe ik dit onderwerp op verschillende plekken tegenkom. Iets met de wet van aantrekking… 😉.

Ik ben heel benieuwd hoe dit bij jou gaat. Ben jij ook bezig met een vorm van een dankbaarheidsdagboek of juist niet? Misschien kun je mij nog inspireren met de manier waarop jij omgaat met dankbaarheid, want ik ben ervan overtuigd dat jij deze krachtige tool ook inzet op jouw manier. Ik lees er graag over in een volgende brief…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Deze leuke brief van Sandy is onder andere te lezen op haar website, waar ze nog veel meer leuks deelt. Neem eens kijkje zou ik zeggen!

 

eniet van het proces

Hey Sandy,

Goed om te lezen dat jij heerlijk hebt genoten van een relaxte meivakantie. Ik geloof meteen dat je flink moest bijtanken na zo’n drukke periode op school. Wat dat betreft weet ik als geen ander hoe je kunt toeleven na een vakantie, haha.

Luisteren naar je lichaam

Doordat jij, helaas, te maken hebt met long COVID weet je hoe belangrijk het is om naar je lichaam te luisteren. Jij kunt niet anders dan toegeven aan vermoeidheid en een laag energielevel. Hoe moeilijk het misschien ook is, toch krijg jij heel duidelijke signalen van je lijf om een pas op de plaats te maken.

Dat is zeker niet makkelijk. Gelukkig heb ik geen long COVID, maar ik heb op een andere manier naar mijn lichaam leren luisteren. Het zijn lessen waar we niet per se op zitten te wachten, maar die soms heel hard nodig zijn. Fijn dat het jou lukt om je over te geven aan de signalen die je krijgt. Doe je goed.

Niks doen

So what dat je niks hebt gedaan aan je manuscript, al had je wel plannen om ermee aan de slag te gaan. Het is wat het is (ja, makkelijk gezegd, hè? 😊). Door het jezelf te gunnen om rust te pakken en te doen wat je op dat moment kunt, maak je het jezelf wat makkelijker.

Bovendien loopt het manuscript niet weg. Je bent er al zolang mee bezig, die paar weken kunnen er ook nog wel bij. Dat klinkt misschien cru, maar zo is het natuurlijk absoluut niet bedoeld. Ik weet dat je niets liever wilt dan het afmaken en opsturen en hopen op een positieve uitkomst. Of nee, verwachten dat er een positieve uitkomst zal volgen!

Jouw plannen

Ik vind het knap dat je in staat bent je plannen in stukken te verdelen en realistisch genoeg bent om te beseffen dat gemaakte plannen ook weer kunnen wijzigen. Je wilt een hoop, maar of het lukt is nog maar de vraag. Actie ondernemen als het kan en rust pakken als het nodig is. En dan maar zien hoe ver je komt.

Ook ik hoop dat we nog iets leuks kunnen doen met ons verhaal. Vooral omdat het zo lekker zomers is. Dat zou heel leuk zijn. Als mensen tijdens hun vakantie lekker kunnen wegdromen bij een feelgood verhaal. We gaan ervoor zorgen dat er hoe dan ook iets mee gebeurt, in welke vorm dan ook. 😊

Schrijfwedstrijd

Zo fanatiek als ik eerder was, stagneert het op dit moment. Ik heb drie verhalen geschreven voor een aantal wedstrijden en loop nu even vast. Ik ben overigens wel begonnen aan een verhaal voor de schrijfwedstrijd van Schrijverspunt. Dat wil ik zeker afmaken, maar het moet nog even marineren, zal ik maar zeggen, hihi.

Het blijft lastig om mezelf niet te pushen om dan toch maar door te gaan en dat verhaal te schrijven. Ergens in mij klinkt nog steeds het stemmetje ‘Hup, hup, doorgaan.’ Ik vraag me af of ik dat ooit kwijtraak…

Twijfelen

Ben ik toch weer aan het twijfelen aan mezelf en mijn schrijfkwaliteiten. Betrap ik me erop dat ik mezelf vergelijk met anderen. Bij een ander ziet het er allemaal heel makkelijk en natuurlijk uit. Zelf heb ik af en toe een schop onder mijn kont nodig om door te pakken.

Of er komt iets anders op mijn pad waar ik dan weer mijn aandacht aan wil geven. Waarschijnlijk herken je dit wel. Ik zie bij jou ook vaak van alles en nog wat voorbij komen op je socials. Super leuk en tof dat je dingen probeert.

Verantwoording afleggen

Eigenlijk is het ook bizar dat ik de neiging heb om verantwoording af te leggen waarom ik wel of niet iets doe. Alsof een ander goedkeuring moet geven of zo. Dat is niet zo en dat weet ik ook wel, maar het voelt niet altijd zo. Snap je mee een beetje?

Het lijkt me toch echt zalig om je helemaal niets aan te trekken van de mening van een ander. Om echt altijd te durven en kunnen luisteren naar je eigen gevoel en je eigen koers te varen. Ik doe dat al steeds meer, maar soms kost het me gewoon moeite. Dan zit mijn eigen ego me toch in de weg.

Sieraden

Ik zag dat je bezig bent met het creëren van geurcreaties in de vorm van olie- en diffuserhangers en/of sieraden. Zo leuk om te zien hoe creatief jij bent op dat vlak en iedere keer zoekt naar manieren om je passies te combineren. Heel gaaf.

Hoe leuk zou het zijn wanneer je daar iets unieks mee kunt bedenken. Lekker prutsen en experimenteren zou ik je willen zeggen. Geniet van het proces, dat is uiteindelijk het belangrijkste.

Nou, dit was het weer voor vandaag. Ik hoop dat je weer geniet van mijn brief en ik wens je een heel fijne week. Natuurlijk ben ik benieuwd welke leuke dingen jij de volgende keer te vertellen hebt. Tot snel.

Liefs Ellen

De komende tijd…

komende tijd

Hoi Ellen,

De meivakantie zit er inderdaad alweer op. Ik heb vorige week weer kunnen genieten van een leuke brief van jou. En vandaag is het weer mijn beurt.

Meivakantie

Ik heb, net als jij, echt genoten van de meivakantie. Het is altijd weer fijn om even niets te moeten en lekker in de relaxmodus te kunnen stappen. Door mijn Long Covid wist ik dat het wat betreft mijn energielevel ook wel goed was om even bij te tanken, maar pas in die eerste vakantieweek merkte ik hoe leeg mijn emmertje eigenlijk was. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik echt niks heb gedaan, op Koningsdag vieren na. Ik had niet eens energie om één van mijn vele creatieve hobby’s te doen, dus dat zegt wel wat.

Luisteren naar je lichaam

Die eerste vakantieweek besloot ik gewoon naar mijn lichaam te luisteren. Als er iets is dat ik de afgelopen 2,5 jaar, sinds ik met Long Covid te maken heb, heb geleerd, dan is het wel dat dit heel belangrijk is. Ze zeggen niet voor niets: luister naar het fluisteren van je lichaam, zodat het niet hoeft te schreeuwen. Dus heb ik wat spelletjes gedaan met mijn jongens, wat gelezen en veel serietjes gekeken.

De tweede week ging het alweer wat beter en kon ik wel wat meer ondernemen. Gelukkig zijn mijn jongens ook echt gemaakt voor zo’n relaxmodus en gaan ze lekker hun gang. We hebben van de vakantie genoten!

Manuscript

Het is dan ook vast geen verrassing als ik vertel dat ik niet toegekomen ben aan het herschrijven van mijn manuscript… Ik ken mijzelf wat dat betreft ook goed genoeg om te weten dat ik daar in de vakanties nooit zo mee bezig ben, maar nu helemaal niet. En dat was prima. Zoals jij al schreef: zo’n manuscript loopt niet weg. Het komt goed.

Jouw derde e-book

In jouw brief schreef jij dat je de dag dat jouw derde e-book uitkwam de hele tijd met een grote glimlach hebt rondgelopen. Dat kan ik mij heel goed voorstellen. Het is echt een hele prestatie dat je zover bent nu. En wie weet wat er allemaal nog meer op je pad gaat komen. Ik ben echt heel benieuwd.

Ondertussen heb ik ‘Zoutelande’ uit, jouw eerste e-book. Ik vond het een leuk verhaal. Tijdens het lezen waande ik mij echt in Zeeland en ik was ook een beetje mee op vakantie met Liselotte. En ondertussen was ik nieuwsgierig naar wat er nou met die ketting aan de hand was. Goed gedaan!

Uitslag schrijfwedstrijd

Jammer dat jouw verhaal niet wordt opgenomen in de bundel “tijdreizen”. Als er zoveel inzendingen zijn, is het altijd afwachten wat de jury kiest. Het is vaak ook een kwestie van smaak en mazzel hebben dat jouw verhaal datgene is wat zij in hun hoofd hebben en waar ze naar zoeken. Hopelijk heb je meer geluk met je inzending voor die andere schrijfwedstrijd. Ik duim met je mee!

Mijn plannen de komende tijd

Je kunt je misschien voorstellen dat ik niet heel veel plannen voor mijzelf heb de komende tijd. Natuurlijk wil ik van alles, je kent mij 😉, maar ik weet ook dat ik nu in het laatste stukje van het schooljaar zit – in groep 8 notabene – en dat is altijd pittig druk.

Als het lukt wil ik natuurlijk aan de slag met mijn manuscript. Het voordeel daarvan is wel dat ik makkelijk een stukje kan doen en het dan weer kan wegleggen. Verder zou ik het leuk vinden als wij inderdaad nog iets met ons verhaal van de feelgood schrijfwedstrijd kunnen doen. En ten slotte ben ik een beetje aan het stoeien met het maken van nieuwe geurcreaties in de vorm van olie-diffuserhangers of sieraden. Ook dat is iets dat ik even kort kan doen en dan weer weg kan leggen. 

Het belangrijkste is mijn werk kunnen doen en kunnen genieten van mijn gezin. Nog tien weken tot de zomervakantie en dan kan er weer meer. Ik kijk er stiekem wel een beetje naar uit 😉

Tot de volgende brief!

Liefs, Sandy

Leuke brief, hè? Mocht je nog meer willen weten over Sandy, bezoek dan eens haar website! Leesplezier gegarandeerd

 

 

 

En door…

en door

Hey Sandy,

Inmiddels zit de meivakantie er alweer bijna op. Tijd vliegt als je plezier hebt, nietwaar? Ik heb me in iedere geval prima vermaakt. Hopelijk heb jij ook genoten van de (vrije) tijd met je gezin? 😊
Inmiddels is het een paar weken geleden dat we elkaar “gesproken” hebben, er is dus weer een heleboel te melden.

Fantastische week

Toen jij vorige keer aan de beurt was om een brief te schrijven, zei je dat ik een spannende week voor de boeg had. Deze week ligt alweer even achter me, maar ben ik zeer zeker nog niet vergeten. Het was echt FANTASTISCH. Ik heb er met volle teugen van genoten.

Zo was er natuurlijk de theatervoorstelling van Henk en mij, een groot succes. Super dankbaar voor iedereen die de moeite had genomen om naar ons te komen luisteren (en kijken dit keer). Heel speciaal dat mensen dat voor je doen. Ik heb er nog dagen van nagenoten, alsof ik in een roes zat. Een fijne, dat wel 😉.

Derde e-book

Die dinsdag dat jij me schreef, werd mijn derde e-book bij HIP Publishing gepubliceerd. Hoe tof was dat? Ik heb de hele dag met een big smile op mijn gezicht rondgelopen. Het voelt nog altijd een beetje onwerkelijk dat het mijn derde (!) e-book is. Wat kan er in een paar jaar tijd veel veranderen, hè?

Precies zoals jij ook al zei. Wie had dat gedacht toen we vier jaar geleden met onze briefwisseling begonnen? Gehoopt? Ja, dat wel. Verwacht? Nee, niet per se. Het is en blijft super bijzonder om dit proces te mogen ervaren. Ik hoop oprecht dat jij met jouw manuscript ditzelfde mag meemaken.

Jubileum

Op de dag dat ik deze brief schrijf is het 4 mei (voor mij een heel speciale datum: op die dag vroeg Bart mij 32 jaar geleden verkering) en in mei zijn wij 4 jaar geleden met onze briefwisseling begonnen. Een jubileum dus. Super leuk dat wij met nog net zoveel (of misschien zelfs nog wel meer) enthousiasme elkaar schrijven en op de hoogte houden van onze (schrijf)avonturen.

Ik ben blij dat ik toen de stoute schoenen heb aangetrokken en jou heb benaderd. In de afgelopen jaren hebben we al veel “samen” meegemaakt. Leuke, maar ook minder leuke dingen. Precies zoals het gaat in het leven. Op naar nog veel mooie (schrijf)jaren en hopelijk komt die ontmoeting er toch echt eens van 😉.

Jouw manuscript

Ik heb hardop gelachen toen je refereerde aan jouw eerste brief, waarin je trots vertelde dat je met jouw manuscript bezig was de laatste puntjes op de “i” te zetten. Vorige keer schreef je namelijk dat je daar nog steeds mee bezig bent. Al weet ik zeker dat het verhaal er nu veel anders (en ook heel veel beter) uitziet.

Uiteraard ben ik heel nieuwsgierig hoe het inmiddels met je verhaal gaat? Of je aan het verwerken van Bernices tips bent toegekomen. Waarschijnlijk neem je ruim de tijd, en gelijk heb je. Prioriteit was genieten van twee weken rust en bijkomen van alle hectiek. Hopelijk is dat gelukt? Het manuscript loopt niet weg, haha.

Een voorbeeld

Wat knap dat je zo oprecht kunt meeleven met Bernice, dat je zo blij voor en met haar kunt zijn. Dat bewonder ik echt. Ik kan me namelijk ook heel goed voorstellen dat je soms het gevoel hebt: was ik dat maar! Daar is overigens niets mis mee.

Lange tijd heb ik gedacht dat jaloers zijn “slecht” was, dat dat niet mocht of niet hoorde. Nu weet ik dat jaloezie je iets wil zeggen. Dat jij hetzelfde verlangen hebt, maar er (nog) niets mee doet of niet durft te doen. En dat is oké. Het is menselijk en iedereen ervaart weleens gevoelens van jaloezie.

Uitslag

Afgelopen zondag kreeg ik te horen dat mijn verhaal “Als ik de tijd kon terugdraaien” niet in de bundel “Tijdreizen” gepubliceerd zal worden. Er waren maar 50 inzendingen en slechts 18 daarvan werden opgenomen in de bundel.

Helaas, het is niet anders. Ik denk dat het thema in mijn verhaal te “dunnetjes” was uitgewerkt. Het ging ook niet echt over tijd reizen, maar was meer een verhaal van verlangen en dromen. Maar goed, ik was zelf erg enthousiast over het verhaal, hihi. Ik kan het daarom ook prima naast me neerleggen. Bovendien is het een kwestie van smaak.

Nieuwe uitdagingen

Er zijn nog een paar wedstrijden waar ik aan wil meedoen. Ook ben ik met een verhaal bezig dat ik alweer een paar jaar geleden heb geschreven. Het is nog iets te kort en oppervlakkig, daarom ben ik aan het herschrijven. Ik wil het graag opsturen naar Elly (mijn uitgever bij HIP Publishing) om te kijken of het publicatiewaardig is.

Ook ben ik in gedachten aan het stoeien met ons idee om het verhaal van de Zomerse Feelgood schrijfwedstrijd de wereld in te slingeren. Ik heb jou het idee al verteld. Nu nog kijken hoe we dat eventueel handen en voeten kunnen geven. Dat komt zeker goed. Zou iets leuks zijn voor de zomer, eigenlijk.

Kortom, er is weer werk aan de winkel. Ik ben benieuwd naar jouw verhalen en plannen en kijk dus uit naar de brief van volgende week. Tot snel.

Liefs Ellen

Dromen en inspiratie

dromen en inspiratie

Hoi Ellen,

Het was weer heel leuk om vorige week jouw brief te lezen. Vandaag is het weer gezellig mijn beurt. Waarschijnlijk doen we hierna weer even een vakantiepauze, omdat het volgende week alweer meivakantie is hier en ik vermoed ook bij jou…

Spannende week voor jou!

Deze week heb jij, als ik het goed heb begrepen, allerlei spannende, maar vooral leuke dingen in het vooruitzicht. Vandaag komt jouw nieuwe e-book uit bij HIP Publishing, jouw derde alweer! Wat ontzettend gaaf! Echt iets om trots op te zijn. Ik kan mij dan ook voorstellen dat je vandaag vooral aan het genieten bent. Wie had dat ooit durven dromen, toen wij 4 jaar geleden startten met onze briefwisseling. Had ik trouwens al verteld dat ik in ‘Zoutelande’ ben begonnen? Ik waan mij momenteel heerlijk in een strandhuisje 😉

Verder is deze week (gisteren begreep ik net) ook jouw theatervoorstelling. Ik zag net op Facebook dat het grandioos was. Wat leuk om te lezen! Het is dat we zo ver bij elkaar uit de buurt wonen, anders was ik zeker komen kijken. Ik ben trots op je!

Puntjes op de ‘i’ van mijn manuscript

Ik heb net voor de gein eens opgezocht wanneer wij eigenlijk ook alweer gestart zijn met onze briefwisseling en ontdekte dat het in mei alweer 4 jaar geleden is, 14 mei om precies te zijn. Het was aan mij de eer om die allereerste brief te schrijven en ik heb hem net teruggelezen. Ik moest stiekem wel lachen toen ik las dat ik had geschreven dat mijn manuscript bijna af was en dat ik met de spreekwoordelijke puntjes op de ‘i’ bezig was. Dat ben ik namelijk nog steeds! Hahaha… 

Het is echt niet dat die puntjes op de ‘i’ nou zo lang duren, maar ik besef mij inmiddels dat ik toen echt nog lang niet klaar was, hihi. Laten we het op beginnersenthousiasme houden. Nu durf ik wel oprecht te zeggen dat ik met die puntjes op de ‘i’ bezig ben – alhoewel ik daar over 4 jaar misschien wel weer hard om moet lachen. 

Tips voor mijn manuscript

Inmiddels heeft mijn lieve vriendin Bernice mijn manuscript een paar keer gelezen en mij van een aantal waardevolle tips voorzien. In theorie is het klaar om op te sturen naar uitgeverijen, maar ik wil dat het beter is dan dat, dat ik al net dat stapje extra heb genomen. Dat de kans op succes groter is, dan wanneer ik het nu op zou sturen. Ik wil namelijk niet alleen dat ze het lezen, maar dat ze het ook zien zitten om met mij en mijn verhaal verder te willen.

Er is dus nog werk aan de winkel… Ik had mij voorgenomen dat ik die aanpassingen deze maand zou gaan verwerken, maar ik vrees dat ik mijzelf nog een paar weken extra moet gunnen. Ik merk dat mijn lagere energielevel niet meehelpt en dat is dan maar zo. Mijn verhaal komt er wel.

Jaloers? Dromen en inspiratie!

Ik schreef in mijn vorige brief dat ik mijn vriendin Bernice en haar nieuwste boek als een soort inspiratie zie. Jij reageerde dat jij je kon voorstellen dat ik misschien wel een tikkeltje jaloers kon zijn (positief gezien 😉). En eigenlijk is dat dus helemaal niet. Natuurlijk is het ook mijn droom om een boek uit te geven, meerdere zelfs, maar wat ik voel is alleen maar trots en vreugde voor haar.

Het geeft mij dus wel veel inspiratie. Ik leef steeds meer met diverse, helpende overtuigingen, ingegeven door Kim Munnecom onder andere. Zoals het idee dat een diepgeworteld verlangen in iets (zoals in mijn geval het uitgeven van een boek), aangeeft dat je het in je hebt om het te bereiken. Dat anderen een positief voorbeeld kunnen zijn, want als zij iets hebben bereikt, betekent het dat het kan. En als zij het kunnen, dan kan ik het ook. 

Schrijfwedstrijden 

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je inmiddels weer wat vaker meedoet aan schrijfwedstrijden. Leuk om te lezen dat je het weer hebt opgepakt en vooral dat je er weer plezier in hebt. Ik vind het een eer dat ik af en toe met je mee mag lezen van tevoren. Geen idee of je iets aan mijn tips hebt, maar ik vind het leuk om te doen. Ik hoop dat je eerdaags weer een positieve uitslag ontvangt.

Tot zover mijn brief van deze week. Ik denk dat we wel weer een pauze in zullen lassen in verband met de meivakantie – die bij ons twee weken duurt. Waarschijnlijk moet ik dus nog een paar weken wachten tot ik jouw brief kan lezen. Ik ben benieuwd wat je mij tegen die tijd allemaal weer te vertellen hebt.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke, inspirerende brief weer. Meer weten? Klik dan hier om nog veel meer leuks over en van Sandy te lezen.

Het hebben van een voorbeeld

een voorbeeld hebben

Hey Sandy,

 

Hopelijk ben je weer goed opgeknapt. Ziek zijn is nooit fijn en zeker niet om opnieuw corona te hebben en daar weer zo beroerd van te zijn. Die korte break kwam dus eigenlijk goed uit!
Vandaag is het weer mijn beurt om te schrijven.

Teleurstelling verwerken

Jij schreef vorige week al dat ons verhaal voor de zomerse feelgood verhalenwedstrijd helaas niet is geselecteerd om in de bundel te worden geplaatst. Net als jij was ik natuurlijk even teleurgesteld en baalde ik er flink van.

Wij hadden zelf een goed gevoel, omdat wij super enthousiast waren over ons verhaal. En daarom is het niet zo erg dat we niet gewonnen hebben. We mogen juist trots zijn op onszelf. Wie kan zeggen dat ie samen een heerlijk verhaal heeft geschreven en ook nog zoveel lol heeft gehad tijdens het schrijven?

Plannen maken

Nu is het aan ons om te kijken wat we ermee gaan doen. Ik heb jou privé al een aantal ideeën gestuurd. Of ik het hier al ga delen? Mmm, moeilijke vraag. We hebben namelijk nog geen beslissing hierover genomen en ik wil niets zeggen of schrijven over dingen die nog niet zeker zijn.

Ik kan wel verklappen dat de lezers goed aan hun trekken zullen komen als de plannen die er liggen doorgaan. Het is de vraag hoe we een en ander gaan vormgeven. Een leuke nieuwe uitdaging dus. Ik kijk er in ieder geval naar uit om dit samen te doen. Jij ook? 😊

Voorbeeld

Wat gaaf dat jij een vriendin hebt die al daar is waar wij zo graag willen zijn. Bernice heeft onlangs haar tweede boek uitgegeven en volgens mij is het wederom een groot succes. Hoe cool is dat? Van heel dichtbij maak jij mee hoe het is om de droom te leven.

Ik kan me voorstellen dat je soms een tikkeltje jaloers bent. Dat bedoel ik niet vervelend. Het geeft aan dat jij het zelf ook héél graag wil en daar is niets mis mee. Je hebt het geluk dat je goed kunt kijken wat er allemaal op je afkomt. Een geweldig voorbeeld dus.

Jouw manuscript

En wat spannend dat je intussen zo ver gevorderd bent met je manuscript dat je het bijna kunt opsturen naar uitgevers. Alvast dromen over het zou zijn om ook die boekpresentatie te mogen geven. Om leuke recensies te krijgen en blije gezichten te zien.

Het heeft even geduurd, maar nu is het toch echt bijna zover. Ik leef en duim met je mee. Als het straks “weg” is, begint het lange wachten. Geduld hebben is namelijk wel belangrijk bij zoiets. Maar dat de uitgever die jij op het oog hebt weer plek heeft voor nieuwe manuscripten is een heel goed teken. Daar moet je je aan vasthouden.

Mijn derde e-book

Inmiddels is het dan bijna zover: mijn derde e-book wordt volgende week gelanceerd. Over precies een week dus. Spannend! En ook zo leuk. Ik ben echt heel enthousiast over dit verhaal. Natuurlijk ook over de andere twee, maar dit verhaal heeft een speciaal plekje in mijn hart.

Gisteren kreeg ik de cover te zien van mijn uitgever. Jammer genoeg mag ik ‘m nog niet delen. Ik kan wel verklappen dat het precies is geworden zoals ik in gedachten had. Heel, heel blij mee! 😊Ik kan dan ook niet wachten tot ik deze met de wereld mag delen, hihi.

Schrijfwedstrijden

Was ik eerder een beetje schrijfwedstrijden moe, inmiddels heb ik het weer een beetje opgepakt. De afgelopen weken stuurde ik twee verhalen in en ik ben volop bezig met een derde. Soms heb ik dat. Dan vind ik iets een tijdje heel leuk en ben ik super enthousiast en dan zwakt het af en laat ik het liggen.

Momenteel zit ik in de eerste fase, haha. 😉 We zullen zien waar het schip strandt. Wordt het iets dan is dat fantastisch, wordt het niks dan is het ook helemaal goed. De urgentie is niet meer zo sterk aanwezig als een paar jaar geleden. Toen hing ik mijn eigenwaarde op aan de uitslag van zo’n wedstrijd. Niet zo slim, hè?

Verder dromen

Net als jij blijf ik dromen over die ene bestseller. Over het moment dat mijn boek wordt opgepikt door de (sociale) media. Verhalen van anderen inspireren mij en geven me bovendien de kracht om door te gaan, om niet op te geven.

Hier laat ik het bij voor vandaag. Ik wens je een heel fijne week en kijk uit naar jouw brief die volgende week in mijn mailbox zit. Een heerlijke dag, want dan is mijn boeklancering bij HIP Publishing! Hiep hiep hoera!

Liefs Ellen

 

(foto Picsart)

Blijven dromen

blijven dromen

Hoi Ellen,

Zo zat er opeens twee weken tijd tussen onze brieven. Vorige week was jij lekker op vakantie, dus dat was een leuke reden. De week ervoor was ik ziek, dus dat was wat minder fijn. Maar goed, we zijn er weer!

Uitslag schrijfwedstrijd

We hebben het al op onze social media gemeld, maar ik zal het in deze brief ook nog even een keer langs laten komen. Uitgebreid hebben we geschreven over die leuke schrijfwedstrijd waar we aan mee hebben gedaan en tijdens het lezen van de vorige brief waren we nog druk bezig met duimendraaien en nagelbijten, haha. Helaas is ons verhaal niet uitgekozen voor de verhalenbundel.

Teleurgesteld en ook weer niet

Natuurlijk wil je graag winnen als je ergens aan meedoet. Jammer genoeg hadden we dit keer geen mazzel. Heel even was ik wel een beetje teleurgesteld. Dat duurde echter maar heel even, omdat ik gewoon supertrots ben op ons verhaal en dat het ons gelukt is om dat samen te schrijven. Je zou kunnen denken dat de andere verhalen echt beter zijn, maar we weten allebei dat het rondom dit soort dingen toch ook te maken kan hebben met smaak. En smaken verschillen, zullen we maar zeggen. Ik houd mij vooral vast aan die laatste reden.

Daarnaast duurde het misschien ook korter bij mij, omdat ik best ziek was dat weekend en ik wel even andere dingen aan mijn hoofd had 😊. Het stomme Corona-virus had mij weer te pakken en Corona en ik gaan gewoon niet zo goed samen, bleek nogmaals. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt. Alleen merk ik het nog in mijn energielevel. Waar ik al een beetje bang voor was door de minimale vorm van Long-Covid waar ik nog steeds een heel klein beetje last van heb van de vorige besmetting, zoals ik al vaker heb geschreven. Maar ik weet nu dat én hoe ik naar mijn lichaam moet luisteren, dus het komt wel weer goed.

Andere plannen met het verhaal

Wij hebben het wel eens kort gehad over andere plannen met ons verhaal, voor het geval we niet zouden winnen. Verder dan wat vage opmerkingen daarover waren we nog niet gekomen. Daar moeten we nu maar eens op terug gaan komen, hihi. In deze brief kan ik daar nog niet veel over zeggen, maar wie weet hebben we in de brief van volgende week of die keer daarna, al meer nieuws. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen.

Living the dream

Onze droom is om uitgegeven te worden bij een grote uitgeverij en onze boeken overal in de winkels te zien liggen. Ja, toch? Nou, in elk geval is dat zeker mijn droom. Een droom die inmiddels voor de derde keer is uitgekomen voor mijn lieve vriendin Bernice Berkleef. Vorige week had ik de eer om bij de boekpresentatie van haar derde thriller “Vinex” te mogen zijn. Echt een heerlijk boek dat ik in praktisch één dag heb uitgelezen. Een aanrader voor iedereen die van lezen houdt!

Het is heel bijzonder om het hele proces van idee tot boek van zo dichtbij mee te maken, elke keer weer. Voor mij als amateurschrijver fijn om te ontdekken dat het ook bij haar echt een proces is. Echte schrijvers zijn ook net mensen, haha. En soms lijkt het zo makkelijk als je weer zo’n prachtig boek in de boekhandel ziet liggen, maar schrijven is echt werken en er gaat een hoop aan vooraf voordat het boek die boekhandel bereikt.

Blijven dromen

De boekpresentatie heeft mij een grote boost aan inspiratie gegeven. Niet wat betreft de inhoud van mijn eigen manuscript, maar wel het aanwakkeren van die grote wens om zelf ook met mijn verhaal in de boekhandel te komen. Alles in mij schreeuwt: Dat wil ik ook! En dan heb ik het niet over zo’n boekpresentatie, want ik houd er echt niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar wel de rest… Hoe gaaf is het als de mensen, en in mijn geval kinderen in het bijzonder, mijn boeken kopen en overal vertellen hoe leuk het is en misschien zelfs wel mijn handtekening erin willen hebben. Dat ze vragen wanneer er een vervolg komt en dat soort dingen. 

Mijn laatste puntjes op de i

Gelukkig ben ik inmiddels echt wel heel ver. Ik ben zelf mijn laatste puntjes op de spreekwoordelijke i aan het zetten. Daarna ben ik “klaar”. Of in ieder geval zo klaar, dat andere mensen er op mogen gaan schieten. Samen met die laatste opmerkingen en aanpassingen is hij dan echt klaar om op te gaan sturen naar uitgevers.

In mijn zoektocht naar potentiële uitgeverijen ontdekte ik dat degene die ik al eerder op het oog had, omdat ik denk dat mijn verhaal daar echt heel goed bij past, weer manuscripten aanneemt. Ze hadden een manuscriptenstop, maar nu dus niet meer. Hoe mooi is dat?

Wordt vervolgd

Ook dit wordt weer vervolgd. Uiteraard zal ik het in een volgende brief weer delen zodra ik een stapje verder ben in mijn proces. Zo blijven we elkaar lekker op de hoogte houden van alles. Leuk! Ik ben benieuwd waar jij nu mee bezig bent.

Liefs, Sandy

Genoten van deze brief? Op haar website kun je nog veel meer over Sandy lezen.

Omgaan met spanning

omgaan met spanning

Hey Sandy,

Hopelijk hebben jullie genoten van een weekje vakantie. Hier lijkt het alweer even geleden, haha. De tijd gaat zo snel voorbij, voor je het weet staat de volgende vakantie alweer voor de deur 😉.
Zoals altijd heb ik weer genoten van jouw brief. Het blijft een feestje om iedere keer te lezen over wat jij allemaal hebt meegemaakt.

Hoe ideeën samenkomen

Ik begrijp heel goed dat je het spannend vond om samen met mij dit avontuur aan te gaan. Van te voren weet je immers niet hoe het zal zijn en of onze schrijfstijlen bij elkaar passen. Natuurlijk heb ik vaker jouw verhalen gelezen en jij de mijne. Maar samen een verhaal schrijven is andere koek.

Een idee is bij mij meestal snel geboren. De uitwerking ervan is een tweede. Dat kan soms wel eens moeizaam gaan. Niet altijd, hoor. Vaak begin ik aan een verhaal en schrijft het zichzelf (zoals jij dat al zo mooi benoemde in jouw brief). Het is helemaal gaaf als de een de ander inspireert en zo op nieuwe ideeën brengt. Dan kom je een heel eind.

Spanningen

Een aantal dingen vonden we allebei spannend. Niet super spannend, maar gewoon gezonde spanning. Zoals, kan ik weer aansluiten bij het vorige stukje? Vindt ze mijn stukje wel goed? Hoe kan ik er iets goeds van maken? Is dit wel wat ze bedoelde met haar stukje? Allemaal vragen die in ons hoofd rondspookten.

We maakten het nog extra spannend door ons verhaal pas op de een na laatste dag in te leveren. Die deadline namen we erg serieus. Eerlijk is eerlijk, we hadden het net op tijd klaar. En op tijd is goed genoeg. Als we nu een dag te laat waren geweest, was dat natuurlijk heel erg zonde. Gelukkig was dat niet zo.

Omgaan met teleurstelling

Zelf zijn we super enthousiast over ons verhaal. Ik vind het oprecht een zeer geslaagd zomers feelgood verhaal. En ik weet dat jij die mening met me deelt. Nu is het afwachten of de jury het met ons eens is. We zijn namelijk niet de enige schrijvers die een verhaal hebben ingeleverd. Het kan dus zo maar zijn dat we 19 maart erg teleurgesteld zijn. Maar daar gaan we niet van uit. We hebben positieve energie het universum in geslingerd. 😊

De verhalen van de andere deelnemers zullen vast ook heel goed en lekker zomers zijn. Waarschijnlijk is het ook een kwestie van smaak. Wat de ene hilarisch vindt, kan de ander vreselijk irritant vinden en andersom. Het ligt eraan hoe de verhalen geïnterpreteerd zullen worden.

Wat is een goed feelgood verhaal?

Dat is de hamvraag. Zit het in de grappige details? Of de spitsvondige dialogen? Is het vooral te doen om de romance? Moeten de personages een persoonlijke ontwikkeling doormaken? Allemaal belangrijke dingen in en aan een feelgood verhaal.

Zelf kan ik heel erg genieten van twee mensen die om elkaar heen draaien. Dat je denkt: schiet nou eens op en kus elkaar. Meestal moeten er nog strubbelingen overwonnen worden, voordat het verhaal een happy end krijgt. Een goed verhaal is het voor mij als je met een gelukzalige zucht het boek dichtdoet.

Een week duimendraaien en nagelbijten

Inmiddels is het bijna zover. De uitslag zal deze zondag bekend worden gemaakt. Ik visualiseer me een slag in de rondte dat onze namen op social media zullen verschijnen als een van de gelukkige winnaars. Hoe mooi zou dat zijn?

Het betekent ook dat we nog een week geduld moeten hebben en in die tussentijd kunnen nagelbijten en duimendraaien. Mocht het zo zijn dat we niet tot de winnaars behoren, zijn we alsnog super tevreden en trots. We hebben het toch maar mooi geflikt om samen een goed verhaal te schrijven.

Voor herhaling vatbaar

Misschien val ik in herhaling, maar voor mij was het een geweldige ervaring die ik zeker nog eens wil herhalen. Ik hoop natuurlijk dat dat voor ook jou geldt. We weten nu in ieder geval dat we elkaar kunnen inspireren en dat onze schrijfstijlen bij elkaar passen.

Er zijn genoeg andere schrijfduo’s die prachtige boeken hebben geschreven. Het zou helemaal te gek zijn wanneer wij samen een langer verhaal zouden kunnen schrijven. Dan kunnen we alvast fantaseren over een pseudoniem en hoe leuk het zou zijn om samen naar het boekenbal te gaan, haha.

Je leest wel, ik ben al flink aan het dromen over de toekomst en de mogelijkheden, hihi.

In de nieuwe brief die jij schrijft, zullen we het weten. Tot die tijd ga ik verder met duimendraaien en nagelbijten. Fingers crossed!!

 

Liefs Ellen

 

Ons zomerse feelgoodverhaal!

ons zomerse feelgoodverhaal

 

Hoi Ellen,

Ik heb jouw vorige brief weer met plezier gelezen, nu alweer twee weken geleden. Vorige week was er even geen brief in verband met de vakantie, maar deze week is het weer mijn beurt.

De schrijfwedstrijd

Wat was het leuk om samen met jou een verhaal te schrijven voor de schrijfwedstrijd! Eerlijk gezegd vond ik het van tevoren, toen jij jouw voorstel deed, ook wel een beetje spannend. Tot nu toe heb ik altijd in mijn eentje mijn verhalen geschreven en dan ben je zelf degene die alles bepaalt. Samen schrijven is toch een heel ander verhaal – het kan heel goed gaan, maar ook totaal niet. 

Wat “spanning” van tevoren

Het is natuurlijk even afwachten of je samen tot een goed idee kunt komen. Waar twee mensen schrijven, hebben ook twee mensen een eigen idee en mening. Dus vond ik het ook wel wat spannend. Geen idee natuurlijk of we op schrijfgebied wel bij elkaar zouden passen, als je snapt wat ik bedoel. Natuurlijk klikt het goed, anders hadden we nooit zo lang onze briefwisseling volgehouden, maar dat is toch anders.

Onze ideeën pasten perfect bij elkaar

Gelukkig was deze spanning helemaal voor niks. Jij kwam met een leuk idee en met een geslaagde start. Toen ik dat las, dacht ik al gelijk: daar kan ik wel wat mee. Wel was het nog een beetje spannend wat jij daar vervolgens weer van zou gaan vinden, want misschien had jij wel een heel ander verloop in je hoofd, maar ook dat ging gelijk goed. Onze ideeën matchen perfect, leek het wel.

De spanning eraf

Bij mij ging toen de spanning er wel af wat betreft het schrijven van het verhaal. Het was leuk om te ontdekken dat we elkaar, door onze geschreven stukjes, weer genoeg inspiratie gaven tot een vervolg. Het werd een combinatie van schrijven en lezen. Superleuk om steeds te kunnen lezen hoe jij verder ging met “mijn” stukjes. En waar we misschien even ‘vastliepen’, was een kleine brainstormsessie via de telefoon al genoeg om het verhaal weer een boost te geven waar we verder mee konden. We hebben zelfs een aantal keer tegen elkaar gezegd dat dit verhaal zich haast zichzelf schreef. Leuke ervaring!

Deadline voor het feelgoodverhaal

Het enige wat ik nog wel spannend vond, was of we de deadline wel gingen halen. Toen we net gestart waren, hadden we nog genoeg tijd. We schreven allebei een stukje en toen kon er zo weer een week overheen gaan. Ik had al snel door dat we het in dat tempo niet zouden gaan halen. Daarna ging het tempo iets omhoog, maar nog steeds niet genoeg. 

Gelukkig blijken wij allebei heel goed te presteren onder de druk van een deadline. Alweer iets wat we gemeen bleken te hebben, haha. We raakten op dreef en hebben in de laatste anderhalve week volgens mij bijna de helft van het verhaal geschreven. Dat ging uiteindelijk heel soepel. Het voelde geen moment als ‘druk’. Het is ons gewoon gelukt!

Een heerlijk feelgoodverhaal om bij weg te dromen

Ik durf echt te zeggen dat we een heerlijk verhaal hebben geschreven en ik weet dat jij er ook zo over denkt. Tijdens het schrijven en ook tijdens het lezen zag ik het al helemaal voor mij. Hopelijk is de jury het met ons eens en worden we als schrijversduo uitgekozen als één van de vier winnaars. Dan is ons verhaal straks terug te lezen in de verhalenbundel. Hoe gaaf zou dat zijn? Aan ons enthousiasme ligt het in ieder geval niet 😉

Nog even geduld

We moeten nog even geduld hebben, want de uitslag wordt pas op 19 maart bekend gemaakt. Of ál op 19 maart, het ligt maar net hoe je het bekijkt. Op zich is het best snel, maar als je ergens op moet wachten, duurt het altijd langer dan je wilt. En denk maar zo, wanneer jij mijn volgende brief krijgt, is de uitslag bekend. Hopelijk kan ik daarin luidkeels verkondigen dat we hebben gewonnen, hihi.

Tot zover mijn brief. Tot de volgende keer weer!

Liefs, Sandy

Ja, spannend, hè? Nu is het nog een kwestie van geduld hebben. Wil je in de tussentijd meer lezen over en van Sandy? Klik dan hier

 

Deadlines

deadlines

Hey Sandy

Op moment van schrijven is het spannend of we de deadline van de schrijfwedstrijd zullen halen. Ik ga ervanuit dat we het redden. Ons kennende gaan we er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het lukt.

Dealines

Ik moest weer even stiekem lachen toen ik las dat jij het beste kunt werken met de druk van een deadline. Zelf ben ik daar ook best goed in, haha. Het geeft in ieder geval richting en geen tijd om af te dwalen of andere dingen te doen.

Nu komt eind februari al in een rap tempo dichterbij, dus het wordt toch nog best spannend of het ons gaat lukken het verhaal op tijd af te krijgen. Zelf heb ik ook al een alternatief bedacht voor het geval het ons (om een of andere reden) toch niet lukt… Maar dat vertel ik je nog wel 😉.

Manuscript

Super leuk om te lezen dat je je manuscript weer hebt opgepakt. Soms lijkt het alsof er nooit een einde aan komt, hè? Steeds opnieuw lezen, herschrijven, tips verwerken en ga zo maar door. Het is een gigantisch werk om een goed verhaal neer te zetten.

Momenteel ben ik ook weer bezig met mijn manuscript. Een tijdje terug kreeg ik een bericht van iemand die aangaf graag mijn verhaal te willen proeflezen. Heel gaaf en ook weer een staaltje law of attraction. In een van mijn blogs had ik namelijk geschreven dat ik dit jaar echt mijn manuscript wil afmaken.

Puzzelstukjes op hun plek

Hoewel ik niet altijd begrijp hoe dingen werken, vind ik het typisch dat er dan zoiets op mijn pad komt. Het is net alsof het universum (of wie of wat het dan ook is) mij wil zeggen: hier, dit is de volgende stap, ga hem maar snel zetten.

Dan is het dus net alsof alle puzzelstukjes in elkaar vallen. En nee, natuurlijk ben ik er nog lang niet. Ik heb, net als jij, een heleboel werk te verzetten. Zo mag ik nog meer dan 300 pagina’s doorspitten en herschrijven, maar met de tips van de proeflezer kan ik vooruit. Ik weet nu beter waar ik verbeteringen kan aanbrengen.

Rustig aan doen

Natuurlijk wil je het liefst dat het vandaag of vooruit morgen allemaal klaar is, maar zo werkt het helaas niet. Het heeft tijd nodig. Je kunt dingen niet forceren. Stapje voor stapje en voor jezelf de druk niet te groot maken.

Dat is makkelijk gezegd, dat weet ik. Zelf hik ik op dit moment nog enorm tegen een laatste opdracht van mijn opleiding ervaringsdeskundige aan. Ik weet dat het een kwestie is van gewoon doen, maar toch. Toch vind ik het ontzettend lastig. Omdat ik het een moeilijke opdracht vind, maar ook omdat ik weet dat het niet bij me past.

Het komt goed

Gelukkig weet ik dat het uiteindelijk goed komt. Waarschijnlijk zal ik de opdracht woensdag afmaken en kan ik mijn laatste huiswerkopdrachten insturen. Zo gemakkelijk is het. Bij dezen heb ik besloten dat ik de module donderdag zal insturen. Nu heb ik een deadline, dan komt het zeker goed, haha.

Hetzelfde geldt voor jouw manuscript. De laatste proeflezer, de laatste opmerkingen verwerken en dan hoppa, opsturen en bidden voor een goede uitkomst. Ik doe met je mee. Zo spannend!

Creatieve toekomst

Als ik jouw stories en berichten op social media zie, denk ik altijd: daar moet ze iets mee doen. Een combinatie tussen alle dingen die ze zo leuk vindt. Dat wordt vast een top onderneming. Hoe dat er precies moet uitzien, weet ik ook niet, jammer genoeg. Zou wat zijn, toch? Als ik het gouden ei voor je had?

Een ding is zeker; met jouw creativiteit en talent kun je iets super moois neerzetten. Misschien weet je nog niet hoe een en ander in elkaar past, maar met geduld en doorzettingsvermogen kom je een heel eind. Je hoeft bovendien ook niet te weten hoe dingen werken. Zet gewoon een stap en de volgende zal volgen.

Belemmerende overtuigingen

Ze zijn stikvervelend, die belemmerende overtuigingen. Helaas heb jij ze en ik ook. Toch lukt het anderen ook, dus waarom zouden wij het niet kunnen? Het is al iets dat we ons bewust zijn van onze belemmerende gedachten en overtuigingen. Dat betekent dat we ze ook kunnen ombuigen.

Al klinkt dat laatste een stuk makkelijker dan dat het in werkelijkheid is. Daarom blijf ik de term “prutsen” gebruiken. Het maakt de zaak wat luchtiger en lichter. Leuk als het lukt, en als het niet zo is, jammer dan. Dan komt er vast weer iets anders op ons pad. Daar ben ik ook van overtuigd.

Zo dat was het weer voor vandaag. Ik ga weer snel verder met mijn manuscript en natuurlijk met ons verhaal.

Tot snel.

Liefs Ellen

 

Weer een stapje verder

we zijn weer een stapje verder

 

Hé Ellen,

Het was vorige week weer genieten van jouw brief. En vandaag is het weer mijn beurt.

Gezamenlijke uitdaging – weer een stapje verder

Jij schreef vorige week weer over onze gezamenlijke uitdaging: het verhaal voor de schrijfwedstrijd. Het is heel leuk om samen aan een verhaal te werken. Alhoewel de tijd misschien wel een dingetje gaat worden. Als ik mij niet vergis is de deadline over twee weken en we moeten nog best een groot stuk. In het tempo dat we nu schrijven, gaat het niet lukken. Maar gelukkig hebben we nog tijd en ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik werk meestal het beste met deadlines, haha. Ik zal straks weer een stukje verder schrijven.

Grappig trouwens dat jij  begon over een nieuw schrijfduo. Wie weet wat de toekomst gaat brengen op dat vlak…

Meerdere boeken tegelijk lezen

Wat grappig om te lezen dat jij wat betreft het lezen van boeken ook wel een beetje op mij lijkt. Ik dacht al dat het een soort “afwijking” was dat ik graag meerdere boeken door elkaar heen lees, maar jij doet het ook! Bij mij gaat het dus inderdaad wel vaak om persoonlijke ontwikkelingsboeken en jij kan dat met alle boeken. Ik merk bij mijzelf wanneer ik die neiging krijg bij verhalende boeken, dat het huidige boek dan misschien niet interessant genoeg is. Toch ben ik wel zo’n type van ‘als ik eraan begin, dan wil ik het ook uitlezen’. Dat heb ik ook met films en in mindere mate met series.

Stapels boeken

Jij vertelde dat je een nieuwe boekenkast hebt gekocht, waardoor je de oude kon gebruiken voor al jouw stapels boeken. Net als jij eerst had, had ik ook overal stapels boeken liggen. Nu heb ik nog wel hier en daar een paar boeken liggen, maar de grote stapels in mijn slaapkamer hebben ook een nieuw plekje gekregen. Ik heb daar zo’n trolley voor gekocht en in mijn geval omgetoverd in een heuse boekentrolley 😉… Het ziet er stukken opgeruimder uit en het paste er zowaar bijna allemaal in. Nu dan dus alleen de kunst om voorlopig geen boeken te kopen, want hij is wel écht vol. En dat gaat de ene keer beter dan de andere keer, haha.

Waterverf en tekenen

Ik moest wel een beetje blozen van jouw lieve compliment vorige week en afgelopen weken onder mijn berichtjes op mijn social media. Je zei heel lief dat je vindt dat ik talent heb als je naar mijn waterverftekeningen kijkt. Dank je wel!

Ik vind het heerlijk om creatief bezig te zijn. Hoe meer ik het doe, hoe rustiger ik ervan word – in het geval van waterverftekeningen dan. Geef mij een bolletje wol en een haaknaald en mijn stresslevel schiet flink omhoog. Soms verbaas ik mijzelf een beetje dat ik zo creatief kan zijn op bepaalde vlakken, maar zodra het wol of iets dergelijks betreft, kom ik er niet uit en is dat alleen maar frustrerend. Ik ben duidelijk meer gemaakt voor pennen, potloden en kwasten, haha.

Een creatieve toekomst?

Hoe meer ik de laatste jaren bezig ben met creatieve dingen – schrijven / tekenen / schilderen – hoe meer ik mijzelf wel eens afvraag of er niet een creatieve toekomst voor mij in het verschiet ligt. Dan komen er echter weer een hoop belemmerende overtuigingen om de hoek kijken. Waar ik al jaren denk: met schrijven valt toch niet veel te verdienen, komen diezelfde gedachten nu ook op met tekeningen. En ik weet in mijn hoofd dat dit bij allebei niet klopt, toch is het een overtuiging die blijkbaar wat dieper geworteld zit. Ik denk dat jij het wel herkent. 

Manuscript

Ten slotte wil ik graag nog een korte update geven over mijn manuscript – ik ben weer een stapje verder. Zoals je misschien nog wel weet, was ik druk bezig om op papier aantekeningen te maken – een papieren herschrijfronde. Gisteren heb ik de laatste opmerkingen en aanvullingen voor mijzelf genoteerd. Daarna ben ik gelijk gestart met het digitaal verwerken van mijn eigen aantekeningen. Gevoelsmatig is het de laatste stap voordat ik het weer aan iemand ga laten lezen. Daarna moet ik alleen nog eventuele aantekeningen van mijn meelezer verwerken en dan kan ik hem gaan opsturen. 

Ik merkte dat ik gisteren echt een soort mentale drempel over ben gegaan. Ik heb weer een hobbel genomen en het is leuk om te zien hoe mijn verhaal weer een stukje beter is geworden. Het zou super zijn als ik hem eerdaags echt “af” heb, voor zover een manuscript ooit echt helemaal af kan zijn…

Dit was het weer voor vandaag. Ik ga straks weer lekker aan de slag met ons verhaal. Het gaat ons lukken!

Liefs, Sandy

Wat voor moois Sandy allemaal maakt en schrijft kun je op haar website lezen en zien. Klik hier om een kijkje te nemen.

Een nieuwe gezamenlijke uitdaging

 

een nieuwe gezamenlijke uitdaging

Hey Sandy,

Fijn om te lezen dat jij ook steeds geniet van onze briefwisseling. Hoe druk wij het ook hebben, we maken altijd tijd om een brief te schrijven. Het blijft leuk om op de hoogte te blijven van elkaars ontwikkelingen en avonturen.

Boeken, boeken, boeken

Heerlijk al die boeken. Ik kan zo blij worden van een nieuw gekocht exemplaar. Mijn stapels werden zo groot, dat ik afgelopen week eindelijk mijn boekenkast heb ingericht. Na wat zoekwerk kochten we een nieuwe kast voor in de woonkamer en kon de “oude” kast verhuizen naar een andere ruimte, waar die nu staat te pronken als boekenkast.

Persoonlijke ontwikkeling

Ook ik lees heel veel boeken over persoonlijke ontwikkeling. Nog bedankt voor jouw tips. Sommige daarvan ken ik wel, maar heb ik niet gelezen. Ik wacht even jouw mening af, voordat ik besluit of ik ze wil lezen, haha.

Meestal koop ik mijn boeken bij de kringloopwinkel of via boekenkraam (online boekwinkel met goedkopere boeken), maar soms wil ik een boek zo graag hebben dat ik het in de boekwinkel koop. Ik heb nog stapels boeken liggen (inmiddels staan 😉) die ik nog allemaal wil lezen. Hopelijk gaat het me ooit lukken.

Meerdere boeken tegelijk lezen

Ik vroeg me al af of ik de enige was met die afwijking. De meeste mensen lezen in een boek, maar ik ben vaak te ongeduldig (en ook erg nieuwsgierig) naar andere boeken. Omdat ik niet wil wachten tot ik het ene boek uit heb, begin ik alvast in een ander boek, haha. En eerlijk is eerlijk, het werkt prima.

Jij schreef dat je dit alleen doet bij boeken over persoonlijke ontwikkeling en niet bij verhalen. Ik moest een beetje lachen, want ik doe dat namelijk wel. Soms wel in een paar tegelijk. Samen met de boeken over persoonlijke ontwikkeling loopt het aantal behoorlijk op. Niet altijd even handig misschien.

Waterverf

In de coronatijd heb ik met Yfke heel veel geverfd. Ik volgde Marion al op Instagram en ben ook naar een netwerkevent geweest dat zij organiseerde. Marion is een heel enthousiaste meid die bovendien erg creatief is.

Haar creaties op IG spraken me heel erg aan en tijdens de lockdowns waren er regelmatig schilderuurtjes online te volgen. Super leuk om dat met z’n tweeën te doen. Maar zoals dat bij mij wel vaker het geval is, raak ik op den duur toch een beetje verveeld en verdwijnt het enthousiasme.

Je hebt talent

De resultaten die ik van jou voorbij zie komen op social media zijn heel mooi. Je kunt zien dat je erg creatief bent en talent hebt voor het schilderen. Het is ook heel leuke verf om mee aan de slag te gaan. Je kunt lekker experimenteren (of beter gezegd: “prutsen”) en tijdens het verven dingen aanpassen, zonder dat je steeds een nieuw vel hoeft te pakken. Ideaal dus.

Jou kennende gaan er vast nog veel kunstwerken voorbij komen. Als je ervoor gaat, geef je je volledig. Mooi om te zien. Ook een prettige bijkomstigheid dat je resultaten zo goed zijn, haha. Dat motiveert uiteraard ontzettend. Ik ben benieuwd wat je nog meer in huis hebt.

Onze nieuwe uitdaging

Ja, onze nieuwe uitdaging. Wat gaaf dat je net zo enthousiast bent als ik. Dat had ik stiekem wel gehoopt. Nu maar hopen dat het ons op tijd gaat lukken. De afgelopen week had ik een aantal afspraken staan, waardoor er van schrijven niet heel veel terechtkwam. Hopelijk gaat dat deze week beter!

Samen een verhaal schrijven is niet per se makkelijk. We hebben toch allebei een andere schrijfstijl en de verhaallijn wordt ook iedere keer anders dan je misschien verwacht had. Aan de andere kant is dat juist het interessante en leuke. Er is iedere keer weer iets te ontdekken. Een verrassing wat er precies uit de pen vloeit. Ik kan niet wachten tot het verhaal geschreven is. Dat het leuk wordt is een ding dat zeker is.

Een nieuw schrijfduo

Er poppen onmiddellijk ideeën in me op als ik denk aan de mogelijkheden die er zijn om samen te schrijven. Leuk om te ontdekken of het überhaupt met elkaar matcht en hoe wij het ervaren. Je bent natuurlijk wel afhankelijk van de ander.

Door te doen, leer je, dus dat geldt ook voor ons verhaal. Ik weet zeker dat het een leuk verhaal wordt. De eerste tweeduizend woorden staan al op papier, dus dat belooft wat. Ik kijk erg uit naar het volgende deel.

Opleiding

Deze week hoop ik mijn laatste module van mijn opleiding ervaringsdeskundige in te leveren. Het is nog even aanpoten, want ik moet een eindverslag maken. Pfff, alsof ik weer opnieuw in de schoolbanken zit, haha.

Dan volgt nog het examen en hopelijk rond ik dat met een mooi cijfer af. Ik ga er voor. Het komt zeker goed. Nu rest de vraag wat ik ermee kan en wil doen. Het is me nog niet helemaal duidelijk wat mijn mogelijkheden zijn. Ik weet wel dat ik liever niet een op een coaching wil doen. Het schrijven en uitvoeren van begeleidingsplannen is namelijk niet mijn favoriete bezigheid. Oeps!

Wordt vervolgd zullen we maar zeggen. Ik houd je uiteraard op de hoogte.

Heel veel plezier en succes met het schrijven aan ons verhaal en tot volgende keer.

Liefs Ellen

Boeken over persoonlijke ontwikkeling en meer!

boeken over persoonlijke ontwikkeling en meer

Hoi Ellen,

Ik heb weer genoten van jouw brief vorige week! Altijd weer een feestje om te krijgen en om te lezen.

Nieuwe boeken over/voor persoonlijke ontwikkeling

Jij schreef er ook al over in jouw brief: boeken voor en over persoonlijke ontwikkeling. Wij zijn allebei bezig met van alles wat hiermee te maken heeft en hebben hier al uitgebreid over geschreven in onze briefwisseling. Het is leuk om af en toe iets bij jou langs te zien komen en dan te ontdekken dat er weer een interessant – en voor mij nieuw – boek is. Momenteel ben ik ook boeken aan het lezen die hiermee te maken hebben. Niet één, maar gewoon meer tegelijk 😊. Vijf om precies te zijn, hihi.

Meerdere boeken tegelijk lezen

Vroeger kon ik dat niet; meerdere boeken tegelijk lezen. Ik moest altijd eerst een boek uitlezen, voordat ik in een nieuwe begon. En dat heb ik op zich nog steeds wel, als het om verhalende boeken gaat. Ik ben over het algemeen met maar één verhalend boek tegelijk bezig, voor mijzelf. Momenteel is dat Quotum, van Marloes Morshuis. Daarnaast ben ik allebei mijn jongens een boek aan het voorlezen. Dat maakt al drie boeken. Met vijf persoonlijke ontwikkelingsboeken en ook nog een schrijfboek erbij, maakt dat in totaal 9 boeken!!! Herken jij dat wel een beetje of ben ik een beetje een rare wat dat betreft? Eerlijk zegge. Hihi…

Waarom zoveel persoonlijke ontwikkelingsboeken tegelijk?

Waarschijnlijk vraag jij je nu af waarom ik zoveel verschillende persoonlijke ontwikkelingsboeken tegelijk aan het lezen ben. En als jij je toevallig hierin wel herkent, zijn er vast anderen die zich dit afvragen. Heel begrijpelijk…

Ik merk dat ik dat soort boeken meestal niet achter elkaar uit kan lezen, omdat het stof is waar je toch echt wat beter je aandacht bij moet houden. Ook heb ik er gewoon teveel in huis en trekken ze allemaal mijn aandacht. En aangezien ze over verschillende onderwerpen gaan, ben ik ze gewoon door elkaar heen aan het lezen. Het voordeel is dat er toch geen echt verhaal in zit, zodat je ook niet zo snel de draad kwijt bent.

Steeds neem ik mijzelf voor om ze eerst allemaal uit te lezen voordat ik weer aan een nieuwe begin, maar tot nu toe lukt dat nog niet echt. Zou misschien wel makkelijker zijn, haha.

Er zijn altijd nog meer boeken over persoonlijke ontwikkeling

Ik heb nog een paar andere boeken in huis, die ik ook graag zou willen lezen rondom dit onderwerp, zoals bijvoorbeeld twee boeken van Abraham Hicks over de wet van aantrekking. Daar heb ik al veel goede verhalen over gehoord. Net als het boek Kubieke E, het vervolg van E-Kwadraat. Volgens mij heb jij die ook al gelezen. Genoeg interessants wat nog kan volgen. Ik weet dat jij ook altijd dit soort boeken leest en ik houd mij dan ook aanbevolen voor nog meer boekentips! Ik zal proberen ze niet allemaal tegelijk te gaan lezen 😉.

Wondere Wereld van Waterverf

Wat grappig om te lezen dat jij ook de cursus “De Wondere Wereld van Waterverf” hebt aangeschaft. En jammer dat hij bij jou al verlopen is… Ik merk zelf dat ik er nog steeds veel plezier aan beleef en dat ik ook al een mini-beetje handiger aan het worden ben. Het begin is er! Ik heb mijzelf zelfs nog twee aanvullende cursussen van Studio Cremers cadeau gedaan. 

Natuurlijk kan ik het via veel oefenen ook zelf leren, maar ik zie het als een investering in mijzelf. En zeker als je bedenkt dat die laatste aanvullende cursus nog geen twintig euro heeft gekost, snap je misschien wel dat ik het van mijzelf wel mocht kopen. En wie weet waar dit creatieve schip nog eens naartoe gaat varen…

Leuke nieuwe uitdaging samen!

En dan wil ik ten slotte nog even zeggen dat ik vorige week echt blij verrast was door jouw berichtje. Hierin vroeg je mij of het een idee was om samen een verhaal voor een feelgood schrijfwedstrijd te schrijven. Superleuk! We zijn al gelijk aan het brainstormen geslagen en hebben al een idee waar we mee verder kunnen. Sterker nog: jij bent zelf al gestart met een beginnetje van het verhaal.

Door de mega drukke week op mijn werk heb ik nog niks getypt, maar er borrelen al zeker een aantal ideeën in mijn hoofd die misschien wel een plekje in het verhaal gaan krijgen. Ik ben heel benieuwd of het ons gaat lukken. Volgens mij hebben we allebei nog nooit met iemand anders een verhaal geschreven. Toch zijn er genoeg mensen die dit doen, dus dan kunnen wij dit ook, zou je denken. We gaan het zien. En in ieder geval gaan we plezier beleven aan het proces. Dat weet ik zeker! 

Dan is het tijd om weer te stoppen – en misschien wel te beginnen aan ons verhaal. Jij zult hier in jouw volgende brief vast nog wel meer over gaan vertellen. 

Tot snel!

Liefs, Sandy

Leuke brief weer, hè? Ik heb er van genoten. Wil je meer over Sandy weten, klik dan hier.

 

Wie schrijft, die blijft

wie schrijft die blijft

Hey Sandy,

Zoals altijd heb ik weer genoten van jouw brief. Ik ben gewoon erg benieuwd naar de dingen die jij doet en ook hoe jij ze aanpakt. Omdat we zoveel gemeen hebben maar toch ook verschillend zijn op sommige gebieden, kan ik echt leren van jouw manier. Dat is denk ik ook waarom ik zo van onze briefwisseling geniet. We hebben veel gemeen en doen dingen toch allebei weer net even anders.

Mooi lijstje

Ik moest een beetje lachen toen ik jouw lijstje zag. Het deed me denken aan mijn lijstjes van andere jaren. Eerlijk gezegd heb ik ook nog stiekem wel wat dingen op een “soort van to-do lijstje” staan, maar ik zet het dit keer niet meer op papier, haha (toch een beetje vals spelen 😉)…

Dat je het wat minder groots hebt aangepakt, lijkt me heel verstandig. Andere jaren was jouw lijstje volgens mij ook een stuk langer. Er zijn te veel leuke dingen om te doen. En naast je werk en gezin is het dan wel zo verstandig om keuzes te maken en prioriteiten te stellen. Ik denk dat je nu een goede balans hebt gevonden.

Creatief zijn

Wat leuk dat jij ook de cursus van Marion Creemers hebt gekocht. Het is dan ook echt iets voor jou. Op Instagram zie ik heel mooie dingen voorbijkomen. Goed bezig! Zal ik je eens wat verklappen? Ik heb ‘m ooit gekocht, maar nooit gebruikt, hihi. Ik stelde het altijd uit en na een jaar was de cursus verdwenen… Eigen schuld, dikke bult.

Je kunt ook nog op haar accounts tutorials bekijken en meedoen. Dat hebben Yfke en ik in de coronaperiode regelmatig gedaan. Super leuk. Ook ik heb wel wat materialen, maar echt niet de beste. Ik vind het leuk om af en toe te doen. Het hoeft voor mij niet professioneel te zijn of zo. Meestal ben ik er ook gauw genoeg op uitgekeken, haha.

Meer schrijven

Net als jij hoop ik dit jaar meer schrijfkilometers te maken. Ik heb zelfs al een paar wedstrijden op het oog waar ik aan mee wil doen. Het blijft ergens toch kriebelen. Bovendien merk ik dat ik een bepaald onderwerp of thema ook fijn vind. Dan heb ik kaders en kan ik binnen die kaders in alle vrijheid mijn creatieve brein aan het werk zetten.

Vorig jaar heb ik veel te weinig geschreven. Ik kan veel excuses bedenken en aanvoeren, maar feit is dat ik het niet kon opbrengen. Ik had er geen zin in. Voor het eerst in maanden voel ik die bekende schrijfkriebels weer. Heerlijk!

No pressure

Je noemde vorige week al even kort de cursus van Kim (die wij allebei nog niet hebben afgerond overigens 😊). Precies zo is het. We moeten onszelf geen druk opleggen. Als het voelt als een verplichting gaat de lol ervan af en dat zou vreselijk zonde zijn.

We doen het omdat we het leuk vinden en niet omdat het moet. Zoals je weet, is ‘moeten’ mijn triggerwoord. Zodra ik ook maar iets voel wat in de richting komt van een verplichting is het voor mij erg lastig om het vol te houden. Al zijn er uitzonderingen, haha (denk aan huishouden, koken, boodschappen doen en ga zo maar door 😉).

Boeken lezen

Liever lees ik op dit moment boeken over persoonlijke ontwikkeling dan dat ik bezig ben met de online cursus van Kim. Misschien pak ik het over een tijdje weer op, maar op dit moment heb ik die behoefte (nog) niet.

Naar grote onvrede van Bart trouwens, hihi. Hij vindt het iets minder grappig dat ik zo’n kostbare cursus heb aangeschaft en ‘m vervolgens niet afrond. Hij heeft een punt. Aan de andere kant, ik heb op het gebied van zelfliefde al best een ontwikkeling doorgemaakt. Eigenlijk wist ik dat ook wel, maar ik hoopte toch iets nieuws te leren. Herken je dat?

Onze briefwisseling

Wat een eer dat jij dit jaar wil blijven genieten van onze briefwisseling. Voor mij geldt precies hetzelfde. Iedere week een geluksmomentje als de brief komt en ik lees over jouw (schrijf)avonturen. Fijn om dit samen te kunnen delen.

Ik hoop oprecht dat wij dit nog lang blijven doen. En uiteraard hoop ik ook dat we anderen met onze avonturen kunnen inspireren. Ik denk dat ieder mens zijn eigen dingen te leren heeft en hoe mooi zou het zijn als wij daar een klein aandeel in mogen hebben?

Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik klim lekker in de pen om aan mijn verhalen te werken voor de schrijfwedstrijden. Ik wens jou een heel fijne, creatieve week en kijk uit naar jouw brief.

Liefs Ellen

 

Een nieuw schrijfjaar zonder doelen?

een schrijfjaar...zonder doelen

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om vorige week jouw brief te ontvangen. Vakantie is altijd heerlijk, maar het is ook wel lekker om weer in het ritme te komen. Onze briefwisseling hoort daar zeker bij.

Een nieuw schrijfjaar zonder doelen

Ik vond het mooi om te lezen dat jij dit jaar weer fris tegemoet gaat, maar dan eigenlijk (vrijwel) zonder doelen. Ik herken dat zelf ook. Eerdere jaren had ik voor mijzelf altijd veel (schrijf)doelen gesteld en kwam er dan aan het einde van het jaar achter dat ik soms nog niet eens de helft gehaald had. Vorig jaar had ik mijzelf dan ook al veel minder doelen gesteld, maar nog was dit teveel, hihi. Ik heb gemerkt dat ik soms een beetje teleurgesteld was in mijzelf als ik dan een doel los moest laten door wat voor reden dan ook. Dit gevoel is niet fijn. Ik legde de lat steeds heel hoog (hé, perfectionist hier…), maar haalde het dan vaak niet. 

Zelfliefde is jezelf geen druk opleggen

Vorig jaar zijn wij allebei gestart met de Selflove Mastery en ondanks dat ik deze nog steeds niet helemaal af heb, heb ik er wel al veel van geleerd. Veel doelen stellen, waarvan ik van een aantal ook wel wist dat ze niet echt haalbaar zouden zijn, schepte hoge verwachtingen voor jezelf. Het geeft een bepaalde druk – zelfopgelegde druk. En zelfliefde draait helemaal om – het woord zegt het al – liefde voor jezelf en lief zijn voor jezelf. Ben ik lief voor mijzelf als ik onhaalbare doelen stel waarmee ik mijzelf vervolgens teleurstel? Nee! Het is dan ook niet verstandig om dat te doen.

Helemaal geen doelen dan?

Stel ik mijzelf dan helemaal geen doelen? O, zeker wel. Want ik geloof ook dat doelen iets geven om voor te leven, om het heel dramatisch te zeggen, haha. Ik wil altijd van alles en dat komt doordat ik zoveel leuk vind. Het is alleen goed om te doseren en wat slimmere doelen voor mijzelf op te stellen. 

Welke doelen heb ik voor dit jaar?

  • Ik wil graag het hele jaar mijn schrijfplezier vasthouden. Dat wil ik doen door goed naar mijzelf te luisteren. Wat (en wanneer) vind ik leuk om te schrijven? En mijzelf hierbij zo min mogelijk druk opleggen.
  • Ik wil veel lezen. Lezen is een goede manier om te leren van andere schrijvers en daarnaast een fijne manier om even weg te dromen in een andere wereld. Ik betrap mijzelf erop dat ik regelmatig toch teveel met mijn telefoon en social media bezig ben. Ik ga dit meer doseren zodat ik meer tijd en rust heb om te lezen.
  • Ik wil mijzelf meer tijd geven om andere creatieve hobby’s te doen. Een stukje me-time dat tevens ontspannend werkt.
  • Ik wil blijven genieten van onze briefwisseling. Volgens mij vinden we het allebei nog steeds erg leuk en het blijft gezellig om te sparren met een collega-schrijver.
  • Ik wil nog een “Verhaal van de maand” schrijven, ergens dit jaar. Misschien wel twee…
  • Ik wil tenslotte nog wel een echt, wat groter, schrijfdoel stellen: mijn manuscript afmaken en opsturen naar uitgeverijen. Het jaar duurt nog lang en mijn manuscript is al heel ver ‘af’ (voor zover het je het af kunt noemen als het nog naar uitgeverijen moet). Dit is een haalbaar doel. En dan mag het van mijzelf 😉

Nog een laatste doel voor 2023

Ik wil nog één doel noemen en dat doe ik bewust los. Mijn doel is om dit jaar – net als jij – lekker te gaan “prutsen”. Ik ga vooral allerlei dingen uitproberen en genieten van wat er op mijn pad komt. Heerlijk om met jou mee te gaan doen hierin. En wie weet welke mooie dingen daar nog uit kunnen komen… We houden elkaar via deze briefwisseling ongetwijfeld op te hoogte van alles.

Creatieve hobby’s

Ik ben dit nieuwe jaar creatief gestart, zoals je misschien wel hebt gezien om de social media. Hoewel ik met mijzelf had afgesproken even geen nieuwe cursus te gaan starten, kwam er een waterverfcursus op mijn pad. Alles in mij riep dat ik ervoor moest gaan, de bekende ‘inspired action’. De cursus was helemaal niet duur en ik had al veel spullen in huis, dus de keuze was snel gemaakt. Ik heb mijzelf de cursus “De Wonderen Wereld van Waterverf” cadeau gedaan. En later toch ook nog wat nieuwe spullen, want wat ik had, bleek niet allemaal even goed te zijn.

Het is echt superleuk om te doen, vind ik😊, en ik ben zelfs al klaar, haha. Ik heb in deze basiscursus wat technieken geleerd en als eindopdracht moest ik een cactus maken. Zo grappig: ik was zo trots als een klein kind toen mijn ‘juf’ mijn resultaat op haar social media deelde en daarbij melde dat mijn cactus zo goed gelukt was. Grappig hoe dat werkt, zelfs als volwassene.

Tot zover mijn brief. Ik kijk er nu al weer naar uit om die van jou te lezen volgende week!

Liefs, Sandy

Ben je ook zo benieuwd naar het resultaat van de waterverfcursus? Klik snel hier, om Sandy’s website te bezoeken. 

Een fris jaar

een fris jaar

Hey Sandy,

Jeetje, wat lijkt het al lang geleden dat ik je een brief heb geschreven. De laatste keer was eind vorig jaar 😉. Vanwege het jaarlijkse tripje van Bart en mij hebben we een pauze ingelast, omdat meteen daarna de kerstvakantie voor de deur stond.

Er even tussenuit

Waarschijnlijk heb je via social media onze trip een beetje kunnen volgen. Ieder jaar gaan Bart en ik er even samen tussenuit. De batterij opladen en tijd vrijmaken voor elkaar. Het was magisch, echt geweldig mooi en sprookjesachtig. Je zou er zomaar heel veel ideeën kunnen opdoen voor verhalen, haha.

Jordanie is betoverend mooi. De natuur, de cultuur en de mensen. Van te voren was ik bang dat ik de mentaliteit van de mensen niet fijn zou vinden, maar niets is minder waar. Het zijn behulpzame, vriendelijke mensen die je graag willen helpen. Wij hebben dan ook enorm genoten van onze reis en kunnen er weer (even) tegenaan.

Verhaal van de maand

Natuurlijk heb ik (ook tijdens onze vakantie) jouw verhaal van de maand gelezen. Ik heb ervan gesmuld. Heerlijk, zo’n feelgood verhaal aan het einde van het jaar. Lekker in de kerstsfeer, genieten en meeleven met de hoofdpersonen. Dat doe je goed! 😊

Jou kennende broed je alweer op het volgende verhaal. Gelukkig neem je een break om ook energie en aandacht aan andere dingen te besteden. Bovendien moet het vooral leuk blijven en om meteen door te pakken en met het volgende verhaal te starten, lijkt mij dan niet zo verstandig.

Schrijfplezier

Wat ben ik blij dat je je schrijfplezier weer hebt teruggevonden. Ik was het aan het begin van afgelopen jaar ook even helemaal kwijt, zoals je je nog wel zult herinneren. Niets frustrerender dan iets graag willen, maar er de puf niet voor hebben.

Hoe cliché het ook klinkt, toch is het waar dat je op dat moment het beste alles kunt “loslaten”. Misschien krijg je er de kriebels van, nu ik dit zo benoem, maar je snapt wat ik bedoel. Krampachtig blijven volhouden en jezelf pushen om te schrijven, werkt averechts en dat is nog veel erger.

Nieuw jaar: nieuwe kansen en mogelijkheden 

In mijn persoonlijke blog heb ik al gedeeld dat ik mezelf dit jaar geen (of nou ja, bíjna geen 😉) schrijfdoelen stel. Andere jaren deed ik dat wel en raakte ik nogal eens gefrustreerd van het eindresultaat. Liever kijk ik terug op de successen die behaald zijn (ook al zijn het misschien niet de grootse doelen die ik voor ogen had) dan te treuren om niet behaalde doelen.

Sinds ik de Omdenken podcast luister, ben ik helemaal fan van het woord “prutsen”. Dat is zo luchtig en leuk. Natuurlijk is experimenteren precies hetzelfde, maar toch houd ik veel meer van het woord prutsen. Het mag leuk zijn en het hoeft niet allemaal te lukken.

Geen salespraatjes

Hoewel ik regelmatig blijf nadenken over mijn promotie skills, wil ik het voorlopig even laten voor wat het is. Ik doe gewoon wat ik normaal ook doe. Kijk ik te veel naar andere (collega)schrijvers, word ik daar alleen maar moedeloos van.

Soms vraag ik me af of ik het dan wel genoeg wil. Als ik zie hoe actief anderen in allerlei social media groepen zijn en wat ze allemaal bedenken, dan zakt de moed me in de schoenen. Het voelt dan niet als licht of fijn, maar eerder als een verplicht iets. En daar wringt ‘m de schoen. Dat wil ik niet meer en dat ga ik ook niet meer doen.

Lekker bezig zijn

Om deze brief niet negatief te eindigen (hopelijk kun je tegen mijn ‘gezeur’ 😊), wil ik afsluiten met het volgende: Ik ga dit jaar doen waar ik me goed bij voel en ik zie wel waar het me brengen zal. Hoe gaaf is het om niet precies te weten wat je gaat doen.

Mijn verlangen voor dit nieuwe jaar is om nog meer te luisteren naar mijn onderbuikgevoel. Ik betrap mezelf erop dat ik te vaak handel vanuit mijn hoofd. Nu ik zoveel geleerd heb over persoonlijke ontwikkeling vind ik dat ik dat nog veel meer mag toepassen. Niet alleen consumeren, maar ook doen.

Ik hoop dat jij ook heel veel zin hebt om dit jaar te “prutsen”, om dingen uit te proberen en om vooral te genieten van alles wat er op je pad komt. Waarschijnlijk sta jij er hetzelfde in. Laten we samen lekker prutsen en aanmodderen en van de reis genieten!

Liefs Ellen

 

Schrijfplezier!

 

Hoi Ellen,

Natuurlijk heb ik vorige week weer genoten van jouw brief. Wat blijft dat toch leuk elke keer. Ik hoop dat jij deze brief ook weer leuk zult vinden.

Je hebt alles al in je!

Ik moest hard lachen toen ik las dat je vorige week schreef dat je zou willen dat boekpromotie op magische wijze gebeurt. Dat zou echt geweldig zijn, als dat zou kunnen. Maar helaas werkt dat niet zo – het leven is geen fantasy verhaal. Over het algemeen is dat maar goed ook trouwens, haha.

Daarom is die uitspraak van Kim (die zij ook weer ergens had gelezen) ook zo mooi: All I wanna be, is already in me! Of zoals jij hem vertaalde: je hebt alles al in je! En zo is het ook.

Op jouw eigen manier

Als alles wat je nodig hebt al in je zit, dan hoef je dus ook niet jezelf te veranderen. Het is prima om het op jouw manier te doen. Sterker nog, en Kim benadrukt dit ook altijd, het is juist ook goed om het op jouw manier te doen. Ga niet het kunstje van iemand nadoen als dit niet bij jou past, want dit houd je toch niet vol. Als je de dingen doet, zoals jij dat zelf fijn vindt, dan is het leuk en makkelijk. 

Oké, makkelijker gezegd dan gedaan in veel gevallen – zoals bij boekpromotie 😉 – maar ik geloof daar ook echt in. En als het dan, zoals jij vorige week ook aangaf, via een omweg gaat, dan gaat het lekker via een omweg. Elk stapje dichter naar je doel is er eentje. En zo komen wij er ook echt wel, alleen duurt het misschien wat langer…

Mijn oliën

Jij vertelde dat jij die ‘salesy’ berichten van andere mensen ook wel eens langs ziet komen op social media. Mensen die oliën verkopen via hun account. Ik snap dat jij dat een piramide-achtige structuur vindt en ergens lijkt dat inderdaad ook wel zo. Het is ook de reden dat ik er in de eerste instantie ver bij uit de buurt wilde blijven. Ik heb zelfs uitgezocht wat men over dit soort bedrijven zegt – je kent mij inmiddels wel een beetje 😉 – en ze noemen het multi-level marketing. 

Toch wilde ik door de goede verhalen de olie wel eens uitproberen en ik ben zeer tevreden. Het is echt goede kwaliteit en ik gebruik het momenteel dagelijks op allerlei manieren. En dat deel ik graag op mijn olie-account. Mocht ik gaan besluiten te gaan verkopen, dan ga ik dat ook echt op mijn eigen manier doen. Dan zal het niet actief werven van klanten gaan worden – dat past namelijk totaal niet bij mij – maar meer in de vorm van: je kunt iets via mij meebestellen of via mij een eigen account aanmaken. Zoiets… En als ik op die manier wat extra punten kan sparen (wat ik nu ook al doe) en daarmee dingen met korting kan kopen, is dat leuk meegenomen.

Verhaal van de maand

Inmiddels zijn we alweer bijna halverwege de maand december en daarmee dus ook weer bijna halverwege mijn “Verhaal van de maand”. Ik vertelde al in een eerdere brief over het idee om er daadwerkelijk weer eentje te gaan schrijven en jij schreef vorige week dat je nu lekker meeleest elke dag. Leuk om te horen!

Zoals je weet zat ik een beetje in een schrijfdipje, door allerlei andere dingen had ik er minder tijd en energie voor. Je vroeg het vorige week al even in jouw brief en nee, mijn energielevel is nog steeds niet zoals het was. Ik moet dus goed blijven kijken wat ik wel en niet doe. Ik merkte dat schrijven zo’n ding was dat ik even niet meer deed. En daar baalde ik van, want ik vind het zo leuk om te doen. Maar door de fase waarin ik nu met mijn manuscript zit – de herschrijffase die ik het minst leuk vind – gaf dit gewoon niet de energie die ik normaal van schrijven krijg.

Schrijfplezier en schrijfritme

Ik kan gelukkig zeggen dat ik door mijn “Verhaal van de maand” nu weer in een schrijfritme zit. Ik moet tenslotte elke dag een stukje plaatsen en dit helpt mij enorm met weer in een ritme komen en blijven.

Daarnaast heb ik ook weer mijn schrijfplezier teruggevonden. Door het genre wat ik heb gekozen – feelgood – heb ik het mij ook niet te moeilijk gemaakt. Ik ben gewoon een gezellig kerstverhaal aan het schrijven over Daisy met een gezonde dosis liefde erin verwerkt. Het is superleuk om elke dag de reacties van de lezers te zien. Die geven mij de boost om verder te schrijven en dragen zeker bij aan mijn schrijfplezier. 

Volgende “Verhaal van de maand”

Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik er hierna in ieder geval nog één ga schrijven. Wel zal ik minstens een maandje pauze houden, omdat vorige keer het elke dag moeten plaatsen van een stukje, mij – naast mijn energielevel – ging opbreken. Daarom zal het waarschijnlijk februari en anders maart worden dat ik mijn volgende verhaal ga maken. En wie weet, misschien plan ik er op die manier nog wel een paar in 2023, met steeds een pauze ertussen. Je weet het maar nooit.

Tot zover deze brief! Nu ga ik snel weer verder met mijn verhaal van Daisy 😉

Tot snel!

Liefs, Sandy

Heerlijke brief. Meer weten over Sandy? Check haar site hier

Je hebt alles al in je!

je hebt alles al in je

 Hey Sandy,

Wat was het weer een feest om jouw brief te lezen. Zo leuk dat we allebei nog steeds uitkijken naar de “post”. Zelfs na een aantal jaar raken we niet uitgepraat. Nieuwe overeenkomsten ontdekken, maar ook verschillen. Dat maakt het leuk en afwisselend. Ik hoop dat je weer gaat genieten van mijn nieuwe brief.

Promotie of verkooppraatje?

Ik was blij om te lezen dat jij helemaal begrijpt wat ik bedoel. Wat dat betreft zitten we op een lijn. We vinden het allebei vervelend om te ‘verkoperig’ over te komen. Mensen  moeten niet het idee hebben dat ze overladen worden met salespraatjes of denken: heb je haar weer…

Alleen is het zo lastig om een weg daarin te vinden. Althans, ik vind dat lastig. Het is makkelijker om te weten wat je niet wil in plaats van andersom. Jij sloeg de spijker op z’n kop: ik ben inderdaad allergisch voor teveel borstklopperij en ga het zeker niet op die manier doen.

Jouw oliën

De mensen die jij volgt op social media, zie ik ook regelmatig voorbij komen. Sommigen volg ik op Insta. Zelf heb ik er eigenlijk niet zoveel mee moet ik eerlijk zeggen. Het gaat mij dan vooral om de manier waarop toch die ‘salesy’ klank door hun berichten heen te horen is, als je snapt wat ik bedoel?

Voor mij staat het nog altijd gelijk aan een soort piramide-achtige structuur, waarin het gaat om zoveel mogelijk producten te verkopen en er zelf iets mee/aan te verdienen. Maar misschien heb ik het mis en is het mijn vooroordeel. Dat zou heel goed kunnen 😊.

Magische wijze

Het liefst zou ik willen dat die promotie op een magische wijze gebeurt. Dat ik er zelf niets voor hoef te doen, maar dat het vanzelf gaat. Of beter nog, dat andere mensen mijn boeken promoten/aanraden aan anderen. Dat is de beste reclame, lijkt me.

Aangezien in mijn verhalen de realiteit niet altijd de realiteit is, mag ik toch best blijven hopen dat het op die manier zal gebeuren, haha…

Je hebt alles al in je

Om nog maar een cliché van “onze” Kim erbij te halen: je hebt alles al in je. Je weet dondersgoed wat je wil, maar soms heb je een spreekwoordelijke schop onder je kont nodig om de volgende stap te zetten. Omdat het buiten je comfortzone ligt (ook al zo’n clichéuitspraak, hihi).

En dus troost ik me met de gedachte dat ik het gewoon op mijn manier mag doen en dat het dan maar wat langer duurt of dat ik een omweg in plaats van de shortcut. Ik hoef niet te doen wat anderen doen, ik mag kiezen wat het beste past bij mij. Omdat ik het zo graag wil, en het liefst ook nog heel snel als het effe kan, kijk ik naar andere collega schrijvers.

Studie van edelstenen

Wat goed dat je geslaagd bent en alweer begonnen met een nieuwe studie. Jouw hoofd loopt ook altijd over van de ideeën. Hopelijk is je energielevel weer een beetje op het oude niveau, zodat je alles wat je wil doen ook echt gedaan krijgt.

Ik ben trouwens wel erg benieuwd wat je allemaal leert over edelstenen, dat trekt me meer moet ik eerlijk bekennen. Jou kennende krijg ik daar vast een update van als het zover is 😉.

Geduld

Zoals je misschien inmiddels wel weet, is geduld niet mijn sterkste eigenschap. Ik zal dus toch nog even moeten wachten totdat je mij jouw nieuwe schrijfidee deelt. En dat is helemaal niet erg, hoor. Je moet gewoon lekker alle tijd nemen die je nodig hebt om te onderzoeken of het ook echt kan.

Intussen ben ik natuurlijk wel erg nieuwsgierig geworden. Ach ja, dat maakt het uiteindelijk alleen maar leuker als het eenmaal in the open is, zullen we maar zeggen, hihi.

Verhaal van de maand

Super leuk dat je weer bent gestart met het verhaal van de maand. Zo aan het eind van het jaar is het heerlijk om weg te dromen bij een gezellig, romantisch kerstverhaal. Ik lees iedere dag mee en kijk uit naar de ontknoping.

Fijn dat het je weer lukt om iets te schrijven. Ik weet hoe het voelt. Je wil zo graag, maar het komt er niet uit. Als je het even laat rusten, komt die zin vanzelf weer terug. Pushen is niet de oplossing, het zorgt zelfs voor een averechts effect.

Het volgende e-book

Op dit moment werk ik aan de redactie aanpassingen van mijn derde e-book dat volgend jaar uitkomt. Ja, het gaat snel, heel snel. Het is zo fijn dat iemand met je ‘meekijkt’ en je helpt om dingen te zien die je zelf niet (meer) ziet.

Het is even werk, maar het resultaat wordt er een stuk beter van. Je doet het echt samen, een goed verhaal maken. Dat heb ik eerder nooit geweten, maar sinds ik mijn eerste auteurscontract heb getekend, is me dat heel duidelijk geworden. Je hóeft het ook niet helemaal alleen te doen. Hulp van anderen accepteren is eigenlijk heel prettig en ook waardevol.

Met deze wijze les wil ik mijn brief eindigen. Ik wens je een heel fijne week en ben benieuwd naar jouw antwoord.

Liefs Ellen

Je eigen manier vinden!

je eigen manier vinden

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief! Het enthousiasme spatte er vanaf. Superleuk weer! En vandaag is het weer mijn beurt. 

Boeklancering

You did it! Hoe gaaf was het dat vorige week alweer jouw tweede e-book bij HIP Publishing is gelanceerd? Het was een weekje eerder dan gepland. Niet op de verjaardag van jouw dochter, maar nog steeds een mooie datum: 22-11-2022. Deze dubbele getallen kunnen alleen maar een goed teken zijn, toch? Ik houd ervan…

Boekpromotie

Je vertelde het van tevoren al; boekpromotie is niet echt jouw ding. Je vertelde zelfs dat je een beetje allergisch bent voor mensen die hun boek aan hun publiek willen slijten, onder andere via social media. Ik moest hard lachen toen ik dat las 😉! Het verklaart namelijk gelijk waarom jij het zelf niet fijn vindt om te doen.

Zelfpromotie 

En ik snap ook wel een beetje wat je bedoelt hoor. Sinds ik bezig ben met etherische oliën, volg ik via social media allerlei andere mensen die daar ook mee bezig zijn. Op die manier ben ik zelf in aanraking gekomen met het fijne merk Young Living en “ken” ik nu een heleboel mensen die dat ook gebruiken. Veel van die mensen zijn brandpartner en verkopen ook de producten van Young Living. En promoten dit dan ook veelvuldig, elke dag weer. Daar heb ik een beetje moeite mee.

Zelf heb ik ook de starterskit aangeschaft van Young Living en ben dan ook automatisch brandpartner. En ik kan dus ook producten verkopen. Dat doe ik nog niet. Toch is dat wel iets dat ik serieus overweeg om te gaan doen, omdat ik graag andere mensen wil helpen en kennis met dit fijne merk wil laten maken. Mocht ik zelf die stap echt gaan maken, weet ik wel hoe ik het niet wil aanpakken 😊

Je eigen manier vinden

Bij alles wat je doet, is het heel belangrijk dat je je eigen manier vindt. Je eigen “stem” zogezegd. Want zoals ik net zei: ik weet precies hoe ik het NIET wil gaan doen. Maar dat zegt niet, dat ik het niet op mijn eigen manier kan gaan aanpakken. Ik volg namelijk ook mensen, die ook brandpartner zijn en producten verkopen, die het heel anders aanpakken. Zoals de vrouw via wie ik mijn starterskit heb aangeschaft. Door haar heb ik kennis gemaakt met de producten, zonder dat ik het idee had dat ze het aan mij aan het verkopen was. 

En zo zou ik ook mijn eigen manier gaan vinden. Vooral mijn ervaringen delen en daarmee mensen laten zien wat er allemaal mogelijk is. En dan worden degenen die dat willen vanzelf wel nieuwsgierig. En dan kun je echt nog wel laten weten wat er te koop is, zonder daar pusherig reclame voor te maken. Snap je wat ik bedoel?

Dat kan jij ook

Als ik jou dat zo hoor, weet jij zelf ook heel goed wat je niet wilt. Zo’n “allergie” geeft dat duidelijk aan. Nu is het dus gaan zoeken naar een manier die wel bij jou past. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan… Maar ik weet dat jij dit kunt.

Het is al leuk om nu te zien dat je toch al af en toe wat deelt. En dat doe je goed – op jouw manier. Ga zo door! En je zult gaan zien dat je er steeds handiger in zult worden.

Mijn nieuwe schrijfidee

Ik vrees dat ik je nog niet echt uit je “lijden kan verlossen”, hihi. De twijfel is een beetje aan het toeslaan over of ik dit wel ga kunnen, zucht. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar – is een overtuiging, hihi. Daarom laat ik het idee gewoon nog even verder sudderen. Ik hoop dat je nog wat meer geduld hebt 😉.

Edelstenenavontuur

Afgelopen weekend kwam mijn studiemap binnen en ik ben maandag al gelijk gestart met mijn nieuwe opleiding Edelsteentherapie. Ik ben nog niet ver, maar het is nu al leuk en interessant. Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat ik allemaal ga leren. Ik ga je op de hoogte houden!

En dit was het weer voor vandaag! Ik kijk nu alweer uit naar jouw brief, waarin je ongetwijfeld wel wat zult vertellen over hoe je de boeklancering hebt ervaren.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Nieuwsgierig naar meer Sandy? Klik dan snel hier om alles over haar te ontdekken!

Boekpromotie en marketing

boekpromotie en marketing

Ha die Sandy,

 

Jeetje, ik ben wel erg nieuwsgierig geworden na het lezen van jouw brief vorige week. Jou kennende heb je weer een geweldig idee. Zoals ik al vaker heb gezegd, vind ik het onwijs knap dat je het iedere keer voor elkaar krijgt om, naast je werk, zoveel leuke dingen te doen. Chapeau!

Manuscript

Wat goed dat je bent begonnen met het verbeteren van je manuscript. Jij bent er zelfs nog langer mee bezig dan ik, dus je weet hoe lang het duurt voordat je het gevoel hebt dat het goed is. En weet je, die zekerheid zul je waarschijnlijk nooit honderd procent krijgen/ervaren.

Door steeds bezig te blijven, het af en toe aan de kant te leggen, weer eens opnieuw schrappen en herschrijven, kom je uiteindelijk tot een mooi eindresultaat. Een resultaat waar je super trots op en tevreden over mag zijn. Je hebt er tenslotte niet voor niets zoveel jaren aan gewerkt. Een keer is het genoeg.

Afstand creëert nieuwe ideeën

Ik herken heel goed wat je schrijft over het toevoegen van een nieuwe scene na een periode rust. Zal ik je een geheimpje verklappen? Het e-book dat vandaag (JAAA, een week eerder 😊) gelanceerd wordt, is ook een verhaal dat ik een jaar of zo heb laten sudderen, voordat het helemaal klaar was.

Je krijgt gewoon nieuwe ideeën of invalshoeken als je een tijdje niet meer naar het verhaal omkijkt. Klinkt een beetje treurig, maar zo bedoel ik het niet. Het is goed om er af en toe even van weg te stappen en er wat tijd overheen te laten gaan. Dat biedt nieuwe perspectieven.

Boeklancering

Op de dag dat deze brief online komt, wordt ook mijn tweede e-book bij HIP Publishing gelanceerd. Hoe gaaf is dat? Het is een week eerder dan gepland, maar dat is niet erg. Integendeel. Hoe sneller mensen mijn verhaal kunnen lezen. Super tof!

Spannend is en blijft het wel. Je vroeg het vorige week. Het antwoord is: Ja, ik vind het zeker spannend. Zelf ben ik super enthousiast over het verhaal en ik hoop natuurlijk dat de lezers dat ook zullen zijn. Het is afwachten of ze mijn enthousiasme zullen delen. Fingers crossed.

Promotie en marketing

Ik heb inderdaad meegedaan met een challenge, helaas heb ik er nog niet veel mee gedaan. Het werkboek heb ik geprint en ik heb het vluchtig doorgelezen. Er staan goede vragen in. Over de relevantie van je verhaal, het bepalen van je doelgroep, welke dagbladen je wil aanschrijven en meer van dat soort vragen. Interessant, zeker, maar voor dit verhaal niet zo toepasselijk.

En dus blijft het een lastig iets. Inderdaad, het is een geloofsovertuiging die nogal diep geworteld zit, merk ik. Ergens heb ik het idee opgevat dat ik geen ster ben in het promoten van mijn boek(en) en dat verschijnt dus ook in mijn realiteit. Klinkt misschien vaag, maar jij begrijpt precies wat ik bedoel 😉.

Oefening baart kunst

Jouw tip om te kijken hoe andere schrijvers dit doen, heb ik zeker ter harte genomen. Ik zie namelijk regelmatig reclame van collega’s voorbij komen. En ik beken, ik vind dat soms best ongemakkelijk. Zelf houd ik er niet zo van en ook bij een ander denk ik wel eens: pff, komt hij/zij weer aan…

Waarschijnlijk is deze waarheid/houding niet zo handig wanneer je zelf een boek aan de lezer wil slijten, haha. En daarom is het ook een enorme valkuil. Ik ben er allergisch voor, maar realiseer me heel goed dat het er wel degelijk bij hoort. Zonder reclame of promotie geen/weinig lezers. Dat is zo’n spagaat waarin ik me dus bevind. Lastig hè? Herken jij dat ook? Of ben ik daarin de enige?

Edelstenenavontuur

Genoeg over mij en mijn allergie voor boekpromotie. Je schreef dat je klaar bent met je aromatherapie en dat het volgende avontuur alweer lonkt. Jij bent en blijft een bezig bijtje, haha. Super knap trouwens, gefeliciteerd. Ik geloof niet dat je dat al gezegd had.

Die combinatie van edelstenen en etherische oliën lijkt me een gouden duo. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe dit zich zal ontvouwen. Nu je de eerste stappen hebt gezet, zal de rest volgen. Ik voorspel dat er iets heel moois uit voortvloeit.

Nieuwsgierig

En natuurlijk ben ik razend benieuwd naar je andere schrijfidee. Iets met onderwijs en schrijven? Mmm, klinkt interessant. Ik kan niet wachten totdat je me uit mijn lijden verlost, hihi. Tot die tijd wacht ik “geduldig” af.

Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik ga lekker genieten van mijn speciale dag! Ik wens jou een heel fijne week en kijk uit naar jouw nieuwe brief.
Tot snel.

 

Liefs Ellen

Schrijven en nieuwe schrijfideeën

 

Hoi Ellen,

Wat leuk om vorige week jouw brief te mogen lezen! Elke keer weer iets om naar uit te kijken.

Jouw boeklancering 

Je vertelde dat jouw boeklancering langzaam dichterbij komt. Nog maar 2 weken nu. Ik kan mij voorstellen dat je niet kunt wachten tot jouw verhaal door de hele wereld gelezen kan worden. Alhoewel dat natuurlijk ook altijd een beetje spannend zal zijn. Wat zeg ik, een beetje? Ik denk dat ik het ergens ook wel doodeng zou vinden.

Je vertelde dat de marketing nog wel een dingetje is. Het is iets dat buiten jouw comfortzone ligt en je bent bang dat mensen er niet van houden als je reclame gaat maken. Toch moet je dat echt gewoon doen hoor! En ja, misschien dat het wat mensen afschrikt, maar dan is dat gewoon niet echt jouw doelgroep moet je maar denken. Ik denk namelijk dat de meeste mensen het alleen maar leuk vinden om te lezen en met je meeleven. Ik in ieder geval wel 😉… En denk zo maar: als je niks zegt, weet ook bijna niemand dat je boek straks uitkomt en je wilt toch lezers? 

Marketing bij je boeklancering

Je moet dus uit je comfortzone. Een wijze vrouw – Kim  Munnecom, je kent haar wel, hihi – zegt altijd je juist uit je comfortzone moet komen, omdat daar de groei zit. En in jouw geval zitten daar je lezers, denk ik. Maar dat is waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan. En ik kan makkelijk praten, want ik zit zelf toch nog lekker “veilig” in mijn herschrijffase, hihi.

Ik denk dat je trouwens veel kan leren van andere schrijvers op het gebied van marketing. Waarschijnlijk volg jij er, net als ik, genoeg op de social media. Misschien eens kijken wat zij allemaal doen? En hopelijk komt er dan wat “inspired action” op je pad. Alhoewel ik ook weet dat jij sinds vorige week al met iets bezig bent. Misschien iets voor jouw nieuwe brief?

Schrijven – Mijn eigen manuscript

Ik ben inmiddels weer een mini-stapje verder vergeleken de vorige keer dat ik jouw vertelde over mijn manuscript. Wel ben ik nog steeds bezig met het herschrijven op mijn geprinte versie, en dat doe ik nu al een hele tijd, maar het einde daarvan komt aardig in zicht. 

Vandaag heb ik weer een heel stuk gedaan en daarbij niet alleen op detail- en taaldingen gelet, maar ik heb zelfs een kleine scène erbij geschreven. Hij kwam opeens in mijn hoofd en ik snapte gewoon niet dat ik het niet eerder had bedacht. Ken je dat? Ik blijf mij toch altijd weer verbazen hoe het schrijfproces in zijn werk gaat. Zo leuk!

Schrijven – Verhaal van de maand 

Sinds ik mijn idee van een nieuw “Verhaal van de maand” de wereld in geslingerd heb, krijg ik alleen maar leuke reacties. Zo grappig dat het vooral mijn trouwe lezers van toen zijn die gelijk gereageerd hebben. Het geeft in ieder geval aan dat ik ook nu weer enthousiaste lezers zal hebben. Leuk! Ik ga ervoor. Het wordt een december verhaal. Eens kijken of ik het nog in mij heb, haha.

Nieuwe schrijfideeën

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar sinds vorige week heb ik alweer een nieuw schrijfidee in mij borrelen. En dan heb ik het niet over een verhaal, maar over iets dat ik kan doen op schrijfgebied. Het klinkt waarschijnlijk een beetje vaag en ik ga er ook nog niet zoveel over zeggen, tot ik weet of ik het daadwerkelijk wil gaan proberen, maar het borrelt in ieder geval. En dat is fijn!

Ik was met iemand in gesprek en die vertelde een verhaal over iemand anders. En tijdens dat gesprek kwam dit idee opeens in mij op. Wat trouwens amper iets te maken had met dat verhaal over die ander, maar het zette mij aan het denken en het heeft een soort deurtje open gezet. Het enige wat ik erover kwijt wil, is dat het mijn werk als leerkracht (en dan vooral de kennis) combineert met mijn schrijfhobby. Wordt vervolgd…

Mijn liefde voor edelstenen

En als dit idee op niks uitloopt, kan ik altijd nog mijn schrijfliefde en mijn liefde voor edelstenen combineren en hiermee mijn kennis – of toekomstige kennis – delen met anderen. Wie weet wat de toekomst mij brengt. 

Ik ben namelijk een nieuwe uitdaging aangegaan. Nu ik mijn opleiding voor aromatherapie positief heb afgerond – had ik dat eigenlijk al gezegd? – ben ik alweer een nieuwe uitdaging aangegaan. Natuurlijk, je kent mij 😉… En die nieuwe uitdaging heet “Edelstenentherapie”. Vandaar dat ik het net had over toekomstige kennis… Als het goed is, komt mijn studieboek over twee weken binnen en kan ik gaan starten. Ik heb er zin in!

Tot zover mijn brief! Ik kan niet wachten om jouw antwoord te lezen volgende week!

Liefs, Sandy

Genoten van deze brief? Klik dan hier om een kijkje te nemen op Sandy’s website. 

 

Boeklancering

mijn ebooklancering

Ha Sandy,

 

Wat heerlijk om jouw brief te lezen en te ontdekken dat we nog meer overeenkomsten hebben dan we dachten. Waarschijnlijk kunnen we daarom ook zo goed met elkaar van gedachten wisselen over de dingen die ons bezighouden.

Herkenning

Zo fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die een serieuze boekverslaving heeft, haha. Want ik denk dat we het intussen wel zo kunnen benoemen 😉. Al heb ik nog zoveel kasten, er kan altijd nog meer bij. En als ik jouw brief lees, denk jij er volgens mij precies hetzelfde over.

Heerlijk om te dromen over een echte bibliotheek in huis met boeken op kleur gesorteerd. Je kent Kathleen toch ook? Zij heeft een boekenkast om jaloers op te worden. Als je haar Instagrampagina ziet, snap je wel wat ik bedoel…

Plannen voor de toekomst

Voorlopig parkeer ik de wens op een eigen bibliotheek maar even. Dat zijn dingen die later ook nog kunnen. Maar goed, mezelf kennende komt er altijd wel iets tussen, waardoor ik dat verlangen op de lange baan schuif. Hopelijk mag ik ooit zo’n prachtige boekenkast in mijn huis hebben.

Bovendien is het gewoon leuk om te fantaseren over de toekomst en wat ik allemaal kan doen met de boeken die ik heb (en waarschijnlijk nog ga kopen). Op Pinterest naar inspiratie en leuke foto’s zoeken is trouwens ook zo’n leuke bezigheid. Je kunt maar wat te doen hebben, toch?

Edelstenen

Regelmatig zie ik jouw berichten voorbijkomen over edelstenen en aromatherapie. Je bent super goed bezig. Het is zo fijn om iets te doen waar je blij van wordt en energie van krijgt. Dan valt het opeens niet meer als ‘leren’ of als zwaar, maar is het iets wat heel gemakkelijk gaat.

Het lijkt me echt iets voor jou, by the way. Dingen met elkaar combineren en er op die manier nog meer uithalen. Jij zoekt steeds een uitdaging. Dat vind ik echt bewonderenswaardig. Zelf heb ik niet per se iets met edelstenen, behalve dat ik ze erg mooi vind. Ik geloof wel in de werking ervan, maar heb me er nooit echt in verdiept. Er kwam altijd wel iets anders op mijn pad.

Schrijven

Jammer dat het je niet meer gelukt is om een verhaal te bedenken en uit te werken voor die ene schrijfwedstrijd. Wel heel goed dat je het naast je neer hebt gelegd. Er komt vast wel weer een andere, leuke schrijfwedstrijd.

Schrijven staat even op een laag pitje, schreef je. Dat herken ik heel erg. Na mijn cursus en manuscript van het e-book dat bijna gelanceerd wordt, had ik ook even behoefte aan een pauze. Helemaal niet erg. Er komt vanzelf weer een moment dat je zin hebt om aan iets nieuws te beginnen.

Geen nanowrimo

Ook voor mij dit jaar geen NaNoWriMo. Veel te veel gedoe en het verplicht zoveel woorden moeten schrijven, spreekt me ook niet echt aan. Als ik een idee had, was het misschien een mooie kans geweest om daaraan te werken, maar dat is niet zo. Ik parkeer het een jaar, wie weet wat volgend jaar brengt.

Verhaal van de maand

Wat leuk om te lezen dat het verhaal van de maand weer begint te kriebelen. Ik heb daar erg van genoten toen je deze iedere dag online plaatste. Een interactief verhaal waarin de lezer zelf mag bepalen hoe het verhaal verder gaat, is super leuk. Het houdt de lezer nieuwsgierig en actief.

Uiteraard ben ik erg benieuwd wat voor leuke verhalen er uit jouw pen zullen vloeien. Wat mij betreft ga je weer snel beginnen met het verhaal van de maand, haha (no pressure!).

Do what feels good

Ja, dat was nog even een wijze les aan het einde van mijn vorige brief, hè 😉. Het klinkt misschien erg cliché en als een dooddoener, maar toch sta ik er honderd procent achter. Als je namelijk dingen doet waar je niet blij van wordt, houd je ze niet vol.

De kracht zit ‘m in het doen van dingen die goed voelen en waar je blij van wordt. Zo simpel is het. Al is het niet altijd makkelijk om naar je gevoel te luisteren. Die vervelende stemmetjes schreeuwen soms best hard, nietwaar? Althans, zo werkt het bij mij in ieder geval. Ik weet niet hoe dit voor jou is?

Toeleven  naar de lancering

De lancering van mijn tweede e-book bij HIP Publishing komt steeds dichterbij. Het is iets vooruit geschoven; twee weken later om precies te zijn. Als alles goed gaat, wordt het op 29 november gelanceerd. Ook een bijzondere dag, want dat is de geboortedag van Nynke (onze oudste dochter). Het heeft waarschijnlijk zo moeten zijn.

Ik ben heel benieuwd hoe het dit keer gaat. Om mijn boek wat meer bekendheid te geven, zal ik aan de bak moeten wat betreft ‘marketing’. En daar gaat het bij mij een beetje mis. Het voelt nog steeds niet comfortabel om zoveel reclame te maken. Ik ben bang dat mensen daar niet van houden (en als je dat zo voelt, zal het ook zo zijn, toch?). Positieve gedachten dus!!

Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik ben benieuwd naar jouw brief. Tot snel.

Liefs Ellen

Overal boeken!

mijn boekenverzameling

Hoi Ellen,

Wat is het fijn om na onze korte break weer terug te zijn en vorige week jouw brief weer te kunnen lezen. Met daarin weer een heerlijk stukje herkenning. Zo leuk altijd!

Boekenverzameling

We delen en ontdekken het vaker: we lijken in een heel aantal opzichten best wel op elkaar. Daarom moest ik hard lachen toen ik vorige week jouw foto langs zag komen van de stapels boeken. Zo herkenbaar weer! Ik heb ook overal in mijn huis van die stapels liggen. De ene wat groter dan de ander, maar toch. Ze liggen bij mij ook naast mijn bed, op de hoek van de bank, op de hoek van de kast, in een mandje naast de kast, soms op de trap en vooral op zolder. En zelfs mijn zoon heeft zo’n stapeltje naast zijn bed liggen.

Eerlijk is eerlijk; waarschijnlijk zouden een aantal stapeltjes er niet liggen, als ik op zolder meer ruimte zou hebben in mijn boekenkasten. Ja, je leest het goed; kasten, meervoud. Ondanks de DRIE boekenkasten op zolder – waar de boeken al in twee lagen voor elkaar staan – heb ik nog steeds overal boeken liggen. Waarschijnlijk kun je dus wel concluderen dat ik gewoon teveel boeken heb, hihi.

Boekenkast op kleur

Ik droom net als jij van een boekenwand waarbij de boeken op kleur staan. Regelmatig zie ik van die plaatjes langskomen op Instagram en dan gaat mijn boekenhart sneller kloppen. Wel denk ik dan altijd dat ik mij waarschijnlijk suf zoek naar een bepaald boek, maar goed, dat mag de pret niet drukken.

In ons oude huis hadden we een grote zolderkamer en toen had ik mijn boekenkasten naast elkaar staan. Ze waren toen, en nu nog steeds, gesorteerd op genre. Eentje met feelgoodboeken, eentje met kinderboeken en eentje met de rest (en dat zijn vooral actie- en thrillerboeken). Nu wonen we echter in een hoekhuis en kunnen ze gewoon niet meer naast elkaar. Ze staan nu in een soort bibliotheekopstelling. Dat werkt ook, maar minder leuk voor het oog.

Boekentrolley

Voor de stapels boeken in mijn woon- en slaapkamer wil ik misschien van die leuke trolleys kopen. Dat heb ik wel eens gezien. Daar passen ze waarschijnlijk wel in en het staat in ieder geval leuker dan van die stapels. 

Edelstenen

Even iets heel anders. Jij schreef in jouw brief over onze vakanties. Op social media had jij al wat dingen gezien en je vertelde dat jij altijd langs “mijn” edelstenenwinkeltje komt als je naar de bioscoop gaat. Grappig om te lezen hoe klein de wereld dan af en toe kan zijn. Leuk!

Over edelstenen gesproken… Zoals je weet ben ik momenteel met mijn opleiding aromatherapie bezig en ga ik zeker niks nieuws beginnen tot die af is. Eerst afmaken, voordat ik aan iets nieuws begin… Toch heb ik wel al iets op het oog; edelstenentherapie. Dat sluit perfect aan bij waar ik nu mee bezig ben met mijn nieuwe account “Sandy’s Geurcreaties en Kristallen”. 

Edelstenen hebben mij altijd al aangetrokken en ik kan echt uren in zo’n winkeltje rondsnuffelen. Hoe gaaf is het dan om daar ook meer van te leren? Dan kan ik die kennis gebruiken en combineren. Etherische oliën en edelstenen kunnen elkaar namelijk perfect aanvullen. Dus wie weet… Ik houd je op de hoogte.

Geen vakantie

Vet balen dat jullie vakantie niet doorging. Ik vind het knap zoals je schrijft dat dingen soms anders lopen dan verwacht en dat je het dan het beste gewoon kunt accepteren. Toch moet dit niet makkelijk zijn. Ik hoop dat het in december wel gaat lukken. Ik duim met jullie mee!

Schrijven

Het is dus niet gelukt om een verhaal voor de schrijfwedstrijd in te leveren, maar dat vind ik helemaal niet erg. Een nieuwe kans komt vanzelf wel weer. Dit was hem gewoon niet voor mij, blijkbaar.

Vandaag is het 1 november en is NaNoWriMo officieel weer van start gegaan. Dit jaar heb ik besloten om niet mee te doen. Ik heb even geen zin in die dagelijkse stress om zóveel te moeten schrijven. Wel heeft het mij aan het denken gezet over schrijven. Ik merk aan mijzelf dat ik een beetje in een soort schrijfdipje zit. Niks ernstigs, maar ik ben er gewoon even niet zo mee bezig. Toch vind ik dit wel jammer en zou iets als NaNoWriMo mij wel aan het schrijven hebben gekregen. 

Verhaal van de maand

Langzaam begint het idee van een “verhaal van de maand” weer een beetje te borrelen in mij. Je weet vast nog wel dat ik twee jaar geleden een aantal maanden een verhaal heb geschreven – elke dag een stukje. Dat vond ik heel leuk om te doen, maar na een paar maanden had ik even geen zin meer in het elke dag “moeten” schrijven/posten. Toch lijkt het mij leuk om er weer eens eentje te gaan schrijven. Wat denk jij? Zou er weer animo zijn in het meedenken? Het zou in ieder geval een goede manier zijn om uit het schrijfdipje te komen.

 

Genieten van het proces

Jij eindigde jouw brief vorige week met de wijze woorden dat we moeten “genieten van het proces”. Ik besef niet altijd dat we al heel goed bezig zijn, maar dat is zeker zo. Als ik terugkijk naar de afgelopen paar jaren heb ik, en jij ook, enorm veel geleerd en sta ik ook anders in het leven.

Ik heb het idee dat ik wat minder geleefd word en in de waan van de dag zit. Nu ben ik ook bewuster aan het leven en alle zelfontwikkeling helpt daar echt bij. Leuk dat wij naast het schrijven ook allebei hiermee bezig zijn. We doen het niet alleen!

Tot zover mijn brief van deze week en tot snel weer!

Liefs, Sandy

Meer weten over Sandy en al haar avonturen? Klik dan snel hier om alles over haar aan de weet te komen ;-). 

 

 

 

 Boekenverzameling

boekenverzameling

 

Hey Sandy,

Na een korte break zijn we weer terug en is het aan mij om een nieuwe brief te schrijven. Zoals altijd was het lezen van jouw vorige brief wederom een feestje.

Vakantie

Ik hoop dat jij en je gezin genoten hebben van een heerlijke vakantie in Limburg. Op social media heb ik wat dingen gelezen (o.a. je bezoekje aan de edelstenen winkel (waar wij altijd langs komen als we naar de bioscoop gaan, dus ik weet precies welk winkeltje dat is 😉)), dus ik weet zeker dat het fijn weekje is geweest.

Helaas was onze vakantie niet zo geslaagd. Beter gezegd: er was helemaal geen vakantie. Door een staking van het securitypersoneel op het vliegveld Brussel Charleroi konden we onze vlucht niet halen en kwam er een vroegtijdig einde aan ons tripje. Heel vervelend, maar het is wat het is. Soms lopen dingen anders dan verwacht en kun je dat het beste accepteren in plaats van erin te blijven hangen. Maar leuk is anders…

Schrijfwedstrijd

Wat jammer dat het niet meer gelukt is om een verhaal te bedenken en uit te werken voor de schrijfwedstrijd. Zoals je zelf al aangeeft, er zullen vast nog meer leuke kansen komen. Het werkt pas als je een goed idee hebt en niet geforceerd aan de slag gaat. Dat heb ik het afgelopen jaar gedaan en kijk wat me dat heeft opgeleverd 😊.

Ik heb één verhaal ingeleverd voor een schrijfwedstrijd en daar houd ik het bij. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik me in het nieuwe jaar volledig wil richten op het eindelijk afkrijgen van mijn verhaal (ja dat ene waar ik al zes jaar mee bezig ben…). Dat voornemen heb ik vaker gehad, maar dit keer wil het echt waarmaken. Fingers crossed.

Boekenwurmen

Wat leuk om te lezen dat jij en je jongens samen op boekentocht gaan en dat ze allebei een mooi boek mogen uitzoeken rond de Kinderboekenweek. Een leuke traditie. Helaas gaat die vlieger hier niet op, al moet ik zeggen dat Yfke wel heel erg van lezen houdt. Is er tenminste eentje die mijn passie deelt 😉.

Ik vind het een goed idee om ze zelf hun eigen boek te laten uitzoeken, dan heb je de meeste kans dat ze enthousiast zijn en met veel plezier gaan lezen. Dat hoef ik jou niet uit te leggen, als juf, haha…

Veel boeken

Ik houd enorm van boeken. Het is alleen zo jammer dat ze zoveel plaats innemen en dat veel boeken ook best prijzig zijn. Gelukkig heb ik een leuke site ontdekt waar ze boekpartijen verkopen. Oké, het kan zijn dat er een kleine beschadiging te zien is of dat het niet het nieuwste van het nieuwste boek is, maar dat maakt mij niet zoveel uit. Misschien heb ik je die tip al weleens aan de hand gedaan: de boekenkraam.

Je kunt je vast wel voorstellen dat mijn boekenverzameling langzaamaan een beetje uit de hand begint te lopen. Ik droom dan ook van zo’n gave boekenwand in huis. En in een perfecte wereld zijn alle boeken op kleur gesorteerd en ziet het er geweldig uit. Mezelf kennende gaat ‘m dat waarschijnlijk nooit worden, hihi.

Nieuwe rubriek

In mijn podcast heb ik sinds kort een nieuwe rubriek opgenomen: de boekentip van de week. Het gaat dan met name om boeken die op het gebied van persoonlijke ontwikkeling indruk op me gemaakt hebben. Boeken waarvan ik denk dat de luisteraar iets kan opsteken.

Op deze manier daag ik mezelf uit om ook daadwerkelijk al die boeken te lezen. Ik heb er namelijk een handje van om zoveel boeken in te slaan dat ik er niet aan toekom om ze ook echt allemaal te lezen. Klinkt dat bekend? 😉

Cursussen

Toevallig dat we allebei hetzelfde denken over de nieuwe cursus van Cynthia. Ik heb ook besloten niet mee te doen. Bovendien weet ik nog niet hoe ik het precies zou kunnen inzetten in mijn leven. Voorlopig heb ik trouwens meer dan genoeg te doen.

Mijn cursus creatief schrijven nadert z’n einde. Nog 2 lessen en dan kan ik het open boek examen maken en de cursus hopelijk met een goed resultaat afronden. Ook ben ik nog volop aan het werk met mijn opleiding ervaringsdeskundige, al vind ik sommige opdrachten best lastig en heb ik de neiging ze uit te stellen, hihi. Deze week wil ik in ieder geval module 5 inleveren. Dat moet lukken!

Genieten van het proces

En wat we vooral niet moeten vergeten in deze drukke periode is genieten van het proces. Beseffen dat we goed bezig zijn en dat we veel nieuwe kennis en ervaringen opdoen die we meenemen in ons leven. Hoe gaaf is dat?

Ik mag wel zeggen dat ik trots ben op ons. We doen het nog niet zo slecht.

Ik wens je een heel fijne week en tot snel.

Liefs Ellen

Nieuwe boeken!

nieuwe boeken

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw brief te lezen! Waarschijnlijk val ik erg in herhaling, maar dat geeft niet, toch?

Blijven lopen

Jij schreef vorige keer over het toepasselijke liedje van Rowwen Hèze; ‘Blieve loepe’. Het is inderdaad erg passend bij het schrijfavontuur rondom mijn manuscript. En ook wel een geruststellende gedachte… Met kleine stapjes kom ik er ook wel. Elk stapje is er eentje, zullen we maar zeggen.

Stiekem moest ik wel een beetje lachen toen jij mij geruststelde met de opmerking dat jij een manuscript hebt waar je nu al meer dan zes jaar mee bezig bent en dat nog niet af is. Aan dit manuscript ben ik namelijk al iets meer dan zeven jaar bezig, haha. Maar ik waardeer je poging om mij gerust te stellen 😉

Druk bezig met nieuwe dingen leren

Om aan te sluiten bij jouw brief: ik krijg ook veel energie van het leren van nieuwe dingen. In mijn geval gaat het natuurlijk momenteel over etherische oliën. Ik merk dat ik zoveel mogelijk informatie opzoek en gewoon alles wil weten. Het zal je dan ook vast niet verbazen dat ik inmiddels weer een stapje verder ben gekomen in mijn opleiding aromatherapie. Daarnaast heb ik een nieuwe aromatherapie-bijbel gekocht voor mijzelf: Aromecum. Een boek van ruim 650 bladzijdes vol met informatie over etherische oliën. Kun je je voorstellen hoeveel ik daarvan kan leren?  

Ze zeggen niet voor niets: je bent nooit te oud om te leren. Waar ik er vroeger niet aan moest denken om nieuwe studies of opleidingen te doen – ik was dolblij dat ik eindelijk klaar was met “naar school gaan” (en toen werd ik juf 😉) – kan ik er nu echt van genieten. En jij ook, weet ik. Grappig hoe dat soort dingen lopen.

Nog een nieuwe cursus?

Jij vroeg vorige week of ik de business cursus van Cynthia Houben heb aangeschaft. Het antwoord: nee. Ik zag hem inderdaad wel langskomen, omdat ik nog steeds in de Facebook-groep van ‘The Good Place’ zit, maar ik stond niet op de wachtlijst. Dit onderwerp is wel iets waar ik ook graag meer over wil leren, maar voor nu ben ik met genoeg cursussen of opleidingen bezig. Het is niet verstandig om er nog eentje bij te gaan doen. Ik heb met mijzelf afgesproken, dat ik eerst ga afmaken wat nog niet af is. En dan mag het weer 😉… 

Daarnaast vond ik ‘The Good Place’ wel leuk, maar nou ook weer niet zo kwalitatief goed dat ik er zo’n bedrag voor zou neerleggen als ze voor deze nieuwe cursus vraagt. Misschien dat het niveau en de kwaliteit wel anders is hoor, maar dat bij elkaar maakte dat ik deze even oversla.

Kinderboekenweek

Het is je misschien niet ontgaan, maar het is momenteel weer Kinderboekenweek. Als juf, moeder en kinderboekenschrijver (oké, kinderverhalenschrijver tot nu toe) vind ik dit een heerlijke periode. Het feit dat er net dat beetje extra aandacht naar het lezen van boeken gaat, is gewoon superfijn. Ooit hoop ik dat er kinderen zullen zijn die in deze periode een boek van mij zullen uitkiezen als dit mag van hun ouders.

Wij hebben namelijk altijd de traditie dat de jongens nieuwe boeken cadeau krijgen in de Kinderboekenweek. Hiervoor gaan we ook daadwerkelijk naar de boekwinkel i.p.v. online. Zo steunen we ook de lokale winkel. En van elk verkocht boek, in diezelfde lokale winkel, gaat een percentage van het bedrag naar de school waar ik werk (en waar mijn kinderen zelf op zitten). Daarvoor mag school dan weer nieuwe boeken uitkiezen. Een prachtige win-win-situatie!

Nieuwe leesboeken

Gisteren was het zover. Ik ben met mijn jongens boeken wezen kopen. Jammer genoeg hadden ze niet het boek dat mijn oudste graag wilde hebben, dus die hebben we alsnog online moeten bestellen. Mijn jongste heeft wel wat uitgekozen. Zo’n heerlijk educatief boek, maar dan wel heel leuk geschreven. Ik twijfelde nog een beetje of hij er niet te jong voor is, en dat doe ik nog steeds, maar hij is gisteren wel al gelijk begonnen met lezen/kijken. Ze hadden er nog een ander deel van en die heb ik ook gelijk maar meegenomen. Ik denk namelijk dat mijn oudste hier ook van gaat smullen. Het was stiekem zijn tip voor zijn broertje. Iets met voorbedachte raden ofzo 😉

Ach, het maakt mij niet zoveel uit. Ik kan er gewoon zo van genieten dat mijn jongens van lezen houden. Welke ouder wil dat nou niet? 

Schrijfwedstrijd

Nog even een update over de schrijfwedstrijd. De deadline is over drie dagen en tot op heden is er nog geen verhaal op het digitale papier terechtgekomen. Dus, tenzij er vandaag of morgen opeens een geweldig idee mijn hoofd in kruipt, denk ik niet dat het nog wat gaat worden. Ach, het is was het is. Er zullen nog genoeg andere schrijfwedstrijden komen. Ja, toch?

Tot zover weer mijn update van vandaag. 

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit was het weer voor vandaag. Volgende week lassen we een korte pauze in, maar niet getreurd want er is genoeg te lezen, o.a. op Sandy’s site. Klik hier om meer te lezen.

Update

update

Hey Sandy,

Blij om te lezen dat jij weer van mijn brief hebt genoten. Ik denk dat dat ook de belangrijkste reden is waarom we al zo lang brieven schrijven naar elkaar. Omdat we het gewoon heel leuk vinden om op de hoogte te zijn en blijven van elkaars (schrijf)avonturen. Om met gelijkgestemden te brainstormen over gedeelde passies.

Blijven lopen

Rowwen Hèze schreef een toepasselijk liedje dat ‘Blieve loepe’ heet (blijven lopen in Nederlands 😉). Als je blijft gaan en kleine stapjes zet, kom je een heel eind. Dan haal je uiteindelijk de eindstreep. Zo werkt dat met jouw manuscript ook.
Al doe je iedere week maar een paar zinnen, als je het lang genoeg volhoudt, komt het af. Ik weet dat je het misschien liever anders had gezien, maar het is wat het is. Kanttekening: ik heb een manuscript waar ik al meer dan zes jaar mee bezig ben en dat nog steeds niet voltooid is (ik bedoel maar 😊).

Doen wat goed voelt

Het belangrijkste is om te luisteren naar je onderbuikgevoel (je intuïtie). Dat geeft je in waar je op dat moment het meeste behoefte aan hebt. Nu is dat bij jou alles leren over en bezig zijn met etherische oliën. En daarin herken ik me zo in jou. Ik kan ook echt helemaal ergens in opgaan en na een tijdje weer een nieuwe passie ontdekken.
Zolang je doet waar je je goed bij voelt, kan het niet “fout” zijn. Ik probeer dat steeds beter toe te passen, al lukt me dat nog niet altijd, hoor. Soms vind ik ook dat ik eerst iets moet afmaken, voordat ik weer aan iets nieuws begin.

Van leren krijg je energie

Het is wel zo dat je energie krijgt van dingen leren. Je horizon verbreden, jezelf ontwikkelen, nieuwe stof tot je nemen. Het is iets waar ik erg blij van word en jij volgens mij ook. Het geeft je het gevoel dat je verder komt, dat je niet stilstaat.
Jaren terug hoefde dat voor mij niet. Ik wilde liever dat alles bleef zoals het was. Dat was makkelijk en vooral overzichtelijk. Achteraf begrijp ik dat ik geen ruimte had om mezelf te ontwikkelen. Ik was te druk bezig met overleven en had geen energie om nieuwe dingen te leren. Hoe anders is dat nu. Ik ben er in ieder geval erg dankbaar voor dat ik het nu op deze manier ervaar en bekijk. Een echte verrijking.

Schrijfinspiratie

Ik heb ook weleens dat er gewoon niets komt als ik wil beginnen aan een verhaal. Heel vervelend. Ooit denk ik: ik hoop niet dat dit een teken is, dat ik op de verkeerde weg ben. Maar die gedachte druk ik snel weg. Je kunt periodes hebben waarin het even niet zo wil vlotten en dat is helemaal oké.
Vaak ga ik dan naar buiten, de natuur in met een lekker muziekje in mijn oren. Ik concentreer me dan op het verhaal en meestal komen er (niet altijd op dat moment, soms een dag of wat later) vanzelf ideeën. Bijzonder hoe dat werkt. Het werkt overigens niet altijd zo. Het kan voorkomen dat je gewoon geen leuk verhaal kunt bedenken. Helaas pindakaas. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, toch?

Vrienden op afstand

Ik herken wat je zegt over vrienden op afstand. Het is niet altijd handig of makkelijk om een vriendschap op afstand te onderhouden. Zeker niet wanneer je iemand graag een hart onder de riem wil steken als het even wat minder gaat.
Jouw berichtjes toen het even niet zo lekker ging, heb ik erg gewaardeerd en ze deden me heel goed. Ook al was je er niet letterlijk, toch voelde het wel zo. Wat een geluk dat we dat tegenwoordig kunnen via internet en social media (een van de weinige voordelen, haha).

Zelfliefde

Ik vind het stiekem een hele opluchting om te lezen dat jij precies hetzelfde ervaart wat betreft de Selflove Mastery. Zoals je schreef, we pakken het gewoon weer op als we er behoefte aan hebben en er weer aan toe zijn. Voor nu hebben we even andere prioriteiten en dat is prima.
Het getuigt juist van zelfliefde om jezelf toestemming te geven dingen even op z’n beloop te laten en later weer op te pikken. Daar is niets mis mee. Ik hoop alleen wel dat ik het ook nog wel echt ga doen, want dat is nog even de vraag, hihi…

(NB: Ik heb trouwens de business cursus van Cynthia niet aangeschaft. Heb voorlopig wel even genoeg aan mijn hoofd. Heb jij die wel gekocht? (of stond je niet op de wachtlijst?)
Nou, dat was het weer voor vandaag. Ik ga maar weer eens verder met mijn opleiding ervaringsdeskundige. Inmiddels ben ik aanbeland bij module 5. Het gaat lekker! Succes en vooral veel plezier met alles wat jij deze week gaat doen en ik kijk, uiteraard, weer uit naar je antwoord. Tot snel.)

Liefs Ellen

Weer met plezier aan het herschrijven!

Hoi Ellen,

Ik heb weer echt genoten van jouw brief van vorige week. Leuk om te lezen waar jij mee bezig bent en nog steeds zo bijzonder om mijzelf in dingen te herkennen. Ik kijk dan ook altijd weer uit naar een nieuwe brief.

Manuscript herschrijven

Ik moest innerlijk lachen toen ik las dat jij op jouw beurt weer moest lachen over het letterlijke afstoffen van mijn manuscript. Ergens had ik al zo’n vermoeden toen ik het opschreef. Gelukkig ben ik momenteel mijn manuscript met regelmaat aan het inkijken (en krijgt de stof geen kans) en aantekeningen erbij aan het maken – oftewel herschrijven dus. Ik ga nog niet zo hard, omdat ik ook merk dat ik momenteel erg afgeleid ben door alle andere leuke dingen die ik op mijn vrije dagen aan het doen ben (lees: bezig zijn met etherische oliën 😉). Maar dat geeft niet, want zoals jij ook al opmerkte, is het belangrijk dat het niet een ‘moeten’ wordt. Schrijven is mijn hobby en dan moet het wel leuk blijven. Ik sluit mij dan ook helemaal aan bij jou.
Toch zie ik ook dat elk stapje, nog steeds een stapje de goede richting in is en dat maakt het nog steeds heel leuk om te doen. Zo ga ik straks ook weer vrolijk verder met herschrijven. Ik kan gewoon niet wachten tot mijn manuscript “klaar” is en ik het kan gaan opsturen.

Schrijfwedstrijd

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik een schrijfwedstrijd op het oog heb van uitgeverij Loft Books. Gisteren wilde ik hieraan beginnen, ik had zelfs de titel al getypt en toen… niets. Ik was gewoon compleet inspiratieloos! Dat is een primeur voor mij, moet ik je zeggen. Niet dat ik nou altijd overloop van de inspiratie, maar ik ben wel gewend dat het toch wel gaat stromen (in meer of mindere mate) zodra ik eenmaal begin. Maar gisteren dus gewoon niet. Helemaal niet! Ik wist even niet wat mij overkwam… Heb jij dat ook wel eens gehad?
Ik besloot er niet te lang bij stil te staan, want blijkbaar was ik gewoon nog niet klaar voor dit verhaal. Misschien komt het nog binnen nu en half oktober – de deadline. En anders, nou, dan gewoon niet. Zoals ik al eerder vertelde, ga ik meedoen met deze wedstrijd als ik een goed idee heb. En dat heb ik nu duidelijk dus nog niet. Mocht ik toch nog een verhaal bedenken, dan vertel ik hier in mijn volgende brief meer over.

Selflove Mastery

Jij was opgelucht toen je las dat ik de Selflove Mastery ook even op een laag pitje heb staan. Nou dat opgeluchte gevoel is wederzijds, haha. Het is inderdaad misschien wel zoals jij schreef dat we met de Weightloss Mastery zoveel resultaat merkten en hier wellicht wat minder. Het verschil zit hem natuurlijk ook dat de ene echt meetbaat is – ga maar op een weegschaal staan – en de andere niet. Dat moet je vooral gaan merken, denk ik. Ook merkte ik dat niet alles bij mij “past” om het zo te zeggen en hierdoor bleef ik dan steeds even hangen.
Ik wil het zeker wel weer gaan oppakken, maar ik merk dat mijn eigen prioriteit daar nu even niet ligt. En dan heb ik ook geleerd – middels de Selflove Mastery – dat je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren. Ik wil nu gewoon alles in mij opnemen over etherische oliën en mijn opleiding aromatherapie eerst afmaken. Dus misschien moet ik dat dan ook gewoon doen. De Selflove Mastery loopt niet weg 😉…

Nieuwe energie

Het is fijn om te lezen dat jij weer beter in je vel zit. Dat je meer energie hebt en dat je het traject waar je in zat op een goede manier hebt afgerond. Ik merkte dat het toch lastig was om vanaf een afstand “toe te kijken” naar hoe jij het moeilijker had en niet echt te kunnen helpen. Waarom wonen we nou ook alweer zo ver bij elkaar vandaan?
Op de één of andere manier trek ik dat aan. Wet van aantrekking, hihi. Een schrijfmaatje in het zuiden van het land… Maar het kan nog verder hoor, want ik heb ook een resin-art-maatje en die woont in België!!! Misschien moet ik maar een oliemaatje dichter bij huis gaan zoeken 😉.
Tot zover weer mijn brief. Ik hoop dat je hem weer met veel plezier hebt gelezen. Fijne week weer en tot de volgende keer!

Liefs, Sandy

Meer weten van en over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar leuke website te nemen en kom alles te weten over de leuke dingen waar ze mee bezig is!

Energie

Ha Sandy,

Jippie, wat was het leuk om na die zes, zeven weken weer digitale post van je te krijgen. Ik had er echt naar uitgekeken. Het blijft toch bijzonder hoe leuk ik het vind om een kijkje in jouw leven te mogen nemen. Ik hoop dat jij datzelfde gevoel hebt? 😊

Ontspanning

Ik lees in je brief dat je een heerlijke vakantie hebt gehad, maar dat had ik via Facebook al een beetje meegekregen, hihi. Je hoeft inderdaad niet ver weg te zijn om mooie dingen te zien en te beleven. Europa heeft genoeg geweldigs te bieden.
Het lijkt me duidelijk dat de vakantie bij ons allebei in het teken van ontspanning heeft gestaan. Daar is helemaal niets mis mee, sterker nog ik denk dat het af en toe heel hard nodig is om te doen. Tegenwoordig is het echter best lastig om je volledig te kunnen ontspannen, omdat je 24/7 “aan” staat.

Schrijfstop

Net als ik heb ook jij een schrijfpauze ingelast. Normaal gesproken blijf ik altijd bezig met verhaalideeen, maar afgelopen zomer lukte het simpelweg niet. Ik heb het laten gebeuren. Dingen gebeuren nu eenmaal niet zonder reden, daarvan ben ik overtuigd.
Soms moet je afstand nemen om weer hernieuwde (schrijf)energie te krijgen. Te dicht met je neus erop, kan voor blokkades zorgen. En die willen we natuurlijk niet! 😉 Nu ik weer meer in mijn ritme zit, heb ik ook meer zin om nieuwe verhalen te bedenken en uit te werken.

Afgestoft manuscript

Ik moest lachen toen ik las dat er een laagje stof op je manuscript lag. Dat betekent dat je het al een tijdje niet meer hebt aangekeken. Gelukkig zat je er gelijk in, nadat je er weer in bent gedoken. Dat stimuleert om weer door te pakken, lijkt me.
Misschien was die afstand en pauze nodig om nieuwe inzichten te krijgen. Ik heb dat ook weleens gehad met een verhaal. Toevallig zal dat verhaal in november als e-book gelanceerd worden (😉), dus je ziet het kan heel goed zijn…

Geen moeten maar willen

Ik denk dat het vooral belangrijk is om jezelf niets op te leggen, zeker niet wat betreft schrijven. Dat laat zich niet dwingen. Hoewel ik het wel eens ben met de uitspraak dat schrijven een kwestie van doen is. Die grens is dun, maar is er wel.
Zodra ik mezelf ga opleggen om te schrijven, weet ik dat ik juist even een pauze mag inlassen. Als het naar “moeten” neigt, is het niet goed. Althans niet voor mij. Ik weet niet hoe jij hierover denkt? Na een vakantie is het toch een beetje anders. Je zit dan nog in een relaxmodus en daardoor kan het wat moeilijker zijn weer te beginnen.

Nieuwe schrijfplannen

Leuk om te lezen dat je bezig bent om een verhaal te bedenken voor de schrijfwedstrijd van Loft Publishing. Ik heb die natuurlijk ook voorbij zien komen, maar weet nog niet of ik daaraan mee ga doen. Momenteel heb ik twee andere schrijfwedstrijden waaraan ik mee wil doen.
Een verhaal is al bijna klaar en het andere vordert. Nu hopen dat ik ze goed genoeg vind om in te sturen. Als ik één les geleerd heb afgelopen jaar was het dat kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit, haha. Jou kennende ga je er voor. Veel succes met het bedenken en uitwerken van je verhaal. You can do this!

Studeren

Bijzonder dat we allebei druk zijn met het volgen van een opleiding. Weet je, een aantal jaren geleden had ik niet kunnen bedenken dat ik het leuk zou vinden om nieuwe dingen te leren, laat staan om te studeren.
Nu geniet ik met volle teugen van alles waar ik mee bezig ben. Ik heb het idee dat er nog zoveel te leren is, dat ik nog lang niet klaar ben, haha. Waarschijnlijk gaat het me niet lukken om alles te leren wat ik zou willen, maar dat is niet erg. Iedere stap is er één, nietwaar?

In de olie

Grappig dat jij zo enthousiast bent over het gebruik van etherische oliën. Ik zie het regelmatig voorbij komen bij andere mensen op IG, maar heb er verder niet veel verstand van. Nu het weer verandert, ga ik jouw proefpakketje testen (dat heb ik nog niet gedaan, oeps…).
Ik ben heel benieuwd wat het je zal opleveren en of jij/jullie er baat bij zullen hebben. Over het gebruik ervan lees en hoor ik goede verhalen, dus de verwachtingen zijn hoog 😉. Ik weet zeker dat jij je uiterste best zult doen om alles wat er over te leren is te bestuderen.

Selflove mastery

Hè, ik was een beetje opgelucht om te lezen dat ook jij de selflove mastery even op een laag pitje hebt staan. Als ik heel eerlijk ben, moet ik bekennen dat ik meer verwacht had. Misschien komt dat ook omdat ik zoveel resultaten heb behaald bij Weightloss Mastery. Toen was alles nieuw voor me.
De laatste jaren ben ik natuurlijk heel veel bezig geweest met persoonlijke ontwikkeling en ik denk dat ik er best veel vanaf weet en dat ik al heel veel stappen heb gezet om te groeien als persoon. Maar ik ga het uiteraard wel afmaken. Als ik ergens aan begin, wil ik het afmaken. Dat krijg ik er waarschijnlijk niet meer uit, haha.

Energie

Uit jouw brief straalde een heleboel energie en ook ik voel deze in mezelf. Ik kijk ernaar uit om te ontdekken wat voor moois er op ons pad zal komen. Studies, boeken die uitkomen, schrijfwedstrijden om te winnen, en nog veel andere leuke en spannende dingen.
Ik zou zeggen: KOM MAAR OP!
Dit was het voor vandaag. Ik wens je veel plezier en succes met je studie en alle andere dingen die je de komende week gaat doen. Natuurlijk ben ik, zoals altijd, benieuwd naar jouw brief.
Tot snel.
Liefs Ellen

Weer lekker schrijven na de zomerstop!

weer lekker schrijven na de zomerstop

Hoi Ellen,

Wat ontzettend leuk om vorige week jouw brief weer te mogen ontvangen! Het voelde inderdaad echt alsof het al een eeuwigheid geleden was, haha. Zoals jij al zei: we zijn weer terug! Ik heb er veel zin in om ons schrijfavontuur weer op te pakken.

Zomerstop

Ik heb genoten van een heerlijke zomer en zomerstop. Even helemaal niks moeten en geen vaste afspraken hebben, dat is genieten. Dat zegt natuurlijk niet dat ik niet geniet van schrijven en van ons schrijfavontuur, maar vakantie is gewoon fijn. Wij zijn halverwege de vakantieperiode twee weken naar de Eifel geweest, in Duitsland. We wilden graag de grens over, maar niet te ver moeten rijden. Dat is goed gelukt. En ondanks dat het maar 3,5 uur rijden is, waren we op en top in het buitenland. Wat is de Eifel toch een schitterend gebied! Zo totaal anders dan dat wij hier in de buurt hebben. We hebben genoten!

Schrijfstop

Ik weet dat ik vorige zomers steeds van tevoren dacht dat ik met 5 weken vakantie toch genoeg tijd zou hebben om lekker veel te kunnen schrijven. Inmiddels weet ik dat dit in theorie misschien helemaal waar is, maar dat ik mij er in de praktijk gewoon niet toe kan zetten. Ik schrijf nou eenmaal het fijnst als ik niet in de mama-modus zit – en in de vakantie heb ik gewoon de jongens veel om mij heen. Waar ik overigens super van geniet! Maar het verlegt wel mijn focus van het schrijven af.
Gelukkig had ik van tevoren al bedacht dat ik waarschijnlijk niet aan schrijven toe zou gaan komen, dus voelde ik hier ook geen stress of spijt van. Ik heb gewoon genoten van mijn schrijfstop.

Het schrijven weer opstarten

Ik moet echter wel bekennen dat ik nu na de vakantie een beetje moeite heb om het schrijven weer op te starten. Beetje bij beetje laat ik de vakantiemodus los. Twee weken geleden zijn bij ons de scholen weer begonnen en ik ben dus ook alweer drie weken aan het werk. Toch heb ik de afgelopen drie weken die vakantiemodus nog een mini-beetje proberen vast te houden door op schrijfgebied nog even niks te hoeven.

Ons schrijfavontuur als opstart

Met het opnieuw opstarten van ons schrijfavontuur, heb ik ook het schrijven weer opgepakt. Ik ben begonnen met het – letterlijk, haha – afstoffen van mijn manuscript. Echt, geen grapje – er lag een laagje stof op.
Ik ben gestart met het terugblikken op het laatste hoofdstuk waar ik mee bezig ben geweest. Het was heel fijn om te merken dat ik gelijk weer in mijn eigen verhaal gezogen werd. Ik zag precies voor mij hoe de situatie in dat stukje van het verhaal is en had gelijk zin om weer verder te gaan.

Manuscript herschrijven

Toen 2022 startte had ik mijzelf voorgenomen inmiddels – op dit punt van het jaar – mijn manuscript helemaal herschreven te hebben. Dat is niet gelukt. Maar dat geeft niks. Nu zit de zomervakantie erop en is het tweede deel van 2022 gestart. Het is voor mij dan altijd weer even tijd om te kijken naar wat ik nog wil doen en wil bereiken de rest van het jaar.
Ik heb mijzelf voorgenomen dat ik mijn manuscript voor het einde van 2022 opgestuurd wil hebben naar een paar uitgeverijen. Met nog ruim drie maanden te gaan, zou het moeten kunnen. Wel heb ik mijzelf ook voorgenomen dat ik het echt pas ga opsturen wanneer ik er 100 procent tevreden mee ben en wanneer ik vind dat ik er echt niks meer aan kan verbeteren. Ik hoop echt dat dit gaat lukken.

Aan de studie

In jouw vorige brief schreef jij al dat wij allebei gestart zijn met een opleiding. Leuk om te lezen dat jij goed bent gestart. Zelf ben ik ook lekker bezig, al zeg ik het zelf, hihi. Ik heb in de zomervakantie dan misschien niet geschreven, ik ben wel druk verder gegaan met mijn opleiding aromatherapie. Inmiddels ben ik al bij les 7 van de 10. Het einde is in zicht en ik heb al een hoop nieuwe dingen geleerd. Superleuk nog steeds. Wel heb ik het idee dat ik straks pas het ‘topje van de ijsberg’ geleerd heb – als je snapt wat ik bedoel. Ik ben dus stiekem al een beetje aan het rondkijken naar vervolgstudies of -cursussen.
Ik vond het trouwens een geruststelling om te lezen dat jij de afgelopen tijd ook niet zoveel hebt gedaan met de Selflove Mastery. Ik namelijk ook niet. Ook daar kon ik mij in de zomervakantie even niet toe zetten. Maar daar gaat de komende tijd ook verandering in komen. Het is veel te waardevol!

Schrijfwedstrijd

Jij vertelde in jouw brief over de schrijfwedstrijden waar je aan mee wilt doen. Leuk dat je dit nog steeds doet! Het levert toch elke keer een kans op. Zelf heb ik een schrijfwedstrijd van Loft Books op het oog. Ik ben nog niet begonnen, maar dat geeft niet. Het gaat om een verhaal van 3000 woorden en de deadline is pas over een maand. Mocht ik een goed idee krijgen, dan ga ik het proberen. Ik heb dit jaar nog niet aan een schrijfwedstrijd meegedaan en ik vind het toch altijd leuk om te proberen. De vorige wedstrijd heeft toch mooi een plekje in de feelgoodbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” opgeleverd. Dat smaakt naar meer!

Hernieuwde energie

Het was fijn om in jouw brief te lezen dat je weer met hernieuwde energie aan het werk gaat. Je zit volgens mij weer vol met plannen en ambities. Pas je wel een beetje op jezelf?
Zelf heb ik in de vakantieperiode ook weer even flink kunnen bijtanken. De start van een nieuw schooljaar vergt echter toch ook weer een hoop energie. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik goed naar mijn lichaam luister (makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo belangrijk). Eind vorig schooljaar heb ik namelijk ontdekt dat mijn Long Covid toch nog niet helemaal over was, zoals ik wel hoopte (stiekem ook wel tegen beter weten in). De onverwachte terugval tijdens het schoolkamp kwam fysiek en mentaal even hard aan. Nu is een schoolkamp ook wel een extreme omstandigheid, maar het heeft mij wel weer even met beide beentjes op de grond gezet.

Etherische oliën

Nu ik steeds meer leer over aromatherapie en etherische oliën, ontdek ik steeds beter hoe ik mijzelf (in de eerste instantie – ik ben mijn eigen proefkonijn, haha) kan ondersteunen. Ik heb een hele collectie met etherische oliën die allemaal mooie werkingen hebben. In het begin heb ik voor goedkopere merken gekozen die ook als goede merken bekend staan. Via Instagram ben ik echter in aanraking gekomen met het merk Young Living. De prijs van hun producten heeft mij in de eerste instantie vooral verder laten zoeken, maar inmiddels heeft het mijn interesse gewekt.
Zo heb ik vorige week de starterskit besteld met een mooie diffuser erbij, even een investering in mijzelf (en mijn gezin). Vandaag kwam mijn pakket binnen en ik ben gelijk aan het uitproberen geslagen. Tot nu toe ben ik zeer tevreden. Ik zit hier heerlijk relaxed en zen op de bank deze brief te schrijven. De stress away en lavendel doen hun werk goed 😉… Ik ben heel benieuwd naar mijn verdere ervaringen. Je ziet het vanzelf wel langskomen op Insta en Facebook, hihi.

Weer gezellig op schrijfavontuur

Ten slotte wil ik graag zeggen dat ik het superleuk vind dat we weer gezellig verder gaan op schrijfavontuur. Ik heb echt weer zo genoten van jouw brief vorige week! Volgens mij zijn we nog lang niet uitgeschreven. Ik kijk nu al weer uit naar jouw brief!
Tot snel weer!
Liefs, Sandy

We zijn weer terug

we zijn weer terug

Hey Sandy,

Hoe is het met je? Dat is alweer een tijdje geleden, hè? Voelt in ieder geval als eeuwigheid, haha. De vakantieperiode is voorbij gevlogen. Hopelijk heb jij (en de rest van je gezin) ook zo’n heerlijke tijd gehad. Maar wat ik op social media voorbij heb zien komen, zag er heel relaxt uit, dus dat zit wel goed 😉. Onze vakantie was super fijn en gezellig. Twee weken Italië, en heel veel gezien en gedaan. Volop genoten.

Terug in het ritme

Na al die weken rust en vrijheid is het nu weer terug in het ritme. De scholen zijn begonnen en iedereen doet weer z’n ding. De oudste twee zijn trouwens al vorige week gestart (en Kjell nog een week eerder vanwege introductiekamp).
Langzaam aan krijgt het dagelijkse leven weer vorm. Andere jaren ben ik daar meestal veel meer aan toe. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het eigenlijk wel lekker vond zoals het was. Niet die wekker voor dag en dauw, geen klok die je continu in de gaten moet houden, geen stress van afspraken en ga zo maar door. Het beviel mij (en de rest ook) prima.

Leuke dingen

Toch went het ook heel snel om weer in je ‘normale’ doen te zijn. Het geeft structuur aan je dag en dat is voor mij heel goed, hihi. Bovendien staan er nog genoeg leuke dingen op de planning, zowel privé als qua “werk” (ik zet het tussen haakjes omdat het niet betaald wordt, maar voor mij wel voelt als werk 😊, je snapt wel wat ik bedoel, denk ik).
Leuke dingen in het vooruitzicht hebben, maakt dat het prima is om te weer terug in het ritme te zijn. Ik vind het zelf altijd fijn om een doel voor ogen te hebben waar ik naartoe werk. Jou kennende werkt dat voor jou net zo.

Allebei aand studie

Super leuk dat we allebei gestart zijn met een opleiding. Jij op het gebied van etherische oliën en ik op het gebied van ervaringsdeskundige. Misschien heb je meegekregen dat ik de eerste module heb afgerond met een 10! Dat was een mooie start.
Behalve die opleiding ga ik volgende week een open boek examen afleggen van de cursus stress en burn-out. Gelukkig krijg je daarvoor 10 dagen de tijd en mag je alle stof erbij houden. Ook ben ik nog bezig met de cursus creatief schrijven en ik heb nog de cursus NLP klaarstaan. O ja, en niet te vergeten Selflove Mastery. Maar eerlijk is eerlijk, daar heb ik de laatste tijd niet veel mee gedaan. Jij?

Boeken-nieuwtjes

We zouden bijna vergeten dat we tussen alle bedrijven door ook nog bezig zijn om onze droom om een bestseller te schrijven proberen te verwezenlijken. Hoe dan? Jij hebt je werk in het onderwijs en alle andere dingen die daarbij komen kijken. Pff, we hebben het er maar druk mee…
Gelukkig zijn er een aantal leuke nieuwtjes te noemen: zo heb ik meegewerkt aan een project waarvan de opbrengsten naar het Autismefonds gaan (“Meer dan Menselijk”; goden en godinnen: een verhalenbundel met twee van mijn verhalen erin), komt er in november een nieuw e-book uit (YA dit keer) en is de bundel “De laatste zomerdag” verkrijgbaar, waarin mijn verhaal “Wind der Verandering” is opgenomen. Allemaal leuke boekennieuwtjes dus.

Schrijfwedstrijden

Momenteel werk ik aan twee verhalen voor de Godijn Publishing schrijfwedstrijden. Hopelijk kunnen deze de jury genoeg bekoren om te worden uitgekozen voor publicatie. Zover is het echter nog niet. Laat ik er eerst maar eens voor zorgen dat de verhalen goed zijn voor inzending. De rest volgt later!
Hoe gaat het met jou op schrijfgebied? Ben je nog bezig met je manuscript? Is er ruimte voor nieuwe projecten? Of heb je voorlopig je handen vol aan je studie en je werk? Ik ben uiteraard heel benieuwd naar jouw ervaringen.

Vakantieperiode=rustperiode

Meestal heb ik in de vakantie zin om te schrijven of ontstaan er nieuwe verhaalideeën. Helaas, dit jaar wilde het niet echt vlotten. Ik heb wel mijn manuscript aangepast tijdens onze reis naar Italië. Henk (degene die mijn manuscript heel kritisch heeft doorgenomen en verbeterd) had me meer dan genoeg tips en opmerkingen meegegeven om mee aan de slag te kunnen.
Vaak is het zo dat rust zorgt voor nieuwe ideeën, omdat je dan even helemaal loskomt van je dagelijkse beslommeringen. De afgelopen weken zat ik echter zo in relaxmodus dat ik besloten heb er maar gewoon van te genieten. Ik wist dat er nog meer dan genoeg tijd zou komen om weer volle bak aan de slag te kunnen gaan.

Hernieuwde energie

Zoals je weet heb ik het afgelopen half jaar niet al te geweldig in mijn vel gezeten. Het traject bij de psycholoog wordt volgende week (als het goed is) afgesloten. Het heeft me veel gebracht en geleerd. Ik heb dingen achter me kunnen laten en een plekje kunnen geven (al klinkt dat misschien erg cliché).
Met hernieuwde energie ga ik dus aan het werk, vol met ambities en plannen. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het met jou gaat. Hoe is het met jouw energielevel? Heb je voldoende kunnen uitrusten om er weer flink tegenaan te gaan?

Let’s do this

Inmiddels zitten we alweer in de tweede helft van dit jaar. Er is al een heleboel gebeurd en er kan nog steeds heel veel gebeuren. Aan het begin van het jaar hebben we onszelf allebei doelen gesteld. Ik ben nieuwsgierig naar jouw plannen. Zit je op schema? Heb je je doelen bijgesteld?
Laten we er gewoon lekker tegenaan gaan en zien waar het ons brengt. Dat er van alles op ons pad komt, is een ding dat zeker is. Zo gaat het nu eenmaal in het leven.
Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik kijk uit naar jouw brief en alles wat jij de afgelopen tijd hebt meegemaakt. Tot snel.

Liefs Ellen

Musicals schrijven- een vak apart!

muscials schrijven

Hoi Ellen,

Ik heb vorige keer jouw brief weer met veel plezier gelezen. En na een onverwachte pauze vorige week, ben ik er weer met een nieuwe brief.

Nieuwe dingen leren

In mijn vorige brief vertelde ik over mijn nieuwe opleiding aromatherapie. En nee, de timing – zo tijdens de laatste weken van het schooljaar – is niet perfect. Maar het kost echt totaal geen energie en moeite, merk ik. En anders was ik waarschijnlijk ook pas in de vakantie echt begonnen. Het is ook niet ingewikkeld of zo, gewoon lekker lezen over een onderwerp dat ik erg leuk en interessant vind. Geen straf, hihi.

Zoals jij al in jouw brief benoemde, heb ik inderdaad keuzes moeten maken. Ik kan mijn tijd maar één keer indelen. Zoals je weet heb ik een planner die ik hiervoor gebruik. En de laatste weken stond daarin alleen maar: doen waar ik op dat moment zin in heb. Juist nu dit de laatste weken van het schooljaar zijn, merk ik dat ik wat lager in mijn fysieke energie zit – ook niet geheel onverwacht – en wil ik in mijn vrije tijd even alleen doen waar ik zin in heb. Ik heb over een week vakantie en dan komen de echt nuttige dingen wel weer. Dan kan ik van mijn oerwoud weer een gewone tuin maken, bijvoorbeeld…

Aromatherapie

En waar ik nu zin in heb, is leren over aromatherapie terwijl ik lekker relaxed op mijn bank zit. Over allerlei etherische oliën en wat je daarmee allemaal kunt doen en bereiken. En in mijn geval ook wat ik er allemaal mee kan maken… Mijn creatieve ik wil tenslotte ook wat. Inmiddels heb ik de eerste drie lessen afgerond en heb ik al kennis gemaakt met 24 verschillende oliën. Erg interessant! 

Ook heb ik al mijn eerste wax melts gemaakt. Dat zijn een soort geurkaarsjes zonder lont. Je steekt ze niet aan, maar je laat ze smelten. Hiervoor heb ik mijn – tot nu toe – favoriete olie gebruikt, namelijk lavendel. Ze zijn leuk gelukt, maar ik heb er ook gelijk veel van geleerd. Grappig hoe dat werkt. Ik ga snel een nieuw setje maken.

Jij ook!

Vorige keer schreef jij dat jij ook een nieuwe uitdaging bent aangegaan. Jij hebt je aangemeld voor de opleiding ‘ervaringsdeskundige’. Wat fijn dat het gelukt is om dit te doen, dat het stap-budget is goedgekeurd. Ik ben heel benieuwd wat het je gaat brengen. Heel veel succes alvast!

Zo blijven we allebei lekker bezig. Eén van de vele overeenkomsten tussen ons. Volgens mij kunnen we allebei niet echt stilzitten en willen we ons blijven ontwikkelen. Ach, er zijn slechtere eigenschappen, vind je ook niet?

Musical groep 8

Ik had het net al over de laatste loodjes van het schooljaar. Aangezien ik groep 8 heb, hoort daar ook de eindmusical bij. Vorige week was het zover. Maanden oefenen, spullen bij elkaar zoeken, decors schilderen, attributen maken en nog veel meer oefenen… en de moeite werd beloond. De musical ging supergoed. Ik heb echt genoten achter de schermen! Bij ons op school voert groep 8 de musical eerst overdag al een keertje op voor kinderen van school, een generale repetitie eigenlijk. Dat ging al goed, maar een kinderpubliek is vaak wat tam. Het was dan ook leuk om die blije koppies van mijn groep 8 kinderen te zien, toen het publiek ’s avonds steeds moest lachen om alle grappen.

Het was ook leuk om te zien hoe het script op het podium echt tot leven kwam. Mijn collega’s en ik hadden het er al over dat het voor een musicalschrijver toch leuk moet zijn om zijn of haar harde werk ‘tot leven te zien komen’. Alleen zien ze dat waarschijnlijk nooit of bijna nooit… denk ik. Toch jammer…

Musicals schrijven

Musicals schrijven is toch echt een vak apart. Natuurlijk heb ik als schrijver de afgelopen jaren bij het lezen van de verschillende scripts wel een paar keer gedacht dat ik zelf bepaalde dingen toch net even anders zou hebben gedaan. Maar dat denk ik bij bepaalde boeken ook wel eens, haha. Echt zoiets als ‘de beste stuurlui staan aan wal’. Waarschijnlijk herken je dat wel.

Toch vroeg ik mij laatst af of ik ook zoiets zou kunnen, een musical schrijven. Heb jij daar eigenlijk wel eens over nagedacht? Het lijkt mij echt geweldig om een verhaal van mijn hand tot leven te zien komen. Mijn grote droom – oké één van mijn grote dromen 😉 – is een boek dat verfilmd wordt. 

Musicals schrijven – een vak apart

Misschien toch eens leuk om een mini-musical of een paar scènes proberen te schrijven. Het lijkt mij interessant om te ervaren hoe dat is. Waarschijnlijk bak ik er niks van. Het is toch ook echt een vak apart, denk ik. Waar de lezer van een boek gedeeltelijk zijn eigen fantasie gebruikt over de invulling van bepaalde dingen (dat gaat bij mij tenminste geheel automatisch als ik een boek lees), ligt dat bij een musical echt vast. De spelers laten alles zien en dat moet dus ook allemaal precies in het script staan. Alhoewel ik ook heb ontdekt dat elke klas zijn eigen invulling geeft aan het script van een musical en dat personages net even anders worden neergezet.

Dat musicals schrijven een vak apart is, merk je ook wel aan de verschillende opleidingen die er zijn binnen schrijversland. Zo is er bijvoorbeeld een opleiding scenarioschrijver. Alhoewel mijn korte zoektocht op internet mij zojuist heeft geleerd dat de naam scenarioschrijver vooral gebruikt wordt voor schrijvers van films en televisieseries. Iemand die toneelstukken schrijft, noem je een toneelschrijver. En last but nog least een schrijver van musicals en opera’s noem je een librettist. Nou, ik kan je vertellen… ik heb weer wat nieuws geleerd. Tot vandaag had ik nog nooit van een librettist gehoord.

Waarschijnlijk moet ik mij toch maar niet gaan wagen aan een musical. Ik heb al genoeg uitdagingen voor mijzelf momenteel…

Bijna vakantie

En nu is het dan echt bijna vakantie. We hebben het er nog niet samen over gehad, maar waarschijnlijk gaan we weer voor een zomerstop. Hopelijk kunnen we genieten van een heerlijke, zonnige en ontspannende, maar ook inspirerende zomervakantie.

Tot de volgende brief maar weer!

Liefs, Sandy

 

Dit was voorlopig de laatste brief. We gaan nu genieten van een welverdiende vakantie. Over zes weken ben ik weer aan de beurt. Wil je in de tussentijd niets missen? Kijk dan snel op haar site. Klik hier!

Nieuwe dingen leren

nieuwe dingen leren

Hey Sandy,

Zoals altijd heb ik weer genoten van jouw brief. Tuurlijk vind ik het helemaal niet erg dat je een nieuw onderwerp hebt aangesneden. Inmiddels hebben we zoveel brieven geschreven over het onderwerp schrijven, dat het ook leuk is om het eens over een heel andere boeg te gooien.

Nieuwe dingen leren

Toen je schreef dat je een nieuwe uitdaging bent aangegaan en waar die uitdaging in zit, dacht ik meteen: O, echt iets voor Sandy. Ik keek er niet van op, haha. En die inspired action waar je het over had, herken ik zeker. Nu we allebei geleerd hebben om daarnaar te luisteren en te handelen, is het fijn dat we weten hoe we dat beter kunnen doen. Of nou ja, ik spreek in ieder geval voor mezelf 😊

Aromatherapie

Het lijkt me erg interessant om bezig te zijn met etherische oliën. Ik heb daar al verschillende keren informatie over gekregen tijdens lady events. Alleen staat het principe van Young Living me niet echt aan. Dat doet me denken aan de producten van Forever (ik weet niet of je die kent, zijn producten met aloë vera). Ik vind het een soort piramidesysteem en daar ben ik echt allergisch voor.

Andere mensen moeten natuurlijk helemaal zelf weten of ze daaraan mee willen doen, maar voor mij is het niks. Ik ben wel eens naar zo’n promo praatje geweest en natuurlijk kwam dan de vraag of het niets voor mij was. Ja, inderdaad, niets voor mij 😉. Wellicht is dat mijn tekortkoming, maar ik zie er gewoon niets in.

Nieuwe dingen leren

Je hebt groot gelijk dat je ervoor gekozen hebt om een opleiding aromatherapie te doen. Als je er graag meer over wilt weten, is het altijd een goed moment om te beginnen. Wanneer je intrinsiek gemotiveerd bent, werkt het namelijk altijd. Dan kost het je ook geen moeite om andere dingen even op een lager pitje te zetten.

Toch vind ik het best een stap van je, gezien de laatste schoolweken en alle andere dingen die je doet. Jij hebt volgens mij geen gebrek aan energie en tijd. Of je bent heel goed in plannen en je aan je plan houden. Daar ontbreekt het mij nog wel eens aan, hihi. Ik weet dat je je energie goed moet managen omdat je nog steeds naweeën van corona hebt. Daarom vind ik het ook zo goed van je.

Keuzes maken

Waarschijnlijk zul je ook keuzes moeten maken. Of misschien is prioriteiten stellen een beter woord. De dingen die je echt leuk vindt en waar je graag je tijd en energie instopt, die doe je eerst. Heb je daarna nog tijd (en energie) over kun je altijd nog aan andere dingen werken.

Voor mij is dat soms best lastig. Ik wil heel veel en liefst alles tegelijk. Dat zorgt ervoor dat sommige dingen nooit af komen of dat ik bepaalde dingen op de lange baan schuif. En iedereen weet dat van uitstel afstel komt.

Mijn nieuwe uitdaging

Zojuist heb ik een stap-budget aangevraagd. Ik heb geen idee of het me wordt toegekend. Vanaf vrijdag kan ik me inschrijven bij het UWV. De opleiding waarvoor ik me heb aangemeld is ‘Ervaringsdeskundige’. Het lijkt me namelijk super tof om andere mensen te kunnen helpen met hun burn-out klachten. Eigenlijk doe ik dat natuurlijk al wel door het opnemen van mijn podcast (en het leiden van een zelfhulpgroep), maar ik zou er nog veel meer over willen leren.

Het blijft een paar weken spannend. Vier weken kan het duren voordat je de definitieve beslissing van het UWV hebt. Gelukkig wordt de opleiding geannuleerd als je geen toestemming van het UWV krijgt. Ook ik ben dus weer een nieuwe uitdaging aangegaan (althans, ik hoop dat ik die kan aangaan!).

Dream big

Ik moest stiekem lachen toen ik je laatste stukje van de brief las. Het dromen over de toekomst, terwijl je nog maar net begonnen bent met de eerste les. Helemaal opgaan in je fantasie en nadenken over alle mogelijkheden.

Dat herken ik wel, trouwens. Ik ben daar ook erg goed in. De uitwerking laat echter nogal eens te wensen over, maar goed. Dromen en fantaseren is altijd fijn! Als je niet meer kunt dromen, heb je ook geen wensen meer, toch? Dan zou je leven dus ‘af’ zijn. Ik kan me er niets bij voorstellen.

Succes

Als laatste wil ik je uiteraard heel veel succes wensen met je opleiding. Ik hoop dat het je brengt wat je ervan verwacht. En, niet onbelangrijk, heel veel plezier. Geniet van de reis, van de ontdekkingstocht en kijk waar het je brengt. Ongetwijfeld leidt het een weer tot het ander. Alles is mogelijk.

Natuurlijk houd ik je op de hoogte van mijn Stap opleiding. Het kan alleen wel even duren voordat er nieuws te melden is.

Een heel fijne week en tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Een nieuwe uitdaging die aromatherapie heet!

aromatherapie

 

Hoi Ellen,

Wat was het leuk om even ‘samen’ de kletsen over boekenseries! Ik had al zo’n vermoeden dat jij dit net zo leuk vindt als ik. Vandaag is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Fijn om te lezen dat je het nog altijd leuk vindt om een digitale brief te krijgen, haha. Wat mij betreft gaan we nog wel even door.

Alweer wat nieuws

Ik weet nog heel goed dat ik in mijn laatste brieven heb geschreven over niet teveel tegelijk willen doen, want ik heb natuurlijk ook altijd nog gewoon een baan ‘ernaast’, hihi. Maar soms komt er wat op je pad en dan moet je gewoon ‘ja’ zeggen. Ik denk dat jij dit gelijk herkent als ‘inspired action’. 

Het grappige aan dit nieuwe ding is dat ik het zelf eigenlijk niet echt aan zag komen. Natuurlijk was de interesse er zeker al, maar ik had nooit gedacht zoiets te gaan doen als waar ik mij nu voor heb opgegeven. Volg je het nog?

Waar heb ik het dan over?

Ik weet dat jij het al op Instagram hebt gezien. Het was leuk om jouw enthousiaste reactie te ontvangen. Jij bent echt één van mijn cheerleaders… Als je module 5, les 5 van de Selflove Mastery al hebt gedaan, weet je precies waar ik het over heb. Dank je wel voor je altijd aanwezige enthousiasme!

Voor degenen die mij niet op Instagram volgen – schaam je 😊 – nee, grapje… Ik zal het in deze brief uitleggen. Ik heb mij namelijk vorige week opgegeven voor de opleiding aromatherapie. Iets dat helemaal niks te maken heeft met schrijven of lesgeven, maar wel met iets anders waar mijn interesse ligt. 

Hoe ben ik bij aromatherapie gekomen?

Ik heb altijd al interesse gehad in dingen die andere mensen al snel wat zweverig zouden noemen. De wet van aantrekking is daar al een voorbeeld van. Maar ook werken met edelstenen, die ik bijvoorbeeld verwerk in mijn orgonites of die ik dagelijks gebruik als ketting. Ik geloof dat ik wel meer dan tien verschillende edelsteenhangers heb. Wat meer recent zijn daar de etherische oliën bijgekomen. 

Zo heeft iedereen vast al wel eens gehoord dat lavendel ontspannend werkt en dat je heel goed de geur van eucalyptus kunt gebruiken wanneer je verkouden bent. Wie heeft er als kind niet boven een badje gehangen om te stomen? Ik wel in ieder geval. Maar er zijn nog véél meer etherische oliën – verschillende geuren/aroma’s – die je bij diverse dingen kunnen helpen. En dat wekte mijn nieuwsgierigheid. 

Meer willen leren over aromatherapie

Ik heb afgelopen kerst een mooie aroma diffuser gekregen onder de boom, met daarbij diverse etherische oliën. Ik weet hoe dat ding werkt en hoe ik er lekkere geuren uit kan krijgen. Via Instagram (nee, ik heb echt geen aandelen 😉 ) volg ik een paar mensen die dingen verkopen voor Young Living (beter bekend door hun oliën). Op hun accounts zag ik wat er allemaal nog meer mogelijk is. 

Ik heb geen interesse om voor één of ander bedrijf etherische oliën te gaan verkopen, maar ik had inmiddels wel de conclusie getrokken dat ik er meer vanaf wilde weten. Nu doe ik namelijk vooral lekkere geuren in mijn aroma diffuser, maar ik zou nog veel liever aroma’s gebruiken die daarnaast ook nog eens een fijne werking hebben. Maar ik heb momenteel nog geen idee wat ik daarvoor moet gebruiken.

Zoals ik op mijn Instagram al zei: ik wil graag van ‘ik doe maar wat’ naar ‘ik weet er alles vanaf’ gaan. 

Inspired action

Waarom dan nú deze inspired action, vraag je je misschien af? Die mensen die ik volg op Instagram waren via Young Living in Kroatië (als één of andere beloning) en deelden van alles op hun accounts. Heel even heb ik zelfs overwogen ook producten van Young Living te kopen – met de mogelijkheid ook voor hen te verkopen. Maar zoals ik al eerder schreef, wil ik dat helemaal niet. Daarnaast zijn hun producten veel duurder dan in de winkel. 

Toen ging ik googelen en kwam in mijn zoektocht bij Civas Opleidingen terecht. Buiten aromatherapie om hebben ze nog veel meer interessante opleidingen. Die zondag was de laatste dag waarop je een bepaalde korting kreeg op een nieuwe opleiding. En ik voelde gewoon aan alles: dit moet ik doen. Inspired action dus. Zo grappig vind ik dat. Met een paar klikken had ik mijzelf aangemeld.

Mijn eerste indruk van de opleiding aromatherapie

Inmiddels ben ik druk bezig met les 1 en heb ik de geschiedenis gelezen van de aromatherapie. Die gaat zelfs helemaal terug naar de prehistorie. Kortweg gezegd: zolang er al mensen zijn, bestaat er aromatherapie. Behalve dan dat men pas in de twintigste eeuw de basis heeft gelegd voor de moderne aromatherapie en het een nieuwe opleving kreeg. Erg interessant allemaal! Vind ik althans, hihi.

Deze week ga ik verder met les 1 en ga ik leren over de eerste oliën die worden besproken in de opleiding, waaronder mijn lievelingsgeur: lavendel.

Creativiteit en aromatherapie

Mijn creatieve gedachtes draaien inmiddels al overuren. Zoals je weet, vind ik het superleuk om dingen te creëren. Zijn het geen verhalen, dan is het wel resin art. Bij mijn eerste zoektocht via Pinterest naar aromatherapie – waarbij ik vooral benieuwd was naar ‘recepten’ – kwam ik allerlei producten tegen die je kunt maken met etherische oliën. 

Denk daarbij aan dingen als: bad bombs, wax melts, geurkaarsen en shower steamers. Ja, van dat laatste had ik (ook) nog nooit gehoord, maar ik kan nu niet meer wachten om mijn eerste shower steamers te maken. Dat zijn eigenlijk een soort bruisballen, maar dan in een andere vorm, die bepaalde aroma’s laten vrijkomen wanneer ze in aanraking komen met de stoom tijdens het douchen. Zoals rustgevende aroma’s voor de avond-douchers onder ons en energieopwekkende aroma’s voor de ochtend-douchers.

Anderen helpen met aromatherapie

Zodra ik mijn opleiding afgerond heb – alhoewel opleiding wel heel gewichtig klinkt, hihi – kan ik ook andere mensen helpen. Hoe gaaf is dat? Dat ik andere mensen specifiek kan helpen met datgene waar ze wel een duwtje in de goede richting bij kunnen gebruiken. Zoals slecht slapen bijvoorbeeld, ik noem maar wat.

Ik zou zelfs na deze opleiding mijn eigen praktijk kunnen starten. Wie weet ligt daar wel een toekomst voor mij. You never know… Maar voor nu moet ik eerst verder met les 1. Ik houd je op de hoogte van de ontwikkelingen. Als je dat leuk vindt tenminste…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

 

Heb je weer net zo genieten van Sandy’s brief als ik en wil je meer weten. Neem dan eens een kijkje op haar eigen site.

 

Hoe meer hoe beter

hoe meer hoe beter

Hey Sandy,

Wat een leuke brief had je geschreven. Een keer over een heel ander onderwerp dan schrijven. Al heeft het alles met elkaar te maken, natuurlijk. Zonder schrijvers geen lezers en andersom! 😉

Leuke boekenseries

Tijdens het lezen van je brief maakte ik een korte trip down memory lane. Ik herkende een heleboel titels van boekenseries die je noemde. Net als jij was (en ben) ik ook dol op boekenseries. Zo las ik vroeger ook de Vijf en Pinkeltje, haha. Paardenboeken waren niet zo mijn ding. Ik was totaal geen paardenmeisje. Ik las wel Joop ter Heul (echt heel ouderwets, maar zo kneuterig) van Cissy van Marxveldt.

Tegenwoordig (of nou ja, niet zo lang geleden bedoel ik eigenlijk) lees ik wat meer YA series. Wat denk je bijvoorbeeld van De Grijze Jager van John Flanagan? Of de serie Divergent van Veronica Roth en De Labyrintrenner van James Dashner? Een boekenreeks waar ik ook gek op ben is Eragon van Christopher Paolini. Zo gaaf. Helemaal als je weet dat het nog een jongen was, toen hij die serie schreef. Zo knap! Mijn absolute favoriet is de Twilight Saga van Stephenie Meyer (en ook de films: I love it!). En natuurlijk niet te vergeten Harry Potter van J.K. Rowling. Wie houdt er niet van?

Lezen is leuk!

Door jouw brief ben ik gaan nadenken over het belang en vooral de magie van het lezen. Er is niets mooiers dan jezelf compleet te verliezen in totaal andere werelden of universums. Je kunt het plaatje helemaal zelf inkleuren en de personages gaan echt leven in je hoofd. Mooi, toch?

Terwijl ik deze brief typ, poppen er steeds meer titels van boekenreeksen in me op. Zo las ik jaren geleden alles van Virginia Andrews. Zij is echt de koningin van de psychologische romans (ik zocht haar zojuist op en de term Gothic Horror werd genoemd, I like it!! 😊). Hele boekenseries heb ik verslonden.

Je eigen serie schrijven

En net als jij droom ook ik van die trilogie. Het lijkt me fantastisch om een serie te schrijven over Donovan (je weet wel the main character uit mijn YA fantasy roman). Dat de lezer meeleeft met het personage en niets liever wil dan een vervolgverhaal.

Berichten en mails van fans die niet kunnen wachten tot het volgende deel verschijnt. Massa’s hysterische meiden die gek zijn op het hoofdpersonage en alles over hem willen weten. Ja, ik snap helemaal wat je bedoelt. Je ziet wel, ik kan ook behoorlijk fantaseren over mijn carrière… 😉

Series op Netflix

De serie Outlander ken ik wel, maar heb ik (nog) niet gezien. Ik hou ook ontzettend van verfilmde series. Op Netflix zijn daar tal van voorbeelden van te vinden. Heerlijk, ik kan er zo van genieten om lekker weg te dromen.

Het liefst lees ik eerst de boeken en kijk ik dan pas de serie. Zo staat er bijvoorbeeld ook een seizoen op van de boekenreeks De Grisha (verfilmd als Shadow and Bone) van Leigh Bardugo. Het moet toch werkelijk geweldig zijn om jouw boek als film of serie terug te zien?

Genoeg te kiezen

Ik weet niet of ik er ooit aan toekom om alle boekenseries te lezen die ik nog wil lezen. Dat zijn er nogal wat. Zo zou ik ook graag Wheel of Time (Het rad des tijds) lezen. Een 15-delige high fantasy serie van Robert Jordan. De serie heb ik in ieder geval al gezien (staat op Prime). Fantastisch!

Er is dus meer dan genoeg keuze. Veel te veel eigenlijk. Dat is ook meteen mijn probleem. Ik vind zoveel leuk en wil het liefst alles tegelijk lezen. Vaak ben ik dan ook in meerdere boeken tegelijk bezig. Zowel fictie als non-fictie (en dan met name boeken over persoonlijke ontwikkeling).

Doorgeven aan je kinderen

Wat ontzettend leuk om te lezen dat jouw zoon, net als jij, dol is op het lezen van boekenreeksen. Ik heb slechts één kind zover gekregen dat het ook graag leest, haha. Nynke en Kjell lezen allebei niet graag, jammer genoeg. Ik vind echt dat ze iets missen.

Yfke daarentegen is er gek op. Ook zij leest graag series (Vlogvriendinnen bijv. of de Hoe overleef ik-reeks). Maar ook YA boeken vindt ze helemaal geweldig. Ik moedig dat natuurlijk aan. In mijn beleving wordt er veel te weinig gelezen en dat kun je helaas ook terugzien aan de resultaten op school. Of dat ooit verbetert, weet ik niet. Ik ben er bang voor. Maar als wij hier een voorbeeld in kunnen zijn, dan is dat helemaal top!

Ik ga nog even verder dromen over dit onderwerp.

Ik kijk uit naar jouw brief. Een heel fijne dag.

Liefs Ellen

 

In je eigen tempo werken

in je eigen tempo

Hey Sandy,

 

Na een heerlijke break heb ik vorige week genoten van jouw brief en af en toe hardop gelachen tijdens het lezen ervan. Sommige dingen zijn zo herkenbaar en dat relativeert gewoon. I love it.

Plannen

In onze brieven hebben we het regelmatig over alles wat ons bezighoudt en waar we onze (kostbare) tijd mee vullen. Ik begrijp bijvoorbeeld niet hoe ik alle ballen hoog kon houden toen ik nog als juf werkte.

Het zal een kwestie van plannen zijn geweest, maar terugkijkend snap ik niet hoe ik het toen deed. Het voelde als vanzelfsprekend en normaal, terwijl ik nu veel bewuster mijn tijd indeel. Neemt niet weg dat ik veel bewondering voor je heb, hoe jij alles maar aanpakt en doet. Chapeau (en nu zeg ik het niet meer, want anders geloof je het straks niet meer 😉).

Succesplanner

Wat goed dat je je succesplanner er weer hebt bij gepakt. Helemaal super dat je onmiddellijk effect merkt. Waarschijnlijk komt dat omdat je veel bewuster gaat nadenken hoe je je tijd wilt invullen. Doe je dit niet, leef je veel meer met de waan van de dag en laat je je meeslepen door alles wat er maar op je pad komt.

Ik heb het zelf ook een week (jaja, al heel wat voor mij) geprobeerd, maar ik kon het niet opbrengen om ieder uur van de dag te weten wat ik ging doen. Ik houd nu eenmaal van vrijheid en spontane, impulsieve acties, haha.

Een beetje van dit, een beetje van dat

Het is zo herkenbaar om alles te willen doen en daarom eigenlijk niks gedaan krijgen, of nou ja half half zeg maar. Je focus ligt dan niet op een ding, maar op meerdere en uit onderzoek is gebleken dat multitasken helemaal niet bestaat. Dat niemand meerdere dingen tegelijk kan doen.

Ergens ook een hele geruststelling vind je niet? Te weten dat het niet kan en dus ook niet hoeft. Dat je je gewoon op een ding tegelijkertijd mag richten. Liever een ding goed dan tien dingen half of niet. Maar ik snap wat je zegt. Ik heb ook vaak veel ideeën en wil ze het liefst allemaal tegelijk uitvoeren. Met een halfbakken resultaat.

Top twee

Twee dingen om je op te focussen, lijkt me een reële to-do. Goed dat je kiest voor je manuscript en de online training Selflove Mastery. Bovendien zijn het dingen die je erg leuk vindt om te doen en dan kost het veel minder moeite om er mee bezig te zijn.

Ik heb voor mezelf de prioriteit om verder te gaan met Selflove Mastery en mijn stappen uit te werken die ik zet met mijn traject bij de psychologe. Dat heb ik vorige keer ook gedaan toen ik naar de psychologe ging en dat werkte erg prettig. Om alles te verwerken en een plekje te geven. Mijn hoofd zit momenteel dus vol met persoonlijke ontwikkeling en groei. Schrijven is hierdoor even op een laag pitje beland en dat is wat het is. Hoe graag ik ook anders zou willen. Forceren is niet de oplossing.

Keuzes maken

Je schrijft dat je in je succesplanner ook andere taken (bezigheden) hebt geschreven, waar je uit kunt kiezen als je nog tijd over hebt in je agenda. Het geeft, denk ik, een fijn gevoel om te weten dat je ook iets anders ‘mag’ doen en niet alleen maar bezig hoeft te zijn met de twee focuspunten.

Soms is het een kwestie van keuzes maken. Zeker als je merkt dat het ene niet werkt of niet zo verloopt als je had verwacht. De vrijheid hebben om een andere keuze te maken, werkt bevrijdend. Op die manier blijft het leuk om te werken aan de dingen die je belangrijk vindt.

Selflove mastery

Sommige opdrachten zijn lastig. Ik merk dan ook dat ik blijf hangen, uitstelgedrag vertoon of het zelfs even niet meer aankijk. Het hoort er allemaal bij. Soms is het confronterend en pijnlijk. Dingen die we liever niet willen voelen. En toch is het goed om er doorheen te breken en dingen te verwerken.

Goed dat je de brief uiteindelijk hebt geschreven. Waarschijnlijk voelde je je behoorlijk opgelucht naderhand, of niet? Ik heb die brief geschreven. Voor mijn autobiografie heb ik dit ook gedaan en het is een bevrijding om bepaalde dingen uit je hoofd (en hart) te schrijven. Hopelijk heeft het voor jou ook die uitwerking gehad.

Module vijf afronden

Inmiddels ben ik bij module 5 bij les 5. Ik wil deze module deze week afronden en een begin maken met module 6. Toch gek dat je ergens zo enthousiast mee begint en na een tijdje stagneert. Of misschien komt het gewoon omdat ik nu even genoeg heb aan mijn therapie.

Aan de andere kant is het een mooie aanvulling op de therapie. Uiteindelijk gaat het erom jezelf volledig te omarmen en lief te hebben. Met al je gebreken en imperfecties (hé, schreef iemand daar niet een liedje over? 😊). Al met al dus een heftige periode, maar wel een waarvan ik weet dat het me verder brengt.

Zo zijn we dus allebei druk met onze eigen dingen en dat is helemaal goed. Ik ga lekker verder met de training en wens je een heel fijne week. Ik kijk uit naar jouw brief volgende week.

Liefs Ellen

Slimmer je tijd inplannen!

slimmer plannen

Hoi Ellen,

Vandaag is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Vorige week hadden we even een korte onderbreking, maar we zijn er weer 😉…

Teveel tegelijk willen doen

Jij zegt regelmatig in jouw brieven dat je het knap vindt (of druk, haha) dat ik naast mijn werk zoveel andere dingen doe, of wil doen. En dat is het ook. Zoals ik de laatste tijd wel vaker zeg, ben ik wel bewuster bezig dat ik niet teveel tegelijk wil doen. En toch doe ik regelmatig teveel tegelijk, zucht. Het is niet zo dat het mij teveel wordt – hoe vaak kun je het woord ‘teveel’ gebruiken in 1 alinea 😉 – maar het is wel chaotischer. Bij gebrek aan een beter woord. Dat mocht wel anders…

Slimmer plannen in mijn SuccesPlanner

De laatste 2 weken, beter laat dan nooit hihi, probeer ik mijn vrije dagen slimmer in te plannen. Zoals je weet heb ik dit jaar een nieuwe planner die ik wilde uitproberen, de SuccesPlanner. Hierin start ik elke maandag met het plannen van een nieuwe week. Mijn werkdagen zien er natuurlijk redelijk hetzelfde uit, dus dat is niet zo spectaculair, maar de maandag en dinsdag kan ik lekker plannen.

En dat deed ik dan ook, het helemaal vól plannen wel te verstaan. Ik had het idee dat ik alles op die twee dagen moest inplannen, want wanneer anders. Het weekend tel ik bij deze even niet mee, want dat is vrije tijd met mijn gezin.

Minder plannen

Het resultaat van alles in mijn twee vrije dagen willen proppen, is dat ik van alles net niets deed of een klein beetje. Een beetje manuscript, een beetje Selflove Mastery, een beetje lezen, een beetje Schrijfbuddies, een beetje… Met als gevolg dat ik voor mijn gevoel nooit eens iets afkreeg. Niet zo gek zie ik je denken, maar dat is iets waar je toch echt zelf tegenaan moet lopen. Natuurlijk wist ik dat in theorie wel – wie niet? – maar iets weten en iets wéten is totaal anders.

Nu doe ik het dus anders. Ik bedenk op maandag waar ik mij die week op wil focussen. In de planner zit zelfs een vakje waarin ik voor die week twee focuspunten op moet schrijven, hoe handig is dat. En die twee focuspunten verdeel ik nu over mijn twee vrije dagen. Alsof het zo moest zijn 😉, haha.

Mijn focuspunten

Deze week zijn mijn focuspunten mijn manuscript en de Selflove Mastery. Jij vertelde al dat jijzelf niet bij bent met de modules van de Selflove Mastery en het is vast geen verrassing dat ik dat ook niet ben. Toch stond gisteren voor mij helemaal in het teken van de training en heb ik weer flinke stappen gezet.

Vandaag, dinsdag, staat in het teken van mijn manuscript. Vorige week heb ik daar ook de dinsdag voor gepakt en ik merkte dat dit goed werkte. Lekker een groot stuk van de dag ermee bezig zijn en er dus ook even helemaal in kunnen duiken.

Geen andere dingen dan?

Ik zie je denken: doe je geen andere dingen meer dan? Jawel hoor. In mijn planning noteer ik namelijk welke andere dingen ik die week ook wel zou willen doen als ik daar tijd voor heb. Als ik dan bijvoorbeeld een aantal lessen van de training heb gedaan en even wat anders wil doen, dan pak ik mijn planner erbij en kijk wat ik nog meer zou kunnen doen die dag. Hetzelfde geldt voor mijn manuscript. Als ik merk dat mijn focus op het schrijven verslapt, kan ik beter daarmee stoppen. Vervolgens is er, eventueel, tijd voor wat anders. Mijn focus ligt die dagen op mijn twee focuspunten, maar als ik nog tijd en zin heb in iets anders, dan kan dat ook. En als ik geen zin heb, dan pak ik lekker een boek erbij en ga zitten lezen. Me-time en ontspanning is namelijk ook heel belangrijk!

Selflove Mastery

Zoals ik hierboven al schreef, ben ik niet meer helemaal bij met mijn training. Ik heb vlak voor de vakantie vastgezeten bij de opdracht waarbij ik een brief moest schrijven. Jij weet wel welke opdracht dat is, denk ik… Ik had zo’n moeite met het schrijven van die brief, dat ik gewoon bleef hangen bij die opdracht. En dat voor iemand die nu al drie jaar – we zijn gewoon die 3 jaar voorbij! – een briefwisseling heeft met jou. Het lag dus niet aan de brief, maar het had alles met de inhoud te maken.

Ik heb die brief zelfs pas na de meivakantie geschreven! Maar daarna ging het weer goed en heb ik met regelmaat weer een les gedaan. Momenteel ben ik halverwege module 4. Bijna op de helft dus. Het geeft niet dat ik niet bij ben, want ik doe het gewoon op mijn eigen tempo en dat is prima. Hoe ver ben jij nu eigenlijk?

Tot zover weer mijn brief! Ik hoop dat je hem weer met plezier hebt gelezen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Zeker heb ik genoten van Sandy’s brief. Er is nog veel meer leuks te vinden over en van haar. Als je hier klikt, kun je meekijken.

Soms wijzigt een plan

Hey Sandy,

 

Ik heb eigenlijk geen idee of jij ook vakantie hebt, maar hier is inmiddels de meivakantie begonnen. Aangezien we geen plannen hebben, of in ieder geval niet om weg te gaan (althans ik niet) schrijf ik je gewoon, zoals altijd, een brief. Mocht je lekker weg zijn, geniet ervan!

Plannen gewijzigd

Ik vind het super stoer en goed van je dat je het eerst via de ‘ouderwetse’ weg wilt proberen, namelijk via een uitgever. Waarom zou je dat niet doen? Het is alleen maar hartstikke leuk om bij een uitgever binnen te komen en te ervaren hoe dat proces verloopt.

Plannen wijzigen soms en daar is niets mis mee. Je hebt gelukkig geen harde afspraken met iemand gemaakt en kunt dus te allen tijden veranderingen aanbrengen. Dat is het mooie eraan. Je mag en kunt het helemaal invullen op je eigen manier.

Verhaal dat staat als een huis

Het grote voordeel aan het inschakelen van een redacteur en het gebruiken van proeflezers is dat je verhaal alleen maar beter is geworden. Je kunt het zelf nog zo briljant vinden, maar als de lezers het niet interessant vinden, zal het niet gelezen worden. En daar is het uiteindelijk allemaal om te doen, toch?

Ik weet hoeveel bloed, zweet en tranen het schrijven van je boek je heeft gekost en ik hoop zo dat je een uitgever vindt die het helemaal ziet zitten. Ik duim voor je!! Na de zoveelste herschrijfronde is het bijna tijd om je kindje de wijde wereld in te sturen. Spannend!

Zoeken van een geschikte uitgever

Als je straks zover bent dat je verhaal precies zo is geworden als je in gedachten hebt, komt het spannendste moment. Het opsturen naar een uitgever. Tegenwoordig zijn er zoveel uitgevers dat je door de bomen het bos niet meer ziet.

Juist daarom is het heel belangrijk om je van te voren goed in te lezen. Ik weet dat ik, toen ik mijn autobiografie probeerde onder te brengen bij een uitgever, ik weken bezig ben geweest met het uitpluizen van de websites van al die uitgevers. Een flinke klus. Het is echter wel heel belangrijk dat jouw boek past bij de uitgever, maar dat hoef ik jou vast niet uit te leggen! 😉

Wie niet waagt, wie niet wint

Je moet maar zo denken. Nee heb je, ja kun je krijgen. Ik weet het, een verschrikkelijk cliché, maar wel waar. Of, om in termen van de wet van aantrekking te blijven, oké zijn met elke uitkomst. Volledige onthechting.

Nu kan ik dat makkelijk zeggen. Ik weet dat het niet zo simpel is als het nu klinkt. Je wilt het zo graag en daarom is het ook zo verdomd lastig om los te laten en erop te vertrouwen dat het goed komt. Toch moet je natuurlijk wel geloven in je verhaal en in het idee dat je boek wordt uitgegeven. Dat gaat trouwens sowieso gebeuren, want je hebt altijd plan b.

Een goede brief bij je mansucript

Je hebt helemaal gelijk met het schrijven van een goede begeleidende mail. Het liefst wil je origineel zijn en de persoon in kwestie meteen omver blazen met je geweldige brief. Tenminste, dat heb ik zelf ook altijd, haha.

Jou kennende ga je er een heel goede brief uit knallen. We hebben inmiddels ook al heel wat ervaring met het schrijven van brieven, moet je maar denken. Bovendien kun je de hulp van je schrijfvriendin inschakelen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat wel goed zit.

Selflove mastery

Zo leuk dat we dit avontuur samen doen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik niet bij ben. Ik zit nog volop in de derde module, terwijl de vijfde vandaag online komt. Nu laat ik me niet opjagen, hoor. Ik neem gewoon de tijd die ik nodig heb om erdoorheen te gaan. Liever goed en langzamer, dan snel en half half.

Het is super interessant omdat je weer heel nieuwe inzichten krijgt. Dingen waar je eigenlijk niet of nauwelijks over nadenkt. Ik weet ook dat ik met die belemmerende overtuigingen nog werk genoeg heb. Zoals jij al schreef, het is niet makkelijk om een algemeen heersend beeld om te buigen naar een nieuw. Goed werk heeft tijd nodig en die neem ik dan ook.

Manifestaties?

Wat ik dan een beetje jammer vind, is te zien op Instagram dat zoveel mensen grote doorbraken krijgen na het doorlopen van de modules. Dat heb ik, helaas, niet. Misschien komt dat nog, laten we het hopen.

Misschien komt het ook wel doordat ik zelf al heel veel werk heb verricht op dit vlak. Tijdens mijn burn-out heb ik natuurlijk niets anders gedaan dan mezelf opnieuw leren kennen en bepaalde overtuigingen geshift. Wat dat betreft heb ik al een hele weg afgelegd. Er is wel ruimte voor groei, dat besef ik heel goed.

Ik ben uiteraard benieuwd of jij wel al doorbraken hebt gehad of dat er bepaalde manifestaties zijn uitgekomen. Hopelijk kun je me daar meer over vertellen in je nieuwe brief.

Ik wens je een heel fijne week (en als je vakantie hebt een heel fijne vakantie) en tot snel.

 

Liefs Ellen

Een boek via een uitgever? Het kan!

een boek uitgeven via een uitgever, het kan

Hoi Ellen,

En dan is het opeens alweer dinsdag, hihi. Na een heerlijk paasweekend waande ik mij even in de maandagmodus, maar niks is minder waar. Het is alweer dinsdag en dus tijd voor een nieuwe brief.

Verrassing – Op zoek naar een uitgever

Vorige keer heb ik jou mooi verrast met mijn plannen om toch een uitgever te gaan zoeken. Ik snap dat ook heel goed, omdat ik natuurlijk al tijden van plan was om dit boek zelf uit te gaan geven en daar al vaak over verteld had. Maar het is net alsof er een soort sluier van dat plan afging en ik dacht: waarom zou ik het niet eerst op de ‘ouderwetse’ manier proberen? Het is eigenlijk best gek dat ik daar bij dit boek helemaal niet over nagedacht had, als je erover nadenkt.

Zonde om eerst een redacteur te gebruiken?

Misschien denk je nou wel: is het niet zonde dat je eerst een redacteur in de hand hebt genomen? Dat doet een uitgever toch ook? Mijn antwoord is “nee”. Ik vind het helemaal niet zonde. Sterker nog, het vergroot waarschijnlijk alleen maar mijn kansen. Mijn verhaal is veel beter geworden door de redactie. Iets wat een uitgeverij daar hopelijk ook in terugziet. Misschien zelfs wel iets om in mijn begeleidende brief erbij te zetten, of niet… Iets om over na te denken, haha.

Herschrijven – hoe gaat het nu?

Zoals ik al in een eerdere brief schreef, heb ik het manuscript uitgeprint. Daar ben ik al een eerste keer doorheen gegaan en heb daarbij de verhaallijn in de gaten gehouden, om te zien of het na het schrappen van delen van het verhaal en het wisselen van hoofdstukken nog klopte. Hierbij heb ik al een paar fouten ontdekt en eruit gehaald.

En nu ben ik er nog een keer doorheen aan het gaan. Veel meer op detailniveau en dan vooral met het oog op het aanvullen. Door het schrappen was het op veel plekken wat kort door de bocht geworden, dus dit moest meer aangevuld worden. Verder ben ik nu aan het kijken of ik mijn personages nog beter neer kan zetten. Het verhaal moet nog wat meer body krijgen.

Verrassend leuk om te doen

Normaal doe ik deze herschrijffase op de laptop zelf. Nu ben ik hier bewust mee bezig op papier en ik ben ervan aan het genieten. Wie had dat ooit gedacht? Ik vind herschrijven namelijk het minst leuke onderdeel van het schrijfproces, maar nu geniet ik ervan. Bizarre gewaarwording kan ik je wel vertellen. Mijn theorie: ik denk dat ik het nu zo leuk vind, omdat ik diep van binnen gewoon weet dat mijn verhaal hier zoveel beter van wordt en ik geniet van het groeiproces. Het komt nóg meer tot leven!

Ondertussen zit ik op deze manier alweer op een derde deel van mijn verhaal en heb ik bij elk hoofdstuk hele zinnen of scènes erbij geschreven. Ik kan niet wachten tot ik het hele verhaal af heb en het op de laptop kan gaan verwerken. Het opsturen naar uitgeverijen komt dan namelijk echt in zicht.

Oriënteren op uitgeverijen

Met oog op mijn plannen, ben ik mij ook al een beetje aan het oriënteren op de verschillende uitgeverijen in kinderboekenland. De keuze is reuze… De kunst is om als eerste die uitgeverijen eruit te filteren die het beste bij mijn verhaal passen. Leuk om te doen!

Gelukkig heb ik dit al eerder gedaan voor mijn vorige zoektocht. De volgende stap is dat van het schrijven van een goede brief en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet namelijk heel goed, net als jij waarschijnlijk, dat de brief al zoveel invloed heeft. Als die niet goed is, is er zelfs een kans dat ze niet eens beginnen met lezen. No pressure! Maar goed, nu eerst maar eens dat manuscript afronden…

De Selflove Mastery

In onze vorige brieven hebben we het allebei al eerder gehad over de Selflove Mastery die wij beiden aan het volgen zijn. Heel interessant allemaal! Ik heb in ieder geval al veel geleerd…

In mijn brief had ik al wat belemmerende overtuigen met jou gedeeld en jij vertelde ook die van jou. Ze gingen vooral over het schrijverschap en waren heel herkenbaar. Ik moest wel gniffelen om jouw eerste overtuiging: dat er geen droog brood te verdienen valt met schrijven. Het algemeen heersende beeld. Die zit ook heel erg in mijn hoofd. En ik weet niet of dat bij jou zo is, maar inderdaad juist het idee dat “iedereen” dat altijd maar zo zegt en denkt, maakt het voor mij heel moeilijk om dat te shiften. Je hoort het namelijk zo vaak en je ziet het ook om je heen gebeuren.

Het kan!

Toch denk ik dat het goed is om verder te kijken dan dit algemeen heersende beeld. Ik kan namelijk, en ik weet dat jij dit ook kunt, genoeg schrijvers opnoemen die wel kunnen leven van het schrijven van boeken. En ja, het zijn er misschien niet veel, maar ze bewijzen wel dat het kan. En als zij dit kunnen, dan kunnen wij dit toch ook? Zij zijn ook ooit onbekend geweest en ergens begonnen. Het kan!

En met dit positieve idee wil ik mijn brief afronden. Ik ben heel benieuwd naar jouw reactie en verhaal in de volgende brief.

Tot dan!

Liefs, Sandy

 

Leuke brief, toch? Wil je meer lezen over en van Sandy? Klik dan hier om op haar website te komen.

 

 

 

 

 

 

Wonderen bestaan

wonderen bestaan

Hey Sandy,

 

Wat een leuke brief en wat een leuke verrassing had je erin verwerkt. Die had ik niet zien aankomen. Natuurlijk heb ik het over je plan om je manuscript toch naar een uitgever te sturen. Wie niet waagt, wie niet wint, toch? Je hebt groot gelijk en het is je zo gegund dat een uitgever jouw verhaal gaat uitgeven.

Twee modules selflove mastery

Super leuk dat jij ook de training Selflove Mastery volgt. Nu doen we er allebei twee, jippie! 😊Ik weet precies wat je bedoelt met die aanstekelijke energie. 😉 Kim bezit de gave om mensen heel enthousiast te maken en dat is een talent.

Inmiddels zijn er twee modules beschikbaar en komt de derde over een klein half uurtje vrij. Ik ben heel benieuwd wat die weer teweeg zal brengen. Tot nu toe ben ik heel enthousiast over de training. En Bart vindt het ook erg fijn om ermee bezig te zijn. Een win-win situatie dus.

Bewustworden

Het is af en toe inderdaad confronterend om je bewust te worden van de belemmerende overtuigingen die je (nog) hebt. Jij gaf in jouw brief een aantal voorbeelden. Ik zal de mijne hieronder ook met je delen. Waarschijnlijk overlappen ze elkaar enigszins, hihi…

Mijn belemmerende overtuigingen:
* Wat ik graag wil, kan niet omdat er geen droog brood te verdienen is met het schrijven van boeken. (en die zag ik bij jou niet, maar misschien herken je ‘m wel? 😉): Ja, ik weet het, het is nogal een cliché, want het is ‘algemeen bekend’ dat maar zo’n vijf procent van de schrijvers kan rondkomen van de verkoop van hun boeken. Juist omdat het zo’n algemeen heersend beeld is, vind ik het moeilijk om hiervan los te komen.
* Ik ben niet commercieel genoeg, dus gaat het mij nooit lukken om mijn boeken aan de man te brengen: Deze heeft ook te maken met mijn bescheidenheid (van huis uit meegekregen): “doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”.
* Andere schrijvers zijn veel beter dan ik, waarom zou het mij dan wel lukken?

Zoals je kunt lezen hebben ze vooral te maken met werk/ondernemerschap. Op persoonlijk vlak heb ik al een hele groeispurt gemaakt. Veel belemmerende overtuigingen heb ik al kunnen loslaten en weten om te buigen tot iets positiefs.

Waarom dan toch meedoen?

Ik weet inmiddels best goed van mezelf hoe ik in elkaar steek. De afgelopen jaren heb ik veel gelezen en geleerd over persoonlijke ontwikkeling. Soms zit ik echter nog teveel in mijn hoofd, voel ik het meer als een hoofdding. Ik weet het heel goed, maar ik voel het niet altijd. Dat blijft mijn struggle denk ik.

Waarom ik dan toch meedoe aan de training? Omdat ik het mezelf gun om hier nog beter in te worden. Omdat ik het waard ben om de beste versie van mezelf te worden. Niet alleen voor mij maar ook voor de mensen in mijn omgeving. Omdat ik heel graag alle belemmeringen die ik nog voel, wil loslaten en ombuigen.

Jouw manuscript

Wat ontzettend tof dat jouw zoon je verhaal wel geinig vindt. Ik moest wel lachen toen ik zijn laconieke reactie las. Maar ach, dat is de leeftijd, zullen we maar zeggen. Bovendien vindt hij het misschien ongemakkelijk om heel enthousiast te zijn. Of raar. Wie weet wat hij precies gedacht heeft? Het compliment door een link te leggen met ‘De Vijf’ is in ieder geval in the pocket!

We vullen nog te vaak in voor de ander wat hij of zij zal denken. Ik maak mezelf daar tenminste heel regelmatig schuldig aan. Het grappige is dat het alles over mij zegt. Ik besef steeds meer dat het allemaal dingen zijn die ik over mezelf denk. Als ik zeg: ‘Jij zult wel denken…, dan is dat dus iets wat ik zelf denk. Eerder was ik me daar niet echt bewust van.

Een spannende stap

Nu jij in je nabije omgeving meemaakt hoe tof het is om bij een uitgever onder contract te staan (en ook kunt meegenieten van gave dingen zoals een boekenbal 😉), is het niet raar dat je toch gaat proberen om bij een uitgever binnen te komen.

Ook het feit dat je een redacteur hebt ingeschakeld en de feedback van de proeflezers die je gebruikt hebt om je manuscript te verbeteren, helpen waarschijnlijk allemaal mee om de gok te wagen. Je hebt het gewoon degelijk en professioneel aangepakt. De kans dat het lukt is veel groter.

Wat als het wel lukt?!

Zoals je zelf mooi schrijft, wat als het nu wél lukt? Je weet het pas als je het geprobeerd hebt. Nee heb je, ja kun je krijgen. Zo is het ook maar net. Het boek gaat er sowieso komen, linksom of rechtsom, dat is een ding dat zeker is. En weet dat wonderen bestaan (of zoals wij dat noemen: Law of Attraction. Magische dingen die constant gebeuren).

Die spanning kan trouwens best lekker zijn. Zou het lukken? Daarbij uiteraard rekening houdend met de gedachte dat een afwijzing op de loer ligt. Nu je bezig bent met manifesteren, is dit een uitgelezen kans, toch? Kijken of je al die theorie in de praktijk kunt brengen. Dat zou nog eens een knap staaltje manifesteren zijn! 😊

Nieuw project

Gisteren kreeg ik nog een leuk nieuwtje, misschien heb je het al op Facebook voorbij zien komen? Ik heb meegewerkt aan een project en lange tijd was het niet zeker of het zou doorgaan. Zondag kwam het bericht dat er inmiddels genoeg goede verhalen binnen zijn gekomen om de bundel mee te kunnen vullen.

Ik weet nog niet wanneer de bundel gaat verschijnen en de precieze details, maar dat komt vanzelf. Het is een verhalenbundel waarvan de opbrengst naar het autismefonds gaat. Ik vind het een mooi doel om aan mee te werken. Ook kan ik verklappen dat er twee verhalen van mij in de bundel zullen verschijnen. Daar ben ik trots op! De verhalen zullen worden geredigeerd en er is nog wat werk aan de winkel, maar dat is helemaal oké!

Nou, dit was het weer voor vandaag. Ik ga snel kijken naar de derde module van Selflove Mastery. Hopelijk halen we er weer mooie inzichten uit. Veel plezier en een heel fijne week.

Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.

Liefs Ellen

 

Toch een uitgever?

toch een uitgever

Hoi Ellen,

Ik heb weer van jouw brief genoten. Het enthousiasme spatte er vanaf. Altijd leuk om te lezen wat jou bezig houdt.

Ons nieuwe avontuur

Vorige week schreef jij over de start van een nieuw avontuur. We zijn namelijk allebei in een nieuwe training gestapt:  de Selflove Mastery. Sinds ik door jou in aanraking ben gekomen met Kim Munnecom ben ik fan. Ik vind het leuk en interessant hoe zij over dingen praat in bijvoorbeeld haar podcasts. En na het volgen van haar training Weightloss Mastery weet ik ook dat haar manier van teachen goed bij mij past. Ze heeft een bepaalde manier van bevlogenheid die aanstekelijk werkt, in ieder geval bij mij. Maar waarschijnlijk hoef ik jou dat niet uit te leggen.

Toen ik begreep dat zij bezig was met het lanceren van deze nieuwe training Selflove Mastery was ik gelijk geïnteresseerd. Toch was er wel dat stemmetje in mijn hoofd dat allerlei dingen riep. Zoals: Waarom zou je daar nou aan meedoen? Is het niet te duur? Wat denk je nou precies te gaan leren? Is alles niet gewoon goed zoals het nu is? Misschien ken je dit soort stemmetjes wel. Kim noemt het altijd zo leuk dat dit je ego is, die vooral alles wil laten zoals het nu is, lekker veilig, bekend.

Waarom meedoen?

Maar waarom ik dan toch ga meedoen? Ik ben nu ongeveer 1,5 jaar bewust bezig met persoonlijke ontwikkeling. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat je nooit uitgeleerd bent. Vroeger was ik erg onzeker en vond dingen allang best zolang de aandacht maar vooral niet op mij gevestigd werd. Dat was ik gewend, dat kende ik. Gelukkig heb ik daarin inmiddels al flinke stappen gezet, want dat hoort een stukje bij opgroeien en ouder worden (levenservaring). Ook heb ik stappen gezet sinds ik actiever en vooral bewuster bezig ben met de wet van aantrekking. Maar toch ben ik er nog niet.

Er zijn nog altijd van die overtuigingen waarvan ik nu weet dat die mij niet dienen. Ideeën die op één of andere manier in mijn hoofd zitten. Even een paar voorbeelden:
-Graag iets goeds willen doen voor een ander. En daar is op zich niks mis mee, tenzij het ten koste gaat van jezelf.
-Bang om dingen fout te doen, want wat zullen mensen daarvan denken. Terwijl ik heel goed weet dat fouten maken menselijk is en ik er maling aan moet hebben wat mensen van mij denken. Wat zij denken over mij, zegt namelijk helemaal niks over mij, maar juist meer over hen. Iets wat ik wel weet, maar stiekem toch best moeite mee heb.
-Het lastig vinden om “nee” te zeggen, met weer dezelfde reden: wat zullen mensen daarvan denken? Terwijl ik inmiddels ook weet: “nee” zeggen tegen een ander, is “ja” zeggen tegen jezelf.

Eerste indruk van de Selflove Mastery

Inmiddels hebben we de eerste week erop zitten. Ondanks dat je zelf de tijd in mag delen, wil ik toch elke week een module doen. Dat betekent dat ik module 1 erop heb zitten. Mijn eerste indruk is dat ik heel blij ben dat ik deze training ben gaan doen. Wat een interessante stof is het toch. Deze 1e module is vooral bedoeld voor bewustwording. Nou, dat is gelukt 😉.

Kim heeft de opdracht zo geformuleerd dat je echt goed moet nadenken. Er is geen ontsnappen aan. Ook vond ik het confronterend, omdat ik toch van mening was (en nog steeds ben hoor) dat ik al flinke stappen gemaakt heb. Door mijn antwoorden op verschillende vragen, moet ik toch tot de conclusie komen dat er ook nog héél veel stappen gemaakt kunnen worden, hihi. Maar dat geeft niet. Daar heb ik dus nog een mooie training voor te gaan. Wie weet waar deze ons gaat brengen.

Ik ben trouwens ook heel benieuwd naar jouw eerste indruk en ervaringen.

Mijn proeflezers

Ik wil je natuurlijk ook nog vertellen hoe het ervoor staat met mijn manuscript/boek. In mijn vorige brief vertelde ik dat mijn zoon ook eindelijk mijn verhaal zou gaan lezen. Nou, hij heeft het uit. Toen ik vroeg wat hij ervan vond, was het antwoord: wel leuk, wel geinig. Een “man” van veel woorden dus, haha. Ook vertelde hij dat hij mijn verhaal op de verhalen van “De Vijf” vond lijken, waarvan ik weet dat hij fan is. Het was avontuurlijk, zei hij. Stiekem toch nog een groot compliment dus…

Mijn andere proeflezer heeft het ook uit en vond het superleuk en heel avontuurlijk. Het verhaal hoefde niet verbeterd te worden, want het was helemaal goed. Superfijn om te horen!

Verder heb ik ook nog spontaan feedback gekregen van een volwassen lezer. Erg waardevol, omdat een volwassene natuurlijk ook met andere ogen naar een verhaal kijkt. Zij vond het gelukkig ook leuk en avontuurlijk. Verder had ze nog goede tips, waar ik zeker wat mee kan. Een volwassen kijk op het probleem dat ik voor mijn hoofdpersonen heb gecreëerd, zeer waardevol. Ik had als schrijver vooral een probleem nodig voor mijn drieling en dat is gelukt en natuurlijk los ik dat ook weer op in het verhaal, zoals het hoort 😉. Toch is het verstandig dat ik hier en daar nog wat aanvullingen doe, om het wat sympathieker te maken, haha.

Zelf uitgeven of toch op zoek naar een uitgeverij?

Ik heb het al maanden (of nog langer) over het zelf uitgeven van mijn boek. Jij en ik weten allebei hoe ingewikkeld de zoektocht naar een uitgever is. De kans dat je als onbekende schrijver bij een uitgeverij terecht komt, is erg klein, onmogelijk haast. Na het afronden van een ander manuscript heb ik het al geprobeerd, maar kreeg de ene afwijzing na de andere, als ik al iets hoorde. Daarom had ik bij dit nieuwe manuscript besloten het niet eens te proberen. Tegenwoordig zijn er zoveel mensen die het zelf doen, dus waarom zou ik dat ook niet doen.

Wat nou als het wél lukt?

Toen ik vorige week met mijn schrijfvriendin aan het kletsen was over schrijven en onze verhalen, hadden we het opeens over uitgeverijen. Toen begon het bij mij te ‘borrelen’. Ik had bij voorbaat de handdoek al in de ring gegooid, maar waarom eigenlijk? Ik durf oprecht te zeggen dat dit verhaal beter is, zeker na de hulp van een goede redacteur. Waarom zou ik het niet gewoon proberen? Wat nou als het wél lukt?

Ik heb dus besloten mijn manuscript toch naar uitgeverijen op te gaan sturen. Het zelf uitgeven kan namelijk altijd nog. Laat ik dat gewoon plan b noemen, maar eerst voor plan a gaan. Hoe gaaf zou het zijn als het lukt?

Hier wil ik het voor nu bij laten, want de brief is al veel te lang geworden. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke brief, nietwaar? Mocht je meer over en van Sandy willen lezen, klik dan hier.

 

Ons nieuwe gezamenlijke avontuur

een nieuw gezamenlijk avontuur

Hey Sandy,

Ik ben blij om te lezen dat je griep voorbij is en je weer lekker aan de slag bent gegaan met je manuscript, dat overigens steeds meer vorm begint te krijgen. En hoe heerlijk om tijdens je ziek zijn inspiratie te hebben opgedaan middels Netflix, haha. Ik herken het helemaal, want tijdens mijn burn-out was Netflix mijn allerbeste vriend! 😉

Stapje voor stapje dichterbij

Ja, herschrijven is en blijft lastig. Ik vind het dan ook het minst leuke deel aan het hele schrijfproces. Er zijn best veel schrijvers die dat juist het leukste gedeelte vinden, maar dat begrijp ik dan weer niet…😊

Toch is het noodzakelijk om steeds een stapje dichterbij het uitkomen van je boek te komen. En zoals ik het lees, lukt dat jou heel goed. Ik ben erg benieuwd hoe het uiteindelijke resultaat gaat zijn. Jou kennende wordt het iets geweldigs. En super stoer dat je ook aan de slag bent gegaan met illustreren (al weet ik niet zeker of je dat in een brief hebt geschreven…). Dat geeft je nog meer mogelijkheden. Tof!

Een heel speciale proeflezer

Wat ontzettend leuk dat jouw zoon proeflezer wil zijn. Ik snap heel goed dat het voor hem een lastige keuze was. Stel je voor dat hij het niet zo leuk vindt, wat moet hij dan zeggen? Je wilt je moeder tenslotte niet afvallen.

Toch ben ik ervan overtuigd dat hij het geweldig gaat vinden. De andere proeflezers waren ook enthousiast en dat zegt wat, toch? Al snap ik ook dat je zijn mening en feedback best spannend vindt. Wie niet waagt, wie niet wint. Het kan alleen maar meevallen, hihi!

Een nieuw seizoen

In je vorige brief schreef je dat je zoveel zin hebt in de lente. De zon die volop schijnt, de temperatuur die langzaam omhoog kruipt, nieuw leven dat ontstaat. Kortom, belofte van nieuwe dingen.

Ik ben eigenlijk een wintertype. Ik geniet van koude dagen, dagen waarop de zon wel schijnt maar dat je goed ingepakt naar buiten gaat. Heerlijk! Ook sombere, donkere dagen waarop je niets liever wilt dan binnen bij de verwarming zitten met een kop warme thee. Ik geniet daarvan. Bovendien lijkt het ook altijd of ik dan meer schrijfinspiratie heb, haha (dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn voorkeur voor sinistere, bovennatuurlijke verhalen 😉).

Nieuw avontuur

Niet alleen een nieuw seizoen staat voor de deur, maar ook een nieuw avontuur. Zo leuk dat jij (last minute) hebt besloten ook mee te doen. Ja ja, we gaan samen een nieuwe online training volgen bij niemand minder dan Kim Munnecom; ‘Selflove Mastery’. Hoe leuk is dat?

Ik heb er in ieder geval heel erg veel zin in. Alle berichtgeving en podcastafleveringen die Kim online zette, zoog ik op als een spons. Ik voelde aan alles dat deze training voor mij was. Als ik eerlijk ben, denk ik dat hier voor heel veel mensen nog een heleboel winst te behalen is.

De pret begint

Op het moment van schrijven zit ik ongeduldig te wachten, tot de eerste module van de training live gaat. Nog een paar uurtjes wachten en we kunnen aan de slag. Ik weet niet of jij ook al in de startblokken zit, maar ik vermoed van wel 😊

Een nieuwe training, een nieuw avontuur en nieuwe groeimogelijkheden, wat wil een mens nog meer? Ik zal eerlijk bekennen dat ik het best een investering vond. Aan de andere kant is het ook oké om in jezelf te investeren. Als je er de rest van je leven profijt van hebt, waarom zou je het dan niet doen?

Verwachtingen?

Ik ben heel benieuwd met welke verwachting jij in de training stapt? Wat hoop jij er voor jezelf uit te halen? Ik ben heel benieuwd of ik bepaalde belemmerende overtuigingen kan shiften. Dingen die me al lang dwarszitten maar waar ik blijkbaar geen afstand van kan nemen.

Dat vind ik ook altijd zo fijn aan het volgen van een training of cursus. De verwachting die in de lucht hangt. Een kans om jezelf te ontwikkelen en te groeien als mens. Het kan je zoveel moois opleveren en dat voel ik ook bij deze training. Een start om anders naar jezelf te kijken. Om dingen opnieuw te leren en voorgoed te veranderen.

Let’s do this

Nu we dit avontuur allebei aangaan, hebben we weer een overeenkomst. Iets wat ons met elkaar verbindt en dat is heel fijn. We kunnen elkaar stimuleren en oppeppen. Elkaar op de hoogte houden van onze ontwikkelingen. Kijken wat het ons gaat brengen.

Ik heb er in ieder geval heel veel zin in en jij, denk ik, ook. Ik kan alleen maar zeggen: ‘LET’S DO THIS’.
Laten we er een geweldig avontuur van maken.

Ik wens je een heel fijne week en spreek je snel.

 

Liefs Ellen

Hoe gaat het nu met mijn manuscript?

Hoi Ellen,

Hier ben ik dan weer met een nieuwe brief. Je moest er even een weekje langer op wachten dan de bedoeling was, maar gelukkig vond je dat niet erg.

Een kink in de kabel – de griep

De reden dat je wat langer moest wachten, was dat ik een zware griep te pakken had (zoals jij natuurlijk al wist, maar de rest van de lezers nog niet 😉). Het is lang geleden dat ik het op deze manier had. Na de vorige keer heb ik besloten dat ik mijzelf daar tegen zou proberen te wapenen door de jaarlijkse griepprik te halen – een voordeel van werken in het onderwijs. Dat gaat al een paar jaar goed, maar dit jaar dus even niet.

De geweldige uitvinding die Netflix heet

Ik wil hier geen reclame gaan maken hoor, maar wat was ik vorige week extra blij met Netflix. Ik heb gewoon in een week tijd een hele serie gebingewatcht. Het leuke is ook dat deze serie gebaseerd is op een boek. Daar houd ik altijd wel van. Alhoewel ik normaal dan wel graag eerst het boek wil lezen, maar dat loopt soms even anders. Welke serie ik gekeken heb? Het was “Anne with an E”. Ik houd altijd wel van series die zich in die oude tijd afspelen.

Heb jij trouwens ook wel eens, wanneer je een serie kijkt, dat je dan denkt dat jouw verhaal het ook zo goed zou doen op een scherm? Of is dat alleen maar mijn fantasie die dan met mij aan de haal gaat, haha? Het boek dat ik dit jaar wil gaan uitgeven, zou erg geschikt zijn om te verfilmen. Het is echt zo’n avonturenverhaal dat ook nog eens goed te verdelen is in kleine stukjes – voor een echte kinderserie. Ach, a girl can dream 😉…

Hoe staat het nu eigenlijk met dit manuscript?

Over het manuscript gesproken, haha. Zoals ik in mijn vorige brief vertelde, heb ik het uitgeprint. Ook heb ik het inmiddels een eerste keer doorgelezen en heb al wat dingen ontdekt die niet meer kloppen. Eén van die fouten kwam inderdaad door het verschuiven van hoofdstukken, waar ik al een beetje bang voor was, maar dat geeft niet. De fout is ontdekt. Andere ‘fouten’ zitten meer in het feit dat mijn verhaal door het vele schrappen hier en daar wel heel kort door de bocht is. Overbodige stukken zijn er terecht uitgehaald, maar nu mist het op sommige plekken echt wel wat. De kunst is nu om goede tekst toe te gaan voegen. Het moet dus niet overbodig zijn, maar juist een perfecte aanvulling. Hiervoor ben ik het manuscript nog een keer aan het lezen en in de kantlijn aantekeningen aan het maken.

Proeflezer

Ook vertelde ik dat mijn manuscript naar de laatste jeugdige proeflezer zou gaan. Dat is gelukt. Ik heb nog niet heel veel gehoord en ik weet ook nog niet of hij het boek al uit heeft. Toch heeft hij, toen ik hem vorige week zag, mij even kort ingefluisterd dat het boek leuk is. Dat was al heel fijn om te horen. Volgende keer hoor ik misschien wel meer.

Toch nog een extra proeflezer voor mijn manuscript

Misschien heb ik het wel eens gezegd, maar wij zijn hier in huis echte boekenwurmen. Mijn oudste heeft het van mijn man en mij overgenomen en zelfs de jongste – die net in groep 3 heeft leren lezen – vindt het helemaal leuk om te doen. Heerlijk is dat!

Ondanks het feit dat mijn oudste zoon, nu net 11 jaar geworden, bijna alles leest wat los en vast zit, bleef hij stug weigeren om mijn boek te lezen. Hij wilde gewoon niet. Ik weet niet echt waarom (alhoewel ik wel een vermoeden heb – iets met niet tegen zijn moeder durven zeggen als hij het helemaal niks vindt, haha) en ik heb het vaker geprobeerd, maar ik had het al opgegeven. Vertelde hij mij zondag opeens dat hij mijn verhaal wil lezen. Happy mama hier. Ik vind het superleuk! Nu maar hopen dat hij het ook leuk vindt 😉.

Lente

Ik wil mijn brief afsluiten met het melden dat ik zo blij ben dat het nu echt lente is. Je hebt van die echte wintermensen, maar daar hoor ik niet bij. Ik houd van de lente! Het jaargetijde waarin de zon krachtiger wordt, dat de natuur groen wordt, dat de bolletjes boven de grond komen en het moment dat je je winterjas voor langere tijd weer op kunt bergen. Heerlijk vind ik dat!

Wat ik ook fijn vind, is dat de lente veel mensen weer blij en vrolijk maakt. Het idee dat we de koude en soms wat sombere winter achter ons hebben gelaten en dat we richting de zomer gaan… Wie wordt daar niet blij van? Ik in elk geval wel. En jij hopelijk ook…

Tot zover weer mijn brief van deze week.

Geniet van het prachtige weer en tot snel weer!

Liefs, Sandy

Ik heb weer genoten van Sandy’s brief. Als je meer over en van haar wilt lezen, klik dan hier!

Steeds een stapje dichterbij

steeds een stapje dichterbij

Hey Sandy,

Vorige week hadden de kinderen vakantie en had ik dus alle tijd om te genieten van jouw brief. Zoals altijd heb ik ervan genoten. Superleuk om te lezen hoe jij bezig bent met jouw schrijfactiviteiten en alles wat op je pad komt.

De ervaring van mijn e-book

Je vroeg in je brief hoe ik de lancering van mijn e-book heb ervaren. Het was een heerlijk moment, dat kan ik je wel vertellen. Erg speciaal om te zien hoe jouw boek voor iedereen beschikbaar is. Nog leuker om terug te krijgen dat mensen je boek hebben gekocht en/of hebben gelezen.

De eerste reacties zijn positief, dus dat is heel fijn. Al ben ik zelf helemaal tevreden en blij met het resultaat, het is toch spannend hoe de lezers erover denken. Misschien zijn zij juist niet zo enthousiast. Tja, dan komt het impostersyndroom om de hoek kijken. Onzekerheid of anderen wel net zo genieten van je verhaal als jij deed tijdens het schrijven ervan.

Jouw manuscript

Wat goed dat je je herschrijfwerkzaamheden weer hebt opgepakt. Ik kan me voorstellen dat het best even een drempel was waar je overheen moest. Het was inmiddels alweer een hele tijd geleden dat je ermee bezig was.

De aantekeningen van de redacteur verwerken is een hele klus, daar weet ik alles van, hihi. Maar het wordt er inderdaad alleen maar beter van en dat is nou precies de bedoeling. De eerste keer dat ik een verhaal terugkrijg vol aantekeningen moest ik echt slikken. Het lijkt wel alsof je niets goed hebt gedaan. Toch is dat niet het geval. Daarom is het ook zo fijn en belangrijk om een goede redacteur te hebben die met je meekijkt.

Een boek schrijf je niet alleen

Ik heb geleerd dat je niet alleen een boek schrijft, maar dat je dat met een aantal mensen doet. Het fijne is dat je het niet helemaal zelf hoeft te doen. Je mag dingen uit handen geven. Dat geeft een fijn gevoel. Samen kom je immers verder dan alleen.

Jarenlang had ik de overtuiging dat ik het best zelf kon, dat ik niemand nodig had. Dat gaat trouwens nog heel wat verder terug, maar dat is iets anders. Het is een instelling, een waarheid die ik mezelf heb aangepraat, waardoor ik het heel lang lastig heb gevonden om om hulp te vragen.

Spannende fase

Deze laatste herschrijfronde is toch weer spannend. Er is tenslotte het een en ander veranderd aan je verhaal. Er zijn zelfs hoofdstukken verwisseld en hele scènes geschrapt. Het helpt zeker om je verhaal uit te printen en nogmaals rustig met een pen in de aanslag door te lezen. Waarschijnlijk zijn her en der toch nog wat foutjes ingeslopen, dingen die je over het hoofd hebt gezien.

Ook het proeflezen is een spannend moment. Wat vinden de proeflezers van het verhaal? Hebben ze nog tips of aanvullingen? Vinden ze het spannend? Kortom, zal het verhaal gaan aanslaan bij het publiek? (in jouw geval bij de kinderen) Allemaal dingen die nog wat onzeker zijn, maar waarvan je hoopt dat het positief uitpakt. Ik ben ervan overtuigd dat dat zo zal zijn.

Goede tips voor beginnende schrijvers

In jouw brief geef je veel tips voor de beginnende schrijver. Ook onderstreep je het belang van een redacteur. Ik begrijp dat heel goed, al kan ik me ook voorstellen dat het wel een grote stap is om er een in te schakelen. Er hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan en het is de vraag of je dat wilt en kunt.

Ik vind het heel bijzonder om jouw reis hierin te mogen volgen. Om te zien hoe jij stapje voor stapje steeds dichterbij het uitgeven van je boek komt. Wie had dat gedacht? Van een idee in je hoofd naar een concreet product. Hoe cool is dat?

Nieuwe uitdagingen

Soms voel ik ineens heel sterk dat ik een bepaalde actie moet ondernemen (inspired action), daarover hoef ik jou niets uit te leggen! 😉
Als het goed is, komt er waarschijnlijk in november dus een tweede e-book. Er moet nog wel een en ander veranderd worden aan het verhaal en dat is helemaal oké. Ik weet zelf ook dat er meer uit te halen is.

Ik heb wel mijn genre gevonden: YA. Het is altijd mijn ambitie geweest om verhalen te schrijven die voor iedereen prettig leesbaar zijn. Dat jong volwassenen én volwassenen mijn verhalen graag lezen. Zelf houd ik het meest van niet al te ingewikkelde verhalen.

Hoe dat allemaal zal verlopen, is dus nog niet duidelijk, maar ik vertrouw erop dat het allemaal goed komt.

Ik wens je een heel fijne week en ik kijk uit naar jouw antwoord.

Liefs Ellen

Weer een stap verder met mijn manuscript

weer een stapje verder

Hoi Ellen,

Na een heerlijke week vakantie is het weer mijn beurt om een brief te schrijven.

Vakantie

Vorige week kwam er even geen brief en gelukkig vond jij dat prima. Ik heb namelijk kunnen genieten van een heerlijke voorjaarsvakantie met mijn jongens. Eén van de mooie voordelen van het werken in het onderwijs. En gelukkig hoef ik jou, als oud-leerkracht, niet uit te leggen dat zo’n vakantie gewoon het compenseren is van je teveel gedraaide uren. Ik heb zo’n oplaadweekje af en toe echt gewoon even nodig. Afgelopen week stond dan ook in het teken van genieten, relaxen, spelletjes spelen met mijn jongens, lekker puzzelen met zijn allen en vooral uitslapen 😉. Ik kan er weer tegenaan.

Manuscript

Ik heb inmiddels mijn één na laatste (hopelijk, hihi) herschrijfronde van mijn manuscript erop zitten. Alle aantekeningen, tips en verbeterpunten die ik had doorgekregen van mijn redacteur heb ik verwerkt. Het heeft even een jaar geduurd sinds ik met haar in zee ben gegaan, maar dat geeft niet. Ik weet hoe dat kwam (Long Covid) en het is goed. Het is wel heel fijn om nu weer van die mooie stappen te kunnen zetten. Mijn boek is alweer een stapje dichterbij.

Schrijven is schrappen

Eén van de bekendste schrijftips is: schrijven is schrappen. En dat heb ik flink gedaan. Af en toe was het even slikken als ik in de aantekeningen van Maria Genova zag dat ze hele scènes had geschrapt – en zelfs mijn hele eerste hoofdstuk (op een ministukje na). Maar ik had mijzelf voorgenomen dat zij de kenner is en ik de net-niet-meer-beginner en ik heb heel veel van haar tips doorgevoerd. Natuurlijk waren er een paar dingen die ik echt wilde behouden, het is tenslotte mijn verhaal, maar ik zag mijn verhaal met elke tip beter worden. Het is gewoon veel krachtiger geworden.

Aan het einde was het nog een keer slikken toen ik naar mijn woordenaantal keek. Laat ik het zo zeggen: mijn manuscript is behoorlijk afgeslankt, haha. Ik ben van 26.000 woorden nu teruggegaan naar iets meer 16.000 woorden. Voor de oplettende rekenaar is dat dus een verschil van 10.000 woorden…

Het klinkt misschien als heel weinig, maar ik moet er wel bij vertellen dat het om een kinderboek gaat en die zijn over het algemeen niet zo dik. Mijn verhaal is voor kinderen vanaf 9 jaar en dan is het waarschijnlijk een mooi aantal.

Mijn manuscript doorlezen

Er bestaat een kans dat er nog wel wat woorden bij gaan komen, want ik ga nu nog een keer door mijn manuscript heen om te checken of het verhaal nog overal klopt na al die wijzigingen, schrapacties en het omwisselen van bepaalde hoofdstukken. Ook wil ik nog hier en daar wat kleine dingen toevoegen waardoor mijn personages nog wat sterker eruit komen en sommige scenes nog wat spannender worden.

Hiervoor heb ik mijn manuscript uitgeprint. Natuurlijk heb ik het al een keer doorgenomen op de laptop, maar ik print het ook graag nog een keer. Mijn ervaring is dat ik er dan toch nog dingen uithaal die ik eerst over het hoofd heb gezien. Iets op papier lezen is toch anders. Met mijn pen in de aanslag neem ik de tekst nog 2 keer door. Eén keer om te ervaren of het verhaal goed loopt en één keer om vooral naar de tekst zelf te kijken. Of er geen spelfouten inzitten die ik heb gemist en dat soort dingen.

Proeflezer

Ook gaat mijn verhaal naar een laatste jeugdige proeflezer. Mijn eerdere versie is al door diverse kinderen doorgelezen en toen al goedgekeurd gelukkig, waaronder ook kinderen die mij eigenlijk niet kennen en dus geen loyaliteit naar mij voelen. Nu dan dus nog één keer langs proeflezers en dan is hij hopelijk klaar om nog een laatste keer aangepast te worden.

Nog een redactieronde

Waarschijnlijk ga ik mijn manuscript daarna nog één keer naar Maria Genova opsturen voor een laatste check en dan is hij klaar. Dat is echt een heerlijk idee en ook wel gek. Het eindpunt komt langzaam in zicht. Toch vind ik het een verstandig idee om die laatste check te doen. Veel schrijvers die hun boek zelf uitgeven doen maar één redactieronde, of zelfs helemaal niet, maar ik wil het graag goed doen. Dat zit nou eenmaal in mij. En in dit geval zullen de lezers het alleen maar kunnen waarderen, lijkt mij.

Zoutelande

Jouw boek is vorige week uitgekomen! Hoe gaaf is dat? Ik heb hem nog niet gelezen, maar dat ben ik zeker van plan. Feelgoodverhalen zijn altijd leuk om te lezen. Ik ben echt supertrots op je! You did it!

Waarschijnlijk zul jij hier nog wel over gaan vertellen in jouw volgende brief. Ik ben namelijk heel benieuwd hoe jij het hele proces hebt ervaren en hoe het voelt om nu echt via een uitgeverij te zijn uitgegeven. De kleine meisjesdroom die is uitgekomen!

Nieuwe uitdaging

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je ook nog een verhaal hebt opgestuurd naar Elly. Daar had je inderdaad nog niet eerder over verteld. Ik vind het heel goed dat je op je gevoel afgaat en actie onderneemt. Niet geschoten is altijd mis en zoals jij al zo mooi zei: Wat nou als het wél lukt? Ik ben heel benieuwd of je hier in jouw volgende brief ook al wat meer over kunt vertellen.

Zoals je kunt zien, kan ik niet wachten tot ik volgende week jouw brief weer kan lezen.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Sandy heeft haar eigen website waarop ze nog veel meer leuke verhalen deelt. Klik hier om deze te lezen.

 

 

 

 

Spannende maand

spannende maand

Ha Sandy,

 

Heerlijk, die vorige brief. De energie spatte er vanaf. Ik heb dan ook weer ontzettend genoten.

Een voor een

Stiekem was ik blij te lezen dat jij ook niet alles tegelijk kunt en doet, hihi. Ik snap zeker wat je bedoelde. Toch heb ik veel respect voor jou, omdat jij naast je werk ook nog zoveel andere dingen kunt ondernemen en al die plannen in je hoofd hebt. Heel knap vind ik dat.

En je hebt helemaal gelijk, hoor. Het is beter om dingen een voor een af te maken, voordat je weer aan iets nieuws begint. Helaas lukt mij dat meestal niet. Ik ben toch echt erg impulsief en vlieg soms zo weer in iets nieuws. Dat maak ik mezelf althans wijs. 😉

Spannende maand

In je vorige brief schreef je dat deze maand twee boeken zullen verschijnen. Jammer genoeg gaat dat niet lukken met mijn autobiografie. Momenteel zit Esther in de lappenmand en daardoor lukt het haar niet om alles van haar lijstje uit te voeren. Dat is helemaal oké. Gezondheid staat voorop en wat in het vat zit, verzuurt niet.

Mijn e-book komt 22 februari uit. Ook dat heeft enige vertraging opgelopen. Inmiddels heb ik geleerd dat dingen nooit gaan zoals je van te voren had bedacht, dus ook hier kan ik makkelijk mee omgaan. Het is niet erg dat het iets langer duurt, want het komt gewoon op een ander moment. Des te langer kan ik de spanning opbouwen! 😊

Nieuwe uitdaging

Heb ik je al verteld dat ik een nieuw verhaal heb ingestuurd naar Elly? Dat weet ik eerlijk gezegd even niet meer. Nou ja, bij dezen heb ik het dan misschien twee keer verteld. Hopelijk krijg ik hier binnenkort nieuws over. Het voelde goed om actie te ondernemen, toen ik de oproep op Facebook voorbij zag komen. Niet geschoten, is altijd mis, nietwaar?

Zo daag ik mezelf dus continu uit om stappen te zetten. Ik kan nu denken: wat als het niet lukt? Maar ik kan ook denken: wat als het wél lukt? Dat laatste is natuurlijk veel gaver! Ik hoop dat ik je snel meer hierover kan vertellen.

Schrijfbuddies

Wat een super tof idee om een community op te richten voor schrijvers (en lezers). Hoe cool om je eigen schrijfcursus te ontwikkelen? Ook al is dat nu nog iets voor in de (nabije) toekomst, de plannen zijn er en daar gaat het om.

Sowieso is het geweldig om dat samen met iemand te doen die dezelfde passie deelt. Bovendien kom je samen vaak verder en het is ook nog hartstikke gezellig. Een win-win-win situatie zou ik zeggen. Ik ben erg benieuwd wat er allemaal uit jullie koker tevoorschijn komt en volg jullie met veel plezier. Goed bezig.

Manuscript

Goed dat je je manuscript weer hebt opgepakt. Ik weet niet of jij dat gevoel herkent: dat het een te ver van je bed show lijkt en het vervolgens voor je blijft uitschuiven. Zo voelt het in ieder geval soms voor mij. Waarschijnlijk heeft dat alles te maken met geen helder einddoel.

Op het moment dat je niet goed weet wat je wanneer wilt doen, is het te vaag. Ik denk dat corona bij jou ook een groot aandeel heeft gehad in de vertraging die je hebt opgelopen met je manuscript. Super goed dat je nu weer begonnen bent. Ik hoop dat het vuurtje weer flink is opgelaaid en je lekker bezig bent met het verbeteren van je verhaal. Jou kennende komt dat helemaal goed.

Succesplanner

Het klinkt alsof het erg fijn is om met de succesplanner te werken. Zo kun je in een oogopslag zien wat je al bereikt hebt en wat je meeneemt naar de volgende maand. Iedere keer denk ik dan: dat moet ik ook doen, maar het komt er toch niet van. Het past op de een of andere manier niet bij mij.

Anderen helpen

Tja, wat betreft die plannen. Die zullen nog even moeten wachten, denk ik. Er spelen wat andere dingen waar ik eerst mijn aandacht op wil richten. In een later stadium kan ik er meer over delen. Dat klinkt erg geheimzinnig, hè? 😉

Ik vind het heel belangrijk om anderen te kunnen en mogen helpen. Dat is een van mijn drijfveren. Altijd geweest. Liefst in de vorm van vermaak. Hoe leuk om die twee dingen met elkaar te kunnen combineren?

Dat was het weer voor vandaag. Ik ga me (mentaal) voorbereiden op de lancering van mijn e-book dat volgende week dinsdag uitkomt.

 

Tot de volgende keer.

 

Liefs Ellen

plannen genoeg

Plannen genoeg

 

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Altijd leuk om te zien hoe jij dan reageert op bepaalde dingen die ik de week ervoor in mijn brief geschreven heb.

Druk, druk, druk met allerlei plannen

Jij geeft vaker aan dat je wel eens een beetje jaloers bent dat ik zoveel dingen kan doen. Als ik dat dan lees, moet ik altijd een beetje gniffelen bij mijzelf. Natuurlijk heb ik altijd veel plannen en ben ik – in principe – met veel tegelijk bezig. Het is echter zo dat het vooral is dat er meerdere dingen tegelijkertijd lopen en in mijn hoofd zitten, maar in de praktijk doe ik echt niet alles tegelijk. Dat heb ik nooit gekund en dat trekt mijn lijf nu gewoon nog niet helemaal. Het komt er in de praktijk meer op neer dat ik mij eerst focus op 1 ding, terwijl ik de rest even “parkeer” en al snel daarna mij focus op één van die andere dingen. Als je een beetje snapt wat ik bedoel.

Dat is dan ook gelijk de reden dat ik wat langer over dingen doe. Misschien zou het verstandiger zijn om mij eerst op 1 ding te focussen en dat dan eerst af te maken voordat mijn aandacht naar iets anders gaat, maar zo zit ik niet in elkaar. Denk maar aan onze brieven, nu zo’n anderhalf jaar geleden, over het feit dat wij allebei multipotentials zijn. Af en toe zou het handiger zijn als we dat niet waren, haha. Maar het komt er gewoon op neer dat ik veel wil.

Manuscript

Zo heb ik bijvoorbeeld vorige week, sinds een paar maanden, weer eens mijn manuscript opgepakt. Ik denk dat het november is geweest dat ik daar voor het laatst naar gekeken had. Aangezien ik dit jaar in de planning heb mijn boek daadwerkelijk echt uit te gaan geven, is het voor nu slim om mij de komende periode vooral op mijn manuscript te gaan focussen.

Dit gaat dan ten koste van andere schrijfactiviteiten. Zo hebben wij het samen over een leuke schrijfwedstrijd gehad waar ik graag aan mee had willen doen, maar ik weet gewoon dat ik daar simpelweg nu de tijd niet voor heb. Ik heb nu andere plannen voor het verhaal wat ik daarvoor wilde gaan schrijven, want ja dat verhaal zit nog steeds in mijn hoofd en het wil eruit 😉. Ik heb het beloofd een ander mooi plekje te gaan geven, hihi.

Schrijfbuddies

Buiten mijn werk als leerkracht en mijn manuscript is er nog één ding dat mijn volledige focus heeft en dat is Schrijfbuddies. We zijn voor nu vooral bezig met onze Instagrampagina. Het is leuk om daar (bijna) elke dag iets op te posten en op die manier onze mede schrijfbuddies te vinden. Natuurlijk willen we die schrijfcursus nog verder gaan ontwikkelen waarover ik je al had verteld, maar ook daarvoor geldt dat onze focus daar nu nog niet het meest op ligt.

De reden daarvan? Simpel: tijd. Zoals ik al vertelde, is de komende tijd vooral mijn manuscript aan de beurt, ook voor Bernice geldt dat zij eerst een andere focus heeft, namelijk de deadline voor haar derde thriller. Hopelijk zijn we ongeveer gelijk klaar en kunnen we daarna de focus verschuiven naar onze cursus, want we hebben allebei veel zin om daarmee aan de slag te gaan. En tot die tijd zijn we lekker bezig met het opbouwen van een leuke community, in de hoop dat daar misschien ook wel onze toekomstige klanten zitten.

Plannen genoeg

Ik ben niet de enige met “wilde” plannen, want jij bent ook met van alles bezig. En dan zeg jij dat ik het druk heb 😉… Als ik mij niet vergis komen deze maand jouw boeken uit. Ontzettend gaaf en spannend! En jij vertelde dat jij ook bezig bent met een idee voor een online programma of cursus. Je hebt er nog niet veel over verteld, maar ik weet dat daar nog wel verandering in gaat komen, jou kennende. Ik ben heel benieuwd naar jouw plannen. Het is, zoals jij al zei, heel mooi om anderen te kunnen helpen met hun reis.

Mijn SuccesPlanner

Het is nu februari en dat betekent dat ik alweer een maand mijn SuccesPlanner in gebruik heb. Jij vroeg je in een eerdere brief af hoe mijn ervaringen daarmee zou zijn. Tot nu toe kan ik zeggen dat ik de planner elke week weer netjes invul en terugkijk op de vorige week. Ik vind het fijn om dat te doen en het geeft mij overzicht in mijn plannen en structuur. Dat kan geen kwaad.

Nu de eerste maand erop zit, heb ik ook al mijn eerste “check-up” ingevuld. Aan het einde van elke maand is het de bedoeling dat je even terugkijk naar je doelen en wat je allemaal hebt gedaan en bereikt. Dit is heel fijn. Natuurlijk zag ik wel dat ik dingen niet gehaald of gedaan had, maar een heel aantal dingen ook wel. Deze check-up is ook om te kijken welke dingen je mee wilt nemen naar de volgende maand. Erg handig. Ik ben tot nu toe dus erg tevreden met mijn nieuwe planner.

Zo ben ik dan weer aan het einde van deze brief gekomen. Hopelijk vond je hem weer leuk om te lezen. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord straks.

Tot snel!

Liefs, Sandy

 

Genoten van deze gezellige brief en wil je meer lezen van/over Sandy? Klik dan snel hier om verder te lezen.

 

 

Andere schrijvers helpen

andere schrijvers helpen

Hey Sandy,

Wat was het weer een leuke brief. Ik werd helemaal enthousiast tijdens en na het lezen van al jullie plannen. Heerlijk om die passie met iemand te kunnen delen. En jij hebt het geluk dat je in je directe omgeving iemand hebt waarmee je dat kunt doen.

Heel leuk idee

Ja, ik had het goed geraden en jullie nieuwe account op Instagram al gevonden voordat ik van jullie plan op de hoogte was, haha. Ik denk dat dat iets te maken heeft met mijn nieuwsgierige aard! 😉 Super leuk wat Bernice en jij willen ontwikkelen voor andere, nieuwe schrijvers.

Ik denk dat er zeker behoefte is aan een laagdrempelige cursus waarin nieuwe, onervaren schrijvers aan het handje worden meegenomen. Bijkomend voordeel is dat jullie allebei goed weten hoe het is om net te beginnen, maar ook hoe het is als je al gepubliceerd bent. Dan weet je in ieder geval waar je het over hebt. Hoe vaak zie je niet iets voorbij komen op internet, maar weet je niet of de maker van de cursus zelf ervaring heeft. Ik bedoel, papier is geduldig…

Werk aan de winkel

Ik verbaas me vaak over hoe jij het toch voor elkaar krijgt om zoveel dingen te doen. Ik kan daar best jaloers op zijn. Niet op een vervelende manier, hoor 😊. Ergens herken ik ook wel mezelf van een aantal jaren geleden. Jammer genoeg heb ik aan den lijve ondervonden dat ik het rustiger aan moest doen.

Nu het idee er is, is het tijd om stappen te zetten. Te lezen in jullie berichten zijn jullie daar ook al volop mee bezig. Ik ben uiteraard erg benieuwd hoe het er uiteindelijk gaat uitzien. Het belangrijkste is natuurlijk het plezier en afgaande op je verhalen hebben jullie dat meer dan genoeg.

Een hechte community

Eén van de andere dingen die jullie willen bereiken, is het opbouwen van een hechte community waar andere gelijkgestemden (denk aan schrijvers, journalisten, recensenten, lezers, enz.) elkaar kunnen ‘ontmoeten’ en met elkaar in gesprek kunnen gaan over wat ze zo leuk vinden: alles wat met schrijven (en lezen) te maken heeft.

Dat is inderdaad een heel mooi streven en ik hoop dan ook van harte dat jullie de komende tijd een mooie community gaan opbouwen. De eerste honderd volgers zijn er al, dus dat is een mooi begin. Ook de invalshoek met de wet van aantrekking (oftewel ‘Law of attraction) is een mooie aanvulling en geeft de community een diepere laag. Ik hou er in ieder geval van!

Een lekker gevoel

Het geeft een heel fijn gevoel om anderen te kunnen en mogen helpen met iets waar je zelf dolenthousiast over bent en waar je heel gelukkig van wordt en energie van krijgt. Dat gevoel op anderen te kunnen overbrengen, is magisch.

Zelf heb ik ook nog een idee om iets met een online programma of cursus te doen. Ik heb dat al eerder wel eens uitgesproken naar jou. Omdat het nog echt een heel klein idee is (een zaadje), ga ik er verder nog niet op in, maar het combineert twee van mijn passies. Niets mooier dan anderen te kunnen helpen op hun reis, toch?

Samenwerken is goud waard

Waar ik het in de schrijfwereld aan vind schorten, is de onderlinge concurrentie. Althans, zo ervaar ik het. Iedereen zit op zijn/haar eigen eilandje en doet z’n ding. Er is veel jaloezie, al doet men het misschien anders overkomen. Natuurlijk is dat op alle gebieden in het leven, maar aangezien wij allebei in het schrijversvak zitten, richt ik daar mijn aandacht op en zie ik die dingen vaak terugkomen.

Het lijkt mij zoveel waardevoller en leuker, wanneer men meer zou samenwerken en elkaar meer zou gunnen. Ik bedoel (en dat zegt de wet van aantrekking ook), er is meer dan genoeg. Er is ruimte voor iedereen. Je moet het alleen wel willen zien en ook echt voelen. Als je denkt in tekort, ervaar je tekort.

Een ideale wereld

In een ideale wereld zou er geen concurrentie meer zijn, zouden we elkaar upliften en aanmoedigen. Zou er geen jaloezie meer zijn en was er meer dan genoeg voor iedereen. Dat zou pas geweldig zijn, niet?

Jammer genoeg is de werkelijkheid anders. En daarin ligt voor mij ook een kans. Ik zie het zelf op deze manier, dus wanneer ik mijn realiteit kan shiften, zou mijn verhaal er ook anders uitzien. Het is dus een mooie reminder voor mezelf, haha.

Genoeg te doen

Met al deze mooie plannen en gebeurtenissen die op het programma staan, hebben wij voorlopig onze handen vol. Er is meer dan genoeg te doen. Ik heb er zin in en kijk uit naar al het moois dat komen gaat.

Heel veel succes en vooral plezier met het uitwerken van al jullie geweldige ideeën.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Schrijfbuddies: Een nieuw avontuur in schrijversland

een nieuw avontuur in schrijversland

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw eerste brief van 2022 te lezen. Er liggen een aantal leuke dingen voor ons allebei in het vooruitzicht. We gaan er, zoals jij in jouw vorige brief al zei, een topjaar van maken.

SuccesPlanner en Dromenbord

Ik vertelde in mijn vorige brief over mijn nieuwe SuccesPlanner en je kon op de foto mijn dromenbord – vision board – zien. Ik kijk elke dag even naar mijn dromenbord en visualiseer hoe mijn uitgekomen dromen er dan uit zouden zien. Zoals ze zeggen in de wet van aantrekking: jouw hersenen kennen het verschil niet tussen werkelijkheid en fictie. Dus als je maar vaak genoeg denk aan je dromen alsof ze echt zijn, zullen je hersenen daarin gaan geloven. Nou, ik zeg: Gouden Griffel, kom maar op! Onder andere 😉…

Nieuwe plannen

Ook had ik in diezelfde brief verteld dat mijn nieuwe plannen terug te vinden zijn op mijn dromenbord. Jij gaf in jouw vorige brief al aan dat je wel een idee had wat die plannen zijn. Je hebt gelijk! En dat weet ik, omdat jij mij/ons (vertel ik zo meer over) al op Instagram hebt gevonden. Leuk dat je erbij bent en met ons mee op avontuur gaat.

Wat zijn dan toch die nieuwe plannen?

Net zoals wij schrijven als gedeelte passie hebben, deel ik diezelfde passie met nog iemand. In mijn eerdere brieven noemde ik haar mijn schrijfvriendin. Dan heb ik het over mijn lieve vriendin Bernice Berkleef. De oplettende lezers zullen deze naam wellicht herkennen vanuit boekenland. Afgelopen jaar kwam zij landelijk in het nieuws doordat zij de “Gouden Strop” had gewonnen – een kleine meisjesdroom die uitkwam.

Bernice en ik hebben de afgelopen jaren wel vaker plannen bedacht en sommige daarvan hebben we ook ten uitvoer gebracht. Misschien ken jij nog wel ons project genaamd “Mystery Box TV”, waarbij we met veel plezier allerlei filmpjes maakten voor kinderen voor op ons YouTube-kanaal. Maar ja, toen kwam Corona en die 1,5m regel hielp nou niet echt met het maken van filmpjes. Met dat project zijn we toen gestopt tot we verder zouden kunnen gaan – inmiddels alweer 2 jaar geleden.

Toch bleef het kriebelen om samen iets te doen, iets waar we allebei blij van worden en waar we onze creativiteit in kwijt kunnen. Zo begonnen we een paar maanden geleden te brainstormen over wat ons volgende project zou kunnen zijn. Het moest iets zijn wat we allebei ontzettend leuk vinden en waar we niet over uitgepraat zouden raken. Alleen dan heb je iets te pakken wat je ook lang vol kunt houden. Er is één ding wat aan deze eisen voldoet en je raadt het al… dat is schrijven.

Schrijfbuddies

En zo is Schrijfbuddies ontstaan. Op Instagram zijn we te vinden onder dezelfde naam, zoals jij al hebt ontdekt 😉. Met Schrijfbuddies willen we een groep mensen bij elkaar brengen. Een community van like-minded people (zoals Kim Munnecom dat altijd zo mooi zegt) – van schrijvers, lezers, bloggers, journalisten en andere geïnteresseerden – om met elkaar van gedachten te wisselen over schrijven, schrijven en nog eens schrijven. En ook een beetje over de wet van aantrekking, omdat wij dat ook allebei heel interessant vinden.

We hebben allerlei plannen met onze Schrijfbuddies. Zo kun je op ons Instagram account 2x per week een schrijftip vinden, zetten we 1x per week iets of iemand ‘in the spotlight’, delen we mooie spreuken en affirmaties, praten we over manifestaties op Manifestatie Maandag en leren onze volgers de gezichten achter Schrijfbuddies beter kennen.

Schrijfbuddies schrijfcursus

Daarnaast zijn we ook bezig met het ontwikkelen van een schrijfcursus, speciaal gericht op de beginnende schrijver. De schrijver die hongerig is naar alle informatie die hij maar kan vinden over schrijven. De schrijver die heel graag wil weten hoe hij dat geweldige verhaal wat in zijn hoofd zit, kan vertalen naar het digitale papier. Waarschijnlijk herken je de Ellen en Sandy van een paar jaar geleden hierin, van toen wij net begonnen waren. Met Schrijfbuddies willen Bernice en ik beginners graag hierbij helpen.

De schrijfcursus staat nog echt in de kinderschoenen. We zijn pas net bezig met het ontwikkelen hiervan en doen dit naast ons werk. Je kunt je voorstellen dat het nog niet zo snel gaat, maar dat geeft niet. Ook kleine stapjes brengen je vanzelf naar de finish en we hebben geen haast. Tot die tijd hebben we de grootste lol met het bedenken van allerlei plannen en het opbouwen van een gezellige community.

Nog een heel jaar in het vooruitzicht

Voor al onze plannen – Schrijfbuddies, boeken uitgeven en jouw voornemen om meer te gaan spreken – hebben we nog een heel jaar de tijd. Maar toch klopt dat eigenlijk niet, want zoals jij al heel goed aangaf in jouw brief: waarom wachten tot een nieuw jaar om nieuwe plannen te maken. Dat vertaalt zich ook gelijk in: je hebt echt niet maar 1 jaar om al je plannen uit te voeren. Maar het is mooi om vooruit te kijken en te dromen en plannen met zo’n “leeg” jaar voor ons. Ik ben benieuwd wat 2022 ons allemaal gaat brengen.

Tot zover weer mijn brief! Ik kijk nu alweer uit naar jouw antwoord.

Liefs, Sandy

Laten we gaan knallen in 2022!

laten we gaan knallen in 2022

Hey Sandy,

Super leuk om jouw brief te lezen, de eerste van 2022. Toevallig heb ik pas een podcast opgenomen over nieuwjaar en het hebben (of niet) van goede voornemens. Voorheen was ik ook altijd erg bezig met 1 januari en wat ik vanaf dat moment zou willen veranderen.

Tegenwoordig heb ik dat losgelaten. Want waarom zou je wachten tot een bepaalde datum als je ook nu meteen kunt beginnen, toch? 😊
Maar ik ben het me je eens dat een nieuw jaar altijd speciaal voelt, al is het maar voor even…

Plannen maken

Leuk dat je weer aan het werk gaat met een planner. Ik heb er inmiddels ook een aantal ‘versleten’, maar ben tot de ontdekking gekomen dat het voor mij niet werkt. En nu kan ik zeggen dat dat flauwekul is en een kwestie van gewoon doen, maar in de praktijk komt het er op neer dat ik beter functioneer zonder.

Zo’n succesplanner klinkt trouwens wel heel gaaf. Zo hoorde ik ook iets over de Happinez planner en die ziet er ook heel mooi uit. Ik ben ook gevoelig voor dat soort dingen hoor. Als het er mooi uitziet en er staat van alles en nog wat extra’s in, ben ik al verkocht, hihi. Ik ben benieuwd hoe die planner je gaat bevallen. Daar hoor ik vast meer over, denk ik. 😉

Dromen- of visonboard?

Inmiddels zijn we allebei wel bekend met het maken van een dromen- of visionboard. Het is heel fijn om visueel te maken wat er in je hoofd speelt. Nog leuker om aan het einde van het jaar terug te kijken en te zien welke dromen zijn uitgekomen.

Dit jaar heb ik nog geen visionboard gemaakt, maar ik sluit niet uit dat ik er geen ga maken. Als ik het in mijn hoofd krijg, kan het zomaar gaan gebeuren. Het geeft vaak wel wat meer focus en helderheid en daardoor wordt het uiteindelijk gemakkelijker om doelgerichte stappen te zetten.

Het jaar om uitgegeven te worden

Hoe dan ook, er gaat sowieso iets gebeuren op het gebied van uitgegeven worden. Bij mij is dat op zeer korte termijn en ik kijk daar natuurlijk erg naar uit. In mijn hoofd speelt nog een leuk idee om mijn boek te promoten. Daar wordt aan gewerkt, zullen we maar zeggen.

Ik kijk ook heel erg uit naar jouw boek en ben benieuwd wanneer je het precies gaat uitgeven. Ik vind het erg slim dat je je niet vastpint op een datum. Je weet immers maar nooit wat er onderweg nog kan gebeuren. Hoewel het aan de andere kant ook prettig kan zijn om een streefdatum te hebben, zodat je in ieder geval ergens naartoe kan werken.

Nieuwe avonturen

En dan zijn er natuurlijk nieuwe ideeën die in je hoofd ontstaan om uitgevoerd te worden. Dat herken ik heel erg, haha. Ik krijg in de loop van het jaar ook vaak de wildste plannen en ideeën, maar weet ook dat het in de praktijk niet altijd loopt zoals je had verwacht of gehoopt. Maar daarover hoef ik jou niets uit te leggen.

Ik denk dat ik wel een klein beetje weet waar jouw nieuwe avontuur over gaat en heb dat ook op je bord gezien. Op Instagram heb ik hier ook al een en ander van mogen bekijken. Super leuk en ik hoop dat al jullie plannen zullen uitkomen.

Mijn ‘voornemen’

Al een paar jaar ben ik intussen bezig om mijn schrijfavonturen vorm te geven. Ik heb steeds gedacht dat mijn andere passie ‘spreken’ niet te combineren was met schrijven, maar heb ontdekt dat er juist wel een samenhang bestaat tussen die twee dingen.

Nu is het aan mij om hiermee veel meer naar buiten te treden en mensen mee te nemen in dit proces. Want als ik hierover niets met anderen deel, hoe kunnen ze dan begrijpen wat ik precies doe? Eigenlijk super logisch, maar voor mij toch een Aha-erlebnis.

12 maanden om te knallen

Ik wil deze brief afsluiten door positief te zijn over de twaalf maanden die voor ons liggen en waarin we veel stappen kunnen zetten om onze dromen na te jagen. Dat is het mooie, we kunnen weer aan de slag en verdergaan met onze schrijfavonturen.

Ik heb er vertrouwen in dat er ook dit jaar weer mooie dingen zullen gebeuren. Dat we onszelf als schrijver en als mens zullen ontwikkelen. Ik hoop dat we meer vrijheid krijgen om ook op andere manieren mooie dingen te kunnen doen. Om andere wensen waar te maken. De tijd zal het leren.

Ik wens je heel veel plezier en succes bij het uitwerken van al je plannen en kijk uit naar jouw brief.

Liefs Ellen

 

2022 – Een nieuw schrijfjaar

Hoi Ellen,

De kerstvakantie is weer voorbij. Aan mij de eer om de eerste brief van het nieuwe jaar te mogen schrijven. Ik heb er weer veel zin in!

Nieuw (schrijf)jaar

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het altijd wel iets bijzonders hebben: zo’n nieuw jaar. Eigenlijk is het iets geks, want het is maar 1 dagje later dan 31 december, maar toch een wereld van verschil. Tenminste voor mijn gevoel. Dit jaar ook weer. Ik werd 1 januari wakker en had het gevoel dat er weer een heel nieuw jaar op mij lag te wachten. Helemaal blanco… Een nieuw jaar waarbij ik met allerlei nieuwe plannen aan de slag kan gaan of plannen van vorig jaar een nieuw leven in kan blazen. Op de één of andere manier voelde het even alsof alles mogelijk was.

Ik zeg was, want inmiddels is het alweer 10 dagen later en is de echte magie er wel weer een klein beetje af. Niet dat ik niet bruis van de plannen, hé je kent mij inmiddels langer dan vandaag, hihi, maar je snapt hopelijk wel wat ik bedoel.

Nieuw jaar = nieuwe planner

Ik heb een paar jaar een Purpuz Planner gehad, zoals je misschien nog wel weet. Daar heb ik altijd met veel plezier in “gepland”. Vorig jaar mocht ik van Purpuz de familieplanner uitproberen, maar daar kon ik toch niet echt mijn ei in kwijt, zoals in de planner. Daarom besloot ik voor dit jaar over te stappen op wat nieuws.

Succesplanner

Het is voor 2022 een Succesplanner geworden. Een prachtige planner, verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen, die best wat raakvlakken heeft met de Purpuzplanner, maar toch ook wel andere elementen bevat.

Maandag ben ik officieel gestart in deze nieuwe planner. Ik weet het, ik heb zo’n anderhalve week gemist, maar ik heb echt even gewacht tot na de kerstvakantie. Ik kon mij weer lekker uitleven met allerlei doelen die ik voor mijzelf heb, waarbij ik zelfs tot 5 jaar vooruit mocht kijken. Iets wat ik niet gewend ben van mijn vorige planners, maar het is wel erg interessant. Wat mijn plannen voor de komende 5 jaar zijn, ga ik hier nog niet verklappen – er kan immers nog een hoop veranderen – maar het was erg leuk om hierover na te denken. En het is vast geen verrassing dat ik uiteraard ook veel schrijfplannen heb 😉…

Dromenbord

Wat ik ook vandaag gedaan heb in mijn nieuwe planner is het maken van een dromenbord. Bij de wet van aantrekking beter bekend als een visionboard. Vorig jaar had ik er al eentje gemaakt, tijdens het volgen van de Good Place van Cynthia Houben, maar dat is alweer een jaar geleden. Ik vind het mooi om het nieuwe jaar te starten met een nieuw dromenbord. Sommige dingen komen weer terug, omdat ik die “dromen” nog niet heb bereikt, maar ik heb er ook nieuwe dromen opstaan.

Ook heb ik het iets anders aangepakt dan de vorige keer en heb er ook meer kreten tussendoor geplakt, zoals “lekker genieten” en “rust” en “family time”. Het draait niet alleen maar om de grote dingen, het zijn namelijk de “kleine” dingen die er het meeste toe doen, in mijn ogen althans. Ik ben in ieder geval zeer tevreden met het resultaat. Nu alleen nog maar elke dag even lekker wegdromen bij mijn dromenbord 😊…

Uitgeefdroom

Natuurlijk mag op mijn nieuwe dromenbord mijn uitgeefdroom niet ontbreken, want dit jaar wordt mijn jaar – het jaar waarin ik dan toch echt mijn boek wil gaan uitgeven. Met nog 355 dagen te gaan, moet dat toch gaan lukken. Ook heb ik op mijn dromenbord gelijk maar even een plaatje van een gouden griffel geplakt, onder het kopje: Durf te dromen!

Ik heb nog geen nieuwe deadline durven bepalen, maar ik zou het boek heel graag net voor of in de zomer willen uitgeven. Het is echt zo’n lekker vakantieverhaal, dus een betere timing dan dat kan eigenlijk niet. Duim je met mij mee dat het gaat lukken?

Nieuwe avonturen

En natuurlijk zou ik ik niet zijn, als ik niet nieuwe avonturen in mijn hoofd heb voor dit nieuwe jaar. Het is nog veel te vroeg om daar hier iets over te zeggen, maar zodra dit kan, zal ik dat uiteraard gaan doen. Maar als je heel goed naar mijn dromenbord kijkt, kun je misschien een kleine hint hiervan vinden…

Tot zover deze eerste brief van 2022! Op naar weer een nieuw jaar vol brieven. Ik kijk nu alweer uit naar de volgende!

Tot snel!

Liefs, Sandy

 

 

 

Mijn schrijfplannen voor 2022

mooie schrijfplannen voor 2022

Hey Sandy,

Wederom heb ik genoten van jouw brief. Wij appen ook regelmatig naar elkaar en ik geef in onze appjes ook vaker aan dat ik het zo ontzettend leuk vind dat wij elkaar gevonden hebben. Het blijft, zelfs na ruim twee jaar, enorm fijn om onze grootste passie met elkaar te delen. Grappig dat onze lezers dachten dat wij elkaar al ontmoet hadden, terwijl dit juist niet zo is.

Eén van mijn voornemens voor het nieuwe jaar is dat onze ontmoeting zal plaatsvinden. Hoe en wat dat weet ik niet, maar dat zal de tijd wel uitwijzen, denk ik (gevalletje: trust the universe…😊).

Jouw terugblik

Het is bewezen dat het stellen van doelen ervoor zorgt dat je sneller in actie komt en je dus eerder dingen zult bereiken. Nou, dat is echt iets voor ons. Dat zijn typische voorbeelden van zaken manifesteren. Helemaal in het teken van de wet van aantrekking.

Ik vond het erg knap dat je zo eerlijk durfde te zijn en toegaf dat je best een aantal gestelde doelen voor dit jaar niet hebt bereikt. Natuurlijk is dat, gezien jouw lichamelijke gesteldheid, heel goed te verklaren en te begrijpen. Dat neemt echter niet weg dat het behoorlijk teleurstellend kan zijn om te bekennen dat het je niet gelukt is om al je doelen te bereiken.

Geleerde lessen

Aan de andere kant kun je het zien als een mooi leerproces. Hoewel we geneigd zijn te denken dat we alles kunnen bereiken als we onze gedachten er maar op richten, is dat toch niet altijd realiteit. Soms gebeuren er dingen die je niet had kunnen voorzien of had het universum iets anders voor je in petto. Het is belangrijk om erop te vertrouwen dat dat ook zo is. Dat er iets mooiers op je pad komt.

In je brief geef je zelf al aan dat je ook van niet behaalde doelen veel geleerd hebt. Accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn is daar een voorbeeld van. Niet blijven hangen in hetgeen dat niet gelukt of behaald is. Hoe moeilijk dat ook is.

Winnen van schrijfwedstrijden en veel schrijfplezier

Een heel mooi doel heb je in ieder geval behaald dit jaar: het winnen van een schrijfwedstrijd. Nogmaals, echt geweldig. Het is je zo gegund. Zo leuk om je naam op een e-book te zien. Ik weet hoe het voelt om gepubliceerd te worden (jij ook trouwens, want we staan samen in de bundel Magie & Tovenaars).

Het zou helemaal te gek zijn om nog een schrijfwedstrijd te winnen of om in een bundel gepubliceerd te worden. Een ander behaald doel is het hebben van veel schrijfplezier. Uiteindelijk is dat het belangrijkste. Als je geen plezier meer hebt in de dingen die je doet, is er iets mis. Hopelijk blijft het plezier met stip op nummer één staan. Daar gaan we voor!

Mooie nieuwe doelen en plannen

Superleuk dat je mag recenseren voor Hamley Books, wie weet waar het toe leidt (misschien is dat ook jouw gedachte, haha 😉). Nu kun je alsnog boeken recenseren, iets wat je eigenlijk dit jaar ook graag meer had willen doen. En ook nog voor een superleuke uitgever. Win-win situatie dus.

Meer bloggen staat nu ook op je to do lijstje. Dat lijkt me een heel mooi streven. Ik lees jouw blogs namelijk graag en kijk uit naar al jouw mooie verhalen. En niet te vergeten het uitgeven van je eigen kinderboek. Dat is een heel bijzonder doel. Ik weet zeker dat het je gaat lukken.

Mijn plannen

Je weet al dat het begin van 2022 voor mij speciaal gaat worden. Er komen namelijk twee verhalen uit. Het eerste is het uitkomen van mijn herschreven autobiografie bij Droomvallei Uitgeverij en het tweede is het lanceren van mijn feelgood e-book bij HIP Publishing. Momenten waar ik heel erg naar uitkijk.

Natuurlijk hoop ik dat het niet bij deze twee spectaculaire momenten zal blijven. Er is meer dan genoeg ruimte voor andere geweldige dingen. Dus, kom maar op! 😊

Schrijfwedstrijden

Één van de doelen die ik mezelf gesteld had voor dit jaar was het meedoen aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden. Nou, daar ben ik in ieder geval in geslaagd. Ik heb aan héél veel schrijfwedstrijden meegedaan. Het doel om regelmatig op de long- of shortlist te komen of zelfs een wedstrijd te winnen, is helaas minder goed geslaagd.

De conclusie is dat het beter is om me op een aantal schrijfwedstrijden te richten en daarvoor topverhalen af te leveren. Niet meer overal aan meedoen en alles maar half inleveren. Waarmee ik overigens niet bedoel te zeggen dat het slechte verhalen waren. In potentie waren ze goed, maar ze hadden veel beter kunnen worden als ik er meer tijd aan had besteed. Een goede les dus.

Werken met proeflezers

Om mijn verhalen naar een hoger niveau te tillen, wil ik komend jaar gaan werken met proeflezers. Hiervoor heb ik een speciale pagina op mijn website gemaakt en dit vandaag ook op social media geplaatst. Het heeft nog niet heel veel opgeleverd, maar ik heb in ieder geval twee reacties gehad.

Ik fantaseer altijd dat nieuwe ideeën meteen als een malle lopen, maar meestal moet ik mijn verwachtingen bijstellen, hihi. Tevreden zijn met en dankbaar zijn voor de mensen die de moeite hebben genomen te reageren op mijn oproep. En vandaaruit verder kijken. Dat lijkt me de beste weg…

Zin in het nieuwe schrijfjaar

Verder maak ik niet al teveel plannen en laat ik dingen op z’n beloop. Ik heb mijn manuscript ook weer van de digitale plank gehaald en ben van plan (ja alweer 😉) om aankomend jaar echt grote stappen hiermee te gaan maken.

Daarvoor ben ik zelfs een challenge aangegaan met een collega schrijfster, super leuk. Ik houd je uiteraard op de hoogte over dit proces.

Nou, dat was het weer voor dit keer. Ik wens je weer veel leesplezier en wens je een heel fijne kerst. Maak er, ondanks de maatregelen, een mooie tijd van met je gezin.

Liefs Ellen

Terugblik 2021

terugblik 2021

Hoi Ellen,

Deze week is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Nummer 111 van onze briefwisseling alweer, een mooi getal met een prachtige symboliek – echt iets voor ons.

Het is inmiddels al december

We zijn alweer halverwege de laatste maand van het jaar. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het toch altijd speciaal als er weer een jaar op zijn einde loopt. Een moment om even stil te staan bij alles wat er is gebeurd en wat je allemaal van plan was om te gaan doen.

Terugblik om mijn doelen voor 2021

Sinds ik een website heb waar ik op blog ben ik nog wat bewuster bezig met mijn doelen voor het komende jaar en kijk ik ook bewuster terug op mijn vorige doelen. Ik vind het leuk om ze op papier te zetten met de mooiste plannen, wetende dat ik heus niet alles ga halen, maar ik vind het goed om mijzelf uit te dagen en wil het niet te klein houden. Afgelopen jaar heb ik natuurlijk ook weer allerlei doelen opgesteld, maar dat was in een periode waarin ik net ziek was geweest en nog de illusie had dat het snel over zou zijn en ik weer volle bak ertegenaan zou kunnen. Zoals wij allebei weten, is dat iets anders gelopen. Het is dan ook geen verrassing dat ik veel doelen niet heb behaald, maar daar heb ik echt vrede mee. Wie weet is het wat voor volgend jaar…

Terugblik op niet behaalde doelen

Ik zal hier niet alles helemaal gaan benoemen, want dat zal ik uitgebreider doen in een aparte blogpost, maar ik wil toch even kijken naar doelen die ik niet heb behaald… En dan vooral met de gedachte dat ik die mooi voor komend jaar kan bewaren.

Zo wilde ik bijvoorbeeld elke maand een recensie van een boek plaatsen. Boeken heb ik genoeg gelezen dit jaar, daar lag het niet aan, maar ik had echt geen puf om er wat zinnigs over te gaan moeten schrijven. Toch is dit wel iets dat blijft kriebelen, omdat ik het zo leuk vind en ik merk dat mijn eerdere recensies nog steeds gelezen worden. De reden dat ik hem nu noem, is dat ik in contact ben met uitgeverij Hamley Books. Jammer genoeg niet voor mijn eigen jeugdverhalen, maar omdat ze mensen zochten die het leuk vinden om recensies over hun jeugdboeken te schrijven. Nou, dat leek mij wel wat! De komende weken ga ik meer over de plannen van de uitgever horen en dan zal ik waarschijnlijk regelmatig met een recensie op mijn website komen. Ik heb er nu al zin in! 

En natuurlijk mag hier ook niet mijn niet-uitgegeven boek vergeten worden. Ik heb het vaker benoemd, dus zal er niet al te veel meer over zeggen nu, maar dit doel – het uitgeven van mijn eigen jeugdboek – is zeker iets dat op mijn doelenlijst voor 2022 gaat komen!

Terugblik op behaalde doelen

Hierboven staan een paar voorbeelden van niet behaalde doelen, maar gelukkig heb ik er ook veel wel behaald. Het verraste mij eigenlijk nog hoeveel dat er waren als ik eerlijk ben. Een positieve verrassing! Even een paar waar ik bij stil wil staan…

Ik wilde in 2021 meedoen aan een schrijfwedstrijd. Net als jij vind ik het heel leuk om aan schrijfwedstrijden mee te doen, dus dit mocht begin dit jaar niet op mijn doelenlijstje ontbreken. Ik moest echter begin 2021 al snel besluiten om dit doel te laten varen. Toch besloot ik dat ik er wel aan eentje mee wilde doen, omdat dit genre mij heel erg trekt. Tijdens het kiezen van dit doel en het schrijven van mijn verhaal heb ik nooit durven dromen dat het één van de winnende verhalen zou gaan zijn en in een superleuke verhalenbundel terecht zou gaan komen. En dan heb ik het natuurlijk over de bundel “Zon, Zee en Zomerkriebels”. Nog steeds iets waar ik echt supertrots op ben!

Verder heb ik elk jaar weer als doel dat ik heel veel schrijfplezier wil hebben. En ook dat doel heb ik weer behaald. Ik heb dan misschien minder geschreven dan dat ik van tevoren had gedacht, maar ik ben mijn schrijfplezier nooit verloren. Gelukkig maar!

Vooruitkijken

Na een korte terugblik op mijn schrijfjaar, wil ik ook alvast een beetje vooruitkijken. Net heb ik al genoemd dat ik mijn jeugdverhaal in eigen beheer wil gaan uitgeven en dat ik recensies ga schrijven voor uitgeverij Hamley Books, maar natuurlijk borrelen er alweer nieuwe plannen.

Zo heb ik mijzelf bijvoorbeeld voorgenomen dat ik toch echt wil gaan proberen met meer regelmaat nieuwe blogposten te gaan schrijven. Iets wat ik mij al vaker heb voorgenomen, maar het nu ook wil gaan doen. Die recensies gaan mij daar al een beetje bij helpen, maar ook wil ik meer andere dingen gaan delen.

Ik heb natuurlijk nog wel meer ideeën, maar daarvoor moet je straks mijn uitgebreide blogpost gaan lezen die in januari uit zal gaan komen, haha. Dat is er dan alvast weer eentje extra 😉…

Tot zover mijn verhaal. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

 

 

 

 

 

 

Oefenen, oefenen, oefenen!

oefenen, oefenen, oefenen

Hey Sandy,

Dank je wel voor jouw mooie brief. Ik glunderde tijdens het lezen. Zo fijn om iemand te hebben die precies weet waar ik mee bezig ben en dezelfde dingen (angsten, onzekerheden, twijfels, frustraties, maar ook euforie, blijdschap, trots, enz.) meemaakt. Dat schept een band en het is gewoon leuker om dit soort dingen met iemand te kunnen delen.

Nanowrimo 2021: de einduitslag

Op het moment van schrijven is het december en is de NaNoWriMo 2021 dus officieel voorbij. Jij zit aan een mooi rond getal van 10.000 woorden en ik ruim 34.000 woorden. Hoewel we volgens de voorwaarden van de NaNoWriMo niet voldaan hebben aan het aantal te schrijven woorden, wij vinden zelf dat we geslaagd zijn! En daar gaat het om.

Het was flink aanpoten, maar ik moet bekennen dat het hebben van zo’n strakke deadline mij wel bovenmatig stimuleert, haha. Uiteindelijk heb ik mijn verhaal voor de Kobo Schrijfwedstrijd keurig op tijd ingeleverd. Zelfs een dag te vroeg 😉. In de bevestigingsmail stond dat er maar liefst 85 novelles zijn ingeleverd. Het wordt dus flink duimendraaien en nagelbijten. Hoe het ook afloopt, ik ben super blij met en trots op het eindresultaat, ongeacht de uitkomst.

Hetzelfde leesvoer

Ik vind het super leuk dat wij ook nog eens dezelfde boeken lezen. Jij bent nu nog volop bezig om het boek van Willemijn Welten (‘Manifesteren kun je leren’) te lezen en ik ben er inmiddels voor de tweede keer aan begonnen. Ik merk dat ik dat soort boeken vaak meerdere keren moet lezen om de inhoud goed tot me te laten doordringen. Alsof het de eerste keer niet helemaal binnenkomt. Misschien een beetje gek, maar zo is het wel.

Tot nu toe is het inderdaad een erg interessant boek. Willemijn beschrijft op een prettige, nuchtere manier hoe zij de wet van aantrekking en het manifesteerproces in haar leven integreert. Zoals jij het mooi benoemde: ‘manifesteren is de kunst om je dromen te realiseren’. Toch is dat niet zo gemakkelijk als het lijkt, tenminste dat vind ik. Iets verlangen, erop vertrouwen dat het komt en vervolgens loslaten is voor mij geen piece of cake. Precies wat je schreef, als het zo gemakkelijk was, zou iedereen zijn droomleven leven en dat is gewoon niet realistisch.

Lekker oefenen en ermee bezig zijn

Hoewel ik heel ver wil en kan meegaan in de wet van aantrekking heb ik toch ook mijn bedenkingen. Al ben ik er wel honderd procent van overtuigd dat jij invloed hebt op je leven. Dat je zelf voor een groot gedeelte kunt bepalen hoe het verloopt. Belangrijk daarbij is wel dat je gelooft in jezelf en jouw talenten/kwaliteiten. Als jij dat namelijk niet doet, hoe kunnen dingen dan lukken?

Ik ben er gewoon lekker mee bezig, lees er veel over, oefen ermee en soms lukken dingen wel en andere keren niet. Het is heerlijk om te weten dat je hiermee kunt en mag experimenteren. Dat het niet moet, maar dat het mag. Extra leuk is het natuurlijk als bepaalde dingen precies zo uitkomen als je van te voren had bedacht, al is vaker zo dat dingen net even anders uitpakken en dat is ook helemaal oké.

Signalen van het universum

Grappig dat jij het daarover hebt. Ik zie ook heel regelmatig dubbele getallen. Ik hoop dat het inderdaad tekenen zijn dat ik op de goede weg zit, maar eigenlijk heb ik daar geen signalen voor nodig. Ik voel het gewoon, al klinkt dat misschien ietwat wazig, hihi.

Het andere wat je benoemde is dat je bij anderen ziet dat hun manifestaties uitkomen en hoe dat ook iets zegt over jouw manifestaties. Daar ben ik het helemaal mee eens. Als anderen het kunnen, waarom zou het ons dan niet lukken, toch? Wij zijn super goed bezig en daar mogen we best trots op zijn. Of we nu wel of geen signalen van het universum ontvangen.

Nieuwe cursussen

Ja, ik heb het mezelf weer eens niet gemakkelijk gemaakt, haha. Dat doe ik mezelf aan en dat is prima. Ik houd wel van een uitdaging en ik houd ook van afwisseling. Mezelf vervelen doe ik dan ook zeker niet. De schrijfcursus is echt érg leuk en waardevol. Helemaal wanneer de resultaten zo goed zijn. Dat scheelt ook.

De cursus over stress en burn-out is er één die me op het lijf is geschreven. Ik weet namelijk precies wat stress met je lichaam (en geest) kan doen. Om in mijn podcast zoveel mogelijk waarde te kunnen bieden, leek het me een mooie aanvulling om deze cursus te volgen. Wie weet wat het me nog brengen zal. Ik denk altijd maar zo: het is niet voor niets op mijn pad gekomen…

Ik ga weer snel verder met manifesteren, studeren, schrijven en lezen. Kortom; ik hoef me geen seconde te vervelen.

Ook voor jou een heel fijne week met mooie manifestaties en andere fijne dingen. Geniet van het proces.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Manifesteren kun je leren

manifesteren kun je leren

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief vorige week! Het is zo mooi om te lezen waar jij allemaal mee bezig bent. Ik geniet met je mee!

Eindstand NaNoWriMo

Ik schrijf jou deze brief op de laatste dag van NaNoWriMo – een dag waarbij de meeste schrijvers nog even flink een eindspurt proberen te maken in de hoop de finishlijn van 50.000 woorden te kunnen halen. Vorig jaar was ik een dag voor de ‘finish’ al klaar en dat gaf een fijn gevoel. Dit jaar heb ik al halverwege besloten niet eens meer een poging te gaan wagen – en ook dat besluit geeft een fijn gevoel. Geen stress meer voor mij.

Ik heb net even gekeken hoe het er nu bij mij voorstaat, via de website waarop je je vorderingen kunt bijhouden. Met de brief van vandaag erbij en nog een laatste schrijfsprint heb ik wel de grens van 10.000 woorden bereikt. Toch ook een mooi rond getal, haha.

Jouw NaNoWriMo

Jij had als doel om 30.000 woorden te schrijven, omdat dit het minimale aantal was voor de schrijfwedstrijd waar je aan mee wilde doen. Ik ben supertrots op jou dat je dit gehaald hebt! Zie zelfs net dat je vandaag het verhaal hebt ingeleverd. Ik hoop dat het je een eerste plek gaan opleveren. Het is je zo gegund.

Manifesteren kun je leren

Als ik mij niet vergis, heb jij ook het boek gelezen van Willemijn Welten met de titel ‘Manifesteren kun je leren’. En zo niet, dan is het echt een aanrader. Ik heb het boek nog niet uit, maar ik heb het tot nu toe met veel plezier en een stukje herkenning gelezen.

Onze vaste brieflezers weten dat wij allebei geïnteresseerd zijn in de wet van aantrekking. Hier hebben we het al vaker over gehad. Focus op wat je wilt, op hoe dat voelt en je zult het aantrekken. Zo simpel is het. Tja, dat zeggen ze tenminste. Maar als het echt zo makkelijk zou zijn, dan zouden een heleboel levens er totaal anders uitzien. Toch geloof ik er wel in en ben ik dit jaar mij er op allerlei manieren in aan het verdiepen. Onder het mom van: als anderen het kunnen, dan kan ik het toch ook…

Manifesteren is de kunst om je dromen te realiseren. Dit is het eerste wat in het boek ‘Manifesteren kun je leren’ staat. En hoe mooi is dat? Wie zou nou niet zijn dromen willen realiseren? In het boek staan allerlei dingen die je kunt doen, activiteiten en zeer bruikbare tips. Alleen daarom al is het een aanrader. En nee, ik word niet gesponsord om reclame te maken, haha.

Signalen van het Universum

Ik ben in het boek nu aanbeland bij het hoofdstuk ‘signalen van het Universum’. Met het Universum wordt de bron van alles bedoeld, die de positieve energie geeft en ervoor zorgt dat manifestaties uitkomen. Ik weet dat veel mensen afhaken als ze dit soort dingen horen of lezen, maar ik sta er altijd wel voor open.

Ik hoef vast niemand te vertellen dat één van de dingen die ik graag wil manifesteren die bestseller is, of als we dan toch bezig zijn, laat het dan een reeks bestsellers zijn. Maar voor het gemak beginnen we even met eentje. Ik zie dan ook graag signalen van het Universum dat mijn manifestatie eraan zit te komen.

Welke signalen heb ik het dan over?

Er zijn verschillende soorten signalen die het Universum kan geven. Een bekend voorbeeld daarvan is getallen. Ik weet toevallig dat jij daar ook mee bezig bent en tijdens je schrijfproces afgelopen maand een paar mooie voorbeelden had. Dubbele getallen zoals 111 of 222, maar ook dubbele getallen in tijdstippen zoals 11.11 of 12.12, geven aan dat je op de goede weg zit en dat een manifestatie onderweg is. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zie al weken, misschien wel maanden, elke dag weer dubbele getallen. Ik moet er tegenwoordig zelfs een beetje om lachen als ik weer eens naar de klok kijk en hetzelfde tijdstip zie als de dag ervoor en de dag daarvoor. Toeval bestaat niet, toch?

Een ander signaal: anderen manifesteren wat jij wilt

Ik las ook dat wanneer je op de goede weg zit richting je manifestatie, je steeds meer andere mensen om je heen ziet die manifesteren wat jij wilt. Een signaal dat ik graag geloof, omdat ik momenteel de één na de andere schrijfster op social media zie die een boekendeal tekent. En daar is mijn vertrouwde uitspraak weer: als anderen het kunnen, dan kan ik het ook.

En zo zijn er nog veel meer signalen die worden genoemd in het boek, zoals signalen via liedjes, social media of vanuit je eigen intuïtie. Erg interessant allemaal… Ik ben dan ook heel benieuwd wat er in de rest van het boek nog verteld gaat worden. Ik ben nu ongeveer op driekwart.

Nieuwe cursus

Ik vond het in jouw brief heel leuk om te lezen dat je nog een nieuwe cursus had aangeschaft. Eentje die niks met schrijven te maken heeft, maar die jou, volgens mij dan, wel op het lijf geschreven is: Stress en Burn-out coach. Het is na jouw podcast een mooie vervolgstap. Ik ben heel benieuwd hoe je het gaat vinden en wat je er uiteindelijk mee kan en mee gaat doen. Voor nu wens ik je vooral veel succes met de cursus!

Tot zover weer mijn brief. Ik kan niet wachten om volgende week jouw reacties hierop te kunnen lezen. Voor nu: veel plezier met manifesteren, schrijven en je nieuwe cursus.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Ik heb weer genoten van deze mooie brief. Jij ook? Als dat zo is, klik dan eens hier om nog meer leuks te lezen over en van Sandy!

 

 

 

 

Tijd om de balans op te maken

de balans opmaken

Hey Sandy,

Ik heb zoals altijd weer genoten van jouw brief. Het blijft bijzonder dat wij elkaar nog nooit in het echt hebben gezien, maar elkaar toch zoveel dingen toevertrouwen. Dat we veel gedeelde passies hebben, zorgt voor verbinding en dat vind ik heel mooi.

Als dingen anders lopen dan verwacht

Je geeft in je brief eerlijk toe dat sommige dingen helaas niet gaan zoals je had gehoopt. Het herstel na corona duurt erg lang en zorgt ervoor dat andere dingen even op het tweede plan komen. Het is niet anders. Neemt niet weg dat het heel vervelend blijft om te merken dat je sommige dingen niet (of minder goed/makkelijk) kunt.

Toch blijf ik het bewonderingswaardig vinden hoe positief je blijft en hoe je iedere keer weer knokt voor de dingen die je wil bereiken. Petje af, hoor. En inderdaad, het is maar goed dat je lichaam op tijd aan de rem trekt, wanneer je weer eens teveel wilt doen. Wat dat betreft zit het ingenieus in elkaar.

Nanowrimo 2021

Ik denk dat het helemaal niet erg is om te constateren dat je plannen anders verlopen dan je gehoopt had. Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat bepaalde ideeën toch weer gingen leven en je er ook daadwerkelijk mee aan de slag bent gegaan.

Uiteraard ben ik zeer benieuwd welke avonturen Rosa dit keer gaat beleven. Super dat je hier weer lekker mee bezig bent. En al heb je dan misschien je doel (50.000 woorden) niet bereikt, je hebt toch maar mooi een goed begin met het verhaal gemaakt en daar gaat het om. Er hangt immers helemaal niks van deze challenge af.

Mijn vorderingen

Ik zit, op moment van schrijven, inmiddels over de 30.000 woorden en heb mijn doel bereikt. Ik wilde deze maand minimaal 30.000 woorden schrijven, omdat dat de ondergrens is van het aantal woorden waaraan het verhaal van de Kobo Schrijfwedstrijd moet voldoen. Het eerste deel van mijn missie is dus geslaagd.

Het verhaal is echter nog niet af, dus ik moet deze week zorgen dat het eind geschreven is en dan heb ik nog een paar dagen om het opnieuw te lezen en te herschrijven. Het blijft dus nog even spannend of ik het ga redden. Ik weet wel dat ik een mooi verhaal geschreven heb, waar ik zelf erg tevreden over ben. Wat er ook gebeurt, dat verhaal staat in ieder geval op papier.

Schrijfcursus

Met mijn cursus gaat het heel goed. Ik heb inmiddels de eerste vier lessen helemaal goed afgerond (met inmiddels een mooi gemiddelde van 8,8). De vijfde les heb ik gisteren ingeleverd. Ik ben echt blij dat ik ‘m heb aangeschaft. Ik vind het een erg complete cursus met goede huiswerkopdrachten en snelle beoordeling vanuit de docent.

Zal ik je nog eens een geheimpje verklappen: ik heb nog een cursus aangeschaft. Dit keer met een heel andere inhoud die niets met schrijven te maken heeft, maar alles met mijn andere passie: mensen helpen die kampen met burn-out klachten. Het betreft de cursus ‘Stress en Burn-out coach’. Heel benieuwd hoe die gaat zijn. Ik ben er nog niet mee begonnen, maar het ziet er allemaal veelbelovend uit.

Alvast vooruit blikken

Stiekem ben ik al een beetje aan het vooruitblikken op het nieuwe jaar. Zo tegen het einde van dit jaar begint het weer te kriebelen om nieuwe plannen te bedenken. Aan het begin van het nieuwe jaar staan er natuurlijk twee heel leuke dingen op het programma: het uitkomen van mijn e-book bij HIP Publishing en mijn herschreven autobiografie bij Droomvallei Uitgeverij.

Het nieuwe jaar kan voor mij al niet meer stuk. Ik hoop dat er nog veel meer moois gaat gebeuren, maar ik weet uit ervaring inmiddels ook dat je niet alles kunt voorspellen. Dat dingen ook komen zoals ze komen en dat het de kunst is om mee te gaan in de flow. Dat ik daar zelf invloed op kan uitoefenen is iets wat ik het afgelopen jaar ook heb geleerd. En jij weet daar ook alles van! 😊

Positief blijven

Hoewel het er niet goed uitziet wat betreft het hele coronagebeuren, denk ik dat we positief moeten blijven en vooral moeten kijken naar de dingen die wel kunnen/mogen. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn, al moet je soms goed kijken 😉.

Het heeft me geleerd dat je niets als vanzelfsprekend moet aannemen. Dat je van geluk mag spreken als je gezond bent en dat je tevreden moet zijn met alles wat je hebt/kunt. Misschien klinkt het wat zwaar of filosofisch, maar zo is het voor mij wel. Ondanks deze toestanden ben ik iedere dag ontzettend dankbaar dat ik mag doen wat ik het allerliefst doe en dat maakt me een gelukkig en gezegend mens.

Zo, met deze mooie woorden sluit ik de brief af.

Ik wens je veel succes met het verder uitwerken van je verhaal en ik ben benieuwd hoe dat allemaal zal aflopen.

 

Een fijne week en tot snel.

 

Liefs Ellen

De schrijfmaand november – hoe staat het ermee?

hoe staat het ermee

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Leuk om op die manier weer te ontdekken waar je op dit moment mee bezig bent.

Schrijven combineren met het gewone leven

Je gaf aan in jouw brief dat jij je er altijd over verbaast hoeveel dingen ik kan combineren naast mijn werk en gezin. Nou, ik moet je eerlijk bekennen dat mij dat momenteel nog steeds niet zo goed lukt als een jaar geleden. Mijn hoofd wil wel en maakt allerlei plannen, maar mijn lijf zegt elke keer: ja, het is goed met je, doe nou maar rustig aan. En tot nu toe wint mijn lichaam het… Gelukkig 😉… Je zult in deze brief dan ook lezen dat ik echt niet alles heb gedaan wat ik 2 weken geleden zo graag wilde. En dat is prima.

NaNoWriMo

In mijn vorige brief vertelde ik dat ik last had van de NaNoWriMo-kriebels. Ik was helemaal niet van plan mee te doen en had mij dan ook helemaal nog niet voorbereid op het schrijven van een lang verhaal. Toch zag ik op de social media veel schrijvers om mij heen ermee starten op 1 november. Na het schrijven van mijn vorige brief had ik dan ook besloten om een poging te gaan wagen. Ik zou wel zien hoe ver ik zou komen.

En hoe het er nu mee staat? Ik heb op dit moment om precies te zijn 7.558 woorden geschreven van de 50.000 die het einddoel vormen. Aangezien we halverwege de maand zitten, hadden dat dus eigenlijk rond de 25.000 woorden ‘moeten’ zijn. Volgens de statistieken die de website zo leuk aangeeft, ben ik in dit tempo klaar op 14 februari 2022. Nèt iets te laat zullen we maar zeggen, hihi.

Missie mislukt?

Is mijn missie voor NaNoWriMo dan mislukt? Ja en nee. Het lijkt mij overduidelijk dat ik die 50.000 woorden niet meer ga halen. Daar ga ik ook niet eens mijn best meer voor doen. Toen ik 1 november startte, had ik allang bedacht dat het dit jaar heel moeilijk zou gaan worden. Wat dat betreft is mijn missie zeker mislukt.

Is dat erg? Nee. Waar ik vorig jaar met slim plannen, buffers opbouwen en zelfs op mijn werkdagen nog wat woorden te schrijven mijn NaNoWriMo wel had gehaald, weet ik dat ik momenteel niet op die manier kan werken. Dat plannen kan ik wel, daar ligt het niet aan, het is meer de uitvoering. Die buffers opbouwen op mijn vrije dagen lukt niet, omdat schrijven mij nog steeds veel meer moeite en tijd kost – lang leven mijn coronabrein – en schrijven op mijn werkdagen is echt een no-go nu. En aangezien ik in het weekend nog steeds bij moet komen van mijn 3 werkdagen, lukt het dan ook niet. Het is momenteel niet anders en dat is prima. Mijn herstel gaat uiteraard voor.

Belastbaarheid

Ik heb het afgelopen jaar geleerd dat elk lichaam een bepaalde mate van belastbaarheid heeft. Natuurlijk wist is dat altijd al wel, maar nu kreeg ik er zelf mee te maken. Het is de (werk)last die een lichaam kan dragen op zowel geestelijk als lichamelijk vlak – zo zegt het woordenboek. Sinds mijn Corona, nu alweer bijna een jaar geleden, loop ik daar mee te worstelen. In het begin veel meer dan nu. Inmiddels kan ik weer prima 3 dagen werken en trekt mijn lichaam dat goed genoeg. Wel merk ik dat het nog niet op het niveau is van vroeger. Ik moet mijn reserves weer gaan opbouwen.

Twee weken geleden zat mijn klas bijvoorbeeld thuis en dat betekende dat mijn werkzaamheden net even anders werden dan dat ze op school zijn. Dan moet je anders schakelen en net even andere dingen doen en die kosten meer energie en moeite dan het ‘standaard’ lesgeven. Dat laatste doe ik op inmiddels bijna 19 jaar ervaring, dus dat scheelt veel. Dus laat ik zeggen dat ik blij ben dat ze nu weer op school zijn.

Mijn NaNoWriMo opbrengst

Ondanks dat ik NaNoWriMo dit jaar niet ga halen, heeft het mij wel al iets opgebracht. Eén van mijn doelen was dat ik wilde starten met het vervolg van het verhaal van Rosa (van het ‘Verhaal van de maand’). Ik ben nog helemaal niet ver, maar ik ben dus inderdaad begonnen. Dit nieuwe verhaal pakt de draad op een paar weken nadat Rosa haar opa heeft ontmoet. Wat er allemaal gaat gebeuren, ga ik natuurlijk nog niet vertellen, maar ik heb allerlei plannen. Ik ben nog niet ver, maar het begin is er. En langzamerhand zal haar verhaal steeds een beetje worden uitgebreid en verder worden geschreven. De lezers moeten alleen nog wel flink geduld hebben. Sorry daarvoor!

Jouw schrijfavontuur

Ik ben heel benieuwd hoe het met jouw schrijfavontuur van deze maand gaat. Op de social media zie ik steeds allerlei foto’s langskomen van jouw aantal geschreven woorden en volgens mij lig jij goed op schema. Knap hoor! En wat fijn dat jij straks het verhaal hebt geschreven dat je zo graag wilde schrijven voor die schrijfwedstrijd. Heel veel succes met de 2e helft van de maand. Je kunt het! En natuurlijk ook nog veel succes met je nieuwe schrijfcursus. Je hebt een goed begin gemaakt. Leuk!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Wat een openhartige brief heeft Sandy geschreven. Op haar eigen website kun je nog veel meer mooie verhalen van haar lezen. Klik hier om dat te doen.

Jezelf steeds opnieuw uitdagen

nieuwe schrijfuitdagingen

Hey Sandy,

Het was alweer even geleden dat ik jouw brief had ontvangen. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar het moment dat de jouwe weer op de digitale mat viel. 😉
Zoals gewoonlijk heb ik met veel plezier jouw brief gelezen. Ik verbaas me er altijd over hoeveel dingen jij kunt combineren. Naast je werk als juf bedoel ik. Heel knap vind ik dat.

De 365 dagen challenge

Ja, ik weet het ook nog als de dag van gisteren dat podcastaflevering nummer 269 van Kim Munnecom online kwam. Jij en ook ik hadden allebei meteen zoiets van: ‘Ja, dat wil ik ook.’ Niet met de intentie om na afloop van die 365 dagen financieel vrij te zijn, maar wel om onszelf te stretchen en te kijken of het ons überhaupt zou lukken.

Heel enthousiast en actief begonnen we aan onze uitdaging. Ik weet nog hoe briljant ik jouw plan vond. Ik had het zelf kunnen bedenken, haha! 😊 Nee, serieus, echt een heel goed concept. Je had ook gelijk een trouwe schare volgers. Dat was ook de bedoeling, lezers en dus een groter publiek vinden.

Corona strooide roet in het eten

Je was heel goed op weg en ging lekker. De mooiste verhalen kwamen uit je pen en ik las ze met veel plezier. Net als een heleboel andere enthousiaste lezers, trouwens. Je hebt me ook nog geïnspireerd om met mijn podcast (‘Life’s better after your burn-out’) te beginnen. Want ook daar was je mee gestart. Het was erg leuk om jouw stem te horen.

Maar hoe goed het ook ging, helaas werd je ziek en strooide corona roet in het eten. Omdat je je energie die tijd heel hard nodig had om te herstellen, koos je ervoor om niet door te gaan met je challenge en het verhaal van de maand (voorlopig) te staken. Hoewel ik het ontzettend jammer vond, snapte ik je heel goed. Het moest natuurlijk niet ten koste gaan van je eigen gezondheid.

Nieuwe plannen en ideeën voor het verhaal van de maand

Wat gaaf dat je het ‘verhaal van de maand’ nog niet vergeten bent en in de tijd dat je herstellende was ideeën hebt gekregen over het vervolg van je laatste verhaal. Ik zou als ik jou was een poging wagen en je verhaal naar Loft Publishing sturen (de e-only uitgever waar je in je vorige brief op doelde). Voor de lezers betekent dat dat ze nog even zullen moeten wachten, maar hoe tof zou het zijn als je een echt e-book zou uitgeven.

Dat vind ik nou ook zo leuk aan dingen proberen. Je ontwikkelt bepaalde verhaalideeen en opeens krijgen ze potentie en kun je er een lang(er) verhaal van maken. Bovendien stelt het je in de gelegenheid om schrijfkilometers te maken en uiteindelijk leer je daar het meest van.

Missie volbracht

Lief dat je me zo trouw hebt gevolgd tijdens mijn reis van de 365 stories. Ik heb mijn missie inderdaad volbracht en volgens mij ben ik één dag een verhaal vergeten te plaatsen. Dus ja, ik vind het ook best knap van mezelf, maar merk wel een bepaalde opluchting nu er een einde is gekomen aan die 365 dagen.

Het heeft me geleerd dat ik een commitment met mezelf kan aangaan en volbrengen. Dat ik de kracht bezit om het af te maken. Het heeft me niet gebracht wat ik hoopte dat het me zou brengen (duizenden volgers, en een goedgevulde bankrekening 😉). Maar dat is helemaal oké. Uiteindelijk is het een mooi leerproces geweest. Iets wat ik niet had willen missen. Ik ben overigens wel gestopt. Misschien ga ik het ooit voortzetten, maar nu even niet. Ik heb momenteel andere prioriteiten, hihi.

Nanowrimo 2021

In jouw brief kaartte je al even de NaNoWriMo 2021 aan en vroeg me of ik dit jaar ook meedeed. Ik heb me niet officieel ingeschreven, maar doe wel (alweer!!) op mijn eigen manier en voorwaarden mee. Er is namelijk een schrijfwedstrijd waar ik graag aan mee wil doen en het maximale woordenaantal hiervoor bedraagt tussen de 30.00 en 40.000 woorden. Een behoorlijk aantal dus.

Om een stok achter de deur te hebben en proberen deze deadline (1 december) te halen, doe ik dus toch mee. Ik wil iedere dag proberen die 1.667 woorden te halen. Als dat niet lukt, is dat niet zo erg. Alle dertig dagen dat aantal woorden schrijven, levert een aantal van 50.000 woorden op en dat zijn er sowieso teveel. Dus als het een beetje afwijkt en minder is, haal ik waarschijnlijk het aantal benodigde woorden voor de wedstrijd wel.

Succes met jouw schrijfactiviteiten

Wat je ook besluit te doen en met welk verhaal je aan de slag gaat, ik wil je bij dezen heel veel succes wensen. Ik moedig je aan en juich je toe. Omdat ik weet hoe zwaar het is om iedere dag een bepaald aantal woorden te moeten schrijven en je daarnaast ook nog werkt en te maken hebt met je herstel, vind ik het des te knapper als het je lukt.

En als het je niet lukt, vind ik het nog steeds helemaal top! Gewoon omdat je de wil hebt om eraan te beginnen en jezelf uitdaging te geven. Met jou komt het wel goed, daarvan ben ik overtuigd.
Zelf ben ik, behalve met dit nieuwe verhaal, ook nog begonnen aan die cursus. Inmiddels heb ik twee lessen met zeer goede cijfers afgerond (resp. een 8.5 en een 9), dus ik ben lekker op dreef. Het motiveert enorm om goede beoordelingen en feedback te krijgen. Ik heb er dus absoluut geen spijt van dat ik hem heb aangeschaft. Bovendien is het een erg complete cursus, vind ik.

Zo, dit was het weer voor deze keer. Ik ben benieuwd hoe het je zal vergaan de komende maand. Zet ‘m op en tot de volgende keer.

Liefs Ellen

De schrijfmaand november

schrijfmaand november

Hoi Ellen,

Het is deze week weer mijn beurt voor het schrijven van een nieuwe brief. Allebei hebben we kunnen genieten van een heerlijke herfstvakantie. Hopelijk heb jij, net als ik, weer zin en nieuwe inspiratie gekregen om lekker veel te gaan schrijven de komende tijd.

Een jaar later – 1 november

Het is inmiddels een jaar geleden dat ik de podcast van Kim Munnecom luisterde over 365 dagen online zichtbaar zijn. Ze had het hierin over de challenge om 365 dagen online zichtbaar te zijn en dan zou je financieel vrij zijn. Jij en ik zijn die challenge allebei aangegaan en volgens mij allebei niet met het idee dat we echt financieel vrij zouden zijn (iets met een belemmerde overtuiging 😉 ), maar gewoon omdat wij allebei wel van een uitdaging houden. En met de gedachte: Je weet maar nooit!

Op het moment dat deze brief online komt, heb jij deze uitdaging precies gehaald. Ik ben zo trots op je! Mij is het jammer genoeg niet gelukt. Iets met Corona en Long Covid… Iets waar ik, toen ik besloot voor mijzelf te kiezen en te stoppen, heel erg van baalde, maar inmiddels vrede mee heb.

Verhaal van de maand

Ik ben vandaag, de dag van het schrijven van deze brief, precies een jaar geleden begonnen met het “Verhaal van de maand”. Een heleboel trouwe lezers van onze brieven zullen nog wel weten dat ik hier vaker over verteld heb. Op 1 november 2020 ontmoetten mijn lezers Lizzy, die een heerlijk avontuur op Ibiza beleefde.

In totaal heb ik vijf verhalen geschreven. Het laatste verhaal smaakte naar meer. Hierin was het Rosa die op een soort zoektocht ging en uiteindelijk op Texel belandde. Ik heb toen een vervolgverhaal beloofd wat er nog steeds niet gekomen is. Toch is Rosa niet uit mijn hoofd verdwenen. Tijdens de herfstvakantie heb ik verschillende ideeën gekregen over Rosa, Texel en hotel ‘Vrijheid’. Deze ideeën wil ik in een nieuw verhaal gaan verwerken en kijken of ik deze misschien kan opsturen naar een uitgever. Misschien wel naar een e-only uitgeverij. Dat betekent alleen wel dat mijn trouwe “Verhaal van de maand”-lezers nog even moeten wachten op het vervolgverhaal. Hopelijk vinden ze dat niet erg. Het zal óf over een tijdje te lezen zijn in een boek/e-book óf als een langverwacht “Verhaal van de maand”. Hoe dan ook komt het er!

Kerstverhaal

Wat ik voor nu ook in mijn hoofd heb, is een kerstverhaal. Ik wil graag een feelgood-kerstverhaal gaan schrijven. Deze ga ik natuurlijk ook delen. Op welke manier dat wordt, weet ik nu nog niet. Misschien wel weer een keertje in de vorm van een “Verhaal van de maand” of gewoon op mijn website. Wat denk je? Is dat een goed idee?

NaNoWriMo – 1 november

Vandaag is ook weer de NaNoWriMo gestart. De afgelopen 2 jaar hebben wij daar allebei aan meegedaan. Het eerste jaar is het mij niet gelukt, maar het tweede jaar wel; ik heb het toen voor elkaar gekregen om die 50.000 woorden in 1 maand tijd te schrijven (het doel van deze schrijfuitdaging).

Deadline – 1 november

Vanwege de deadline van 1 november voor mijn kinderboek – die deadline die ik allang had laten varen – had ik dit jaar helemaal geen plannen om mee te doen met NaNoWriMo. Ik zou het immers veel te druk hebben met allerlei andere dingen deze maand. Dat liep even anders. Toch had ik tot een paar dagen geleden niet meer stil gestaan bij NaNoWriMo – ik had tenslotte bedacht dat ik niet mee zou doen.

NaNoWriMo-kriebels

Ik moet bekennen dat ik nu toch last heb van NaNoWriMo-kriebels. Op Instagram volg ik diverse schrijvers en een heel aantal zijn vandaag enthousiast begonnen aan deze grote schrijfuitdaging en dat wordt veelvuldig gedeeld. Toen kwam de gedachte ook vandaag weer even in mij naar boven: Zal ik dan toch meedoen dit jaar? Nu ben je misschien nieuwsgierig naar het antwoord. Nou, ik kan je vertellen: Ik ook, haha! In principe is mijn antwoord nog steeds dat ik dit jaar niet mee ga doen. Het is niet niks om die 50.000 woorden in 30 dagen te schrijven. Daar gaat echt enorm veel tijd in zitten. Ik weet niet of ik inmiddels genoeg hersteld ben van mijn Long Covid klachten en ik weet dus niet of ik al genoeg energie heb hiervoor.

Maar aan de andere kant is het goed voor mijn schrijfkilometers om wél mee te doen. Ik heb zelfs al bedacht dat àls ik toch zou besluiten het te doen, dat ik dan gewoon verder ga met het verhaal van vorig jaar. Het verhaal dat op de digitale plank ligt te verstoffen, maar dat het verdient om afgemaakt te worden. Daarvoor is het gewoon te leuk. Of ik ga aan de slag met het vervolg van het verhaal van Rosa. Dat kan natuurlijk ook.

Niet te lang twijfelen

Ik kan natuurlijk niet te lang gaan twijfelen. Om NaNoWriMo te kunnen halen, moet je gemiddeld 1667 woorden per dag schrijven. En elke dag dat je later begint, loop je gelijk achter en zorgt ervoor dat het gemiddelde aantal woorden per dag alleen nog maar hoger wordt. Toch heb ik mijzelf nog een extra dag te tijd gegeven om te beslissen. Aangezien ik altijd alles meetel wat ik schrijf, mag ik ook deze brief meetellen – en loop ik dus niet gelijk 1667 woorden achter…

Hoe bedoel je: Het zit stiekem in mijn achterhoofd… Haha 😉…

Even nieuwsgierig

En hoe zit het met jou? Doe jij dit jaar mee met NaNoWriMo? Ik heb je er nog niet over gehoord, dus ik vermoed van niet, maar ik ben toch nieuwsgierig. Ik hoop ook stiekem dat ik niet tot je volgende brief moet wachten op het antwoord, hihi.

Dit was het weer. Ik kijk nu al uit naar jouw brief van volgende week.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Heb je ook weer genoten van deze leuke brief. Neem dan eens een kijkje op Sandy’s website voor meer leuke verhalen en nieuwtjes.
(p.s. foto bij deze brief komt van Unsplash)

 

Wij komen er wel!

wij komen er wel

Hey Sandy,

Bedankt voor jouw mooie brief en de felicitaties. Ja, ik ben supertrots en blij. Een geweldig avontuur waar ik met volle teugen van ga genieten. Hoe het precies zal verlopen, is voor mij ook nog niet duidelijk. Maar die weg zal zich vanzelf ontvouwen. Je weet wel waar ik dat geloof vandaan heb! 😉

Hobbyschrijver

Ik ben het met je eens dat wij het stadium van beginnende schrijver een klein beetje gepasseerd zijn, al voelt het nog iedere keer weer alsof ik niets weet, haha. Er is zeker nog veel winst te behalen, daarom blijf ik me ook ontwikkelen en heb ik ook weer een cursus aangeschaft. Hoezo veel te doen?

Je schreef in je vorige brief dat je jezelf een hobbyschrijver noemt. Toevallig was ik afgelopen vrijdag op mijn oude werkplek, waar ik mocht vertellen over het beroep schrijver. Ik kreeg de vraag wanneer je eigenlijk een schrijver bent. Ik heb geantwoord dat iedereen die iets op papier zet in feite een schrijver is. En zo zie ik het ook steeds meer. Je bent een schrijver als je zelf vindt dat je er één bent. Of je nu wel of niet een boek gepubliceerd hebt of je nu wel of niet een contract bij een uitgever hebt.

Jezelf niet beperken

Kijk, als je de deskundigen mag geloven ben je misschien pas een echte schrijver wanneer je meerdere boeken hebt geschreven, uitgegeven en hebt verkocht. Maar waarom zou je je dan pas schrijver mogen noemen? Het is toch maar net hoe je er zelf mee omgaat? Dus, ik noem mezelf een schrijver, ongeacht of iemand daar een mening over heeft. Die hebben ze ongetwijfeld en ik kan daar niks aan veranderen. Waarom zou ik me daar druk om maken?

Je gaf ook aan dat je niet alleen feelgood verhalen en kinderboeken wilt schrijven, maar het veel breder wil trekken. Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Ik dacht eerst ook dat ik het liefst magisch realistische verhalen wilde schrijven. Maar nu ik aan zoveel verschillende wedstrijden heb meegedaan en zoveel genres ‘geproefd’  heb, wil ik me helemaal niet in een hokje plaatsen. Ik wil schrijven wat er op dat moment in me leeft.

Jouw manuscript

Wat goed dat je je manuscript weer hebt opgepakt. Ik kan me voorstellen dat het een tijd moeilijk was en dat je de energie liever wilde besteden aan je herstel. Een goed teken dat je nu weer behoefte voelt om verder te gaan waar je gebleven was. Ik weet zeker dat je met 100% energie er tegenaan gaat. Nu je je weer fitter voelt, zal het ook makkelijker zijn en gaan.

Herschrijven is niet mijn favoriete bezigheid, maar uiteraard cruciaal voor een goed verhaal. Aan de andere kant voelt het straks ook heerlijk als je dat karwei achter de rug hebt.
Je schreef dat je je zoektocht naar een vormgever/illustrator weer hebt opgepakt. Of ik iemand weet? Mmm, kan ik zo 1,2,3 niet zeggen, eerlijk gezegd. Ja, er zijn er meer dan genoeg, maar persoonlijk ken ik eigenlijk niemand. Ik kan je jammer genoeg niet helpen hierbij, maar ik houd mijn ogen en oren open. Als ik iets oppik, laat ik het je weten! 😊

Onze droom van een boek

Nu het jaar weer langzaam op z’n eind loopt, beginnen de ideeën voor het nieuwe jaar alweer te borrelen. Bij jou ook las ik in je brief, hihi. Het blijft toch heel fijn om te fantaseren en dromen over dingen die je nog heel graag wilt doen/bereiken.

Mijn e-book komt in ieder geval in februari (zoals het er nu naar uitziet…) en jouw boek hopelijk ook ergens in 2022. Met jouw inzet en doorzettingsvermogen moet dat zeker lukken. Alhoewel je niet altijd alles zelf in de hand hebt, kun je gelukkig wel een heleboel invloed uitoefenen op bepaalde dingen.

Wij komen er wel

Ik wil mijn brief afsluiten door jou (en ook een beetje mezelf) te complimenteren met de vorderingen. Als je ziet hoe we ooit begonnen zijn en waar we nu staan, kan ik concluderen dat we al een heel eind verder zijn. En dat is nou juist het mooie aan deze ontdekkingstocht (om in jouw woorden te schrijven).

Veel heeft te maken met een rotsvast geloof in je eigen kunnen. Dat is zeker niet altijd makkelijk. Er zullen momenten blijven dat het even tegenzit of dat je het gewoon niet meer weet. En dat is oké. Het gaat voorbij. Onzekerheid en twijfels horen nu eenmaal een beetje bij schrijven (en bij het leven in het algemeen). Niemand weet immers hoe hij of zij over 10 jaar in het leven staat. Dat is maar goed ook, toch? Ik weet dat wij er wel komen. Hoe en op welke manier dan ook.

Nou, dat was het weer voor vandaag.

Ik hoop dat je weer met plezier hebt gelezen en ik kijk uit naar jouw brief.

Liefs Ellen

Wanneer ben je eigenlijk schrijver?

wanneer ben je eigenlijk schrijver

Hoi Ellen,

Het is weer mijn beurt om een brief te schrijven. Vorige week heb ik met veel plezier die van jou gelezen waarin je onder andere vertelde over je uitgeverscontract. Zo gaaf! Ik ben heel blij voor je.

Wanneer mag je jezelf een schrijver noemen?

In onze vorige brieven hadden we het erover of we onszelf nog beginnende schrijver moeten noemen of niet. Dat brengt mij op de vraag: wanneer mag je jezelf überhaupt een schrijver noemen? Ik weet dat hierover de meningen flink verdeeld zijn. De één vindt dat je jezelf pas een schrijver mag noemen wanneer je een paar boeken hebt uitgegeven via een echte uitgever – een paar, niet eens eentje. Een ander vindt dat je jezelf bij een eerste boek al schrijver mag noemen. En weer een ander vindt dat je al een schrijver bent wanneer je een boek op het digitale papier hebt staan.

De titel “schrijver”

Moet er echt een uitgever aan te pas komen voordat je jezelf de titel “schrijver” mag geven? Het is een vraag waar ik al heel lang mee worstel. Mijn mening: ik heb inmiddels al zoveel geschreven dat ik mijzelf wel schrijver durf te noemen, zelfs zonder dat het echt officieel gepubliceerd is. Maar dan? Zijn we toch nog die beginner of al wat meer gevorderd? Ik denk dat dit vooral je eigen gevoel is.

Hoe noem ik mijzelf?

Ik denk dat ik mijzelf vooral een hobbyschrijver noem, omdat ik er nog niks mee verdien. Alhoewel het natuurlijk echt mijn droom is om daar verandering in te brengen. Geen beginnend schrijver, want zo voel ik mij ook echt niet meer, maar ook niet gevorderd. Ergens daartussenin dus.

Worden wat je wil

De Kinderboekenweek 2021 is nu volop aan de gang en ik besteed hier in mijn klas natuurlijk ook de nodige aandacht aan. Het thema is: Worden wat je wil. Ik heb het met de kinderen gehad over wat zij later willen worden als je echt alles zou kunnen zijn – zonder beperkingen op wat voor manier dan ook. Het is leuk om dan te horen wat ze allemaal willen. Sommige kinderen blijven erg hangen in het veilige, maar er zijn ook kinderen die echt allerlei mogelijkheden onderzoeken. Leuk!

Er werd bekend gemaakt wie dit jaar de Gouden Griffel heeft gewonnen – een interessante prijs. En toen bekende ik aan mijn klas dat ik die toch ook heel graag zou willen winnen. Het lijkt mij echt een gigantische eer om in het lijstje van Gouden Griffel winnaars te mogen staan. Het was leuk om de reacties van de kinderen te zien. Vooral toen ze ontdekten dat zelfs een juf nog wensen voor de toekomst heeft, hihi.

Feelgood schrijver

Wat ontzettend gaaf dat jij benaderd bent door HIP Publishing. Superleuk! Dat is toch echt een droom die uitkomt. Naast het schrijven van kinderboeken is het genre feelgood ook echt iets voor mij geworden. Toen ik al die jaren geleden begon met schrijven, had ik nooit gedacht ooit voor volwassenen te gaan schrijven, maar feelgood is zó leuk! Mochten ze nog meer auteurs zoeken, dan houd ik mij aanbevolen, haha.

Het is trouwens best vreemd dat het woord feelgood blijkbaar officieel niet bestaat. Terwijl ik dit typ, zie ik allerlei rode streepjes verschijnen in mijn tekst. Word kent het zo te zien niet… Gelukkig weten wij beter!

Verschillende genres

Ik dacht altijd dat ik mij moest beperken tot één genre, maar inmiddels denk ik daar toch echt anders over. Waarom zou je alleen maar voor één bepaalde doelgroep kunnen schrijven. Natuurlijk is het handig wanneer je bij een echte uitgever zit, maar tja dat is het voordeel van uitgeverloos zijn of van selfpublishing. Ik denk dat je niet alle kanten op moet vliegen, maar twee genres moet kunnen toch? Ik vind van wel. Ik zou namelijk niet weten wat ik zou moeten kiezen…

Mijn eigen boek

Nadat ik mijn manuscript voor mijn kinderboek een paar maanden had laten liggen, heb ik het vorige week toch weer opgepakt. En wat was het leuk om hier weer mee aan de slag te gaan. Misschien was het dan ook wel even goed dat ik een pauze had genomen. Ik heb echt flinke stappen gezet en hoop de komende weken de laatste herschrijfronde af te kunnen maken.

Het zoeken naar de mensen die mij bij de rest van mijn proces kunnen helpen is daarmee ook stiekem weer een beetje begonnen. En ik weet dat ik het al eerder heb geroepen in een brief, maar als je nog iemand weet die verstand heeft van vormgeving of leuk kan tekenen, dan hoor ik het graag.

2022

Jij schreef in jouw brief dat het superleuk zou zijn wanneer wij in 2022 allebei een boek uitgeven. Daar ben ik het helemaal mee eens natuurlijk. Jouw boek komt er wel, want je hebt al een periode afgesproken met je uitgever. Dan gaat het alleen nog om die van mij. Ook dat moet goed gaan komen. Ik weet dat ik de deadline van 1 november 2020 heb losgelaten, omdat ik dat echt niet zou gaan redden zonder mijzelf daarbij over de kop te werken. Maar nu mijn manuscript bijna af is, zou 2022 toch wel moeten lukken. Ik durf nu nog niet te zeggen wanneer in 2022, maar daar kan ik over een paar maanden meer over zeggen. 2022 wordt ons jaar!

Hiermee ben ik weer aan het einde gekomen van mijn brief. En ik kijk nu al weer uit naar die van jou volgende week!

Tot snel!

Liefs, Sandy

 

 

 

Blik in de toekomst

blik in de toekomst

Hey Sandy,

Wat fijn om te lezen dat je zo genoten hebt van onze 100e brief. Ja, het was echt een feestje om deze te mogen schrijven. En het is precies zoals je schrijft een feest om iedere keer een nieuwe brief te ‘openen’ en te lezen. Alsof je een cadeautje uitpakt, zo voelt het althans een beetje, haha! 😊

Van beginner tot gevorderde

Ik kan me ook nog heel goed dat moment voor de geest halen dat we begonnen met onze briefwisseling en dat we elkaar probeerden zoveel mogelijk tips te geven om onze schrijfactiviteiten naar een hoger niveau te tillen. Wie had kunnen denken dat we dit al consequent ruim tweeënhalf jaar doen.

Je benoemt in je vorige brief dat je je toen een echte beginner voelde en nog wel eens het idee hebt dat je een beginner bent. Mijn vraag is: Wanneer ben je geen beginner meer? Is er een moment aan te wijzen waarop je je een gevorderde schrijver mag noemen? Ik heb het antwoord niet, maar durf wel te zeggen dat we het allereerste beginstadium voorbij zijn.

Oefening baart kunst

En nee, dit wil absoluut niet zeggen dat er niets meer te leren is of dat er geen winst meer te behalen is. Net als jij heb ik soms ook last van het imposter-syndroom. Dat ik me een heel klein visje voel tussen allemaal grote vissen, haha, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik blijf erbij dat het maken van veel schrijfkilometers uiteindelijk zal leiden tot betere resultaten en een geoefender schrijven. Met alle dingen die je vaak doet is het nu eenmaal zo dat je dan alleen maar beter kunt worden. Zo zie ik het ook met schrijven. Je moet het trainen, warm houden en verfijnen. Een leuk en mooi proces.

Mijn droom is uitgekomen

In jouw brief haalde je al even mijn auteurscontract aan. Ik zal je in deze brief nog wat meer hierover vertellen. Het is eigenlijk een bijzonder verhaal als je het mij vraagt. Ik kreeg via Messenger een berichtje met de vraag of ik interesse had om te lanceren bij HIP Publishing (een onderdeel van Godijn Publishing, maar dan voor e-books only).

Dat was natuurlijk niet tegen dovemans oren gezegd. En of ik dat wilde. Ze waren op zoek naar een feelgood verhaal. Dat had ik nog wel één in de aanbieding (en nog veel meer verhalen, trouwens, maar ik zal er eerst maar eens met 1 beginnen! 😉). Na een week of twee kreeg ik een update dat ze mijn verhaal gingen beoordelen en opeens was daar het magische bericht met de vraag of ik op zaterdag 25 september iets te doen had en zin had om naar het schrijversoverleg te komen en mijn contract te tekenen. Hoe gaaf is dat? Mijn droom is uitgekomen: een contract!

De eerste stap is gezet

Ik kan je niet zeggen hoe fantastisch het was om die zaterdag bij de schrijvers-dag aanwezig te zijn en tussen allemaal collega’s te zijn. Mensen met dezelfde passie, creativiteit, en fantasie en bovendien met dezelfde valkuilen, twijfels en onzekerheden die bij het schrijven komen kijken. Het was als thuiskomen. Heel tof om die dag alleen maar bezig te zijn met alles rondom het schrijfproces en het leggen van nieuwe contacten. Samen kunnen overleggen met mensen die hetzelfde doen en die precies weten waarover je het hebt. Dat is iets wat ik niet met veel mensen in mijn omgeving kan delen.

De eerste stap is gezet. Vanaf dit punt kan ik gaan uitbouwen. Ik heb genoeg ideeën en verhalen die graag het levenslicht willen zien, dus wat dat betreft zit het wel goed. Hier heb ik al die jaren voor gewerkt. Zoals Bart altijd zegt: ‘El, je moet eerst zaaien en dan kun je oogsten’.  En zo is het maar net. Ik kijk er enorm naar uit om dit avontuur aan te gaan en te zien wat het me allemaal brengen zal. Wordt vervolgd dus…

In de toekomst

Hoe mooi zou het zijn als ook jij een contract weet binnen te slepen en jij ook jouw droom waarmaakt? Ik weet dat jij hier net zo hard aan werkt als ik en ik gun het je ook van harte. Geloof me, de aanhouder wint. Jij bent al een heel eind op weg met het uitgeven van je eigen boek. Wie weet waar dat allemaal toe leidt?

Het zou echt helemaal te gek zijn wanneer we in het komende jaar allebei een boek uitgeven en dat dat het begin is van iets heel moois. We kunnen natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar we mogen wel dromen. Iedere keer een stapje dichter in de richting van ons doel zetten. Dat hoeven heus geen reuzenstappen te zijn. Ook met veel kleine stappen kun je een heel eind komen.
Jij hebt een geweldige stap gezet door de schrijfwedstrijd te winnen en in het zomerse e-book te staan met je verhaal.

Op naar nog veel meer mooie avonturen

De eerste honderd brieven hebben ons al een heleboel gebracht. Veel stappen gezet, veel groei doorgemaakt en dromen uitgezet. Er is al een hoop gebeurd en ik weet zeker dat dit slechts het begin is. Door steeds te blijven dromen en nieuwe plannen te bedenken, komen we ook steeds verder.

Ik heb heel veel zin om te kijken wat het nieuwe jaar voor ons in petto heeft. Gelukkig houden we elkaar iedere week op de hoogte van onze ontwikkelingen. Mocht de een even wat advies of aanmoediging nodig hebben, kunnen we dat elkaar geven. Het voelt heel fijn om een collega te hebben waarmee je alle schrijfperikelen kunt delen. Om op elkaar te kunnen en mogen terugvallen.

Op naar heel veel mooie schrijfavonturen in 2022. We can do this!!!!

 

 

Een terugblik op 2,5 jaar brieven schrijven

2,5 jaar brieven

Hoi Ellen,

Wat was het ontzettend leuk om vorige week jouw jubileumbrief te lezen. Het is altijd al leuk, maar deze was echt een feestje. Wie had bijna 2,5 jaar geleden gedacht dat we al die tijd later nog steeds vrolijk bijna elke week een brief zouden schrijven? Superleuk!

Een terugblik op bijna 2,5 jaar brieven schrijven

Ik vond het leuk om via jouw brief weer even terug te gaan in de tijd en terug te denken aan het begin van onze briefwisseling. En om even stil te staan bij alles wat we al bereikt hebben en waar we toen nog geen weet van hadden. Soms wil ik dat alles sneller gaat en heb ik nog het idee dat we echte beginners zijn, maar als je dan kijkt naar wat we al gedaan en geschreven hebben, durf ik echt wel te zeggen dat we het echte beginnersstadium ver voorbij zijn. Ik ben nu zelfs al zover dat ik het aan zou durven om anderen, nog wel echt beginnende schrijvers, dingen te leren over ons “vak”. Iets waarvan ik soms stiekem hoop dat wij dat met onze briefwisseling al doen. En is het niet iets leren, dan hoop ik toch dat wij anderen in ieder geval inspireren.

Weer een stapje dichterbij die bestseller

Je hebt vast wel eens gehoord van die bekende uitdrukking “One step at a time”. Dat is echt wel een beetje mijn motto van de afgelopen maanden. Toepasbaar op schrijfgebied, maar ook op het herstellen van mijn lichaam op energiegebied. En elke stap is er weer eentje. Kim Munnecom, die wij allebei volgen, heeft het er ook regelmatig over dat de reis belangrijker is dan het einddoel. Als je niet van de reis kunt genieten, zul je ook nooit tevreden zijn wanneer je je doel hebt bereikt. Grote kans dat je alleen maar meer wilt zonder er echt bij stil te staan wat je hebt bereikt. Daarom zet ik ook steeds maar eén stap tegelijk. En elke stap brengt mij dichterbij mijn doel.

Einddoel: die bestseller schrijven. De reis: zoveel meer. Allebei hebben we een stap dichterbij die bestseller gedaan. Ik door mijn aandeel in de feelgoodverhalenbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” waardoor er mensen zijn die mijn verhaal hebben gelezen, terwijl ze waarschijnlijk daarvoor nog nooit van mij hadden gehoord. Hiermee ben ik aan het werken aan mijn naamsbekendheid. En jij hebt helemaal een grote stap gezet: je uitgeefcontract! Maar daar zal ik je volgende week lekker zelf over laten vertellen in jouw eigen brief… 😉 Bestseller – here we come!

Toekomstplannen

Nu ik weer een beetje in het werkritme zit en de schrijfwedstrijden die ik op het oog had klaar zijn, wordt het weer tijd om mijn manuscript op te pakken. En ik kan je zeggen dat ik er zin in heb. Misschien is het wel goed geweest om het even te laten liggen, maar nu ben ik zover dat ik het project graag wil afronden. Ik kan niet wachten om mijn allereerste schrijfkindje straks in mijn handen te kunnen houden. Het verhaal waar ik inmiddels zes jaar geleden mee begonnen ben.

Ik vond het leuk om in jouw brief te lezen dat je het dapper en stoer vindt dat ik een redacteur in de arm heb genomen. Het was inderdaad best even een stap, maar ook eentje die mij nu helpt om ook de volgende te zetten. En ondertussen probeer ik vooral van het hele proces te genieten. Mijn deadline van 1 november had ik allang laten varen en ik ben nog niet zover dat ik alweer een nieuwe durf te stellen, maar mijn doel is wel om het verhaal nog dit jaar helemaal herschreven te hebben, zodat dat stukje klaar is voor de drukker. Dan ga ik mij begin 2022 storten op alle andere dingen die dan nog moeten gebeuren.

Creatieve ingevingen

Jij vertelde in jouw brief dat jij ook in jouw hoofd allerlei nieuwe ingevingen hebt, maar dat je je vooral op één doel wilt richten. Ik herken dat heel goed. Zeker nu mijn hoofd en lijf langzaamaan weer een beetje zichzelf beginnen te worden, merk ik dat die ideeën ook weer meer in mijn hoofd gaan borrelen. Niet dat ik daar al veel mee doe, maar het is voor mij een teken dat mijn herstel de goede kant op gaat. En het is altijd leuk om die nieuwe ideeën te krijgen. Als het verhaalideeën zijn, noteer ik ze wel ergens, zodat ik er altijd later nog iets mee kan doen. En wie weet wat de toekomst nog gaat brengen als ik straks weer volledig hersteld ben… Ideeën en plannen genoeg, haha.

Op naar de volgende 100 brieven!

Nu we die schitterende mijlpaal hebben gehaald, wil ik alleen nog maar meer. Op naar de volgende honderd brieven! Het klinkt als heel veel, maar nu weet ik dat we het kunnen. En dan ben ik vooral heel benieuwd wat we allemaal in die komende 2,5 jaar gaan meemaken, beleven en bereiken. Hebben we dan allebei dat uitgeverscontract? Hebben we die bestseller op onze naam staan? Verdienen we dan een fulltime salaris met datgene dat we het allerleukste vinden om te doen – namelijk schrijven? We gaan het allemaal zien…

Tot zover weer mijn verhaal van deze week. Ik kijk alweer uit naar jouw nieuwe brief!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Heb je net zo genoten als ik van Sandy’s brief? Neem dan eens een kijkje op haar website, daar kun je nog veel meer leuke verhalen lezen en haar e-book ‘Zon, zee en Zomerkriebels’ lezen.

Hiep hiep hoera brief nummer 100!

jippie de honderdste brief

Hey Sandy,

Super leuk dat we onze briefwisseling weer hebben opgepakt. Net als ik heb ook jij niet stilgezeten in je vakantie en is er een heleboel gebeurd. Vooral heel leuke dingen. Want wat een feest dat je één van de winnaars van de feelgoodwedstrijd was. Zo is het vandaag ook feest. Jij schreef het al, maar dit wordt de honderdste brief en ik heb de eer om deze te schrijven. Hoezo de druk opvoeren… 😉

Klein beginnen

Zoals het met alles gaat, geldt het zeker ook voor ons briefavontuur. Een idee, een voorstel, een kleine stap en kijk waar het ons heeft gebracht. Maar liefst honderd brieven hebben we elkaar geschreven (met deze meegeteld uiteraard). Ik vind dat een geweldige prestatie, zeker in een tijd waarin iedereen een vol programma heeft.

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik niet had gedacht dat ik het zo leuk zou vinden om dit avontuur samen met jou aan te gaan. Geen idee ook wat het ons zou brengen. Het enige wat ik dacht toen ik jou het voorstel deed, was hoe leuk het zou zijn om met iemand te kunnen delen wat we op onze reis in schrijversland allemaal tegen zouden komen. Ervaringen uitwisselen en elkaar aanmoedigen en tips geven. Elkaar steunen en elkaars cheerleader zijn. Nou, ik denk dat we daar aardig in geslaagd zijn, haha! 😊

Veel mijlpalen

Natuurlijk is er in die paar jaar een hoop gebeurd, zowel op schrijfgebied als op persoonlijk vlak. En zo is het leven. Het is een geweldige ontdekkingstocht met af en toe een hinderlijk obstakel en vaak met mooie ontmoetingen en belevenissen. In die paar jaar is het jou en mij gelukt om een van onze verhalen gepubliceerd te krijgen en heb ik een boek in eigen beheer uitgebracht met Kathleen, dat nog steeds door Nederland rondreist.

Jij hebt besloten om het heft in eigen hand te nemen en je eigen kinderboek te gaan uitgeven. Hierbij ben je voortvarend te werk gegaan en hebt zelfs een redacteur in de arm genomen, die je heel veel bruikbare tips heeft gegeven om je verhaal nog sterker neer te zetten. Ik vind dat ontzettend dapper en stoer van je. Het vergt moed en doorzettingsvermogen om ergens in te investeren waarvan je de uitkomst niet kunt voorspellen. Mooi!

Toekomstplannen

Behalve dat we al veel moois hebben mogen doen en beleven, zijn er altijd dromen en toekomstplannen. Ideeën te over. Ik krijg zo vaak een ingeving en meestal wil ik ze allemaal uitvoeren, maar dat lukt nu eenmaal niet. Of dat is althans wat ik mezelf voorhoud. Wellicht kan het best tegelijk, maar zeg ik tegen mezelf dat ik mijn focus op één ding moet leggen. Daarover hebben we het uitgebreid gehad.

De droom die we allebei nog steeds hebben, is het vinden van een uitgever en een bestseller schrijven. Zo simpel is het gewoon. Ik kan eromheen draaien en zeggen dat het niet zo is, maar dan zou ik liegen. Natuurlijk praat ik voor mezelf, maar ik denk dat ik je inmiddels goed genoeg ken om te zeggen dat dit ook voor jou geldt.

Een ontmoeting

We hebben het er al vaak over gehad en het is nog niet gebeurd. Hoe leuk zou het zijn om eens in real life met elkaar te kunnen kletsen over onze schrijfavonturen en andere dingen die we gemeen hebben. In de loop der tijd hebben we ontdekt dat we veel gemeenschappelijke interesses hebben en delen. En dat schept een band. Mooi dat dit online kan, maar nog leuker zou zijn om dit ook in het echt te kunnen doen.

Nu we hopelijk steeds meer terug kunnen naar hoe het was, komt die mogelijkheid vast een keertje. Ik ga er dan ook vanuit dat het helemaal goed komt met onze ontmoeting. Zeker nu we al zoveel gedeeld hebben, zou dit een mooie aanvulling zijn. Vind je niet?

Er vol voor gaan

Nu het gelukkig weer wat beter gaat met je gezondheid en de batterij na de zomervakantie flink is opgeladen, kan ik me voorstellen dat je ook weer staat te popelen om van alles te gaan doen. Om te gaan knallen en er vol voor te gaan, zoals dat gezegd wordt.

Het winnen van een schrijfwedstrijd geeft een geweldige boost en smaakt naar meer. Ik ben heel benieuwd hoe jouw verhaal het gaat doen bij de wedstrijd van Loft Publishing. De mijne is inmiddels ook ingeleverd (of nou ja, het zijn er de afgelopen weken twee geworden, hihi!).

Mijn plannen

Ik ga verder met mijn schrijfproject ‘Meer dan menselijk’. Een bundel fantasyverhalen van diverse auteurs voor een goed doel. De opbrengst van de bundel gaat naar NVA (Nederlandse vereniging voor autisme). Ik vind dat een mooie gedachte.

Verder is er ook iets anders waar ik mee bezig ben, maar daar kan ik nu nog niets over vertellen. Lekker geheimzinnig, hè! 😉 Ik hoop daar binnenkort meer duidelijkheid over te hebben.
En natuurlijk zijn er een paar schrijfwedstrijden waar ik aan mee wil doen. Dus voorlopig hoef ik me niet te vervelen. Dat doe ik trouwens nooit.

En we gaan vrolijk verder

Ik wil deze brief eindigen met de hoop uit te spreken dat we deze briefwisseling nog lang mogen en kunnen volhouden. Het zou helemaal te gek zijn als we ooit iets met al deze brieven en wijsheid (😉) kunnen doen. Als een literair agent of uitgever dit onder ogen zou krijgen en hiermee iets moois kan doen. Of in eigen beheer, dat is sowieso een optie.

Het zijn allemaal maar hersenspinsels natuurlijk, maar wie weet wat ervan komt. Zeg nooit, nooit!

Ik wil je onwijs bedanken voor alle gezellige, fijne brieven die ik van jou heb ontvangen. Iedere keer kijk ik reikhalzend uit naar een nieuwe en ik lees ze altijd met heel veel plezier. Uiteraard hoop ik dat onze lezers er net zo van genieten en dat ze ons trouw blijven volgen.
Veel leesplezier weer en tot de volgende keer.

 

Liefs Ellen

 

Schrijven in de zomervakantie?

schrijven in de zomervakantie

Hoi Ellen,

Wat ontzettend leuk om na een heerlijke zomer weer gezellig verder te gaan met onze briefwisseling. Ik heb dan ook weer met veel plezier jouw brief gelezen vorige week. Dit keer is het mijn beurt om te vertellen over mijn (schrijf)zomer.

Feelgoodschrijfwedstrijd

Ondanks dat mijn schrijven deze zomer op een lager pitje heeft gestaan, is er toch wel een heleboel gebeurd. Iedereen die mij kent of die mij volgt via de social media, heeft het al gehoord – net als jij – maar toch wil ik het hier ook nog een keertje benoemen.

Terwijl ik aan het genieten was van onze heerlijke vakantie in een prachtig vakantiehuis in Limburg, kreeg ik het nieuws te horen dat ik één van de winnaars was van de feelgoodschrijfwedstrijd waarover wij het in onze brieven al vaker hadden gehad. Dat nieuws hoorde ik trouwens als eerste van jou, omdat ik mijn mail niet zo trouw lees als ik weg ben. Grappig! Het was een superleuke verrassing.

Gratis e-book “Zon, Zee en Zomerkriebels”

In augustus was het dan zover; de gratis feelgoodverhalenbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” kwam uit. Hierin kun je naast mijn verhaal, ook de verhalen lezen van de andere winnaars en van Lianne en Annemieke – de bedenkers van dit hele project. Het is echt super gaaf om mijn naam op de voorkant van het boek te zien staan! Een gevoel waar ik best aan kan wennen.

Het leuke is dat de bundel gratis te downloaden is, via o.a. mijn eigen website. Er zijn dan ook al een heleboel mensen die hem hebben gelezen. De recensies en andere reacties zijn tot nu toe ook allemaal positief, voor zover ik weet. Hoe gaaf is dat?

Imposter syndroom

Ik merkte dat ik het toch ook wel heel spannend vond om in deze bundel te verschijnen. Naast mij zitten er auteurs bij met veel meer ervaring en boeken op hun naam. Ik had een beetje last van het imposter syndroom. Wie denk ik wel dat ik ben dat ik een verhaal geschreven heb? Tot op de dag van vandaag durf ik mijzelf ook nog steeds niet echt een auteur of schrijver te noemen. Voor mijn gevoel moet je dan toch zeker wel een aantal boeken hebben uitgegeven. Terwijl ik ook wel in mijn hart geloof dat ik mijzelf best schrijver mag noemen. Zoals mijn schrijfvriendin ook steeds zegt: je hebt toch ook al een paar boeken geschreven? Maar dan knaagt er altijd dat kleine stemmetje in mijn hoofd dat zegt: maar die zijn niet uitgegeven… Herken jij dat?

Kwetsbaar

Daarnaast was ik ook een beetje bang dat de lezers mijn verhaal niet leuk zouden vinden. Het maakt je als schrijver toch een beetje kwetsbaar: iedereen die je verhaal leest en daar van alles van kan vinden. Dan komt toch dat stukje onzekerheid weer even naar boven. En ik weet dat ik mij daar niks van aan moet trekken, dat er altijd mensen zullen zijn die je verhaal niet leuk vinden. Ik heb een paar keer tegen mijzelf moeten zeggen dat mijn verhaal vast niet voor niks gewonnen heeft en dat er in ieder geval al een paar mensen zijn die het leuk vinden.

Nieuwe schrijfwedstrijd

Inmiddels ben ik ook weer bezig met wat nieuws. Een tijdje geleden kwam ik de schrijfwedstrijd van Loft books tegen. Dat is een e-only uitgeverij. Hiervoor kon je kiezen uit drie beginzinnen en daar een verhaal van maximaal 3000 woorden mee schrijven. Ik heb gekozen voor de volgende beginzin: Toen ik vanochtend opstond had ik duizend scenario’s in mijn hoofd over hoe deze dag zou kunnen verlopen, maar wat er zojuist is gebeurd hoorde daar absoluut niet bij… En ben je al benieuwd wat er in mijn verhaal gebeurde? 😉

Dat ga ik hier natuurlijk nog niet verklappen! De deadline is woensdag 15 september. Mijn verhaal is af, maar ik moet het alleen nog even een laatste keer controleren voordat ik het ga opsturen. Mocht het nou niks worden, dan zet ik het op mijn website. Wie weet kan ik er dan toch nog iemand mee vermaken. Maar stiekem hoop ik natuurlijk op een goede afloop. Duim je met mij mee? Toevallig weet ik dat jij op dezelfde dag een deadline hebt voor een andere schrijfwedstrijd. Ik duim gewoon lekker voor ons allebei.

Schrijven in de zomervakantie

Ik had stiekem allerlei schrijfplannen voor deze zomer. Zo wilde ik vooral verder met mijn manuscript voor het kinderboek dat ik aan het schrijven ben. Ik heb voor mijzelf de deadline van 1 november losgelaten, maar dat zegt niet dat ik het niet af wil krijgen. Voor de zomervakantie had ik daar simpelweg de tijd en energie niet voor. De keuze om het uit te stellen is dan ook een heel goede geweest. De schrijfplannen voor de zomer waren erg enthousiast. Gelukkig ken ik mijzelf, want de plannen waren er dan wel – de uitvoering was er niet, haha. Maar dat geeft niet, want daar had ik natuurlijk al rekening mee gehouden. Op schrijfgebied heb ik dan ook een beetje vakantie gehouden, op de feelgood voor de verhalenbundel na. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik het nu weer op kan pakken.

Gezondheid

Jij vroeg in jouw vorige brief al hoe het nu met mij gaat. Onze trouwe lezers hebben wel meegekregen dat ik last heb van long covid-klachten. Gelukkig kan ik je zeggen dat het momenteel een stuk beter lijkt te gaan. Ik durf het niet te hard te zeggen, want het nieuwe schooljaar is pas net begonnen, maar het lijkt wel echt beter te gaan. Natuurlijk merk ik nog wel dat ik nog steeds sneller moe ben en dat ik dan ook vermoeider ben dan dat ik vroeger was, maar het is niet meer zo erg als vorig schooljaar. Niet meer een totaal uitgeput gevoel. Hierdoor lijk ik ook wat sneller te herstellen hiervan en dat is wel zo prettig.

Ik denk dat het een combinatie geweest is van verschillende factoren. In juni ben ik gevaccineerd en toen ben ik ook met mijn fysio begonnen. Verder heb ik natuurlijk vijf weken heerlijk bij kunnen tanken en mijn batterij weer even kunnen resetten. Ik durf nu voorzichtig te hopen dat ik echt op de goede weg zit. De tijd gaat het leren.

Tot zover mijn verhaal over de zomervakantie! Ik ben weer heel nieuwsgierig naar jouw antwoord.

Spreek je snel weer!

Liefs, Sandy

Daar zijn we weer!

we gaan weer starten

Hey Sandy,

 

Jeetje, wat voelt het ergens al lang geleden en aan de andere kant als gisteren. Toch zijn de zes weken zomervakantie voorbij gevlogen en begint vanaf vandaag (althans in het zuiden 😉) het gewone leventje weer. Nou ja, gewoon. Wat is gewoon, zullen we maar zeggen? 😊

Ik hoop dat jij een heerlijke vakantie hebt gehad, maar dat is een retorische vraag waarschijnlijk. Sowieso heb jij namelijk geweldig nieuws gekregen in die tijd. Je hebt namelijk de schrijfwedstrijd gewonnen. Wat fantastisch! Echt, ik was super blij voor jou en stiekem had ik gehoopt dat mijn verhaal ook uitgekozen zou zijn. Dat mocht helaas niet zo zijn.

Tijd om na te denken

Behalve dat het een geweldig bericht en super mooie e-book is, is het natuurlijk ook een droom die uitkomt. Én het smaakt vast naar meer. Ik weet namelijk precies hoe jij je voelt. Om je naam op een boekcover te zien staan is zo speciaal. Dat gevoel wil je gewoon veel vaker meemaken.

In de afgelopen weken hebben mijn schrijfavonturen even op een lager pitje gestaan. Ik heb echt wel geschreven, maar ik heb mezelf ook rust gegund. Omdat Bart 3 weken vakantie had, maar niet alle drie achter elkaar, was het ook lastig om in een schrijfritme te blijven. Thuis moest er van alles gebeuren, maar dat hoef ik jou vast niet uit te leggen als moeder van kinderen, haha.

Balans opmaken

In de vakantieperiode word ik altijd een beetje nostalgisch en ga ik nadenken over al mijn gestelde doelen voor dit jaar. Een beetje de balans opmaken, zeg maar. De vakantietijd vind ik daar de uitgewezen periode voor. Ik weet niet of je dit herkent?

Zoals je weet ben ik aan het begin van dit jaar de uitdaging aangegaan om aan zoveel mogelijk (leuke) schrijfwedstrijden mee te doen. Puur om te kijken of het echt klopt wat er geschreven wordt; dat je meer kans hebt om gepubliceerd te worden als je meer verhalen instuurt. Statistisch gezien zou dat inderdaad moeten kloppen, maar in de praktijk blijkt dat (voor mij in ieder geval) toch net anders te werken.

Hoe nu verder?

Eerder had ik al de conclusie getrokken dat het verstandig zou zijn om niet meer aan iedere schrijfwedstrijd die voorbijkomt mee te doen. Ware het niet dat ik het gewoon niet kan laten om een poging te wagen. Iets in mij is op dat moment sterker en geeft me in dat ik het moet proberen. Wie niet waagt, wie niet wint, is de bekende uitdrukking.

Op zich is daar niets mis mee, maar het heeft wel voor een heleboel teleurstellingen gezorgd. Ondanks dat ik besef dat het niet altijd lukt en dat ik rekening moet houden met tegenvallers, komt het toch iedere keer hard aan. Iedere keer moet ik het een plekje geven. Ik vraag me af wat het leven me probeert in te fluisteren?

Gewoon doorgaan

Is het een teken dat ik moet stoppen en moet kiezen voor een paar wedstrijden? Of probeert het me te leren omgaan met teleurstelling en afwijzing? Ergens voel ik dat het vooral het laatste is, omdat ik erg veel moeite heb met kritiek en tegenvallers. Waarschijnlijk heb ik hier nog veel in te leren en is dit voor mij een manier om dat te doen. Maar ik filosofeer nu gewoon ‘hardop’, hè? Ik heb de wijsheid niet in pacht.

En dus, dus ga ik gewoon stug door. Omdat ik óók het gevoel heb dat al dat werk zich een keer gaat lonen. De aanhouder wint, never give up my dreams, just do it. Allemaal quotes en (misschien) cliché’s die me houvast bieden. Ik geloof erin. En daarom doe ik wat ik doe en geef ik niet op.

En jij?

Hoe zit het met jouw plannen en doelen? En vooral; hoe is het met je manuscript? Met de vorderingen rondom je boek? Ik ben uiteraard erg benieuwd of je in de vakantie veel gewerkt hebt aan je boek. De tijd vliegt namelijk en voordat je het weet is het november.

In een eerdere brief gaf je al aan dat je het niet erg zou vinden wanneer je de deadline van 1 november niet zou halen. Super! Het haalt de druk eraf en zorgt ervoor dat je meer kunt genieten van het proces. Want uiteindelijk is de reis en het proces het succes. Natuurlijk is het resultaat fantastisch en hoop je dat veel mensen je boek zullen kopen en lezen, maar de weg ernaartoe is helemaal te gek en daar leer je het meest van.

Helemaal hersteld?

Verder ben ik natuurlijk ook erg nieuwsgierig naar je gezondheid. Ik hoop dat je meer energie hebt en dat de klachten zijn afgenomen. Het is tenslotte niet niks om zolang zo vermoeid te zijn. Iets waar je niet voor kiest. De vakantie was een mooie tijd om even lekker de batterij op te laden en even niets te moeten.

Laten we hopen dat we na de vakantie weer vol energie en met veel enthousiasme aan al onze schrijfdromen kunnen en mogen werken. Ik wens je daar heel veel succes bij en geniet van al het moois wat op je pad komt. Dat doe ik ook! 😊

Enne, ik kijk erg uit naar jouw antwoord. Tot snel.

 

Liefs Ellen

Laatste loodjes en dan… vakantie!

bijna vakantie

Hoi Ellen,

Het is weer dinsdag en dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe brief. We gaan al aardig richting de 100 brieven. Ongelooflijk hè? En we zijn nog lang niet uitgekletst 😉!

Zomerstop

Het is aan mij de eer om deze laatste brief te schrijven voor onze zomerstop ingaat. Net als vorig jaar hebben we besloten om in de zomer even een pauze in te lassen. Gewoon even een paar weken los zijn van allerlei “verplichtingen” en wel zo praktisch om op vakantie niet bezig te hoeven zijn met onze websites. En vorig jaar merkte ik dat ik het zo leuk vond om na die zomerstop jou weer van alles te kunnen vertellen. Wie weet wat voor nieuws we dan hebben voor elkaar…

Laatste loodjes

Nu de zomervakantie wel heel dichtbij komt – vrijdag 9 juli is bij ons de laatste lesdag – kun je toch echt wel spreken van die spreekwoordelijke laatste loodjes. Zoals je waarschijnlijk nog wel weet, heb ik dit jaar groep 8. De afgelopen weken stonden bol van allerlei leuke dingen, zoals dat hoort aan het einde van een basisschoolcarrière. Leuke dingen, maar wel  – voor mij – energieslopende activiteiten. Gelukkig heb ik een super leuke klas die ook veel energie geeft. Het zal even slikken worden om afscheid te moeten nemen.

Vakantie

Straks is het dan echt vakantie en hoef ik even helemaal niks. Misschien ken je dat nog wel van vroeger toen jij nog juf was… Het hele jaar ben je bewust of onbewust toch bezig (in je vrije tijd) met je klas of met leuke lesideeën bedenken en in de zomervakantie heb je even geen klas om mee bezig te zijn. Heerlijk vind ik dat! Even losweken en gewoon tot rust komen. Dat laatste ben ik de komende vakantie ook zeker van plan. Ik hoop mijn batterij weer echt even helemaal op te kunnen laden.

Schrijven

Ik ben benieuwd hoeveel ik zal gaan schrijven. Vorig jaar had ik allerlei schrijfplannen, want toen had ik daar natuurlijk heel veel tijd voor, dacht ik, maar daar kwam in de praktijk eigenlijk niks van terecht. Dit jaar maak ik voor de zekerheid maar geen plannen. Ergens hoop ik dat ik een flinke inhaalslag met mijn manuscript kan maken, nu ik even geen energie voor mijn werk hoef te sparen, maar ik plan het niet en verwacht ook niks van mijzelf. Het gaat lopen zoals het gaat lopen… en dat is goed.

Schrijfwedstrijd

Vorige week had ik dan toch eindelijk mijn verhaal af voor de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke. Het was heel fijn dat jij met mij mee wilde lezen en ik was blij om te horen dat je het verhaal leuk vond. Inmiddels hebben we het allebei ingestuurd en is het wachten begonnen. Stiekem kijk ik elke dag even in mijn mailbox om te zien of er al nieuws is, maar tot nu toe nog niet. Niet zo gek natuurlijk, omdat de deadline 30 juni was, haha, maar ik ben gewoon zo benieuwd…

Gelukkig zullen we niet al te lang hoeven wachten, omdat de deadline voor het uitbrengen van de verhalenbundel 1 augustus is. Nu maar hopen dat wij bij de 5 winnende verhalen zitten!

Nieuwe schrijfwedstrijd

Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op jou. Jij bent alweer druk bezig met je volgende schrijfwedstrijd. Het is er eentje die ik ook zo graag had willen proberen – een feelgoodverhaal bij een bekende uitgeverij… Het is dat het minimale aantal woorden een behoorlijke hoeveelheid is, want anders had ik het misschien nog wel geprobeerd ook, hihi. Ik heb er zelfs al een idee voor – mijn eigenwijze hoofd fantaseert vrolijk verder – zucht. Maar voor nu duim ik gewoon met jou mee en dat is ook leuk. En mijn idee krijgt misschien nog wel eens een ander plekje.

Jouw manuscript

In mijn vorige brief vroeg ik hoe het met jouw manuscript staat. Jij vertelde dat dit momenteel op een lager pitje staat, maar dat geeft niet, want de schrijfwedstrijden trekken harder aan jou. Ik vind het heel knap dat je zo naar je gevoel luistert. Ergens houd je je manuscript in je hoofd, maar als ik het zo hoor, heeft het nu even geen prioriteit en dat is helemaal prima. Doe vooral wat goed voelt en wat je op dit moment echt wilt doen – en dat is gewoon meedoen aan al die leuke schrijfwedstrijden. Ik heb trouwens het idee dat ik momenteel elke week wel een nieuwe tegenkom online… Keuze genoeg dus. Ook bij die twee e-book-uitgeverijen waar jij het in een privé-berichtje al over had. Wie weet ligt daar wel een toekomst voor ons!

Tips gevraagd!

Ten slotte heb ik nog een vraag aan jou en aan onze lieve lezers. Een zomervakantie in het vooruitzicht geeft een hoop mogelijkheden om nieuwe series te gaan bingewatchen. Heb jij nog een leuke tip voor mij? Ik houd mij aanbevolen 😉…

Ik wil jou een hele fijne zomer toewensen! Dat je maar veel leuke dingen mag beleven waar je straks over een paar weken weer fijn over kunt vertellen.

Tot dan!

Liefs, Sandy

 

P.S. Dit was weer zo’n leuke brief van Sandy. Word je net zo enthousiast als ik van haar verhalen? Kijk dan snel op haar site. Als je hier klikt, kun je allerlei leuke verhalen van en over haar lezen.

 

 

 

 

Je mag en kunt ‘pech’ hebben

soms heb je gewoon pech

Hey Sandy,

Wat fijn om te lezen dat je wederom van mijn brief hebt genoten. Ik weet zeker dat we dit nog lang zullen doen, omdat we zoveel overeenkomsten hebben maar ook verschillen. Dat maakt het zo waardevol. We kunnen van elkaar nog een heleboel leren.

Die vervelende corona

O, ik baal echt verschrikkelijk voor jou dat je gediagnosticeerd bent met long covid. Ik heb het in mijn omgeving ook bij iemand gezien en het is echt geen pretje. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je best geschrokken bent toen je dit hoorde. Het betekent namelijk dat je nog een lange weg naar herstel te gaan hebt.

Dit is natuurlijk niet wat je wilt. Ik heb je in de afgelopen jaren leren kennen als een echte doorzetter, dus ik ben ervan overtuigd dat je dit ook gaat overwinnen. Jammer genoeg zal dat misschien wel ten koste gaan van alle andere passies die je hebt. Je kunt nu niet teveel ballen omhoog houden, aangezien je je energie nodig hebt voor je herstel. Ik wens dan ook dat het veel vlotter gaat dan je nu misschien denkt.

Schrijfwedstrijd

Nu je je energie een beetje moet sparen en je activiteiten wat beter moet verspreiden, ben ik toch heel blij om te lezen dat je al zover gevorderd bent met je verhaal voor de schrijfwedstrijd van Lianne. De wedstrijd waar we allebei aan meedoen en waarvan we hopen dat we een plekje in de e-bundel bemachtigen. Hoe gaaf zou dat zijn, nietwaar? 😊

Ik ben uiteraard erg benieuwd naar jouw verhaal en wil het met liefde lezen. De deadline begint inmiddels aardig dichtbij te komen, dus ik ben van plan het dit weekend te gaan insturen. Dan is het een kwestie van fingers crossed en afwachten…

Aha-erlebnissen

Ja, soms heb ik opeens van die inzichten. In mijn vorige brief schreef ik dat ik waarschijnlijk toch teveel verschillende verhalen geschreven heb, waardoor de focus wellicht een beetje ontbreekt. Ik had me voorgenomen om aan geen enkele wedstrijd meer mee te doen. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, want ik zag die leuke wedstrijd voorbij komen, die je me ‘toevallig’ ook doorstuurde.

Het is net alsof een onzichtbare kracht in me mij toch een bepaalde kant opstuurt. Ik heb nu eenmaal het goede voornemen om dit jaar aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. Daardoor wil ik het eigenlijk ook niet opgeven. En dus blijft mijn aandacht uitgaan naar leuke wedstrijden en doe ik iedere keer een poging. Zelfs nu ik nog bezig ben om een novelle van max. 25.000 woorden af te ronden, schrijf ik aan andere verhalen. Dat is toch eigenlijk echt teveel van het goede. Tja, daar is dat eigenwijze van me weer 😉

Mijn manuscript

Hoe graag ik ook met mijn manuscript aan de gang wil, toch trekken die wedstrijden harder aan me en parkeer ik mijn manuscript voorlopig weer. Het heeft denk ik ook te maken met het feit dat ik op het eind van mijn manuscript een beetje vastloop en dit moment dus voor me uitschuif. Ik wil er nog niet doorheen. Het is een mentale hindernis die ik mag nemen. Alles op z’n tijd, dus dat einde kan nu nog wel even wachten, haha.

Ik ben er tenslotte al ruim vijf jaar mee bezig. Wat is dan een half jaar? Natuurlijk besef ik dat het eigenlijk allemaal smoesjes zijn om niet door te werken en veilig te blijven hangen. Uiteindelijk komt het goed, daarvan ben ik overtuigd.

Een zonnige toekomst

Je schreef in je vorige brief dat je man overal doorheen fietst met corona en vaccinatie. Ook had je het over de wet van aantrekking. Ik weet zeker dat dit niet iets is wat je zelf hebt aangetrokken. Sommige dingen gebeuren nu eenmaal. Je kunt niet overal invloed op hebben. Waar je wel invloed op hebt, is de keuze hoe hiermee om te gaan. Gelukkig ben je positief ingesteld en weet ik zeker dat jij je weg hierin wel zult vinden. Dat het niet altijd gemakkelijk is, dat is zo. Accepteren en doorgaan, zou ik je willen zeggen.

Zoals je zelf schrijft, je kunt soms ook gewoon pech hebben. Wel fijn om te lezen dat de rest van je gezin helemaal is opgeknapt en dat het met hen goed gaat. Dat geeft de burger moed, toch?
Hopelijk doet de zomervakantie je zo meteen ook goed, zodat je na die zes weken weer volledig uitgerust en opgeladen bent.

Lekker balen kan ook fijn zijn

Weet je wat het ook een beetje is? Tegenwoordig moet alles maar goed gaan en mag er vooral geen tegenslag zijn. Als er dan iets gebeurt wat niet zo fijn is, is het moeilijk dit te accepteren. Terwijl ik denk dat het juist wel belangrijk is om eens even lekker te balen. Dat betekent overigens niet dat je er te lang in moet blijven hangen, want daar schiet niemand iets mee op.

Ik heb ook geaccepteerd dat ik dit jaar veel teleurstellingen te verwerken heb gekregen (en waarschijnlijk nog zal krijgen). Het is zoals het is. Dit leert me ook weer een heleboel en ik weet zeker dat het uiteindelijk ergens goed voor is. In ieder geval heeft het me wel geleerd dat ik het volgend jaar anders te werk zal gaan. Die les neem ik toch maar mooi mee.

Ik wens je een fijne week en hoop dat je veel baat zult hebben van de fysiotherapie.

Tot de volgende week.

 

Liefs Ellen

De aantrekkingskracht van schrijfwedstrijden

aantrekkingskracht van schrijfwedstrijden

Hoi Ellen,

Ik heb jouw openhartige brief van vorige week met veel plezier gelezen. En stiekem heb ik een beetje in mijzelf zitten grinniken. Elke keer komen we weer tot de conclusie dat we zoveel dingen met elkaar gemeen hebben, maar vorige week benoemde je iets (in de foto) waarin wij echt totaal verschillen van elkaar; staan en opvallen… Jij vindt het volgens mij heerlijk om lekker op te vallen (niet vervelend bedoeld hoor 😉) en bent gemaakt voor op een podium terwijl ik mijn uiterste best doe om toch vooral in het publiek te mogen blijven zitten, hihi.

Schrijfwedstrijden

Jij vertelde dat je dit jaar aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee wilde gaan doen, omdat je ergens had gelezen dat iemand hiermee uiteindelijk dat felbegeerde boekencontract in de wacht had gesleept. Ik snap je heel goed. Het is goed om je naam zoveel mogelijk gepubliceerd te krijgen. En hoe kan dat nou beter dan via een schrijfwedstrijd? Hoe meer wedstrijden, hoe meer kans. Ik snap heel goed dat je vooral dit in gedachten had en niet het feit dat wanneer je aan meer wedstrijden meedoet, je ook waarschijnlijk meer afwijzingen zult krijgen. Maar houd vertrouwen in jezelf en geef niet op. Zoals we wel vaker tegen elkaar zeggen: onze tijd komt nog wel!

Feelgood schrijfwedstrijd

Je vroeg hoe het met mijn verhaal gaat voor de feelgood schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke. Het gaat de goede kant op. Gelukkig wel, want de deadline komt langzaam steeds dichterbij. En alhoewel het erg langzaam gaat – ik ben al twee weken bezig met het schrijven van een verhaal van 3.000 woorden – heb ik wel een goed gevoel bij dit verhaal. En mocht ik hiermee het e-book niet halen, ben ik toch zeer tevreden. En wie weet kan ik er dan nog een “verhaal van de maand” van maken 😉…

Een wijze les

Ik vond het mooi om te lezen dat je voor jezelf de conclusie had getrokken dat je je beter kunt focussen op een paar wedstrijden en daar alles voor geven, dan aan heel veel wedstrijd meedoen met een mindere focus. Of dat de reden is dat je tot nu toe even wat minder geluk heb gehad, weet ik niet, maar ik denk dat je wel een punt hebt. Als je zoveel verhalen in een korte tijd schrijft, zullen ze misschien niet allemaal aan je eigen eisen voldoen. Lastig hè?

Jouw manuscript

Je schrijft dat je ook minder tijd hebt gehad voor je manuscript en dat je dat jammer vindt. Ik denk dat dit een waardevolle conclusie is voor jezelf. Het feit dat je het jammer vindt, geeft aan waar je hart ligt en dit zal waarschijnlijk weer een eerste stap zijn richting een afgerond manuscript. Stapje voor stapje kom je er wel. Net als ik, haha…

Ik ben trouwens ook benieuwd hoe het met jouw andere manuscript gaat – de vernieuwde versie van je al eerder uitgegeven boek. Volgens mij heb jij in een eerdere brief wel eens verteld dat die over niet al te lange tijd uit zal gaan komen, toch? Ik ben totaal niet nieuwsgierig hoor 😊…

Soms heb je gewoon een beetje pech

Wij zijn allebei druk bezig met de wet van aantrekking en alles wat daarmee te maken heeft. Dan vind ik het soms wel lastig om met “negatievere” dingen om te gaan. Het idee is dat je krijgt wat je aantrekt, maar wat nou als dit iets is waar je eigenlijk niet op zit te wachten? Heb je dit dan ook zelf aangetrokken? Je vraagt je misschien af waarom ik hierover begin…

Inmiddels heb ik van de huisarts begrepen dat ik Long Covid heb, en nee, dat heeft niks met je longen te maken, zoals ik zelf eerst dacht, hihi. Ik behoor tot de groep mensen die nog lang last heeft van restklachten naar Corona. Mijn man heeft gelukkig de versie gehad van één dag last hebben en daarna niks meer – de bofkont. Afgelopen dagen zijn wij ook allebei gevaccineerd met hetzelfde vaccin en wat blijkt: hij heeft weer bijna nergens last van en ik lig al de hele dag met een griep-gevoel op de bank. Gelukkig voor hem vliegt hij hier voor een tweede keer soepel doorheen, begrijp mij niet verkeerd: ik ben echt super blij voor hem. Maar toch heb ik al de hele dag dat stemmetje in mijn hoofd met de vraag: waarom kan ik dan weer alle bijwerkingen van het lijstje afvinken? Heb ik dit aangetrokken? Ik ga denk ik maar voor de versie: ik heb gewoon pech.

Zonnige toekomst tegemoet

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik een beetje opzag tegen het vaccineren. Ik heb namelijk verschillende verhalen gehoord van andere mensen met Long Covid. De ene zegt dat ze na het vaccineren weer helemaal terug bij af zijn en ik heb ook verhalen gehoord van mensen die juist van hun klachten af kwamen. Ik ga uit van het positieve. Volgende week ga ik mijn eerste fysiotherapiebehandeling krijgen in de hoop mijn conditie weer een beetje terug te krijgen en over een paar weken is het zomervakantie. Een mooi moment om mijn batterij weer helemaal op te laden. Ja, toch? Ik ga ervoor!

Tot zover mijn brief van deze week.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke brief weer. Wil je nog meer lezen over en van Sandy? Klik dan snel hier om een kijkje te nemen op haar website.

 

 

 

Honderd keer vallen, honderd en een keer opstaan

Hey Sandy,

 

Zo leuk om te lezen hoe jij over dingen denkt en dan tot de conclusie komen dat we echt heel veel overeenkomsten hebben. Echt heel jammer dat we de tickets voor het Manifestatie-event niet gewonnen hebben, maar die ontmoeting zal ooit plaatsvinden.

Loslaten is het sleutelwoord

Wat goed dat je zover bent in je proces dat je besloten hebt om de dingen gewoon los te laten. Om de druk er bij jezelf vanaf te halen. Ik weet hoe moeilijk dat is. Je wilt niets liever dan de, door jou zelf gestelde, deadline halen. Het is moeilijk om erop te vertrouwen dat het ook goed komt als je die deadline niet haalt.

Bovendien moet je ook zeker niet vergeten wat je al allemaal gedaan en bereikt hebt. Als je nu nog steeds aan het dromen was over je eigen boek, was er helemaal niets gebeurd en had je al die stappen niet gezet. Het klinkt zo makkelijk en vaak beseffen we het pas als iemand anders er ons attent op maakt. Dus bij dezen… 😉

Gouden strop

Wow, wat ontzettend tof dat je schrijfvriendin de Gouden Strop heeft gewonnen. Een fantastische prestatie. Zelf deed ik mee aan de Zilveren Strop en ik heb de shortlist niet behaald. Ik heb in een post op Instagram of op Facebook (of allebei) gedeeld dat ik op de 75e plek ben geëindigd. In het linker rijtje, haha. De feedback (oftewel de beoordelingen) op mijn verhaal waren redelijk positief en zeker opbouwend. Daar kan ik wel wat mee.

Het lijkt me heel gaaf om van dichtbij mee te maken dat iemand zo’n mooie prijs in ontvangst mag nemen. Zo heb je een geweldig voorbeeld van hoe het kan. Dus ik zou tegen je vriendin zeggen dat ze maar op moet passen, hihi… 😊

Schrijfwedstrijden

Ik ben nu intussen erg benieuwd geworden of het je gelukt is om het verhaal voor de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke te schrijven. Heel fijn ook om elkaars verhaal te lezen en van commentaar te voorzien, zodat we nog meer kans hebben op publicatie. Dat zou natuurlijk te gek zijn, om straks samen in het e-book te komen.

Dat brengt mij meteen op een nieuw onderwerp. Jij hebt een tijdje terug besloten om alleen nog maar mee te doen aan de schrijfwedstrijd van Lianne. Vanwege je, nog altijd, lage energiepeil was het beter om je te concentreren op de dingen die je het allerleukste vond om te doen. Een heel verstandige beslissing.

Veel, heel vcel afwijzingen

Mijn doel was om dit jaar aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. Ik kan je vertellen dat ik me suf pieker en eelt op mijn vingers heb ontwikkeld door het schrijven van al die verhalen. Ergens had ik in een blog gelezen dat iemand door aan heel veel schrijfwedstrijden mee te doen, steeds meer gepubliceerd werd en daardoor uiteindelijk ook een boekcontract in de wacht had gesleept.

Nou, dat leek mij ook wel wat. Er zijn dit jaar al heel wat schrijfwedstrijden voorbij gekomen en er zijn er nog steeds een heleboel. Ik heb het mezelf dus niet bepaald makkelijk gemaakt. Waar ik, eerlijk gezegd, geen rekening mee had gehouden, was de kans op meer afwijzingen. Gek hè? Ik heb vorig jaar namelijk best een aantal leuke verhalen geschreven die gepubliceerd zijn. Dat schept verwachtingen, vooral bij mezelf. Jammer genoeg kan ik tot op heden mijn eigen verwachtingen niet waarmaken en dat doet zeer.

Honder keer vallen, honder en een keer opstaan

Kijk, een keer een teleurstelling te verwerken krijgen, is niet zo’n drama. Maar de afgelopen weken zijn er best wel wat tegenvallende berichten gekomen op inzendingen van mijn verhalen. Het doet wat met me. Ik begin een beetje aan mezelf en mijn schrijftalent te twijfelen en vraag me soms af waar ik het eigenlijk voor doe.

Het is een kwestie van niet opgeven en doorgaan. Van vallen en weer opstaan. Keer op keer. Ik weet dat ik kan schrijven, ik heb het inmiddels al een paar keer ‘bewezen’. Dat wil overigens niet zeggen dat alle ingeleverde verhalen successen moeten worden. Natuurlijk zou dat wel heel gaaf zijn, maar ik moet ook realistisch blijven.

Is dit een les?

Jij weet dat dingen niet voor niets gebeuren. Waarschijnlijk gebeurt dit dus ook met een reden. En stiekem weet ik eigenlijk wel wat deze reden is. Ik heb gewoon teveel verhalen geschreven met te weinig focus. Bovendien heb ik blijkbaar ook ergens de verwachting dat ik succes ga hebben met die verhalen en nu dat niet zo is, valt dat tegen.

Ik mag hieruit misschien concluderen dat ik mezelf beter op een paar wedstrijden kan richten en deze tot in de puntjes verzorgen, als dat ik lukraak aan iedere wedstrijd meedoe en uiteindelijk helemaal niets bereik. Ja, ik heb mijn lesje wel geleerd.

Mijn eigen manuscript

Wat ik eigenlijk ook ontzettend jammer vind, is dat ik in deze hele schrijfwedstrijdenperikelen mijn eigen manuscript naar de achtergrond heb gedrongen. Het is ergens op een stoffige plank terechtgekomen en dat was nou net niet de bedoeling.

Ik heb me dan ook voorgenomen om het weer te gaan oppakken en mezelf er volledig op te richten. Er zijn nu nog een aantal verhalen waar ik mee bezig ben en die maak ik uiteraard eerst af. Die commitment ben ik met mezelf aangegaan en dus wil ik deze ook nakomen.

Toch meer focus

Wat het me ook heeft geleerd is dat het beter is om me te focussen op een of twee dingen en niet meer alles tegelijk willen doen. Dat betekent niet dat ik me altijd op 1 ding wil blijven focussen, maar om iets te bereiken, is dat denk ik wel key.

Nu doe ik heel veel en niet alles met volledige overgave en aandacht en dat gaat dus ten koste van de kwaliteit. Dat zie ik nu in. Maar goed, ik zie het ook als een experiment en doe de dingen waar ik me op dat moment goed bij voel. De tijd zal uitwijzen of dat verstandig was of niet.

Zo, dat was eigenlijk een beetje een klaagzang. Ik beloof dat ik in mijn volgende brief weer de positieve Ellen ben, haha.
Ik kijk uit naar jouw brief.
Liefs Ellen

 

Schrijfkriebels

schrijfkriebels

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief! Het blijft leuk om te lezen hoe jij dingen ervaart en hoe jij over dingen denkt en dan te beseffen dat ik regelmatig precies begrijp wat jij bedoelt, omdat ik het van mijzelf herken. Niet alles hoor, maar toch best vaak. Waarschijnlijk ook de reden dat het zo klikt 😉…

Weer een stap vooruit

Ik vond het leuk om te lezen hoe jij mijn vorderingen van mijn manuscript benoemt. Zoals jij al schreef, ervaar ik zelf dat het heel langzaam gaat. In de ideale wereld was ik al veel verder geweest, omdat ik daar de tijd en energie voor had gehad. De pech is gewoon dat ik die energie nog steeds niet heb. Op dit moment ben ik vooral bezig met het genieten van mijn gezin en met de laatste weken van groep 8, en alle activiteiten die daarbij komen kijken. En ondertussen maak ik kleine stapjes met mijn manuscript, heel langzaam.

Ik heb voor mijzelf die deadline van 1 november losgelaten. Natuurlijk zou ik het heel leuk vinden als het mij lukt om op die datum mijn boek te lanceren, maar ik heb er ook echt vrede mee als dit niet gaat lukken. Het loslaten heeft mij veel rust gegeven. Ik weet van mijzelf dat het boek er gaat komen, hoe dan ook. En lukt dit niet op 1 november, dan wordt het ergens in 2022 en dat is ook prima. Het komt wanneer het komt en ook dan is de tijd rijp. Er zullen altijd jeugdige lezers zijn in de leeftijdscategorie waarin ik schrijf.

Schrijfwedstrijd

In jouw vorige brief bekende je dat je nog niet begonnen was aan de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke, maar ik weet inmiddels dat je de eerste ruwe versie al af hebt. Ik vond het heel leuk dat jij mij vorige week benaderde met het idee om elkaars verhalen te lezen en tips te geven. Daar kunnen we allebei alleen maar profijt van hebben. Dit weekend zag ik in mijn mail jouw verhaal langskomen, maar ik heb hem bewust nog niet gelezen. Zelf was ik op dat moment nog niet begonnen – ik had zelfs nog geen idee – en ik wilde niet onbewust jouw ideeën in mijn verhaal verwerken. Inmiddels kan ik je vertellen dat ik de grote lijn van het verhaal in mijn hoofd heb en dat ik zelfs al begonnen ben. Ik zal dan ook snel jouw verhaal gaan lezen, want ik ben heel nieuwsgierig.

De Gouden Strop

De afgelopen dagen zijn de schrijfkriebels weer wat meer door mijn buik gaan fladderen en dit heeft te maken met de uitreiking van de Gouden Strop. Ik heb je in mijn brieven wel vaker verteld over mijn schrijfvriendin, waarmee ik kan sparren over verhalen en die af en toe met mij meeleest en zeer goede tips geeft. Ik kan je vertellen dat deze goede vriendin, Bernice Berkleef, afgelopen weekend de Gouden Strop heeft gewonnen, de literatuurprijs voor het spannendste boek van het afgelopen jaar. Ik ben echt super trots op haar!

Het werkt inspirerend om zoiets van dichterbij mee te maken en verhalen over de uitreiking te horen. Maar vooral ook om het hele proces mee te maken. Vanaf het moment dat ze begon met het schrijven van dit verhaal, de hindernissen die waarschijnlijk elke schrijver wel tegenkomt en het uitkomen van het boek tot de nominatie en uiteindelijk het winnen van de prijs. Dit alles heeft een klein zaadje geplant met het idee dat dit ooit héél, héél, héél misschien ook mogelijk zou kunnen zijn voor mij. A girl can dream 😉! Als dat geen inspiratie geeft…

Focus

Jij gaf in jouw brief aan dat jouw “probleem” zit in het feit dat je teveel dingen leuk vindt en overal tegelijk mee aan de slag gaat. Alweer zo’n herkenbare overeenkomst 😉… Dat komt denk ik ook door het feit dat we allebei waarschijnlijk een multipotentional zijn. Hier hebben we het vorig jaar uitgebreid over gehad. Niet dat ik zo graag van de labeltjes ben, maar het verklaart wel wat, haha. Jij schrijft dat we hebben geleerd dat we dit kunnen veranderen, dat klopt. Maar dat moet je wel willen…

Eigenwijs is ook wijs

Ik vond het zo grappig dat jij in jouw vorige brief benoemde: eigenwijs is ook wijs. Je was nieuwsgierig hoe ik daarover dacht. Nou, ik kan je vertellen dat ik, op mijn manier, af en toe ook best eigenwijs kan zijn. Er zijn genoeg dingen waarvan ik weet hoe je het zou moeten doen, maar als ik het niet op die manier wil doen, dan doe ik dat niet. Het ligt er vaak wel aan wat het precies is. Als het gaat om iets waarvan ik gewoon minder weet, dan doe ik graag wat de bedoeling is, omdat dit blijkbaar werkt en wie ben ik om daar wat anders van te vinden. Maar als het om mijzelf gaat of over iets waar ik wel veel wat weet, dan ga ik graag mijn eigen weg.

Het gezegde is niet voor niets: Er leiden meerdere wegen naar Rome. En ik weet best dat de ene weg sneller is dan de andere, maar dat maakt mij dan niet uit. Ik kies graag de route die ik prettig vind en die bij mij past.

Zo ben ik net als jij ervan overtuigd dat je best meerdere dingen tegelijk kunt doen. Waarom zou je moeten kiezen? Ik zou niet eens willen kiezen, omdat ik gewoon zoveel verschillende dingen leuk vind om te doen.

Tot zover weer mijn brief. Ik kan niet wachten tot ik die van jou weer krijg volgende week. Ik ben benieuwd welk onderwerp je dan gaat aansnijden…

Tot dan!

Liefs, Sandy

Vond je dit ook weer zo’n leuke brief en wil je meer lezen van en over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar eigen website te nemen.

Eigenwijs is ook wijs

eigenwijs is ook wijs

Hey Sandy,

Bedankt voor jouw leuke, enthousiaste brief. De energie spatte er vanaf. Heerlijk om zo een dag te beginnen. Vandaag is het weer mijn beurt om je een brief te schrijven, waar je hopelijk ook veel energie van krijgt.

Online uitdagingen

Wat zal dat een boost hebben gegeven, die 4-daagse online challenge van Tony Robbins! Grappig dat jij meteen snapte wat ik bedoelde met intimiderend 😉. Hij is zo positief en energiek dat het gewoon een beetje eng is, haha.

Nu ik jouw ervaring lees, heb ik stiekem een beetje spijt dat ik niet heb meegedaan, maar goed, het is zoals het is. Klinkt als een gevalletje FOMO, nietwaar? Nee, dat is natuurlijk een geintje. Ik heb die keuze weloverwogen gemaakt en had even andere prioriteiten op dat moment. Keuzes maken hoort nu eenmaal bij het leven.

Een aantal nieuwe namen

Je noemt in je brief een aantal namen die ik nog niet eerder voorbij heb zien komen. Ik ga me er de komende tijd eens in verdiepen. Het is namelijk erg prettig om af en toe nieuwe mensen te ontdekken en van hen te leren. Tenminste, dat vind ik.

En ja, ik hou ook enorm van struggle-verhalen, niet omdat ik het leuk vind om andermans ellende te lezen, maar wel omdat er vaak heel veel hoop uit spreekt. Hoe iemand die vanuit niets een geweldige carrière weet op te bouwen en daarmee geweldige successen beleeft. Dat vind ik echt inspirerend (al heb ik af en toe een beetje een hekel aan dat woord, omdat het te pas en te onpas wordt gebruikt).

Mooi inzichten

Al doe je uiteindelijk niets meer met de informatie die je hebt gekregen in die paar dagen, toch heb je er waarschijnlijk voor jezelf een aantal mooie inzichten uitgehaald die je misschien in je dagelijkse leven kunt toepassen.

Eerlijk gezegd is dat voor mij meestal lastig. Ik ben heel enthousiast en neem me voor om écht iets met al die tips en inzichten te doen, maar vervolgens zakt het weer weg en komt het er in de praktijk op neer dat ik het vergeet. Ja, ik weet het, niet echt positief, maar wel eerlijk.

Weer een stap vooruit

Wat tof om te lezen dat je inmiddels alweer een stapje verder bent in je proces. Niet alleen wat betreft het herschrijven en aanpassen van je manuscript, maar ook door bezig te zijn met het vinden van een illustrator. Super leuk dat je hiervoor al iemand gevonden hebt. Nu maar hopen dat de proeftekening naar je zin is. Dan kun je nog een stapje vooruit zetten.

Misschien lijkt het alsof het niet snel genoeg vooruit gaat, maar ik vind dat je echt trots op jezelf mag zijn. Je hebt al een heleboel dingen geregeld en gedaan. Ik had niet anders verwacht, hihi. Jou een beetje kennende, ga je heel doelbewust en gericht verder met je proces. Knap hoor!

Schrijfwedstrijd

In je brief vroeg je of ik al begonnen was aan het verhaal voor de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke. Ik moet je eerlijk bekennen dat dat nog niet het geval is. Sinds een paar dagen heb ik wel een idee, dus waarschijnlijk ga ik daar binnenkort eens mee aan de slag. Ik ben gewoon druk met die andere schrijfwedstrijd. En heel vaak komen er nog andere dingen tussendoor, waardoor ik niet met mijn focus bij die schrijfwedstrijd van Lianne ben.

Ik heb er namelijk een handje van om met veel te veel dingen tegelijk bezig te zijn. Misschien herken je dat wel, haha 😉. Dat geeft niet, want ik weet dat ik er uiteindelijk wel aan begin. Net als jij presteer ik best goed onder druk. Soms is een deadline het zetje dat ik nodig heb om even te knallen. Nu voel ik die deadline nog niet. Dus dat komt wel goed.

Focus

Mijn ‘probleem’ (als je dat zo tenminste kunt noemen) zit ‘m in het feit dat ik teveel leuk vind en overal tegelijk mee aan de slag ga. Dat heb ik altijd gehad. Ja, dat is inderdaad wat ik mezelf vertel en ik weet ook dat ik dat kan veranderen. Dat hebben we de afgelopen tijd allebei geleerd en we weten als geen ander dat het mogelijk is.

Ik weet ook waarom ik het moeilijk vind om me te focussen op één ding. Ik bang dat ik iets misloop als ik mezelf beperk tot slechts één ding. Bovendien ben ik er ook van overtuigd dat het wél mogelijk is om aan meerdere projecten tegelijk te werken. Al wordt altijd gezegd dat je moet kiezen en dat je maar 1 ding tegelijk moet doen om succesvol te zijn.

Eigenwijs is ook wijs

Het zal mijn eigenwijze karakter zijn die me dat ingeeft, vrees ik. Wanneer iemand ‘a’ zegt, zeg ik expres ‘b’, haha. Omdat ik ergens ook de drang heb om te bewijzen dat ik er op mijn manier ook kan komen. Misschien maak ik het mezelf daardoor onnodig moeilijk, maar dat zal de tijd leren.

Herken je dat? Dat je het heel graag op je eigen manier wilt doen en niet de trucjes van anderen wilt toepassen? Of zeg ik nu iets heel geks? Ik ben benieuwd hoe jij hier tegenaan kijkt. Een mooi onderwerp voor een volgende brief?

 

Ik kijk uit naar jouw brief volgende week. Tot dan.

 

Liefs Ellen

“Own your future” challenge!

own your future challenge

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw brief. Het is altijd weer erg leuk om te lezen waar jij mee bezig bent. Dit keer is het weer mijn beurt.

Own your Future Challenge

In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik mee ging doen aan de “Own Your Future Challenge”, een gratis evenement dat werd georganiseerd door Tony Robbins en Dean Graziosi. Jij hebt dit in jouw vakantie aan je voorbij laten gaan en dat snap ik wel – in je vakantie wil je je nergens aan vast pinnen. Ik moest stiekem wel een beetje lachen toen je in jouw brief vertelde dat je de documentaire van Tony Robbins erg inspirerend noemde, maar ook een beetje intimiderend. Ik snap wel wat je bedoelt. Het is inderdaad één brok energie en ik merk dat het aanstekelijk werkt als je er naar kijkt, maar waarschijnlijk zou ik gillend gek worden als ik met die man in één ruimte zou zitten, hihi.

Positieve energie

Die energie was wel de reden dat ik mee wilde doen aan de “Own Your Future” challenge. Ik heb 5 dagen lang genoten van alle positieve energie en niet alleen die van Tony Robbins. Dean Graziosi was degene die alles aan elkaar praatte en waar ik ook heel veel van geleerd heb. De challenge ging vooral over de “self-education industry”, iets wat ik van tevoren niet zozeer eruit gehaald had, maar desondanks toch erg interessant.

Niet verwacht, maar wel erg leerzaam

Zoals jij wel weet, heb ik in mijn hoofd bepaalde plannen, die vooral nog heel erg in de kinderschoenen staan en momenteel even op pauze gezet zijn wegens energiegebrek… Tijdens de challenge heb ik veel geleerd wat ik, samen met mijn “partner in crime” 😉, straks goed kan gebruiken, wanneer we verder gaan met deze plannen. We kwamen afgelopen week tot de conclusie, toen we erover aan het napraten waren – zij heeft ook meegedaan – dat onze ideeën al heel goed zijn. Nu die uitvoering nog, haha.

Verschillende sprekers

Ik vond het leuk om tijdens die 5 dagen, veel verschillende sprekers te zien. Iedereen vertelde zijn of haar verhaal en allemaal waren ze uniek. Het meest inspirerende vond ik dat iedereen ooit ergens mee begonnen is. Logisch natuurlijk, zie ik je denken, maar soms moet je daar echt even bij stil staan. Elke schrijver, waar wij misschien stiekem wel een beetje jaloers op zijn, is ooit ergens begonnen, zonder te weten of zijn of haar manuscript goed genoeg was om uitgegeven te worden. J.K. Rowling is daar altijd zo’n goed voorbeeld van.

Brendon Burchard

Ik weet niet of deze naam jou wat zegt, maar Brendon Burchard was één van deze sprekers en één van degenen die mij het meeste aansprak. Waarschijnlijk heeft dit ermee te maken dat hij ook de enige schrijver van het stel was, haha. Hij is nu één van de grotere Amerikaanse auteurs met meerdere bestsellers op zijn naam, maar hij vertelde over zijn start als schrijver. En ik kan je vertellen dat deze start erg moeizaam verliep. Ik houd altijd wel van die inspirerende verhalen.

Kleine update over mijn manuscript

Over schrijven gesproken… Ik ben nog steeds bezig met het herschrijven van mijn verhaal, dus daar heb ik nog niet zoveel interessants over te vertellen. Wel kan ik zeggen dat ik in contact ben met een illustrator, of eigenlijk illustratrice. Het is iemand die ik ken, die erg mooie tekeningen maakt, en ik heb haar benaderd of ze misschien geïnteresseerd zou zijn in het maken van de illustraties voor mijn boek. Ze gaat nu aan de slag met een proeftekening, waarbij ze een bepaalde scène uit het verhaal, gaat tekenen. Ik ben heel erg benieuwd!

Schrijfwedstrijd Lianne Reijntjes

Ben jij al begonnen aan de schrijfwedstrijd van Lianne Reijntjes? Ik moet je eerlijk gezegd bekennen, dat ik in ieder geval nog niet begonnen ben. Gelukkig heb ik nog (ruim) een maand en mogen het maar maximaal 3000 woorden zijn. Tot nu toe had ik dat nog even voor mij uitgeschoven. Voor de meivakantie zat mijn hoofd daar sowieso echt veel te vol voor. Nu is het dan toch tijd om over een goed verhaal na te gaan denken. Het voordeel is dat ik iemand ben die af en toe een deadline nodig heeft om een doel te bereiken en ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat het mij gaat lukken. Nu alleen die inspiratie nog. Hopelijk kan ik je in mijn volgende brief vertellen dat ik mijn verhaal klaar heb.

Ik wens jou veel succes met jouw verhalen! Niet alleen die voor Lianne Reijntjes, maar ook die voor Godijn Publishing, een flinke uitdaging. Maar zo leuk om te doen. Ik weet zeker dat het je gaat lukken om zo’n lang verhaal te schrijven voor ze.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Jeetje, wat een fijne brief weer vol inspiratie en leuke nieuwtjes. Heb je ook zo genoten van Sandy’s brief en wil je meer over haar weten? Check dan gauw hier om op haar website te kijken.

 

 

Full speed ahead!

full speed ahead

Hey Sandy,

Wat heerlijk om te lezen dat je zo’n fijne vakantie hebt gehad, waarin je weer even helemaal hebt kunnen bijtanken en leuke dingen hebt kunnen doen. Dat kan zoveel rust in je hoofd geven, hè? 😉
Enne, die afspraak om elkaar in het echt te ontmoeten blijft staan. Nu nog een geschikt moment plannen, haha. Maar dat komt zeker goed.

Dingen lopen altijd anders dan gepland

Ik begrijp zo goed wat je bedoelt als je schrijft dat je grootse plannen had om aan je manuscript te werken en dat dit uiteindelijk tóch een beetje tegenviel. In een vakantie leef je in de waan van de dag en lopen dingen vaak net iets anders dan je van te voren bedacht had. Tenminste, dat is mijn ervaring. Ik weet niet of dit voor jou ook geldt?

Gelukkig heb je jezelf dit niet kwalijk genomen en heb je lekker kunnen genieten van een welverdiende vakantie. Dit had je gewoon even echt nodig. Plannen kunnen of beter gezegd moeten dan maar even wachten.

Alle beetjes helpen

Bovendien moet je maar zo denken; alle beetjes helpen. En als ik het zo lees dan heb je best een grote stap gemaakt in het verbeteren van je manuscript. Het lijkt me ook erg ingewikkeld om de hele volgorde van je verhaal aan te passen. Je hebt immers een bepaald idee in je hoofd en nu moet je er flink aan sleutelen om het beter leesbaar te maken.

Go with the flow

Ja, een paar weken geleden zat ik helemaal in de schrijfflow. Nu, na corona en de vakantie, moet ik bekennen dat die flow even wat minder is. Maar dat is ook prima. Ik denk niet dat het altijd lukt om in die flow te blijven. Dat zou heel vermoeiend zijn, denk ik.

Je schreef over Tony Robbins. Die naam ken ik inderdaad. Het is een erg indrukwekkend persoon. Op Netflix heb ik ooit zijn documentaire bekeken. Heel inspirerend, maar stiekem ook wel een beetje intimiderend. Hij is zo’n brok energie dat het beangstigend wordt. Wel erg leuk om naar te kijken, trouwens.

Nieuwe challenge

Ik vind het zo leuk om te merken dat jij ook bezig bent met persoonlijke ontwikkeling. Het is gewoon fijn om je eigen grenzen op te rekken en uit je comfortzone te stappen en nieuwe dingen te doen en leren. Je gaf de tip van het (gratis!!!) event en ik heb daar, helaas, niet aan meegedaan. In een vakantie vind ik dat toch lastig.

Uiteraard ben ik heel benieuwd naar je ervaringen en inzichten en ik hoop dat je deze in jouw volgende brief met me wilt delen. Misschien steek ik er dan ook nog wat van op! 😊

Mijn plannen

Op moment van schrijven, het is nu maandag, is iedereen weer naar school of aan het werk en heb ik dus het rijk weer alleen. Dat betekent in mijn geval meestal dat ik flink wat (schrijf)kilometers kan maken en kan werken aan nieuwe plannen en ideeën.

Op de eerste plaats wil ik graag mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd van Godijn Publishing gaan afmaken. Het is een flinke klus, aangezien het een novelle moet worden. Een verhaal van 25.000 woorden. Ik vind het niet zozeer een uitdaging omdat het zoveel woorden moeten zijn, maar wel om in dat aantal woorden alles te schrijven. Ik hou er namelijk nogal van om flink uitgebreid te schrijven en kom daardoor dus nog wel eens in de knoop. Laten we hopen dat dit nu beter gaat.

Een teleurstelling verwerken

Verder heb ik meegedaan aan de ZonnigeZomerschrijfwedstrijd van Lisette Jonkman. Dat was een schrijfwedstrijd waaraan jij ook graag had meegedaan. Het was een pittige klus om in zo’n korte tijd een verhaal van 10.000 woorden eruit te persen, maar het is me gelukt.

De shortlist werd afgelopen week bekend gemaakt. Stiekem had ik gehoopt dat mijn naam in die lijst zou komen. Ik was namelijk tevreden over mijn verhaal en vond dat ik een leuke twist erin verwerkt had. Helaas dacht de jury hier anders over en stond mijn naam niet in het lijstje. En ja, dat is dan best even een teleurstelling. Je hebt er tenslotte veel tijd en energie in gestopt in de hoop dat je verhaal goed genoeg is om door te gaan naar de volgende ronde. Het mocht helaas niet zo zijn.

Incasseren hoort erbij

Misschien heb ik de lat ook wel gewoon te hoog gelegd voor mezelf. Afgelopen jaar zijn er een aantal van mijn verhalen gepubliceerd en dat schept blijkbaar bepaalde verwachtingen (bij mezelf bedoel ik dan, hè 😉). Ik heb mezelf voorgenomen om aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen om zo ervaring op te doen en veel schrijfkilometers te maken.

Als bonus zou het natuurlijk erg leuk zijn als één van die verhalen zou winnen of om gepubliceerd te worden. Ik denk namelijk dat als je naam vaak genoeg gezien wordt, dat dat positief voor je werkt en je op die manier wellicht opvalt bij een uitgever. Je moet immers altijd blijven dromen en hoop houden, nietwaar?

Omgaan met kritiek

Wat ik afgelopen weken ook heb moeten verwerken was een erg negatieve recensie (alhoewel sommige mensen zeiden dat het zeer opbouwende feedback was). Nu weet ik echt wel dat er altijd mensen zullen zijn die niet enthousiast zijn over je schrijfwerk en dat dat er nu eenmaal bij hoort. Dat weet ik verstandelijk heel goed, maar gevoelsmatig is het echt iets anders. Het deed me letterlijk zeer en ik heb het echt een plekje moeten geven. Dat klinkt misschien dramatischer dan het echt is, maar je snapt wel wat ik bedoel denk ik.

Zo jammer dat de negatieve commentaren je zoveel beter bij blijven dan de positieve, want die zijn er meer dan genoeg. Toch is het net of die ene criticus meer indruk op mij maakte. Dat is een aspect aan het schrijven dat me af en toe in de weg zit. Ik weet niet of je dit herkent? Waarschijnlijk wel, want ik denk dat ieder mens het liefst positief commentaar krijgt.

Lekker mijn ding doen

Conclusie: het is een leerervaring, iets waar ik mee moet dealen en waar ik ‘harder’  in mag worden. Het hoort erbij en het zal vast nog vaker gebeuren. Ik moet gewoon nog wat eelt op mijn ziel krijgen, hihi.

Voor nu ga ik gewoon lekker mijn ding doen en dat is schrijven en podcasts opnemen (want dat vind ik ook echt helemaal te gek). Ik kom mijn tijd wel door.

Ik wens jou een heel fijne week en ben benieuwd naar jouw brief.

Liefs Ellen

Vakantie = even lekker opladen

vakantie is opladen

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw enthousiaste brief. Het blijft leuk om zoveel gemeen te hebben. En dan te bedenken dat we elkaar nog steeds niet in het echt gezien hebben. Moeten we toch maar eens verandering in gaan brengen, haha.

Even lekker opgeladen in de vakantie

Ik heb de afgelopen twee weken kunnen genieten van de meivakantie. Vanmorgen moest bij mij en mijn jongens dan ook echt even de spreekwoordelijke knop weer om. Ik heb lekker kunnen opladen. Mijn lijf en mijn hoofd hadden dit ook echt even nodig. Of het genoeg is geweest om weer een stapje in mijn herstelproces te kunnen zetten, moet de komende tijd gaan leren. Ik hoop het wel.

Manuscript

In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik die weken daarvoor niet zoveel aan mijn manuscript had gewerkt, maar vermoedde dat ik daar in de vakantie grote stappen in zou maken. Ik kan je zeggen dat ik niet zoveel heb gedaan als dat ik stiekem had gehoopt. Maar toch mag ik zeker niet klagen. Ik ben flink aan het stoeien geweest.

Op advies van mijn redactrice heb ik de volgorde van mijn hoofdstukken een beetje omgegooid en dat was wel even puzzelen. De hoofdpersonages in mijn boek gaan op een soort zoektocht langs een aantal eilanden, maar één van de eilanden paste beter wat meer naar achteren in het boek. En dat klinkt makkelijker dan het is. Doordat ik dat eiland naar achteren schoof, moest er nog een eiland mee geschoven worden en heb ik andere eilanden weer meer naar voren gehaald.

En nu ben ik met de laatste details van die eilanden aan het stoeien, omdat alles nog wel moet kloppen. De manier van vertellen moest anders, de groei en ontwikkeling van de jongens moest ik in de gaten houden. Ik kan je zeggen dat ik blij ben dat ik dit ingewikkelde klusje in de vakantie heb kunnen doen, toen mijn hoofd weer een beetje leeg was.

Elke keer een beetje

En nu klinkt het misschien alsof ik heel veel gedaan heb, maar dat valt best mee. Ik heb gewoon elke keer een beetje gedaan en al die beetjes bij elkaar zijn toch een hoop. Ook ben ik lang niet elke dag bezig geweest met schrijven, maar gewoon met regelmaat, om een beetje in een soort ritme te blijven. Daarnaast ben ik vooral bezig geweest met verhalen van anderen in de vorm van boeken, films en series, haha. Ook heel leerzaam trouwens.

In een flow zitten

Jij gaf in jouw vorige brief aan dat je in een lekkere flow zit. Wat heerlijk om te horen! Ik hoop dat het stomme Corona virus jou daarbij niet teveel in de weg heeft gezeten en dat je nog steeds of weer in die flow zit. Gelukkig zag ik jou gisteren op Instagram al vertellen dat je twee nieuwe verhalen hebt geschreven en ingeleverd. Dat is een goed teken! Wat fijn als alles zo stroomt en dat je in een hoge, positieve energie zit.

Over positieve energie gesproken

Je hebt vast wel eens van Tony Robbins gehoord. Dat kan haast niet anders, omdat jij ook zo bezig bent met de wet van aantrekking. Voor iedereen die hem niet kent: de beste omschrijving is dat Tony één brok positieve energie is. Hij spreekt vol enthousiasme over het hebben van een positieve mindset en zijn energie is aanstekelijk. Als levenscoach heeft hij zijn eigen manier van mensen helpen.

Own your future challenge

Dinsdag start Tony Robbins, samen met nog een andere grote naam in die wereld, Dean Graziosi, de “Own your future challenge”. Toen ik daarover hoorde, werd ik gelijk enthousiast en ik heb mij hiervoor opgegeven. Natuurlijk heb ik daar eerst goed over nagedacht, gezien mijn energielevel, maar dit voelde gewoon goed. Het was “inspired action” zoals Kim Munnecom dat noemt.

Ik kan er alleen maar beter van worden. Positieve energie is goede energie. En mijn theorie is: of ik nou in de avond een serie op Netflix bingewatch of dat ik naar een positiviteitsgoeroe kijk – dat maakt ook niet veel uit. Of eigenlijk juist wel, maar dan positief gezien. En gelukkig hoef ik deze week maar 1 dag te werken, dus dat komt ook wel goed 😉…

Mocht je nou heel nieuwsgierig zijn geworden: de challenge is gratis, duurt 4 dagen en je kunt vast nog wel aansluiten. Ik heb er in ieder geval veel zin in!

Jouw plannen

Ik ben heel benieuwd naar jouw plannen voor de komende tijd. Je bent vast wel weer met van alles bezig, of in ieder geval met de plannen ervan, nu je weer een aantal verhalen voor schrijfwedstrijden hebt ingeleverd. Ik hoor er graag meer over in jouw volgende brief.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Jippie, wat een heerlijke brief weer. Mocht je nieuwsgierig zijn naar meer informatie over Sandy? Klik dan hier om alles te lezen over haar.

Je bent altijd op de juiste plek op het juiste moment

je bent altijd op de juiste plek op het juiste moment

Hey Sandy,

Bedankt weer voor jouw leuke brief. Iedere keer kijk ik reikhalzend uit naar het moment dat ik jouw mail ontvang en jouw brief lees. Er zijn zoveel overeenkomsten dat het soms een beetje eng is, haha. Op een positieve manier, bedoel ik, hè? 😉

Op tijd aan de bel getrokken

Ja, we hebben inderdaad gemeen dat we allebei fervent luisteraars van de podcast van Kim zijn. Zo leuk dat jij haar ook ‘ontdekt’ hebt. Ze deelt vaak mooie wijsheden en ik haal er voor mezelf heel regelmatig belangrijke tips uit, die ik vervolgens probeer toe te passen in mijn eigen leven.

Zo had jij de waardevolle les ‘nee zeggen tegen anderen, is ja zeggen tegen jezelf’ eruit gehaald en deze goed in je oren geknoopt. Ja, je had toch wel in de gaten dat ik af en toe een hint gaf om te proberen je enigszins te waarschuwen. Ik vond dat je best veel hooi op je vork nam. Maar wie ben ik om daar iets van te vinden. Ik weet alleen dat ik het van mezelf herkende. En hoe drukker je het kreeg, hoe meer je leek te doen. Ook dat was iets wat ik zelf deed een aantal jaren geleden. Gelukkig had je het op tijd in de gaten en heb je aan de noodrem getrokken. GOOD FOR YOU! 😊

Het effect is voelbaar

Zoals je zelf aangeeft, merk je al dat het effect heeft om tegen bepaalde dingen even ‘nee’ te zeggen. Het geeft ontzettend veel rust en daardoor ontstaat er vanzelf weer ruimte in je hoofd om dingen te ondernemen. Ook het plezier komt dan weer terug, want als je teveel dingen doet, kun je er ook steeds moeilijker van genieten. Tenminste, dat is mijn ervaring.

Het is ook helemaal niet erg dat je bepaalde dingen op een lager pitje hebt gezet. Het wil namelijk niet zeggen dat je ze helemaal niet meer gaat doen. Alleen heb je nu even voor jezelf gekozen en rust gepakt die heel hard nodig was. Fijn trouwens dat jullie nu ook twee vakantie hebben, dan kun je echt even bijkomen en energie opdoen. Waarschijnlijk voel je je na deze twee weken alweer een stuk beter.

Nieuw pareltje van wijsheid

Ook schreef je in je brief over een nieuw pareltje van wijsheid dat je van Kim hebt geleerd. Iedereen is tegenwoordig bang om iets te missen. De spreekwoordelijke boot, zeg maar. Een mooie metafoor die Kim in haar podcast gebruikt. Ik denk dat het inderdaad zo is dat je geen boot mist als je een bepaalde kans niet aanpakt. Er meert namelijk altijd een nieuwe boot aan waar je op kunt stappen.

Oftewel: er komen altijd nieuwe kansen en er is geen man overboord als je die ene kans niet hebt gepakt. Je weet ook niet of dit het moment was om die kans te grijpen of dat er nog een beter moment zal komen. Het is erg vermoeiend om overal op in te gaan, omdat je bang bent dat je anders iets mist. Je hoeft helemaal niet alles te weten, zien of doen, al denken wij vaak van wel.

Je manuscript

Ook al heb je de afgelopen weken niet veel aan je manuscript gewerkt, weet dan dat dat vast goed komt. Ik herken het wel, hoor. Ik ben al een paar jaar met tussenpozen bezig aan mijn manuscript. Er zijn gewoon perioden waarin het er niet van komt. En soms voel ik een enorme behoefte en drang om er weer mee verder te gaan. Ik weet gewoon dat het ooit af komt en tot die tijd wacht ik ‘rustig’ af, totdat ik genoeg urgentie voel om het te doen. Als je begrijpt wat ik bedoel. 😉

De deadline die je jezelf hebt gesteld, is er een om naartoe te werken. Het wil niet zeggen dat je er niet van kunt afwijken. Voor jezelf kan het fijn zijn om een richtpunt te hebben waar je vervolgens naartoe gaat werken. En mocht dat, door allerlei omstandigheden, niet lukken, dan is er nog niets aan de hand. Komt allemaal goed! Je beschrijft het zelf heel mooi: genieten van het proces is belangrijker dan het uiteindelijke resultaat.

Schrijfwedstrijden en podcast

Misschien had je het al gezien op Facebook, maar ik heb twee verhalen voor schrijfwedstrijden ingeleverd. Drie eigenlijk. Ik zit dus goed op schema. Ik ben momenteel bezig met een nieuw verhaal en wil binnen nu en twee weken nog beginnen aan de schrijfwedstrijd van de Online Schrijfschool: een avontuurlijk verhaal voor kinderen. Misschien kan ik daar in de vakantie aan beginnen. Ik heb alleen nog geen idee waarover het moet gaan. Maar ik vertrouw erop dat dat vanzelf komt als ik eraan begin. Zo werkt dat namelijk meestal bij mij, hihi…

Ja, op mijn podcast ben ik best trots. Ik heb inmiddels een aantal vaste luisteraars en het aantal downloads loopt inmiddels aardig op. Het lijkt me te gek wanneer ik er uiteindelijk iets moois mee kan bereiken. Hoe ik dat ga bereiken weet ik nog niet, maar ook hierbij vertrouw ik erop dat de juiste dingen op mijn pad komen.

Lekker bezig

Momenteel zit ik dus in een best lekkere flow, al zeg ik het zelf. Niet arrogant bedoeld, hoor. Ik word er gewoon heel happy van om met al deze geweldige dingen bezig te zijn. Soms heb je van die fasen dat het allemaal stroomt en dat je lekker in je vel zit en alles gemakkelijk voelt. Ik profiteer er daarom maar flink van.

Nou, dat was het weer voor deze keer. Ik hoop dat je heerlijk van je vakantie geniet en dat je goed tot rust komt. Op Facebook zag ik dat je weer lekker met je andere hobby ‘resin art’ bezig bent. Mooi! Het geeft bovendien ook fantastische resultaten.

Ik heb nu alweer zin om jouw brief te lezen.
Liefs Ellen

 

 

The fear of missing out

fomo

Hoi Ellen,

Ik heb jouw brief vorige week weer met veel plezier gelezen. Het blijft fijn om met iemand te “praten” die precies weet wat je bedoelt en dezelfde dingen doet en leuk vindt.

Het vorige pareltje van wijsheid

Ik wist wel dat jij het pareltje van wijsheid van mijn vorige brief zou herkennen. Door jou heb ik al die maanden geleden kennisgemaakt met Kim Munnecom en met haar podcast – en dan natuurlijk ook met haar pareltjes van wijsheid. In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik “ja” ging zeggen tegen mijzelf door er bewust voor te kiezen om dingen niet te doen. Nu ben ik zo’n twee weken verder en ik kan je vertellen dat dit een goede keuze is geweest.

Ik heb in jouw vorige brieven de hints wel gezien hoor 😉… De hints waarin je mij voorzichtig waarschuwde om niet teveel te willen doen en dat vond ik helemaal niet vervelend hoor. Ik vind het juist fijn om te merken dat iemand het beste met je voorheeft. En ook de wijze woorden van mijn grote nicht zweven af en toe door mijn hoofd: ook leuke dingen kunnen soms teveel zijn.

Ik ben heel blij dat ik voor mijzelf gekozen heb. Het geeft mij echt rust om te weten dat ik al die dingen even niet meer hoef van mijzelf. En die rust is voor mij het teken dat het goed is zo.

Nieuw pareltje van wijsheid

Dat brengt mij eigenlijk ook weer bij een nieuw pareltje van wijsheid van onze grote vriendin Kim: the fear of missing out. Veel mensen hebben hier last van. Ze zijn bang dat ze iets missen als ze het nú niet doen – dat ze de boot missen. Of zoals Kim het dus noemt: the fear of missing out. Ze geeft aan dat er niet zoiets bestaat als je kans missen, de boot missen of hoe je het ook wilt noemen. Zoals zij een keer heel simpel vertelde in haar podcast: er komt altijd wel weer een nieuwe boot.

Als je leeft volgens de principes van de wet van aantrekking, dan weet je gewoon dat jouw kans nog wel komt. En als je “een boot mist”, dan was het misschien wel niet de bedoeling dat je deze boot zou halen, omdat de volgende boot misschien wel naar een veel betere kans zal varen.

The fear of missing out

En nu vraag je je misschien af waarom ik hierover begin… Ik doe dat, omdat hier misschien wel een beetje de kern ligt van sommige dingen die ik graag wil doen. Een paar brieven geleden vertelde ik over de schrijfwedstrijden die ik dit jaar allemaal wilde gaan doen. Ik vind het heel leuk om schrijfwedstrijden te doen en toevallig pasten deze ook allemaal heel goed bij de genres die ik leuk vind. Mijn conclusie was: ik wil aan allemaal meedoen.

En ja, deze schrijfwedstrijden zijn allemaal heel leuk en ik zou nog steeds graag mee willen doen, maar ik weet ook dat er altijd nieuwe schrijfwedstrijden zullen komen. Ik hoef echt niet persé aan deze mee te doen. Ik mis dus niks. Deze schrijfwedstrijden zijn gewoon nu niet voor mij en dat is goed. Het niet meedoen zorgt ervoor dat ik andere dingen wel weer kan doen. Keuzes maken dus. En ik leef gewoon extra mee met jouw deelname aan de schrijfwedstrijden 😉…

Manuscript

Misschien vraag je je af hoe het nu met mijn manuscript gaat. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik daar de afgelopen twee weken niet zoveel aan gewerkt heb. En dat is niet erg. Ik heb altijd al in fases aan mijn manuscript gewerkt en dat is nu gewoon niet anders. Mijn energie moest even ergens anders heen – mijn werk en mijn gezin. En dat was prima, want ik lig momenteel prima op schema. Ik heb de komende twee weken vakantie en dat betekent dat ik meer energie zal hebben voor mijn manuscript. Ik vermoed dat ik dan flinke stappen zal gaan zetten.

Deadline

Jij had het in jouw brief al over de deadline voor mijn manuscript. Het zou inderdaad heel leuk zijn als ik nog steeds mijn gekozen datum zou kunnen halen – 1 november 2021. Maar zoals jij ook al zei: het is geen keiharde deadline. Lukt het mij niet, omdat mijn lijf dat nog niet trekt, dan is dat ook goed. Ik heb liever dat mijn boek later uitkomt en dat ik daar dan echt van kan genieten, dan dat ik op 1 november mijn boek in handen heb, maar zelf uitgeblust thuis zit.

Jouw podcast

Wat ben ik trots op je! Jouw podcast loopt super goed. Voor je het weet ga je de 1000 downloads voorbij. En zoals je zegt in jouw vorige brief, is dit misschien voor een succesvolle podcaster een lachertje, maar denk maar zo – die zijn ook ergens begonnen. Het is echt iets om trots op te zijn! Mijn podcast-avontuur is tenslotte niet verder gekomen dan 21 downloads, haha…

En zo zijn we allebei lekker bezig – druk met ons eigen (schrijf)avontuur. Volgende keer hoor ik graag weer meer over jouw avontuur.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Hell yes!

hell yes

Hey Sandy,

 

Wat een leuke brief was het weer. Dat is trouwens geen verrassing, haha, want ik geniet iedere keer van jouw brieven. Het is alsof we nooit uitgepraat (of beter nog, geschreven) zijn en elkaar altijd iets nieuws, spannends of leuks te vertellen hebben. Ik hoop dan ook dat we dit nog lang mogen en kunnen blijven doen. 😊

Podcast van Kim

Ik kreeg meteen een glimlach op mijn gezicht toen ik het stukje las over de podcast van Kim Munnecom die je aan het luisteren was. Een feest van herkenning voor mij, aangezien ik iedere dag naar haar podcast luister. Precies wat je schrijft, ze deelt zo vaak mooie pareltjes van wijsheid die heel raak zijn. Waarschijnlijk weet je de meeste dingen al lang, maar om ze nog eens van een ander te horen, helpt wel.

Nee zeggen was iets wat ik ook altijd ontzettend moeilijk vond. Ik dacht dat ik op alles ja moest zeggen, omdat ik erg bang was voor de reactie van de ander. En weet je? Het is helemaal niet erg om eens nee te zeggen. Die ander heeft er namelijk best begrip voor. En als dat niet zo is, is dat zijn of haar probleem. Het ligt niet aan jou, maar aan die ander.

Super om naar jezelf te luisteren

Ik heb al vaak gedacht en ook uitgesproken dat ik het zo ontzettend knap vind wat jij allemaal doet. Sterker nog; ik heb je ook wel eens voorzichtig gewaarschuwd: ‘Doe je het een beetje rustig aan?’ Dit was absoluut niet vervelend bedoeld, maar dat begrijp je natuurlijk wel. Ik herken het namelijk zo erg van mezelf en hoop altijd dat anderen niet meemaken wat ik heb meegemaakt. Het is niet echt een feestje, kan ik verklappen.

Ik was blij om te lezen dat je goed naar jezelf luistert en bewust even afstand neemt van een aantal dingen, hoe leuk ze misschien ook zijn. Het is voornaam om de signalen van je lichaam niet te negeren. Zoals je schrijft: je hebt corona gehad en nog altijd last van de nasleep hiervan. Heel vervelend, maar het is niet anders. Je hoofd wil misschien wel, maar je lichaam is zo ingenieus dat het op tijd aan de bel trekt.

Een goede top drie

Een aantal dingen heb je even ‘on hold’ gezet en dat begrijp ik volkomen. Het lijkt me erg verstandig om prioriteiten te stellen en te kiezen voor dat wat je het allerleukste of belangrijkste vindt. Ik ben natuurlijk wel heel erg blij om te lezen dat je onze briefwisseling nog wilt voortzetten. Ik geniet er zelf ook ontzettend van. Iedere week weer een momentje om naar uit te kijken.

Ik hoop zo dat je je manuscript op tijd afkrijgt, of in ieder geval dat je je eigen datum kunt aanhouden. Er is natuurlijk geen keiharde deadline. Het hoeft niet perse voor die of die datum klaar te zijn. Al snap ik heel goed dat je voor jezelf wel een bepaalde datum hebt gesteld. Immers, als je dat niet doet, loop je het risico dat je dingen voor je uit blijft schuiven (ik weet er alles van! Denk maar aan mijn manuscript over Donovan de magiër 😉).

De juiste beslissing

Je schrijft dat het schrappen van een aantal dingen je al helpt om meer rust te creëren en dus tijd over te houden om aan je manuscript te werken. Dat was natuurlijk ook precies de bedoeling. Heel fijn om te lezen. Maar ja, nu begint het grote herschrijven en dat is een hele klus, denk ik.

Ik kan me trouwens voorstellen dat het best even slikken was, toen je je manuscript terugkreeg van Maria en zag wat ze allemaal had ‘verbeterd’. Je denkt zelf dat je verhaal al helemaal ‘af’ is en dan blijkt dat er toch nog best het een en ander aan verbeterd kan worden. Gelukkig sta je hier zelf erg positief tegenover en lukt het je om die feedback om te zetten in actie. Het kan alleen maar beter worden en ik heb er alle vertrouwen in dat dat ook gaat gebeuren.

Mijn schrijfavonturen

In je laatste brief vroeg je naar mijn vorderingen. Ik kan je zeggen dat ik erg druk ben met een aantal verhalen voor schrijfwedstrijden. Ik ben namelijk ook een held in het teveel willen doen. Zolang ik het kan combineren, vind ik het super. En mocht blijken dat het toch iets teveel van het goede is, kan ik altijd nog besluiten dingen weg te laten.

De schrijfwedstrijd met de deadline van 30 april vordert gestaag. Eerder wist ik nog niet precies welke kant ik op wilde met het verhaal, maar na een wandeling kreeg ik opeens zo’n ingeving. Je kent het vast wel. Helemaal blij liep ik vervolgens naar huis, waar ik het idee vlug op een kladblaadje krabbelde om het maar vooral niet kwijt te raken, haha.

Andere leuke dingen

Verder heb ik een ander verhaal voor een schrijfwedstrijd afgerond en wacht ik nog even het commentaar van mijn proeflezer (lees: mijn broer 😉) af. Dit is een verhaal voor een thriller schrijfwedstrijd. Ook erg leuk, vind ik. Bovendien ga ik nog beginnen aan het verhaal voor de schrijfwedstrijd van Lianne. Daar heb ik ook veel zin in. Kortom; allemaal leuke dingen.

Natuurlijk ben ik ook druk in de weer met mijn podcast. Afgelopen week had ik mijn eerste interview en echt, dat was zó ontzettend leuk. Ik heb er enorm van genoten. Binnenkort heb ik het tweede interview met een haptotherapeut en mindfulnesscoach. Daar kijk ik ook erg naar uit. Intussen heb ik al bijna 25 afleveringen opgenomen en ik vind het nog steeds super leuk om te doen. Ook is ie al ruim 530 keer gedownload. Nu klinkt dat voor een succesvolle podcaster waarschijnlijk als een lachertje, maar ik ben er heel blij mee en trots op.

Zo, dat was het weer voor vandaag. Je bent nu weer een beetje op de hoogte van mijn ontwikkelingen. Ik ben uiteraard erg benieuwd naar jouw brief volgende week en hoop dat je dan al weer wat verder bent gekomen met je manuscript. Heel veel succes daarmee!

Liefs Ellen

“Ja” zeggen tegen jezelf

ja zeggen tegen jezelf

Hoi Ellen,

Het is alweer dinsdag en dat betekent dat het mijn beurt is om een brief te schrijven. Dit keer wil ik weer vertellen over hoe het gaat met mijn manuscript en over “ja” zeggen tegen jezelf.

Pareltjes van wijsheid

Laatst zat ik te luisteren naar een podcast van Kim Munnecom. Voor degenen die haar nog niet kennen; het is een echte aanrader om haar eens op te zoeken. Zij vertelde in de podcast dat “nee” zeggen tegen iets, betekent dat je “ja” zegt tegen jezelf. Daar moest ik even over nadenken, maar het was mij al snel duidelijk dat dit weer eens één van die pareltjes van wijsheid was, die ze vaker met haar luisteraars deelt. En ze heeft het dan echt niet over dingen die ik niet weet, want ik weet dit best, maar het is vaak goed om het nog eens te horen en bij stil te staan.

“JA” zeggen tegen jezelf

Het komt er eigenlijk op neer dat je best wat vaker “nee” mag zeggen. Veel mensen, ikzelf niet uitgezonderd, zijn snel geneigd om te doen wat er gevraagd wordt of wat de bedoeling is – of waarvan men denkt dat het “moet”. Of soms wil je gewoon teveel – zoals in mijn geval 😉… En “nee” zeggen tegen iets, dus ervoor kiezen om het niet te doen, geeft jezelf tijd en ruimte om wat anders te doen (of gewoon even helemaal niks) en daarmee zeg je dus eigenlijk “ja” tegen jezelf. Voor jou zijn dit geen onbekende teksten, dat weet ik, maar ik wilde het toch benoemen in deze brief, omdat dit iets is wat momenteel voor mij erg van toepassing is.

Hoe zeg ik nu “ja” tegen mijzelf?

Zoals je weet, ben ik iemand die het leuk vindt om van alles te doen; leuke dingen doen met mijn gezin, schrijven, resin art maken, nieuwe plannen maken en uitvoeren en noem het maar op. En normaal lukt dit ook altijd. Ik weet wanneer ik iets wel en niet moet doen en kan die dingen goed combineren. Sinds mijn Corona, nu ruim 4 maanden geleden, werkt dit allemaal net even anders. Mijn energielevel is nog steeds niet goed en dat betekent dat ik keuzes moet maken. Alles moest op een lager pitje. Ik deed alles nog wel, maar veel minder vaak en minder lang. Waar ik normaal gerust na een lange werkdag nog achter de computer dook om nog wat te schrijven, lukt mij dat al een tijdje niet meer. Toch wilde ik wel álles blijven doen…

En nu? Nu merk ik dat dit mij opbreekt. Mijn lichaam redt het gewoon nog niet allemaal, maar mijn hoofd wilde dat alles wel. Ik heb de afgelopen dagen dus goed nagedacht en tegen een heel aantal dingen bewust even “nee” gezegd. Ik ben dus nog een stap terug aan het doen met mijn vele hobby’s, hoe jammer ik dat ook vind.

Wat ga ik nog wel doen?

Ik heb voor mijzelf een hobby-prioriteitenlijstje gemaakt en daar staan nu eigenlijk nog maar 3 dingen op. Met stip op nummer 1 staat mijn manuscript. Ik zou het namelijk nog steeds heel gaaf vinden als het mij lukt om die deadline van 1 november te halen. Op nummer 2 staat onze briefwisseling. Ik vind het zo leuk dat wij dit doen en die ene brief schrijven in 2 weken tijd, dat lukt prima. En dan blijft op nummer 3 mijn resin art hobby over. Ik doe gewoon af en toe nog een beetje iets. Dit was al veel minder dan eerst en dat ene uurtje in het weekend is nog goed te doen.

En dat was het dan…
Je ziet misschien ook wel dat ik o.a. geen schrijfwedstrijden noem. Ik heb voor mijzelf besloten dat ik niet mee ga doen aan de 2 schrijfwedstrijden die in april en mei zijn. Dit is gewoon even teveel. De enige wedstrijd die ik nog wel ga doen is die van Lianne, maar die is pas eind juni en ik hoop tegen die tijd wel weer “back in business” te zijn.

En werkt het?

De grote conclusie die je kunt trekken als je naar mijn prioriteitenlijstje kijkt, is dat ik in mijn vrije tijd vooral bezig zal zijn met mijn manuscript. Elke keer een klein beetje en dan komt het goed. Het fijne is dat dit bezig zijn met mijn verhaal ook een heleboel energie geeft. En het idee dat de rest van mijzelf even niet hoeft, geeft ook een hoop rust. Dus, ja, het werkt.

Manuscript

In mijn vorige brief vertelde ik over het grote herschrijven van mijn manuscript. Ik was toen in mijn hoofd wel al een beetje bezig geweest met het bedenken van aanpassingen, maar ik had ze nog niet op het digitale papier verwerkt. Ik ben daar heel toevallig ook nog maar pas mee begonnen. Eerder was daar nog niet veel ruimte voor (iets met “teveel willen” 😉…) , maar nu ben ik er klaar voor.

Eén van de grotere aanpassingen heeft te maken met het begin van het verhaal. Maria, die mijn manuscript geredigeerd heeft, gaf aan dat ik mijn eerste hoofdstuk beter kon weglaten en bij het tweede hoofdstuk kon beginnen – over “kill your darlings” gesproken, haha. Maar ik moet zeggen dat ik haar tips voor het begin van het verhaal heb verwerkt en dat het echt beter is op deze manier.

Ik blijk in mijn verhaal dingen vaak een beetje dubbel te zeggen of teveel uit te leggen – de juf in mij, hihi – en ik heb dus al veel dingen geschrapt. Soms denk ik wel eens: blijft er nog wel iets over? Maar als ik het vernieuwde hoofdstuk teruglees, zit er gewoon meer vaart in en mis ik niks.

Grootste uitdaging bij het herschrijven

Tot nu toe heb ik ontdekt dat de grootste uitdaging in het herschrijven toch wel zit is dat “kill your darlings”; het weglaten van dingen of scènes die gewoon niks toevoegen aan het verhaal. Ik heb gemerkt dat ik wel goed moet opletten dat er in zo’n scène geen cruciale informatie zit verstopt. Zo kan een scène misschien wel overbodig zijn, maar heb ik daar toevallig wel in verwerkt hoe mijn hoofdpersonen eruit zien. Dat laatste moet dan wel ergens anders nog terugkomen.

Of zoals het stukje dat ik gisteren aan het herschrijven was. Mijn hoofdpersonages waren stiekem een plan aan het bedenken waar hun opa en oma niks van mochten weten. Maar doordat ik de scène ervoor had geschrapt, bleek de opa opeens nog in deze scène te zitten (omdat hij niet eerder vertrokken was om naar oma te gaan). Dit kon natuurlijk niet. Dus moest ik opa toch nog even ergens dumpen in deze scène 😊… Laten we zeggen dat het je goed scherp moet zijn tijdens het herschrijven.

En jij?

Hoe gaat het momenteel met jouw plannen? Heb je al een leuk verhaal geschreven voor de schrijfwedstrijd van eind april? Het zou heel gaaf zijn als het je lukt om straks uitgekozen te worden.

Ik hoor het graag in jouw nieuwe brief volgende week.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Wat een mooie brief, met heel veel wijsheden. Leuk! Wil je nog meer lezen van en over Sandy? Klik dan hier om lekker rond te neuzen op haar website.

En door…

en door...

Hey Sandy,

 

Wat heerlijk om jouw brief te lezen. Ik word er helemaal enthousiast van. Super fijn dat je gesprek met Maria over jouw manuscript zo positief was. Natuurlijk was je gespannen, dat is heel normaal. Zou ik ook zijn geweest. Je voelt je toch een beetje als een kind dat kritiek krijgt. Omgaan met kritiek is namelijk niet altijd makkelijk, al is het zeker heel waardevol en leerzaam.

Nieuwe stappen

Nu de eerste hobbel genomen is en het eigenlijk allemaal reuze meevalt, kun je weer verder met het volgende onderdeel: het herschrijven. Laat ik je verklappen dat dit niet het meest favoriete onderdeel is van het schrijfproces. Nou ja, niet mijn favoriete onderdeel tenminste. Wellicht voelt het voor jou heel anders en vind jij het wel leuk.

Herschrijven is veel strepen, kleine woordjes toevoegen of weglaten en hier en daar enkele scenes opnieuw schrijven. Ik heb het nu over mijn ervaringen. Of dit voor jou ook geldt, weet ik niet. Misschien is het bij jou totaal anders en moet je heel veel dingen aanpassen. Ik wens je er heel veel succes mee, maar dat komt zeker goed. Je kunt vooruit met de tips en opmerkingen en dat maakt het wel wat makkelijker.

Drukkerij en/of illustrator

Je bent ook al druk in de weer geweest met het bedenken hoe jij je boek wilt uitgeven. Wil je dit doen door alles uit handen te geven aan een drukkerij? Of ga je het echt helemaal zelf doen? Ik kan je daar helaas geen tips over geven omdat ik dit nog nooit heb gedaan. Bij ons boek ‘Duistere Geheimen’ zijn we voor de service van Brave New Books gegaan. We hebben hiervoor niemand in de arm genomen maar alles zelf uitgevogeld.

Het betekent natuurlijk ook dat je een heel stuk minder winst per boek maakt. Sterker nog; het levert je bijna niets op, tenzij mensen rechtstreeks bij de webshop van BNB kopen, dan houd je er nog wel een paar euro aan over. Je moet je dus goed realiseren dat je van de verkoop van je eigen boek niet rijk wordt. Ik denk ook niet dat dit je ambitie is, maar het is zeker leuk en prettig als je je investering eruit haalt.

Doe wat goed voelt

Je vroeg in je vorige brief of ik nog tips had. Helaas kan ik je wat betreft het zoeken naar drukkers en/of illustrators niet echt helpen, aangezien ik hier geen ervaring mee heb. Het lijkt me zeer verstandig om uitgebreid speurwerk op het internet te verrichten en zo te zoeken naar een bij jou passende drukkerij en/of illustrator.

Het gaat denk ik om het gevoel dat je hebt bij iemand. Zoals dat bij heel veel dingen het geval is. Wanneer je bij iemand geen goed gevoel hebt, is dat een teken dat je niet goed zit. Ik zou je dan ook willen adviseren om verder te zoeken. Een belangrijke reden om met iemand in zee te gaan is natuurlijk ook het prijskaartje dat eraan hangt. Tenminste dat zou het bij mij wel zijn.

Spannend om steeds dichterbij te komen

Nu jij zo druk bezig bent met het realiseren en najagen van jouw droom vind ik het ook echt spannend, merk ik. Ik hoop namelijk zo dat het een succes wordt en dat je blij en tevreden kunt zijn met jouw resultaat. Het duurt nog wel een tijd voordat het november is, maar de maanden vliegen voorbij, dus voor je het weet is het zover. Er moet nog een hoop gebeuren, maar als je het opdeelt in kleine brokjes kun je iedere keer iets afstrepen.

Het proces is uiteindelijk het belangrijkste. De weg ernaar toe en probeer daar ook echt van te genieten. Dat is een tip die ik je zeker kan meegeven. Maar daar heb je zelf ook al aan gedacht, lijkt me. Het is iets wat we bij onze cursus geleerd hebben en waar we ook al goed in zijn geworden. Zolang je onthoudt dat de weg het mooiste is, zul je altijd genieten!

Nieuwe plannen

Nu ons boek in het selfpubcafé is ondergebracht en de eerste positieve reacties op ons boek zijn verschenen, is bij mij het idee ontstaan om een nieuw boek in eigen beheer te gaan uitgeven. Ik heb zoveel verhalen op de digitale plank liggen, dat het zonde zou zijn om er niets mee te doen.

Ik ga het nogmaals bij BNB uitbrengen, alleen ben ik van plan om dit keer veel meer publiciteit en rukbaarheid aan mijn uitgeefproces te geven, zodat het bij de lezer al flink onder de aandacht komt. Ik wacht er nog even mee voordat ik het proces opnieuw ga starten, omdat ik nog een aantal andere dingen heb lopen.

Schrijfwedstrijden

Net als jij ga ik me de komende tijd richten op een aantal schrijfwedstrijden. Dezelfde wedstrijden waar jij ook aan meedoet. Het is namelijk erg leerzaam en spannend om mee te doen. Bovendien maak je zo een heleboel schrijfkilometers en die kun je goed gebruiken in je andere schrijfwerkzaamheden.

De spanning wanneer de long- of shortlist bekend wordt gemaakt is ook erg leuk. Wie weet wat de uitkomst gaat zijn. Ik ga in ieder geval mijn uiterste best doen om een aantal goede, mooie verhalen te schrijven.

Ik wens je weer veel succes met alles en kijk uit naar je volgende brief.

 

Liefs Ellen

 

Het grote herschrijven van mijn manuscript is begonnen

 

Hoi Ellen,

Nu ik deze brief aan jou schrijf, schijnt het zonnetje. Heerlijk vind ik dat! Gevoelsmatig gaat die lang verwachte lente dan toch eindelijk echt beginnen. Het symbool voor een nieuw begin. En hoe toepasselijk ook voor ons allebei…

Mijn manuscript is terug

In mijn vorige brief schreef ik dat het grote wachten was begonnen; ik had mijn manuscript opgestuurd naar mijn redactrice. Nou, ik kan je wat vertellen: hij is weer terug 😉. Ik vertelde dat ik het leuk, maar ook spannend vond dat er professioneel naar gekeken zou worden. Je weet tenslotte niet wat de feedback zal zijn en zoals jij ook al eerder aangaf, het is toch een beetje je kindje.

Vorige week had ik een gesprek met Maria Genova om alle opmerkingen te bespreken die ze had gemaakt naar aanleiding van mijn verhaal. En zoals je kunt lezen… ik leef nog, haha. Het was vooral leuk (en stiekem toch ook een beetje spannend) om van haar te horen hoe zij mijn verhaal ervaren had. Ze begon met het stellen van vragen om een beter beeld te krijgen van hoe ik mijn verhaal zie. Dat was natuurlijk om te kijken of mijn bedoelingen echt overgekomen zijn in het manuscript.

Tips en opmerkingen

Ik heb heel veel goede tips gekregen die ik kan gaan verwerken. De grootste aanpassingen zal ik moeten maken in het begin van het verhaal en het einde. En dan zie je dat het toch heel goed is dat er iemand met je meeleest. Mijn personages starten het verhaal met een probleem, zoals dat meestal gebeurt in boeken, maar ik had de cirkel niet rond gemaakt. Tussen de regels door kon je wel lezen of bedenken dat het probleem nu opgelost zou worden, maar dat is toch anders dan dat je daadwerkelijk kunt lezen dat het opgelost wordt. Beginnersfout, zullen we maar zeggen, hihi.

En zo moet ik ook mijn verhaal vrijwel gelijk starten met datgene waar het om draait in het hele verhaal en niet een te lange aanloop ernaartoe beschrijven. Het stomme daarvan is dat ik dit als leerkracht/moeder natuurlijk zelf ook heel goed had kunnen bedenken. Hoe vaak heb ik wel niet tegen mijn zoon en mijn leerlingen gezegd dat ze een boek een kans moeten geven en dat ze er misschien nog een beetje in moeten komen. Ik wil niet dat iemand dit over mijn boek moet zeggen. Ik stort mijn personages gewoon gelijk in het avontuur. Op die manier zorg ik ervoor dat de lezers blijven lezen.

Is het herschrijven veel werk of valt dit wel mee?

Dat is maar net hoe je ernaar kijkt. Na het bespreken van alle tips en aanpassingen kreeg ik echt het gevoel dat ik hier nog wel even mee bezig zal zijn. Maria benoemde echter in het gesprek dat het manuscript bijna klaar was en dus snel uitgegeven zal kunnen worden. Waar ik dus een mega berg zag, zag zij een heuveltje. Maar ik moet het natuurlijk nog wel gaan doen. In mijn hoofd ben ik al bezig met hoe ik het begin en het einde het beste kan gaan aanpassen. Het daadwerkelijk herschrijven moet ik nog gaan doen.

Vorige week had ik niet een beste week wat betreft mijn energielevel – dat helpt dan ook niet echt mee. Ik heb dit weekend echter weer aardig kunnen bijtanken, dus met een beetje geluk kan ik komende week een start gaan maken. Een extra hindernis in een toch al ingewikkeld proces, maar dat geeft niet. Het lukt mij wel. En is het zo dat ik deze week nog niet kan starten, dan start ik toch gewoon een weekje later?

Hoe ga ik mijn boek uitgeven?

Voor mijn gesprek met Maria had ik helemaal in mijn hoofd dat ik alles van het uitgeven van het boek zelf in de hand wil hebben. Dat is een hoop werk, maar vervolgens pluk je daar ook zelf de meeste vruchten van. Toch ben ik ook gaan twijfelen of ik niet toch in zee moet gaan met een bedrijf of drukkerij die gedeeltelijk het werk uit handen neemt, maar waarbij je ook maar een klein percentage van de opbrengst van de verkoop ontvangt. Bij de meeste van die bedrijven/drukkerijen moet je nog steeds zelf het meeste werk doen, omdat je het manuscript vrijwel drukklaar moet aanleveren. En dan denk ik: dan kan ik die laatste stap ook nog wel zelf regelen. Wat zijn jouw ideeën hierover?

Illustrator en vormgever

In mijn vorige brief vertelde ik al dat mijn volgende stap te maken heeft met het vinden van een illustrator. Misschien dat ik deze stap wel kan koppelen met het vinden van een vormgever. Volgens mij zijn er namelijk ook mensen die dit allebei kunnen en aanbieden. Ik ben er dus nog niet helemaal uit. Mijn zoektocht gaan wat dat betreft nog vrolijk verder. Tips zijn nog steeds welkom!

Schrijfwedstrijden

Afgelopen weekend heb ik niet één, maar twee leuke schrijfwedstrijden ontdekt. En vorige week had ik mij ook al opgegeven, na een super goede tip van jou, voor een derde schrijfwedstrijd. Ik heb in alle drie enorm veel zin.

Schrijfwedstrijd 1: Deze week gaat hij van start, op 1 april. Ik hoop natuurlijk dat het geen grapje zal zijn, haha. Het gaat hier om een spannend verhaal voor kinderen van 8-12 jaar. Precies in mijn straatje dus. Ik ben heel benieuwd naar de rest van de informatie, maar daarvoor moet ik echt nog even tot donderdag wachten, want dan komt dat pas online.

Schrijfwedstrijd 2: Zonnige Zomerschrijfwedstrijd. Het wordt een soort verhalenbundel met alleen maar feelgoodverhalen. Het genre waarin ik momenteel veel schrijf voor mijn “Verhaal van de maand”. En volgens mij lukt dit aardig. Het lijkt mij heel leuk als mijn verhaal straks wordt uitgekozen. De deadline is eind april en het verhaal moet minimaal 7000 woorden bevatten. Nog best een uitdaging dus.

Schrijfwedstrijd 3: Dit is de wedstrijd waar jij mij op gewezen had en waar ik gelijk enthousiast van werd. De schrijfwedstrijd wordt onder andere georganiseerd door Lianne Reijntjes, waar jij wel eens een interview mee gehouden hebt en dat terug te lezen is in één van de vorige brieven. Ook hier gaat het om feelgoodverhalen. Leuk, leuk, leuk! Gelukkig hebben we – ik weet namelijk uit zeer betrouwbare bron 😉 dat jij ook meedoet – nog tot eind juni de tijd om hier een leuk verhaal voor te bedenken.

Verhaal van de maand op pauze

Zoals je weet, schrijf ik al sinds november elke maand trouw een compleet verhaal. Inmiddels is het vijfde verhaal bezig en al bijna afgelopen. En tegen mijn eigen principes in, moet ik de maand april even overslaan. Er zal in april dus even geen nieuw verhaal komen. Dat was ik natuurlijk helemaal niet van plan, ik ben tenslotte een uitdaging aangegaan met mijzelf. Deze beslissing heb ik echter moeten nemen om mijzelf in bescherming te nemen. Ik weet gewoon dat het teveel van het goede is als ik én mijn manuscript ga herschrijven én voor eind april een verhaal ga schrijven voor een schrijfwedstrijd én ook nog een verhaal van de maand ga schrijven.

Ik moet tenslotte mijn energielevel in de gaten houden. En ik denk dat de meeste mensen het toch wel een uitdaging zouden vinden om met drie verhalen tegelijkertijd bezig te zijn. Het lijkt mij even niet verstandig. Hopelijk kan ik het in mei wel weer gaan oppakken. Dan heb ik in ieder geval gepland dat ik klaar moet zijn met het herschrijven van mijn manuscript, dus dan valt de grootste schrijfuitdaging weg. Nu maar hopen dat mijn lieve, trouwe lezers het mij kunnen vergeven dat ik het één maand ga overslaan.

Wordt vervolgd…

Ik heb de brief alweer veel te lang gemaakt, dus ik ga hem snel afronden. Wordt vervolgd, zoals ze dat zeggen. Ik ben nu alweer nieuwsgierig naar jouw reactie en jouw verhaal.

Tot snel!

Liefs, Sandy

 

Leuke brief weer! Wil je meer lezen over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar website te nemen.

Alles start met het zetten van de eerste stap

just do it

Hey Sandy,

 

Wow! Hebben we echt al zoveel brieven geschreven? Wat ontzettend leuk zeg. De tijd vliegt dan ook voorbij. Ik weet ook zeker dat we nog lang niet uitgeschreven zijn. Dankzij al onze gemeenschappelijke interesses hebben we meer dan genoeg vertelstof, haha! 😊

De spanning stijgt…

Je schreef vorige week dat je manuscript is verzonden naar je redactrice (wat klinkt dat trouwens stoer, hè?). Ik kan me heel goed voorstellen dat dat een feestelijk moment voor je was, maar tegelijkertijd ook angstaanjagend. Ik bedoel, je weet dat het terugkomt met een heleboel strepen en opmerkingen.

Ik heb dat ook al een paar keer meegemaakt. Eerlijk is eerlijk, het is best even slikken. Mijn eerste gedachte was: Ik kan helemaal niet schrijven, ik kan er maar beter mee stoppen. Gelukkig kon ik daar vrij snel overheen stappen en kijken naar de tips die gegeven werden. Vaak zal je merken dat het dan inderdaad op die manier een mooier verhaal wordt.

Een illustrator

Ik denk dus dat het met jou wel goedkomt, omdat je je er al op hebt ingesteld dat er veel verbeteringen aangebracht zullen zijn. Dat is winst. De rest moet je gewoon maar afwachten en ermee dealen als je het manuscript terugkrijgt. Ik zal voor je duimen dat het positieve feedback is.

Verder schreef je dat je op zoek bent, of in ieder geval er over nadenkt om een illustrator in de arm te nemen. Dat lijkt me inderdaad super gaaf. Het geeft je boek net die extra touch. Bovendien houden kinderen natuurlijk ook heel erg van ‘plaatjes kijken’. 😉 Het is wel een weer een extra kostenpost en je moet voor jezelf de afweging maken of je dat er voor over hebt.

Wie had dat gedacht?

Moet je eens zien waar je nu al bent. Je hebt een redactrice, je manuscript wordt nu gelezen en beoordeeld en je bent zelfs al bezig met de opmaak van je boek. Had je dat een paar weken geleden kunnen denken? Dat je nu al zover bent met de ontwikkeling van je eigen boek? Dat is toch geweldig!

Je mag ook echt trots zijn op de stappen die je zet. Uiteindelijk is het gewoon heel simpel: alles begint met een eerste stap. Als je niet het besluit had genomen om je boek in eigen beheer te gaan uitgeven, was je nu niet zover geweest. Sterker nog; misschien was er wel niks gebeurd en zat je nog steeds te hopen op die ene uitgever…

Genieten van het proces

Wij weten inmiddels allebei hoe belangrijk het is om vooral te genieten van het proces. Om niet teveel bezig te zijn met het eindresultaat. Dat valt niet altijd mee. Daar weet ik alles van. Soms zit het nu eenmaal even tegen of had je anders gehoopt. Toch zit er meestal een les in die we blijkbaar moeten leren.

Ik durf te zeggen dat ik best goed ben geworden in het genieten van het proces. Om de dingen per dag en per stapje te bekijken. De vergelijking van de auto die in het donker rijdt vind ik zo mooi: ook al kun je de weg niet helemaal zien, als je verder rijdt kom je vanzelf op je eindbestemming. Iets in die geest, althans. En zo is het maar net. Je hoeft nog niet precies te weten wat er allemaal gaat gebeuren, je moet erop vertrouwen dat het goed komt. Wat een wijze woorden, hè? 😉

Mijn nieuwe project

Ik kon het je vorige keer nog niet zeggen, maar inmiddels ben je al op de hoogte van mijn nieuwe project. Ik mag het werkboek voor The Good Place schrijven. Ja, ik ga samenwerken met Cynthia. Hoe gaaf is dat? Ik kan het zelf bijna niet geloven. Zo cool…Ik ben echt enorm dankbaar voor deze mooie kans.

En het mooie is, dat ik het helemaal zelf gemanifesteerd heb. Ik had een idee, stuurde haar een mail met mijn plan en dit was precies waarnaar zij op zoek was. Echt een perfect staaltje Law of Attraction, als je het mij vraagt. Het kan dus echt zo simpel zijn.

Nieuwe mogelijkheden en kansen

Ik begreep eerder nooit wat ‘inspired action’ betekende. Nu weet ik het wel. Het is dat gevoel in je onderbuik (ik zeg altijd dat dat mijn intuïtie is). Ik heb geleerd dat als ik in mijn onderbuik voel dat het goed is, dat ik daar naar moet luisteren en moet handelen. Vaak komen daar de mooiste projecten uit voort.

Ik probeer alle kansen en mogelijkheden die me geboden worden met beide handen aan te grijpen. Eerder dacht ik dat ik heel doelgericht te werk moest gaan om te komen waar ik wilde zijn, maar nu besef ik dat het volgen van mijn intuïtie me uiteindelijk zal leiden naar de juiste plek. Dat is een heel prettig en fijn gevoel.

Lekker bezig

Nu ik onze plannen zo eens lees, zie ik dat we echt super goed bezig zijn. De mooiste ideeën zijn ontstaan en nu aan de slag met de uitwerking daarvan. Ik ben zo benieuwd wat er nog meer op ons pad zal komen.

Ik ben ervan overtuigd dat er mooie, grootse dingen gaan gebeuren. Zoals ik in de titel al benoemde: alles begint met het zetten van de eerste stap.
Niet afwachten en hopen dat er iets moois gaat gebeuren, maar in actie komen: JUST DO IT! Al weet je niet welke stap na de eerste stap zal volgen, het maakt niet uit. Er komt vanzelf een vervolgactie en zo ga je iedere keer een stapje vooruit.

Zo dit was het weer voor vandaag.

Ik wens je een heel fijne week en tot snel.
Liefs Ellen

Een stapje dichterbij mijn droom!

dichterbij mijn droom

Hoi Ellen,

Het is weer mijn beurt om een brief te schrijven. Ik vind het elke keer weer leuk om te lezen dat je zo enthousiast reageert op mijn brief van de week ervoor en dat we elkaar nog steeds zoveel hebben te vertellen. Vorige week was het alweer brief nummer 80 en volgens mij zijn we nog lang niet uitgepraat. Leuk!

Hoe staat het met mijn boek-to-be?

In mijn vorige brieven had ik je al beloofd dat ik je op de hoogte zou houden van mijn weg richting mijn eigen boek. Vorige keer liet ik doorschemeren dat ik het wel spannend vond dat ik mijn manuscript al bijna naar mijn redactrice zou gaan opsturen. Gelukkig kreeg ik allemaal positieve en stimulerende reacties dat het goed gaat komen, zelfs van Maria Genova, waarvan jij al heel terecht bedacht hebt dat zij inderdaad die redactrice is.

Weer een stapje dichterbij

Inmiddels is het gebeurd: ik heb vorige week dinsdag, 9 maart, mijn manuscript opgestuurd. En het wachten is begonnen. In het verleden heb ik al ervaring opgedaan met het wachten op uitgeverijen, waarvan jij ook heel goed weet dat dit echt heel lang duurt. En dan is het ook erg spannend om na al die maanden te ontdekken of de uitgeverij geïnteresseerd is of niet. Dit wachten voelt tot nu toe een beetje hetzelfde, maar ergens is dat wel gek.

Om te beginnen gaat het niet zo lang duren, gelukkig maar, hihi. En ten tweede gaat het nu niet om een ja of nee van een uitgeverij, want ik heb allang bedacht dat dit boek er gewoon gaat komen, daar ga ik zelf voor zorgen. Het gaat nu om de reactie van een zeer ervaren en kundige redactrice; een feedback die geheid rood zal zien van de verbeterpunten. Daar ben ik al door diverse mensen voor gewaarschuwd. Grappig om te lezen dat jij dit vorige week ook nog vertelde. Maar daar moet je inderdaad doorheen kijken, zoals jij al schreef.

Feedback

Ik vind het spannend om die feedback straks terug te krijgen, want wat nou als ze nu toch echt zegt dat het drie keer niks is en dat ik beter kan stoppen? Maar gelukkig heb ik vooral heel veel zin om te zien wat ze van mijn verhaal vindt en hoe zij denkt dat het nog veel beter kan gaan worden.

Eerdere feedback van mijn lieve schrijfvriendin heeft mijn verhaal al zoveel beter gemaakt. Het doorvoeren van kleine aanpassingen kan veel doen. En mijn verhaal verdient het echt om zo goed mogelijk te worden, zodat al die jonge boekenwurmen ervan kunnen gaan genieten. Zodat mijn droom uitkomt en ik met mijn boek kan bijdragen aan het leesplezier van kinderen. Hoe gaaf zou dat zijn?

Een droom die uitkomt?

Jij vertelde vorige week al zo mooi in jouw brief dat een droom altijd een droom zal blijven, als je niet overgaat tot actie. Of zoals een mooie spreuk die ik laatst ergens las: je hoeft niet geweldig te zijn om te beginnen, je moet wel beginnen om geweldig te kunnen zijn. Nou, ik durf in ieder geval te zeggen dat ik ben begonnen. Ik ben er dus helemaal klaar voor om geweldig te zijn 😉, hihi.

Maar nu even zonder gekheid. Achter de schermen ben ik ook al een klein beetje bezig met één van de volgende stappen: de illustraties. Ik heb voor mijzelf een overzicht gemaakt van de verschillende illustraties die ik in en op mijn boek zou willen. Waarvan een aantal een must zijn, een minimum, maar ook een aantal een wens. En het ligt er voor mij als beginner gewoon even heel erg aan hoeveel die wens mij extra gaat kosten. Het zelf uitgeven van je eigen boek is namelijk echt een investering en dat weet ik. Maar daarbij kun je het zo gek maken als je wilt (of kunt betalen 😉). En hoewel ik die extra illustraties prachtig zou vinden, zijn ze niet noodzakelijk en zullen ze er waarschijnlijk niet komen. Maar het is in ieder geval wel al leuk om erover na te denken.

Volgende stap

Mijn volgende stap is het uitzoeken hoeveel een illustrator kost. En hoewel ik mij wel al eerder verdiept had in de redactie van een manuscript en een goed beeld had hoeveel dat soort dingen kunnen kosten, heb ik echt geen idee hoe dit zit op het gebied van illustraties. Mocht je dus tips hebben, of iemand anders die gezellig met ons meeleest, dan houd ik mij van harte aanbevolen.

Positief blijven

Jij schrijft in jouw vorige brief heel mooi over ‘positief blijven’. Er zullen altijd obstakels op mijn pad kunnen komen, maar het is goed om positief te blijven. Iets wat ik echt de afgelopen maanden heb geleerd. Eén van de basisbeginselen van de wet van aantrekking. Ook weet ik dat het niet altijd even makkelijk is om positief te blijven, maar dat het wel echt goed voor je is. Je voelt je er echt beter door. En wanneer je je positief voelt, zul je ook positieve dingen aantrekken. En laat ik dat nou net heel graag willen. Wie niet…

Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik niets en niemand mij van mijn doel af laat houden. De deadline van 1 november gaat lukken, wat er ook gebeurd. Misschien moet ik dat eens “scripten” (jij weet wel wat ik daarmee bedoel 😉…).

Nieuwe dingen

Jammer genoeg kon je in jouw vorige brief nog niets vertellen over de nieuwe dingen waar je mee bezig bent. En dat maakt mij helemaal niet extra nieuwsgierig hoor, haha. Maar je hebt helemaal gelijk dat je het nog even voor je houdt totdat de plannen concreter zijn.

Jij geeft al een tipje van de sluier van de nieuwe plannen waar ik, naast het uitgeven van mijn boek, mee bezig ben met een vriendin. Ook daar ga ik nu nog verder niet zoveel over vertellen, maar jij weet stiekem al wat meer, hihi. Als dit echt concrete vormen gaat aannemen, zal ik daar ook zeker meer over gaan vertellen. We zijn in ieder geval druk bezig met iets heel moois te maken…

Tot zover weer mijn verhaal aan jou. Hopelijk kan ik over twee weken in mijn nieuwe brief al iets meer vertellen over de reactie van mijn redactrice op mijn manuscript. Eens kijken of ik dan nog steeds zo positief ben, haha.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Tot zover de brief van Sandy. Ik word er weer helemaal enthousiast van. Altijd leuk om elkaars plannen en ontwikkelingen te lezen. Wil je meer over Sandy’s schrijfavonturen lezen? Klik dan hier

Alweer een stapje dichter bij je droom…

alweer een stapje dichter bij je droom

Hey Sandy,

Wat een superleuke brief had je vorige week weer geschreven. Ik voel hoe jouw enthousiasme met de minuut groeit, haha! 😊
Ik had ook al een idee wie die redacteur zou zijn en in één van je posts op Facebook bleek mijn gevoel te kloppen. Leuk! Ik weet zeker dat je een heel kundige en fijne redacteur gevonden hebt waar je veel van kunt leren. Maar ook stevige feedback van kunt verwachten. Gelukkig schreef je zelf al dat je dat niet erg vindt en juist alleen maar waardeert. Het is nu eenmaal niet altijd prettig om kritiek te krijgen over iets waar je zelf zo enthousiast over bent.

Het eigen boek komt nu wel heel dichtbij

Nu je een redacteur hebt gevonden, die je manuscript waarschijnlijk over een paar weken heeft gelezen en van feedback heeft voorzien, ben je alweer een stapje dichterbij de droom van je eigen boek. Echt heel erg leuk en spannend. Kijk, als je droomt over iets, wil dat nog niet zeggen dat het er dan ook al is. Daar gaat meestal nog een heleboel tijd overheen.

Echter, je droom zal een droom blijven, wanneer je niet overgaat tot actie. Die actie hoeft niet spectaculair te zijn, maar in beweging komen en iets doen is wel noodzakelijk om iets gedaan te krijgen. Jou kennende pak je wel door. Zeker nu je al een behoorlijke stap hebt gezet door een redacteur aan te nemen die je manuscript gaat verbeteren. Ik vind dat echt heel moedig van je.

Lastig om de volgende stap te bepalen

Het is best moeilijk om te visualiseren hoe de volgende zet eruit zal zien. Je weet dat je je manuscript terugkrijgt met een heleboel aantekeningen. Dat betekent dat er weer werk aan de winkel is. Het kost vast weer een aantal weken tijd om al die verbeteringen in je manuscript door te voeren.

Ik weet een beetje hoe het voelt, aangezien ik dat met mijn herschreven autobiografie ook aan den lijve heb ondervonden. 😉 Ik kan je verklappen dat je in eerste instantie het gevoel hebt dat je niets goed hebt gedaan en dat je er niets van bakt. Daar moet je echt even doorheen kijken. Ik denk dat jij dat ook kunt. Je schrijft het zelf ook al. Houd er rekening mee dat er altijd meer ‘fout’ is dan je zelf had ingeschat.

Positief blijven

Door je verhaal van de maand weet je dat anderen enthousiast zijn over jouw verhalen en dat je kunt schrijven. De illusie dat iedereen van je verhalen houdt en ze geweldig vindt, moet je loslaten. Je kunt het nooit voor iedereen goed doen. De een houdt nu eenmaal van fantasy en de ander leest liever een feelgood-roman. Dat is ook helemaal prima. Over smaak valt niet te twisten.

Je moet het geloof in jezelf dan ook niet opgeven. Er zullen altijd obstakels op je weg blijven komen. Daar moet je hoe dan ook mee leren omgaan. Makkelijk zal het heus niet altijd zijn. Maar dat hoeft ook niet. Vaak leer je meer van de dingen die fout gingen, dan wanneer het altijd maar voorspoedig verliep. Al voel je dat op dat moment meestal niet zo, haha.

Elkaar tips geven

Super dat ik jou ook weer een waardevolle tip aan de hand heb gedaan. Daarvoor zijn we uiteindelijk ook begonnen met onze correspondentie. Om van elkaar te leren en elkaar te helpen en stimuleren. Ik vind het altijd fijn wanneer ik iemand iets kan meegeven, waar hij of zij mee vooruit kan.

De eerste ervaring in het selfpub café is overigens heel positief. Dat doet een mens goed, kan ik je zeggen. Ik was best wel een beetje gespannen voor de eerste recensie. Kijk, zelf was ik dan wel super tevreden en enthousiast over mijn verhaal (en in mijn omgeving waren mensen ook blij), maar dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt. Ook hierbij moet ik de kanttekening plaatsen dat ons boek waarschijnlijk niet door iedereen evenveel gewaardeerd zal worden, maar dat is nu eenmaal de realiteit. Het ligt ook heel erg aan de manier waarop mensen feedback geven. Je kunt iemand opbouwende kritiek meegeven of met de grond gelijkmaken. Daar heeft niemand iets aan, vind ik.

Nieuwe dingen

Je vroeg heel hoopvol of ik al een tipje van de sluier kon oplichten over mijn nieuwe project. Jammer genoeg moet ik je nog (even) teleurstellen. Het is nog niet concreet genoeg. Ik hoop natuurlijk dat ik in een volgende brief het goede nieuws met je kan delen.

Jouw nieuwe plannen zijn in ieder geval super tof. Ik ben heel erg blij voor je en hoop natuurlijk dat het een doorgaand succes zal worden. Ik weet zeker dat er veel behoefte is aan zoiets. Wie wil er nou niet leven vanuit meer zelfliefde en vertrouwen? Helemaal bij kinderen is dit super waardevol. Ze kunnen nog zoveel kanten op en zijn nog goed ‘kneedbaar’ (als je begrijpt wat ik bedoel 😉).

 

Nou, dat was het weer voor deze keer. Ik hoop dat je manuscript al bijna bij de redacteur ligt en dat je over een paar weken al een stapje verder bent, want dat betekent dat je alweer een beetje dichter bij je droom van een eigen boek bent. Spannend!

 

Tot de volgende keer.
Liefs Ellen

Help! Mijn redacteur gaat (bijna) mijn manuscript lezen…

 mijn manuscript gaat naar de redacteur

Hoi Ellen,

Het is deze week mijn beurt om te schrijven en ik heb er weer zin in. Ik vond het heel leuk om jouw brief vorige week te lezen. Vandaag ga ik weer vertellen over hoe het nu met mijn schrijfproces gaat en mijn boek-to-be.

Hoe gaat het met het uitgeven van mijn boek?

Vorige keer kon ik je vertellen dat ik mijn redacteur gevonden heb. Daar ben ik nog steeds heel blij mee. Ik durf te zeggen dat ik een goede heb en ik heb er veel vertrouwen in dat dit mijn boek nog beter gaan maken. Momenteel ben ik bezig met de laatste hoofdstukken te bekijken/herschrijven en ik merk dat ik nu zelf niet veel meer ontdek wat ik anders zou willen zien. Ik ‘zie’ het dus eigenlijk niet meer – het is klaar voor een verse blik op het verhaal.

Hoogstwaarschijnlijk ga ik mijn manuscript deze week en anders uiterlijk volgende week naar haar opsturen. Iets wat ik aan de ene kant heel leuk vind en aan de andere kant echt doodeng, hihi. Ik vind het leuk dat ik op die manier verder kan met mijn verhaal en het naar een hoger niveau kan tillen. Maar zoals ik vorige keer al vertelde, heeft ze mij gewaarschuwd dat ze een strenge redacteur is. En ja, dat is zéker wat ik wil, zoals ik vorige keer al zei, maar het is toch ook wel spannend. Het is toch mijn ‘kindje’ en dat geef ik aan een wildvreemde om er wat van te gaan vinden. En ik ben veel te bang dat ik als beginner veel te veel van die stomme beginnersfouten heb gemaakt – het kan haast niet anders, ook al heb ik er erg goed op gelet.

Mijn tijdpad

Jij vroeg hoe het nu verder gaat. Ik heb natuurlijk voor mijzelf een soort tijdpad uitgestippeld, hoe lastig dat ook was. Zonder enige ervaring is het moeilijk te bepalen hoe lang elke stap zal gaan duren in het proces van het zelf uitgeven van mijn boek. In dat tijdpad had ik bedacht in april mijn manuscript naar een redacteur te sturen. En zoals het er nu naar uitziet, wordt dat dus al begin maart. Als het goed is, heeft zij ongeveer twee weken nodig om naar mijn verhaal te kijken, voordat ik het terugkrijg. Ik houd er in mijn hoofd rekening mee dat ik ongeveer eind maart mijn verhaal weer terug heb. Ver vooruit op het schema dus, maar dat vind ik prima. Dat geeft mij verder in het proces misschien wat meer lucht.

Het terugkrijgen van mijn manuscript

Dan komt straks over een paar weken het moment dat ik mijn manuscript terugkrijg. Spannend! Hoe zal ik het terugkrijgen? Waarschijnlijk vol met op- en aanmerkingen. Mijn onzekere ik is natuurlijk veel te bang dat ze zal zeggen: stop maar met schrijven – dit wordt helemaal niks.

Maar toch durf ik te zeggen dat het verhaal leuk is en naar mijn idee goed in elkaar zit. Ik heb er heel hard aan gewerkt en er hebben al meerdere mensen meegekeken. Daarnaast krijg ik ook steeds leuke feedback op mijn “Verhaal van de maand”, ook van wildvreemden, en dat is vast niet omdat ik niet kan schrijven. Die onzekerheid moet ik gewoon ver wegstoppen en niet meer tevoorschijn halen. Ik ga alleen nog maar voor de positieve gedachtes!

Het selfpub café

Ik had jou een tip gegeven over een interessante Facebook-groep en jij had een mooie tip terug. Wat leuk om elkaar zo te kunnen helpen!

En wat leuk dat het boek van jou en Kathleen nu op reis gaat langs allemaal mensen die het gaan lezen en er een recensie over gaan schrijven (als ik het goed begrepen heb 😉 )! Als ik zover ben dat mijn boek er straks echt is, dan houd ik mij aanbevolen voor meer informatie. Leuk! Wij moeten – als selfpubbers – toch nieuwe manieren bedenken om onze boeken onder de aandacht te krijgen. Alle tips zijn dan welkom.

Spannende nieuwe dingen

Jij vertelde in jouw brief dat jij ook met spannende nieuwe dingen bezig bent. Jammer dat je er nog niet veel over kunt vertellen. Dat heeft mij inderdaad erg nieuwsgierig gemaakt 😊. Hopelijk kun je er snel meer over vertellen. Misschien in je nieuwe brief volgende week? Zei ze hoopvol…

Ik ben in ieder geval alvast weer erg nieuwsgierig naar jouw antwoord op deze brief.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Tot zover Sandy’s leuke brief. Wil je meer lezen? Kijk dan op haar website!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De wet van aantrekking en dingen die op je pad komen…

 je eigen boek en de loa

Hey Sandy,

 

Wat een leuke brief had je weer. Een brief vol nieuwe ontwikkelingen. Ik vind dat je heel goed bezig bent en ook echt weet door te pakken. Dat vind ik erg bewonderingswaardig. Je moet het toch maar mooi doen, tenslotte. Ik weet zeker dat het je een goed gevoel geeft om actie te ondernemen, omdat je ziet dat het echt resultaat oplevert.

Een eigen redacteur

Ik kan me voorstellen dat je jezelf even moest knijpen, toen je je ‘eigen’ redacteur had gevonden. Of gemanifesteerd, zoals wij dit nu ook wel noemen. Je had de wens uitgezonden en op de een of andere mysterieuze manier is je wens gehoord en vervuld. Hoe mooi is dat?

Ik weet dat het voor veel mensen inderdaad erg ongeloofwaardig zal klinken en velen vinden het misschien zelfs flauwekul, maar hé, wat maakt het uit wat ze vinden. Als jij erin gelooft en het brengt je verder, is het toch helemaal prima? Bovendien heeft iedereen een mening en je kunt het nooit voor iedereen goed doen. Dat heb ik wel geleerd de afgelopen. Doe wat je wilt, maar er is altijd iemand die iets anders vindt of denkt.

Hoe gaat het nu verder?

Je schrijfvriendin vertelde je dat je als schrijver een dikke huid moet hebben en de nodige kritiek moet kunnen verdragen. Daar ben ik het uiteraard helemaal mee eens. Neemt echter niet weg, dat het best lastig kan zijn om feedback te ontvangen. Je hebt immers je hele ziel en zaligheid in je boek gelegd en als iemand ‘jouw kindje’ dan afkeurt, voelt dat toch alsof het over je eigen vlees en bloed gaat.

Ik vond het grappig om te lezen dat jij toen alleen maar enthousiaster werd, haha. Natuurlijk begrijp ik heel goed dat je wilt dat iemand heel kritisch naar je manuscript kijkt, want alleen aan ‘O, wat leuk en ik vind het goed’ daar heb je niks aan. Ik stel me je ook voor als een perfectionist, dus dan past dit toch ook weer heel goed bij jou. Ik ben wel heel benieuwd hoe het nu verder gaat. Is die redacteur al aan je verhaal begonnen? Heb je al afspraken gemaakt over een bepaald tijdspad? Of wat de volgende stap zal zijn? Ik ben helemaal niet nieuwsgierig 😉

Proeflezers

Ook schreef je over de proeflezers die je manuscript al gelezen hadden en daarover erg enthousiast waren. Daar doe je het als schrijver uiteindelijk voor. Waarom proeflezers vragen mensen zich misschien af? Op de eerste plaats omdat jij je verhaal al zo vaak gelezen hebt, dat je je eigen fouten niet meer ziet. Dat is gewoon echt zo. Op een gegeven moment heb je het verhaal tig keer gelezen en kun je het bijna dromen.

Op de tweede plaats wil je natuurlijk ook weten hoe het plot door de lezers ontvangen wordt. Vinden ze het spannend en verrassend genoeg? Is er voldoende actie? Klopt het verhaal? En meer van dat soort vragen. Kritisch zijn op je eigen verhaal is nu eenmaal best moeilijk, omdat je er zelf heel enthousiast over bent en denkt dat het perfect is (of nou ja, bijna dan 😊).

Groepen op Facebook

Jij gaf me ook nog de tip om op Facebook te zoeken naar de groep Hangplek voor Nederlandstalige Selp Pubbers, waarvoor dank. Ik ben nog geen lid van deze club, dus ik ga er ook maar eens een kijkje nemen. Zo’n groepen zijn erg handig en kunnen je flink op weg helpen of tips aan de hand doen waarmee jij vervolgens je voordeel kunt doen.

Ik heb, samen met Kathleen, ons boek in het selfpub café beschikbaar gesteld. Het is op moment van schrijven bij de eerste lezer. Heel spannend, dus. Als het goed is, komt er binnen nu en enkele weken een recensie van haar online. Een super interessante manier om je boek onder de aandacht van lezers te krijgen. Een mooie tip voor jou als je boek straks verschenen is! (ik zal je tegen die tijd een mail sturen met de informatie).

De wet van aantrekking

Jij stipte het vorige keer in je brief al aan en ik wil daar nog even op voortborduren. Je schreef heel mooi dat je een verlangen het universum had in geslingerd en dat je vrijwel direct op je wenken werd bediend. Prachtig hoe dat werkt.

Het klinkt zweverig en als klinkklare onzin, maar ik geloof er echt in dat je dingen kunt ‘sturen’ door je gedachten. Hoe positiever jij bent, hoe makkelijker het naar je toe zal komen. Kijk, de precieze wetenschap achter de wet van aantrekking weet ik niet en ik denk dat het geen verschil uitmaakt of je dat wel of niet weet. Het gaat erom dat je erin gelooft en je op die manier je eigen leven kunt beïnvloeden. Jij hebt dit gedaan door te denken aan het vervolg van je traject boek uitgeven. Dat je het te gek zou vinden om een redacteur te vinden die je kan helpen bij het verbeteren van je manuscript. Nou, voilà, het universum heeft je geholpen door iemand op je pad te sturen. Het is vervolgens aan jou of je die kans aangrijpt. Gelukkig heb je dat gedaan en kun je weer een stapje verder zetten op weg naar je eigen boek.

Spannende dingen op komst

Ook bij mij gebeuren er momenteel magische dingen, waarover ik helaas nog niet teveel kan uitweiden. Ik heb je nu natuurlijk erg nieuwsgierig gemaakt, haha 😊. Als het goed gaat, kan ik je heel binnenkort meer vertellen over de ontwikkelingen die gaande zijn. Ik kan wel vast verklappen dat ik super dankbaar en blij ben en dat het echt helemaal te gek gaat worden.

Nou, da’s een mooie cliffhanger om deze brief mee te eindigen, dacht ik zo.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

 

Mijn boek uitgeven en de wet van aantrekking – Wat heeft dit met elkaar te maken?

 

Hoi Ellen,

Dank je wel voor je leuke brief weer vorige week. Ik heb hem met veel plezier gelezen. Natuurlijk vind ik het onderwerp ook erg leuk; je boek uitgeven in eigen beheer. Vandaag wil ik je vertellen over wat ik op dat gebied gedaan heb de afgelopen twee weken. En jij begon vorige week over het programma van Cynthia over de wet van aantrekking en daar wil ik ook graag nog even op ingaan.

Wat heb ik gedaan in mijn proces van “uitgeven in eigen beheer”?

Ik weet niet of je het leuk vindt, maar het leek mij wel leuk om elke keer even kort iets te vertellen over mijn proces tot nu toe. Tenzij je zegt: nee, doe niet, saai. Dan moet je het eerlijk zeggen, maar jou een beetje inschattende denk ik dat je het wel leuk vindt om te horen wat ik allemaal doe.

De afgelopen twee weken ben ik vooral druk bezig geweest met het herschrijven van mijn manuscript. Ik heb hem helemaal van begin tot einde doorgelopen en hier en daar wat aanpassingen gedaan. Toch merkte ik weer dat ik zelf even niet meer weet wat ik nog moet verbeteren. Een goed teken, hoop ik 😉… Nu ben ik de laatste puntjes op de “i” aan het zetten en dan kan hij naar de proeflezers toe.

Een overzicht van het manuscript

Ook gebruik ik deze laatste ronde om voor mijzelf een overzicht te maken van de hoofdpersonen, locaties en hoofdstukken. Iets wat andere schrijvers waarschijnlijk vooraf doen, haha. Ik doe dit nu vooral om te checken of mijn details van de hoofdpersonen kloppen – dat de blauwe ogen niet opeens bruin worden bijvoorbeeld. En ik vind het overzicht van de hoofdstukken handig, omdat ik dan sneller iets terug kan vinden en ik beter kan zien of de spanning een beetje goed wordt opgebouwd. Ik denk namelijk van wel, maar ik hoop dat dit het gaat bevestigen.

Klinkt misschien een beetje suf of onlogisch, maar mijn perfectionistische aardje vindt het een fijn idee, hihi.

Nieuwe Facebookgroep voor self-pubbers

Ik heb mij vorige week aangemeld voor een nieuwe Facebookgroep: Hangplek voor Nederlandstalige Self-pubbers. Ik kwam deze tegen in een andere groep, voor beginnende schrijvers. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik weet niet of jij hem al kent, maar misschien is het ook wel wat voor jou. Aangezien ik een nieuw lid ben, werd mij gevraagd mij even voor te stellen. Dit heb ik natuurlijk gedaan en daarbij heb ik gelijk mijn verhaal verteld en om tips gevraagd op het gebied van redacteurs, illustratoren, vormgevers e.d. Het leek mij wel een slim plan. En dat klopte, want ik kreeg al gelijk diverse reacties van andere self-pubbers, zoals dat blijkbaar heet 😉.

Redacteur gezocht

Naast mijn eigen werk en het meelezen van proeflezers, heb ik als eerste een redacteur nodig die meekijkt naar mijn verhaal. Een van de reacties op mijn bericht in de Facebookgroep was van iemand die ik al vaker tegen ben gekomen in schrijversgroepen. Ze gaf een paar goede tips en vertelde dat zij zelf boeken redigeert. In haar reactie vertelde ze dat ze mij wel moest waarschuwen dat ze één van de meest strenge redacteuren is. Je moet wel tegen kritiek kunnen, zei ze. En eerlijk gezegd, werd ik daar alleen maar enthousiaster van.

Een goede vriendin vertelde mij al dat je in schrijversland een dikke huid moet kweken en tegen een beetje kritiek moet kunnen. Ik durf inmiddels te zeggen dat ik daar zeker tegen kan, zolang het niet alleen maar bot gebracht wordt – hé, ik ben ook maar een mens, met gevoelens enzo. Ik weet dondersgoed dat kritiek alleen maar ten goede van mijn boek zal komen. Daarom wil ik ook dat proeflezers eerlijk zijn en niet alleen maar liefjes zeggen dat het verhaal leuk is. Daar wordt het niet beter van. Alhoewel het natuurlijk wel leuk is om te horen. Die kritiek zal helpen het verhaal zo goed mogelijk te maken en dat is wat ik wil.

Redacteur gevonden

We hebben wat heen en weer gechat en van alles besproken. Het is fijn als er iemand met je meedenkt die ervaring heeft met datgene wat je zoekt. Mijn gevoel zei dat ik ervoor moest gaan. En daarom kan ik nu zeggen: ik heb mijn redacteur (of eigenlijk redactrice 😉) gevonden. Het balletje is gaan rollen en dat maakt dat ik alleen nog maar meer zin krijg in deze weg naar mijn eigen boek. Leuk!

De wet van aantrekking en mijn eigen boek

In onze vorige brieven hebben we het al eerder gehad over de cursus van Cynthia over de wet van aantrekking. Vorige week is hij opnieuw begonnen en wij hebben allebei de mazzel dat we gewoon nog een keertje mee mogen doen. Daar ben ik erg blij mee. Mijn nieuwe doel voor deze keer heeft dan ook, uiteraard, te maken met het uitgeven van mijn boek.

Het is de kunst om niet alleen te weten wat je wilt, maar ook om te geloven dat je het kunt krijgen. Dat zegt de wet van aantrekking. Wat betreft mijn boek weet ik heel goed wat ik wil. Ten eerste wil ik dat ik mijn eigen deadline van 1 november ga halen en ten tweede wil ik natuurlijk dat het een succes gaat worden. Nu nog het stukje; geloven dat je het kunt krijgen of liever gezegd “voelen alsof je het al hebt”. Ik ben al goed op weg, dat weet ik. Ik voel namelijk echt dat het mij gewoon gaat lukken om op 1 november mijn boek uit te brengen. En ook het stukje dat het een succes gaat zijn, kan ik ook al geloven. Nu nog de mate waarin het een succes gaat worden, haha. Ik vind waarschijnlijk elk boek wat verkocht wordt al een succes. Gelukkig heb ik nog een paar maanden om dit gróte succes “mijn waarheid” te laten worden.

Ik voel in ieder geval wel al dat ik het vinden van mijn redacteur gemanifesteerd heb, zoals ze dat noemen. Ik was op dit moment nog helemaal niet zo expliciet hiermee bezig. Wel heb ik een bepaald idee/gevoel het universum in geslingerd 😊 en gevoelsmatig is het vinden van mijn redacteur het eerste antwoord terug. Nu weet ik dat veel mensen dit maar zweverig vinden, maar dat geeft niet. Jij snapt wat ik bedoel…

Tot zover weer mijn verhaal voor deze keer! Ik kijk nu alweer uit naar jouw reactie.

Liefs, Sandy

Spannend hoor, je eigen boek uitgeven. Wil je meer lezen van Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar website te nemen en zo haar schrijfavonturen te volgen.

Tja, hoe doe je dat eigenlijk: je eigen boek uitgeven?

hoe geef je je boek uit?

Hey Sandy,

Natuurlijk ben ik super enthousiast dat jij je eigen boek gaat uitgeven. Een heel spannende en vooral leuke stap. Ik begrijp als geen ander dat je niets liever wilt dan behoren tot het ieniemienie clubje dat geselecteerd wordt uit de zogenaamde ‘slushpile’. Ik heb de hoop daarop ook nog steeds niet opgegeven, haha. Al zijn er natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden, moet je maar denken. Er zijn gewoon veel kapers op de kust en het moet nu lukken dat dé uitgever het in jou zit zitten.

Een kwestie van beginnen

Je vraagt mij om tips. Mmm, goede vraag. De belangrijkste tip die ik je kan geven is: BEGIN! Klinkt cliché en misschien te gemakkelijk, maar zo simpel is het wel. Je hebt een droom, een idee en nu wil je dat werkelijkheid laten worden. Als je alleen maar blijft dromen, gebeurt er helemaal niets en zal het nooit gaan gebeuren. Dus de eerste stap is meteen de belangrijkste: begin gewoon en kijk maar waar het je brengen zal.

Zo is het ons boek ‘Duistere Geheimen’ ook gegaan. Ik had een idee, heb daarover contact gezocht met Kathleen en we zijn aan de slag gegaan. Niet meer, niet minder. Zo simpel kan het dus zijn. Dan ben je er nog niet, maar dat had je vast wel gedacht, hihi! J

Welke stappen moet je allemaal zetten?

Het eerste is weten wat je wilt. Wil je het boek zelf laten drukken? Of ga je, net als wij, gebruik maken van een platform als Brave New Books? Het is een afweging die je voor jezelf moet maken. Kijk, bij BNB (Brave New Books) is alles al voor je geregeld en hoef je ‘alleen’ maar je boek in een template te zetten.

Van Lianne heb je de supertip gekregen om voor jezelf een deadline te stellen. Jij hebt dit al gedaan. In november van dit jaar wil jij je eigen boek in handen hebben. Nou, dat klinkt als een goed plan! Je hebt nu meer dan voldoende tijd om alles uit te zoeken en in te plannen. Jou kennende ben je daarmee al een heel eind gekomen. Ik zie het al helemaal voor me dat je een strak tijdschema klaar hebt, waarop alle stappen duidelijk en overzichtelijk uitgewerkt zijn.

En wat dan?

Je verhaal goed op orde hebben, is belangrijk. Je hebt al een aantal proeflezers en dat is een prima uitgangspunt. Je wilt natuurlijk ook weten of je verhaal goed in elkaar zit en of het grammaticaal en spelling technisch klopt. Je kunt daarvoor natuurlijk een redacteur of corrector in de arm nemen, al hangt daar ook een prijskaartje aan. Misschien heb je voor jezelf al een begroting gemaakt met geplande kosten. Aangezien Kathleen en ik het gewoon eens wilden proberen, hebben we de kosten minimaal (zeg maar bijna voor niets) gehouden.

Welke diensten heb je nodig?

Behalve een redacteur of corrector heb je, als je het helemaal in eigen hand wilt houden, ook een drukker nodig, een grafisch vormgever (als je de cover professioneel wilt aanpakken) en wellicht ook iemand die promotie kan doen (een marketeer of virtual assistent). Het is dus niet zomaar wat. Je moet over veel dingen nadenken en veel keuzes maken. Je kunt kiezen voor een paperback, een hardcover of een E-book. Of misschien wil je een E-book en een paperback of hardcover. Wij hebben gekozen voor een pocketboek en een E-book. Als je wilt dat je boek in online bookshops verkrijgbaar is, moet je een ISBN aanschaffen. Gelukkig is dat allemaal niet zo heel spannend en vlug geregeld. Ik moet wel eerlijk bekennen dat Kathleen dit stukje geregeld heeft.

Vooral genieten van het proces

Het belangrijkste wat ik je wil meegeven is: GENIET van het proces, ook al gebeuren er misschien dingen die je niet had voorzien of krijg je teleurstellingen of tegenslagen te verwerken. Dat hoort allemaal bij de reis en brengt je uiteindelijk naar waar je zo graag wilt zijn: het uitbrengen van je eigen boek. Daar doe je het voor en het resultaat is fantastisch.

Je hebt net als ik meegedaan aan het programma van Cynthia en daar hebben we geleerd dat we dankbaar moeten zijn voor alles wat op ons pad komt en alle kansen moeten zien en pakken. Wie weet wat er voor moois gebeurt, terwijl je bezig bent met alle activiteiten rondom je boek.
Je hebt nu in ieder geval uitgezonden dat je een boek gaat uitbrengen en dan gaat het universum voor je aan het werk om dat voor elkaar te krijgen. Misschien gebeurt het niet op de manier zoals je verwacht had, maar wordt het nog veel gaver dan je van te voren bedacht had.

Laat het op je af komen en leer van iedere stap die je zet.

Mijn ervaringen

Ik weet één ding heel zeker: ik ben super blij dat ik het avontuur met Kathleen ben aangegaan en dat we samen zo’n mooi boek hebben uitgegeven. Het is dan misschien niet de bestseller geworden waarop we gehoopt hadden, maar het is voor mij een succes. Ik denk dat ik dat voor Kathleen ook mag en kan zeggen. We hebben heel erg genoten van onze samenwerking en alle berichtjes die we gekregen hebben van lezers.

Of ik nog een keer een boek bij BNB zou uitgeven, weet ik eerlijk gezegd niet. Alhoewel er veel voordelen aan zitten, zijn er ook nadelen te noemen. Zo verdien je echt heel weinig met een boek, tenzij je via je website een verkoopknop toevoegt en mensen via deze knop je boek rechtstreeks bij de webshop van BNB kopen. Je moet alles wat betreft publiciteit en promotie helemaal zelf doen. Je weet dat het tegenwoordig niet meevalt om op te vallen op social media, omdat er zoveel mensen hun product aan de man proberen te krijgen.

Conclusie

Mijn conclusie is dat het vooral een heel erg leuk en spannend avontuur is, je er veel van leert en je het moet doen omdat je heel graag je eigen boek wilt hebben. Ik denk dat het te ambitieus en misschien een beetje naïef is om te denken dat het meteen een wereldwijde bestseller wordt, al hopen we er natuurlijk stiekem wel op. Maar ook: de aanhouder wint, vertrouw op en geloof in jezelf, geef niet op en geniet van het proces.

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt!

Heel veel liefs,
Ellen

Zelf je eigen boek uitgeven – Hoe doe je dat?

 

Hoi Ellen,

Wat leuk dat je zo enthousiast bent over mijn plan om dit jaar zelf mijn boek uit te gaan geven! Jij bent mij al voor gegaan, dus wellicht kom ik af en toe wel bij jou als ik vragen heb. Op dit moment ben ik druk bezig met de vraag: Hoe geef je je eigen boek uit?

Waarom deze beslissing?

Oké, de beslissing om zelf mijn eigen boek uit te gaan geven, was best even spannend. Ik had al langer in mijn hoofd dat ik dit misschien gewoon zelf moest gaan doen. Natuurlijk hoop je dat jouw manuscript degene is die uit de gevreesde slushpile gehaald wordt – de grote stapel ongevraagd toegezonden manuscripten die elke uitgeverij heeft en waarschijnlijk vreest. Uitgeverijen kunnen echter maar een beperkt aantal boeken per jaar uitgeven. Daar zitten voor het overgrote merendeel de manuscripten bij van de auteurs die allang in hun fonds zitten. En dan blijft er nog een klein aantal over.

Na de auteurs die toevallig iemand kennen bij de uitgeverij (bofkonten), de buitenlandse auteurs (succes in het buitenland = hopelijk een succes hier), de bekende Nederlanders (bekende naam = verkoop gegarandeerd), auteurs die via een agentschap aangeraden worden en de noem-maar-op-wat-voor-auteurs… komen de auteurs die met hun verhaal in de slushpile terecht gekomen zijn.

Volgens mij wordt dat een beetje als strafwerk gezien op de uitgeverijen. Ik heb inmiddels begrepen dat deze stapel vaak wordt toevertrouwd aan stagiaires die – laten we eerlijk wezen – nog veel moeten leren. Zijn die altijd in staat de pareltjes eruit te halen? Als auteur heb je een paar pagina’s de kans om voor zo’n pareltje aangezien te worden. Zo niet? Bye bye schrijversdroom!

De beslissing zelf

Niet gek dus dat ik inmiddels naar andere manieren aan het kijken was. Als de kans om bij een bekende uitgeverij binnen te komen net zo groot is als het winnen van de loterij, kun je maar beter zelf het heft in handen gaan nemen, was mijn conclusie. Gelukkig is tegenwoordig het uitgeven in eigen beheer helemaal zo gek nog niet.

Jarenlang heb ik in mijn hoofd gehad dat mijn boek in de winkel moest liggen, zodat kinderen (mijn doelgroep) het zouden zien liggen en dan nieuwsgierig zouden worden. Om vervolgens hun ouders over te halen dat ze het voor hun kroost zouden gaan kopen. Totdat ik afgelopen jaar opeens de brainwave had (ik weet het – dat heeft lang geduurd) – kinderen kiezen niet zo vaak boeken uit in een boekwinkel.

Ik durf te zeggen dat negen van de tien boeken uitgekozen wordt door de ouders (moeders waarschijnlijk)  die een leuk boek voor hun kind zoeken. En die moeders kom je tegenwoordig overal tegen en dan met name online. En laat ik daar nou geen onbekende zijn 😉… Ik ben er van overtuigd dat ik mijn boek heel goed zelf kan promoten om die moeders te bereiken.

Het plan

Oké, de beslissing is dus gemaakt. Hoe spannend dat dus ook was, uiteindelijk was dat echt een kwestie van een paar seconden tijd. Natuurlijk heb ik er langer over nagedacht, maar een ‘ja, ik ga ervoor’ is zo gezegd. De rest van het plan is een heel ander verhaal. Nu de beslissing is gemaakt, is het tijd om een plan te maken. Als 1 november 2021 mijn boek uit moet gaan komen, moet er nog een heleboel gebeuren. Zonder plan wordt het waarschijnlijk erg moeilijk om mijn gekozen deadline te halen.

Wat moet ik allemaal doen om mijn boek uit te gaan geven?

In een eerdere brief vertelde ik al over mijn gesprek met Lianne Reijntjes. Ze gaf mij de tip om eerst de datum te kiezen – check – en van daaruit achteruit te gaan werken en deadlines te bedenken voor elke stap. Slim plan! Het enige wat ik daar erg lastig aan vind, en dat is echt doordat ik dit nu voor het eerst doe, is bedenken hoeveel tijd elk los onderdeel gaat kosten.

Ik ben nu wel zover dat ik heb bedacht dat ik twee maanden van tevoren mijn boek klaar wil hebben zodat het naar de drukker kan. Dan heb ik wat speling voor het geval er nog iets tegenzit of het langer duurt om wat voor reden dan ook. Dat betekent dat mijn boek op 1 september 2021 ‘af’ moet zijn.

En dan vind ik het lastiger worden. Ik heb namelijk te maken met mensen die mij moeten gaan helpen met bepaalde onderdelen; een redacteur, een illustrator en een vormgever. Mijn onervarenheid maakt dat ik niet zo goed weet hoeveel tijd die nodig hebben en wat normaal is. Als ik achteruit werk, moet ik eerst een deadline voor de vormgeven hebben (1 augustus 2021?) en dan voor de illustrator (1 juli 2021?). En misschien heb ik wel twee redactierondes nodig – 1 juni 2021 en 1 mei 2021? Wat denk jij? Zit ik een beetje goed te denken? 😊 Goede vraag, hè?

Herschrijfrondes

Maar voor nu ben ik zelf alvast druk bezig met de laatste herschrijfrondes. Gelukkig heb ik dit verhaal inmiddels al zo vaak gelezen en herschreven dat ik echt durf te zeggen dat het nu de laatste herschrijfrondes zijn. Hiervoor wil ik mijzelf nog één maand geven. Dat moet in ieder geval gaan lukken.

Proeflezers

Eind februari wil ik mijn verhaal aan wat proeflezers geven. Er zijn al een paar kinderen die het hebben gelezen en de reacties waren erg positief. Dat is alvast fijn. Nu wil ik er alleen nog voor zorgen dat ik het verhaal nog wat sterker neerzet. Zelf heb ik ook een proeflezer in huis, mijn oudste zoon Leon – precies de doelgroep en ook nog een boekenwurm – perfect zou je denken. Maar wat denk je? Hij wil het niet lezen, haha. Ik had de werktitel genoemd en die vond hij maar niks. Weer wat geleerd, zullen we maar zeggen. Tijd voor een nieuwe titel!

Goed plan voor het uitgeven van mijn eigen boek?

En wat denk jij? Heb je nog tips? Ik houd mij aanbevolen. Hoe heb jij dit hele proces aangepakt? Ik ben heel benieuwd.

Ik ben ook weer heel benieuwd naar jouw brief volgende week!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Wat een spannende plannen heeft ze, hè? Ik vind het super tof! Wil je meer lezen van en over Sandy? Bezoek dan eens haar website. Klik hier om meer verhalen van Sandy te lezen.

 

 

 

How to write a book in five days!

Hey Sandy,

Wat een super goed nieuws zeg. Gefeliciteerd. Ik had het natuurlijk wel verwacht, hihi. Je eigen boek uitgeven. Heel stoer en dapper. Er komt natuurlijk heel veel bij kijken en het is een heleboel werk. Wat fijn dat je die coaching sessie met Lianne had gewonnen, zodat je haar het hemd van het lijf kon vragen tijdens het gesprek. Ik weet zeker dat je daar een hoop wijzer door bent geworden en genoeg ideeen hebt om vooruit te kunnen. Ik ben erg benieuwd wat er allemaal uit je pen komt. 🙂

Mijn cursus

Tja, je vraagt hoe het mij is vergaan gedurende de cursus afgelopen week? Goeie vraag, haha. Nee, serieus, het was een super interessante cursus waar ik weer een heleboel van geleerd heb. Gek hè, dat je door een andere benadering toch weer dingen leert, terwijl ik een lange, intensieve opleiding heb gevolgd aan de Schrijversacademie.

In die vijf dagen kwam er via de stories op Instagram een hele hoop informatie op me af. Gelukkig kregen we aan het eind ook een samenvatting, zodat ik al die informatie nog eens rustig kon doorlezen. Bovendien is zo’n overzicht na vijf dagen heel praktisch en handig. Niet alleen voor het verhaalidee dat ik nu heb, maar straks ook voor alle andere ideeën in mijn hoofd. En geloof me, dat zijn er nogal wat! J

Tips

Het ging in de cursus vooral om de structuur van je verhaal. Ik weet niet of je mij inmiddels een beetje kent, maar structuur is not my middlename, hihi. Ik ben niet zo gestructureerd en zeker niet in mijn schrijven. Ik begin gewoon en zie wel waar het schip strandt. En soms strandt dat ver voor de kust.

De zeven stappen die je als opbouw van je verhaal kunt gebruiken zijn gebaseerd op de Freytag’s Pyramid. Het gaat dan om de volgende stappen: 1. Dagelijks leven 2. Onverwachte gebeurtenis 3. Tegenactie 4. Crisis 5. Climax 6. Grote strijd 7. Ontknoping
Misschien kende je ze al, maar voor mij was het eigenlijk nieuw.

De tweede optie is de Three Act Structure (deze is iets uitgebreider dan de vorige optie). Als je meer wilt invullen voor je verhaal kun je het best met deze tool werken. Ik ben echter meer een pantser dan een planner en voel me beter bij de eerste optie. En jij?

Fingers crossed voor het boekcontract

Ik hoop natuurlijk dat mijn verhaalidee de interesse opwekt van hetboekproject en de uitgever (VanDriel Publishing). Zelf vind ik het een sterk idee en ben ik ervan overtuigd dat het een geweldig verhaal wordt. Nu natuurlijk duimen dat dat ook door anderen zo gezien wordt. We zullen zien en ik moet nog een tijdje geduld hebben want over een paar weken gaat de tweede groep beginnen met de cursus en zij krijgen net zoveel tijd als de eerste groep om hun idee in te leveren. Ergens in april wordt bekendgemaakt wie het contract gaat winnen.
Duim je mee?

Jouw plannen voor het uitgeven van je eigen boek

Ik moet zeggen dat het een geweldig besluit is dat je de kans waagt om je eigen boek te gaan uitgeven. Ik weet zeker dat je er geen spijt van zult krijgen. Al brengt het je misschien niet wat je ervan hoopt of verwacht, het is in ieder geval een prachtig leerproces. En wie weet, loopt het boven verwachting en slaat het aan. Dat zou natuurlijk helemaal te gek zijn.

Er zullen veel obstakels op je pad komen, maar ik weet zeker dat het jou lukt om deze te overwinnen. Jij komt op mij over als een gestructureerd persoon die heel goed weet hoe ze het wil. Je schrijft zelf ook dat je perfectionistisch bent en dat kan misschien een valkuil zijn. Je kunt het nog zo perfect willen doen, soms moet je ook genoegen nemen met goed genoeg. Niets of niemand is perfect. Dat heb ik de afgelopen tijd wel geleerd. Je kunt beter in actie komen en doen dan iets willen afleveren wat helemaal perfect is. Ik weet namelijk zeker dat je het dan nooit durft, omdat er altijd dingen zullen blijven die je kunt verbeteren. Maar dat is mijn mening, hè?

Coronabrein

Het is wel ontzettend balen dat je nog steeds zoveel hinder ondervindt van de nasleep van Corona. Ik kan me voorstellen dat dat heel frustrerend is. En vermoeiend bovendien, lijkt me. Het zal steeds beter gaan, maar je zult ook geduld moeten hebben en accepteren dat het nu even niet anders is. Zoals je zelf al schrijft: gewoon dingen vaker doorlezen en daarmee de eventuele fouten opsporen. Het komt straks zeker weer goed en dan hoef je dat vast niet meer te doen. Even volhouden nog.

Verhaal van de maand in bookazine

Wat een leuk idee om het verhaal van de maand in een magazine te gieten. Dat lijkt me hartstikke leuk. Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe je dat zou moeten doen. Ik ben er ooit eens aan begonnen, maar mijn vormgeef-skills zijn blijkbaar niet zo goed, haha. Ik ben dan ook niet verder gekomen dan de cover (en je weet wel waarover ik het heb, denk ik) 😉

Het zou toch zonde zijn als je niets zou doen met al die mooie verhalen. Als het goed is heb je er straks 11 (ik neem tenminste aan dat je het verhaal van de maand dat je ziek was niet alsnog gaat schrijven) en daarmee kun je gemakkelijk een bookazine vullen. Lijkt me heel tof. Hopelijk ga je het plan ook echt uitvoeren.

Genoeg te doen

Aangezien jij ook nog werkt en in je ‘vrije tijd’ al die schrijfactiviteiten plant, krijg je het wel heel erg druk. Denk je ook een beetje aan jezelf? Neem je niet teveel hooi op je vork?

Nou, dat was het weer voor vandaag. Ik wens je veel succes met alles en tot volgende week.

 

Liefs Ellen

Plannen voor een boek in 2021

 

Hoi Ellen,

Het was erg leuk om te lezen over jouw plannen voor het nieuwe jaar. Hopelijk gaat het allemaal lukken met deze mooie plannen en kunnen we tegen het einde van 2021 allebei terugkijken op een geslaagd schrijfjaar.

Cursus “Mijn boek in vijf dagen”

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je in die week mee ging doen met een nieuwe uitdaging in de vorm van een vijfdaagse cursus, waarin je ging leren hoe je de structuur van je boek opzet. Ik had die cursus ook langs zien komen op Instagram en ik snap heel goed dat je hieraan meegedaan hebt. Het leek mij ook erg interessant en ik had ook graag meegedaan. Maar ik moet nu goed op mijn energie letten en het leek mij niet verstandig om dit er nu bij te doen.

Wel ben ik erg nieuwsgierig naar hoe het met jou gegaan is. Wat heb je allemaal geleerd? En heb je nog goede tips voor mij? 😉

En het leuke van deze cursus is dat je ook nog een uitgeefcontract kunt winnen. Uiteraard duim ik met je mee! Wanneer is de uitslag hiervan bekend? Ik hoop dat je niet te lang geduld moet hebben.

Ga ik dit jaar mijn boek uitgeven in eigen beheer?

In mijn vorige brief schreef ik over het idee om in 2021 mijn boek in eigen beheer uit te gaan geven. In die brief twijfelde ik nog en gaf ik mijzelf nog een paar weken de tijd om de knoop door te hakken. Die weken zijn inmiddels voorbij en ik heb de knoop doorgehakt. Ik ga het doen!

Het enige wat het voor mij nu lastig maakt, is mijn energieniveau. Ik ben nog steeds erg moe en kan niet veel doen, zeker niet op mijn werkdagen – dan gaat al mijn energie zitten in het online lesgeven. Ook merk ik dat mijn hoofd niet zo goed meewerkt. Mijn collega heeft daarvoor een mooie naam… coronabrein. Die houd ik erin, want het dekt de lading perfect. Ik heb last van een coronabrein.

Als ik nog langer last van blijf houden van een laag energieniveau, is de deadline voor het dit jaar uitgeven van mijn boek – 1 november 2021 om precies te zijn – waarschijnlijk lastiger om te halen. Maar daarvoor wil ik mijn doel of liever gezegd mijn droom niet laten varen.

Gaat mijn coronabrein mij in de weg staan?

Natuurlijk maak ik normaal wel vaker fouten in mijn schrijfwerk, wie niet, maar ik ben gewend dat het aantal fouten wel meevalt, omdat ik durf te zeggen dat ik toch wel een aardig taalgevoel heb 😊. Toch merk ik nu, dat ik ze veel meer maak en dat ik ze ook niet altijd zie als ik de tekst teruglees. Mocht je toevallig mijn “Verhaal van de maand” meelezen, heb je dit misschien wel ontdekt. Inmiddels ben ik mij hier meer bewust van en lees ik mijn teksten niet één keer door, zoals normaal en dan was het genoeg, maar twee, drie of soms vier keer. Om dan een enkele keer bij het plaatsen online erachter te komen, dat ik toch nog iets over het hoofd gezien heb. Erg frustrerend voor een perfectionist, haha.

Ik ga er vanuit dat dit snel weer beter zal gaan en ook weer helemaal goed komt. Positieve gedachtes! En anders geef ik mijn toekomstige redacteur gewoon wat meer werk 😉… Conclusie: mijn coronabrein zal het uitgeven van mijn boek niet in de weg gaan staan.

Mijn “Verhaal van de maand” uitgeven?

Nu ik het besluit heb genomen om mijn boek in eigen beheer uit te geven, is mijn hoofd met meer ideeën van uitgeven en dingen ontwikkelen aan de slag gegaan. Zo heb ik de laatste tijd ook af en toe het idee om nog iets meer te gaan doen met de verhalen die ik heb geschreven (en nog zal gaan schrijven) voor het “Verhaal van de maand”.  Nu kan iedereen ze in stukjes lezen via mijn social media, maar het zou natuurlijk ook gaaf zijn als het bij een nog groter publiek kan komen. Bij mensen die mij (nog) niet volgen of bij de mensen die niet elke dag even het nieuwe stukje komen lezen.

Boekvorm of tijdschrift

De verhalen zijn natuurlijk niet lang, tussen de 7000 en 8000 woorden. Veel te kort voor een echt boek, maar misschien kan ik de verhalen bundelen of kan ik het in een andere vorm uitgeven. Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen om ze in een soort ‘tijdschrift’ uit te geven, een soort boekazine. Misschien heb je daar wel eens van gehoord.

Tot nu toe is het vooral een idee dat zich in mijn hoofd genesteld heeft. In de praktijk blijft het daar even zitten tot ik er óf iets mee gaan doen óf besluit niets mee te doen en dan verdwijnt het weer. Ik ben benieuwd wat jij van mijn idee vindt. Is het wat of moet ik er niet aan gaan beginnen? Ik ben dol op feedback.

Ik ben alweer aan het einde gekomen van mijn brief. Hopelijk vond je het weer leuk om te lezen!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

 

Dit was wederom een leuke brief van Sandy met heel spannend en leuk nieuws. Op haar website kun je in nog veel meer over haar lezen. Klik hier om te zien waar ze zoal mee bezig is. 

 

Weer een heleboel plannen

 een heleboel plannen

Hey Sandy,

Terugblikken is iets wat ik ook graag doe. Het is altijd leuk om te kijken hoeveel doelen je bereikt hebt in een jaar. Ik zie echt wel het nut in van doelen stellen. Soms zijn die doelen misschien erg ambitieus of heb je er veel te veel gesteld. Dat is niet erg. Ik denk dat je beter kunt streven naar teveel dingen dan dat je geen flauw idee hebt hoe je je jaar kunt invullen. Verveling ligt dan op de loer. Bovendien denk ik dat stilstand achteruitgang is en dat wil je waarschijnlijk niet. Jezelf uitdagen is een mooie manier om je doelen te bereiken.

Nieuwe doelen

Je schrijft dat je vorig jaar wel een beetje te ambitieus bent geweest en dat een aantal van je gestelde doelen niet bereikt zijn. Gelukkig kun je er achteraf om lachen en voelt het voor jou niet alsof je gefaald hebt. Dat is ook zeker niet het geval. Ik bedoel, er zijn in het afgelopen jaar een heleboel onvoorziene dingen gebeurd.

Je mag super trots zijn op wat je wel bereikt hebt. Jij bent er dit jaar in geslaagd de NaNoWriMo te voltooien en met succes. Je hebt je doel zelfs ruim gehaald. Echt erg knap. Ik had ook ambitieuze plannen, maar ben er (zoals je weet) niet in geslaagd om ze te behalen. Ik voelde zeker wel teleurstelling toen ik mijn doel niet bereikt had, maar gelukkig wist ik het vlug om te draaien. Ik kon beter kijken naar wat ik wel had gedaan. Het was beter dan niks. Ik had in ieder geval bijna 150 bladzijden geredigeerd.

Volgers op social media

Ik las in jouw brief dat jij, net als ik, meer volgers op social media wilde krijgen. Het is lastiger gebleken dan verwacht. Het lijkt wel of ik steeds minder bereik heb op FB en IG. Geen idee hoe die algoritmes werken, maar eigenlijk probeer ik me daar niet meer zo druk om te maken. De mensen die mij en mijn schrijfavonturen interessant vinden, volgen me en mijn berichten en als dit niet het geval is, doen ze het niet. Even goeie vrienden. Ik kan er blijkbaar toch weinig aan doen. Het lijkt erop dat je pas bereik (en dus meer volgers) krijgt als je investeert en gaat werken met advertenties. Dat gaat me toch te ver. Ik vind het super gaaf om onder de aandacht van een groter publiek te komen, maar wil daar geen hopen geld op inzetten. Misschien niet verstandig, maar zo is het nu wel. Wat niet is, kan altijd veranderen, natuurlijk.

Podcast

Jij hebt me een paar maanden geleden het zetje gegeven dat ik nodig had om te beginnen met mijn podcast. Ik dacht er al een hele tijd over, maar ondernam geen actie. Dan gebeurt er ook niks. Ik vroeg me teveel af waar ik het over moest hebben en wie er naar zou willen luisteren. Zag dus alleen maar beren op de weg. De beste manier om te ontdekken of het iets voor je is, is om het gewoon te doen. Onderweg kom je vanzelf obstakels tegen die je moet overwinnen om verder te gaan.

Tot nu toe bevalt het me super goed. Ik vind het echt geweldig om te doen. Heb ook al een lijstje met onderwerpen om over te praten. En weet je wat ik ook geregeld heb? Mijn eerste gast! Gaaf, hè? Ik ben echt trots op deze ontwikkeling. Ik wil namelijk graag werken met deskundigen die hun licht laten schijnen op burn-outs en hoe deze te voorkomen/genezen. Zeker omdat het een actueel onderwerp is in deze moeilijke periode, waarin voor veel mensen zoveel onduidelijk is. Ik weet dat er veel mensen onder grote druk moeten presteren of juist thuis zitten en niets kunnen. Dat levert een heleboel stress op en veel mensen zullen nog in een burn-out terechtkomen, vrees ik. Als ik daar met mijn podcast een bijdrage aan kan leveren om mensen te inspireren en informeren, heb ik mijn doel bereikt.

Nieuwe uitdaging

Zoals je misschien hebt gelezen op FB begin ik deze week met een nieuwe uitdaging. Een vijfdaagse cursus waarin je leert hoe je de structuur van je boek opzet en alles ‘klaar’ is om met het schrijfwerk te beginnen. Een soort raamwerk dus waaraan je je verhaal ophangt. Ik heb natuurlijk mijn opleiding net afgerond, maar heb het gevoel dat ik nog steeds veel te leren heb.

Niet onbelangrijk en een wel heel mooie bijkomstigheid van deze cursus is de winactie die daaraan gekoppeld is, nl. het winnen van een heus uitgeefcontract. Hoe tof is het om dat te winnen? Ik ga ervoor. Ik heb ook al een heel gaaf idee om over te schrijven. Ik kijk er naar uit om zoveel mogelijk handvatten te krijgen om een zo goed mogelijk verhaal te leren schrijven.
Duim je voor me mee dat ik het contract win?

Uitgeven in eigen beheer; wordt dit jouw jaar?

Wat leuk dat jij die actie en dus het coaching gesprek met Lianne gewonnen hebt. Toeval bestaat niet, zullen we maar zeggen. Dat heb je even mooi gemanifesteerd! Super om te lezen dat je er zoveel uit gehaald hebt en dat je nu serieus aan het denken bent om je eigen boek te gaan uitgeven. Ik ben heel benieuwd wat je uiteindelijke beslissing gaat zijn. Ik hoop dat je je hart volgt en datgene doet waarvan je denkt dat het het juiste is. Jou kennende ga je dat ook zeker doen. Een garantie krijgt niemand, ook niet als je een uitgever vindt. Al snap ik helemaal dat je daar nog steeds op hoopt. Dat doe ik namelijk ook, hihi!!

Leuke nieuwe manier om interactie met je lezers op te bouwen

Jouw verhaal van de maand is een schot in de roos. Dat heb je echt goed verzonnen. Ik geniet in ieder geval dagelijks van jouw verhalen en kijk uit naar de volgende dag. Ik geloof meteen dat je hiermee een hoop interactie met je volgers creëert en ook op deze manier nieuwe volgers aan je bindt. Een win-win situatie dus.

Mijn plannen

Veel en vaak meedoen aan schrijfwedstrijden om ervaring op te doen en schrijfkilometers te maken. Dit wordt het jaar dat mijn herschreven versie van ‘Er was eens…een juf’ uitkomt. Ik wil mijn manuscript van Donovan eindelijk afronden, herschrijven en bij een uitgever onderbrengen. Genoeg plannen dus. Wordt vervolgd.

 

Tot de volgende keer.
Liefs Ellen

2021: Een nieuw schrijfjaar

 schrijfjaar 2021

Hoi Ellen,

Aan mij de eer om de eerste brief van het nieuwe jaar te schrijven 😉… Het mooie van een nieuw jaar is dat het een beetje als een nieuw begin kan voelen. Veel mensen hebben dan allerlei goede voornemens. Ik wil in deze brief wat vertellen over mijn terugblik op het vorige jaar en wat over mijn plannen voor het komende jaar.

Een terugblik

Ik ga deze week op mijn website nog een groot terugblik op 2020 plaatsen, maar ook in deze brief wil ik even terugkijken. Jij schreef in jouw vorige brief dat je je even rot gevoeld had, omdat je niet al jouw doelen van de afgelopen tijd gehaald hebt. Gelukkig heb je dit gevoel kunnen shiften.

Nou, ik kan je vertellen dat ik ook echt niet al mijn doelen van 2020 heb gehaald, bij lange na niet. Voor degenen die begin 2020 mijn doelen hebben meegelezen, komt dit misschien ook niet als een grote verrassing, want ik had véél plannen. Tijdens het opstellen hiervan begin 2020, was ik mij er echt wel bewust van dat het veel was en dat ik niet alles zou halen. En halverwege het jaar heb ik sommige doelen ook losgelaten, omdat ik daarvan voelde dat ik de must niet meer had.

Zo had ik bijvoorbeeld als doel dat ik het aantal volgers op mijn social media wilde verhogen naar een bepaald aantal. En natuurlijk is het leuk om meer volgers te hebben, maar het aantal zegt eigenlijk niet zoveel. Ik vind het bijvoorbeeld veel leuker dat ik leuke interactie heb met mijn volgers. En die interactie heb ik de afgelopen maanden veel meer gehad door mijn ‘Verhaal van de maand’. Erg leuk!

Maar er zijn ook een heel aantal doelen die ik wel gehaald heb en waar ik heel trots op ben. Zoals het afronden van mijn schrijfcursus. En natuurlijk het meedoen én halen van NaNoWriMo. En zo kan ik er nog wel meer noemen. Het grappige is trouwens dat ik had bedacht dat ik in 2020 iets heel nieuws wilde doen of bedenken. En terwijl ik dat doel bedacht in januari, had ik zelf echt nog geen idee wat dit zou kunnen worden, maar ook dit doel heb ik zeker gehaald in de vorm van mijn ‘Verhaal van de maand’.

Plannen voor een nieuw schrijfjaar

In deze brief wil ik alvast wat nieuwe schrijfplannen vertellen voor het nieuwe jaar. Zo wil ik net als vorig jaar graag weer een keer meedoen aan een schrijfwedstrijd. Ik houd ervan om mijzelf op die manier uit te dagen en het zou stiekem natuurlijk ook erg leuk zijn om een keertje te winnen, hihi.

Verder wil ik mijn ‘Verhaal van de maand’ blijven schrijven en op die manier aan het einde van 2021 in totaal 12 korte verhalen geschreven hebben. Ik had voor mijzelf ook een manier bedacht om mijn verhalen anders te delen dan via mijn social media; in de vorm van een podcast, zoals jij al weet. De eerste drie delen staan zelfs al op Spotify. Ik vind het trouwens heel leuk dat ik met mijn podcast jou heb geïnspireerd om het ook gewoon te gaan doen. En toen werd ik begin december ziek en heb ik geen nieuwe delen meer opgenomen.

Ook weet ik eigenlijk niet of ik hier wel mee door wil gaan. Ik heb de podcast bedacht, omdat ik een manier wilde verzinnen om mijn verhalen bij meer mensen te krijgen, maar ik kan nog niet echt zeggen dat ik het nou zo leuk vond om het op te nemen. Haha… Misschien moet ik gewoon denken: leuk geprobeerd, maar het is toch niks voor mij. Ja, toch? Wat vind jij? En voor iedereen die meeleest… Mocht je nieuwsgierig zijn: ga naar Spotify en zoek op ‘verhaal van de maand’, kan niet missen. En laat mij graag weten wat je ervan vindt.

Coachingsgesprek gewonnen

In december had ik mij via Instagram ingeschreven voor een adventkalender met schrijftips. Elke dag kreeg ik in mijn mailbox een berichtje met daarin van alles over ‘schrijven’. Natuurlijk mocht het onderwerp ‘uitgeven in eigen beheer’ in zo’n adventkalender niet ontbreken en die dag was er ook een winactie. Ik besloot hieraan mee te doen, omdat dit onderwerp mij inmiddels erg interesseert. Zal ik je wat vertellen? Ik heb gewonnen!

Ik heb dus dit coachingsgesprek gewonnen, met niemand minder dan Lianne Reijntjes. Een paar weken geleden stuurde jij een brief met daarin een interview met haar, dus ik ‘kende’ haar al een beetje. Het was een leuke verrassing om te winnen!

Uitgeven in eigen beheer

Tijdens dit gesprek hebben we het dus over ‘uitgeven in eigen beheer’ gehad. Zelf had ik al een beetje met dit idee gespeeld, anders had ik natuurlijk ook niet meegedaan. En ik kan je zeggen dat ik na het gesprek met Lianne alleen nog maar enthousiaster ben geworden. We hebben het erover gehad dat je als onbekende Nederlander zo moeilijk bij een uitgeverij binnenkomt, maar dat dit heus niet betekent dat je verhaal niet goed is. Waarom zou je het dan niet gewoon zelf gaan doen?

Lianne heeft mij de verschillende stappen verteld en uitgelegd wat je wel en niet zelf kunt doen. Ik wist ook al wat dingen, maar het was heel fijn om alles even goed op een rijtje te krijgen op deze manier. En een belangrijke stap is om deadlines te maken, waarvan de belangrijkste de datum is waarop je boek uitkomt en te koop is. We kwamen tot de conclusie dat begin november wel een goede idee is, omdat dit vlak voor de decembermaand is, de maand waarbij er veel cadeaus gekocht worden. En waarom dan ook niet mijn boek? 😉

Schrijfplan 2021 – Mijn eigen boek uitgeven?

Nu moet ik voor mijzelf de knoop doorhakken. Ga ik ervoor of doe ik het niet? Durf ik het aan? En misschien is voor mij nu vooral deze vraag van belang: Is de deadline haalbaar?

Ik ben er namelijk bijna zeker van en ik wil het graag proberen. Misschien zou ik ook nog wel die ene uitgever kunnen vinden die mijn boek uit wil geven, maar de statistieken zijn tegen mij. En waarom zou ik op die ene uitgever wachten? Snap je mijn dilemma? Toch weet ik wel dat ik niet te lang moet wachten met beslissen, omdat de tijd door tikt. Het is natuurlijk nog begin januari, maar voordat je het weet ben je alweer een maand verder en dus een maand dichterbij de deadline die ik in mijn hoofd heb.

Mijn tactiek voor nu

Daarom heb ik mijzelf nog een week of twee-drie bedenktijd gegeven, want ik wil zeker in januari de knoop doorhakken. En die tijd ga ik verder natuurlijk ook slim gebruiken. Ik ga niet stilzitten, maar natuurlijk mijn manuscript verder herschrijven. Misschien helpt dit ook wel met het nemen van een beslissing. Dan kan ik namelijk goed bedenken hoeveel herschrijfwerk het nog is.

Zo ben ik alweer aan het einde van mijn brief gekomen. Eigenlijk wilde ik ook nog reageren op jouw vraag rondom de cursus die wij gevolgd hebben, maar het is, denk ik, slim om dat nog even tot een volgende brief te bewaren 😊…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit klinkt als een heel spannende beslissing. Ik ben uiteraard erg nieuwsgierig naar de uitkomst hiervan. Lijkt het je leuk om meer over Sandy te lezen. Klik dan hier en neem een kijkje op haar website!

Hoe alles snel anders kan zijn…

 hoe alles anders is...

Hey Sandy,

Inderdaad, er is in de laatste weken nogal wat gebeurd. Helaas niet allemaal leuke dingen… 
Gelukkig gaat het met jou weer een stuk beter. In deze periode is het erg vervelend om ziek te worden (altijd natuurlijk, maar rond de feestdagen helemaal). Tja, je hoopt dat het jou bespaard blijft, maar de kans is reëel dat het ook bij jou terechtkomt.

Tel je zegeningen

Je schrijft dat jullie een behoorlijke tijd in quarantaine zijn gemoeten en zeker voor de kinderen lijkt me dit een behoorlijke uitdaging. Heel jammer dat ze daardoor niet naar school mochten en konden genieten van de speciale gebeurtenissen. Hopelijk kunnen ze de schade volgend jaar inhalen. Wat zullen ze blij zijn geweest, toen ze zich weer vrij konden bewegen.

Uiteindelijk mag je blij zijn dat het allemaal zo goed is afgelopen en dat je, ondanks dat je er toch flink veel last van hebt gehad, weer klachtenvrij bent. Al kan ik me zo voorstellen dat het opbouwen van je conditie nog best een tijd kan duren.
Ik weet wel dat als ik ziek ben ik mezelf gelukkig prijs dat ik normaal gesproken een gezond mens ben. Niets zo vervelend als je niet lekker voelen. Jammer genoeg staan we daar vaak te weinig bij stil. Aan de andere kant misschien maar goed ook, want anders heb je ook geen leven…

Ieder nadeel heb z’n voordeel

Een bekende uitspraak van Johan Cruijff. Zoals je al schreef, krijg je vaak de beste ideeën als je veel tijd op de bank (of misschien zelfs in bed) doorbrengt. Ik ben uiteraard erg benieuwd wat jouw plannen zijn. Jou kennende is het weer een geweldig iets. Ik zal dus nog even geduld moeten hebben, alvorens ik te weten kom wat die plannen inhouden en hoe ze eruit gaan zien. 😉

Verhaal van de maand

Ik heb erg genoten van jouw eerste verhaal van de maand en nu ook weer van het volgende verhaal. Ik kan me goed voorstellen dat het nu allemaal een beetje veel was. Daarom heb je het ook slim aangepakt door het verhaal even uit te stellen en in meerdere delen te publiceren. Een heel creatieve oplossing. Ik lees uiteraard weer iedere dag met veel enthousiasme en nieuwsgierigheid mee. Super leuk om op deze manier een verhaal te vertellen! Complimenten voor jou.

Een nieuw jaar

Hopelijk heb je in deze vakantie genoeg rust om weer helemaal te herstellen, zodat je er in het nieuwe jaar met hernieuwde kracht en energie tegenaan kunt. Maar ik weet zeker dat dat gaat lukken. Nu wij allebei de 30-daagse hebben gevolgd van Cynthia Houben hebben we volop life hacks geleerd om negatieve gedachten of energie om te zetten in positieve. Het was een mooie cursus met veel informatie en waardevolle video’s en opdrachten. Het ging soms wel een beetje snel en ik heb me voorgenomen om in het nieuwe jaar alles nog eens rustig opnieuw te bekijken en de opdrachten die het beste bij me passen te gaan invoeren in mijn dagelijkse routine. Hoe ga jij dat doen?

Hoe gaat het met mij?

In je brief vroeg je hoe het met mij gaat. Ik kan wel zeggen dat het super goed met me gaat. Of ik aan al mijn doelen heb kunnen werken de afgelopen weken? Nee, ik moet eerlijk toegeven dat ik niet alles heb gedaan wat ik wilde doen.
En ik me daar best even rot door gevoeld. Alsof ik gefaald had. Gelukkig kon ik daarna snel relativeren en het van de positieve kant bekijken. Alles wat ik tot nu toe wel heb kunnen doen is mooi meegenomen en is geen verloren tijd.

Ik ga gewoon verder in het nieuwe jaar waar ik voor de Kerstdagen gebleven ben. Want eerlijk is eerlijk, de afgelopen dagen heb ik namelijk niet of nauwelijks aan mijn manuscript gewerkt.
Ik vind het ook heerlijk om tijd door te brengen met mijn gezin. En die tijd neem ik gewoon. Het komt niet zo vaak voor dat Bart vrij heeft, daarom wil ik er extra van genieten en niet steeds achter mijn laptop te zitten.

Nadenken over de toekomst en terugkijken naar wat geweest is

Deze week ga ik ook gebruiken om terug te kijken op het afgelopen jaar. Om de balans op te maken. En natuurlijk ook vooruit te kijken. Wat wil ik in 2021 doen? Wat staat er op de planning? Wat wil ik bereiken? Waar wil ik mee aan de slag?
Leuke dingen om mee bezig te zijn. Ik hou van filosoferen en dromen. In een nieuwe brief zal ik daar uitgebreid op ingaan.

Ik hoop dat je deze week nog lekker kunt uitrusten en bijtanken. Dat je lekker aan de slag kunt met het uitwerken van je ideeën en het nieuwe jaar met een positief gevoel ingaat. Ik denk maar zo: het kan vanaf nu alleen maar beter worden.

Ik kijk uit naar jouw volgende brief en ben stiekem ook erg nieuwsgierig naar je plannen, hihi! J

 

Liefs Ellen

En toen was daar Corona…

toen was daar corona

Hoi Ellen,

Het is inmiddels alweer drie weken geleden dat ik mijn laatste brief aan jou schreef. En wat is er toch een hoop gebeurd in die tijd en toch ook weer niet. Ik ga je erover vertellen.

Maandag 30 november

Dit was de dag dat ik mijn vorige brief aan jou schreef, vol met alle dingen die ik in die periode ervoor gedaan en bereikt had. Ik was nog vol enthousiasme, omdat ik net NaNoWriMo had ‘gewonnen’. Een prestatie waar ik nog steeds erg trots op ben. Toen ik die brief schreef voelde ik mij al niet zo lekker, maar maakte mij nog geen zorgen.

En toen was daar Corona…

Ik ging die avond slapen met lichte koorts en begon mij toch al iets meer zorgen te maken. De griep kon het toch niet zijn, want ik had de week ervoor net een griepprik gehaald. Dr. Google had mij al verteld dat het niet logisch was dat het zoveel dagen later nog bijwerkingen van die inenting zouden zijn. Het zou toch niet…

Maar toen ik de volgende ochtend wakker werd met bijna 40 graden koorts, vreesde ik inmiddels het ergste. Voor de derde keer dit jaar reed ik richting Amsterdam om mij te laten testen. En diezelfde avond nog kreeg ik al de uitslag: ik was positief getest op Corona. En ondanks dat de tekenen inmiddels vrij duidelijk waren, kwam het toch nog als een schok. Gek hoe dat gaat.

En dan staat je wereld opeens even stil

Ik weet nog dat ik die dinsdag met mijn koortskoppie een foto heb gemaakt voor mijn vorige brief en naar jou stuurde met de mededeling dat ik ziek was (op dat moment hield ik het nog steeds op een griep). En ik heb zelfs nog dag 1 van mijn nieuwste ‘Verhaal van de maand’ geschreven. Toch heb ik er toen voor gekozen nog niet te starten met mijn nieuwe verhaal. En dat was maar goed ook, want ik durf best te zeggen dat ik behoorlijk ziek ben geweest. En toen ik later dit geschreven stukje teruglas, zag ik al snel dat dit niet mijn beste werk was, haha. Het enige wat ik in de dagen erna heb gedaan, is voor pampus in mijn bed liggen en heel veel slapen.

In quarantaine

En ja, dan moet je dus met je hele gezin in quarantaine. Arme jongens! Ze hebben door deze periode niet alleen het Sinterklaasfeest op school gemist, maar ook het Kerstfeest. We hoopten nog dat ze dit laatste mee konden maken, maar de positieve test van mijn man strooide roet in het eten. Gelukkig heeft hij amper last gehad van klachten en kon hij al redelijk snel de deur weer uit. Vandaag is de dag dat mijn jongens ook eindelijk voor het eerst weer naar buiten mogen. Het leed dat Corona-quarantaine heet is over!

Nieuwe plannen

Na 9 dagen begon mijn hoofd eindelijk helderder te worden. Ik was nog niet klachtenvrij, maar ik merkte dat er ruimte in mijn hoofd kwam. En zoals dat bij mij vaker het geval is, zorgde deze ruimte ervoor dat er allerlei ideeën door mijn hoofd gingen stromen. Waarschijnlijk aangewakkerd door de LOA cursus, van Cynthia, die wij allebei volgen. Ik wil nog niet teveel over deze nieuwe plannen vertellen, omdat het echt alleen nog plannen zijn en ik heb geen idee hoe ik ze moet gaan uitvoeren. Als ik dan iets positiefs uit deze periode moet halen, van ziek zijn en opgesloten zitten in je eigen huis, dan is dit het wel. Ik heb veel zin om met mijn ideeën aan te slag te gaan.

Nieuw verhaal van de maand

Ik heb voor mijzelf een missie en dat is om toch in december een compleet ‘Verhaal van de maand’ te schrijven. Eind november had ik namelijk een leuk verhaal bedacht en ik zou het zonde vinden als ik hier niks mee zou doen. Ik besloot om halverwege de maand te starten en dan gewoon met meerdere ‘dagen’ tegelijk, zodat ik met Kerst weer bij zou zijn. Inmiddels durf ik te zeggen dat dit gaat lukken.

Andere aanpak van mijn verhaal

In november had ik een hele goede aanpak. Ik zorgde ervoor dat ik steeds een paar dagen ‘klaar’ had liggen voordat ik ze ging plaatsen. Zodat ik zeker op mijn werkdagen niet bezig hoefde te zijn met een nieuw stukje van het verhaal te verzinnen. En dit werkte perfect!

Nu kon ik het niet op die manier aanpakken, maar dat hoeft ook niet. Het voordeel van ziek thuis zijn en in quarantaine zitten, is dat je toch nergens heen gaat. Ik heb de afgelopen week tot nu toe steeds op de dag zelf de stukjes geschreven en die dan in de avond geplaatst. Ik heb gemerkt dat het leuke van deze manier van werken is, dat ik echt alles kon gebruiken wat mijn lezers aan antwoorden op de vragen gaven.

En natuurlijk heb ik echt wel in mijn hoofd hoe de rode lijn van het verhaal gaat, maar kleinere dingen of details zijn nu voortgekomen uit de ideeën van lezers. En hopelijk vinden die het op hun beurt weer leuk om hun ideeën terug te zien komen.

Het Corona-staartje

Nu is het inmiddels alweer drie weken geleden sinds ik ziek werd en ik kan gelukkig zeggen dat ik aardig aan het opknappen ben. Ik heb vooral nog last van hoofdpijn en vermoeidheid. En zeker dit laatste zorgt ervoor dat ik nog niet de oude ben en ik heb inmiddels gemerkt dat ik geduld moet hebben. Gelukkig heb ik nu twee weken kerstvakantie en kan ik na die tijd hopelijk weer ‘gewoon’ aan het werk.

My energy notes

Het gebrek aan energie zorgt er wel voor dat ik anders tegen dingen aankijk en er anders mee omga. Ook ben ik door de LOA-cursus heel erg bezig met energie – alhoewel er hier dan net iets anders mee bedoeld wordt. Daarom heb ik het boekje van de foto aangeschaft. Hij is nu nog blanco, dat wil zeggen – ik heb er nog niks ingeschreven, maar ik denk dat het een mooie manier is om met positieve energie bezig te zijn.

En hoe gaat het nu met jou? Ik kijk alweer uit om er alles over te horen in jouw brief volgende week.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Alweer een jaar voorbij

 alweer een jaar voorbij

Hey Sandy,

Wat heb jij een drukke tijd achter de rug en wat heb je jezelf uitgedaagd, super knap. Ik heb daar respect voor. Alle dingen die jij naast je werk als juf doet en van plan bent. Een echte bezige bij.

In deze brief wil ik vast een beetje terugblikken op het afgelopen jaar en vooruit kijken naar een nieuw jaar, waarin hopelijk weer een heleboel leuke dingen gaan gebeuren.

Plannen maken

Heel veel mensen maken aan het begin van een nieuw jaar een planning voor het nieuwe jaar. Ze stellen zichzelf doelen en door dat te doen, hopen ze dingen voor elkaar te krijgen. Het is namelijk vaak zo dat als je alleen maar droomt en niet in actie komt er ook niets van de grond komt.

Het wil overigens niet zeggen dat alle doelen die je jezelf stelt ook echt behaald worden. De kunst is alleen om niet teleurgesteld of boos te zijn wanneer dit het geval is. Er kunnen onvoorziene omstandigheden zijn die jouw plannen kunnen dwarsbomen. De hele Coronacrisis is daar een goed voorbeeld van.

Een jaar om nooit te vergeten

Ik weet wel dat dit jaar een onvergetelijk jaar wordt. Een jaar waarin de hele wereld op z’n kop stond en we met elkaar moesten wennen aan een nieuw normaal (wat dat ook moge betekenen). Niemand had immers kunnen bedenken dat een pandemie over de wereld zou razen en ons jachtige leven bijna tot stilstand dwong (enkele voorspellers daargelaten misschien 😉 ).

Ondanks dat is het een jaar waarin van alles gebeurd is; mooie en minder mooie dingen. Ik denk dat het belangrijk is dat je ook accepteert dat het leven zo verloopt. Er gebeuren altijd fijne dingen en dingen die je liever anders had gezien. Je hebt niet overal invloed op en dat is maar goed ook, hoe saai zou het leven er dan uitzien als je van alles de uitkomst zou weten?

Welke dingen neem ik mee in het nieuwe jaar?

Kijk, de hele crisis zou ik het liefst vandaag nog schrappen uit onze levens. Hup, voorbij met die ellende en terug naar het ‘normale’ leven. Maar dat is nog niet zo. Gelukkig wordt er met man en macht aan een oplossing gewerkt. Dus hoe graag ik het ook anders zou zien, dat neem ik mee in 2021.

Er zijn gelukkig ook nog veel andere, prettige en fijne dingen die ik meeneem het nieuwe jaar in. Zo blijf ik actief bezig met schrijfwedstrijden. Ik heb echt de smaak te pakken en iedere keer als mijn verhaal verder komt en/of gepubliceerd wordt, is dat een prestatie waar ik trots op ben. Bovendien is het een heel goede oefening. Schrijfkilometers maken is immers de beste manier om veel ervaring op te doen en van te leren.

Hoop op een boekcontract

Nu ik weer zo actief bezig ben met het redigeren van mijn manuscript over Donovan, de magiër, groeit ook weer de hoop om een goede, geschikte uitgever hiervoor te vinden en de bestseller te schrijven waar ik van droom. Ja, die droom geef ik nooit op!

Natuurlijk moet ik er dan eerst voor zorgen dat het verhaal staat als een huis en dat ik mijn manuscript perfect kan verkopen aan een uitgever. Door er veel mee bezig te zijn en erover na te denken, groeit het vertrouwen in mijn boek en de hoop dat het uitgegeven wordt.

365 dagen online zichtbaar zijn

De challenge is inmiddels zo’n anderhalve maand bezig en ik heb nog geen enkele dag gemist. Ik vind het soms best een uitdaging om weer een onderwerp te bedenken om over te schrijven, maar het lukt me tot nu toe iedere dag. Dat vind ik op zich al een prestatie.

Jammer genoeg heb ik nog niet de vele volgers waar ik op gehoopt had, maar in een van mijn verhalen beschreef ik dat dit de weg zou zijn die ik moest bewandelen. Klein beginnen en groter groeien. Net als in het voorbeeld van het muzikale stel uit Amerika die na 365 dagen voor een publiek van 10.000 mensen speelde. Daar houd ik me aan vast. Je weet nooit wat de uitkomst van een genomen beslissing gaat zijn.

Bloggen

Waar ik ook mee doorga is de blog op mijn website. Iedere week deel ik daar mijn (schrijf)avonturen. Pas geleden vierde ik mijn 100-ste blog. Een mooie mijlpaal, al zeg ik het zelf.
Het is voor mezelf een waardevolle herinnering (een soort online dagboek, zeg maar) en leuk om over een tijdje weer eens terug te lezen. Ik denk er serieus over na om al mijn blogs in een mooie bundel te verzamelen en in eigen beheer uit te geven. Dat lijkt me een bijzonder naslagwerk.

Podcasten

Mede dankzij jou ben ik een maand geleden ook gestart met mijn eigen podcast. Lange tijd heb ik getwijfeld of ik dat zou doen en wist ik niet precies waarover deze podcast moest gaan. Ik heb eerst gedacht over een podcast over schrijven en welke struggles je onderweg tegenkomt en hoe hiermee om te gaan. Maar ik kon niet zoveel onderwerpen verzinnen om dit langdurig in te zetten.

Bovendien wilde ik mijn verhaal over mijn burn-out ook op een andere manier naar buiten brengen dan alleen de autobiografie die ik erover geschreven heb. Er zijn genoeg mensen die liever luisteren naar verhalen dan ze te lezen. Toen was mijn onderwerp dus geboren. Er is meer dan genoeg materiaal om over te praten, dus voorlopig kan ik nog vooruit. Het is echt superleuk om te doen en ik krijg heel fijne reacties. Daar doe ik het voor.

Zo die waren een aantal dingen die ik in het nieuwe jaar wil voortzetten. Ik ben natuurlijk erg benieuwd of jij al hebt nagedacht hoe jij het nieuwe jaar wil gaan invullen (maar jou kennende heb je daar vast al een idee over, hihi!).
Ik kijk uit naar jouw brief.

Tot snel.

Liefs Ellen

Wow, wat is er veel gebeurd!

 

Hoi Ellen,

Wauw! Het is alweer mijn tijd om een brief te schrijven. Ik heb echt het idee dat de tijd momenteel voorbij vliegt. Misschien komt dat door alle dingen waar ik druk mee bezig ben. Gelukkig zijn dat wel allemaal leuke dingen, haha.

NaNoWriMo

Laat ik beginnen met een nieuwtje. Het is mij gelukt: ik heb NaNoWriMo gewonnen! Heerlijk om dat te kunnen zeggen. Zondag, dus 1 dag voordat het eigenlijk af moest zijn, heb ik mijn laatste woorden van de 50.000 getypt. Ik ben zelfs geëindigd op het mooie aantal van 50.558. Ruim gehaald zelfs 😉… Het klinkt misschien stom, maar ik was echt zo blij als een klein kind. Nu mag ik van mijzelf een leuk nieuw boek uitkiezen. Dat had ik mijzelf als cadeautje beloofd als ik het ging redden. Niet dat ik mijzelf nou persé moet belonen, maar elk excuus om een nieuw boek te kunnen kopen is mooi meegenomen, toch? Hihi… Nu moet ik alleen nog gaan kiezen. Tips zijn welkom!

Verhaal van de maand

Met het einde van november, is ook een einde gekomen aan mijn eerste ‘Verhaal van de maand’. Het was voor mij echt een heel avontuur om te schrijven en volgens mij voor de lezers om te lezen. Ik heb zoveel leuke, lieve, ontroerende en enthousiaste reacties gekregen de afgelopen maand. Echt super leuk!

En nu ben ik alweer begonnen met een nieuw verhaal. Het was zo stom… Ik was zo bezig met het afsluiten van het verhaal van Lizzy, dat ik mij niet helemaal had gerealiseerd dat ik vanaf 1 december natuurlijk alweer met een nieuw verhaal zou gaan beginnen. Zaterdag was dit even stressen, maar zondag heb ik daarvoor het plot al getypt, dus nu alleen de invulling nog. Maar voor dit laatste heb ik natuurlijk ook nu weer de hulp van de lezers nodig 😉.

Nieuw ‘Verhaal van de maand’ – nieuw genre?

In de maand december ga ik dus weer enthousiast met een nieuw verhaal aan de slag en neem ik de lezers mee in het verhaal van Maartje. Ik heb even zitten twijfelen over het genre, omdat ik geïnspireerd door een paar lezers eigenlijk ook wel nieuwe genres wil uitproberen. Maar aangezien ik het verhaal van december rondom het thema ‘Kerst’ wil gaan schrijven, wil ik toch bij het genre ‘feelgood’ blijven. Toch net even anders dan chicklit, waar ik in november voor ging. Niet veel, maar toch iets, haha. Waarschijnlijk ga ik mijzelf dan met het verhaal van januari eens uitdagen rond het genre ‘thriller’ of ‘detective’. Past wel lekker bij die koude wintermaand, vind je ook niet?

The Good Place

Vorige week zijn wij allebei begonnen met een nieuwe cursus over de wet van aantrekking. Inmiddels zit er dus een week op en ik vind het echt geweldig! Dank je wel dat je mij hierop gewezen hebt! Naast de geweldige inhoud van de cursus, vind ik het ook bijzonder dit avontuur met jou aan te mogen gaan.

Toen ik hieraan begon, was ik even bang dat het een beetje hetzelfde zou zijn als wat Kim Munnecom mij al via de Weightloss Mastery aan het leren is over de wet van aantrekking. Maar dat was totaal niet terecht. Ik vind het tot nu toe juist een perfecte aanvulling op elkaar. Kim en Cynthia vertellen allebei op hun eigen manier hierover. En allebei inspirerend! Ik vind het van deze cursus wel interessant dat Cynthia af en toe ook iets vertelt over hoe het nou precies zit of hoe iets werkt. Dat past mooi bij mij. Dit helpt het in mijn hoofd iets minder zweverig te maken, zoals veel mensen het zouden zeggen. Ik ben heel benieuwd hoe jij dit ziet en ervaart.

Ik ben in ieder geval heel benieuwd wat Cynthia ons nog allemaal gaat leren. Ik heb zelf heel bewust niet vooruit gekeken naar de lessen in het werkboek, zodat ik daar niet al mijn eigen invulling aan zou gaan geven. En dat bevalt tot nu toe prima.

Interview met Lianne Reijntjes

Ik heb vorige week erg genoten van jouw interview met Lianne Reijntjes. Wat gaaf om te lezen hoe zij ‘onze droom’ al werkelijk heeft gemaakt! Ik neem aan dat het tenminste ook jouw droom is om je eigen boek op deze manier uit te geven. Alhoewel jij volgens mij al aardig dichtbij gekomen bent, haha.

Het interview helpt mij ook goed bij het visualiseren van mijn droom, zoals Kim en Cynthia dat zo goed zeggen. Zoek iemand die al heeft bereikt wat jij zelf wilt bereiken, was het toch? Ik denk daarbij aan een schrijver als Jacques Vriens, die ook uit het onderwijs komt en al vreselijk veel boeken heeft geschreven. Welk kind kent hem nou niet? Of Patty van Delft, een YA Fantasy schrijfster, die na jarenlang voor de klas te hebben gestaan, nu fulltime schrijfster is. Misschien nog wat minder bekend bij het grote publiek, maar ik vermoed dat jij haar naam wel zult kennen.

Wat zij kunnen, kunnen wij toch ook?

Het mooie van dit soort voorbeelden is dat het aangeeft dat het kan. Als zij het kunnen, waarom zouden wij dit dan niet kunnen? Zij zijn niet anders dan jij en ik, behalve dat ze al echt uitgegeven zijn door uitgeverijen. En wij nog niet. En ik zeg nóg niet, want onze tijd gaat heus nog wel komen. Daar ben ik zeker van. One way or another…

In mijn visualisaties is het in ieder geval al gelukt. Even voor degenen die de cursus niet volgen… Je moet je voorstellen hoe jouw droom eruit ziet, wanneer je het hebt bereikt.

Mijn droom: ik zit aan mijn bureau en kijk door het raam naar buiten. Elke dag kan ik weer genieten van het schrijven van nieuwe verhalen op mijn eigen schrijfplek. Op de plank naast mij staan al mijn uitgegeven boeken te schitteren als pareltjes.

Dit is even de korte versie… de uitgebreide versie houd ik lekker voor mijzelf 😉…

Hiermee ben ik weer aan het einde gekomen van mijn brief. Anders ga ik weer veel te lang door, haha.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

P.s. Als Lianne inderdaad een schrijfwedstijd gaat organiseren, doe ik zeker weten mee! Dat had je goed gedacht…

 

Wat een heerlijke brief weer van Sandy. Wil je meer van haar lezen? Klik dan hier!

 

 

 

 

Interview met Lianne Reijntjes

 

Hey Sandy,

Wat heerlijk om over jouw plannen te lezen. Ik kijk ernaar uit om met je mee te reizen en te kijken waartoe het leidt. Ik weet zeker dat er mooie dingen gaan gebeuren. Het is nog leuker om dingen samen te doen. Zo doen we allebei mee aan de LOA cursus, met de NaNoWriMo en de 365 online zichtbaar challenge.

Vandaag heb ik weer een leuk interview voor jou. Ik denk dat je er, net als ik, weer een heleboel tips uit kunt halen. Ik heb tenminste erg genoten van de antwoorden. Ik weet eigenlijk niet of jij Lianne ook al volgt/kent? Ze heeft pas haar debuutroman Kwetsbaar Verliefd uitgegeven. Echt een super leuk boek. Een aanrader. Op haar Instagram account deelt ze open en eerlijk haar belevenissen en ontwikkelingen op schrijfgebied en op persoonlijk vlak. Erg inspirerend. Ik vind het heel fijn en gezellig om me te omringen met gelijkgestemden.

Veel leesplezier…

Lianne Reijntjes 2

  1. Was je als kind ook al gek op verhaaltjes schrijven? (Ik vond op de basisschool taal en dan vooral opstellen schrijven het leukst!) Gek genoeg was ik als kind meer bezig met tekenen. Dan tekende ik de omslagen van mijn potentiële boeken, haha! Wel heb ik altijd al schrijfster willen worden. Ik vond het altijd leuk om verhaaltjes te schrijven, vaak tijdens taallessen op school. Ik merkte dat ik het leuk vond en dat ik er goed in was. Pas op de middelbare school begon ik echt als hobby te schrijven.
  2. Wanneer durfde je jezelf voor het eerst schrijver te noemen? (ik vond dat erg ongemakkelijk, omdat ik bij het woord schrijver denk aan iemand die een of meerdere bestsellers op zijn naam heeft staan) Ik heb daar ook lang moeite mee gehad. Ik dacht altijd: je bent pas echt schrijver als je bij een grote en bekende uitgeverij een boek hebt uitgebracht. Kwam ik aan als groentje die nog nooit iets had gepubliceerd! Maar op een gegeven moment dacht ik: als ik mezelf niet serieus neem als auteur, hoe kunnen anderen dat dan wel doen? En daarbij, als jij verhalen schrijft, gepubliceerd of niet, ben je gewoon een schrijver 😉
  3. Hoe deel jij je dagen in? Heb je vaste schrijfmomenten/tijden? Nee, totaal niet. Ik schrijf gewoon wanneer ik er zin in heb. Ik schrijf alleen niet ’s nachts, omdat ik gewoon een vast ritme voor mezelf wil aanhouden. Voor de rest kan ik elk moment van de dag schrijven.
  4. Wat is jouw nummer één tip voor beginnende schrijvers? Cliché misschien, maar echt waar: geloof in jezelf, en in jouw verhalen. Want wat ik net al zei: als jij dat niet doet, wie dan wel? Ook al krijg je tig afwijzingen, geef nooit op! Er leiden meer wegen naar Rome. Mij is het dit jaar na jaren ploeteren en aanmodderen ook eindelijk gelukt.
  5. Hoe zet jij social media in voor promotie? Ik deel echt álles wat mijn verhalen/boeken betreft. Het laatste nieuws, acties, stukjes uit recensies, leuke weetjes en quotes… Alles passeert de revue in mijn Instagram stories, haha! Het helpt wel, want ik heb écht al memsen daarmee verleid om mijn boek te kopen.
  6. Welke schrijvers zijn jouw voorbeelden? Dat zijn de ‘oude rotten’ uit mijn genre, haha! Mijn allergrootste voorbeelden zijn en blijven toch wel Sophie Kinsella en Lisette Jonkman. Hopelijk krijg ik ook ooit het succes dat zij hebben.
  7. Wat is je favoriete genre; zowel qua schrijven als om te lezen? Ik schrijf en lees het liefst feelgood, altijd al gedaan. Juist om even alle ellende uit het dagelijks leven te vergeten en weg te dromen bij een heerlijk romantisch verhaal waarvan je de bevestiging hebt dat het goed eindigt, anders dan in de echte wereld (vooral nu). Dat vind ik het mooie aan dat genre. Qua lezen maak ik geregeld nog wel een uitstapje naar thrillers, non-fictie en Young Adult. Qua schrijven zou ik ook eens de misdaadroman- en de New Adult-kant op willen. Wél altijd met een romantisch tintje!
  8. Heb je veel contacten met collega schrijvers? Ja, best veel, gelukkig! Dat is het fijne van social media. Dat maakt dat schrijven nooit een eenzaam beroep is. Ik heb zelfs door de jaren heen allemaal leuke schrijfvriendinnen (online) leren kennen. Dit hele wereldje is zo leuk!
  9. Welke dingen besteed je het liefst uit aan anderen? Denk aan: promotie, redigeren, vormgeving? Het liefst zou ik alles zelf doen (ik ben echt zo’n regelfreak, haha) maar ik weet ook wel dat dat niet kan. Ik ben echt een drama wat coverontwerp en vormgeving betreft dus dat laat ik uitbesteden. Redactie laat ik ook altijd doen, want je eigen boek redigeren is gewoonweg onmogelijk.
  10. Hoe is het je bevallen om je debuutroman in eigen beheer uit te geven en zou je het een volgende keer hetzelfde of helemaal anders aanpakken? Welke tips heb je voor schrijvers die ook in eigen beheer willen uitgeven? Eerlijk gezegd beviel het me zelfs beter dan ik dacht! Ik denk dat ik het de volgende keer precies hetzelfde zou aanpakken zoals ik het nu heb gedaan, want eigenlijk ging het hele proces wel vrij goed en verliep het redelijk vlekkeloos. Mijn deadlines heb ik allemaal gehaald en alles liep op schema. Heel fijn! Dat is ook meteen een tip voor andere selfpubbers: maak deadlines en houd je eraan, want zo komt het boek ook echt af tegen de tijd dat het af moet zijn (of nou ja, dat jij wilt dat het af moet zijn, haha).
  11. Heb je jezelf al opgegeven voor de Indie Awards? Jazeker! Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat lopen 🙂
  12. Mijn droom is om met schrijven mijn geld te verdienen, maar ik weet dat dit heel lastig is en maar zo’n 55 schrijvers in Nederland kunnen leven van hun boeken. Hoe denk jij daarover? Het is ook mijn droom (van velen denk ik), maar ik vind dat mensen je snel ontmoedigen door te zeggen ‘nee, dat is onmogelijk, bijna niemand kan leven van hun boeken’. Ik blijf gewoon dromen en hard werken. En mocht het toch niet heel haalbaar zijn, ik ga nog andere diensten aanbieden op schrijfgebied, dus dan kan ik in ieder geval leven van alles wat met het schrijven te maken heeft 🙂
  13. Wat vind je zo leuk aan schrijven? Ik benoemde het net ook al een beetje, ik vind het leuk om even alle dagelijkse dingen te vergeten en mezelf in een andere, eigengemaakte wereld te verliezen. Ook om gewoon even iemand andere mensen te creëren, iemand die je zelf totaal niet bent. Zo kun je toch een beetje andere levens leiden en leuke, spannende dingen meemaken!
  14. Zou je nog vaker een verhalenbundel willen uitgeven? Sowieso wil ik meer boeken zelf gaan uitgeven, maar ik moet nog even kijken of ik meerdere verhalenbundels uit wil geven. Ik heb er trouwens wel een paar ideeën voor, dus wie weet…
  15. Ik ben gek op schrijfwedstrijden. De spanning om een goed idee te verzinnen, of je de deadline haalt, of je op de longlist komt en of je de wedstrijd wint. Ik houd ervan.
    Ben jij ook gek op schrijfwedstrijden of doe je nooit mee? Zou je zelf ooit een schrijfwedstrijd willen organiseren? Ik heb wel eens aan een schrijfwedstrijd meegedaan, maar ik heb nog nooit gewonnen. Mij ontmoedigt het altijd een beetje, omdat ik op voorhand altijd al denk: ik win toch niet. Daarbij, een wedstrijd niet winnen zegt echt niets over de kwaliteit van je schrijven of van je verhalen. Je kunt ook succes behalen zonder ooit een wedstrijd te winnen. Dat is het mooie van deze tijd, je kunt enorm makkelijk iets publiceren. Je hebt echt geen schrijfwedstrijd of uitgeverij meer nodig om op te vallen. Zelf eentje organiseren klinkt trouwens wel erg leuk! Hmm, ik voel een nieuw idee opkomen 😉

 Lianne Reijntjes

Nou, als Lianne een schrijfwedstrijd gaat organiseren, weet ik wel wie er meedoen! 

 

Dit was mijn interview en de brief voor deze week. Ik hoop dat je er net zo van hebt genoten als ik. Tot de volgende keer.
Liefs Ellen

 

 

Van alles en nog wat…

van alles en nog wat

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw brief. We zijn momenteel allebei erg druk bezig met van alles op schrijfgebied. Het blijft leuk om elkaar op die manier te stimuleren en op de hoogte te houden van allerlei interessante dingen.

Verhaal van de maand

Inmiddels ben ik alweer zo’n twee weken bezig met mijn “Verhaal van de maand” project en ik ben dus al halverwege het eerste verhaal. En ik kan je vertellen dat ik tot nu toe erg blij word van alle reacties die ik erop krijg en niet alleen van bekenden, maar ook van onbekenden. Dat is super motiverend om lekker verder te schrijven.

Ik hoor positieven meningen over mijn idee om het verhaal interactief te maken en dat was precies waar ik op hoopte. Het is ook zo leuk dat mijn vragen zo enthousiast beantwoord worden. Jij gaf ik jouw brief aan dat het natuurlijk wel een risico is en dat lezers misschien wel een andere kant op willen met het verhaal. Gelukkig zijn de lezers tot nu toe aardig eensgezinds met mijn eigen voorkeur, dus dat is wel fijn. Maar voor het geval ze een keer wat anders willen, is dat ook niet erg. Het is tenslotte mijn wens dat ze zich extra betrokken voelen als ze ook wat kunnen bepalen en zich daarna meer in het verhaal herkennen.

Mijn oplossing

Zie het zo: het verhaal heeft een eindbestemming en meerdere tussenstations. Maar er zijn natuurlijk meerdere manieren om daar te komen. En de keuze van de lezers bepaalt of we via route a of via route b gaan. En ik heb allebei de routes al in mijn hoofd uitgedacht. Het is dus alleen nog maar een kwestie van kiezen.

Online zichtbaarheid

Wij zijn allebei bezig met onze online zichtbaarheid en het idee achter deze zichtbaarheidschallenge, is dat je na een jaar financieel vrij bent. Althans zo noemt Kim Munnecom dat in haar podcast, zoals jij vorige week al zei. Maar net als jij ben ik wel zo realistisch om te denken dat je van elke dag een verhaal niet rijk gaat worden. Maar het is het idee erachter dat mij inspireert. Het idee is dat je door zichtbaar te zijn gaat groeien, en dat kan natuurlijk op meerdere manieren. Wij zullen ongetwijfeld gaan groeien op schrijfgebied en misschien gaan we onszelf nog wel verder uitdagen. En daar houd ik wel van en ik heb zo’n vermoeden dat jij ook wel van een uitdaging houdt.

En door elke dag online zichtbaar te zijn zullen we misschien ook wel groeien in ons bereik en wie weet waar dat toe kan leiden. Uitgevers zitten tenslotte ook op social media, toch? En misschien komt er wel iets totaal onverwachts uit een andere hoek. Wie weet?

Law of Attraction

Via jou ben ik bij Kim terecht gekomen en ben ik langzaamaan steeds bekender aan het raken met de Law of Attraction. Wat is dat toch interessant! Het idee erachter is dat je met positieve gedachtes ook positieve dingen aantrekt en andersom – wanneer je denkt dat het mis zal gaan, is de kans ook groter dat het inderdaad mis gaat. En vanuit die gedachte zijn er allerlei dingen mogelijk. Interessant toch?

Nu weet ik dat jij dit ook erg interessant vindt. Via jou ben ik bij een programma terecht gekomen, genaamd The Good Place. Toen ik op de website van Cynthia Houben daar meer over las, kon ik eigenlijk alleen maar denken: ik ga ervoor. Alweer iets wat we samen gaan doen en ik heb al veel zin in deze reis. We gaan in 30 dagen leren hoe we ons droomleven moeten manifesteren. Hoe cool is dat? Ik ben heel benieuwd wat deze reis ons gaat brengen.

NaNoWriMo

En hoe gaat het tot nu toe met mijn NaNoWriMo? Daar zal ik je ook even een korte update over geven. Het gaat goed! Op het moment van het schrijven van deze brief, zitten we precies op de helft. En ik kan je vertellen dat ik nu al ruim 26.000 woorden heb geschreven. Iets meer dan de helft dus. Dat betekent dat ik prachtig op schema lig. Als ik in de tweede helft van de maand net zo schrijf als in de eerste helft, dan moet het helemaal goed gaan komen.

En hoe gaat het nu met jouw NaNoWriMo? Je vertelde in jouw vorige brief dat je deze maand en de komende gaat gebruiken om jouw manuscript te herschrijven. Lig je een beetje op jouw eigen schema? Jou kennende ben je er al druk mee bezig. Heel veel succes in ieder geval!

Tot zover weer mijn brief over van alles en nog wat, haha.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

 

Wat een leuke brief weer. Wil je meer lezen van Sandy? Klik dan hier om op haar website te komen.

Een drukke periode voor de boeg

Hey Sandy,

Ik was super benieuwd naar jouw brief afgelopen week, omdat ik op Facebook natuurlijk al het een en ander voorbij had zien komen. Over al jouw ideeën en plannen wilde ik graag meer weten en gelukkig heb je me in jouw brief helemaal op de hoogte gebracht van al jouw plannen.

Nanowrimo

In jouw brief schreef je dat je in de eerste helft van oktober een structuur voor jouw nieuwe verhaal hebt opgezet. Dat vind ik echt erg knap. Toen je me meer uitleg gaf over welke typen schrijvers er zijn, herkende ik jou inderdaad in de plantser (tussen planner en pantser in).

Jij bent op alle gebieden meer gestructureerd dan ik, haha. Daar is overigens helemaal niets mis mee. Ik kan je verklappen dat ik zelfs een cursus heb gekocht om beter te worden in plannen. En weet je? Ik kan het nog steeds niet… Ik kan best een planning maken, maar me eraan houden dat is weer een heel ander verhaal.
Ik ben dan ook een pantser tijdens het schrijven. Ik heb uiteraard een idee, maar de invulling komt helemaal vanuit flow. Dat werkt voor mij nu eenmaal het prettigst.

Nevelkinderen

Ik vind het te gek dat je ook een verhaal hebt geschreven voor de schrijfwedstrijd ‘Nevelkinderen’. Ik ben erg benieuwd of onze verhalen op de longlist komen. Nog even duimen draaien, want ik heb begrepen dat er nogal wat verhalen zijn ingestuurd. Spannend. Het zou inderdaad erg leuk zijn om weer samen in een verhalenbundel te komen. Flink duimen de komende tijd dus…

Meedoen aan schrijfwedstrijden vind ik sowieso heel leuk. De spanning of jouw verhaal goed genoeg is om door te gaan en natuurlijk of je in een verhalenbundel wordt gepubliceerd of wellicht de winst pakt. Bovendien is het een goede oefening om schrijfkilometers te maken en je schrijfkwaliteiten aan te scherpen. Ik leer er iedere keer van en ben dus ook altijd op zoek naar nieuwe wedstrijden.

Jezelf uitdagen op het gebied van online zichtbaarheid

Super gaaf dat je ook de Weightloss Mastery training hebt gekocht van Kim Munnecom. Ja, het is inderdaad een erg enthousiaste en bevlogen dame die anderen goed kan inspireren. Ons dus ook! Toen ik podcast nummer 269 luisterde (doe dit één jaar lang iedere dag en je bent financieel vrij) voelde ik van alles kriebelen van binnen.

Natuurlijk besef ik me heel goed dat ik niet stinkend rijk word van iedere dag online een verhaal plaatsen, maar ik wil mezelf wel stretchen op het gebied van doorzettingsvermogen. Het is al best een prestatie om iedere week een blog te plaatsen, laat staan om iedere dag een verhaal te verzinnen.
Toch ben ik die uitdaging aangegaan en zie ik wel wat het me brengt. Het levert in ieder geval leuke verhalen op en stelt me iedere dag in de gelegenheid om bezig te zijn met hetgeen ik het liefst doe, nl. schrijven.

Jouw verhaal van de maand

Wat een leuk idee om een verhaal van de maand te schrijven en om de lezer actief erin te betrekken. Dat vergroot waarschijnlijk de betrokkenheid des te meer (waar al die juffenskills al niet goed voor zijn, hè?). Toch kan het tegelijkertijd een risico zijn wanneer je lezers een andere kant op willen dan jij in gedachten had. Jou kennende los je dat heel slim op, haha.

Ik lees in ieder geval jouw verhaal iedere dag, dus je hebt al een trouwe volger! 😉

Never choose the easy way

Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat we het onszelf niet gemakkelijk hebben gemaakt. Jij niet met je interactieve verhaal en ik niet omdat ik een nieuw account op Instagram ben begonnen.
Waarom weet ik niet, maar ik heb het gevoel dat het niet altijd beter is om voor de gemakkelijkste weg te kiezen.

Terwijl ik in podcasts regelmatig hoor dat je het jezelf juist niet te moeilijk moet maken, omdat het dan ook lastiger vol te houden is. Ik snap dat, maar deze weg leek mij de beste weg en als dat mijn gevoel is, moet ik dat volgen.

Een jaar verder

Ach, in het ergste geval wordt het een mislukking (alhoewel mislukkingen niet bestaan, eerder leerprocessen) en dan is dat erg jammer. Maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd en er mijn uiterste best voor gedaan om er iets moois van te maken. Het is een geweldig leerproces waaruit ik straks mooie inzichten haal en deze vervolgens kan gebruiken voor nieuwe plannen. Zo zie ik het.

We zullen over een jaar zien waar we dan staan. Ik ben heel benieuwd waar het ons gebracht heeft.

Herschrijven manuscript

De eigenwijze Ik doet dingen altijd op een net iets andere manier dan de rest. Dus ook het deelnemen aan NaNoWriMo 2020. Ik heb me niet officieel aangemeld, omdat ik geen nieuw verhaal schrijf. Herschrijven is echter ook een heel karwei en omdat ik dat uitstelde, dacht ik: laat ik dat nou maar doen in november. Met als uitloop december en dan heb ik voor 2021 mijn manuscript klaar. Dat is dus nu mijn doel.

In het nieuwe jaar wil ik dan actief op zoek gaan naar een geschikte uitgever en mezelf verdiepen in uitgeven in eigen beheer (niet bij Brave New Books). Dat het boek er komt, is een ding dat zeker is. Hoe? Dat laat ik nog even in het midden.

Ik wens jou ook heel veel succes en plezier met al jouw uitdagingen en plannen. We houden elkaar op de hoogte en zullen elkaar misschien soms moeten motiveren. Daarom is het zo fijn om dat met iemand te kunnen delen, vind je niet?

Ik spreek je snel.

 

Liefs Ellen

NaNoWriMo en andere leuke challenges!

nanowrimo en andere leuke dingen

Hoi Ellen,

We zijn inmiddels alweer twee weken verder sinds mijn vorige brief en er zijn alweer zoveel dingen die ik je wil vertellen.

Preptober

In mijn vorige brief vertelde ik dat ik Preptober gebruikte om mij voor te bereiden op NaNoWriMo. En dat heb ik ook gedaan. Alhoewel ik eerlijkheidshalve wel moet bekennen dat ik dit in de eerste helft van de maand meer heb gedaan dan in de tweede helft. Dit komt mede door het feit dat ik normaal gesproken vooral een ‘plantser’ ben, om even in NaNoWriMo-termen te blijven.

Voor degene die nu denken: waar heb je het over? Er zijn drie type schrijvers: de pantser (ik start gewoon blanco en ik zie wel waar het verhaal mij mee naartoe neemt), de planner (ik heb alles van tevoren helemaal uitgedacht – het moet alleen nog op papier) en dus de plantser (ik heb van tevoren over dingen nagedacht, maar ik laat mij tijdens het schrijven nog graag verrassen door mijn eigen creativiteit). Ik voel mij het meest comfortabel als plantser. Ik denk dat ik daarom op een gegeven moment ben gestopt met dingen van tevoren bedenken. De rest wil ik invullen naarmate de maand vordert.

Schrijfwedstrijd

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik ook graag mee wilde doen met de schrijfwedstrijd ‘Nevelkinderen’ van Godijn Publishing. Inmiddels kan ik je vertellen dat het mij gelukt is om mijn verhaal te schrijven voor de deadline en ik ben zeer tevreden met het resultaat. Ik heb er wel een goed gevoel bij. Het zou heel gaaf zijn als wij weer samen in een verhalenbundel komen. En mocht mijn verhaal het toch niet gaan worden, dan zal ik hem op mijn website plaatsen. Dan kan iedereen die het wilt, hem gewoon komen lezen.

365 dagen online zichtbaar zijn

Via jou ben ik terecht gekomen bij Kim Munnecom en heb ik ook de stoute schoenen aangetrokken en heb mij aangemeld bij de Weightloss Mastery. Wauw, wat voelt dat gek om nu zo online te zeggen, maar ook goed. Waarom zou ik niet mogen zeggen dat ik aan de beste versie van mijzelf aan het werken ben? Ja, toch? Voor degenen die haar nog niet kennen, zou ik zeggen, google haar eens en luistert naar één van haar podcasts. Ik heb volgens mij nog nooit iemand gehoord die met zoveel inspiratie, passie en energie ergens over spreekt als deze vrouw. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen.

In één van haar laatste podcasts vertelde ze over de challenge om 365 dagen online zichtbaar te zijn, die zij is aangegaan en dat werkte inspirerend (hoe kan het ook anders 😉… ). In de eerste instantie wilde ik dat doen op zowel schrijfgebied als met mijn resin art. Gelukkig ben ik zo slim geweest om mijzelf niet helemaal gek te maken en er maar eentje te kiezen: schrijven.

Verhaal van de maand

En toen ik had gekozen om 365 dagen online zichtbaar te zijn op het gebied van schrijven, wilde ik voor mijzelf iets gaan doen waar ik energie van krijg. Iets wat ik zelf leuk zou vinden als iemand dat zou gaan doen. En dat is geworden: het verhaal van de maand.

Het houdt in dat ik elke maand een verhaal plaats, maar dat doe ik niet gelijk helemaal in één keer, maar elke dag een klein stukje. Op die manier neem ik de lezers elke dag een beetje verder mee in het leven van mijn hoofdpersoon. En het bijzondere element wat ik erbij ga gebruiken is: interactie.

Elke dag zal ik in mijn stories op Instagram iets vragen en dat kan van alles zijn. En regelmatig zal ik iets vragen waarvan het antwoord van invloed zal zijn op het verhaal. Op die manier kan de lezer een heel klein beetje meeschrijven. Dit vind ik wel spannend, want ik heb natuurlijk in mijn hoofd al een verhaallijn, maar als mijn lezers op een bepaalde vraag een ander antwoord geven, dan ik zou doen, dan moet ik het verhaal dus een andere richting in gaan schrijven.

Zou je dat nou wel doen?

Dan komt waarschijnlijk de vraag in je op: Zou je dat nou wel doen? Is het slim om lezers mee te laten kiezen? En toch kan ik je vertellen dat ik het op die manier ga doen. Het is namelijk iets wat ik zelf heel leuk zou vinden. Hoe vaak komt het wel niet voor dat je een boek aan het lezen bent en dat je als lezer het helemaal voor je ziet, maar dan gaat het toch anders. Hoe gaaf zou het zijn als je daar als lezer een heel klein beetje invloed op hebt? En dat je later iets terugleest waarvan je denkt: hé, dat heb ik gekozen. Nu alleen maar hopen dat de andere lezers het met jou als lezer eens zijn… 😉

En natuurlijk ga ik die vragen wel handig stellen. Zo slim ben ik nou ook wel weer, hihi. Het zullen vooral kleinere details zijn, maar ik ben benieuwd welk gevoel het mijn lezers gaat geven. En natuurlijk ben ik heel benieuwd wat jij van mijn nieuwste idee vindt.

Jouw challenge

Ik weet dat jij deze challenge ook bent aangegaan en dat jij ook elke dag iets gaat plaatsen op schrijfgebied. Jouw eerste post op Instagram heeft mij de inspiratie gegeven om ook mee te doen op schrijfgebied en het voor mijzelf op deze manier in te gaan vullen. Dank je wel daarvoor! Altijd leuk als je elkaar kunt inspireren, toch? Heel veel succes met jouw nieuwe Instagram-pagina! Je hebt het jezelf niet makkelijk gemaakt door vanaf nul te beginnen, maar ik snap wel heel goed waarom je dat hebt gedaan.

NaNoWriMo

Het is inmiddels november en de bekende NaNoWriMo is begonnen. Natuurlijk ben ik op 1 november ook gelijk in de digitale pen geklommen en heb de eerste woorden kunnen noteren. Echt een heerlijk gevoel! En ik weet niet hoe het komt, maar op de één of andere manier heb ik het gevoel dat het mij dit jaar gewoon gaat lukken – ik ga die 50.000 woorden schrijven. Natuurlijk zal het niet makkelijk worden. Ik weet nog van vorig jaar dat het op mijn werkdagen erg pittig was, omdat ik in de avond moe was. Maar ondanks dit soort moeilijkere dagen, moet het gaan lukken. Die 1667 woorden per dag, want daar hebben we het over, die gaan er komen!

Ik wens jou ook veel succes met jouw plannen rond NaNoWriMo. Zo mooi om te lezen dat je het op jouw eigen manier gaat invullen. En ik ben ervan overtuigd dat het jou ook gaat lukken.

We can do this!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Nanowrimo 2020

 NaNoWriMo 2020

Hey Sandy,

Goed om te lezen dat je zo’n heerlijke, ontspannen vakantie hebt gehad in het mooie Limburg. Een leuk idee om er ieder jaar terug te komen, trouwens. Er is genoeg moois te zien en te beleven. Ik heb altijd het gevoel dat ik in het buitenland ben als ik in Zuid Limburg kom.

In je brief las ik je plannen wat betreft de NaNoWriMo en Preptober. Jij bent goed georganiseerd en hebt een gedegen plan. Knap! Zelf ben ik niet zo goed in het voorbereiden en organiseren, haha. In deze brief zal ik je wat meer ins- and outs geven over mijn plannen in november 2020.

Jouw plannen voor nanowrimo

Ik vind het zo knap dat je de hele maand oktober gebruikt om jezelf goed voor te bereiden. Natuurlijk heb je de ervaring van vorig jaar en weet je dus ook wat er niet zo goed is gegaan. Je had vorig jaar het aantal woorden niet gehaald en wist dat dat kwam doordat je je niet goed had voorbereid.

Je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te kiezen voor een geheel nieuw verhaal. Super leuk dat je je hoofdpersonage al helemaal hebt uitgedacht. Verandering van omgeving inspireert en dat blijkt ook wel uit je brief. Je hebt genoeg leuke ideeën om je verhaal vorm te gaan geven. Ik ben er dan ook van overtuigd dat je het maximaal aantal woorden dit jaar wel gaat halen!

Mijn plannen voor de schrijfmaand

In je brief vroeg je naar mijn plannen. Ik zou Ellen niet zijn als ik dat niet op mijn eigen manier invulling zou gaan geven. Dat heb ik vorig jaar gedaan en dat ga ik ook dit jaar doen. Vorig jaar heb ik geen nieuw verhaal geschreven en ook geen 50.000 woorden. Ik heb de maand november gebruikt om mijn manuscript van ‘Er was eens…een juf’ te herschrijven. Ik wilde dat voor het einde van 2019 klaar hebben. En…dat is me ook gelukt.

Resultaat: mijn herschreven versie ligt, na de aanpassingen vanuit de redactie, opnieuw bij de redacteur. Het is nu dus afwachten wat er vervolgens gaat gebeuren. Heel spannend allemaal kan ik je zeggen. Trots ben ik wel. Trots op het feit dat ik de NaNoWriMo heb gebruikt om mijn verhaal te herschrijven en trots op het feit dat er in de tussentijd al zoveel gebeurd is.

Concreet plan voor nanowrimo

Misschien vraag je je af wat mijn plannen zijn voor de NaNoWriMo van dit jaar. Eerlijk gezegd had ik er nog niet eens over nagedacht, voordat jij er in je brief over begon. Natuurlijk wist ik dat het eraan zat te komen en dat er heel veel mensen meedoen. Ik had alleen nog geen seconde stilgestaan bij mijn deelname en óf ik überhaupt mee zou doen.

Na het lezen van jouw enthousiaste plannen werd mijn enthousiasme ook geprikkeld. Van binnen begon het een beetje te kriebelen. Zou ik dit jaar ook meedoen? En als ik mee zou doen, waar zou ik over gaan schrijven? Vragen die ik mezelf stelde en waarop ik gauw genoeg antwoorden had. Ik wilde heel graag meedoen en ik wist ook waarmee.

Afmaken en editen van mijn Young Adult roman

Zoals je weet heb ik afgelopen maanden gewerkt aan het einde van mijn YA roman over een magiër tijdens de specialisatie Romans en Korte verhalen. Ik heb het bijna af, maar nog steeds niet helemaal. Ik wil de komende maand dan ook gebruiken om mijn verhaal nu echt af te maken en te beginnen met het editen ervan.

Ik heb daar een tijd geleden al eens een begin mee gemaakt, maar ik heb het toen niet afgemaakt. Op de een of andere manier liep ik vast en wist ik geen spectaculair einde te verzinnen.
Gelukkig heb ik na de specialisatie wel een idee over hoe ik mijn verhaal wil eindigen. Daarmee ben ik ook al best een eind gekomen, maar het is nog niet zoals ik wil dat het is.

Een stok achter de deur

Ik heb het vorig jaar als heel prettig ervaren om iedere dag bezig te zijn met mijn manuscript en een deadline te hebben. Ik presteer blijkbaar goed onder ‘druk’ (voor zover je over druk mag spreken). Het geeft me een doel, een houvast. Ik wist waar ik naartoe werkte en dat hielp. Ik ben van plan om dat nu ook weer te doen.

Het hele verhaal herschrijven en editen gaat me niet lukken. Het zijn nogal wat bladzijden meer. Waren het er vorige keer zo’n 200, nu zijn het er ruim 330. Dat is best een aanzienlijk verschil. Daarom geef ik mezelf niet 30 dagen, maar twee maanden de tijd en noem ik het ook geen NaNoWriMo. Ik wil voor het eind van 2020 de eerste versie van mijn roman op papier hebben staan.

Een ambitieus doel

Nu ik het zwart op wit zie staan, klinkt het me erg ambitieus in de oren. Tegelijkertijd weet ik ook dat een ambitieus doel stellen me helpt om stappen te zetten. Ik wil (vooral) aan mezelf bewijzen dat ik het kan, dat het me lukt om zo’n groot karwei te klaren.

Dus, ieder op onze eigen manier gaan we een pittige tijd tegemoet. Maar wel een heel leuke tijd! Ik kijk er in ieder geval erg naar uit om weer twee maanden lekker bezig te zijn met mijn verhaal en vooral naar het eindresultaat.

Ik wens jou (en mezelf natuurlijk) veel succes en schrijfplezier. We houden elkaar de komende tijd goed op de hoogte, zodat we elkaar kunnen aanmoedigen en steunen. Dat zullen we nodig hebben.

Liefs Ellen

 

 

 

Preptober: Hoe gaat het ermee?

 preptober

Hoi Ellen,

Wat leuk om jouw schrijfplannen te lezen in jouw vorige brief! Ook jij bent een heleboel van plan de komende tijd. Leuk om te lezen, zeker ook omdat de energie ervan af spat. Dat is alvast een goed teken.

Vakantie

Deze brief is een weekje later, omdat ik herfstvakantie had. Normaal gesproken zou ik dan wel gewoon brieven schrijven, maar ik was voor het eerst sinds lange tijd eens een weekje weg buiten de zomervakantie om. Heerlijk trouwens! Als het aan mijn jongens ligt, gaan we elke herfstvakantie een weekje naar Limburg, haha. Wie weet…

NaNoWriMo – Preptober

In mijn vorige brief heb ik je verteld dat ik dit jaar weer mee wil doen met NaNoWriMo. Daarom ben ik in oktober al flink aan de slag gegaan met Preptober; de maand voorafgaand aan november, waarin je je kunt voorbereiden. Ik schreef je dat ik voor een moeilijke keuze stond; een vervolgverhaal schrijven of een heel nieuw verhaal. Inmiddels kan ik je zeggen dat er een heel nieuw verhaal in mijn hoofd gekropen is. Het blijft leuk hoe dat werkt. In dit geval begon het bij mij met een personage.

Preptober: het bedenken van de hoofdpersoon

Ik had in mijn hoofd het idee dat het leuk zou zijn om een verhaal te gaan schrijven met een sterke vrouwenfiguur – in mijn geval meisjesfiguur (ik schrijf tenslotte kinderverhalen). Ik heb ooit eens een artikel gelezen over het feit dat de meeste boeken over jongens gaan die de hoofdrol spelen. En als er dan eens een meisje in de hoofdrol zit, dan wordt zij vergezeld door – jawel – een jongen. De weinige uitzonderingen daarop zijn waarschijnlijk van die paardenboeken, maar niet elk meisje houdt van paarden. Het is voor meisjes moeilijker om zich te identificeren met een jongen in de hoofdrol. Terwijl het ook heel goed is als de boekenwereld aan meisjes laat zien, dat zij ook helden kunnen zijn. Vrouwen en meisjes zijn net zo belangrijk!

Ik wilde dus een avontuurlijk boek schrijven over een meisje. En toen kroop Nova in mijn hoofd en leerde ik haar steeds beter kennen. Wie zij is? Dat ga ik nog niet vertellen, daarvoor moet je later mijn boek maar eens gaan lezen. Ik kan je echter wel vertellen dat ze een bijzonder avontuur tegemoet gaat waarbij ze dingen over zichzelf gaat leren en achter een geheim in haar verleden komt. Ben je al nieuwsgierig?

Inspiratie opdoen in de vakantie

Preptober staat voor meer bedenken dan alleen personages. Eén van die dingen is het creëren van een bepaalde setting; waar spelen bepaalde elementen van het verhaal zich af. Dat kan natuurlijk van alles zijn en in mijn geval zijn er verschillende settings nodig. Voor één van die settings kreeg ik inspiratie terwijl ik op vakantie was, zoals ik dat wel vaker heb. Een andere omgeving geeft stof tot nadenken en dus ook inspiratie.

Ik heb in de vakantie veel gewandeld door de prachtige bossen die Limburg rijk is. Deze bossen komen straks terug in mijn verhaal. Ik vind het altijd leuk om natuurelementen in mijn verhalen te verwerken. Ook heb ik in de vakantie een gebouw gezien, op zich niet zo heel bijzonder natuurlijk, maar op de één of andere manier zag ik dat gebouw in mijn hoofd opeens in zo’n bos staan. Ik zag het al helemaal voor mij – in gedachten liep Nova daar al echt rond. Waarschijnlijk gaat het grote conflict in het verhaal zich afspelen rondom dit gebouw. Iets waar ik voor de vakantie nog geen enkel specifiek idee over had. Heerlijk hoe zo’n verhaal zich in je hoofd opeens kan gaan vormen en tot leven komt.

Preptober is al bijna afgelopen

Het is al 20 oktober en daarmee is Preptober al ruim over de helft. De volgende brief die ik ga schrijven, zal in november zijn. En wie weet welke avonturen Nova tegen die tijd al aan het beleven is. Gek idee eigenlijk. En aan de andere kant kan ik niet wachten om met haar verhaal te gaan beginnen. De komende anderhalve week ga ik gebruiken om nog die laatste dingen te bedenken die in mijn verhaal horen. Ik durf nu al te zeggen dat ik goed voorbereid aan NaNoWriMo ga beginnen. En een goed begin is het halve werk!

Schrijfwedstrijd

En met het einde van oktober in het zicht, komt ook de deadline van de schrijfwedstrijd waar ik aan mee wil doen steeds dichterbij. Dank je wel nog voor de tip! Dat verhaal heb ik voor mijn vakantie al helemaal uitgedacht. Het hoeft alleen nog maar geschreven te worden, haha, klinkt makkelijker dan het is. Daar ga ik de komende dagen mee aan de slag, zodat ik mij daarna volledig op de laatste loodjes van Preptober kan storten.

En jij?

Hoe zit het met jou? Je vertelde in jouw brief dat ik je aan het denken had gezet om ook mee te gaan doen aan NaNoWrMo. Ik ben heel benieuwd wat je besloten hebt, als je al besloten hebt natuurlijk. Je hebt nog anderhalve week om erover na te denken.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Heb je ook weer genoten van deze leuke brief? Kijk ook eens op Sandy’s website voor nog veel meer leuke verhalen en blogs. Klik hier!

 

 

 

 

Schrijfplannen voor dit en aankomend jaar

 mijn schrijfplannen voor 2020

Hey Sandy,

Wat een leuke brief weer. Ik word erg vrolijk en enthousiast van al jouw mooie plannen. In deze brief ga ik mijn plannen met je delen.
Super fijn trouwens dat je even de tijd hebt genomen om te relaxen en ongegeneerd een nieuwe Netflixserie hebt gebingewatcht. Dat herken ik helemaal, haha.

Het oude loslaten is ruimte maken voor iets nieuws

Hoe fijn het ook is om een project, of in jouw geval een schrijfcursus, af te ronden, meestal duurt zo’n gevoel van rust niet lang en begint er weer iets te kriebelen. Ik herken dat wel hoor. Vaak denk ik: hè, hè, effe niks, maar meestal ontstaat er gauw genoeg een nieuw idee of project in mijn hoofd.

Zoals je zelf mooi omschrijft: als je hoofd leeg is, komt er weer ruimte voor nieuwe plannen en ideeën. Het heeft denk ik ook te maken met een stukje persoonlijke groei. Als je geen nieuwe plannen hebt of maakt, sta je namelijk stil en gebeurt er niets. Daar is niets mis mee, overigens. Er zijn genoeg mensen die het zo prima vinden en niet steeds op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen.

Ambitieuze plannen

Nieuwsgierig las ik jouw plannen en ik ben onder de indruk. Je maakt het jezelf niet makkelijk. Het zijn allemaal erg leuke dingen om naar uit te kijken en om mee bezig te zijn. Ik hoop natuurlijk dat al je plannen worden uitgevoerd en zo succesvol zullen worden als jij ze nu voor ogen hebt.

Toen ik las over de NaNoWriMo werd ik gelijk enthousiast. Door hieraan mee te doen in 2019 heb ik mijn biografie in een maand tijd herschreven. Oké, het was weliswaar geen compleet nieuw verhaal, maar er moest toch echt wel een heleboel aan geschaafd worden. Ik denk dat ik als ik mezelf er niet aan gecommitteerd had, ik het dan misschien niet voor het eind van het jaar af had gemaakt.

Doe ik ook weer mee?

Je zette me wel aan het denken met jouw plan om dit jaar weer mee te doen en dit keer iets beter voorbereid dan vorig jaar. Het is voor mij waarschijnlijk een goed idee om, weliswaar weer op mijn eigen manier, deel te nemen.

Zoals je weet heb ik voor mijn laatste specialisatie mijn YA roman gebruikt. Ik wilde aan het einde mijn verhaal zo goed als afgerond hebben. Helaas ben ik niet klaar met mijn manuscript, maar ik heb wel een ‘ingang’ gevonden om mijn verhaal mee te eindigen. Daar ben ik super blij mee, omdat ik al meer dan twee jaar vastliep. Dankzij een opdracht, waarbij we bronnenonderzoek moesten doen. Zo heb ik iets ontdekt wat ik heel goed kon gebruiken in mijn verhaal. Nu is het belangrijk dat ik die informatie op een zo goed mogelijke manier verwerk in mijn verhaal.

Nieuw doel

Aangestoken door jouw enthousiasme krijg ik ook weer zin om met mijn manuscript aan de slag te gaan. Ik ben natuurlijk al een heel eind op weg, maar het is nog steeds niet af. Dat wil ik nu eindelijk voor elkaar krijgen.

Ik maak dus met mezelf een nieuwe afspraak en wel de volgende: Ik wil voor het eind van 2020 mijn verhaal hebben afgerond en begonnen zijn met herschrijven. Daar was ik al mee begonnen, maar ik met de wetenschap van nu kan het alleen maar beter worden.

Een primeur

Je hebt dus nu een primeur te pakken. Ik heb dit nog niet eerder uitgesproken (of beter gezegd, op papier gezet). Ik weet ook dat wanneer ik dit soort dingen uitspreek, ik er alles aan zal doen om dit te bereiken. Bij deze ga ik de uitdaging aan om eindelijk mijn deel 1 over Donovan de magiër af te schrijven.

De volgende stap in dit verhaal is dan het zoeken naar een geschikte uitgever. Over de vormgeving heb ik al flink wat ideeën, en ik weet zeker dat het iets heel moois kan worden. Zover is het nog niet. Eerst moet ik ervoor zorgen dat het verhaal een goed einde krijgt en dat het verhaal herschreven wordt.

Nog meer doelen op schrijfgebied

Verder heb ik nog het plan om een aantal verhalen te bundelen en hier een boek van te maken. Nu ik een beetje weet hoe dat werkt in selfpublish-land kan ik hiermee wellicht aan de slag. Al zou het nog leuker zijn als ook hiervoor een uitgever gevonden wordt. Kortom; ik heb ook meer dan genoeg plannen en doelen en ga er hard voor werken om deze gerealiseerd te krijgen. Ik heb er zin in.

Natuurlijk blijf ik meedoen aan schrijfwedstrijden. Ik vind het iedere keer weer iets magisch als er een mooi verhaal op papier verschijnt.
Je vroeg me nog om tips: Ik ben momenteel bezig met de schrijfwedstrijd ‘Nevelkinderen’ (waarvan de deadline ergens begin november is). Misschien haal je het nog om voor die tijd een verhaal te verzinnen en uit te werken? De Harland Awards is helaas al 4 oktober, dus dat gaat niet meer lukken, lijkt me ;-).

Dit waren mijn schrijfdromen en doelen. We hebben weer genoeg om aan te werken.

 

Heb ik alweer nieuwe schrijfplannen gemaakt?

 

Hoi Ellen

IK heb jouw brief weer met veel plezier gelezen. Je hebt mij wel nieuwsgierig gemaakt naar de ideeën die in jouw hoofd zijn ontstaan na je gesprek met Nikki Pommer. Als de tijd rijp is, zul je daar vast meer over gaan vertellen. Ik wacht rustig af.

Het leven na een schrijfcursus

Je vroeg aan het einde van jouw brief of ik alweer nieuwe plannen heb gemaakt. Goede vraag 😉 … Ik kan je zeggen dat ik in de eerste instantie even heb genoten van het ‘niks moeten doen’. Vorige week heb ik op mijn vrije dagen een nieuwe serie ontdekt op Netflix. En ik vond dat ik mijzelf wel een beetje mocht verliezen in het fenomeen ‘bingewatchen’, haha! Een beloning voor het afronden van een cursus van drie jaar.

Mijn hoofd leegmaken voor nieuwe schrijfplannen

Ik weet niet hoe dat bij jou werkt, maar bij mij gaat het wel vaker zo. Door het lekker even niks te hoeven doen en ongegeneerd Netflixen, heb ik mijn hoofd even helemaal leeggemaakt, op schrijfniveau. Resultaat? Ik kreeg na een paar dagen al gelijk zin in een heleboel (nieuwe) schrijfideeën en een heleboel schrijfzin. Ik merkte dat er letterlijk ruimte is gekomen en dat geeft een heerlijk gevoel.

Mijn doelen van 2020

Als eerste heb ik mijn lijstje met doelen voor 2020 erbij gepakt. Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat 2020 een vreemd jaar is en ik besef mij dan ook zeker dat ik niet al mijn doelen ga halen. Ook merkte ik dat ik ook andere prioriteiten heb ontwikkeld. Dat sommige doelen voor mij nu eigenlijk helemaal niet zo belangrijk zijn. Als ik daar nu aan denk, krijg ik daar geen energie van (iets wat ik heb geleerd van mijn Purpuz Planner). Daar ga ik dan ook nu geen energie insteken. Gelukkig staan er ook nog doelen op waar ik wel energie van krijg, waar ik echt zin in heb. Daar ga ik mij dan ook op focussen de komende maanden.

Schrijfwedstrijd

Het eerste doel op mijn lijstje waar ik nog mee aan de slag wil, is het meedoen aan een schrijfwedstrijd. Nu is het jaar al aardig gevorderd en de meeste schrijfwedstrijden van 2020 zijn al afgelopen, maar er is vast nog wel een leuke voor mij. Daar ga ik de komende tijd voor rondkijken op internet. Mocht jij trouwens nog een goede tip hebben, dan houd ik mij aanbevolen. Ik weet dat jij vaker meedoet namelijk.

Schrijfboeken

Op mijn lijst met doelen staat dat ik dit jaar, in 2020, in totaal 20 boeken wilde lezen. Inmiddels heb ik dat al gered. Yeah! Doel behaald! Toch had ik mijzelf ook voorgenomen om een aantal schrijfboeken te gaan lezen. Ik heb nog 3 leuke boeken liggen die schreeuwen om gelezen te worden. Misschien is dat wel iets voor de komende maanden. Daar is dan toch dat stukje dat ik nog steeds graag meer wil leren, waar we het eerder over hebben gehad. Maar eerst nog even mijn huidige boek uitlezen.

Schrijfverhalen delen

In een eerdere brief heb ik het volgens mij wel eens gehad over het schrijven van korte verhalen voor in tijdschriften bijvoorbeeld. Dit idee kwam vorige week (toen er ruimte ontstond 😉 ) opeens weer op in mijn hoofd. In mijn geval zouden dit dan kindertijdschriften moeten worden. En opeens word ik op Facebook doodgegooid met advertenties van het paardenblad ‘Penny’. Zou het een teken zijn? Moet ik paardenverhalen gaan schrijven voor in de Penny? Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik niet veel met paarden heb, hihi, maar aan de andere kant vroeger wel zelf ook paardenverhalen verslonden heb als klein meisje. Iets om over na te denken…

NaNoWriMo

Op mijn lijst met doelen voor 2020 staat weer het meedoen met NaNoWriMo. Weet je nog van vorig jaar? Even voor de meelezers die later zijn aangehaakt: NaNoWriMo is de National Novel Writing Month. In november gaan duizenden schrijvers van over de hele wereld – misschien zelfs wel miljoenen – druk aan de slag met het doel om in 30 dagen in totaal 50.000 woorden te schrijven. In onze brieven van vorig jaar hebben we daar uitgebreid over geschreven, omdat we daar allebei aan meededen. Afgelopen keer is het mij niet gelukt om die 50.000 woorden te halen. Dit jaar wil ik een nieuwe poging gaan wagen. En daar heb ik ook echt zin in!

Preptober

Eén van de redenen waarom ik het vorig jaar niet heb gehaald, is het ontbreken van een goede voorbereiding. Denk ik. Ik ben toen gewoon begonnen – niet wetende waar ik daadwerkelijk aan begon. Toch was ik toen al heel tevreden met mijn 35.000 woorden. Dit jaar wil ik het beter gaan aanpakken. Voor de maand november, waarin het allemaal moet gaan gebeuren, heb je de maand oktober. Bij NaNoWriMo-schrijvers beter bekend als ‘Preptober’, de maand waarin je je gaat voorbereiden. In die maand ga je al een aantal dingen bedenken die je tijdens het daadwerkelijke schrijven nodig hebt. Iets wat ik vorig jaar in november heb gedaan en wat mij dus veel kostbare schrijftijd gekost heeft.

Freewriting

Ook wil ik in november straks elke dag een stukje freewriting gaan doen. Iets wat ik vorig jaar pas halverwege de maand ontdekte, maar waar ik toen ook al veel aan heb gehad. Gewoon even verstand op nul en alleen maar schrijven. Zonder je druk te maken over allerlei dingen. Ik merkte dat het mij hielp in de vorm van een stukje brainstormen over de richting waar ik voor mijzelf op wilde met het verhaal.

Dilemma

Het enige dilemma waar ik nu nog mee zit, is welk verhaal ik wil gaan schrijven. Gelukkig heb ik nog twee dagen om te kiezen, hihi. Ik kan namelijk een vervolg gaan schrijven op een ander verhaal van mij – over een groepje kinderen die als een soort detectives mysteries oplost. Of ga ik voor een totaal nieuw verhaal? Het is misschien ook wel leuk om te kijken of er in preptober een nieuw verhaal in mijn hoofd zal kruipen wat erom vraagt om geschreven te worden. Moeilijke keuze! Tips zijn welkom…

Tot zover mijn schrijfplannen!

Zoals je hierboven kunt lezen, heb ik alweer genoeg schrijfplannen. En ik kan niet wachten om ermee te beginnen. Wat mij ook weer erg nieuwsgierig maakt naar jouw schrijfplannen. Maar daar ga ik geduldig op wachten. Ik heb er geen twijfel over dat ze goed en inspirerend zullen zijn.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Nooit klaar met leren

 

Ha Sandy

Zoals altijd heb ik weer genoten van jouw brief. En wat is het toch fijn dat we zoveel herkennen in elkaars verhalen. Omdat we met dezelfde dingen bezig zijn en dezelfde passie delen. Ik ben super blij voor jou dat jij je schrijfcursus hebt afgerond en ik proef uit je vorige brief, dat jij ook niet uitgeleerd bent.

De beruchte boekenlijst

Ik heb smakelijk moeten lachen om de vergelijking met het verplicht moeten lezen van een aantal boeken op het voortgezet onderwijs. Ook ik heb in die tijd een hekel gekregen aan lezen. Gelukkig is dat later weer helemaal goed gekomen, haha. Maar ik kan me voorstellen dat je na 48 verhalen een klein beetje klaar was met deze manier van schrijven. Gelukkig is dat voor jou een afgesloten hoofdstuk.

Een raar gevoel om iets helemaal af te hebben

Ik weet natuurlijk niet hoe het bij zit, maar ik voel me altijd een beetje raar als iets klaar is. Heel erg blij aan de ene kant, maar ook vreemd alsof het nog niet afgelopen is.
En ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat dat ook zo is. Dat je nooit uitgeleerd bent en dat je jezelf altijd kunt blijven ontwikkelen.

De eerste periode nadat je een opleiding of cursus hebt afgerond, voel je blijdschap en misschien zelfs opluchting, omdat je ergens veel tijd en energie in hebt gestopt. Maar dan, op een bepaald moment, begint het weer te knagen. Nu weet ik niet of ik ook voor jou spreek, maar het geldt zeker voor mij.

Nieuwe plannen

Je vroeg of ik al weer ideeën had voor nieuwe dingen. Ik denk dat je me in het afgelopen jaar redelijk hebt leren kennen en dat je je wel kunt voorstellen dat ik altijd bezig ben met het bedenken (en hopelijk ook uitvoeren) van plannen.

Ik ben trots op het feit dat ik na ruim tweeënhalf jaar Schrijversacademie de schrijfopleiding met een goed gevolg heb afgesloten. Het was een bijzondere, geweldige periode die ik absoluut niet had willen missen. Ik heb veel geleerd, geoefend, schrijfkilometers gemaakt, leuke mensen ontmoet, fijne en waardevolle feedback gehad en bovenal ontzettend genoten van deze stap in mijn nieuw ingeslagen weg.

Eindelijk een eind schrijven aan mijn YA roman

De laatste specialisatie stond in het teken van een einde bedenken (en schrijven) voor mijn YA roman over een magiër, waar ik al ruim drie jaar mee bezig ben.
Ik wist, voordat ik aan deze specialisatie begon, helemaal niet hoe ik toch tot een slot voor mijn boek kon komen en had eigenlijk de hoop al een beetje opgegeven.

Dankzij een bepaalde opdracht, waarin we brononderzoek moesten verrichten, kreeg ik een nieuwe invalshoek voor mijn verhaal en opeens wist ik hoe ik dit kon gebruiken om het eind voor mijn verhaal te schrijven.

Andere ideeën

Behalve dat ik voor het eind van dit jaar mijn verhaal eindelijk hoop af te ronden, wil ik nog veel meer dingen doen en uitproberen.
O.a. het promoten en verkopen van ons boek ‘Duistere Geheimen’. De eerste exemplaren zijn al verkocht en ik heb ook al een hele leuke, positieve reactie gekregen. Niets dan goed nieuws dus.
Natuurlijk hopen wij (en dan spreek ik ook namens Kathleen) dat ons boek zijn weg vindt naar een groter publiek en niet alleen in onze netwerken blijft hangen. Dat we het naar een hoger niveau kunnen tillen. Daar droomt tenslotte iedere schrijver van, toch?

Ook wil ik me gaan richten op het geven van lezingen. Ik heb dat een aantal keren mogen doen en ik haal er ontzettend veel plezier uit. Het voelt goed om anderen met mijn verhaal te inspireren of gewoon te vermaken. Ik denk dat een combinatie van schrijven en spreken een gouden combi kan zijn en ik ben dus op zoek naar een leuke manier om deze in elkaar te kunnen schuiven.

Netwerken

Jij schreef in je vorige brief dat je zo ontzettend veel leert en steun krijgt van jouw schrijfmaatje (de schrijfster). Dat begrijp ik heel goed. Ik heb dat inderdaad met Kathleen ook. Van en met elkaar leren en nieuwe paden bewandelen. Een super fijn gevoel. En helemaal als je het kunt delen.

Ik heb pas ook een heel fijn gesprek gehad met Nikki Pommer (je weet wel, van multipotentials …). Zij heeft me nieuwe inzichten gegeven en zeker aan het denken gezet. Ik kan daarover nog niet teveel vertellen, want het zijn nog maar hersenspinsels, haha.
Kortom; ik heb weer genoeg stof om over na te denken en genoeg te doen.

En hoe is dat voor jou? Heb jij alweer plannen? Of ga je lekker verder om je color creations meer bekendheid te geven? Ik ben heel benieuwd en kijk nu alweer uit naar jouw antwoord.

Liefs Ellen

 

Schrijven kun je leren

 schrijven kun je leren

Hoi Ellen,

Het voelt zeker weer vertrouwd om elkaar elke week te vertellen over onze (schrijf)avonturen! Ik geniet elke keer weer van onze briefwisseling. Vandaag is het weer mijn beurt, hihi.

Uitgeven in eigen beheer

De afgelopen weken hebben we het hier uitgebreid over gehad. Jij zit midden in het proces. Of eigenlijk – je hebt het inmiddels al afgerond. En ik ga deze uitdaging in de toekomst misschien nog wel eens aan. Nu mijn schrijfcursus bijna afgerond is, komt het herschrijven van mijn manuscript weer dichtbij. En dan dus ook mijn hernieuwde zoektocht naar die welbekende traditionele uitgever…

Schrijfcursus

In mijn vorige brieven heb ik regelmatig gesproken over mijn schrijfcursus. De cursus waar ik, nu bijna drie jaar geleden, enthousiast aan begon. Ik had deze bewust gekozen, omdat ik in 48 lessen heel veel zou kunnen leren, omdat ik dan ook 48 verhalen moest schrijven. En ik heb inderdaad veel geleerd, dat durf ik wel te zeggen. Maar ik kan je inmiddels ook wel vertellen dat 48 lessen héél véél is. Het is niet dat ik het niet leuk vind om verhalen te schrijven, dat mag inmiddels wel duidelijk zijn, maar het verhalen moeten schrijven volgens bepaalde richtlijnen, dat werd op een gegeven moment echt ‘moeten’.

Het was zo’n beetje hetzelfde effect als die literatuurlijst op de middelbare school. Ken je die nog? Dan moest je een bepaald aantal boeken lezen, uit een bepaalde lijst (waar maar weinig echt leuke boeken op stonden) en volgens bepaalde criteria. Had jij dat ook? Ik kan je zeggen dat ik – een echte boekenwurm – opeens geen fan meer was van boeken lezen.

Dat kwam pas terug op de Ipabo. Ja, ik moest nog steeds boeken lezen, maar deze keer waren dat kinderboeken en waren er geen echte richtlijnen – voor zover ik mij kan herinneren en dat zegt denk ik wel genoeg. Mijn leesplezier kwam weer terug! Gelukkig maar, want het is zo leuk.

Nog één les

Inmiddels hoef ik nog maar één les! Ja, je leest het goed – nog één les. Tegen de tijd dat deze brief door al onze enthousiaste meelezers gelezen wordt, heb ik die laatste les waarschijnlijk al af en ingeleverd. Heerlijk idee is dat!

Eigenlijk zou ik deze laatste les afgelopen zondag hebben gedaan. Dat had ik tenminste in mijn mooie Purpuz Planner gepland, maar dat is niet ‘gelukt’. Niet dat ik er geen tijd voor had, maar misschien dat ik toch ergens nog niet wilde. Klinkt dat gek? Alsof iets mij tegenhield. Het betekent namelijk een einde aan een lange periode – een periode waarin ik kon leren, fouten kon maken en goede feedback kreeg. Als ik straks (lees: morgen 😉 ) klaar ben, kijkt er niemand meer met mij mee. Zal dat het zijn? Ik weet het niet. En toch kan ik ook niet wachten tot ik klaar ben…

Jouw schrijfopleiding

Misschien dat jij je in bovenstaande een beetje herkent? Jij hebt afgelopen week ook een lange schrijfperiode afgerond. Na zoveel jaar heb je volgens mij elke schrijfopleiding afgerond die de ‘Schrijfacademie’ te bieden heeft, als ik mij niet vergis. Toch? Wat een prestatie! Wat zal dat een trots gevoel geven!

En ben je voor nu dan echt klaar? Of heb je stiekem alweer iets nieuws op het oog? Ik ben eigenlijk wel benieuwd. Zelf betrap ik mij erop dat ik af en toe wel aan het rondkijken ben naar een andere cursus of misschien zelfs een opleiding. Wel heb ik mijzelf één ding beloofd – als ik een nieuwe cursus ga doen, dan eentje die niet zoveel lessen heeft. Haha! En misschien ook eentje die niet zoveel tijd geeft om het af te ronden, want dat is echt niet handig voor een uitsteller als ik. Ik heb een deadline nodig!

Leren op andere manieren

Jij geeft in jouw vorige brief al aan dat je van andere schrijvers ook zoveel kunt leren. En dat kan ook op zoveel manieren. Jij hebt ongetwijfeld veel geleerd van je schrijfmaatje met wie je nu een boek hebt uitgegeven in eigen beheer. En zij, op haar beurt, vast ook weer van jou. Dat kan haast niet anders. Ik ben ervan overtuigd dat je als schrijver altijd jezelf kunt verbeteren.

Zo leer ik heel veel van mijn schrijfvriendin die zelf al een aantal boeken heeft uitgeven. Zij kijkt regelmatig even met mij mee en geeft dan super goede tips waar ik echt veel aan heb. Ik heb gezien dat mijn verhalen zoveel beter worden hiervan. Ik kan dan ook niet wachten tot ze weer mee gaat lezen straks, tijdens het herschrijven.

Ik ben benieuwd naar je antwoord volgende week. Naar jouw nieuwe plannen. Want die zul je ongetwijfeld hebben na het afronden van je opleiding en nu je boek is uitgegeven.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Een dankbaar onderwerp om over te brainstormen

 uitgeven in eigen beheer

Hey Sandy,

Wat voelt het weer vertrouwd en fijn om elkaar wekelijks op de hoogte te houden over onze (schrijf)avonturen, hè? Tenminste, als ik voor mezelf spreek en afgaande op jouw brief vorige week heb jij hetzelfde gevoel.

En je geeft in je brief aan dat je graag nog wat dieper op het onderwerp uitgeven in eigen beheer wilt ingaan. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zit nu middenin het proces van ons eigen boek uitgeven en heb dus genoeg inspiratie om over dit onderwerp te delen.

Er zijn meer wegen die naar Rome leiden

Jij bent ook al een hele tijd op zoek naar een uitgever voor je manuscript van je kinderboek. Ik begrijp heel goed dat je het liefst bij een traditionele (en liefst ‘grote’) uitgever terechtkomt, zodat al het werk je uit handen genomen wordt en alles op de goede manier gebeurt. Helaas heb, ook jij, deze uitgever nog niet gevonden. Ik zeg expres nóg niet, want wie weet gaat het alsnog gebeuren. Je moet altijd geloof en hoop hebben en houden.

Toch heb je ook al nagedacht over andere manieren, omdat je beseft dat het ook wel eens niet zou kunnen lukken om bij een uitgever binnen te komen. Zoals je zelf al, terecht, aangaf, er zijn maar weinig auteurs die een plekje binnen de uitgevers bemachtigen. De kans is niet zo groot dat een onbekende auteur bij een uitgever terechtkomt.

Ik snap je aarzeling

Eerlijk, ik begrijp je heel goed. Ook ik wil en hoop nog steeds bij een uitgever binnen te komen. Dat mijn pitch en synopsis zó goed en onweerstaanbaar is, dat ze niet om mij heen kunnen, haha. Maar in mijn achterhoofd weet ik ook, dat die kans niet zo groot is. Dat er een back up plan moet zijn. Een andere manier. En die heb ik gevonden.

Laat dit nu een mooie gelegenheid zijn om eens te proeven van het zelf een boek uitgeven. Samen met een andere schrijfster. Ik vind het sowieso tof om het hele proces samen te doorlopen. Om van en met elkaar te leren. Samen weet je meer dan in je eentje en je kunt elkaar opbeuren en motiveren. Waar je alleen misschien het bijltje erbij gegooid zou hebben, ga je nu stug door. Dat geeft een goed gevoel. Bovendien is het erg leuk om je boek te ontwerpen en te zien ‘groeien’.

De kunst bij een ander afkijken

Het leuke en waardevolle aan het hebben van contacten met collega-schrijvers is dat je de kunst bij een ander kunt afkijken. En dat bedoel ik positief, haha. Je hoeft tenslotte het wiel niet opnieuw uit te vinden. Tenminste, dat is mijn mening. Waarom zou je al die moeite, tijd en energie erin stoppen, als je ook bij een ander kunt zien hoe een en ander in zijn werk gaat? Ik wil niet zeggen dat je het hele proces met kopiëren, maar je kunt er de dingen uithalen, die voor jou relevant en bruikbaar zijn.

Toevallig ga ik nu dit hele traject doorlopen en kun jij daarvan leren en over mijn schouder meekijken. Dat is leerzaam en hopelijk ook voor jou leuk om vanaf de zijlijn mee te kijken.

Mijn ervaringen

Je vroeg me in je brief of ik je op de hoogte wil houden van ons proces. Natuurlijk wil ik dat en ik ga je zeker alle ins- and outs vertellen. Ik kan je alvast verklappen dat het uitkomen van ons boek een beetje vertraging heeft opgelopen, omdat er een storing was bij bol.com.

Eerder zou ik meteen in de stress geschoten zijn en flink balen, maar nu bekijk ik het van een andere kant en zie ik kansen. Want het betekent ook: meer tijd om meer mensen nieuwsgierig te maken. Meer tijd om over promotie en marketing na te denken en leuk beeldmateriaal (foto’s, filmpjes en zo)/teasers te maken.

Van proberen kun je leren

Eén van mijn lievelingsuitspraken toen ik nog juf was. Wat voor kinderen geldt, geldt ook voor volwassenen, al denken we misschien dat we alles in één keer moeten kunnen/kennen. Van het proces leer je en ontwikkel je jezelf. Niets mis mee. Sterker nog; ik denk dat je er altijd beter van wordt als je iets nieuws probeert. In je veilige, vertrouwde omgeving blijven zitten, brengt je niet tot nieuwe inzichten.

Ik zal, hopelijk, de komende weken een heleboel kunnen vertellen over ons boek. Wat goed gaat, wat nog verbeterd kan worden, reacties van anderen (als ze ons boek kopen, natuurlijk), en ga zo maar door. En wie weet word je dan zo enthousiast dat je zelf ook de stap zet om het in eigen beheer te gaan uitgeven. We zullen zien. Wordt vervolgd…

Liefs Ellen

 

Zou je dat nou wel doen? Uitgeven in eigen beheer!

 

Hoi Ellen,

Wat leuk om weer een brief te ontvangen! Ik heb hem met veel plezier gelezen. Ook vond ik het leuk dat je een verrassing had in de vorm van een interview met Sanne Hillemans. En het thema wat in dit interview naar boven kwam, is ook erg interessant: uitgeven in eigen beheer. Op dit onderwerp wil ik graag nog even door gaan.

Welke opties heb je als je een boek wilt uitgeven?

In mijn zoektocht naar een uitgever heb ik al verschillende dingen langs zien komen.
– Je hebt natuurlijk de ouderwetse, en nog steeds erg gewilde, traditionele uitgever. Die neemt (haast) al het werk uit handen. Maar als je niet al een bekende in schrijversland bent, kom je hier vrijwel onmogelijk binnen.
– Daarnaast heb je ook een heel aantal nieuwe uitgeverijen, die soms als paddenstoelen uit de grond schieten. Hiervan is het alleen wel moeilijk om in te schatten hoe betrouwbaar ze zijn. Dit schijnt nog wel eens te verschillen.
– Verder heb je nog de uitgeverijen die alleen het laatste stukje voor hun rekening nemen en die we eigenlijk beter drukkerijen kunnen noemen, alhoewel ze dat zelf anders zien.

Zijn er nog meer opties?

Jazeker! Jij liet het al langskomen in het interview met Sanne Hillemans: uitgeven in eigen beheer. Voor degenen die deze brief meelezen en zich afvragen wat dat nou precies is… Eigenlijk zegt de naam het al: je bent in principe je eigen uitgever. Dit houdt in dat je alles zelf moet en mag doen. Ik zeg moet, omdat niemand je helpt. Je hebt geen keuze, het komt op jou neer. En ik zeg mag, want er is dus ook geen uitgever die misschien wel iets wil doen waar jij eigenlijk niet achter staat. Elke keuze ligt in je eigen handen. En dat is vaak ook heel leuk, lijkt mij.
Toch zijn er inmiddels ook bedrijven die een gedeelte van dit alles uit handen kunnen nemen. Maar hier betaal je dan ook (flink) voor. Alle risico’s zijn voor jou als schrijver.

Jij gaat de grote stap wagen: uitgeven in eigen beheer

Wat vind ik dat stoer van jou! Je gaat het gewoon doen. Je gaat, samen met je schrijfmaatje, een boek in eigen beheer uitgeven. Via de social media heb ik jullie stappen een beetje kunnen volgen. Leuk om te zien dat iets wat bij jullie ooit als een plan begon, inmiddels een droom is die gaat uitkomen. Ik zou het heel leuk vinden als je in een volgende brief nog wat meer hierover verteld.

Is uitgeven in eigen beheer ook iets voor mij?

Natuurlijk heb ik zelf ook al regelmatig nagedacht aan uitgeven in eigen beheer. Maar eerst wilde ik het proberen via de meer traditionele weg. Inmiddels heb ik wel gemerkt dat deze weg vaker doodlopend is dan niet in uitgeverland. In mijn hoofd had zich echter een gedachte genesteld: ik schrijf kinderboeken en kinderen moeten die zien liggen in de boekwinkels – kinderen kopen immers geen boeken via internet. Daarom was mijn redenatie dat ik wel via een echte uitgeverij mijn pad richting mijn eerste echte boek zou moeten bewandelen.

Maar is dat wel zo?

Inmiddels komt er steeds vaker de vraag in mij naar boven: Maar is dat wel zo? Moet mijn toekomstige boek echt via een uitgeverij? Moet een kind mijn boek in de boekwinkel zien liggen?
En ik denk dat ik naar waarheid kan zeggen: ik denk het eigenlijk van niet.
Als ik alleen al naar mijn eigen kinderen kijk…
– Wie koopt de boeken? Dat ben ik. En met grote regelmaat doe ik dat via de online boekwinkel.
– Wie kiest de boeken? Af en toe geven mijn jongens aan welke boeken ze graag zouden willen hebben. Maar merendeel ben ik degene die de keuze maakt, omdat ik goede verhalen over een boek heb gehoord of het langs heb zien komen via diverse social media.

Ik overweeg steeds vaker uitgeven in eigen beheer

Ik merk dat ik uitgeven in eigen beheer nog niet ‘Plan A’ noem. Het liefst wil ik mijn eerste boek via een echte uitgever uitgeven, om allerlei redenen. Maar inmiddels noem ik het ook geen ‘Plan Z’ meer. Ik durf het ‘Plan B’ te noemen. Als blijkt dat het niet via de traditionele weg lukt, dan wil ik ook wel echt alles zelf in de hand hebben. En daarmee ook alle rechten voor mijzelf houden. Wie weet is het ooit nog een toekomstmuziek. Eerst maar eens afkijken hoe het bij jou gaat! 😉

Als jij het boek van Sanne gelezen heb, moet je maar laten weten of het een aanrader is. Wie weet koop ik hem dan ook.

Tot zover mijn brief. Ik ben nu al benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Meer leuke dingen over Sandy en haar schrijfavonturen lezen? Kijk dan op haar website!

Interview met Sanne Hillemans

sanne hillemans

Hey Sandy,

Jeetje, dat lijkt alweer een eeuwigheid geleden, haha. Maar aan de andere kant voelt het ook meteen vertrouwd. Ik ben zo vrij om de eerste brief te schrijven. Ik heb namelijk een leuke verrassing. Ik wil iets een onderwerp met je bespreken, waar we het nog niet eerder over hebben gehad. Bovendien is het een voor ons beiden een interessant thema.

Interview met Sanne Hillemans

Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een auteur (die ik via Instagram en Facebook ‘ken’) een brutale vraag gesteld: Sanne Hillemans (check hier haar te gekke website) heeft in de afgelopen jaren maar liefst zes boeken in eigen beheer uitgegeven en dat vind ik super stoer. Ze heeft o.a. de boeken Circus Cesaria , Ave Cesaria en De actrice in mij geschreven.

Omdat wij op zoek zijn naar manieren om onze boeken/verhalen aan de man te brengen is zelf uitgeven een interessante optie. Ik bedoel, wie zegt dat je alleen succesvol boeken kunt verkopen met behulp van een (grote) uitgever? In deze digitale tijd, waarin je alles, maar dan ook alles, kunt vinden op het internet, ben je meer dan ooit in de gelegenheid je eigen succes te creëren. Tenminste, zo zie ik dat.

Leuke uitkomst van gestelde vragen

Aangezien ik nogal nieuwsgierig van aard ben (dit soms tot grote ergernis bij mijn gezin), heb ik een heel vragenvuur op Sanne afgevuurd. Hieronder zal ik de vragen met haar antwoorden met je delen. Het lijkt me, ook voor andere (beginnende) schrijvers waardevol om eens goed door te lezen en er je voordeel mee te doen.
Ben je er klaar voor? 

1. Was je als kind ook altijd bezig met taal, schrijven en dingen creëren? (Ik was dat namelijk wel; ik dacht daarom altijd dat ik juf wilde worden. Uiteindelijk ben ik bijna 20 jaar leerkracht in het basisonderwijs geweest en na een burn-out in 2017 gestopt en een opleiding aan de Schrijversacademie begonnen).
Als kind was ik heel creatief, maar op verschillende manieren. Ik knutselde graag, maar speelde ook heel graag met barbies. Dat was denk ik mijn eerste ervaring met verhalen vertellen, haha! Later zat ik ook op de jeugdtheaterschool, las ik heel veel en begon ik kleine verhaaltje te schrijven. Dus als kind zat er zeker al iets in me dat zich nu op deze manier manifesteert.
2. Wat vind je zo leuk aan schrijven? (Ik vind het leukste aan schrijven dat je je eigen wereld mag creëren, waarin alles mogelijk is).
Het leukste aan schrijven vind ik dat ik meerdere levens kan leiden. Zelf heb ik nooit meegereisd met een circus en ben ik geen wereldberoemde actrice geweest, maar in mijn verhalen kan ik die dingen zijn en doen die ik in het echte leven niet kan.
3. Wat is je favoriete genre om in te schrijven? Of maak je uitstapjes naar andere genres? (Ik heb ontdekt dat ik magisch realisme het leukst vind. En dan het liefst over misfits die nergens bij horen).
Drama, haha! In de basis schrijf ik romans, sommige verhalen kun je bestempelen als New Adult en altijd zit er een bepaalde spanning in. Ik heb nog wel een leuk fantasy idee op de plank liggen en experimenteer de laatste tijd wat meer met Feelgood (zoals mijn gratis Instagramverhaal Het gras is groener), maar ik blijf zelf het meest geboeid als er romantiek en trauma of emotionele spanning in een verhaal zit, dus dat schrijf ik ook het liefst.
4. Kun jij leven van je schrijven? (Ik zou dolgraag van mijn verhalen willen leven).
Was het maar zo’n feest. Tot nu toe steek ik er zelf vooral geld in. Sinds kort verdien ik wat meer omdat ik ook diensten aanbied, maar leven van het schrijven is nog ver weg. Ik heb er een day job bij om deze dure passie te bekostigen.
5. Hoeveel tijd in de week schrijf je? (Bij mij is dit heel verschillend. Er zijn weken dat ik nauwelijks een letter op papier krijg, maar in andere weken schrijf ik verhaal na verhaal).
Het verschilt heel erg en lijkt op hoe het bij jou gaat. Ik ben echt een flowschrijver, hoe gestructureerd ik ook zou willen zijn. Dus soms zit ik een week lang elke avond uren te schrijven en kan ik in een dag 10.000 woorden op papier zetten, en soms schrijf ik weken niet. Wel ben ik er altijd mee bezig, of dat nou gaat om nadenken over een verhaal, schrijven of werken aan dingen ter promotie of marketing, maar ik zou er geen urenaantal aan kunnen geven.
6. Hoe ga je te werk wanneer je een tof verhaalidee krijgt? Werk je het helemaal in hoofdstukken uit of ben je meer een gevoelsschrijver? (Ik start altijd met een idee en begin van daaruit te schrijven. Ik zie wel waartoe het verhaal me leidt).
Dit verschilt per verhaal, maar in de basis heb ik een idee voor een verhaal en komen daar vrij snel een paar hoofdscènes bij die in het verhaal moeten. Van daaruit werk ik verder, maar ik ben niet echt een plotter. Eén van de dingen die ik zo leuk vind aan schrijven is dat je niet altijd weet wat je personages gaan doen. Ik geloof dat ik bang ben dat ik dat verlies als ik te veel plot.
7. Heb jij voor alle personages een zogenaamd ‘persoonsdossier’ aangelegd? (Ik niet, bij mij ontwikkelt een personage zich tijdens het schrijven en leer ik hen steeds beter kennen).
Nope, niet echt eigenlijk. Sommige belangrijke details schrijf ik op, maar de mensen worden meestal dusdanig echt in mijn hoofd dat ik het niet altijd nodig acht.
8. Wanneer gaf jij je eerste boek uit?
Mijn eerste boek is Voor altijd twintig en deze is gratis te downloaden op mijn website! (www.sannehillemans.nl/gratis/) Dit kwam uit in de winter van 2016/2017. Circus Cesaria is het eerste boek dat ook als papieren boek is uitgegeven en die verscheen in april 2017.
9. Heb je jouw manuscripten naar veel uitgevers gestuurd? En zo ja; hoe heb je ze uitgezocht en hoe ging je om met eventuele afwijzingen?
Voor altijd twintig heb ik ooit opgestuurd naar een paar uitgevers, maar voordat ik überhaupt reactie had, was het verhaal al gratis online geplaatst. Ik wilde niet wachten op een uitgever, ik wilde handelen! De andere boeken die ik uitgegeven heb zijn nooit opgestuurd naar een uitgever, ik heb het vanaf het begin af aan zelf gedaan.
Inmiddels heb ik twee manuscripten af en die liggen nu bij één uitgever hoopvol te wachten om gelezen te worden. Mocht dat niet lukken, dan stuur ik het nog naar anderen op, maar ik ben nu pas voor het eerst op een punt dat ik zo’n samenwerking actief opzoek.
10. Heb je tips hoe je je manuscript het beste kunt ‘verkopen’ aan uitgevers?
Eén boek is niet interessant voor een uitgever. Als schrijver moet je aan je naam bouwen, aan je werk. Dus leg de focus in een boekvoorstel op jou als schrijver en de potentie die jij met je meebrengt. Laat daarnaast je boekvoorstel redigeren, zodat je in ieder geval weet dat deze eerste indruk er piekfijn uitziet.
11. Wat doe je allemaal aan promotie?
Van alles en tegelijkertijd te weinig. In z’n algemeenheid werk ik vooral aan mijn langetermijndoelen, door actief te zijn op social media en zichtbaar te zijn in de online boekenwereld. Daarnaast organiseer ik The Indie Awards… Mijn doel is om regelmatig voorbij te komen op de tijdlijn van mensen, zodat ze uiteindelijk meer van me willen weten. Maar in harde verkoop ben ik slecht, haha!
12. Hoe bevalt het uitgeven in eigen beheer?
Ik ben erg blij dat ik zo begonnen ben. Naar mijn mening zou iedereen zelf een of een paar boeken moeten uitgeven, al is het maar om te leren hoe het werkt. Een uitgeverij kan je helpen verder te komen, maar zullen ook liever samenwerken met een professional dan iemand die op zoek is naar een partij waar ze alles uit handen kunnen geven. Zorg ervoor dat je zelf gaat leren hoe alles in elkaar zit, welke stappen je moet zetten om van word-document tot boek te komen. Uitgeven in eigen beheer is daar een uitstekende manier voor.
13. Ga je naar netwerkbijeenkomsten? Hoe kom je het beste in contact met andere collega’s?
Nee, ik ben eigenlijk nog nooit naar een netwerkbijeenkomst geweest. Wat tot nu toe voor mij goed werkt is social media. Inmiddels heb ik echt veel schrijvers leren kennen. Je merkt aan wat iemand post en hoe iemand reageert wel een beetje of je een klik hebt en dan trek ik na een tijdje online contact gewoon de stoute schoenen aan en vraag iemand om een keer in het echt af te spreken. Ik heb er nog nooit spijt van gehad. Het kan natuurlijk zijn dat iemand er geen tijd voor heeft of behoefte aan heeft, maar niet geschoten is altijd mis. Zo heb ik inmiddels echt een paar goede schrijfvriendinnen opgedaan waar ik er eerst niet één had.
14. Hoe ben je ertoe gekomen om de organisatie van de Indie Awards op je te nemen?
Vrij simpel, eigenlijk. Er was nog geen prijsuitreiking voor boeken die in eigen beheer uitgegeven worden en ik vond samen met Simone Lucchesi dat die er wel moest komen, dus zijn we hem begonnen  Website gemaakt, gepromoot in de juiste groepen mensen, en nu beginnen we in het najaar met seizoen 4!
15. Wat komt er allemaal kijken bij het uitgeven in eigen beheer?
Alles, haha. Je moet álles zelf doen. Het schrijven, vinden van proeflezers, zoeken van een redacteur en een omslagontwerper, het laten drukken, de distributie en het uitgeven zelf, dan de promotie en marketing… Ik kan hier wel een hele lijst gaan noemen met wat dat allemaal inhoudt, maar dan wordt het antwoord erg lang en ik heb er toevallig recent een E-book over geschreven, genaamd 55 tips over schrijven en uitgeven. Als je overweegt je boek zelf uit te geven, is dit een inspirerend stappenplan om mee te starten.
16. Heb je ooit samen met een andere schrijver een verhaal geschreven? Of zou je dat ooit nog willen doen?
Tijdens mijn hele middelbare schooltijd en studentenperiode heb ik geschreven aan een online RPG (een online verhaal waarbij iedereen z’n eigen personage heeft en daarover schrijft, samen met anderen). Op mijn website staat een hele uitleg (www.sannehillemans.nl/rpg) maar in totaal hebben we hier echt iets van 10 of 12 jaar aan gewerkt met z’n allen. Het was puur voor de leuk en heeft gezorgd voor heel veel schrijfmeters.
Verder heb ik niet echt met één andere schrijver een verhaal geschreven en of ik dat zou willen doen… geen idee. Maar ik zeg nooit nooit.
17. Wat is de beste schrijftip die je ooit gehoord, gelezen of gekregen hebt?
Niet iedereen is je fan. Zelf je meest favoriete boek heeft negatieve recensies gekregen, omdat we leven in een diverse wereld waarin mensen diverse smaken hebben. Dat maakt het zo mooi, en zorgt er voor mij voor dat ik negativiteit heel makkelijk van me af kan laten glijden.
18. Wat zijn je (schrijf)plannen voor de toekomst?
Ik heb heel veel schrijfplannen, hihi. Ik zal ze op een rijtje zetten voor je, waarom ook niet?
1. Twee manuscripten wil ik uitgeven bij een uitgeverij.
2. Ik werk aan een lang verhaal dat ik in delen gratis wil aanbieden (wellicht in een Facebookgroep, of op mijn website…)
3. Het eerste deel van een E-book trilogie is af. Ik wil deel twee en deel drie af hebben voordat ik het uitgeef, dus dat komt binnenkort weer eens op de to-do lijst.
4. Op dit moment werk ik aan een YA-verhaal. Nog geen idee wat ik daarmee ga doen, maar de eerste stap is hem afschrijven en dat gaat me hopelijk deze (of volgende) maand nog lukken.
5. Daarnaast wil ik steeds meer medeschrijvers helpen met de redactie van hun boek! Ik bied sinds dit jaar diensten aan en haal daar ontzettend veel plezier uit.
6. Tot slot ben ik nu weer druk bezig met de voorbereiding van The Indie Awards. Over een paar maanden gaan we weer van start en kan er genomineerd worden!
Veel plannen, haha. Maar ik ben totaal niet ambitieus 😉

interview sanne

Zó, dat waren nogal een aantal vragen, hè? Ik was super enthousiast na het lezen van haar antwoorden en ben blij dat ik de stap heb genomen om haar deze vragen te stellen. Ik ben er in ieder geval een stuk wijzer van geworden en ga zeker haar E-Book aanschaffen om me nog meer te verdiepen in uitgeven in eigen beheer. Toevallig (of niet 😉 ) zit ik nu zelf ook middenin het proces van het uitgeven van een verhalenbundel, samen met K.T.Sterling. Heel spannend, maar wat komt er veel bij kijken!

Ik hoop dat jij het interview met Sanne net zo waardevol en interessant vindt als ik.
Tot de volgende keer.
Liefs Ellen

 

Wanneer ben je tevreden?

 wanneer ben je tevreden

Hey Sandy,

 

Ik heb wederom genoten van jouw brief en het is inderdaad een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Vooral omdat we hierin nog een lange weg hebben te gaan. Zoals je schrijft, we zijn nog echte beginnelingen (al denk ik zelf vaak van niet, haha!).

Goed idee om personages op andere mensen te baseren?

Ik moest lachen om je voorbeeld van de Luizenmoeder. Dat is nog eens een staaltje gebruik maken van onrealistische personages. Hoewel er echt een heleboel waarheden in gebruikt worden. Je schrijft dat wij waarschijnlijk met onze ervaring een nieuw seizoen kunnen schrijven. Ik zal het je nog sterker vertellen: ik heb serieus een jaar of twee geleden een mail gestuurd met daarin precies dat idee. Dat het me ontzettend leuk leek om mee te mogen schrijven aan een nieuw seizoen, omdat ik zelf bijna twintig jaar in het onderwijs heb gewerkt en daarin het nodige heb meegemaakt. Helaas, helaas, ik heb er nooit een reactie op gekregen. Een anticlimax dus.

Vlieguren maken

Het lijkt me een heel goed idee om jouw schrijfcursus in te zetten om te oefenen met onrealistische personages. Het is dan misschien net iets minder erg, als het je niet meteen goed lukt. Maar jou een beetje inschattende haal je liever hoge cijfers, haha.

Ik moet ook echt aan de gang om meer te oefenen met dit soort personages. Al moet ik wel zeggen dat het in fantasyverhalen wel iets makkelijker gaat, omdat er dingen gebeuren die in het echte leven niet kunnen. Dan zijn onrealistische personages opeens een stuk geloofwaardiger, snap je?
Het is een kwestie van veel oefenen. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Voor mij is dat heel goed, omdat ik nogal eens de neiging heb om tevreden te zijn met hetgeen ik geschreven heb.

Mijn visie op onrealistische personages

Zoals ik er nu over denk, wil ik best eens aan de slag gaan met onrealistische personages, maar blijf ik voorlopig nog bij het ‘vertrouwde’. Bovendien denk ik dat in ieder hoofdpersonage dat ik creëer onrealistische trekjes te vinden zijn. Iedere schrijver legt dingen uit zijn of haar eigen persoonlijkheid in een personage. Dat vind ik ook het mooie aan schrijven. Je kunt ongegeneerd over van alles en nog wat schrijven en tegelijkertijd zeggen: ja, ik heb het ook maar verzonnen. Het is niet echt, het is fictie.

Ik moet bekennen dat ik tijdens het schrijven niet altijd helder heb over welke eigenschappen mijn personage moet beschikken. Ik begin vanuit een idee en van daaruit ontstaat vanzelf een personage. Of ik het anders zou moeten doen? Misschien wel. Misschien zou ik meer gestructureerd te werk moeten gaan, maar aan de andere kant vind ik het zo heerlijk. Ik kan helemaal opgaan in mijn eigen fantasie en vanuit flow schrijven. Iets dat precies bij me past en wat ik eigenlijk ook niet zou willen veranderen.

Een nieuw onderwerp

Dat brengt me op het volgende onderwerp: wanneer ben je tevreden? Hoe bepaal je wanneer een geschreven tekst of gecreëerd personage goed genoeg is? Wie bepaalt eigenlijk welke regels er gelden?
Voor mij is dat best lastig. Daarom ben ik geneigd om niet teveel te veranderen, want als ik eenmaal begin met herschrijven en editen, dan is het einde zoek.

Met het herschrijven van mijn biografie ‘Er was eens…een juf’ ben ik weken, of nee maandenlang bezig geweest en ik weet zeker dat als ik het nu opnieuw zou doen ik weer een heleboel dingen verander. Kortom: het is dan nooit goed genoeg.

Je eigen weg vinden

Je kunt nog zoveel boeken over schrijven lezen, zoveel cursussen doen en opleidingen volgen, maar ik denk dat het voornamelijk uit jezelf moet komen. Jij bent de schrijver, jij bepaalt en bedenkt. Als er iets is wat ik afgelopen jaren geleerd heb, is het om meer te luisteren naar mijn gevoel. Om niet blind te varen op anderen, maar zelf te voelen wat ik nodig heb en moet doen.

Klinkt waarschijnlijk een beetje vaag en je vraagt je misschien af wat dat met schrijven te maken heeft. Dat snap ik. Ik kan het niet goed uitleggen. Het is een gevoel diep van binnen. Als ik begin te schrijven, gebeurt er namelijk iets met mij. Ik zet mijn pen op het papier (meestal, ik werk ook wel eens meteen op de computer) en de pen doet zijn werk. Het lijkt een beetje alsof ik het werktuig ben en de pen mij bestuurt. Ja, nu ben je misschien afgehaakt, haha.

Hoe pak jij het aan?

Herken je wat ik schrijf of ben jij een planmatige schrijver? Ik hoor in mijn opleiding zo vaak dat je met overzichten en memoblaadjes moet werken. Om alles uit te werken en zo een overzicht te houden. Ik heb dat nog nooit gedaan. Alles wat ik schrijf, gebeurt organisch. Het ontstaat en ik laat me leiden door mijn pen.

Ik kan me voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt. Dat het juist averechts kan werken om geen uitgeschreven plan of overzicht te hebben. Het is tegelijk ook mijn valkuil, want daardoor kan het zomaar gebeuren dat ik vastloop in mijn eigen verhaal.

Ik ben benieuwd of jij tips hebt of hoe jij dit aanpakt.

Liefs Ellen

 

 

De luizenmoeder als inspiratiebron

Hoi Ellen,

Wat een heerlijk nieuw onderwerp hè, die onrealistische personages? Het leek mij wel leuk om daar nog even op door te gaan 😉 .

Inspiratie voor onrealistische personages

In onze vorige brieven hebben we al eerder geschreven over onrealistische personages en hoe leuk die zijn. Maar ook over het feit dat we ze zelf eigenlijk (nog) niet in onze verhalen gebruiken. En dat we daar best verandering in willen brengen. Maar waar halen we hiervoor dan de inspiraties vandaan? Is het heel erg om dan te zeggen: uit de mensen om ons heen…?

De Luizenmoeder

Ja, je leest het goed: uit de mensen om ons heen… Heb jij toevallig ook de Luizenmoeder gekeken? Vast wel, maar voor het geval van niet, zal ik even een korte samenvatting geven. In de Luizenmoeder komen alle ouders samen die jij wel eens in je schoolloopbaan hebt gezien. Ik zie je in gedachten al grinniken, want hoe ver zit ik er vanaf?

Ik vertel een vriendin wel eens verhalen over de gekke capriolen van ouders die ik in mijn 17 jaar lesgeven heb meegemaakt. Natuurlijk noem ik geen namen – beroepsgeheim 😉 – maar dat maakt het niet minder leuk. In het begin vroeg ze nog wel eens: Zijn er echt ouders die dat doen? Maar inmiddels weet ze beter dan dat ze dat nog vraagt. Ja, die ouders zijn er echt! Ellen, ik denk dat jij en ik, met onze ervaring en verhalen, zo een nieuw seizoen van de Luizenmoeder zouden kunnen schrijven.

Hoe zien die onrealistische personages er dan uit?

Als ik bovenstaand idee neem, denk ik dat je de mooiste personages krijgt, als je mensen gaat combineren. Ieder mens heeft wel een bijzondere of gekke eigenschap en als je die dan samen voegt, wordt het hoe langer hoe onrealistischer.

Dus neem die ene ouder die denkt dat je tijd genoeg hebt om elke dag even te bellen om te vertellen hoe het met zijn of haar schatje gaat en mix die met die andere ouder die, zelfs in de bovenbouw, nog elke dag de tas van het kind draagt en nog steeds ‘tje’ achter de naam van het kind plakt (dit uiteraard tot grote irritatie van het desbetreffende kind). Een perfecte combi voor een personage, toch? Of moeten we daar ook nog die ouder aan toevoegen die na schooltijd nog even extra schooltje speelt door het kind werkbladen te laten maken (gevonden op internet) en ach, komt er iemand spelen, dan doet die toch gezellig mee?

Stuk voor stuk NÍET verzonnen, hihi…

Is schrijfervaring belangrijk?

Jij snijdt in jouw brief iets heel belangrijks aan en ik denk dat je gelijk hebt. Het feit dat wij, tot nu toe, vooral bij onszelf blijven met de personages, is onze schrijfervaring. Of eigenlijk het gebrek eraan. En dat bedoel ik helemaal niet onaardig, maar dat snap je denk ik wel, want vergeleken met de grote schrijvers zijn wij echt nog zulke beginnelingen.

Ik vermoed dat mijn eerste echt onrealistische personages misschien niet op mijzelf gebaseerd zijn, maar wellicht wel op mensen die ik ken. Zoals mijn voorbeeld hierboven al aangeeft. Is dat erg? Nee, dat denk ik niet, want het helpt (mij in dit geval) met het maken van de voorstelling van het personage. En zonder een echte voorstelling of een goed idee ervan, kun je zo’n figuur niet geloofwaardig neerzetten.

Onrealistische personages gebaseerd op echte mensen

Hierboven zeg ik: mensen die ik ken, maar daarmee bedoel ik niet dat ik die ook echt persoonlijk moet kennen. Het kan ook een bekende Nederlander zijn of iemand uit Hollywood bijvoorbeeld. Ik denk alleen wel dat je moet oppassen dat je alleen maar karaktertrekken neemt. Als iemand zich echt in jouw personages kan herkennen, lijkt mij dat niet handig en ook niet netjes. En als je een beroemd iemand neemt, moet je helemaal oppassen, want als je lezer degene gaat herkennen, gaat dit ten koste van je eigen geloofwaardigheid als schrijver. En dat moeten we natuurlijk niet hebben.

Onrealistische personages in de praktijk

Zoals je wellicht wel weet, moet ik (nog steeds!!!) mijn schrijfcursus afronden en daarvoor verhalen schrijven. Ik weet het, ik moet die cursus gewoon even afmaken, zucht… Nu heb ik bedacht dat ik wel heel goed in deze verhalen kan oefenen met onrealistische personages. Zo’n figuur hoeft toch maar een kort verhaal mee, dus als het niet helemaal lukt, is dat geen probleem. Behalve voor mijn cijfers, hihi. En wie weet, misschien gaat het mij wel heel goed af. Dat zou grappig zijn. Als dat zo is, zal ik zo’n verhaal op mijn website plaatsen. Dan kun je meelezen.

En jij?

Wat zijn jouw ideeën over deze onrealistische personages? Ga jij er ook mee spelen? Ik weet dat ik met mijn brief iets in jou getriggerd heb. En dat vond ik zo leuk om te lezen, omdat dit onderwerp bij mij ook zeker wat getriggerd heeft. Zo zie je maar; weer iets waarin we op elkaar lijken. Nog even en het gaat haast eng worden 😉 … Haha!

Ik ben weer benieuwd naar jouw antwoord!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Jippie, weer zo’n leuke en inspirerende brief van Sandy. Wil je meer van en over haar lezen? Neem dan eens een kijkje op haar website en klik hier.

 

 

 

 

 

Hoe onrealistischer, hoe leuker

Hey Sandy,

 

Inderdaad, de tijd gaat snel. Een paar weken geleden vond ik de tijd juist lijken stil te staan, maar nu we ook hierin een nieuw ritme hebben gevonden, ‘vliegen’ de weken voorbij.
Ik was blij verrast met het nieuwe onderwerp. Goed dat je mijn geratel over multipotential gestopt heb, want als ik eenmaal bezig ben dan vind ik het wel eens lastig om ermee op te houden (maar dat had je vast wel in de gaten 😉 ).

Een essentieel onderdeel  van het schrijven

Je sneed een nieuw onderwerp aan: onrealistische personages en daarmee triggerde je ook meteen iets bij mij. Ik moet bekennen dat ik daar nooit echt bij stilgestaan had. En jij ook niet, volgens mij. In je brief vuurde je een heleboel vragen op me af en in mijn brief ga ik hierop antwoorden. Uit je vragen kon ik opmaken dat je nieuwsgierig bent naar mijn visie hierop. Hou je vast: komt ie dan…

Een onrealistisch personage

Je had meteen een goed voorbeeld van een onrealistisch personage: Captain Jack Sparrow uit Pirates of the Caribbean. Zoals je schreef was Johnny Depp vroeger jouw idool en hij was ook mijn idool. Net als jij zwijmelde ik weg bij 21 Jump Street. Zijn rollen in alle door jou genoemde films vond ik vooral interessant. Hij is geen standaard acteur zal ik maar zeggen. Een aantal jaar geleden heb ik hem live zien optreden met The Hollywood Vampires. Ik voelde me weer even dat tienermeisje van toen en had alleen maar oog voor hem, al was hij volgens mij zo stoned als een garnaal…

Is zo’n lekker gek personage creëren de droom van iedere (scenario)schrijver? Dat denk ik wel eigenlijk. Hoe verder iemand van je afstaat, hoe leuker het is om te doen. De vraag is alleen: hoe doe je dat? Hoe creëer je een onrealistisch personage?

Nog niet zo gemakkelijk

Het antwoord op die vraag is nog niet zo gemakkelijk. Toen jij schreef over het creëren van jouw personages dacht ik natuurlijk meteen aan mezelf en aan hoe ik te werk ga.
Ik denk dat we hierin beide hetzelfde te werk gaan en hoogstwaarschijnlijk heeft dat alles te maken met onze schrijfervaring.

Omdat we net onze eerste stappen zetten op schrijfgebied beschikken we nog niet over alle kennis en vaardigheden van het schrijfambacht (als je daarover ooit kunt spreken, overigens). Het lijkt me niet meer dan vanzelfsprekend dat je het in eerste instantie dicht bij jezelf houdt, waardoor de personages vaak op jezelf lijken. Zo denk ik er in ieder geval over.

Oefening baart kunst en goed werk heeft tijd nodig

Net als met veel andere dingen heeft het creëren van onrealistische personages waarschijnlijk tijd en veel oefening nodig. Denk aan het bakken van de perfecte appeltaart: de eerste paar keer gaat er misschien nog wel eens iets mis, maar hoe vaker je het doet, hoe beter en lekkerder de taart wordt. Nou ja, zoiets dan. Geen idee of dat met het bedenken van personages ook zo werkt, maar het klinkt logisch, toch?

Omdat je in het begin op heel veel dingen moet letten, is het misschien makkelijker om personages te gebruiken, die realistisch zijn en voor herkenning zorgen. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat je door de bomen het bos niet meer ziet als je je ook daarover druk moet maken. Teveel dingen aan je hoofd is niet echt bevorderlijk voor de inspiratie, lijkt me zo.

De aandacht van de lezer vasthouden

Je haalt een goed punt aan in je brief: het vasthouden van de lezers aandacht. Niet geheel onbelangrijk. Als een lezer zich totaal niet kan identificeren met het hoofdpersonage en er niets mee heeft, haakt hij of zij misschien af en leest niet verder. Dat wil je als schrijver natuurlijk niet. Daarom zul je geloofwaardige personages moeten neerzetten. En ik denk dat het daarom logisch is als je je personage een beetje op jezelf baseert.

Aan de andere kant kan het ook een mooie uitdaging zijn om personages in je verhaal te laten voorkomen, die zo over the top zijn dat ze de lezer intrigeren en fascineren. Dat je je afvraagt waarom iemand zo doet of reageert. Ik houd er zelf wel van om mee te filosoferen met het hoofdpersonage.

Hebben fantasieverhalen vaker onrealistischere personages?

Ondanks dat ik zelf erg gecharmeerd ben van het magisch realisme en ook graag in deze stijl schrijf, zijn mijn personages juist helemaal niet onrealistisch, maar mensen van vlees en bloed met dezelfde emoties als jij en ik. Ik zie deze verhalen graag als symbool voor maatschappelijke thema’s en met mijn fantasie kan ik die mooi verwerken in een fantasieverhaal.

Waarschijnlijk spreekt het de lezer juist aan als in een gefantaseerd verhaal de personages menselijk zijn met dezelfde strubbelingen, angsten en twijfels als jij en ik. Dan zorgt het verhaal alsnog voor herkenning en identificatie, maar dan op een andere manier. Snap je een beetje wat ik bedoel?

Goed om hierover na te denken en hiermee te spelen

Jouw brief heeft wel iets in me wakker gemaakt, waar ik eens over wil nadenken en mee wil spelen. Jij schrijft ook dat het je leuk lijkt om een hoofdpersonage te gebruiken dat ver van je afstaat en daardoor onrealistisch is. Ik denk dat het een mooie manier is om te oefenen met verschillende types en personages.

Als schrijver groei je immers bij elk verhaal dat je schrijft en kun je jezelf ook iedere keer een beetje ‘stretchen’: een stapje verder brengen.

Dit is hoe ik over onrealistische personages denk. Ik vermoed dat onze meningen nagenoeg hetzelfde zijn en dat heeft voor een deel te maken met onze schrijfervaring. In de toekomst zullen we waarschijnlijk steeds makkelijker worden met het creëren van allerlei verschillende personages en komen die onrealistische figuren vanzelf aan bod.

Tot die tijd blijven we onszelf gewoon ontwikkelen. Heerlijk!

 

Tot de volgende brief.

Liefs Ellen

 

Onrealistische personages

onrealistische personages

Hoi Ellen,

Alweer een week voorbij! En dit keer is het mijn beurt om te schrijven. Afgelopen weken hebben we het gehad over de term multipotential, maar dit keer wil ik het weer eens over iets heel anders hebben.

Schrijf eens een onrealistisch personage!

Terwijl ik op inspiratie wacht om over te schrijven, kom ik een kreet tegen op internet: schrijf eens een onrealistisch personage! Innerlijk moet ik gelijk heel hard lachen, omdat ik op de achtergrond een film aan heb staan: Pirates of the Caribbean. En er even van uitgaand dat je deze vast wel eens gezien heb, snap je misschien wel mijn binnenpretje. Als er één personage is dat onrealistisch is, dan is het wel de beroemde piraat Jack Sparrow.

Johnny Depp en zijn onrealistische personages

De beroemde piraat Jack Sparrow wordt gespeeld door niemand minder dan Johnny Depp. Als tiener was ik al fan van hem sinds ik hem had gezien in de serie “21 Jump Street”. Daarin speelt hij nog een aardig realistisch personage, maar dat verandert nog wel in de loop van zijn carrière. Als je naar de films kijkt die hij sindsdien heeft gemaakt, kom je toch wel bijzondere rollen tegen. Kijk maar naar: “Edward Scissorhands” waarin hij een man speelt die scharen heeft als handen. Of naar: “Charlie and the Chocolate Factory” waarin hij de geweldige, maar zeer bijzondere Willy Wonka speelt. Of “Alice in Wonderland” waarin hij de Mad Hatter speelt, de gekke hoedenmaker. En dit zijn maar een paar voorbeelden van de vele onrealistische personages die hij heeft gespeeld.

Onrealistische personages

Toen ik de kreet op internet tegenkwam, vond ik het eerst bijzonder, want waarom zou je een personage schrijven dat niet realistisch is? Maar eigenlijk is het juist heel slim. Zelf kan ik echt genieten van dit soort rollen en personages. In het juiste verhaal is het zelfs, hoe gekker hoe beter. Dus het zette mij gelijk aan het denken over mijn eigen personages.

Wat voor personages schrijf ik?

Bij deze vraag kom ik eigenlijk tot de conclusie dat ik vooral realistische personages gebruik in mijn verhalen. En dat terwijl ik er zelf zo van kan genieten! Terugkijkend naar mijn detectiveverhaal zijn zelfs alle personen realistisch. Is dat erg? Nee, ik vind van niet. Het ligt er in mijn ogen heel erg aan wat voor een soort verhaal je schrijft. In het verhaal over mijn drieling komen de jongens in een bijzonder avontuur terecht waarin meerdere dingen gebeuren die helemaal niet kunnen. In dat verhaal zitten zeker genoeg onrealistische elementen. En zelfs wat meer onrealistische figuren, maar die halen het niet bij de typetjes die Johnny Depp wel eens gespeeld heeft.

Hoe onrealistisch kun je een personage maken?

Deze vraag stel ik mijzelf. En ik weet eigenlijk niet zeker of ik daar het antwoord wel op weet. Je moet ervoor zorgen dat het verhaal geloofwaardig blijft, maar ook hier zijn de grenzen vaag. Er zijn namelijk genoeg fantasy schrijvers die de meest geweldige verhalen schrijven. Zijn die realistisch? Absoluut niet! Zijn ze geloofwaardig? Een goede fantasy schrijver zet zijn verhaal zo neer dat je het als lezer “gelooft”. En natuurlijk weet je dat het niet kan, maar als de schrijver het goed aanpakt, neemt hij je mee in zijn fantasiewereld.

Een onrealistisch personage in een realistisch verhaal?

Hierboven heb ik het over echte fantasiewerelden. Maar wat nou als je een hele realistische wereld hebt geschapen? Kun je dan ook gebruik maken van een onrealistisch personage? Ook weer zo’n vraag waar ik als beginnende schrijver niet echt antwoord op kan geven. Maar wel eentje die ik mij oprecht afvraag.

Ik wil namelijk graag eens een zeer bijzonder figuur bedenken, omdat het mij erg leuk lijkt om hiermee te gaan spelen in een verhaal, maar ik zit niet gelijk op een heel fantasy avontuur te wachten wat vol zit met dit soort personages. Hoe zou je zoiets aan moeten pakken? Hoe doe jij dit? Ik weet namelijk dat jij ook wel van dit soort dingen houdt, toch?

Een brief met veel vragen

Nu ik mijn brief zo teruglees, zie ik dat ik volgens mij meer vragen heb, dan dat ik eigenlijk dingen vertel, hihi. Maar dat komt waarschijnlijk doordat de kreet “schrijf eens een onrealistisch personage” mij echt aan het denken heeft gezet. Ik ben dan ook nieuwsgierig hoe jij dit ziet, ervaart en tegenaan kijkt. Hoe zit het met jouw personages?

Het is in mijn ogen ook een belangrijk onderwerp, want een boek valt of staat met de personen die in het verhaal voorkomen. Als de lezer zich hier niet in kan herkennen of er niet door in het verhaal wordt meegenomen, dan is er iets niet goed. Vandaar mijn brainstorm over dit onderwerp. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Yes, we are multipotential!

 we are multipotential

 

Hey Sandy,

 

Het plan om elkaar in real life te ontmoeten, gaat er zeker van komen, alleen moet het nog even wachten. Maar, wat in het vat zit, verzuurt niet zullen we maar zeggen. Komt goed.

Herkenning alom

Ik had eerder ook nog nooit van de term multipotential gehoord, maar de blog triggerde blijkbaar iets in mij waardoor ik ‘m ben gaan lezen. Net als jij, herkende ik mezelf enorm hierin. Het steeds opnieuw vinden van een nieuwe passie. Blijkbaar ook in veel dingen goed zijn (al klinkt dat misschien arrogant).

Ik vond het eigenlijk maar irritant en stom van mezelf dat ik zoveel passies had en daardoor geen echte keuze leek te kunnen maken. Ik moet zeggen dat het een opluchting was om te lezen dat er zoiets bestaat als meerdere passies en/of kwaliteiten hebben. Dat je dus niet hoeft te kiezen, maar het lekker allemaal kunt doen.

Goede boekentip

Toen ik wat meer wilde weten over multipotentials kwam ik terecht bij een Ted TALK van Emilie Wapnick. Een super interessant filmpje waarin ze hartstochtelijk beschrijft hoe het is om multipotential te zijn.

Ook is er een boek waarin je zelf kunt ontdekken via allerlei oefeningen hoe je alles kunt worden. Het boek heet: Hoe word je alles?
Misschien is het ook een leuke tip voor jou. Ik ga het zeker bestellen.

Allebei multipotential

Wat leuk dat jij je hierin ook herkent. Waarschijnlijk kunnen we daarom ook zo fijn ervaringen en onze avonturen delen. We lijken in veel opzichten op elkaar.
Ik vond het mooi om te lezen dat het ook voor jou een openbaring was om te ontdekken en dat je je niet meer schuldig voelt als je weer eens nieuwe passie of hobby ontdekt. Dat je niet aan mensen hoeft te verantwoorden waarom je weer met iets nieuws bezig bent. Al hoef je dat natuurlijk nooit, haha. Het zit toch in een beetje in de mens om jezelf nader te verklaren. Tenminste bij mij wel.

Multipotential zien als een voordeel

Ik sluit me volledig bij jou aan wat betreft de lading die je het begrip multipotential geeft. Ik bekijk het ook positief en kijk naar de mogelijkheden die het biedt in plaats van belemmeringen. Alles heeft voor en nadelen, het is maar hoe je het bekijkt.

Nu we erachter zijn dat we onze talenten en passies ten volle benutten, biedt dat een scala aan mogelijkheden en kansen. Mooi toch?
Het is onderdeel van mijn avontuur. De reis is het mooiste en onderweg geniet ik met volle teugen.

Een keuze is niet voor altijd

Ik denk dat het inderdaad heel goed mogelijk is, dat mensen een keuze maken die op dat moment voor hen het meest geschikt lijkt. Dat wil niet zeggen dat je je hele leven bij die gemaakte keuze moet blijven. Onderweg kun je veranderen en je interesses ook. Gelukkig is het leven niet star en kun je meebewegen en dat geldt ook voor de keuzes die je maakt.

Het is misschien niet de manier waarop onze samenleving werkt, al is het de laatste tijd wel meer geaccepteerd. Ik denk dat er op dat gebied een ontwikkeling gaande is en dat men veel flexibeler is in het werk dat gedaan wordt. En dat vind ik een goede zaak.

Iets doen waar je gelukkig van wordt

In je laatste alinea heb je het erover dat je iets moet doen waar je gelukkig van wordt en daarmee sla je de spijker op z’n kop. Dat is het allerbelangrijkste. Ook als dat betekent dat je na een aantal jaar een heel andere keuze maakt en je leven compleet overhoop gooit. Ik denk daarbij natuurlijk aan mezelf. Hoe ik mezelf van juf tot schrijfster ontwikkel. Hoe ik van een zeer gestructureerd leven naar een veel vrijer en flexibeler leven ben gegaan. Er is zeker een bepaalde structuur in mijn dag, maar dat komt grotendeels door onze kinderen. Zij bepalen voor een groot gedeelte hoe mijn week eruit ziet. En dat is helemaal prima.

Je focus op een ding of alles tegelijk doen?

Vaak zeggen mensen: je moet één ding uitkiezen en je daar in specialiseren. Focus je maar op één ding en zorg dat je dat goed doet. Ik vond dat geen fijne uitspraak, omdat ik het niet prettig vond om andere deuren te sluiten. Wie weet wilde ik op korte termijn iets anders en dan kon dat niet.

Mijn hoofdzaak zal altijd het schrijven zijn en de andere dingen die ik leuk vind of die op mijn pad komen, krijgen ruimte om te ontwikkelen. Ik sluit geen enkele deur en houd alle opties open. Je weet tenslotte maar nooit hoe iets zich gaandeweg kan ontvouwen.

Voor jou ligt dat anders, omdat je nog als juf werkzaam bent. Jij kunt in je ‘vrije tijd’ allerlei hobby’s en passies uitproberen en uitoefenen.
Ik wil met mijn schrijven uiteindelijk geld verdienen (en waarschijnlijk wil jij dat ook J).

Nou dat was het weer voor deze keer. Ik wens je een heerlijk Pinksterweekend toe met veel zon en tijd voor jezelf en je gezin.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Multipotential: een vloek of een zegen?

 multipotentials

Hoi Ellen,

Het is inderdaad bijzonder om te realiseren dat we alweer een jaar geleden dit gezamenlijke schrijfavontuur begonnen zijn. Het plan om elkaar eindelijk eens in het echt te gaan zien, is door de hele Corona-toestand even in de koelkast geparkeerd. Maar als het aan mij ligt, komt dat er gewoon weer uit als het weer kan 😉 .

Multipotential

In jouw vorige brief heb je een nieuwe term gedeeld. En ik zeg nieuw, omdat ik er tot vorig week nog niet van had gehoord. Je wekte gelijk mijn nieuwsgierigheid en ik heb uiteraard meteen de blog van Nikki Pommer erover gelezen. De naam zegt het al een beetje, maar voor degenen die jouw vorige brief niet hebben gelezen, citeer ik even een stukje.

“Korte uitleg: het is iemand met meerdere passies, interesses, talenten, expertises, hobby’s en missies.”

Herken ik mijzelf hierin?

Je vertelde dat je nieuwsgierig bent of ik mij hierin herken. En ik heb zo’n vermoeden dat je waarschijnlijk zelf het antwoord wel hebt bedacht. Ja, ik herken mij hier zeker in.

Als je alleen al bedenkt welke “projecten” ik het afgelopen jaar al heb gedaan en ondernomen: samen met jou op schrijfavontuur; een YouTube-kanaal begonnen (“Mystery Box TV”); een boek aan het (her)schrijven; een website aan het bijhouden; een nieuwe hobby opgepakt (Resin art); een Etsy shop geopend waar ik mijn kleurrijke creaties verkoop (of althans probeer, hihi); ik heb mijn jeugdhobby tekenen weer een beetje opgepakt; en o ja, daarnaast geef ik nog steeds graag mijn 23 kids van groep 7 les. Is dat multipotential genoeg?

Multipotential: paradijs of een belemmering?

Je gaf al aan dat je de term multipotential op twee manieren kunt bekijken. Een negatieve kijk is, zoals jij al zei, niet kunnen kiezen wat je wilt. Maar ik sluit mij aan bij de positieve kijk. Het is inderdaad een paradijs. Hoe fijn is het om meerdere dingen te hebben die je leuk of interessant vindt of waar je misschien wel talent voor hebt? Heel fijn!

Ik vat het, in mijn geval, meestal gewoon samen als “ik ben creatief”. Misschien deed ik dat altijd wel onbewust, zodat het maar als 1 ding klinkt. Wie zal het zeggen?

Een openbaring

Het leren van deze nieuwe term was eigenlijk wel een beetje een openbaring voor mij. En eigenlijk is dat misschien een beetje gek, want zo ingewikkeld is het natuurlijk niet, maar door jouw brief zie ik het nu vooral als een goede kant, iets positiefs. Ik had altijd een beetje het idee dat mensen dachten: wat heb je nu weer bedacht? Ik zei dan altijd maar: “ik heb weer een nieuwe hobby”. Maar eigenlijk geeft het gewoon aan hoe creatief iemand is. Hoe mooi is dat?

Positiviteit

Mijn bescheiden aard, waar ik stiekem af en toe wel een beetje gek van word, haha, zorgt ervoor dat ik niet altijd mijn sterke kanten durf te benoemen, tot ik het echt zeker weet. Ik weet het; het is stom! Maar het leuke van mijn nieuwste hobby is dat ik alleen maar hele positieve reacties krijg. Dus zo zie je maar dat het hebben van meerdere passies en hobby’s eigenlijk alleen maar positief is.

Zijn kinderen multipotentials?

Jij schreef in jouw brief over kinderen, met de vraag of we als kind niet allemaal geboren worden als multipotential. Dat vind ik een interessante gedachte. Ik snap ook helemaal dat jij hierover begon. Als ik alleen al naar mijn eigen kinderen kijk, zie ik uiteenlopende interesses. En als je ze vraagt wat ze willen worden als ze later groot worden, krijg ik bij mijn oudste inmiddels alweer een ander antwoord dan een paar jaar geleden. En gelukkig hoef hij nu nog niet te kiezen.

Het moment van het maken van die keuze, komt in mijn ogen ook heel vroeg. Op de middelbare school word je al vrij snel gedwongen een keuze te maken betreffende de vakken die je gaat volgen. Met als resultaat dat je daarbij al verschillende beroepen of richtingen uitsluit. Dat vond ik zelf als tiener erg moeilijk. Ik koos dus maar een beetje een algemeen pakket, omdat ik op dat moment echt niet meer wist wat ik wilde gaan doen later.

De juiste keuze maken na de middelbare school

En als je dan nog een beetje verder kijkt, moet je na de middelbare school een ‘echte’ keuze maken. Ik vond twee richtingen interessant; onderwijs en de reiswereld. Dat laatste zag ik nog niet helemaal voor mij, dus koos ik maar voor het onderwijs. Op dat moment was het echt; doe dat maar. Klinkt niet echt overtuigend hè? Ik moet er wel bij zeggen dat ik mijn hele basisschoolcarrière al juf wilde worden, dus de keuze kwam niet uit het niets vallen. En later kwam de overtuiging dat ik in het onderwijs echt wel op mijn plek ben…

Wat wel grappig is, eigenlijk had ik drie richtingen die ik interessant vond. Drie keer raden wat de derde richting was? Juist, schrijven. Daarvan wist ik al helemaal niet, hoe ik dat moest gaan aanpakken. Die optie was dus al snel ‘afgeschreven’ 😉

Toch een ander beroep

Als je trouwens eens een rondje maakt in je kennissenkring en familie en vraagt waarvoor ze hebben geleerd en wat ze uiteindelijk zijn gaan doen, dan merk je dat er veel mensen zijn die zelfs na hun opleiding (na de middelbare school), toch nog iets anders zijn gaan doen. Ik zou je niet kunnen vertellen hoe groot het percentage is, maar ik weet zeker dat jij in ieder geval niet de enige bent.

En daarmee komen we terug bij het onderwerp multipotential. Zijn het vooral multipotentials die later iets anders zijn gaan doen? Of staat dat er helemaal los van? Ik denk dat het bij een heleboel mensen wel een kwestie is van niet de juiste keuze gemaakt te hebben. Of misschien was het op dat moment wel de juiste keuze, maar past het later toch niet (meer genoeg) bij die persoon? Het maakt ook eigenlijk niet uit. Als je uiteindelijk maar iets doet, waar je gelukkig van wordt.

Het is in ieder geval een onderwerp waar je genoeg over kunt brainstormen 😉…

Ik ben weer benieuwd naar jouw antwoord op mijn brief.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit was wederom een super leuke en interessante brief van Sandy. Op haar website kun je nog veel meer lezen over haar schrijfavonturen. Klik hier.

 

 

 

 

Multipotential

multipotential

Hey Sandy,

Wat vliegt de tijd. Het is gewoon een jaar geleden dat we begonnen zijn aan ons gezamenlijke schrijfavontuur. Ik heb het idee dat we elkaar in dat jaar een stuk beter hebben leren kennen en dat terwijl we elkaar nog nooit in het ‘echt’ hebben gezien. Gek, hè?

Wanneer plannen werkelijkheid worden

Het leuke van het maken en uitdenken van plannen is ze ook echt uitvoeren. En dat is ook meteen de valkuil: het ondernemen van actie, oftewel het zetten van die eerste stap.
Ik heb gemerkt en ook na het lezen van heel veel verhalen van anderen dat je gewoon moet beginnen. Het klinkt zo simpel en vaak is het dat ook. Alleen wanneer en hoe zet je nou die eerste stap?

Maak er een concreet stappenplan van

Als je een plan gaat opdelen in kleine stappen wordt het iets overzichtelijker en daardoor makkelijker om te beginnen. Hoor mij, de expert. Ik doe dat zelf ook heel vaak niet. Ik ben nog altijd veel meer van de impulsieve acties. Als ik het gevoel heb dat ik iets echt héél graag wil, dan lukt het me wel om die actie te ondernemen. Dan voelt het bijna ‘meant to be’. Jammer genoeg heb ik niet altijd van zulke dagen, haha.

Anyway, als je inzoomt op je idee, ontdek je waarschijnlijk dat het bestaat uit een aantal te nemen stappen. Wanneer je dat goed uitwerkt en ook inplant (en daar zit bij mij meestal het probleem 😉 ) dan kun je meteen beginnen en blijft het niet bij dat geweldige idee. Misschien is dat die daadkracht waar we het over hadden.
Ik denk overigens dat jij hierin beter bent dan ik. Waarom? Dat zal ik hieronder delen.

Ik gooi er een nieuwe term in: multipotential

De titel van deze brief heeft ’t al verklapt. Ik wil deze term eens met je delen: multipotential.
Korte uitleg: het is iemand met meerdere passies, interesses, talenten, expertises, hobby’s en missies. Voor meer en uitgebreidere uitleg verwijs ik je graag naar een blog van Nikki Pommer. Ik plaats hier even de link: https://nikkipommer.nl/wat-is-multipotentialisme/

Een tijd terug kwam ik dit artikel van haar tegen en ik voelde meteen: JA, dit ben ik. Zo herkenbaar. Hoe vaak ik mensen hoor zeggen: Je moet echt een keuze maken, je op 1 ding focussen anders komt het nooit goed. En dan ging ik als een gek op zoek naar dat ene ding, terwijl ik dacht: ja, maar dan kan ik dus niet meer dit of dat. Het benauwde me enorm.

Herken jij je hierin?

Misschien dat je na het lezen van het artikel ook zoiets hebt van: Ja, dat ben ik. Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar.
Jaren heb ik gedacht dat het mijn roeping was om juf te zijn, maar dat gevoel raakte steeds verder naar de achtergrond en ik werd hoe langer hoe ongelukkiger in mijn werk. Je weet hoe het afliep: ik kreeg een burn-out en stopte na 20 jaar onderwijs met mijn werk als juf.

Tja, en dan moet je uitzoeken waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Ik vond het maar moeilijk. Ik wist gauw genoeg dat schrijven me gelukkig maakte, maar spreken vind ik ook leuk en ik had steeds zoveel ideeën.
De opleiding aan de Schrijversacademie is de beste beslissing geweest die ik had kunnen maken. Ik kan mezelf nu in een rustig tempo het schrijfambacht eigen maken en in de tussentijd komen er ook allerlei andere leuke dingen op mijn pad. Ik heb besloten dat het oké is en dat dit blijkbaar mijn pad is.

Jezelf de ruimte geven om te doen wat op dat moment goed voelt

Voor de één klinkt dit als een paradijs, terwijl een ander misschien denkt: ja, je kunt gewoon niet kiezen of je weet niet wat je wilt.
Ik voel meer bij het eerste, maar dat had je waarschijnlijk al in de gaten.

Ik denk dat schrijven altijd bovenaan zal blijven staan, maar ik gun mezelf ruimte om te onderzoeken of ik nog meer passies heb, die ik kan uitbouwen of misschien kan combineren.
Met schrijven wil ik me ook niet richten op 1 genre, soms heb ik zin in een spannend verhaal, dan in een autobiografisch verhaal enz.

Voor kinderen lastig om op jonge leeftijd te kiezen

Nu ik dit schrijf, bedenk ik opeens: wat als we in de basis allemaal multipotentials zijn? Maar door druk en verwachtingen van anderen worden we, al vroeg in ons leven, ‘gedwongen’ om een keuze te maken welke richting je op wil.

Kinderen vinden zoveel dingen leuk en zijn vaak ook in veel dingen goed. Hoe gaaf zou het zijn wanneer we ons mogen en kunnen ontwikkelen op meerdere vlakken? Om onszelf een kans te geven door te groeien en ontwikkelen op steeds een nieuw terrein.

Kinderen moeten tegenwoordig al zo vroeg kiezen, dat het niet anders kan dan dat velen een ‘verkeerde’ keuze maken. Maar wat is verkeerd? Het kan toch gewoon zijn dat je na een bepaalde tijd uitgekeken bent op het werk dat je doet? Dat was bij mij in ieder geval zeker zo.

En weet je, daar is helemaal niks mis mee. Ik zie dit leven als een avontuur waarin je iedere dag leert en groeit. Altijd op dezelfde plek blijven, zorgt ervoor dat je stilstaat en het gevaar loopt ziek/ongelukkig te worden.

Hoe denk jij hierover? Of draaf ik te ver door? Daar ben ik namelijk ook een ster in, haha! J

Ik ben benieuwd naar jouw mening en kijk uit naar je brief volgende week.

Liefs Ellen

 

Creatieve ingevingen

 creatieve ingevingen

Hoi Ellen,

Het was leuk om vorige week jouw brief te lezen met jouw nieuwe plannen. Deze week is het weer mijn beurt om een brief te schrijven.

De meivakantie

In mijn vorige brief schreef ik over de plannen die ik had voor in de vakantie. Eén van de doelen in de vakantie was mijzelf tijd gunnen om aan mijn manuscript te werken. Nu de vakantie officieel voorbij is, kan ik mooi kijken of ik dat doel bereikt heb. En heel eerlijk gezegd: niet echt of eigenlijk echt niet, hihi. Aan de ene kant vind ik dat heel jammer, want dat wilde ik wel heel graag. Maar het komt onder andere doordat ik wel mijn andere doel voor in de vakantie bereikt heb, namelijk; lekker lezen.

Ik heb het boek van mijn (schrijf)vriendin uit en ik kan je zeggen dat het echt een aanrader is. En daarna ben ik gelijk verder gegaan met het boek wat ik eigenlijk daarvoor al aan het lezen was. Het is een Engels boek en normaal lees ik dat niet, maar dit was een aanrader door iemand, dus heb ik het een kans gegeven. Inmiddels zit ik alweer helemaal in dat verhaal en ben dus flink aan het lezen geweest. Nog steeds trouwens… Heerlijk!

Na de vakantie

Vandaag was het weer zover; de jongens mochten voor het eerst sinds weken naar school. Ze hadden wat gemengde gevoelens. Ja, het is heel fijn om eindelijk weer naar school te gaan, maar vakantie houden is toch ook heel lekker. Ik kan het ze niet kwalijk nemen – ik herken het helemaal 😉 .

Nu de jongens weer 2 dagen naar school gaan, waarvan eentje op mijn vrije dag, is er wel weer ruimte om te schrijven. Daar heb ik vandaag ook gelijk dankbaar gebruik van gemaakt. Heerlijk om die toetsen van het toetsenbord onder je vingers te voelen en nieuwe dingen te creëren. Met dat schrijven van mij gaat het wel weer helemaal goed komen de komende tijd. Daar ben ik zeker van.

Jouw nieuwe plannen

Wat gaaf dat je alweer aan je laatste specialisatie gaat beginnen, of eigenlijk inmiddels al aan begonnen bent. “Romans en korte verhalen” klinkt als een leuke en vooral ook interessante en leerzame specialisatie. En ook eentje die nog wel eens heel goed van pas kan gaan komen, in verband met de schrijfwedstrijden waar je zo enthousiast aan meedoet. Heel veel succes!

Creatieve ingevingen

Vol herkenning las ik jouw stukje over het krijgen van creatieve ingevingen. Net als jou ben ik er ook een ster in. Met mijn vele creatieve activiteiten van het afgelopen jaar, hoef ik dat denk ik niet uit te leggen. Ik herken vooral ook het stukje van het vasthouden eraan en het feit dat dit niet altijd even makkelijk is.

Mijn Mystery Box TV op YouTube heeft momenteel pauze, maar dat komt doordat die vriendin waarmee ik de filmpjes maak(te) met een heel nieuw idee kwam, wat we zijn gaan uitproberen. En toen kwam het Corona-virus om de hoek kijken en kwam dat ook stil te liggen. Straks gaan we het zeker weer oppakken.

De nieuwste van mijn creatieve ingevingen

In mijn vorige brief vertelde ik over mijn Etsy shop. Toen was ik nog druk bezig met het opzetten ervan. Inmiddels is hij open en probeer ik mijn creatieve creaties te verkopen. Ik kan zeggen dat ik mijn eerste sleutelhangers al heb verkocht. Vandaar dat ik er alweer een paar nieuwe op heb gezet. Mijn enthousiasme wil dat het gelijk storm gaat lopen, maar zo werkt dat natuurlijk niet. Iets nieuws opzetten heeft tijd nodig. En daar komt dat stukje “vasthouden” om de hoek kijken waar jij het al over had.

Jaloers

Ik vond het grappig om te lezen dat je soms een beetje jaloers kan zijn op mijn daadkracht om meteen actie te voeren. Soms lijkt het of ik het meteen doe, maar ik kan je vertellen dat ik daarvoor altijd de boel goed uitzoek. Zeker dit idee. Ik liep al een paar maanden in mijn hoofd met het idee om dingen te gaan verkopen, maar wist net als jij met je verhalen totaal niet waar ik moest beginnen. Het idee heb ik dan ook meerdere keren weer even geparkeerd. Maar het bleef toch elke keer in mijn gedachten terugkomen. En uiteindelijk heb ik het doorgezet. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen.

Verhalen verkopen

Jij hebt in je hoofd dat je misschien wel verhalen wilt verkopen. Dat is een heel leuk idee. Ik snap wel dat je het lastig vindt om te bedenken hoe je dat moet aanpakken. Zelf zou ik ook nu even niet zo goed weten hoe je dat het beste kunt doen. Het is wel een idee dat ik niet gelijk zou opgeven. Ik ga met je meedenken de komende tijd.

Daarmee ben ik weer aan het einde gekomen van mijn brief. Over 2 weken houd ik je wel weer op de hoogte hoe het met mijn creatieve ingevingen gaat, haha.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Leuke brief weer. Sandy heeft nog veel meer leuks op haar eigen website en etsyshop. Ik zou zeggen: neem eens een kijkje. Je kunt op de links klikken.

 

Nieuwe projecten

 nieuwe projecten

Hey Sandy,

Op dinsdag kijk ik altijd uit naar een mail van jou, waarin jouw nieuwe brief zit bijgesloten. Dat wil zeggen om de week. De andere week is het namelijk mijn beurt, haha! J

Vakantietijd=tijd voor jezelf

Ik ben blij om te lezen dat je weer zin en ruimte hebt om het schrijven (aan je manuscript) op te pakken. Een goed teken.
Nu je twee weken vakantie hebt, gaat dit zeker lukken. Al heb je ook nog een aantal andere plannen las ik in je brief. Het boek dat je van je schrijfvriendin hebt gekregen, lijkt me ook een erg spannend verhaal.

Ik hoop dat je aan al je plannen en voornemens toekomt. Mezelf kennende zou ik vast iets van mijn verlanglijstje kunnen afstrepen, maar zou het ook zomaar kunnen dat er nieuwe, andere dingen voor in de plaats komen. Ik ben nogal impulsief en chaotisch. Niet altijd een goede combinatie, ben ik bang, haha.

Een leuke, nieuwe hobby

Omdat ik je nu al een hele tijd volg op Facebook en Instagram zie ik natuurlijk veel van jouw hobby’s en liefhebberijen voorbijkomen. Ik heb het idee dat we ook hierin een beetje op elkaar lijken. Ik herinner me dat je een paar maanden geleden actief was met mystery box. Het naspelen van bepaalde, soms lastige situaties met speelgoed, verpakt in een leuk verhaal maar wel één met een boodschap.

Het krijgen van leuke, creatieve ingevingen ken ik zo goed. Ik ben er namelijk ook een ster in. Het hebben en /of krijgen van ideeën is niet moeilijk, maar het vasthouden eraan (soms) wel. Vaak begin ik er niet eens aan omdat ik weet dat mijn interesse na een tijdje weer afzwakt en een nieuw idee zich gauw genoeg aandient.

Sandy’s color creations

Je nieuwe liefhebberij, resin art (had ik overigens nog nooit van gehoord) vind ik super mooi. Ik ben dan ook heel benieuwd naar je webshop. Alle dingen die je gemaakt hebt, zijn echt kunstwerkjes. Het is zo’n fijn gevoel om iets te doen waar je happy van wordt. En al helemaal als het eindresultaat er dan ook nog eens zo uitziet.

Ik kan echt een beetje jaloers (niet negatief bedoeld) zijn op jouw daadkracht om meteen actie te ondernemen en door te pakken. Zo heb ik al heel lang het plan om via mijn website verhalen te verkopen, maar ik weet niet hoe en dus begin ik er niet aan. Iets met perfectionisme (laatst heb ik daar trouwens een mooi inzicht over gelezen, maar ik herinner me niet meer precies hoe dat beschreven werd).

Een spannende tijd

Vanaf 1 mei gaat je etsy shop officieel de lucht in. Ik ben zeer benieuwd wat het je gaat brengen en ik ga er zeker een kijkje nemen. Leuk!
Ik hoop dat al je inspanningen en werk beloond wordt met veel verkopen. Zo levert je nieuwe hobby ook nog wat op. En al is dat misschien niet per se je bedoeling, hoe leuk zou het zijn wanneer mensen daadwerkelijk je creaties gaan kopen. Ik duim met je mee.

Mijn nieuwe plannen

In mijn vorige brief schreef ik dat ik mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd ‘Zwarte Sneeuw’ eindelijk had afgerond en weer een idee had voor een nieuw verhaal.
Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik nog niet verder ben gekomen. Als ik de deadline van 17 mei wil halen, zal ik daarmee wel vaart moeten maken.

Aankomende dagen heeft Bart een paar dagen vrij en gaan we hier in huis wat opruimen en misschien nog een dagje met de auto op pad. Of er dus veel van schrijven komt, weet ik niet.
Ook begint aanstaande zaterdag mijn laatste specialisatie ‘Romans & Korte verhalen’ en moet ik nog een vooropdracht maken, die best tijdrovend is.

Ik maak dus geen planning en zie wel wat er wel of niet lukt. Ik ben blij met iedere uitkomst. Soms is het loslaten van iets precies de goede beslissing. Laten we hopen dat dat ook voor nu zo is.

Uiteraard houd ik je op de hoogte van mijn vorderingen. Als het goed is, zou vandaag op social media bekend gemaakt worden hoeveel inzendingen er zijn voor de schrijfwedstrijd ‘Zwarte Sneeuw’. Ik ben erg benieuwd.

Mijn proeflezers (lees: ouders, broer en man) waren enthousiast over mijn verhaal. Zelf ben ik er ook héél blij mee. Ik vertrouw op mijn gevoel! Het zal nog wel een tijdje duren voordat bekend wordt welke 10 verhalen de longlist hebben gehaald. Mocht er hierover nieuws zijn, laat ik het je meteen weten.

Ik wens je een heel fijne, ontspannen vakantie met veel schrijf- en leestijd. Ik hoor graag van je of het je gelukt is om al je plannen waar te maken.

Liefs Ellen

 

 

Hernieuwde motivatie en nieuwe hobby’s

hernieuwde motivatie

Hoi Ellen,

Ik heb jouw brief weer met veel plezier gelezen. En met een glimlach van herkenning soms. Nu is het weer mijn beurt.

Zin om te schrijven

Zoals jij in jouw brief al zei, is er in mijn hoofd weer meer ruimte voor andere dingen en is de zin om te schrijven weer terug. Ik vertelde jou de vorige keer dat ik mijn schrijftijd echt even heb ingepland. De eerste week ging dat goed, maar die week erna even niet. Dat was de laatste week voor de meivakantie en zo’n laatste week heb ik altijd echt last van die laatste loodjes waar iedereen het altijd over heeft. Aan het einde van een schoolperiode ben ik altijd een beetje op en meestal echt aan vakantie toe en ik kan je zeggen dat deze keer zeker geen uitzondering was. De afgelopen zes weken zijn behoorlijk zwaar geweest. Ik heb, nu het vakantie is, nog meer zin om te gaan schrijven.

Schrijftijd

Ik merk dat ik normaal in een vakantie altijd moeilijker tot schrijven kom, zeker overdag. De jongens zijn natuurlijk ook vrij en vragen de nodige aandacht van hun moeder, ik dus. Iets waar ik overigens echt van geniet en het is dus geen straf om die aandacht te geven. Maar het heeft wel invloed om de bekende me-time, voor mij schrijf-tijd. Toch denk ik dat de afgelopen weken mij misschien wel een voordeel hebben gegeven wat dat betreft. Doordat ik al die weken vanuit huis heb gewerkt, hebben de jongens ook geleerd dat mama niet altijd beschikbaar is. En raad eens; ze hebben het overleefd 😉 , haha.

De komende twee weken dat het vakantie is, kan ik dus ook echt wel even tijd om te schrijven inplannen. Normaal heb ik het gevoel dat ik er 24/7 voor ze moet zijn, maar nu besef ik dat ik er ook voor ze kan zijn, maar misschien wel even een uurtje kan schrijven bijvoorbeeld.  Ik ben alleen heel benieuwd of ik mij genoeg kan concentreren op een verhaal als ze om mij heen aan het spelen zijn. Een blog schrijven lukt wel, maar ik heb mijn twijfels over het herschrijven van mijn manuscript. Maar daar heb ik anders die avonduren voor.

Schrijven inplannen

Ik zal mijn Purpuz Planner de komende weken vooral inzetten voor schrijftijd. Toen ik jouw brief las, moest ik erg lachen om het stukje ‘een geweldige planning in elkaar flansen’. Dat lachen was, omdat ik mijzelf erg herken in het stukje wat je daarover schreef. Ik ben ook een kei in het maken van een planning, maar in de praktijk heb ik er af en toe net zoveel moeite mee als jij hebt, om mij aan die geweldige planning te houden. Zelfs als ik hem helemaal niet zo vol plan en het dus prima haalbaar moet zijn, merk ik ook dat ik vaak word opgeslokt door het dagelijkse leven.

Schrijfdoel van de vakantie: mijzelf tijd gunnen om aan mijn manuscript te werken. Ik ben benieuwd.

Lekker lezen

Wat ik deze vakantie nog meer van plan ben, is lekker te lezen. Begin dit jaar had ik mijzelf voorgenomen om 20 boeken te gaan lezen voor de Hebban Reading Challenge. Ik vond 20 boeken in 2020 wel mooi klinken. Vorig jaar heb ik niet zoveel gelezen als ik zou willen en dat vond ik erg jammer. Eén van mijn vele hobby’s is lezen. Daar kan ik echt van genieten! Dat is dan ook één van de redenen dat ik het schrijven ook zo leuk vind. Ik hoop dat anderen net zo van mijn boeken gaan genieten (als ze er eenmaal zijn) als dat ik van lezen kan genieten. Deze vakantie wil ik mijzelf ook echt tijd gunnen om te lezen.

Wat ben ik nu aan het lezen

Dat lekker lezen lukt tot nu toe prima. Ik heb van mijn lieve vriendin Bernice Berkleef haar nieuwste boek gekregen; een ontzettend leuke verrassing. Momenteel zit ‘ik’ op Java, middenin een geweldig avontuur waarvan ik heel nieuwsgierig ben hoe het afloopt. Ik denk dat ik daar binnen nu en een paar dagen wel achter ben 😉 . Op de foto bij deze brief kun je zien welk boek het is. Tot nu toe is het een echte aanrader.

Mijn nieuwe project

Jij vroeg aan het einde van je brief of ik misschien iets wilde vertellen over mijn nieuwste project. Het heeft inderdaad niks met schrijven te maken, maar het is wel weer wat creatiefs. Ik heb sinds een half jaar een nieuwe hobby en dat is “resin art” maken. Ik maak allerlei kleurrijke creaties met epoxy giethars en gebruik daarbij gekleurde inkt en soms glitters. Dat geeft samen echt de mooiste resultaten, al zeg ik het zelf. Toen mijn voorraad gemaakte dingen het huis begon over te nemen, bedacht ik mij dat ik wel eens kon gaan proberen wat te verkopen. Dat vond mijn man ook wel een goed idee, HAHA.

Op dit moment ben ik druk bezig mijn eigen Etsy Shop, “Sandy’s Color Creations”, te vullen. Ik wil hem vanaf 1 mei echt gaan openen. En dan is het afwachten! Ik vind het heel leuk wat ik maak, maar het is natuurlijk nog maar de vraag of mensen het willen kopen. Vandaar dus afwachten. Wel kan ik zeggen dat ik mijn eerste “color creation” al verkocht heb. Dus wie weet…

P.s. Op de foto bij deze brief zie je een sleutelhanger. Dat is één van mijn creaties. Zo heb je een beetje een beeld van wat ik maak.

Genoeg over mij

Ik ben benieuwd waar jij nu mee bezig bent. In je vorige brief vertelde je al dat je bezig was met een nieuw verhaal voor weer een nieuwe schrijfwedstrijd. Ook ben ik nieuwsgierig of je al iets gehoord hebt van de vorige. Maar misschien is dat nog een beetje vroeg. Succes met het schrijven van je nieuwe verhaal!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Super leuke brief weer. Op Sandy’s website kun je meer over haar en haar verhalen, blogs lezen. Klik hier!

 

 

 

 

Hoe alles opeens anders kan zijn

hoe alles anders kan zijn

Hey Sandy,

Je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen dat je brief ‘te laat’ was. Al hebben we elkaar nog nooit gezien, ik heb door ons briefavontuur het gevoel je wel een beetje te kennen. Je bent iemand die zich graag houdt aan gemaakte afspraken. Al bijna een jaar schrijven we elkaar, bijna wekelijks, brieven over onze schrijfavonturen. Dit doen we allebei met veel enthousiasme en passie. Schrijven verbindt ons en bezig zijn met het vinden van een geschikte uitgever ook 😉

Nu zijn andere dingen belangrijker

De afgelopen weken veranderde de inhoud van ons briefverkeer een beetje. Logisch, natuurlijk. We leven nu eenmaal in een onzekere, moeilijke tijd, waarin alles er anders uitziet dan normaal. Het is dan ook bijna onmogelijk om niet over de crisis te schrijven.

Een paar weken geleden kwam het Coronavirus voor jou wel héél dichtbij. In je vorige brief schreef je dat je op 1 april te horen kreeg dat je moeder besmet was met het COVID-19 virus. En ja, dan staat je wereld opeens even stil, omdat je niet weet hoe dit zal verlopen. Een spannende tijd brak aan, een tijd waarin je zo graag fysiek bij je moeder wilde zijn, maar niet kón zijn. Dat is hartverscheurend.

Gelukkig is het goed afgelopen

Al is je moeder nog niet helemaal hersteld, ze is aan de beterende hand en dat is positief! Wat fijn dat het de goede kant opgaat. En het zal haar nog de nodige tijd gaan kosten om weer fit en energiek te zijn. Het komt goed!

Toen je merkte dat het beter ging met je moeder, ontstond er in je hoofd meer ruimte voor andere dingen en dat is logisch. Als er iets heftigs in je leven gebeurt, gaat de focus helemaal daar naartoe. Dan heb je al je energie en kracht nodig om ervoor te zorgen dat je deze crisis te lijf kunt gaan. Nu de ergste strijd geleverd is, kun je je aandacht weer op iets anders richten.

Zin om te schrijven

In je hoofd ontstaat ruimte om weer bezig te zijn met je manuscript. Je hebt zin om het te herlezen en aan te passen. Een heel goed teken!
Zelf heb ik ook gemerkt dat ik afgelopen weken meer bezig ben geweest met het managen van het thuis zijn en digitaal thuisonderwijs van de kinderen. De aandacht werd opgeslokt door het zorgen voor en werd afgeleid van mijn schrijfactiviteiten.

Je hebt een plan gemaakt hoe je je schrijftijd opnieuw kunt indelen. Het is belangrijk om er tijd voor in te roosteren en het niet te laten afhangen van inspiratie. Ik ben van het impulsieve schrijven. Soms heb ik geen idee hoe een verhaal verder moet en dan stel ik het dus liever even uit. Dat heeft natuurlijk geen zin.

Geen woorden maar daden

Ik weet dat ik dingen gewoon moet doen. Het maken van een goede planning is 1 ding, maar het uitvoeren ervan is een tweede. Ik kan een geweldige planning in elkaar flansen met een heleboel taken erin, die ik graag gedaan wil hebben in een week.

In de praktijk komt het echter op neer dat ik vaak verzand in andere dingen die ik op dat moment belangrijker vind. Er komt nu eenmaal vaak iets anders op mijn pad wat ik dan vervolgens voorrang geef. Zeker nu ik veel meer rekening moet houden met de kinderen en hun activiteiten. Mijn eigen plannen schieten er dan nogal eens bij in.

Het mooie weer van de afgelopen weken is ook iets waardoor ik me laat afleiden. Ik ben gewoon iemand die zich beter kan concentreren als het buiten koud en guur is. Dan voel ik me lekker comfortabel in mijn eigen cocon. Heerlijk!

Mijn schrijfwedstrijd

Nu de deadline van 27 april akelig dichtbij komt, begint de noodzaak van het afronden van mijn verhaal op te spelen. Opeens lukt het me wel om die laatste scenes uit te werken en te schrijven. Misschien vind ik het ook gewoon lastig om het verhaal af te maken. De laatste schrijfmeters wil ik nog wel eens afraffelen. Dat is natuurlijk jammer.

Maar, GOED NIEUWS! Het verhaal is zo goed als af en ik moet de laatste puntjes op de ‘i’ zetten. Een aantal proeflezers gaan me van commentaar voorzien en ik lees het verhaal zelf ook nog eens kritisch na op fouten en onvolkomenheden.

Winst zou te gek zijn!

Je schrijft al dat het super gaaf zou zijn om de wedstrijd te winnen. Dat vind ik ook. Spannend is het zeker. Weet je wat het is? Al zou ik niet in aanmerking komen voor publicatie en dus winst, dan nog ben ik succesvol. Tenslotte heb ik weer een mooi en spannend verhaal geschreven, waar ik erg tevreden over ben en trots op ben.

Ieder verhaal dat ik schrijf, brengt me een stapje verder. Ik ontwikkel me als schrijfster en leer veel van deze wedstrijden. Door mee te doen, weet ik steeds beter wie ik ben als schrijver en welke stijl het beste bij me past. Dat wist ik al, maar het wordt alleen maar bevestigd hierdoor.

Hoe nu verder?

Ik begin deze week weer aan een nieuw verhaal voor een andere schrijfwedstrijd. En als ik een beetje tijd over heb, kan ik misschien ook weer werken aan het editen van mijn manuscript over Donovan. Dat heeft de laatste tijd geen aandacht meer gekregen en dat vind ik jammer.

Ik hoop dat het met je moeder steeds beter gaat en dat ze over een tijdje weer helemaal de oude is. Wens haar maar veel beterschap en sterkte toe.

Oh ja,

Ik ben heel benieuwd naar je nieuwste project (al heeft dat niet met schrijven te maken 😉 ).
Misschien wil je me daar wat meer over vertellen?

Voor nu een fijne week en ik ben weer benieuwd naar jouw brief.

 

Liefs Ellen

En dan staat de wereld opeens even stil…

 de wereld staat stil

Hoi Ellen,

Daar ben ik weer met een nieuwe brief. Een weekje later dan de bedoeling, maar ik ben er weer. Hoe het komt dat ik iets later ben dan gepland, lees je in mijn nieuwe brief.

Een onzekere tijd

De afgelopen brieven hebben we allebei geschreven over deze tijd waarin we nu leven en welke invloed dat heeft op ons schrijfritme. Alles is opeens anders en daar hebben we echt aan moeten wennen. En als ik eerlijk ben, moet ik er nog steeds aan wennen. Ook vertelden we over wat er in deze periode voor ons het meest belangrijkste is; de gezondheid van onze dierbaren.

En dan staat de wereld opeens even stil…

Dat brengt mij bij de reden van mijn verlate brief. Op 31 maart stond mijn wereld opeens even stil. Datgene waar de hele wereld al maanden mee bezig is, het Coronavirus, komt opeens wel heel dichtbij. Die dag ga ik met mijn moeder naar het ziekenhuis, omdat de dokter het niet vertrouwt. Op 1 april, en nee dat is echt geen grap, komt het bevestigende nieuws dat ze het Coronavirus heeft. En dan staat mijn wereld dus opeens even stil…

Geen ruimte voor andere dingen

In mijn vorige brief schreef ik al dat ik het best een opgave vind om thuiswerken en thuisonderwijs te combineren. Thuiswerken houdt bij mij in dat ik lesgeef vanuit mijn keuken en vandaar probeer mijn leerlingen zoveel mogelijk te helpen. Mijn hoofd (lees: emmertje) zat dus al aardig vol en daar kwam, nu bijna 2 weken geleden, dat schokkende nieuws bij. Het feit dat mijn moeder getroffen was door het virus zorgde ervoor dat er even geen ruimte was voor andere dingen. Gelukkig had, en heeft nog steeds, mijn hele omgeving daar begrip voor.

Nu bijna twee weken later

Gelukkig kan ik zeggen dat het inmiddels alweer beter gaat met mijn moeder. Ze is er nog lang niet en ze zal de komende tijd nodig hebben om meer energie te krijgen en verder te herstellen. Maar het gaat gelukkig de goede kant op.

En dat ze nu niet meer zo ziek is, als twee weken geleden, zorgt ervoor dat er langzaam aan ook weer meer ruimte in mijn hoofd komt. Zo kan ik nu weer deze brief schrijven en betrapte ik mijzelf erop dat ik gisteren opeens aan mijn manuscript zat te denken. Dat laatste is iets waar ik echt helemaal niet mee bezig ben geweest. Ik vind het een goed teken.

Ga ik weer verder werken aan mijn manuscript?

Ik durf te zeggen dat het antwoord “ja” is. Waar ik de afgelopen week vooral ontspanning zocht in één van mijn andere hobby’s waar ik niet zo bij na hoef te denken, denk ik langzaam weer aan schrijven. Mijn andere hobby waar ik mijn hoofd goed bij moet gebruiken. Schrijven is namelijk, zoals jij ook goed weet, niet iets wat je even doet. Ik krijg nu zelfs zin om weer verder te gaan werken aan mijn manuscript.

Hoe ga ik ervoor zorgen dat ik de komende weken meer zal schrijven?

Ik stel mijzelf deze vraag, omdat ik echt graag wil dat dit lukt. De oplossing waar ik nu aan denk is mijn Purpuz Planner. Ik was dit jaar heel goed bezig met het gebruiken van deze fijne planner, totdat we met z’n alles thuis kwamen te zitten. Alles werd anders en dus ook het gebruik van mijn planner. Zoals ik al eerder een keer vertelde, vul ik deze planner altijd op mijn vrije maandag in. Maar doordat ik dan nu druk bezig ben met thuisonderwijs geven, zit dit vaste ritme er even niet in.

Ik denk dat ik mijzelf vanaf deze week een nieuwe ritme aan moet leren. Eén van de eerste dingen die ik ga doen op maandag is het invullen van de planner. En daarbij ga ik mij focussen op het inplannen van “schrijven”. Ik hoop dat het gaat helpen. Ik houd je op de hoogte.

En hoe gaat het nu met jouw schrijven?

Jij vertelde in jouw brief dat je meer tot schrijven bent gekomen, sinds je hebt losgelaten dat je daar weinig tot geen tijd voor had. Bijzonder hoe dat soort dingen gaan. Alsof het feit dat we iets heel graag willen en er krapachtig alles voor willen doen, ons dus eigenlijk belet om het voor elkaar te krijgen. Dat mensen door iets los te laten, pas eigenlijk tegen dingen aanlopen; een relatie, werk en dat soort dingen. Of in jouw geval; je verhaal voor de schrijfwedstrijd. Hoe mooi zou het zijn als het je lukt om je verhaal af te krijgen en op te kunnen sturen? Of misschien zelfs een kans zou maken op de winst? Ik gun het je van harte!

Tot zover dan weer mijn brief aan jou. Nog steeds even anders dan anders, maar voor je het weet hebben we het weer alleen maar over schrijven 😉 …

Liefs, Sandy

Super fijn om te lezen dat het beter gaat met haar moeder en dat er weer ruimte in haar hoofd ontstaat voor schrijven. Wil je meer leuke verhalen of blogs van Sandy lezen? Klik dan hier

 

 

 

 

 

 

Een nieuw schrijfritme vinden

een nieuw schrijfritme vinden

Ha Sandy,

 

Bedankt voor jouw leuke brief. Het is effe wat anders dan filosoferen en brainstormen over alles wat met schrijven te maken heeft. Nou ja, in meer of mindere mate dan.
Ik heb pas over het vinden van een nieuw ritme een blog op mijn site geschreven.

Dromen voorlopig in de ijskast zetten

In jouw vorige brief schreef je over al jouw schrijfdromen en plannen. Ik werd er helemaal vrolijk en enthousiast van. Het is ook zo leuk om te dromen over het uitkomen van je eigen boek. En over alle nieuwe dingen die daarbij horen. We zagen onszelf al in de boekwinkels zitten achter een tafel waarop grote stapels met onze boeken lagen. Boekpresentaties, lezingen en signeersessies en wat al niet. Heerlijk dat vooruitzicht.

Helaas is er in een korte periode veel veranderd en moeten we onze dromen en plannen even ‘on hold’ zetten. Niet uitstellen, maar aanpassen. Zoals jij heel mooi schrijft: het is zaak dat onze geliefden ongeschonden uit deze strijd komen. Daar ligt nu onze prioriteit.

Wat is een normale werkweek?

Jij hebt op maandag en dinsdag je vrije dagen en plant veel schrijfactiviteiten op deze dagen. Bovendien schrijf je ook in de avonden aan je manuscripten. Dat vergt een hoop discipline. Ik vind het super knap dat jij je tijd zo goed kunt indelen en nog tijd overhoudt voor je gezin. Daarbij maak je gebruik van je purpuzplanner. Ik heb enige tijd geleden de plantraining van Structuurjunkie (AKA Cynthia Schultz) gekocht. Ik was daar echt goed mee op weg, maar eerlijk gezegd is daar momenteel de klad ingekomen en heb ik alle planningen losgelaten.

Voor mij ziet een normale werkweek er dan ook altijd anders uit. Soms heb ik in een week een paar leuke koffiedates of andere afspraken en komt er niet veel van schrijven. Als ik bezig ben met een verhaal of het uitwerken van een opdracht kan ik veel gedisciplineerder te werk gaan.
Ik ga altijd maar gevoelsmatig te werk. Juist daarom heb ik mezelf die plantraining cadeau gedaan, omdat ik van die ‘vrijblijvendheid’ af wilde en meer structuur in mijn werkweek wil aanbrengen.

Thuisscholing voor de kids

Toen de scholen dicht gingen, veranderde niet alleen de planning en dagbesteding van de kinderen, maar ook die van mij. Het was echt flink wennen om alles opnieuw vorm te geven. Met een dochter die in haar eindexamenjaar zit, is het allemaal extra spannend, omdat veel dingen nog niet duidelijk zijn. Dat leverde de nodige spanning op in huis. Ze is blij dat de centrale examens niet doorgaan en ze alleen nog zes schoolexamens hoeft te maken.

Onze zoon kan zelfstandig aan zijn taken werken en volgt digitale lessen of maakt zijn huiswerk. De jongste is ook erg zelfstandig en maakt haar schooltaken in een digitale omgeving van Microsoft Teams. Dit werkt eigenlijk heel goed.
Wat ze allemaal erg vervelend vinden is het missen van de sociale contacten met vrienden en klasgenoten. Gelukkig bestaat er zoiets als WhatsApp groepsgesprekken. Een mooie oplossing om toch met elkaar in contact te blijven.

Schrijven ten tijde van corona

Tja, dan is iedereen dus bezig met zijn of haar werk en dan vraag je je misschien af wat ik dan doe?
Eerlijk? Ik ben veel bezig met huishoudelijke taken: opruimen, wassen, strijken, poetsen, een boodschap, enz. Het feit dat iedereen veel meer thuis is, levert een hoop extra werk op.

Waarschijnlijk is het een soort vlucht, omdat ik de rust mis om te schrijven. Wanneer ik alle geluiden van de kinderen om me heen hoor, is het een stuk lastiger om me te concentreren en te verliezen in een verhaal. Als het me wel lukt, dan krijg ik echt wel wat geschreven. Het is alleen veel minder dan normaal. En ik heb er best veel moeite mee om dat te accepteren.

Hoe moet het verder?

Ik weet dat deze werksituatie voorlopig nog aan de orde zal zijn en dus moet ik het wel accepteren. Vorige week werd het me te veel en heb ik flinke huilbuien gehad. Dat heeft me ontzettend opgelucht en ik heb met mezelf afgesproken, dat ik het loslaat. Ik vind het voor nu veel belangrijker dat mijn kinderen deze weken op een goede en fijne manier doorkomen en dan komt mijn schrijfwerk later wel weer.

Dat wil niet zeggen dat ik niets meer schrijf. Integendeel. Nu ik geaccepteerd heb dat de situatie is zoals ie is en ik er niets aan kan veranderen, is er opeens ruimte ontstaan in mijn hoofd.
En kom ik weer toe aan het verder schrijven van mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd Zwarte Sneeuw (dat wordt ook tijd, want 27 april is de deadline).

Respect voor iedereen die thuiswerkt én kinderen heeft

Als ik in jouw brief lees, hoe jij alles moet managen, kan ik alleen maar zeggen dat ik enorm veel respect voor je heb. Voor jou en alle andere thuiswerkers (met kinderen). Het valt namelijk helemaal niet mee om je aandacht te verdelen tussen werk, je gezin en je huishouden en ook nog eens tijd voor jezelf vrij te maken.

Die knop waar je het over hebt om je geen zorgen meer te maken, heb ik helaas ook niet gevonden. Ik probeer gewoon niet alles meer te volgen op social media of op de televisie en radio. Het komt anders teveel binnen en het doet echt iets met me.
Ik kijk nog 1 of 2 keer per dag op Nu.nl voor de laatste ontwikkelingen en als er iets belangrijks is, zoals een persconferentie, kijk ik daar ook naar.

Ik vind het een mooie afsluiter om te zeggen dat iedereen enorm z’n best doet om er iets van te maken. Ik vind het bijvoorbeeld erg mooi dat ik nu opeens veel meer tijd doorbreng met mijn kinderen en dat er niet zoveel gehaast hoeft te worden. Je wordt creatiever met je bezigheden en waardeert bepaalde dingen meer. Maar, ik kijk er echt naar uit dat deze hele crisis straks voorbij is en we allemaal weer ons eigen ding mogen en kunnen doen. Al hoop ik dat sommige dingen blijven… J

Ik wens jou heel veel succes met het vinden van een goede balans tussen werk, gezin en schrijven en ik hoop dat we in deze tijd genoeg inspiratie zullen hebben om te blijven schrijven, want dat is tenslotte toch wat we het liefst doen.

Heel veel liefs,

Ellen

Schrijven in tijden van crisis

Hoi Ellen,

Het is alweer mijn beurt om te schrijven. Wat is er veel gebeurd sinds mijn vorige brief! En dan heb ik het niet over op schrijfgebied, maar in de wereld. Ik hoef je natuurlijk niet uit te leggen dat ik het dan over het coronavirus heb.

Dromen

In mijn vorige brief schreef ik nog uitgebreid over mijn dromen, maar ik kan nu zeggen dat die momenteel niet bovenaan mijn prioriteitenlijstje staan. En dat klinkt misschien een beetje gek, of nou ja, waarschijnlijk niet. Mijn grootste prioriteit is dat iedereen die mij dierbaar is deze onzekere tijd ongeschonden doorkomt. Daarna is er nog genoeg tijd voor dromen…

Schrijftijd indelen in deze coronacrisis

Jij vraagt aan het einde van jouw vorige brief: hoe deel jij je (schrijf)tijd in met deze coronacrisis? Zelf geef je al aan dat je het lastig vindt om je te concentreren met kinderen in huis. En ik herken mij daar helemaal in. Zelf ben ik nog aardig aan het stoeien met mijn (schrijf)tijd.

Een normale werkweek

Even een kijkje in mijn ‘normale’ leven.
Op maandag ben ik vrij. Als ik mijn jongens naar school heb gebracht, pak ik mijn Purpuz Planner erbij en maak een weekplanning. Wat wil ik wanneer doen? Op maandag betekent dat: schrijven. Als het mijn beurt is, schrijf ik mijn brief naar jou. Verder bedenk ik welke blogpost ik nog meer wil plaatsen die week en ga daarmee aan de slag. Dat kan trouwens ook op dinsdag zijn. Ook ben ik nog steeds bezig met mijn schrijfcursus en het herschrijven van mijn manuscript. Veel van die dingen doe ik op maandag en dinsdag; mijn vrije dagen. De andere dagen sta ik voor de klas en kom ik alleen ’s avonds aan schrijven toe. De avonden gebruik ik meestal voor mijn manuscripten.

Zoals je leest, schrijf ik dus vrij veel.

Een thuiswerk – en thuisonderwijsweek

Vorige week was het dan zover; de scholen gingen dicht. Dat betekende voor mij 2 dingen: thuisonderwijs geven aan mijn kinderen en thuiswerken. Ik denk dat de meeste mensen zich daar wel in kunnen herkennen.

In de praktijk betekende het dat ik op maandag al regelmatig contact had met de collega’s die ook groep 7 hebben. Thuiswerken betekent voor mij dat ik het thuisonderwijs van mijn leerlingen moet regelen. Gelukkig is dat iets wat ik samen met mijn duo, en parallelcollega’s, kan doen. Het is heel fijn om in deze spannende tijd, waarin we het wiel aan het uitvinden zijn, even samen te kunnen sparren over dingen.

Ook betekent dit in de praktijk dat ik afgelopen week 5 dagen met mijn werk bezig ben geweest, terwijl ik toch maar 3 dagen werk. En dan zeg ik er voor het gemak maar even niet bij dat wij elkaar als groepen 7 in het weekend ook nog elke dag  gesproken hebben.

Conclusie

De conclusie die je vast al hebt kunnen trekken, is dat ik eigenlijk geen tijd heb gehad om te kunnen schrijven. Na een dag thuiswerken en thuisonderwijs geven ben ik kapot. Mijn oudste kan veel dingen zelfstandig doen, maar mijn jongste zit in groep 1. De opdrachten die hij voor school moet doen, doen we over het algemeen allemaal samen. Het zijn leuke opdrachten waar ik van geniet en waar zelfs mijn oudste soms enthousiast aan mee komt doen. Maar ze zijn ook wel erg intensief en kosten tijd die ik niet in andere dingen kan steken. Het huishouden bijvoorbeeld, hihi. Of in schrijven dus…

Minder schrijven door tijdgebrek?

Buiten het feit om dat ik gewoon minder tijd heb om te schrijven, merk ik ook dat mijn hoofd er niet naar staat. In mijn hoofd spookt de hele tijd dat stomme coronavirus. Het is er als ik wakker word en het is er nog steeds als ik ga slapen. En werk geeft ook geen afleiding, doordat ik alleen maar bezig ben met thuisonderwijs organiseren vanwege, jawel, dat coronavirus. Gek word ik ervan! Waar is dat knopje om dingen mee uit te schakelen? Als je de oplossing weet, houd ik mij aanbevolen…

Heb ik dan helemaal niet geschreven?

Gelukkig kan ik zeggen dat het antwoord op deze vraag ‘jawel’ is. Ik ben bezig met de laatste puntjes op de i met mijn manuscript en ben vooral bezig met kleinere wijzigingen. Afgelopen week is het toch nog 2 keer gelukt om eraan te werken.

Hopelijk vind ik voor mijzelf een modus waarin het werkt. Waarin ik de tijd voor thuiswerken, thuisonderwijs en schrijven kan managen. Het is alleen maar logisch dat ik, en met mij zovelen, eraan moet wennen. Het zal deze week geheid alweer makkelijk worden, dat kan niet anders.

En anders houd ik mijzelf vast aan de tekst die ik zelf in de groepsapp met ouders van de klas van mijn oudste zoon zette vanmorgen: Iedereen doet zijn best! En meer dan je best kun je niet doen 😉

Tot zover mijn brief! Ik ben benieuwd naar jouw antwoord volgende week.

Liefs, Sandy

Tja, het zijn onzekere tijden, waarin we met z’n allen een nieuw ritme moeten zien te vinden.
Gelukkig kun je allerlei leuke en spannende verhalen, blogs en boekrecensies lezen op Sandy’s website.

 

 

 

Grootse dromen

 grootse dromen

Ha Sandy,

 

Wat een leuke brief vol dromen. Ik heb, net als altijd, weer genoten van jouw brief. Met een glimlach om mijn mond las ik over jouw dromen en ambities. Ik herkende mezelf in je brief.

Dromen over de toekomst

Zo’n opdracht, waarin je gevraagd wordt om je dromen voor de toekomst op te schrijven, is erg leuk. Als je dingen opschrijft, worden ze namelijk concreet. Concrete plannen zijn ‘makkelijker’ te realiseren. Het wil zeker niet zeggen dat alles wat je opschrijft uitkomt, maar het kan wel de eerste stap er naartoe zijn.

Het lijkt me overigens een super leuke opdracht om vrijelijk te fantaseren en dromen over je toekomst als schrijver. De uitkomst van jouw opdracht: waar droom je over? verbaasde me niets, maar dat moge duidelijk zijn, haha. Het uitgeven van een eigen (kinder)boek is natuurlijk een gewéldige droom. Ik hoop van harte dat jouw droom mag uitkomen.

Je droom verwezenlijken

Je schrijft zelf al dat je droom, helaas, nog niet is uitgekomen. Het goede nieuws is dat je manuscript klaar is om te worden uitgegeven. Je hebt er maanden hard aan gewerkt en bent nu zo ver dat je het de wijde wereld durft in te sturen.

Daarmee heb je al een stap gezet in de richting naar het uitkomen van je droom. Ik denk dat velen niet verder komen dan fantaseren over het schrijven en uitgeven van een eigen boek en er vervolgens niet aan beginnen. Omdat ze bang zijn, bang voor teleurstelling, afwijzing, kritiek, maar misschien ook wel bang voor succes. Klinkt raar, hè?

Ik weet wel dat de reis er naartoe voor mij al succesvol is en dat mijn droom dus al verwezenlijkt wordt. Jezelf blindstaren op iets wat onbereikbaar lijkt, vind ik frustrerend. Je kunt niet in voren blij zijn met iets waarover je droomt. Genieten van het moment en alle  successen, groot of klein, vieren. Dat is mijn motto!

Uitkijken naar andere mogelijkheden

Mocht het niet lukken met het vinden van een uitgever zijn er natuurlijk altijd alternatieven te bedenken. Je hebt het bijvoorbeeld over uitgeven in eigen beheer. Ik denk dat dat een goede optie kan zijn. Alhoewel dat een hoop werk met zich meebrengt.

Je hebt gelijk als je zegt dat ouders vaak de boeken voor hun kinderen uitkiezen en dat het niet uitmaakt of ze die in de boekwinkels zien liggen of dat ze op Facebook, Instagram of je website voorbij zien komen. Het gaat er uiteindelijk om dat het boek gezien wordt. In dit digitale tijdperk zijn wat dat betreft de mogelijkheden eindeloos.

Aangaan van uitdagingen

Als je ervoor zou kiezen om je verhaal in eigen beheer uit te geven, komt er een hoop op je af. Je zult je moeten verdiepen in alle stappen die gezet moeten worden. Jezelf goed inlezen, laten informeren, op onderzoek uitgaan, en noem maar op. Een heleboel zaken waarmee je rekening dient te houden.

Het is een uitdaging om uit te zoeken hoe dit alles werkt en het vervolgens goed in de markt te zetten en ervoor zorgen dat mensen je product zien én kopen!

Wat nou als dromen wél uitkomen?

Een mooie vraag die uitnodigt om eens goed over na te denken. Tja, je fantaseert erover en je hoopt dat je droom uitkomt. Een eigen boek in alle boekwinkels, signeersessies, boekpresentaties, interviews op radio en tv. Kortom: er komt veel op je af als je gepubliceerd wordt.

Ik denk dat het moeilijk is jezelf voor te stellen hoe het echt is. De werkelijkheid is altijd anders dan je fantasie. Dat is niet erg. Je kunt niet anticiperen op wat je denkt dat de werkelijkheid is. Al blijft dromen en fantaseren natuurlijk gewoon heel erg leuk.

Mijn schrijversdroom

In je brief vraag je wat mijn schrijversdroom is. Die van mij verschilt niet veel van de jouwe. Ik hoop ook dat mijn verhalen worden opgemerkt door uitgevers of literair agenten en dat ik ze mag publiceren.

Hoe ik eraan werk? Door zoveel mogelijk deel te nemen aan leuke schrijfwedstrijden hoop ik genoeg ervaring op te doen en uiteraard om er één te winnen. Verder schrijf ik stug door aan mijn young adult fantasyverhaal. Ik heb al een aantal korte verhalen geschreven die de moeite waard zijn om te bundelen.

Net als jij denk ik ook in alternatieven. Zelf boeken uitgeven? In een webshop op mijn site verkopen? Een ludieke pitch verzinnen om de aandacht van uitgevers te trekken? Video’s maken? Ik fantaseer hardop.
Zoals je kunt zien, zijn er genoeg opties om te onderzoeken. Het komt sowieso goed! We gaan ervoor.

Vraag: hoe deel jij je (schrijf)tijd in met deze Coronacrisis? Ik merk dat ik het lastig vind om te concentreren met drie kids die thuis zijn.

Ik kijk uit naar jouw antwoord.

Tot de volgende keer.

 

Liefs Ellen

Mijn droom als schrijfster

 

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Elke keer kijk ik er weer echt naar uit. Dit keer wil ik jou vertellen over mijn droom als schrijfster. Ik denk niet dat het als een echte verrassing komt 😉

Opdracht van mijn schrijfcursus

Ik heb je wel eens verteld over mijn schrijfcursus. Al ruim twee jaar probeer ik deze af te ronden en heel langzaam komt het einde in zicht. Meestal moet ik een verhaal schrijven voor mijn docent, maar heel af en toe is het een andere opdracht. Niet zo lang geleden kreeg ik weer zo’n opdracht. Ik mocht mijn plannen en wensen voor de toekomst opschrijven. Leuk!

Mijn wens voor de toekomst: mijn droom

Ik begon de opdracht met veel enthousiasme en ik kan je vertellen dat ik nog nooit zo snel mijn huiswerk heb gemaakt. Mijn wens voor de toekomst of noem het mijn droom, is natuurlijk mijn eigen boek uitgeven. Het lijkt mij ontzettend leuk om één van de manuscripten waar ik de afgelopen jaren zo hard aan heb gewerkt, in boekvorm te zien.

Als leerkracht weet ik hoe belangrijk lezen is en hoe goed het is als kinderen leesplezier hebben. Dit leesplezier zorgt er namelijk weer voor dat kinderen ook makkelijker begrijpen wat ze lezen, omdat ze simpelweg meer lezen. Het lijkt mij echt geweldig om aan dit leesplezier bij te mogen dragen. Dat ik kinderen in de klas misschien wel in één van mijn boeken zie lezen en zie genieten. Ach ja, laat ik er gelijk meerdere boeken van maken, als ik toch bezig ben. Hihi…

Is mijn droom al een stukje dichterbij?

Ik houd er wel van om mijzelf af en toe een moeilijke vraag te stellen. Het antwoord op deze vraag is ja en nee.

‘Ja’, omdat ik met mijn manuscript nu al zo ver ben dat ik hem dit jaar echt kan gaan opsturen naar uitgeverland en ik durf te zeggen dat ik echt iets goeds in handen heb. Maar ja, dat moeten de uitgevers nog wel met mij eens zijn.

Daarmee kom ik dus ook uit bij ‘nee’. Ik kan namelijk zelf wel tot de conclusie gekomen zijn, dat het verhaal goed en af is, maar daarmee is het nog geen boek. Het einde van mijn droom is dus nog niet in zicht.

Het antwoord kan ook ‘misschien’ zijn. Stel dat ik toch nog steeds geen uitgever kan vinden, dan zijn er altijd nog andere mogelijkheden. Je kunt als schrijver je boek altijd nog gaan uitgeven in eigen beheer. Eigenlijk zag ik dit nooit als een kans voor mij, omdat ik kinderboeken schrijf en ik had in mijn hoofd dat kinderen een boek echt moeten zien liggen in een winkel. Maar, is dat ook zo?

Een boek uitkiezen

Ik was laatst met iemand in gesprek over het uitgeven in eigen beheer en toen noemde ik bovenstaande theorie, maar diegene bracht mij aan het denken. Kinderboeken worden namelijk echt niet alleen maar gekocht doordat een kind het in een winkel ziet liggen en het gewoon moet hebben. Natuurlijk mogen mijn kinderen ook af en toe een boek uitkiezen in de winkel, tijdens bijvoorbeeld de Kinderboekenweek, maar meestal koop ik het boek zelf.

Mijn oudste vindt het gelukkig erg leuk om te lezen (mijn schrijfster/juf-hartje maakt een sprongetje, hihi) en regelmatig heeft hij een nieuw boek nodig. Vaak halen we een boek uit de bibliotheek, maar af en toe kopen we er ook eentje. Als moeder, juf en schrijfster probeer ik op de hoogte te blijven van nieuwe kinderboeken. Op Facebook zit ik in een heel leuke groep en zie regelmatig leuke boeken langskomen. Die onthoud ik dan en een aantal heb ik dus ook gekocht. Momenteel is hij helemaal fan van de Julius Zebra-serie.

Conclusie: kinderen lezen (denk ik tenminste) regelmatig boeken, omdat ouders die uitkiezen.

Uitgeven in eigen beheer als back-up droom?

Deze conclusie geeft mij als kinderboekenschrijfster mogelijkheden. Als ouders regelmatig de boeken kiezen, doen ze dat ook omdat ze daar veel over hebben gehoord. Dat geeft mij kansen; ook eventueel in eigen beheer. Het gaat er op dat moment namelijk helemaal niet meer om of de kinderen het boek in de winkel zien liggen. Als de ouders maar weten dat het bestaat en er goede verhalen over horen. Een aankoop in de boekwinkel of online is dan zo gemaakt.

Het uitgeven in eigen beheer als back-up droom heb ik dus nog niet echt opgegeven. Toch hoop ik natuurlijk dat er een enthousiaste uitgever is die mijn boek wil uitgeven. Want wie wil dat nou niet?

Wat nou als mijn droom uitkomt?

Denk jij daar wel eens over na? Natuurlijk hebben we allemaal onze dromen en kunnen we er niet op wachten dat ze uitkomen. Maar wat nou als die droom ook écht uitkomt en niet een droom blijft? Dat is weer iets om over na te denken. In mijn geval zou het betekenen dat mijn verhaal wordt uitgegeven, waarna er een heel nieuwe wereld voor mij zou opengaan. Zo ben ik natuurlijk altijd al op ontdekkingsreis door schrijversland, maar dan ga ik waarschijnlijk op andere plekken komen. Dus eigenlijk zou je kunnen zeggen dat mijn ontdekkingsreis alleen maar interessanter zal worden. Ik ben benieuwd! Kom maar op…

Wat is jouw droom?

Maar goed, zover ben ik nog niet. Maar wie weet… En jij? Wat is jouw droom als schrijfster? Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Genoten van Sandy’s brief? Nieuwsgierig naar meer verhalen en blogs? Neem eens een kijkje op haar site. Klik hier! Leuk!

Herschrijven van een tweede manuscript

manuscript herschrijven

Ha Sandy,

 

Het is zeker leuk om te schrijven over schrijven, want daarom zijn we ook begonnen met onze briefwisseling. Al vind ik het net zo leuk om ook over andere dingen te schrijven, hoor. Omdat we elkaar nu al bijna een jaar ‘kennen’ is het fijn om ook andere dingen van elkaar te weten. Het helpt om elkaar te steunen en helpen tijdens het schrijfproces.

Kinderen leren schrijven

Ik had al verwacht, dat jij moest lachen om het ‘en toen, en toen’-verhaal. Het is voor leerkrachten erg herkenbaar. Zoals je schrijft; kinderen weten natuurlijk helemaal niet hoe ze een verhaal moeten opbouwen. Dat is een vaardigheid die ze moeten leren, net als rekenen en lezen.

Misschien mag er in het onderwijs meer nadruk liggen op schrijfvaardigheid, zodat het leesplezier verhoogd wordt. Ik denk namelijk dat deze twee nauw samenhangen. Tegenwoordig is lezen een bezigheid, die kinderen steeds minder uitvoeren. Waarom zouden ze ook? Alles is flitsend en binnen een druk of swipe binnen handbereik.

Schrijven is te leren

Zoals kinderen kunnen leren lezen, rekenen en schrijven, kunnen volwassenen ook (beter) leren schrijven en deze vaardigheid perfectioneren. Alhoewel het nooit perfect zal zijn. Schrijven is bovendien een subjectief iets, tenminste in mijn ogen. De een houdt van bloemrijk taalgebruik, terwijl de ander liever to the point schrijft.

Zelf ben ik een schrijver, die houdt van ‘makkelijk en prettig’ taalgebruik, niet te hoogdravend of literair. Waarmee ik niet bedoel dat mijn verhalen ‘simpel’ zijn, maar wel toegankelijk. Dat is misschien een beter woord: toegankelijk. Lezen moet laagdrempelig zijn, zodat meer mensen het leuk (gaan) vinden.

Blinde vlek en hoe deze op te lossen

Als je alle schrijfregels goed hebt toegepast, je verhaal meerdere keren gelezen en herschreven hebt, kom je op het punt dat je klaar bent. Nou ja, dat betekent niet dat het verhaal dan af is, maar je kunt niet meer verder. Je ziet namelijk je eigen fouten niet meer. Dat kan ‘m zitten in spelling, zinsopbouw of grammatica, maar ook in plotwendingen, verhaalopbouw en noem maar op.

Jij hebt gelukkig een lieve schrijfvriendin, die je helpt met het lezen en verbeteren van je manuscript. Ik ga ervan uit dat jij daarna weer verder kunt, dankzij de feedback en tips van deze vriendin.
Ik heb een lieve broer, die dat vaak voor me doet. Al is dat bij dit manuscript wel wat lastiger, omdat het een pak is van ruim 300 bladzijden en hij het ook druk heeft met zijn werk en privéleven.

Geduld is een schone zaak

Ik weet één ding en dat is dat je in de schrijfwereld veel geduld moet hebben. Een ware beproeving voor een ongeduldig persoon, maar ik begin het steeds beter te leren.
Schrijven kost tijd, maar editen en redigeren nog veel meer. Steeds opnieuw je verhaal doorlezen, verbeteringen aanbrengen, stukken verwijderen of toevoegen. Daar gaat gewoon veel tijd overheen. Als je dan ook nog te maken hebt met andere mensen, moet je wachten totdat zij je verhaal gelezen/verbeterd hebben. Je wilt hen tenslotte niet opjagen.

Je moet niet denken dat je binnen no time een boek geschreven hebt en dat daarmee de kous af is. Zelfs als het verhaal bedenken en schrijven een piece of cake is, is het vervolg dat zeker niet. Ik denk dat ik daar in het begin veel te licht tegenaan keek. Zeker in mijn opleiding was ik snel tevreden met mijn stukjes en leverde deze meteen in als ik ze klaar had. Ook uit enthousiasme en nieuwsgierigheid: trots op mijn werk en benieuwd naar de reacties van mijn medestudenten.

Mijn manuscript

Je vroeg in je brief hoe het mijn manuscript gaat? Ik kan je zeggen dat het een ontzettend karwei is om alle aanpassingen door te voeren en te verwerken. Nu ik mijn verhaal teruglees, stijgt het schaamrood af en toe naar mijn kaken. Het was niet al te best…

Het idee is zeker goed, maar de manier van schrijven rammelde nogal. Het is dus maar goed, dat ik het een langere periode heb laten rusten en nu, met meer schrijfervaring, weer heb opgepakt. Ik kijk er nu anders naar dan een paar jaar geleden.

Ik heb nu ongeveer 1/3 klaar en heb het einde nog niet geschreven. Haha, klinkt vreemd hè? Een verhaal redigeren, dat nog niet eens af is. Maar blijkbaar werkt dat bij mij. Ik houd me toch vast aan mijn eigen regels en hoop dat het straks een geweldig eind krijgt.

Bedankt voor de boekentips. En uiteraard hoor ik het heel graag, wanneer je een goede tip voor me hebt. Ik houd mijn ogen ook open.

Ik wens je een fijne week en veel succes met je schrijfavonturen. Op naar de volgende brief.

 

Liefs Ellen

 

De kunst van het ‘schrijven’

 kunst van het schrijven

Hoi Ellen,

Ik heb jouw brief weer met veel plezier gelezen. Het is leuk om weer eens echt te schrijven over het ‘schrijven’. Als je snapt wat ik bedoel. Ik brainstorm hierover in mijn brief naar jou gewoon nog even verder.

Regels voor het schrijven van een boek

Jij schrijft in jouw brief dat er regels zijn voor het schrijven. Met daarachter de mooie kanttekening dat je je daar niet altijd aan hoeft te houden. Ik denk dat het inderdaad zo is, dat je de regels niet altijd braaf van A tot Z hoeft te volgen. Wel geeft het structuur, zoals je zelf ook zegt. En bij sommige dingen zit je gewoon vast aan de manier zoals onze Nederlandse taal werkt, maar natuurlijk is er hier en daar ook ruimte voor vrijheid. Ik denk dat deze vrijheid juist zo interessant is voor schrijvers zoals jij en ik.

En toen, en toen…

Ik moest innerlijk hard lachen toen jij het had over de opstellen van kinderen. Die ‘en toen, en toen’ schrijfwijze is zo herkenbaar. Kinderen vinden het heel moeilijk om over iets te schrijven, zoals een vakantie, zonder dat het een opsomming wordt van dingen. En het is ook moeilijk om een verhaal te schrijven. Kinderen moeten de opbouw van een verhaal nog leren. Wij (mijn duocollega en ik) proberen ze in groep 7 te leren om in ieder geval een verhaal op te delen in een inleiding, kern en een slot. Dit geeft de leerlingen al meer houvast. Het begin in het leren schrijven is gemaakt.

Van ‘en toen’ naar een goede opbouw

Net zoals kinderen moeten leren niet een opsomming van dingen te maken in een verhaal, zo moeten beginnende schrijvers dat ook. Ik schreef jou in mijn vorige brief al dat ik in het manuscript waar ik nu in bezig ben eigenlijk alleen maar in het begin een soort flashback heb. Verder omschrijf ik de gebeurtenissen zoals ze gebeuren.

Nou, ik kan je zeggen dat er inmiddels meer flashbacks in staan, haha. Ik ben mijn manuscript namelijk aan het herschrijven en heb er een aantal toegevoegd. Zelf merkte ik dat het meer diepgang geeft in het verhaal. Het zijn nog steeds kleinere flashbacks, maar het helpt mij om de karakters van de personages beter uit te diepen.

Groeien in het schrijven

Schrijven is een ontwikkeling. Dat zeg je goed in jouw brief. De ene is er meer ervaren in en kan het ‘kunstje’ beter dan de ander, maar uitgeleerd ben je nooit. En dat is alleen maar goed ook. Misschien dat je wel alle regels van het schrijfproces weet, maar toepassen is ook nog een kunst. Net als de ontwikkeling volgen van je lezers. In mijn geval zijn dat kinderen en is het dus wel handig dat ik weet hoe de huidige kindertijd eruit ziet.

Je moet, zeker als je voor de moderne lezer schrijft, toch echt meegaan met de tijd. Kinderen in een boek niet met walkietalkies laten praten in de tijd van de mobieltjes. Er zullen zelfs genoeg kinderen zijn die tegenwoordig niet eens meer weten wat een walkietalkie is. Zo zijn er nog genoeg andere voorbeelden te noemen en ik weet dat dit niet alleen bij onderwerpen voor kinderen speelt.

Een verhaal ‘uitsmeren’

Jij schrijft in je brief dat je het nog moeilijk vindt om een verhaal uit te smeren over een langere periode. Ik merk dat ik daar zelf ook last van heb. Misschien komt het doordat ik een avonturenverhaal schrijf en dan gebeuren de dingen ook achter elkaar. Als ik het zou uitsmeren, zou de vaart uit mijn verhaal gaan. Denk ik. Maar ja, zeker weten doe ik het niet. Iets met beginnende schrijfster – check… Ik snap dus heel goed dat je dit lastig vindt en heb dan ook niet echt tips voor je.

Schrijftips

Op de foto bij de brief zie je de schrijfboeken die ik nog op mijn TBR-lijst (To Be Read) heb staan. Misschien dat hier nog wat goede schrijftips in staan. Het middelste boek heb jij natuurlijk ook, maar ik weet niet of je de anderen kent. Mocht ik ultieme tips tegen komen, dan houd ik je uiteraard op de hoogte. 😉

Schrijfvraag

Tot slot heb ik nog een nieuwsgierige schrijfvraag. Hoe ver ben jij met het herschrijven van je manuscript? Ik vind het zo leuk dat we in dezelfde fase zitten en werd gelijk nieuwsgierig. Zelf ben ik bezig met de laatste puntjes op de i, denk ik. Ik merk dat ik het inmiddels al zo vaak gezien heb, dat ik niet veel te verbeteren zie. Niet dat alles goed is hoor, vast bij lange na niet, maar het zegt gewoon dat ik het zelf letterlijk niet meer zie. Gelukkig mag ik het straks opsturen naar mijn lieve schrijfvriendin en wil zij ernaar kijken. Ik gok dat ik daarna wel weer wat te herschrijven heb, haha.

Tot zover weer mijn verhaal. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Hoe doe je dat eigenlijk? Een boek opbouwen

Ha Sandy,

Leuk om weer te brainstormen over een nieuw onderwerp. Een onderwerp waar vele (beginnende) schrijvers mee worstelen en bezig zijn. Het is immers de basis van je verhaal.
Fijn trouwens, dat mijn onderwerpen om over te bloggen bij jou voor nieuwe inspiratie hebben gezorgd. Ik ben intussen al een paar blogs verder en heb deze onderwerpen hierin meegenomen. Toch prettig om input vanuit de lezer te krijgen, haha.

Veel leeservaring is belangrijk voor een schrijver

Ik herkende precies wat je schreef in je brief: ook ik dacht bij het schrijven van mijn eerste boek totaal niet na over de opbouw van mijn boek. Ik begon gewoon met schrijven en zag wel waar het schip strandde. Op goed geluk. Natuurlijk was er een heleboel ‘fout’ aan mijn eerste poging. Alhoewel, wat is ‘fout’.

Al zijn er regels voor schrijven, dat wil niet zeggen dat je je daaraan hoeft te houden. Dichterlijke vrijheid, zeg maar.
Ik ben erg eigenwijs en doe dingen graag op mijn manier. Toch zag ik in dat het beter was om een bepaalde structuur in mijn verhaal te gaan aanbrengen.

Het verhaal in rechte lijn naar de eindstreep

In fictieverhalen is het van belang dat er een degelijke opbouw inzit. Het zou raar zijn, wanneer het verhaal zo door elkaar liep, dat het voor de lezer niet meer te volgen is. Ook hiervoor geldt; je mag best afwijken van gebaande paden, maar het moet wel te volgen zijn. Als een lezer de verhaallijn niet snapt, haakt ie af en geef ‘m eens ongelijk. Ik doe het zelf ook, als een verhaal niet te begrijpen is, stop ik ermee.

Een verhaal dat van A naar Z gaat, zonder obstakels is een saai verhaal. Het lijkt dan meer op een en toen, en toen verhaal. Simpel met veel opsommingen. Niet leuk om te lezen. Denk aan de opstellen van kinderen op de basisschool. Ik las het vaak bij het schrijven van een opstel over de vakantie. Het woordje ‘toen’ kwam zo vaak voor, dat het bijna lachwekkend was. Je kunt het de kinderen niet kwalijk nemen, omdat ze niet weten hoe een verhaal wordt opgebouwd.

Gebruik van flashbacks of een andere volgorde

In het verhaal dat ik nu aan het schrijven ben, lopen twee tijden door elkaar. Ik maak dus regelmatig gebruik van flashbacks. Je hebt gelijk als je schrijft dat het een behoorlijk ingewikkeld karwei is om dit geloofwaardig te maken. Ik moet dan ook flink gaan schaven als het straks helemaal klaar is.

In verhalen waarbij de tijd niet zo van belang is, maakt het inderdaad niet veel uit of je rechtstreeks naar de finish gaat. Voorspelbaarheid kan soms ook heel fijn zijn, omdat je weet dat het uiteindelijk goed afloopt en daar ook naar verlangt. In mijn puberteit heb ik tientallen Bouquetreeks-boekjes gelezen. Ik smulde ervan. Meisje ontmoet jongen, ze worden verliefd, er is een conflict en het dreigt mis te gaan, maar aan het einde komt alles goed. Zwijmel de zwijmel.

Mijn lievelingsopbouw

Goede vraag: wat is mijn lievelingsopbouw? Ik heb daar niet echt over nagedacht, merk ik nu. Ik begin meestal met schrijven, weet zo’n beetje waar ik naartoe wil en de rest gebeurt ‘vanzelf’. In mijn autobiografie is er een chronologische opbouw, in mijn manuscript over de magiër lopen verschillende tijden door elkaar, in mijn moordverhaal is het een verhaal met flashbacks en zo zijn er verschillende opbouwen in verschillende verhalen.

Het is ook afhankelijk van het verhaal dat ik schrijf. Ik schrijf in allerlei genres en daardoor kan ik ook wisselen met opbouw. Juist dat maakt het voor mij spannend en uitdagend. Ik heb gemerkt dat ik niet houd van voorspelbaarheid, omdat ik nogal eens uitgekeken ben op iets. Maar dat heeft meer met mijn ongedurige aard te maken, haha.

Beginnersfouten

Net als jij heb ik zeker te maken met beginnersfouten. Ik vind het ook moeilijk om mezelf als ‘ervaren’ schrijver te zien, want dat ben ik nog lang niet. Ik heb natuurlijk in die paar jaar tijd een heleboel geleerd, maar er is nog steeds veel te leren.

Schrijven blijft een continue ontwikkeling. Ik denk niet dat je als schrijver, maar ook in ieder ander beroep of in je privéleven, ooit bent uitgeleerd. Als je jezelf niet meer uitdaagt, sta je stil in je ontwikkeling en dat lijkt mij niet gezond.

Nu ik bijvoorbeeld mijn manuscript teruglees, zie ik pas hoeveel dingen er niet goed gingen. Dat betekent alleen maar dat ik gegroeid ben. Mooi om te zien.

Aandachtspunten

Ik heb wel gemerkt dat ik in een lang verhaal soms moeite heb om het verhaal uit te smeren over een langere periode. Alles gebeurt vaak in een paar dagen tijd. Daar moet ik zeker aan werken. Mijn verhalen moeten in die zin nog wat meer volwassen worden, rijpen. Dat geeft niet, het is goed om te weten waarop je moet letten tijdens het schrijven.

Dit waren de antwoorden op jouw vragen. Ook hierover is genoeg gespreksstof. Ik ben dan ook benieuwd naar jouw volgende brief.

 

Tot snel.

 

Liefs, Ellen

De opbouw van een boek

opbouw boek

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw brief te lezen! En wat een bruikbare onderwerpen heb je hierin genoemd. De ideeën begonnen bij mij al gelijk te borrelen, hihi. Voor vandaag wilde ik eigenlijk weer eens een nieuw onderwerp aanboren: de opbouw van een boek.

De opbouw van een boek

Als je een boek of verhaal gaat schrijven zijn er natuurlijk een heel aantal dingen waar je van tevoren goed over na moet denken. Eén van die dingen is: de opbouw. Dat is iets waar ik in het begin niet zo bij stil stond, maar wat natuurlijk erg logisch is. Hoeveel boeken had ik al gelezen voordat ik zelf begon te schrijven? Véél! Uit eigen leeservaring weet ik dat elk verhaal anders in elkaar zit. Dus waarom heb ik daar zelf niet over nagedacht toen ik ging schrijven. Ik denk dat het antwoord heel simpel is: ik was nog maar een beginner. Alhoewel ik mij nog vaak een beginner voel, durf ik ook te zeggen dat ik dat allang niet meer ben. Als je 100.000 tot 150.000 woorden verder bent en drie manuscripten rijker, dan mag je jezelf al een klein beetje ervaren noemen, toch?

Het belang van de opbouw van een boek

Mijn eigen leeservaring is dat de opbouw van een boek erg belangrijk is voor het verhaal zelf. Een verhaal wat chronologisch vertelt wordt, ervaar je toch anders dan een verhaal met allemaal flashbacks. Niet alleen de tijd is van belang, maar ook de opbouw van de spanning. Is het één lange rechte weg richting de finish? Of is er een stukje voor het einde al een grote wending, waardoor alles mis lijkt te gaan? Maar uiteindelijk komt het allemaal goed – of niet natuurlijk 😉 .

Opbouw per genre

Ik denk dat de opbouw van een verhaal ook verschillend is, door het genre waarin het geschreven wordt. Denk maar aan die thriller, waarbij de held veilig is, maar de moordenaar toch nog niet dood blijkt te zijn en nog een aanval doet. Het gaat nog even mis. Een goede schrijver laat je tegen het einde twijfelen of dit niet zo’n verhaal is, waarbij de hoofdpersoon misschien wél doodgaat.

Of die chicklit, waarbij de hoofdpersonages eindelijk bij elkaar zijn, maar waarbij er toch altijd iets gebeurt wat ze uit elkaar drijft, voordat het weer goed komt. Zo’n laatste hobbel die nog even overwonnen moet worden. Zeker bij dit genre is het een stukje voorspelbaarheid, omdat je al vrij snel in het verhaal weet wie er bij elkaar eindigen. Chicklit is dan ook een genre waarbij voorspelbaarheid minder erg is.

Opbouw in tijd

Het verhaal kan op verschillende manieren verteld worden. Veel verhalen spelen zich af in het heden, met af en toe een terugblik om een situatie duidelijker te maken of uit te leggen. Ook zijn er verhalen die grote sprongen maken door de tijd. Of verhalen waarbij hele hoofdstukken in een andere tijd afspelen en soms krijg je dan een verhaal in een verhaal. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de reeks van de Zeven Zussen. Hierin volg je de hoofdpersoon, maar in de stukken die zich in een andere tijd afspelen volg je een nieuw personage. Het is een heel andere manier van vertellen.

Een voorkeur hebben voor een opbouw

Heb jij een voorkeur voor de opbouw van een verhaal? Zelf merk ik dat ik niet zozeer een echte voorkeur heb, maar dat ik in het begin wel een bepaalde opbouw hanteerde – namelijk die van rechtstreeks naar de finish. Dat heeft denk ik met een paar dingen te maken.

Ten eerste: met het feit dat ik voor kinderen schrijf. Daarvoor moet je het niet onnodig ingewikkeld maken. Ik maak dus bewust gebruik van enkele flashbacks en niet grote hoofdstukken die zich in een andere tijd afspelen. Alhoewel ik moet zeggen dat ik hier tijdens het schrijven van het laatste manuscript wel mee gespeeld heb, maar dan weer op een andere manier.

Ten tweede:  met het feit dat ik toch nog wel een beetje die beginner ben. Ik ben nog niet handig genoeg met het schrijven in grotere tijdsprongen. Het schrijven van een flashback lukt mij prima, mijn schrijfjuf was daar enorm complimenteus over – glim, glim – maar nu die grotere tijdsprongen nog. Maar daarbij denk ik ook dat je het gewoon moet proberen. Als je het niet probeert, weet je ook niet of je het kan. Er is maar één manier op daar achter te komen.

Leren door het lezen van boeken

Inmiddels weet ik ook dat je heel veel kan leren door het lezen van andermans verhalen. We hoeven dat wiel helemaal niet opnieuw uit te vinden. Gewoon veel blijven lezen. Als we tijdens het lezen ontdekken dat iets heel goed werkt wat betreft de opbouw, dan moeten we dat goed onthouden, ergens noteren desnoods. Maar ook het tegenovergestelde. Dingen die totaal niet werken, waarvan je als lezer denk: wat heeft de schrijver hier nou gedaan, die dingen moet je ook onthouden. Die fouten wil je zelf natuurlijk niet maken.

Jouw opbouw in je verhalen

Ik vroeg het net ook al een beetje. Hoe doe jij dat eigenlijk? Maak jij gebruik van flashbacks of durf jij die grote tijdsprongen al aan? Past dat bij jouw verhaal of juist niet? Het moet natuurlijk wel bij het verhaal passen. En de opbouw van de spanning? Herken jij jezelf in mijn beginnersfout van rechttoe rechtaan? Misschien ben ik wel de enige, haha!

Tot zover mijn brief over de opbouw van een verhaal of boek. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord en waar jij over gaat vertellen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Heb je ook weer genoten van deze brief en wil je nog meer leuke brieven, blogs of boekrecensies lezen? Ga dan naar Sandy’s website en lees snel verder 🙂 Klik hier.

Ik blog, jij blogt, wij bloggen…

Hey Sandy,

 

Ik heb weer genoten van jouw brief en inderdaad, netjes op tijd, haha. Ik heb mezelf aangeleerd om meteen een antwoord terug te schrijven, omdat ik het anders wellicht vergeet.
Ik herken het wel, hoor. Ik ben ook vaak van het laatste nippertje. Het maakt niets uit, want het lange wachten wordt dan altijd beloond.

De blogchallenge

We hebben de blogchallenge er alweer opzitten. Je schreef dat er veel informatie werd gedeeld en iedere dag werd afgesloten met een concrete opdracht. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik in het begin wat enthousiaster was dan de laatste dagen. Misschien lag dat ook aan de onderwerpen, dat kan ook. Ik heb nog genoeg te verbeteren en aan te passen. Gelukkig heb ik alles uitgeprint, zodat ik nu een dik boekwerk heb als naslagwerk. Binnenkort ga ik me er eens in verdiepen. Hoop ik. Herken je dat?

De wondere wereld van het bloggen (zoals jij het zo mooi noemt)

Waar ik tijdens de challenge wel achter ben gekomen, is dat de meeste deelnemers een stuk verder waren met hun blog. Zij hadden bijvoorbeeld al samenwerkingen of verdienden (al dan niet via affiliates) geld met hun blog. Ik kan daarover niet meepraten, want ik werk niet samen en gebruik ook geen affiliate links op mijn website.

Het is voor mij misschien raadzaam om eens na te denken over deze links om te kijken of ik dan wat geld kan verdienen met mijn blog. Al is het mij daar niet om te doen. Ik blog omdat ik het gewoon leuk vind om mijn schrijfavonturen met mensen te delen. In alle opzichten, want schrijven zit verweven in mijn dagelijks leven. Ik geef mensen dus een kijkje in mijn leven.

Het experiment op Facebook

Ik had laatst een ingeving, waarna ik op Facebook een post plaatste. Ik wilde mijn lezer/bezoeker de kans geven om voor input te zorgen. Om onderwerpen of thema’s aan te dragen, waarin zij geïnteresseerd zijn. Om beter aan te sluiten bij hun behoeften.

Nou, ik kan je verklappen, dat dit experiment gigantisch mislukt is, haha! Oké, ik overdrijf een beetje, maar er kwam niet echt de respons, waarop ik gehoopt had.
Enkele mensen namen de moeite om mij een onderwerp te geven, waarover zij graag wilden lezen. Ik weet dat ik met iedere reactie blij moet zijn en dat bén ik ook, maar stiekem hoopte ik op meer reacties. Tot zover mijn experiment.

Welke onderwerpen werden genoemd in de reacties?

Ik kreeg gelukkig wel een aantal fijne reacties, waarin mensen een bepaald thema doorgaven. Dat zijn bijvoorbeeld: blogs over transformeren, persoonlijke groei, minimalistisch leven, reizen uitzoeken in de donkere wintermaanden, beginnersfouten in het schrijfproces, enz. Leuke dingen, waar ik me in kan vinden en waar ik zeker aandacht aan ga besteden. Genoeg inspiratie voor nieuwe blogs.

Onze niche

Terecht zoek je een naam voor onze niche, want ja, hoe noem je het eigenlijk waarover wij bloggen?
Schrijf Bloggers? Klinkt dubbelop. Wat te denken van ‘Alles wat je wilt weten over het schrijfambacht’. Leer hoe je een verhaal opbouwt, hoe je spanning aanbrengt, personages tot leven wekt, een conflict creëert, en meer van dat soort schrijf thema’s.

Ik vind het wel mooi dat je hierover nadenkt. Zelf heb ik ook niet helemaal helder hoe ik mijn blog kan specificeren? Welke term dekt de lading? We zijn immers beginnend schrijvers en nog geen experts. Is het dan waardevol wat wij de lezer brengen? Ik weet zeker van wel. Zelf ben ik ook enorm geïnteresseerd in het proces, de weg er naartoe, de obstakels, de successen. Wie kan dat beter beschrijven dan iemand die er zelf middenin zit?

Contacten met andere bloggers

Na de Blog challenge realiseer ik me dat ik te weinig contact heb met andere Bloggers. Ik leef in mijn eigen bubbel en ben vooral druk om mijn eigen weg te bewandelen. Deels uit onwetendheid, maar ook vanuit een soort koppigheid: ik kan het zelluf!

Ik verdiep me de laatste tijd veel in persoonlijke ontwikkeling en lees graag boeken en literatuur hierover. Wat heel vaak genoemd wordt, is dat je dingen niet alleen moet doen. Samenwerken is het toverwoord. Of: omring jezelf met mensen, die verder zijn dan jij. En juist dat vind ik lastig. Ik maak mezelf klein en denk dat ik geen meerwaarde heb voor Bloggers, die verder zijn. Want, wat heb ik hen te bieden?

Boekrecensies

Ik vind het super leuk om jouw boekrecensies te lezen. Ik heb er een aantal op mijn site staan, maar te weinig. Ik ben geloof ik drukker met schrijven dan met lezen, haha.
Veel lezers/bezoekers zullen dit onderdeel op jouw site erg waarderen, kan ik me voorstellen. Zeker als het mensen zijn, die graag lezen en tips voor leuke, nieuwe boeken zoeken.
Je kunt zelf ook proactief zijn en over dingen bloggen/schrijven, waarnaar mensen zoeken.

Ook hier komt mijn eigenwijsheid om de hoek kijken. Ik volg echt mijn gevoel en schrijf over dingen die op dat moment in mijn hoofd spelen. Ik heb geen jaarplanning, geen schema. Ik geniet daarom ook echt van wat ik schrijf. Het komt vanzelf. Daarom wil ik het ook op die manier blijven doen. Het is puur en echt. Snap je een beetje wat ik bedoel of filosofeer ik te veel?
Ik hoop in ieder geval met mijn blogs mensen te raken of inspireren. Daarvoor doe ik het uiteindelijk.

Ik weet dat er nog veel ongeschreven is en er dus genoeg stof om over te schrijven blijft. Mijn blog is nog lang niet opgedroogd.
Ik vind het ook knap dat Bloggers al jaren iedere week, en soms zelfs dagelijks, blogs plaatsen. Respect!

Zo, mijn brief is weer lang genoeg. Nu mag ik weer een weekje wachten, haha!
Tot snel.

Blogideeën

blogideeen

Hoi Ellen,

Wat grappig om te lezen dat je zo ongeduldig wordt als je op mijn brief wacht en dat bedoel ik niet gemeen hoor. Ik weet echter dat jij erg veel geduld moet hebben, omdat ik mijn brief altijd op tijd, maar op het laatste nippertje opstuur. Toen ik jouw vorige brief las, had ik mij voorgenomen om je deze keer niet zo lang te laten wachten. Is alleen niet echt gelukt, sorry! Iets met de eigenschap van ‘dingen op het laatste moment doen’…

De wondere wereld die bloggen heet

Zoals jij in jouw brief al vertelde, zijn we allebei bezig (geweest – het is nu afgelopen) met een blog challenge. Het leek mij een goede manier om mijn blog de boost te geven die deze challenge beloofde. De afgelopen twee weken hebben we elke dag een artikel gekregen met daarin een heleboel informatie. Ook stond daar elke keer aan het einde een opdracht bij, die met deze info te maken had. Inmiddels heb ik een hoop dingen gelezen en geleerd. En dingen die ik eigenlijk wel al wist, hebben weer even de aandacht gekregen. De komende tijd heb ik nog genoeg te doen en te verbeteren aan mijn website en blogstrategie. Klinkt dat herkenbaar?

Nieuwe onderwerpen om over te bloggen

Ik moest laatst innerlijk grinniken toen ik een post van jou langs zag komen op de social media. Jij vroeg aan mensen welke onderwerpen ze graag zouden zien terugkomen in jouw blogposts. Dat wekte natuurlijk gelijk ook mijn interesse, want ik ben ook altijd op zoek naar inspiratie voor nieuwe blogberichten. Heb je daar eigenlijk nog goede ideeën uit gekregen?

Zelf probeer ik ook mijn ogen en oren open te houden als ik bijvoorbeeld ergens ben. Wie weet welke ideeën er dan in je opkomen… Ik heb zelfs sinds kort een mini-notitieboekje in mijn tas zitten, waar ik dit soort dingen dan ook in kwijt zou kunnen. Tot nu toe is hij trouwens nog verdacht leeg, haha. Ik merk dat ik toch nog steeds veel in mijn telefoon noteer in de app die ik speciaal voor het bloggen erop heb gezet. Ach, het maakt ook eigenlijk niet uit waar het staat. Als ik maar nieuwe ideeën blijf krijgen. Toch?

Dingen waar andere bloggers over bloggen

Sinds ik een website en een blog heb, ben ik ook erg nieuwsgierig naar andere bloggers en de onderwerpen die zij behandelen. Het onderwerp waar wij over bloggen – het schrijfproces – is niet zo’n veel voorkomend onderwerp en dat vind ik wel erg jammer. De bloggers die daar dan wel over bloggen, lees ik graag. Ik heb mijzelf regelmatig afgevraagd, waarom ik zo’n lastig onderwerp heb gekozen, maar kom elke keer weer tot de conclusie dat ik ook echt niet ergens anders over wil bloggen. Er zijn al genoeg mama-bloggers, travel-bloggers, lifestyle-bloggers, enz. Waar er nog niet genoeg van zijn, en ik mijn ogen ook nooit genoeg van kúnnen zijn, zijn… Ja, hoe heten wij eigenlijk… schrijf-bloggers? Klinkt niet logisch, maar je snapt wat ik bedoel. Dat betekent in ieder geval dat er voor ons een speciaal plekje in de bloggerswereld is.

Soms lees ik een blog waarvan ik denk, hé dat is een leuk onderwerp, en dan onthoud ik dat. Niet dat ik dingen overneem of ideeën in wil pikken, maar het kan wel inspiratie geven voor een eigen blogbericht over hetzelfde of eenzelfde soort onderwerp. Zo heb ik een keer een blogpost geschreven waarin ik antwoord gaf op 10 tea topics en daar heb ik hele leuke reacties op gekregen. Dit jaar staat hij nog een keer op de planning, omdat ik het zo leuk vond en in de tussentijd ook weer zoveel leuke nieuwe vragen in mijn theezakjes vond. Wordt vervolgd…

Hoe bedenk jij waarover je wilt bloggen?

Hoe doe jij dat eigenlijk? Waar haal jij je inspiratie vandaan? Buiten natuurlijk de vraag die je onlangs stelde op de social media. Wat ik wel erg slim vond trouwens, hihi. Wie weet geven jouw tips op deze vragen mij wel weer nieuwe ideeën. Niet dat ik om ideeën verlegen zit hoor, gelukkig heb ik nog een heel lijstje te gaan. Als ik echter naar bloggers kijk die al heel wat langer bloggen, kan ik alleen maar bewondering hebben voor het feit dat zij na al die jaren nog steeds nieuwe dingen kunnen verzinnen. Ik kan alleen maar hopen dat dit voor mij ook het geval is.

Boekrecensies

Een onderwerp waar ik graag over blog zijn boeken. Afgelopen jaar heb ik al een aantal boekrecensies op mijn website gezet en mijn plan is om daar dit jaar een heel aantal bij te plaatsen. Het is voor mij een motivatie om boeken te gaan lezen en ik merk dat ik zelf ook op zoek ga naar recensies als ik wil weten of iets een goed boek is. Hopelijk vinden mijn lezers het leuk om deze recensies te lezen en hebben ze er wat aan. Dat laatste is natuurlijk helemaal leuk.

Zo ben ik alweer aan het einde gekomen van mijn brief. Hopelijk vond je het weer leuk om te lezen en is je geduld beloond 😉 …

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

 

Tot zover deze leuke brief van Sandy. Wil je nu eens lezen welke boeken ze gerecenseerd heeft? Neem eens een kijkje op haar website. Klik hier om verder te lezen.

 

 

Let’s do this and create something magical

Hey Sandy,

Zoals iedere keer werd ik ook dit keer erg enthousiast van jouw brief. Als het mijn beurt is om een brief te ontvangen, word ik een beetje ongeduldig en kijk ik regelmatig in mijn inbox om te zien of jouw brief er al is.
Dat geeft precies aan hoe ik geniet van ons schrijfavontuur en uit jouw antwoord leid ik af, dat jij er hetzelfde over denkt.

Goede ideeën om in praktijk te brengen

We hebben inderdaad niet stilgezeten. De kerstvakantie was een uitgelezen moment om iets nieuws te proberen en uit te zoeken. Mijn idee heb ik opgepikt van een kennis uit mijn woonplaats, die dit op Facebook deelde, waarvoor dank…

Het wiel hoeft tenslotte niet iedere keer opnieuw uitgevonden te worden. Het idee om via een glossy magazine onze schrijfperikelen te delen met andere beginnende schrijvers stond jou ook aan. Ik ben meteen het internet opgegaan om naar bruikbare informatie te zoeken en die is er meer dan genoeg te vinden. Het begin van dit magazine is zelfs al gemaakt. Nu de rest nog… J

Elkaar eindelijk in real life ontmoeten

Jouw voorstel om onszelf (digitaal) voor te stellen, zodat toekomstige lezers/schrijvers ons beter leren kennen, vind ik erg goed. Je schrijft dat je op een nieuwe website eerst kijkt wie de persoon erachter is. Dat doe ik ook altijd. Het leest nu eenmaal prettiger, wanneer je een beeld hebt bij de persoon van wie de website is.

Helemaal leuk om een foto van ons samen toe te voegen. Hiervoor zullen we elkaar natuurlijk eerst in real life moeten ontmoeten, anders wordt het photoshoppen en dat is lang niet zo leuk als elkaar in het echt zien. Het lijkt me dan ook een goed plan om die date eens te plannen. Kunnen we meteen brainstormen over onze schrijfhandleiding en eventuele ideeën uitwerken. Dat gaat vast lukken. Ik kijk er in ieder geval naar uit.

Aspecten die worden behandeld in onze schrijfhandleiding

  • Oefeningen om je schrijven op gang te krijgen: je geeft al aan dat dit kan door middel van free writing. Ik vind dit zelf altijd een heerlijke manier om in de schrijfflow te komen. Timer aan, lekker muziekje op, pen op het papier en schrijven maar. Vaak wil ik niet stoppen als de wekker gaat.
    Writing prompts is ook een goede oefening om je schrijfspieren te trainen. Wanneer je al een beginnetje hebt, (een paar woorden, een stukje van een zin, een vraag, een foto, etc.) kun je in ieder geval vooruit. Wat je meestal merkt als je eenmaal begint met schrijven, is dat je vanzelf inspiratie krijgt.
  • Het uitwerken van personages. Hoe pak je dat aan? Welke stappen kun je doorlopen? Een aantal voorbeelden geven ter inspiratie.
  • Lezers plot twists laten verzinnen en uitwerken.
  • En nog veel meer leuke uitdagende, opdrachten.

Zoveel mogelijk informatie verzamelen en delen in onze schrijfhandleiding

Ik denk dat het leuk is om zoveel mogelijk informatie rondom schrijven, redigeren, uitgeven of publiceren en promoten te verzamelen en de lezer op deze manier alles over het schrijfproces te vertellen.

Niet alleen door informatie te geven, maar vooral door de lezer praktisch bezig te laten gaan met opdrachten.
Ik vind het zelf namelijk fijn om tips en/of informatie te verwerken via een opdracht. Zo blijft het beter hangen en oefen je jezelf meteen.
Je schrijft, terecht, dat wij door onze onderwijsachtergrond graag praktisch bezig zijn, omdat we uit ervaring weten wat het effect hiervan is. Dit geldt voor zowel kinderen als volwassenen.

De zoektocht naar een uitgever gaat onverminderd door

Het zou inderdaad te gek zijn, wanneer we beiden onze ervaringen over het vinden van een uitgever kunnen delen met onze lezers. Ook al is dit een ingewikkeld proces en moet je een lange adem hebben, toch kan onze zoektocht ook voor andere schrijvers leerzaam en inspirerend zijn.

In dit nieuwe jaar, dat nog maar net begonnen is, liggen er voor ons genoeg kansen om die uitgever te vinden en de lezer mee te nemen in onze reis. Want ja, we gaan allebei voor die bestseller en we hebben allebei de ambitie om ons boek in de boekhandels te zien liggen, signeersessies bij te wonen en over ons boek te vertellen. Gewéldig vooruitzicht, toch?

Leuke nieuwe uitdagingen en projecten

Op het moment van schrijven is de blog challenge van start gegaan en, net als jij, ben ik heel benieuwd welke inzichten het me oplevert en hoe ik mijn blog beter vindbaar kan maken voor potentiële bezoekers en of ik er zelfs iets mee kan verdienen.

Al geniet ik nu al van ontzettend het bloggen en iedere keer nieuwe content maken, toch zou ik graag meer unieke bezoekers per maand willen ontvangen op mijn website. Datzelfde geldt voor jou. Ik heb nu, na een paar dagen al, een aantal zeer bruikbare tips en mooie inzichten gekregen.
Ik ben benieuwd wat de rest van de challenge ons brengt. Dat komt ongetwijfeld in één van onze volgende brieven terug.
Succes met het volgen van de challenge en dat we er maar veel van op mogen steken.

Een lange weg te gaan, de reis naar het einddoel is mooi!

Je eindigt jouw brief met de zin dat we leuke, uitdagende plannen hebben en dat we een lange, leuke weg te gaan hebben. Daar ben ik het helemaal mee eens. De weg naar het einddoel zal vol obstakels zijn en tegenslagen of teleurstellingen, maar ik heb de afgelopen jaren geleerd dat de weg naar een eindresultaat juist erg mooi is. Onderweg leer je ontzettend veel, stel je bij, pas je plannen aan en kijk je genietend om je heen om al dat moois in je op te nemen. Veel kleine stapjes, maken samen een grote sprong.

Ik ben ervan overtuigd dat onze schrijfhandleiding er hoe dan ook gaat komen, al weten we nu nog niet precies hoe en in welke vorm. Dat is nou net het leuke ervan, alles ligt open en het kan alle kanten op.
Ik heb er zin in.

Ik wens je een fijne week en kijk uit naar jouw nieuwe brief.

 

Liefs Ellen

Ons nieuwste idee

Hoi Ellen,

 

Nieuw jaar, nieuwe kansen. Wat leuk om te lezen in jouw vorige brief dat je het afgelopen jaar veel geleerd hebt van mijn manier en kijk op dingen. Zo heb ik op mijn beurt ook zoveel van jou geleerd! En daar gaan we gewoon mee door het komende jaar.

 

Ons nieuwste idee

 

We hebben natuurlijk niet stil gezeten de eerste twee weken van het jaar, haha. Achter de schermen zijn we druk bezig met plannen voor een schrijfhandleiding. Je schreef er in jouw vorige brief al over. Echt leuk! En sterker nog, de eerste stappen zijn al gezet. Jij hebt zelfs al een opzet gemaakt via een website waarbij je dit heel goed kunt doen. Toen ik het opende kreeg ik al gelijk veel zin en inspiratie.

 

Wat mag niet ontbreken in een schrijfhandleiding?

 

En dan is de eerste stap gezet en liggen alle opties open. Wat mag er echt niet ontbreken? Waar gaan we het allemaal over hebben? Waarin zijn onze lezers (ik ga er voor het gemak even vanuit dat die er straks in volle getalen zijn, hihi) geïnteresseerd?

 

Het idee om onze briefwisseling hiervoor te gebruiken is erg leuk. En misschien dat we een speciale ‘nieuwe’ briefwisseling hiervoor maken gespecialiseerd op datgene wat we willen behandelen. Deze teksten waarin we een soort vraag en antwoord verwerken moeten inderdaad niet te lang zijn. Jij zei het ook al. We moeten ze elke keer afwisselen met één of meerdere opdrachten. Ik ben ervan overtuigd, mede door mijn juffenachtergrond, dan je toch nog steeds het makkelijkst en leukst leert, door gewoon te gaan DOEN!

 

Hoe starten we onze schrijfhandleiding?

 

Het lijkt mij een goed idee om te starten met een kennismaking met ons. Wie zijn wij en waarom gaan we deze schrijfhandleiding maken? Dat maakt het persoonlijker en zo weten de lezers wie er achter ‘het (digitale) papier’ zit. Zelf vind ik dat ook altijd fijn als ik bijvoorbeeld op een website kom. We moeten zeker niet foto’s vergeten erbij te doen. En als we elkaar dan toch eens echt in real life gaan ontmoeten (één van de plannen, toch?), dan moeten we zeker niet vergeten een foto samen te maken.

 

Wat voor opdrachten kunnen we verwerken in onze schrijfhandleiding?

 

We kunnen wat algemene opdrachten ertussen doen om in het schrijfritme te komen of blijven. Daarbij denk ik aan dingen als een schrijfsprint ook wel free writing genoemd. Gewoon een timer zetten en de eerste zoveel minuten alles opschrijven wat in je opkomt. En dat kan ook rond een thema zijn.
Of iets als writing prompts. Dat zijn woorden, (stukje van) een zin of iets van een foto of een vraag waarover je gaat schrijven. Alles om maar inspiratie te kunnen krijgen om te gaan schrijven. Of juist handig als je even geen inspiratie hebt om te beginnen.

 

Daarnaast kunnen we specifieke opdrachten plaatsen. Misschien moeten onze lezers wel een personage uitdenken aan de hand van tips die wij geven. Of we laten ze 10 plot twists bedenken die in een bepaald verhaal kunnen voorkomen. En nog veel meer van dat soort dingen.

 

De weg naar een uitgever

 

Het zou ook super zijn als we hierover iets kunnen vertellen in de schrijfhandleiding. En dan wel vanuit onze eigen ervaring. We zijn hier allebei natuurlijk heel hard mee bezig en het zou heel gaaf zijn als we succesverhalen kunnen vertellen en gebruiken. Ja, je lees het goed – succesverhalen – meervoud. Zowel die van jou als die van mij 😉 …

 

En mochten we nog niet zover zijn, kunnen we natuurlijk wel altijd onze zoektocht naar die ene uitgever gebruiken. Ook dat kan al leerzaam zijn voor ander beginnende schrijvers.

 

Van een voornemen een gewoonte maken

 

Jij vertelde in je vorige brief over een filmpje van Joyce Celine. Die heb ik nog niet bekeken, maar ik heb wel al een kijkje genomen op haar website. Ik ben er nog niet over uit of ik er echt iets mee kan, maar haar website ziet er in ieder geval al inspirerend uit. De moeite waard om verder te kijken.

 

Boost je Blog & Business Challenge

 

Vandaag, 13 januari –het moment van schrijven, is de Boost je Blog & Business Challenge begonnen. Leuk dat je mij hiervoor tipte via Facebook. En leuk om wederom samen aan een challenge mee te doen. Wie weet wat hiervan gaat komen? De vorige keer dat we samen meededen hebben we elkaar leren kennen. Nu gaan we dus hopelijk onze blog ‘boosten’ om het maar zo te zeggen. Ik ben benieuwd. Misschien dat we hier de komende weken nog wel eens op terugkomen in een brief.

 

Verder heb ik mij toevallig ook aangemeld voor een gratis Webinar van Willy Bakker. Dat gaat er vooral over hoe je als ondernemer meer uit Instagram haalt. Niet dat ik nou echt een ondernemer ben, maar wat niet is kan nog komen. En tot die tijd leer ik misschien nog wel tips en trucs hoe ik in ieder geval meer uit Instagram kan halen. En dat laatste kan nooit kwaad, lijkt mij.

 

Conclusie

 

Ik ben alweer aan het einde van mijn brief gekomen. We hebben grootse plannen! En ik heb er zin in! Wel besef ik dat we nog een lange weg te gaan hebben, maar in ieder geval een heel leuke weg.

 

Tot snel weer!

 

Liefs, Sandy

Leuk om op deze manier samen bezig te zijn met dat waar we het meest van houden. Vind je het leuk om meer inspirerende blogs en spannende verhalen van Sandy te lezen? Klik dan even hier.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een nieuw jaar vol met kansen en mogelijkheden

Hey Sandy,

Wat leuk om jouw brief te ontvangen. Inderdaad, de laatste brief van 2019. Op moment van schrijven is het 2 januari 2020 en zijn we beland in een nieuw jaar, waarin alles nog openligt.
Jouw idee om in je brief op een rijtje te zetten wat we allemaal besproken en beschreven hebben, vond ik erg leuk. Zeker als je de hele lijst ziet en kunt terugkijken op een mooi gezamenlijk schrijfavontuur.

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Zo mooi als we het jaar hebben afgesloten met een heleboel gave dingen, zo mooi gaan we het nieuwe jaar beginnen. Een nieuw jaar, dus nieuwe kansen en volop ruimte voor het uitwerken van allerlei ideeën.

Er zijn nogal wat zaken voorbij gekomen in het afgelopen jaar. We hebben vooral veel ervaringen gedeeld en tips uitgewisseld over belangrijke schrijverszaken. Ik heb echt veel geleerd van jouw manier en kijk op dingen. Dus dank je wel daarvoor. Ik hoop dat we dit het komende jaar voortzetten.

Ons idee om een schrijvershandleiding voor beginnende schrijvers te maken

Dit idee spookt al een hele tijd door mijn hoofd. Er zijn natuurlijk al meer dan genoeg schrijfgidsen en handboeken te vinden over het schrijfambacht. Je vraagt je af of wij, als onervaren beginnende schrijvers, andere beginnende schrijvers iets te leren hebben. Ik weet wel zeker dat dat het geval is.

Juist omdat wij op schrijversavontuur zijn en tegen dingen aanlopen, zijn wij de aangewezen personen om andere beginnende schrijvers iets over ons avontuur te leren. Wij zijn net sponzen, die alle kennis gretig opzuigen. Gemotiveerd om te leren en daardoor ook in staat anderen iets bij te brengen. Heeft waarschijnlijk te maken met onze onderwijsachtergrond, alhoewel ik niet meer werkzaam ben op school. Andere mensen onderwijzen blijft een dankbaar gegeven.

Wat maakt dat onze schrijvershandleiding erbovenuit steek?

Wij zullen vast niet de enigen zijn die op het idee gekomen zijn om een schrijvershandleiding te maken. Velen zijn ons dan ook voorgegaan (er voor het gemak even van uitgaand dat er daadwerkelijk een handleiding/werkboek komt;-) ).

In mijn gedachten zie ik onze briefwisseling voor ons, met als aanvulling leuke en vooral praktische opdrachten en oefeningen. Geen saaie lappen tekst, maar een kleurig en vrolijk exemplaar met veel ruimte voor de lezer om met ons mee te doen.
Wat vind jij daarvan? Of wat zijn jouw ideeën hierover? Daar ben ik erg benieuwd naar.

2020: een schrijfjaar met nieuwe hoogtepunten

In jouw laatste brief schreef je dat je hoopt in 2020 een uitgever voor jouw kinderboek te vinden. Ik hoop van harte dat je een geschikte uitgever vindt en dat we erover uitgebreid in onze brieven kunnen schrijven. Bovendien zou het een geweldige kans zijn om dit hele proces in geuren en kleuren te beschrijven en te vertalen naar oefeningen voor de lezer.

Natuurlijk hoop ik net als jij een uitgever te vinden voor mijn manuscript dat al een aantal jaar ‘op de digitale plank’ ligt.
Het is de bedoeling dat ik dit weer ga oppakken en eindelijk ga afmaken. Maar eerst door de 330 bladzijden lezen…

Welke doelen kunnen behaald worden?

Ik heb pas op Instagram een fijn filmpje van Joyce Celine gekeken. Het gaat over hoe je van een voornemen een gewoonte kunt maken. Er zijn volgens haar 10 stappen, die je moet doorlopen om dit resultaat te behalen.
Binnenkort (6 januari) start een challenge. Ik twijfel of ik eraan ga deelnemen. Het lijkt me in ieder geval reuze interessant, aangezien ik in het verleden mezelf vaak dingen voornam, die dan uiteindelijk niet werden volgehouden.

Misschien ook iets voor jou? Ik wil mezelf ten doel stellen dat ik iedere dag een bepaalde tijd inplan voor het herlezen en schrijven van mijn manuscript. Nu ik het opschrijf, vind ik dat ik het ook echt moet gaan doen.
Ik merk dat dat een stok achter de deur is. Het uitspreken of opschrijven is net als het aangaan van een commitment. Een beetje net als het ‘Start before you’re ready’ principe.
Herken jij dit?

We gaan voor een topjaar met veel nieuwe schrijfhoogtepunten!

Mijn eerste brief is er één gevuld met hoop en verwachtingen. Ik kijk ernaar uit om er een geweldig (schrijf)jaar van te maken. Een jaar waarin we stappen zullen zetten op schrijfgebied en hopelijk mooie resultaten boeken. We gaan ervoor.
Zoals jij schreef en ik in een vorige brief zei: Just do it!

Ik ben nu al benieuwd naar jouw brief. Leuk, leuk!

 

Liefs,
Ellen

 

 

 

 

Samen op schrijfavontuur

Hoi Ellen,

Ik heb gewoon de eer om de laatste brief van onze briefwisseling te mogen schrijven in 2019. Een jaar waarna we allebei terug kunnen kijken op een heleboel leuke schrijfavonturen, samen en alleen. En ik kan het niet laten om in deze brief even terug te kijken naar de afgelopen maanden.

Het begin van ons schrijfavontuur

We deden allebei mee aan dezelfde online challenge en dat was de eerste keer dat we elkaar tegen kwamen. Jij hebt toen de stoute schoenen aangetrokken en mij een berichtje gestuurd. Ik was daardoor erg verrast, leuk verrast. Eerst hebben we een hele tijd gewoon heen en weer gemaild, maar op een gegeven moment zijn we met onze briefwisseling online begonnen. Iedereen mocht vanaf dat moment met ons meelezen. De gecensureerde versie natuurlijk 😉…

Waarom dan ons gezamenlijke schrijfavontuur?

Zoals de trouwe lezers natuurlijk allang hebben kunnen lezen, zijn wij nog beginnende schrijfsters. We staan aan het begin van ons schrijfavontuur en hebben nog een hoop te ontdekken. Om nog veel beter te kunnen worden in dat waar we zo blij van worden. We zijn ons gezamenlijke schrijfavontuur aangegaan om samen te leren en om anderen ook wat te kunnen leren. Want, alhoewel wij nog aan het begin van onze schrijfcarrière staan, ook wij hebben anderen iets te bieden met de kennis die we in de tussentijd hebben opgedaan. Daar ben ik van overtuigd!

Welke onderwerpen hebben we tijdens ons schrijfavontuur al besproken?

Nou, dat zijn er een heleboel!

– Het begin van onze eigen schrijfavonturen. We hebben allebei verteld waar onze liefde voor schrijven vandaan komt en wat we allemaal al hebben gedaan.

– De schrijfcursussen en -opleidingen die we hebben gedaan of nog mee bezig zijn. Ik vind het tekenend dat we allebei op onze eigen manier heel bewust bezig zijn met leren – het leren schrijven. Het geeft aan dat we echt graag beter willen worden.

– Op zoek naar een uitgever. Jij hebt in het verleden al eerder een boek uitgegeven en bent momenteel druk bezig om die te herschrijven. Ik heb een tweetal manuscripten liggen waar ik graag een uitgever voor vind. We gaan er allebei voor om in 2020 die ene uitgever te vinden. Hoe zei jij dat ook alweer in één van jouw vorige brieven: Just do it!

– Het genre. Allebei hebben we verteld over het genre waarin we graag schrijven en dat we daar ook niet helemaal aan vast zitten. Dat geeft mogelijkheden voor de toekomst…

– Schrijfwedstrijden. We hebben allebei aan diverse schrijfwedstrijden meegedaan. Hoe toevallig was het dat we erachter kwamen dat we meededen aan dezelfde wedstrijd? En nog mooier: hoe leuk was het dat we allebei waren doorgedrongen tot de lijst van verhalen die werden opgenomen in een verhalenbundel? We staan samen in een boek! Dat hadden we allebei aan het begin van 2019 niet durven dromen…

En dit waren alleen nog maar de onderwerpen voor onze zomerstop, hihi…

Waar hebben we het nog meer over gehad?

Na de zomerstop waren we nog lang niet uitgepraat, gelukkig. We hebben het ook nog gehad over:

– Nieuwe schrijfplannen. Na de zomer was het ook de tijd om allebei te gaan kijken naar onze schrijfplannen. Wat hadden we allemaal al gedaan en nog belangrijker; wat wilden we dit jaar nog gaan doen? En dat was zeker niet stilzitten… Volgens mij kunnen we daar allebei een heel aantal dingen van afstrepen. Super!

– Het uitwerken van een idee. Jij vroeg mij een hele goede vraag: hoe werk jij een idee uit? Dat vond ik een hele leuke om te beantwoorden. Zoals ik toen al in mijn brief schreef, ben ik nog maar een beginner en ik doe het op een manier die voor mij werkt. Ik vond het dan ook super leuk om in jouw reactie daarop te lezen dat je vond dat ik hele nuttige tips gaf.

– Het schrijven van een schrijfhandleiding. Jij vertelde in een brief dat je het idee hebt om een soort werkboek of schrijfhandleiding te schrijven. Zo’n leuk idee! Wij zijn inderdaad niet de enige beginnende schrijfsters die het internet afstruinen naar zoveel mogelijk informatie. Het zou fijn zijn als dat ergens gebundeld staat. En jouw idee om daar dan ook schrijfopdrachten bij te doen is erg goed gevonden. In mijn ogen althans…

– Het herschrijven van ons manuscript. Allebei zijn we in die fase dat we onze manuscripten moeten herschrijven. Dat is nou niet gelijk het leukste klusje van een schrijver. We hebben besproken hoe we hiermee omgaan. Het stukje ‘kill your darlings’ blijft altijd lastig…

En onze onderwerpen tijdens de laatste maanden van het jaar

– NaNoWriMo. Ik had als één van mijn doelen dit jaar om in november mee te doen met NaNoWriMo: het schrijven van 50.000 woorden in 30 dagen tijd. Ik vond het heel leuk dat ik jou had aangestoken met mijn idee en dat we deze uitdaging samen zijn aangegaan. Want een uitdaging was het! Maar aan het einde van de maand kon jij zeggen dat je jouw manuscript had herschreven en ik heb een vervolg op die van mij. Missie geslaagd!

– Schrijven voor geld. Zo tegen het einde van het jaar ben ik eens op zoek gegaan naar manieren om geld te kunnen verdienen met schrijven. Niet dat ik daar zelf al echt mee bezig ben, maar het is leuk om te weten wat de eventuele mogelijkheden zijn.

-E-book? Uit het vorige onderwerp is wel een nieuw idee gekomen voor het vervolg van ons schrijfavontuur. Misschien is het inderdaad wel leuk om te kijken waar dit idee ons gaat brengen. Wordt vervolgd…

Een heel avontuur

Als je dit allemaal zo op een rijtje ziet – en dan is het nog niet eens écht alles wat dit jaar langs is gekomen – hebben we toch al een heleboel besproken. En dan is dit nog maar het topje van de schrijfijsberg! Er zijn nog genoeg onderwerpen om samen over te praten in onze briefwisseling.

In 2020 gaan we dan ook vrolijk verder met ons schrijfavontuur. Ik ben benieuwd wat we allemaal nog meer van elkaar en met elkaar kunnen leren. Tot nu toe zijn we er in ieder geval al achter gekomen dat we een heleboel met elkaar gemeen hebben. Nog meer dan we eerst dachten. En wie weet waar we nog achter gaan komen. Haha!

Op naar een nieuw jaar! Fijne jaarwisseling en tot in 2020!

Liefs, Sandy

Iets nieuws bedenken voor 2020

Hey Sandy,

Inderdaad, we hebben alweer een heleboel leuke, interessante en inspirerende brieven van elkaar mogen ontvangen. Net als jij ben ik ook iedere week blij verrast met de inhoud van deze brieven. Ik hoop dan ook dat we deze briefwisseling nog heel lang mogen volhouden. Daar gaan we voor!

Nieuw onderwerp

Je schrijft dat je steeds op zoek bent naar een nieuw, nog niet aangesneden onderwerp. Helemaal super. Ik vind jouw invalshoeken altijd heel creatief en geniet van de tips die je me geeft. Ik hoop dat dat andersom ook geldt, haha.

Het onderwerp dat je dit keer aansnijdt: 7 manieren om geld te verdienen met schrijven, spreekt me uiteraard erg aan. Nieuwsgierig las ik jouw brief. Ik heb hem zelfs meerdere keren moeten lezen, omdat ik te gretig was J en niet alles meteen oppikte.

Welke manieren spreken mij aan?

In principe ben ik natuurlijk voor alles in, haha. Nee, dat is niet waar. Het één lijkt me leuker en interessanter dan het ander.
Bijvoorbeeld om te werken met affiliate links, dat is iets wat me dan weer niet zo aanspreekt. Jij doet dat wel en ik denk ook echt dat het zeker iets kan zijn, maar het past niet bij mij.

Bloggen daarentegen wel en dat doe ik dus ook. Misschien moet de frequentie zelfs nog omhoog, want zoals ik het begreep, verhoogt dat je zichtbaarheid enorm. Ik weet alleen niet of ik over genoeg gespreksstof beschik om meerdere keren per week te bloggen. Dat is weer een ander verhaal.

Zoeken naar een manier die goed bij je past

Natuurlijk heb ik zelf ook wel eens op internet gesurft op zoek naar manieren om van mijn hobby mijn werk te maken. Ik las dezelfde manieren als die jij in jouw brief beschrijft. Ik vroeg mezelf bij elke manier af of het iets was, wat ik zelf zou willen doen en wat dus goed bij me paste.

De conclusie was dat er best manieren zijn, maar dat al die manieren gewoon veel tijd en geduld vergen. Net zoals bij het vinden van een geschikte uitgever geldt ook hiervoor: de aanhouder wint. Daarvan ben ik nog altijd overtuigd. Dat én een dosis geluk.

Iets van ons samen op de markt brengen

Het idee om een E-book te maken en op de markt te brengen, lijkt me super leuk. Een soort van inspiratie/werkboek voor beginnende schrijvers, met daarin onze ervaringen en tips. Zoiets. Of het iets is waar anderen op zitten te wachten, weet ik niet, maar we kunnen het altijd een kans geven, toch?

Je hebt gelijk als je zegt dat zoiets een beetje redactie behoeft, want het is prettig als een professionele redacteur zijn of haar getrainde oog erover laat schijnen, maar het hoeft niet.
We zijn ook gewoon selfmade women, die dat best kunnen. Ook een beetje in de ‘start before you’re ready’ modus. Of zoals Pippi Langkous zei: “Ik heb het nog nooit gedaan, maar ik denk dat ik het kan”.

Genoeg manieren om als schrijver je geld mee te verdienen

Na het lezen van jouw tips weet ik zeker dat er inderdaad genoeg manieren zijn, waarmee je als schrijver je geld kunt verdienen. Of in ieder geval een leuk extraatje kunt opbouwen. Om echt als schrijver te kunnen rondkomen, moet je toch denken aan een contract bij een uitgever. Of het schrijven van die ene bestseller, die wereldwijd miljoenen keren wordt verkocht en verfilmd.

Tot die tijd blijven we gewoon kei hard werken om onszelf met onze schrijfavonturen en kunsten op de markt te zetten, daarbij in ons achterhoofd houdend dat de aanhouder wint. Bovendien geniet ik veel te veel van het bedenken en schrijven van verhalen.

Succes is iets wat je zelf creëert

Al verdien ik nooit geld met mijn verhalen en kan ik dus als schrijver niet rondkomen, toch blijf ik altijd schrijven en dus schrijver.
Het grootste succes dat ik heb, is dat me dit is overkomen en ik nu doe wat ik het liefst doe. Oké, ik vind het natuurlijk super gaaf, wanneer anderen net zoveel van mijn verhalen genieten als ik doe wanneer ik ze schrijf, maar dat is een bijkomstigheid.

Het klinkt misschien erg afgezaagd en cliché, maar ik meen het wel. Natuurlijk heb ik de wens heb om door te breken als schrijfster en echt mijn geld met schrijven te verdienen.
Soms denk ik er iets is wat me tegenhoudt. Dat ik mezelf niet toesta om voor honderd procent te gaan voor mijn droom. Omdat er ergens een blokkade zit, die me dwarsboomt.

We gaan ervoor

In 2020 kunnen we eens proberen of sommige van deze manieren voor ons werken. Zowel individueel vlak en als schrijversduo. Of hoe we het dan ook noemen…

Je was benieuwd naar mijn gedachten hierover en in mijn brief heb ik je hopelijk antwoord op je vraag gegeven. Natuurlijk zijn er vast nog veel manieren te bedenken, die niet in jouw rijtje staan.
Je kunt niet alles tegelijk en laten we er gewoon eens één of 2 proberen.

“You never knows what happens until you try!”

Misschien kunnen we in de volgende brief eens brainstormen hoe we onze schrijfavonturen aan een breder publiek kunnen tonen. Wat vind jij daarvan?

Voor nu wens ik jou en je gezin heel fijne en gezellige feestdagen en uiteraard een gezond en gelukkig 2020. Dat het een TOP (schrijf)jaar mag worden!

 

Liefs Ellen

 

 

 

 

7x Schrijven voor geld

Hoi Ellen,

Inmiddels hebben we alweer een heleboel leuke en leerzame brieven naar elkaar geschreven en daar geniet ik elke week weer van. Als het mijn beurt is, probeer ik altijd te bedenken waar we het over kunnen hebben. Dit keer heb ik weer een nieuw onderwerp bedacht. Ik denk dat je het wel leuk zal vinden…

Ik heb een droom

Ik heb een droom; een mooie droom. Misschien klinkt hij jou ook wel bekend in de oren… Ik zou graag geld verdienen met mijn grootste hobby, je raadt het vast al, met schrijven. Wat is nou leuker dan van je hobby je ‘beroep’ te kunnen maken? Niet dat ik het juf-zijn gedag wil zeggen hoor… Maar het zou toch gaaf zijn dat mensen je betalen voor je teksten; de woorden die je zorgvuldig hebt gekozen, omdat jij vindt dat ze samen een mooi verhaal vormen. Een mooier compliment kun je denk ik niet krijgen, toch?

Schrijven voor geld

Nu heb ik dan dus die droom: geld verdienen met schrijven. Maar dan kom je gelijk bij een grote hindernis; hoe doe je dat? Alles wat ik momenteel schrijf is vooral voor mij, voor mijn lezers, omdat ik het leuk vind om te doen. Natuurlijk heb ik de hoop dat die ene uitgever (vul maar in…) in mijn manuscript, het manuscript-van-het-jaar ziet, en dat dit een manier is om een zakcentje te verdienen. Maar zover ben ik nu nog niet. Welke mogelijkheden zijn er dan nog meer?

Manieren om te schrijven voor geld

Ik ben eens op internet gedoken, omdat ik nieuwsgierig was hoe andere mensen dit doen. Ik kwam erachter dat er best veel manieren zijn om te schrijven voor geld. Hieronder zal ik er een aantal op een rijtje zetten.

  1. Schrijven op een blog

Hé, dat is mooi, want dat doen we allebei al. Maar hoe kun je daar nu geld mee verdienen? Ik doe daar een poging mee door bepaalde links in mijn blogs te verwerken; affiliate links noem je dat. Als ik bijvoorbeeld een recensie van een boek schrijf, dan plaats ik zo’n link naar een bekende website (je weet wel, die met dat vrolijke, bolle mannetje in zijn blauwe pak). Op die website kun je dan gelijk zien welk boek het is. En mocht je door mijn recensie nieuwsgierig zijn geworden naar het boek en je besluit het te kopen, dan ontvang ik een klein beetje geld. In theorie dan, want in de praktijk heeft mij dit nog niks opgeleverd, haha.

  1. Gesponsorde blogs schrijven

Het betekent eigenlijk dat je niet zomaar een blog schrijft, maar dat je een blog schrijft over bijvoorbeeld een product en dat het bedrijf je daarvoor betaald. Zoiets heb ik nog niet gedaan. Wel heb ik dit jaar de Purpuz Planner mogen uitproberen en om dat te kunnen doen, heb ik er eentje van Purpuz gekregen. Komend jaar mag dit trouwens weer. Hoe leuk is dat! Maar goed, echt betaalde blogs, met geld dus, heb ik nog niet geschreven.

  1. E-book schrijven en verkopen

Ik kwam in mijn zoektocht op internet deze optie tegen. Dat klinkt natuurlijk best makkelijk, maar ik denk dat dit in de praktijk nog niet zo makkelijk is. Door een e-book te maken, heb je natuurlijk niet met een uitgeverij of drukker te maken en kun je alles zelf doen. Maar zonder uitgever heb je natuurlijk ook niemand die even met je meekijkt of alles er goed uitziet. Je mist dan een stukje redactie en dat is toch echt heel belangrijk als je iets schrijft voor een boek, ook al is het een e-book. Of zullen wij samen de stoute schoenen aantrekken en een e-book schrijven over onze schrijfavonturen?

  1. Schrijven voor geld als freelancer

Er zijn genoeg mensen die werken als freelancer. Die zijn dan niet bij een bedrijf in dienst, maar die schrijven teksten in opdracht van bedrijven. En dit kunnen natuurlijk allerlei soorten teksten zijn. Op internet zijn diverse platformen te vinden waarop freelancers gezocht worden of waar je je diensten als freelancer aan kunt bieden. Ik heb hier zelf ook wel eens naar gekeken, maar ik weet niet of dit bij mij past. Zelf vind ik het heerlijk om echte verhalen te kunnen schrijven en op de één of andere manier denk ik niet dat dit is wat de bedrijven zoeken.

  1. Schrijven als freelancer voor een tijdschrift

Hierboven heb ik natuurlijk al wat geschreven over het schrijven als freelancer, maar deze optie wilde ik er toch even uitpikken. Waarom? Misschien omdat ik hier de laatste tijd wel eens vaker over nagedacht heb. Ik heb je al een eerder over mijn schrijfvriendin verteld en zij doet dit ook regelmatig. Naast het schrijven van gewone boeken, kiest zij er af en toe ook voor om een artikel te schrijven in een tijdschrift. Het is een goede manier om even snel een extra zakcentje te verdienen. Haar voordeel is natuurlijk dat ze al bekend is bij het tijdschrift waarvoor ze schrijft. Zelf zouden wij op zoek moeten gaan naar een tijdschrift dat onze artikelen zou willen plaatsen; als we dit echt zouden willen doen natuurlijk, haha.

  1. Artikelen schrijven voor een schrijfsite

Ik heb de afgelopen tijd wel eens vaker gegoogeld, maar deze optie was ik nog niet eerder tegen gekomen. Tot nu. Er zijn bepaalde websites waarop je artikelen kunt plaatsen, over zo’n beetje elk onderwerp wat je maar kunt bedenken. Deze websites gebruiken hun eigen manier van geld verdienen uit reclames en op het moment dat er via jouw artikel geld verdiend wordt, krijg jij daar een percentage van. Wie weet is dat nog eens wat? Mocht je een voorbeeld van zo’n website willen, kijk dan bij www.infonu.nl en nee, dit is geen reclame 😉

  1. Meedoen aan schrijfwedstrijden

Als laatste optie heb ik er eentje gekozen die we allebei leuk vinden: meedoen met schrijfwedstrijden. Behalve dat het natuurlijk gewoon heel leuk is en een goede schrijfuitdaging kan zijn, is het ook een manier om geld te verdienen. Dan moet je natuurlijk wel meedoen met de wedstrijden waarbij dat als prijs genoemd wordt. Meestal zijn er andere prijzen te verdienen; zoals je verhaal in een verhalenbundel, publicatie op een website of een boekenpakket. Maar soms wordt er ook een geldbedrag als prijs beloofd.

En alle andere opties

Natuurlijk zijn dit maar een paar voorbeelden van manieren om te schrijven voor geld. Het leek mij leuk om ze even op een rijtje te zetten. Er zijn daarnaast nog veel en veel meer andere manieren.

Hoe zit dat met jou? Heb jij hier wel eens over nagedacht? Welke manier zou jou wel wat lijken? Ik ben stiekem wel een beetje nieuwsgierig. Zoals altijd, haha…

Tot snel maar weer!

Liefs, Sandy

Vond je het ook weer zo’n leuke brief vol tips en wil je meer over Sandy en haar ontdekkingsreis door schrijversland lezen? Kijk dan hier!

 

Mijn plannen voor het nieuwe jaar

waarom meedoen aan schrijfwedstrijden zo leuk is

Hey Sandy,

Wat was het weer leuk om jouw brief te lezen. Ik ben iedere keer benieuwd naar jouw verhalen.
In jouw brief schreef je dat je jouw doel van de NaNoWriMo niet behaald hebt, maar dat je van de 50.000 woorden er toch zo’n 35.000 op papier kreeg.

Zeer bruikbare tips

Wat een goed lijstje met aandachtspunten voor de volgende NaNoWriMo. Jij hebt het heel wat professioneler aangepakt dan ik. Zo heb ik de cursus gevolgd die ik je als tip had gegeven, maar omdat ik mijn eigen verhaal ging herschrijven, hoefde ik me niet in mijn personages te verdiepen of andere voorbereidingen te doen.

Volgend jaar, in 2020, wil ik opnieuw meedoen aan deze schrijfuitdaging en kijken of ik het dan haal. Dan hoeft mijn manuscript niet nóg een keer te worden herschreven, tenminste daar ga ik vanuit. Ik kan dan een compleet nieuwe start maken met een, nu nog onbekend, nieuw verhaal.

Welke lessen neem ik mee naar 2020?

  • Meedoen met de preptober om mezelf optimaal voor te bereiden. Goede tip J
  • Een planning maken en me eraan houden. Dat zal niet meevallen, vrees ik.
  • Gebruik maken van free writing. Jij benoemt het als schrijfsprints. Om in een bepaalde tijdspanne zoveel mogelijk te schrijven wat in je opkomt.
  • Een vaste schrijfplek heb ik en hopelijk in het najaar van 2020 een geheel nieuwe schrijfplek. Het is afwachten of de verbouwing doorgaat, maar als dat zo is, krijg ik een geweldige eigen schrijfplek, waar ik me kan afsluiten van alles en iedereen 😉

Geduld opbrengen om niet meteen je manuscript te herschrijven

Het lijkt me inderdaad verstandig om niet meteen door te werken aan het verhaal dat je nu voor je hebt liggen. Hoor mij, ik kan het meestal niet eens opbrengen om mijn verhaal een dag te laten bezinken, haha.

Ik weet goed dat het slim is om wat tijd te laten tussen de eerste opzet en het perfectioneren van je verhaal, zodat je meer afstand creëert en daardoor beter ziet wat er verbeterd kan worden. Vaak ben ik zelf zo enthousiast dat ik niet zie wat er anders kan. Na een paar dagen of soms zelfs weken lukt dat wel.

Hopen op de geschikte uitgever

Natuurlijk duim ik met je mee. Ik vind het super spannend en hoop van harte dat de door jou met zorg uitgekozen uitgever, net zo enthousiast wordt van je verhaal. Wat zou dat fantastisch zijn. Je bent al een hele tijd bezig om een uitgever voor je manuscript te vinden. Een mooiere afsluiting van dit jaar (als je het voor 2020 opstuurt natuurlijk) kun je niet wensen.

In één van onze vorige brieven schreef ik al dat je een lange adem moet hebben. Ik hou me altijd vast aan de gedachte dat J.K. Rowling maar liefst twaalf afwijzingen kreeg, voordat een uitgever het aandurfde haar manuscript uit te geven. Dat geeft de burger moed, toch?

Nieuwe plannen en (schrijf)doelen

Voor 2019 heb ik een aantal mooie (schrijf)doelen bereikt, waar ik erg trots op ben:
* Publicatie in een tweetal verhalenbundels (in één daarvan staat ook jouw verhaal).
* Het winnen van een schrijfwedstrijd: ik mocht het moordverhaal voor de universiteit van Wageningen schrijven, dat ze volgend schooljaar gaan inzetten voor de module NLT (een bètavak dat 4e jaars VWO studenten kunnen volgen).
* Het afronden van een tweetal specialisaties van mijn opleiding aan de Schrijversacademie
* Het herschrijven van mijn manuscript ‘Er was eens…een juf’.
* Het bouwen van mijn eigen website en starten met bloggen over mijn schrijfavonturen.
* Een leuk schrijfavontuur beginnen met een collega ontdekkingsschrijver.
* Meedoen aan verschillende schrijfwedstrijden: de uitslag van één van deze wedstrijden zal op 7 maart 2020 bekend gemaakt worden. Ik sta op de longlist. Fingers crossed dat mijn verhaal bij de beste 25 hoort.
* En nog veel meer…

Het bijhouden van je eigen website

Net als jij, heb ook ik mijn eigen website gebouwd. Ik schreef er pas een blog over 😉
Je vraagt hoe ik het heb aangepakt. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb besloten om het bouwen van een website niet uit te besteden, maar in eigen hand te houden. Ik wil er zelf dingen op kunnen zetten of afhalen, wanneer mij dat het beste uitkomt. Als je dit door een webdesigner moet laten doen, ben je veel tijd én veel geld kwijt.

Ik ben bovendien erg van het zelluf-doen principe. Iets met de controle houden, of zo? Haha, dat herken je waarschijnlijk wel. We lijken inderdaad meer op elkaar dan we denken.
Iedere week ben ik wel een tijd bezig met het up to date houden van mijn site en zorg ik ervoor dat er nieuw materiaal te lezen is. Heel belangrijk; niet alleen voor Google (om beter vindbaar te zijn), maar ook voor je volgers/lezers.

Mijn tips

Ik heb een programma gekocht bij Rosanne Raubun (Design Your Dream) en kan in een besloten Facebookgroep vragen stellen. Dat is erg handig en ik maak er regelmatig gebruik van. Fijn om niet altijd zelf het wiel uit te vinden.
Het was de investering meer dan waard, wat mij betreft.

Je bent nooit uitgeleerd en moet blijvend investeren om je website zo optimaal mogelijk te houden. Gelukkig vind ik het leuk om ermee bezig te zijn en het resultaat te zien.
Het kost tijd om iets moois op te bouwen en om vindbaar te worden bij je ideale doelgroep. Ook hiervoor geldt dat je een lange adem moet hebben.

In het nieuwe jaar wil ik graag een en ander veranderen aan mijn website. Hoe dat precies wordt, vertel ik je in een andere brief.

Voor nu wil ik je feliciteren met je behaalde doel en het schrijven van een nieuw raamwerk voor een kinderboek. Daar mag je trots op zijn.

In het nieuwe jaar gaan we ervoor dat onze schrijfdromen uitkomen. Let’s do it!

Liefs,
Ellen

 

 

Mijn leven na NaNoWriMo

Hé Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw antwoord op mijn vorige brief te lezen. En ook om te lezen dat dingen zo herkenbaar zijn en dat we soms nog meer op elkaar lijken dan we al dachten, haha. Lees: uitstelgedrag 😉 …  Jij vertelde al een beetje over jouw plannen na NaNoWriMo. In deze brief zal ik wat vertellen over die van mij.

Wat heb ik geleerd van NaNoWriMo?

Voordat ik aan NaNoWriMo begon, had ik er al veel over gelezen en veel tips gezien. Vlak voordat het echt van start ging, heb ik nog die voorbereidende cursus gedaan die ik van jou als tip had gekregen. Die was erg interessant. Toch wist ik dat ik er niet zo goed voorbereid in ben gegaan, als ik echt had gekund. Ik heb bijvoorbeeld niet meegedaan aan Preptober. Dat is een manier om in de maand oktober je zo goed mogelijk voor te bereiden op NaNoWriMo. Sommige dingen leken mij wel erg enthousiast om allemaal van tevoren al te bedenken, maar gaandeweg de maand november heb ik met enige regelmaat teruggedacht aan al die Preptober-berichten die ik op Instagram langs zag komen. Misschien hadden die mensen het toch iets beter voor elkaar…

Ik heb dus geleerd dat het goed is, en vooral makkelijk tijdens NaNoWriMo, om je zo goed mogelijk voor te bereiden. Bij die goede voorbereiding zit bijvoorbeeld ook het maken van een schema met daarop dagen wanneer je wel en niet van plan bent te gaan schrijven en waar je alvast wat bufferdagen in kan meenemen.

Wat zal ik de volgende keer anders doen tijdens NaNoWriMo?

Er zijn een heel aantal dingen die ik volgende keer anders zal doen. Sommige dingen wist ik eigenlijk wel, maar deed ik gewoon (nog) niet en andere dingen heb ik gaandeweg geleerd. Hieronder zal ik een lijstje maken.

– Ik ga meedoen met Preptober. Dan heb je namelijk al heel veel uitgedacht over de personages en de omgeving en vooral het laatste heeft mij af en toe veel tijd gekost.

– Ik ga een planning maken voor mijzelf waarin ik aangeef wanneer ik kan schrijven. Zo heb ik een beter beeld van de dagen die ik vol kan gebruiken en vooral ook een overzicht van welke dagen ik waarschijnlijk de wordcount niet ga halen. Daar kan ik dan beter op anticiperen. Ik vermoed dat het prettiger is om vooruit te lopen en niet steeds achter de feiten aan, zoals ik deze maand heb gedaan.

– Ik ga mijzelf tijdens het schrijven opsluiten in een kamer. Op mijn vrije dagen was het geen probleem, maar ik merkte in de avonden en weekenden dat het toch niet fijn is om te schrijven op mijn favoriete schrijfplek, namelijk de heerlijke hoek van mijn hoekbank. En dat wist ik ook wel van tevoren, maar daar zit ik gewoon graag en ik vind dat ook gezelliger. Maar laat dat laatste nou net niet zo handig zijn tijdens NaNoWriMo, haha.

– Ik ga vanaf het begin gelijk gebruik maken van zogenaamde schrijfsprints. Dan ga je in een bepaalde tijd, bijvoorbeeld 20 minuten, alles opschrijven wat in je opkomt over het onderwerp waarover je wilt schrijven. Dat heeft twee voordelen. Het helpt je goed om je wordcount omhoog te krijgen en het helpt om inzicht te krijgen in datgene waarover je wilt schrijven. Jammer genoeg ben ik er pas op 2/3 van de maand mee begonnen. Het heeft mij namelijk met heel veel dingen geholpen als ik weer eens even niet wist hoe ik verder moest of hoe ik mijn personages iets kon laten oplossen/doen/vinden enz.

Als ik deze dingen ga doen, heb ik het vermoeden dat ik een stuk verder moet komen, dan dat ik nu gekomen ben. Hoever is dat? Ik heb nu iets meer dan 35.000 van de in totaal 50.000 woorden geschreven. Daar ben ik totaal niet ontevreden mee, maar voor het oorspronkelijke doel is het niet genoeg.

Wat zijn mijn plannen na NaNoWriMo?

Ondanks dat ik het doel van 50.000 woorden niet heb gehaald, heb ik wel een ander doel van mijzelf gehaald. Namelijk; de eerste versie schrijven van een nieuw kinderboek. Hoe gaaf is dat? Ik kan in ieder geval zeggen dat ik een heel verhaal op het digitale papier heb gezet. Het liefst zou ik daar gelijk verder mee gaan, maar ik wacht er nog even mee. Dat heeft twee redenen.

Ten eerste is het goed dat ik het verhaal even laat rusten voordat ik er over een paar weken weer naar ga kijken. Dan zie ik namelijk gelijk al dingen die anders en beter kunnen. Nu zit ik er nog te dicht bovenop, het is nog te vers.

Ten tweede heb ik het plan om een ander manuscript dit jaar uitgever-klaar te maken, namelijk het verhaal waar mijn NaNoWriMo-verhaal een vervolg op is. Dit eerste verhaal is daar al bijna klaar voor, dus dat zou ik heel leuk vinden. En dan begint daarmee weer die spannende zoektocht naar een uitgever. Ik heb een hele leuke op het oog, waar het volgens mij perfect bij past, dus ik hoop dat zij net zo enthousiast zullen zijn als dat ik ben. Duim je met mij mee?

Grappig trouwens dat we wederom zo’n zelfde doel hebben. Allebei willen we nog dit jaar ons manuscript opsturen naar een uitgever. Nog een flinke klus te gaan en dan afwachten. Wacht maar af, Ellen, 2020 gaat ons jaar worden!

Wat ga ik nog meer doen?

Ik ben de eerste dagen van december bezig geweest met mijn website. Niet dat je daar aan de voorkant veel van ziet, maar ik ben daar weer eens echt ingedoken. Nu ben ik bijvoorbeeld erg aan het stoeien met het vinden van de goede plug-ins om mijn verouderde plug-ins mee te kunnen vervangen. Inmiddels ben ik al een jaar verder met mijn website, maar ik heb nog steeds het idee dat ik ontzettend veel moet leren. Hoe doe jij dat? Heeft iemand jou geholpen met het opzetten van je website of heb je dat net als ik helemaal zelf gedaan? Af en toe zou het fijn zijn als er iemand met verstand van websites bouwen met mij zou kijken. Ken je dat gevoel? Ondertussen stoei ik vrolijk verder 😉

Tot zover weer een brief van mij! Ik ben nu al benieuwd naar jouw reactie.

Tot snel!

Liefs, Sandy

 

Dit was weer zo’n leuke brief van Sandy. Ben je benieuwd naar de verhalen en blogs van Sandy? Neem dan eens een kijkje op haar website. Leuk!

Wat te doen na de NaNoWriMo?

Hey Sandy,

Wat leuk dat we elkaar al een half jaar ‘kennen’ 😉
En dat terwijl we elkaar nog nooit in levende lijve hebben gezien. Wordt tijd dat we elkaar eens in het echt gaan ontmoeten. Dat lijkt me wel een mooie manier om ons jubileum te vieren, haha.

Jouw vorderingen tijdens de nanowrimo

Ik had je blog inderdaad gelezen en gezien dat je momenteel wat achterstand hebt opgelopen. Dapper dat je ondanks deze tegenslag toch stug doorschrijft. Een planning is mooi, maar je moet er ook vanaf kunnen wijken. Het kan een handig hulpmiddel zijn om je aan het schrijven te houden. Je weet in ieder geval dat je de komende weken iets te doen hebt.

Wat je geschreven hebt, klinkt super leuk en spannend. Je verhaal over de avontuurlijke drieling in de Middeleeuwen dat een probleem moet oplossen; doet me meteen aan Kruistocht in Spijkerbroek  van Thea Beckman denken. Ik snap meteen wat je bedoelt; je ideeën en hoe je dit kunt uitvoeren, zodat je verhaal ook klopt. Zeker als je met verschillende tijden werkt, kan dit nogal eens lastig zijn.
Gelukkig ben je creatief genoeg en heb je fantasie genoeg om hiermee aan de slag te gaan en het probleem te tackelen.

Doelen halen of bijstellen?

Door onvoorziene omstandigheden (een ziek kind) heb je je niet aan het doel van 1667 woorden per dag schrijven kunnen houden. Dat is natuurlijk erg vervelend en niet zoals je dat gepland had. Je blijft er zelf vrij rustig en nuchter onder en doet je best om het op een andere manier alsnog te behalen. 2323 woorden per dag klinkt ook gelijk een stuk pittiger, moet ik zeggen.

Het is misschien begrijpelijk dat je denkt; ach, laat maar zitten, het lukt nu toch niet meer. Gelukkig heb je die instelling helemaal niet. Of het je lukt om aan het eind van november die 50.000 woorden te halen of niet, je hebt in ieder geval heel wat meer geschreven dan voordat je aan de NaNoWriMo begon.
Bijstellen kan altijd nog en zorgt wellicht voor een mindere focus. Nu je die 50.000 woorden voor ogen hebt, blijf je geconcentreerder toewerken naar je doel.

Uitstelgedrag

Ik heb zitten grinniken toen ik las dat je last had en hebt van uitstelgedrag. Voor mij helemáál niet herkenbaar 😉
Ik heb hier ook regelmatig last van. Vroeger op de middelbare school was het te gek voor woorden, maar ook nu nog betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik aan het uitstellen ben. Daarentegen kan ik prima vooruit met een deadline. Dat was vroeger al zo. Als ik weet dat iets voor een bepaalde datum klaar moet zijn, dan lukt het me heel goed.

Dit kan komen doordat hetgeen ik wil gaan doen een behoorlijke klus is. Of omdat ik niet precies weet hoe ik het karwei aan moet pakken. Als ik uit mijn comfortzone stap, blijkt uitstelgedrag de kop op te steken, maar waarschijnlijk herken je dat.
Ook bij mij is het uiteindelijk goed gekomen, maar helemaal verdwenen is het uitstellen niet.

Andere doelen stellen

Wat goed dat je jezelf een aantal andere dingen had voorgenomen. Dingen waarvan je wist dat je ze makkelijker kon bereiken. Ik denk dat je aan het eind van de NaNoWriMo een mooie eerste opzet hebt voor een nieuw kinderverhaal. Een kinderboek telt meestal minder bladzijden dan een roman of thriller voor volwassenen, dus dat komt in die zin goed uit.

Ik vind het mooi dat je zo bewust nadenkt over bepaalde dingen die je graag wilt bereiken en daarvoor ook hard werkt.
Het gaat je zeker lukken om een heleboel van de door jouw gestelde doelen te behalen.
Hopelijk ook die 50.000 woorden, maar mocht dat niet zo zijn, is er nog niets aan de hand. Je hebt sowieso een goed conceptverhaal klaar, een aantal lessen van je schrijfcursus en een heleboel woorden in 30 dagen geschreven.

Mijn vorderingen

Ik heb mijn woorden niet ingevoerd in een systeem en zo mijn vorderingen bijgehouden. Komt doordat ik een beetje eigenwijs ben.
Ik wil het graag op mijn manier doen en deze uitdaging (NaNoWriMo) was voor mij dé ideale stok achter de deur om mijn manuscript te herschrijven.

Op dit moment zit ik over de helft van mijn oorspronkelijke manuscript en de maand is ook halverwege. Als ik op deze manier doorga, krijg ik het waarschijnlijk klaar voor 30 november. Het eerste gedeelte was meteen het meest lastige stuk om te herschrijven. Dat komt omdat ik in mijn originele manuscript veel overbodige informatie had staan. Dingen die echt specifiek over mijn werk op school gingen en die alleen mensen, die me kennen, herkennen en begrijpen. Voor een groter publiek was deze tekst niet perse nodig om mijn proces te snappen.
Update: Vandaag (26 november) heb ik mijn manuscript herschreven. Nu opnieuw de hele tekst doorlezen om te kijken of ik nergens fouten heb laten staan. JOEHOE!

Wat gebeurt er na deze dertig dagen?

Ik denk dat ik de NaNoWriMo vooral gebruikt heb om mezelf te ‘dwingen’ aan het herschrijven te gaan en te blijven. Ik wilde voor het einde van 2019 het verbeterde en geredigeerde manuscript opsturen naar Droomvallei uitgeverij.

Ik vrees dat ik na 30 november even in een gat val. Deze hele maand staat namelijk in het teken van schrijfkilometers maken en na 30 dagen is, als het goed is tenminste, deze uitdaging gelukt.
Wat dan? Waarschijnlijk even nagenieten van het harde werken en daarna ga ik het herschrijven weer nakijken. Er blijven altijd foutjes achter. Daar heb ik dan nog een maand de tijd voor, voordat het richting uitgever gaat. En dan ‘fingers crossed’.

Wat ga jij doen na deze uitputtingsslag?
Heb je al andere (schrijf)plannen?

Ik lees het graag in je nieuwe brief. Tot die tijd; blijf volhouden en vooral…doorgaan!

 

Liefs Ellen

Het doel om 50.000 woorden te schrijven

Hoi Ellen,

Het is weer tijd voor een brief van mij. En weet je waar ik net toevallig achter kwam? We zijn inmiddels alweer een half jaar bezig met onze inspirerende briefwisseling. Wel een mini-jubileumpje, toch? 😉 En dan te bedenken dat we elkaar nog steeds niet in ‘real life’ hebben gezien. Best een unieke situatie, haha.

NaNoWriMo

Jij vroeg hoe het met mijn verhaal voor NaNoWriMo gaat en of ik nog een beetje op schema lig. Nou, misschien heb je inmiddels mijn blog daarover gelezen en is dit een beetje dubbelop, maar goed.

Het gaat goed met mijn verhaal. Mijn avontuurlijke drieling is momenteel in de Middeleeuwen, jaja ze kunnen door de tijd reizen, en moeten daar een probleem oplossen. Ik merk tijdens het schrijven wel dat mijn voorbereiding misschien wat te wensen over heeft gelaten. Misschien omdat ik het gewoon voor het eerst doe of misschien dacht ik dat het genoeg was. Of misschien heb ik het mijzelf iets te lastig gemaakt doordat ik in tegenstelling tot deel 1, waar dit verhaal een vervolg op is, niet zomaar van alles kan verzinnen, omdat ik aan een tijdsbeeld vast zit. Ik weet het; het was mijn eigen idee, maar toch… Toch zeg ik wel dat het goed gaat met mijn verhaal. De jongens zitten goed op schema. In tegenstelling tot mijn persoontje, haha.

Achter lopen op schema

Zoals jij zelf ook wel weet, moet je elke dag 1667 woorden schrijven om aan het einde het doel van 50.000 woorden te kunnen halen. Inmiddels heb ik door een kleine kink in de kabel, mijn jongste is de afgelopen week ziek geweest, een heel aantal dagen mijn doel niet kunnen halen. Resultaat: een grote achterstand. Maar ik laat mij koppie nog niet hangen hoor, daarvoor is deze schrijfuitdaging veel te leuk. Wel heb ik uitgerekend dat ik vanaf nu 2323 woorden per dag moet schrijven om alsnog mijn doel te halen. De kans om het te halen is dus wel kleiner geworden, maar ik blijf het gewoon proberen.

Mijn doel kunnen halen zonder NaNoWriMo te halen

Huh? Hoor ik je denken. Hoe zou je nu je doel kunnen halen zonder het doel van 50.000 woorden te halen? Dat kan best hoor. Ik had mijzelf namelijk een aantal doelen gesteld, heel stiekem, en die doelen hadden niet allemaal wat te maken met het aantal woorden.

Ik had mijzelf voorgenomen om:
– een eerste versie te schrijven van een nieuw kinderboek. Gelukkig zijn kinderboeken een heel stuk dunner dan de gemiddelde roman. Als ik dus de 25.000 woorden al zou halen, dan heb ik waarschijnlijk die eerste versie af. En dan zou ik dit eerste doel al hebben behaald.
– een aantal lessen voor mijn schrijfcursus te schrijven. Dit is een doel dat ik nog steeds kan halen.
– de uitdaging van 50.000 woorden aan te gaan. Zolang ik nog steeds (bijna) elke dag mijn uiterste best doe om zoveel mogelijk woorden te schrijven, ben ik nog steeds goed bezig met deze uitdaging.
– de 50.000 woorden te halen. Oké toegegeven, dit doel kan nog best wel eens moeilijk gaan worden. Niet dat ik nu al wil zeggen ‘het is kansloos’, maar de uitdaging is in ieder geval een heel stuk moeilijker dan toen ik eraan begon. Maar wie weet…

Of moet ik mijzelf een nieuw doel stellen?

Door het achterlopen schoot ook de volgende gedachte door mijn hoofd: Zal ik voor mijzelf een nieuw doel stellen? Zal ik het doel op 25.000 woorden zetten?
Toch wil ik dit niet doen. Ik ken mijzelf namelijk wel een beetje. Ik ben iemand die een deadline nodig heeft. Als voorbeeld: afgelopen week moest ik over alle leerlingen in mijn klas een vragenlijst invullen. Daar had ik een week de tijd voor en wanneer heb ik het gedaan? Vrijdagmiddag na school. Dit is één voorbeeld, maar ik kan er veel meer noemen. Uitstelgedrag heet dat, geloof ik. Tegenwoordig komt het in 95% van de gevallen wel goed en red ik het precies op tijd.
Toen ik nog op de middelbare school zat, heeft deze eigenschap mij echter nog wel eens in de problemen gebracht. Je zou kunnen zeggen dat ik er inmiddels beter in ben geworden, haha.

Uitstelgedrag en het doel om NaNoWriMo te halen

Doordat ik weet dat ik goed ben in dingen op het laatste nippertje redden, wil ik het doel van 50.000 woorden voor NaNoWriMo nog helemaal niet opgeven. Wel heb ik in mijn achterhoofd een klein stemmetje dat mij er voor waarschuwt dat ik een achterstand van duizenden woorden echt niet even in de laatste dagen van de maand kan goedmaken. Het enige lichtpuntje is dat 30 november op een zaterdag valt. Lieve familie en vrienden, waarschijnlijk sluit ik mijzelf deze dag op en ben ik niet meer bereikbaar. En in het ergste geval smokkel ik de zondag erachteraan onder het kopje 31 dagen is tenslotte ook nog ‘in een maand’. Haha, we gaan het zien.

Tot zover weer mijn brief. En ik kijk gelijk al uit naar jouw reactie.

Spreek je snel weer!

Liefs, Sandy

 

Wat een leuke, enthousiaste brief weer! Ik ben gelijk in de spreekwoordelijke pen geklommen om een antwoord te schrijven. Dat komt volgende week online. Wil je in de tussentijd nog meer inspirerende blogs en verhalen van Sandy lezen? Klik snel hier!

De nieuwe uitdaging die NaNoWriMo heet

Hey Sandy,

Ja, de drukste tijd van het jaar in schrijversland. Ook ik ben de uitdaging aangegaan om mee te doen aan de NaNoWriMo, maar dan wel op mijn eigen manier.
Natuurlijk kwam het ‘moordverhaal’ er tussendoor en heb ik daar ook veel tijd aan gespendeerd. Het verhaal bedraagt uiteindelijk 10.000 woorden, dus een deel heb ik er al opzitten.

Jouw ervaringen met herschrijven

Je schrijft dat ik goed moet onthouden dat je een beginnend schrijfster bent en dat jouw manier niet dé manier is. Ik weet dat jij en ik allebei nog maar net komen kijken op schrijfgebied, maar ik vind dat dat niet uitmaakt.

Bovendien denk ik dat er géén manier is. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Wat voor de één werkt, hoeft voor de ander absoluut niet prettig en uitvoerbaar te zijn. Iedere schrijver zal zijn of haar eigen methode ontwikkelen. Toch denk ik dat het heel waardevol kan zijn om van andere schrijvers te leren. Al pik je er maar één tip uit die voor jou werkt, dan is dat al winst, ja toch?

Ik was in ieder geval erg blij met jouw brief. Ik heb echt dingen gelezen waarvan ik denk: oh, dat is een goede tip. Die ga ik gebruiken. Dank je wel daarvoor.

Herschrijven is een vak op zich

Ik ben het helemaal met je eens, wanneer je zegt dat je pas ‘op de helft’ bent als je je verhaal ‘af’ hebt. Het herschrijven is een tijdrovend karwei en er kan nog heel veel veranderen aan je manuscript. Zo kun je soms hele hoofdstukken of paragrafen schrappen, omdat ze niet lekker lopen of weinig toevoegen.

Het is ontzettend moeilijk om dingen te schrappen. Je bent tenslotte niet voor niets zo lang bezig geweest met het schrijven. Om het dan alsnog weg te halen, kan soms echt pijn doen. Zoals je zelf al schrijft: Kill your darlings. (NB: een goede tip om geschrapte hoofdstukken of paragrafen te bewaren in een apart document. Misschien kun je er iets nieuws mee maken. Sowieso leuk om het later nog eens te kunnen teruglezen).

Je bent pas klaar als het gedrukt wordt

Terecht schrijf je dat je niet klaar bent, wanneer je je manuscript herschreven hebt. Hoe vaak je het ook leest, je leest iedere keer opnieuw dingen die je wilt aanpassen. Ik weet nog dat ik mijn manuscript wel 20 keer heb gelezen en iedere keer zag ik foutjes of paste ik dingen aan.

Ik denk dat het zo blijft. Hoe vaker je terugleest, hoe meer dingen je ziet en wilt aanpassen. Of je ziet het juist niet en leest over fouten heen, omdat je het al zo vaak hebt gelezen. Dan ben je er een beetje blind voor geworden.

Mijn ervaringen met herschrijven

In je brief vroeg je hoe ik te werk ga?
Eerlijk gezegd heb ik niet echt een manier, geloof ik. Ik doe maar wat, haha. Ik lees het opnieuw door en zie dan vaak dingen die ik beter anders kan doen.
Met korte verhalen is dat niet zo’n probleem, maar met een groot project wel.

Ik ga deze maand een begin maken met het herschrijven van mijn verhaal ‘Er was eens…een juf’. Dat kost tijd, heel veel tijd. Ik moet met een heleboel dingen rekening houden. In mijn hoofd heb ik wel een idee hoe ik wil dat het gaat worden. Nu zal de praktijk uitwijzen of het ook zo zal gaan.

Mezelf afsluiten en gas erop!

Het begin is gemaakt. Ik heb natuurlijk een fijn document ontvangen waar ik dankbaar gebruik van maak. Bomvol tips, op- en aanmerkingen om mee aan de slag te gaan. Toch zal ik zelf aan de bak moeten. Ik ga mijn verhaal anders opzetten en indelen.

Veel dingen die ik in mijn eerste manuscript heb gebruikt, kunnen eruit. Het zijn voorvallen of situaties, die vooral voor mezelf leuk of interessant zijn, maar voor de lezer waarschijnlijk niet veel meerwaarde hebben. Simpelweg omdat ze mij niet kennen of omdat het niet relevant is voor het uiteindelijke verhaal.

Ik merk dat ik het lastig vind om consequent te blijven schrijven. Ik raak afgeleid en zie leuke, nieuwe dingen voorbij komen, waar ik dan ook mee aan de slag ga.
Het liefst zou ik mezelf een tijdje opsluiten met mijn kladblok en pen en alleen maar schrijven. Natuurlijk is dat een beetje onzin, want dat kan ik nu ook doen. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Misschien is het uitstelgedrag, omdat ik het lastig vind wat weg te laten en wat toe te voegen.

Just do it!

Sinds afgelopen maandag (11 november) heb ik een flink begin gemaakt met mijn manuscript. Alles wat ik tot dusver op papier had gezet, heb ik in een document getypt. Nu ga ik verder aan het schaven. Stukjes tekst toevoegen, paragrafen schrappen en de tekst redigeren aan de hand van het document dat ik van Janneke ontvangen heb.

Ik hoop deze en volgende week een heel eind te zijn met het herschrijven.
Wel heb ik gemerkt dat wanneer een en ander een beetje vorm begint te krijgen, ik ook meer lol krijg in het schrijven en schrappen. Dat je al iets van het eindresultaat kunt zien. Het motiveert mij in ieder geval om lekker door te werken.

Het weer speelt ook een rol. Als het buiten donker en somber is, lukt het me veel beter om geconcentreerd aan het werk te zijn én blijven. Dan voel ik me echt in mijn element.
Hoe zit dat bij jou? Is jouw concentratie beter wanneer het slecht weer is? Of maakt het geen verschil wat voor weer het is?

Ik ga snel verder met herschrijven.

Hoe vordert jouw verhaal? Zit je nog op schema? Valt het mee of tegen? Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen…

Geniet van je schrijfavonturen en tot snel.

Liefs Ellen

Het herschrijven van je manuscript: hoe doe je dat eigenlijk?

Hoi Ellen,

Dit keer schrijf ik je een brief in één van de drukste schrijfmaanden van het jaar. We zijn allebei begonnen met de NaNoWriMo en dat naast alle andere schrijfprojecten die we hebben lopen. We hoeven ons in ieder geval niet te vervelen. Dat is duidelijk!

Vorige keren schreven we over de feedback van onze proeflezers en jij vroeg aan mij hoe ik het herschrijven van mijn manuscript aanpak. Ik ga proberen jouw vragen aan mij te beantwoorden. Onthoud alsjeblieft wel goed dat ik maar een beginner ben en dat mijn manier zeker niet dé manier zal zijn. Maar dat weet je wel, haha.

Herschrijven van je manuscript

Ik moet als eerste zeggen dat ik wat gemengde gevoelens heb wat betreft het herschrijven van mijn manuscripten, maar ik heb inmiddels al geleerd dat ik daar niet de enige in ben. Op het moment dat je je verhaal ‘af’ hebt en je de slotwoorden hebt getypt, weet je dat je nog lang niet klaar bent. Dat klinkt voor mensen die niet schrijven misschien een beetje vreemd, maar ik heb zelfs het idee dat je nog niet eens op de helft bent van je ‘boek’. De ene schrijver zal het herschrijven heel leuk vinden om te doen en de ander vindt dat het ergste onderdeel van het schrijven. Ikzelf zit daar een beetje tussenin. Aan de ene kant vind ik het leuk, omdat ik zie dat het verhaal er echt beter van wordt en wie wil dat nou niet, maar aan de andere kant wil ik ook wel met iets nieuws beginnen; ik was tenslotte ‘klaar’…

Hoeveel tijd gebruik ik voor het herschrijven?

Dat is weer zo’n goede vraag van jou. Ik denk namelijk dat het heel erg verschillend is. Zijn het kleine typfouten die je moet verbeteren of moet je je rode lijn in je verhaal aanpassen? Dat laatste betekent namelijk dat elke verandering die je ergens maakt, wel door het hele verhaal consequent moet worden doorgevoerd. Terwijl de typfouten makkelijk en snel te veranderen zijn, maar dan moet je wel weten dat ze er zijn. Al met al ben ik wel een hele tijd bezig met het herschrijven.

Hoe pak ik het herschrijven aan?

Het eerste wat ik doe, is kijken welke dingen ik aan de rode lijn van mijn verhaal wil veranderen. Is er bijvoorbeeld een karaktereigenschap van een personage die ik pas later in het verhaal heb bedacht? Die moet dan ook in het begin naar voren komen. Is de interne motivatie van mijn personage(s) wel goed genoeg? Zo nee, dan moet ik dat versterken en wellicht later in mijn verhaal nog een paar keer duidelijker naar voren laten komen. Dit ben ik momenteel aan het doorvoeren in mijn manuscript. Ja, ja, ik ben nu ook aan het herschrijven. Dat soort dingen doe ik het eerst.

Kill your darlings

Daarna ga ik kijken naar de lengte van de hoofdstukken en de scènes. Zijn die niet te lang? Of zijn ze überhaupt wel nodig om het verhaal te kunnen volgen? Daar komt het bekende ‘schrijven is schrappen’ of ‘kill your darlings’ om de hoek kijken. Ik heb uit mijn eerdere versies complete scènes verwijderd, omdat het op die plek uiteindelijk helemaal niet paste in het verhaal of ik heb ze ingekort, omdat het veel te langdradig was. Gelukkig zie je dat je manuscript daar flink van opknapt, maar soms doet het wel een beetje pijn. De stukken die ik in dat manuscript niet meer vind passen, bewaar ik in een los document. Zo kan ik ze altijd op een ander moment gebruiken als ik zou willen. In de praktijk gebeurt dit waarschijnlijk niet zo vaak, maar het gaat mij om het idee.

Herschrijven op de details

Als ik alles heb gecheckt en veranderd wat hierboven staat, ga ik herschrijven op de details. Dan let ik extra goed op de leestekens en spelling van woorden. Ook de zinsopbouw neem ik dan onder de loep. Dat vergt namelijk een hele andere manier van kijken. Op zo’n moment hoef je die grote lijn helemaal niet meer in de gaten te houden of erop te letten dat je personages wel goed genoeg uit de verf komen. Het is op dat moment het belangrijkste dat alles wat jij letterlijk hebt getypt, wel helemaal correct is. Dit is het laatste wat ik doe tijdens het herschrijven.

Ben je dan klaar?

Dit is niet een vraag van jou, maar eentje die ik erin wil gooien. Wat ik doe als ik klaar ben, is het manuscript even laten liggen (of natuurlijk naar mijn proeflezers sturen). Ik neem er op die manier letterlijk een beetje afstand van. Als je aan het herschrijven bent, zit je er echt met je neus bovenop en dan zie je niet alles meer even goed.

Na een tijdje, en dat zal per schrijver verschillen, pak ik mijn manuscript erbij. Meestal print ik het uit, omdat ik merk dat ik er dan weer hele andere dingen uithaal. En vervolgens lees ik het hele verhaal achter elkaar door. Eventueel schrijf ik verbeteringen in de kantlijn. Deze laatste check is ook fijn om te ervaren of het verhaal wel loopt. Bij het herschrijven ben ik vaak hoofdstuk voor hoofdstuk bezig en nu lees ik het verhaal dan dus achter elkaar door. Voor mij werkt dit heel fijn.

Hoe ga jij om met het herschrijven van je manuscript?

En natuurlijk ben ik ook weer benieuwd hoe jij dit doet. Ik weet dat je tijdens de NaNoWriMo bezig bent met het herschrijven van je boek. Hoe pak je dat aan? Dat is natuurlijk ook weer net een beetje anders, omdat dat verhaal allang gepubliceerd is geweest. Gaat het herschrijven dan ook anders of eigenlijk niet?

Ik hoop weer snel van je te horen! Tot de volgende keer!

Liefs, Sandy

Wederom een heerlijk inspirerende brief van Sandy met veel waardevolle tips. Op haar website kun je nog veel meer leuke en inspirerende verhalen en blogs lezen. De moeite waard! 

Feedback en dan?

Ha Sandy

Op de eerste plaats: bedankt voor je felicitatie! Ik ben heel trots op het feit dat ik mag meewerken aan het maken van lesmateriaal voor VWO4 studenten.
Het gaat een hele uitdaging worden, dat kan ik je vast verklappen.

Jouw proeflezers

Fijn dat je het een goed idee vond om het eens te hebben over het ‘gebruiken’ van proeflezers. Dankzij de tips in jouw brief heb ik een heel goed beeld gekregen van jouw werkwijze. Erg leuk en inspirerend om te lezen hoe jij te werk bent gegaan.

Wat grappig om te lezen dat je aan kinderen uit je klas gevraagd hebt of ze je manuscript wilden lezen en er een eerlijke mening over mochten geven. Dat zal niet makkelijk geweest zijn, althans voor sommige kinderen. Zoals je zelf ook schrijft; kinderen voelen zich ontzettend loyaal naar de leerkracht en zullen dus moeite hebben met het geven van kritiek (mocht dat het geval zijn, natuurlijk).

Tips waar ik zeker iets mee kan

Je schrijft dat het verstandig is om iemand, die objectief is, naar je manuscript te laten kijken. Dat je, na tientallen keren het verhaal gelezen en herschreven te hebben, op een gegeven moment geen fouten meer kunt ontdekken in je tekst. Dat herken ik. Je kunt inderdaad over de kleinste details lezen. Een spellingfout die je zelf niet meer ziet, maar die een ander er meteen uit haalt.

Ook is het belangrijk dat je de juiste mensen voor het lezen van je verhaal vraagt. Je geeft goede en duidelijke voorbeelden. Het klinkt misschien logisch, maar het is zeker een goed advies dat je zeker moet gebruiken.

Belangrijk om goede feedbackvragen te stellen

Ik vond het een super goed idee om, als je volwassenen of kinderen vraagt, je vraagstelling zo aan te passen, dat ze toch kritisch durven te zijn. Alleen dan op een ander gebied. Het is inderdaad zo dat wanneer je een goede bekende vraagt, hij of zij het lastig zou kunnen vinden om kritiek te leveren op je verhaal. Simpelweg omdat diegene je niet wil kwetsen.

Jouw tip is om een andere vraag te stellen, die over het verhaal gaat en waaruit jij vervolgens informatie haalt die je weer kunt gebruiken voor het verbeteren van je verhaal. Heel goede tip!

Hulp (inschakelen) van een professional

Jij hebt het geluk dat je in je vriendenkring een ‘echte’ schrijfster hebt, die weet waar ze het over heeft en die jou dus perfect kan begeleiden in het herschrijven van je manuscript. Daar zou ik ook zeker dankbaar gebruik van maken. Nadeel is misschien dat zij het zelf zo druk heeft met haar eigen schrijfwerk, dat je nog wel eens moet wachten.

Het is uiteraard wel een goede tip om, wil je het echt gedegen aanpakken, hulp in te schakelen van een professional. Natuurlijk is het hierbij wel belangrijk dat je de middelen daarvoor hebt en je moet je ook afvragen of je het er voor over hebt. Aan die hulp hangt namelijk ook een prijskaartje.

Maar zoals bij veel dingen geldt ook hiervoor; je moet bereid zijn te investeren. Zeker als je daadwerkelijk je verhaal een kans wilt geven.

Wat te doen met de feedback van je proeflezers?

Je schrijft, terecht denk ik, dat je kritisch moet kijken naar de feedback van je proeflezers. Het kan soms best lastig zijn, wanneer iemand een stuk uit je verhaal bagger vindt en zegt dat het er beter uit kan. Om een voorbeeld te geven. Toch moet je die feedback niet als vernietigende kritiek zien, maar als een advies. Jij zit namelijk zo in je verhaal, dat voor jou alles wat erin staat vanzelfsprekend en logisch is. Dat hoeft het voor die ander helemaal niet te zijn. Sterker nog; misschien is dat éne stukje tekst helemaal niet logisch en kan het er beter uitgehaald worden.

Niet voor niks vinden je proeflezers er iets van. Jij moet daar je voordeel mee doen. Juist dankzij de tips en opmerkingen van je proeflezers kun je aan de weet komen hoe het verhaal op anderen overkomt. Wat er verbeterd kan worden of wat weggelaten kan worden of moet worden toegevoegd.

Nu mijn ervaringen met proeflezers

Een terechte vraag van jou is hoe het met mij zit: heb ik gebruik gemaakt van proeflezers? Wie zijn dat dan? Waar vind ik ze? Ga ik ze in de toekomst weer vragen en meer vragen, waarop je graag een antwoord wil, haha. Heel goed. Ik ben ook altijd erg nieuwsgierig, omdat ik graag dingen leer en het interessant vind hoe dingen bij anderen werken.

Ik heb bij mijn boek ‘Er was eens…een juf’ zeker gebruik gemaakt van proeflezers. In eerste instantie stond ik er eigenlijk niet eens bij stil dat het ‘proeflezers’ waren. Achteraf is het fijn geweest dat ik hun mening heb gehoord. Daar kon ik zeker wat mee doen.

Hoe ga ik een volgende keer om met proeflezers?

In mijn geval ging het om mensen die dicht bij me stonden. Hun oordeel was dus zeer gekleurd. Al kan ik wel zeggen dat mijn man en mijn broer écht kritisch zijn en ook zeker aanmerkingen hadden.
Mijn broer heeft in dit hele verhaal een grote rol gespeeld en nog steeds. Hij is een fervent boekenlezer en heeft een goed taalgevoel. Bovendien is hij, door het vele lezen, creatief in zijn denken. Dat helpt mij echt vooruit.

Mocht ik een young adult verhaal gaan schrijven, ga ik zeker op zoek naar kinderen in de leeftijd van 12 tot 18 jaar om mijn verhaal aan te laten lezen. Hun oordeel is dan zeker van belang en kan mij helpen hen beter te begrijpen en waar stukken tekst zitten die aangepast kunnen worden.

Zover is het echter nog niet. Ik ben nog wel een tijdje druk met het herschrijven van mijn eerste manuscript en met het schrijven van het moordverhaal.
Als ik klaar ben met herschrijven, mag ik het nogmaals naar de persoon sturen, die voor de Schrijversacademie mijn manuscript heeft gebruikt om te redigeren. Heel lief van haar!

Nu mijn volgende vraag:
Hoe ga je om met het herschrijven van je manuscript? Welke stappen zet je? Hoeveel tijd trek je daarvoor uit? Wat is jouw plan van aanpak? Of heb je niet echt een gestructureerd plan hiervoor?

Het klinkt allemaal simpel: zo, nu ga ik het verhaal ‘even’ herschrijven. Maar de waarheid is, dat dat misschien een nog wel grotere klus is. Tenminste, dat vind ik.
Hoe denk jij daarover? Is het een idee om het daarover te hebben?

Ik ben, zoals altijd, weer benieuwd naar jouw brief.

 

Liefs, Ellen

Proeflezers

Hoi Ellen,

Om te beginnen wil ik je feliciteren met het winnen van een schrijfwedstrijd. Hoe gaaf is dat?! Je mag een verhaal schrijven dat ook echt gebruikt gaat worden als lesmateriaal voor studenten. Een mooier compliment is er haast niet. En in jouw geval, met jouw verleden, vind ik het ook wel wat moois hebben – van lesgeven naar lesmateriaal schrijven.

Proeflezers

In jouw vorige brief gaf je aan dat we misschien wel eens het begrip proeflezers kunnen bespreken. Dat vind ik eigenlijk wel heel erg leuk, want een schrijver kan in mijn ogen niet zonder proeflezers. Zelf kun je namelijk vinden dat iets helemaal geweldig is, maar na zoveel tijd aan je manuscript gewerkt te hebben, ben je zelf niet echt objectief meer. Niet dat je ooit objectief over je werk kunt zijn natuurlijk. Maar ik denk dat je op een gegeven veel last hebt van blinde vlekken. Je ziet dingen gewoonweg niet meer, omdat je er te dicht op zit. En dan heb ik het over zowel inhoud als uitvoering. Zelfs stomme spellingfouten zie ik dan niet meer, terwijl ik best durf te zeggen dat ik aardig kan spellen. Als juf moet ik wel, hihi. Wanneer een proeflezer mij daar dan op wijst, kan ik echt denken: hoe heb ik dat niet gezien?

Hoe vind je proeflezers?

Jij vraagt je af hoe je proeflezers vindt. Dat is een goede vraag. Ik denk dat het afhangt van het onderwerp waarover je schrijft en de doelgroep. Als je een Young Adult verhaal hebt geschreven, dan moet je niet je tachtigjarige buurvrouw vragen om te gaan proeflezen. Als je een verhaal over draken hebt geschreven, moet je niet je neef vragen die graag waargebeurde verhalen leest. Het kan natuurlijk wel, maar deze mensen zullen je niet goed kunnen helpen met de inhoud, omdat ze hun interesses ergens anders hebben liggen.

In mijn geval schrijf ik voor kinderen. Het is dan heel fijn dat er kinderen zijn die mijn verhaal willen lezen, dat is namelijk mijn doelgroep. Maar dat maakt het ook lastig. Ik heb als juf een klas vol potentiële proeflezers, maar die kennen mij natuurlijk. Zijn het dan wel goede proeflezers?

Verder ken ik ook veel mensen met kinderen. Ook dat zouden proeflezers kunnen zijn. De vraagt blijft natuurlijk of het slim is om die te vragen.

Hoe betrouwbaar is het oordeel van je proeflezers?

Het vragen van proeflezers heeft een duidelijk doel: je wilt weten of je een goed manuscript geschreven hebt. Het oordeel van je proeflezers is dus heel belangrijk. Maar de vraag is: hoe betrouwbaar is het? En dat ligt er helemaal aan wie je vraagt. Je kunt iemand vragen, waarvan je weet dat hij of zij positief zal zijn en dat is leuk om te horen, maar echt nuttig is het niet. Je kunt dus beter iemand vragen waarvan je weet dat hij/zij ook kritiek durft te geven. Want laten we eerlijk zijn; geen enkel manuscript is gelijk perfect. Zelfs de beste schrijver zal iets hebben aan een kritische proeflezer.

Bij mij gaf dat al gelijk een probleem. Want ja, ik heb een klas vol proeflezers, maar nee, echt heel eerlijk zullen ze niet durven zijn tegen mij. Het moet wel een heel sterke leerling zijn, die zijn juf durft te vertellen dat het verhaal helemaal niks is. Heel betrouwbaar zal hun oordeel niet zijn. Toch heb ik vorig jaar mijn verhaal wel laten proeflezen door een paar leerlingen die dit graag wilden. Ik heb daarbij alleen een ander doel gesteld. Aan hen heb ik bijvoorbeeld gevraagd wanneer ze erachter kwamen wie de dader was in mijn detectiveverhaal (daar kunnen ze namelijk niks onaardigs mee zeggen, maar het was wel heel handig voor mij om te weten). Met dit soort inhoudelijke vragen, konden ze mij ook helpen.

Feedback van proeflezers

Ik had de mazzel dat ik ook een paar proeflezers had die mij helemaal niet kenden. En die dan dus ook niet het gevoel hadden, dat ze aardig tegen mij moesten zijn. Als het goed is natuurlijk. Van die proeflezers heb ik feedback gekregen waar ik echt wat aan had. Zo mocht het hier en daar best wat spannender. Haha, altijd leuk om te lezen. Ik had namelijk best zitten stoeien met hoe spannend het mag zijn in een kinderboek, maar blijkbaar mag het best enger. Leuk! Alhoewel het er dan wel aan lijkt te liggen waarmee ik het enger maak. Daar waren de meningen over verdeeld.

Gelukkig waren de meningen van mijn proeflezers wel allemaal positief. Misschien heb ik inhoudelijk niet altijd even veel aan de feedback van de kinderen, maar het feit dat ze het een leuk verhaal vonden om te lezen, is natuurlijk al winst. Het is in ieder geval geen bagger, haha.

Ga je het manuscript nog veranderen na het proeflezen?

Dat lijkt mij wel verstandig. Natuurlijk moet je wel kijken of je het eens bent met de feedback. Dingen waarvan jij zelf vindt dat het goed is,  die je met een bepaald doel zo hebt geschreven of waarvan je de mening van de proeflezer niet deelt, die kun je hetzelfde houden. Meningen verschillen nu eenmaal. Wel moet je je afvragen waarom je proeflezers sommige dingen minder goed vinden of anders zouden willen zien. De kans is namelijk groot dat zij niet de enigen zullen zijn die het zo zien en is een verandering misschien wel verstandig.

De kans is echter groter dat je na het horen van de feedback zult denken: daar zit wel wat in. Het is dan wel slim om nog een keertje naar je manuscript te kijken.

Zo heb ik naast mijn jonge proeflezers ook iemand die met mij meeleest en die echt verstand heeft van schrijven. Ze is namelijk zelf ook een schrijfster. En ondanks dat diegene mij goed kent, durft ze ook kritiek te geven en heb ik al heel veel van haar geleerd. Ik kan zeggen dat mijn manuscript er alleen maar beter van is geworden. Mijn tip is dan ook: neem je proeflezers serieus!

En jij?

Ik ben nu natuurlijk ook nieuwsgierig naar jou en jouw proeflezers. Heb jij ook al gebruik gemaakt van proeflezers? En zijn dat dan bekenden van jou? En wat heb je met hun feedback gedaan? Of misschien heb je nog geen gebruik gemaakt van proeflezers… Waarom dan niet? Allemaal vragen…

Ik ben benieuwd naar jouw brief straks. Tot snel!

Liefs, Sandy

Leuke brief weer. Ik heb nu al zin om het antwoord te schrijven. Nog even geduld, haha! 
Wil je meer leuke en interessante verhalen van Sandy lezen? Neem dan zeker eens een kijkje op haar website. De moeite waard!

Schrijfkilometers maken

Hey Sandy,

Wat leuk om te lezen dat je zo blij werd van mijn complimenten. Ze zijn echt gemeend. Ik waardeer je tips heel erg en houd ze zeker in mijn achterhoofd bij het schrijven van een nieuw verhaal.
Het kan namelijk verhelderend werken, wanneer iemand met een frisse blik dingen beschrijft of uitlegt. Vaak zit je zelf in een soort cirkeltje en doe je dingen omdat je het altijd zo doet. Wat niet perse wil zeggen dat dat goed is. Integendeel. Een andere kijk op dingen zorgt dan voor een welkome afwisseling en houd je scherp.

Schrijven onder druk

Wat stoer dat je door het meedoen aan een schrijfwedstrijd een heel manuscript op papier hebt weten te zetten. Ik herken wel wat je schrijft. Het is eerst de vraag of je überhaupt een idee krijgt en daarna moet je het idee uitwerken binnen een bepaalde tijd.

Ook het overslaan van een uitdaging, of in dit geval een schrijfwedstrijd, klinkt bekend in de oren. Het liefst zou ik eigenlijk vooraf de uitslag van de wedstrijd willen weten, zodat ik de afweging kan maken of het zin heeft om mee te doen. Zoals bij veel dingen wil ik het liefst winnen. Jammer genoeg, of juist niet, weet je van te voren niet of je een redelijke kans maakt om de wedstrijd te winnen.
Dat is misschien maar goed ook, anders zou ik nooit meedoen, haha!

Ieder zijn eigen manier

Ik snap wel dat je het grappig vindt hoe ik heel schools mijn woorden tel. Ik ben ermee begonnen toen ik met mijn opleiding startte. Vanaf dat moment kreeg ik namelijk te maken met een maximum aantal woorden.

Zelf ben ik meer van het maken van kilometers, kortom; ik moest nu dingen gaan schrappen. Zoals het gezegde: ‘Schrijven is schrappen’. Dat was voor mij in ieder geval een hele uitdaging. Anderen hebben misschien juist moeite om veel woorden op papier te krijgen, ik heb moeite om dingen weg te laten.

Gelukkig mag iedere schrijver op zijn eigen manier invullen hoe hij of zij graag schrijft. Voor de een is dat uitgebreid voorwerk doen en veel dingen uitschrijven en voor een ander ontstaat het tijdens het werken aan een verhaal. Soms misschien een combinatie of een afwisseling hierin. Niets hoeft, alles mag. En dat is nou wat ik zo heerlijk vind aan schrijven. Ik laat me nu eenmaal liever niet teveel voorschrijven. Sommige mensen noemen het eigenwijs 😉

Onze nieuwe schrijfuitdaging

Ik was eigenlijk blij verrast met jouw NaNoWriMo uitdaging. Ik had ‘m vorig jaar ook voorbij zien komen, maar wist nog niet wat ik zou willen schrijven. Vandaar dat ik de uitdaging aan me voorbij heb laten gaan.

Tot dit jaar. Jij schreef erover in één van je vorige brieven en het begon meteen te kriebelen bij mij. Dit was waarschijnlijk precies het zetje dat ik nodig had om aan mijn nieuwe versie van ‘Er was eens…een juf’ te beginnen.
Hiermee beantwoord ik meteen je vraag waaraan ik wil schrijven. Gaaf dat jij aan het vervolg op je eerste manuscript wilt werken. Met deze uitdaging gaat het je vast lukken om daarmee een heel eind te komen.

Ik ga je idee zeker niet vervloeken. Ik merk dat ik het prettig vind om een soort deadline te hebben. Die digitale schop onder mijn kont heb ik nodig om tot actie te komen. Ik zal waarschijnlijk niet de enige zijn die dat op z’n tijd kan gebruiken.

We gaan elkaar zeker stimuleren om onze schrijfkilometers te halen in de maand november. Let’s do this!

Het schrijven van een schrijfhandleiding

Ja, een schrijfhandleiding schrijven is toch wel een echte wens, merk ik. Eerst wil ik echter nog zoveel mogelijk informatie tot me nemen om er daarna dan mijn eigen draai aan te kunnen geven.
Inderdaad, het liefst in de vorm van een praktisch én leuk werkboek, waardoor schrijvers in spé meteen uitgedaagd worden om de opdrachten uit te voeren. Ik denk dat je hiermee meer bereikt dan met een heleboel informatie (maar dan spreek ik namens mezelf).

Jouw tips op het gebied van schrijfboeken

Ik heb de ‘bestseller schrijven voor dummies’ meteen gedownload en ga ‘m zeker eens lezen. Al vind ik het jammer dat ik ‘m niet kan printen, dat leest net wat fijner dan op een beeldscherm.
Het andere boek dat je als tip geeft, ken ik nog niet. Eerst maar eens even de andere boeken lezen en op een later tijdstip kan ik dit boek altijd nog gaan lezen. Super fijne tips, dank je wel daarvoor.

Ik vind het trouwens fijn om te lezen dat jij het ook prettig vindt om boeken over schrijven te lezen. Heeft misschien ook wat te maken met onze juffenachtergrond? Dat je het liefst zoveel mogelijk over het onderwerp weet en je jezelf er als het ware in specialiseert. Zomaar een gedachte, hoor.

Jouw dromen en wensen

Het lijkt mij ook echt te gek om een boek te mogen schrijven als geschenk voor de Kinderboekenweek. Wat je al schrijft; je hebt dan onmiddellijk een enorm bereik. Zo’n boek wordt toch heel vaak gelezen.

Een uitgever vinden en je boek laten uitgeven is ook één van je (schrijf)dromen. Je weet in ieder geval dat het verhaal in de smaak valt, gezien de reacties van je proeflezers. Dat belooft wat…
Hoe gaaf zou het inderdaad zijn om je eigen kinderboek in handen te hebben en te weten dat heel Nederland je verhalen nu kan lezen. Jij en ik weten allebei maar al te goed hoe belangrijk het is voor de jeugd (en ook voor volwassenen trouwens) om te lezen. Als je daar een bijdrage aan kunt leveren, zou dat heel gaaf zijn.

Een vertaling van je verhaal of zelfs het verfilmen van je boek zijn wensen die ik ook met mijn verhaal heb. Grappig om te lezen hoe we allebei groots dromen.
Geloven in onszelf is daarom erg belangrijk én doorzetten, maar dat doen we!

Proeflezers

Misschien is het een leuk idee om in een volgende brief eens wat meer over proeflezers te vertellen. Hoe vind je die? Hoe betrouwbaar is hun oordeel? Wat kun je van hun feedback leren? Verandert er na het lezen nog wat aan je manuscript of laat je het zoals het is?
Allemaal vragen waarvan ik erg nieuwsgierig ben naar het antwoord.

Heel graag tot de volgende brief.

En tot die tijd; lekker schrijven.

Liefs,
Ellen

De uitdaging die ons ‘schrijfavontuur’ heet

 

 

Hoi Ellen,

Wat leuk om te lezen dat je vindt dat ik goede tips gaf in mijn laatste brief! Ik voel mij altijd nog zo’n beginner op schrijfgebied en dan is het leuk dat er iemand is die vertrouwen heeft in wat ik doe. Dat soort lieve opmerkingen zijn goed voor het zelfvertrouwen, haha…

Een andere aanpak

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik tijdens het schrijven van mijn tweede manuscript een andere aanpak had. Jij vroeg je af of dat misschien kwam doordat ik er meer vertrouwen in had dat het goed zou komen. Dat is echt een heel goede vraag! Ik durf het je niet te zeggen. Dat verhaal heb ik geschreven voor een schrijfwedstrijd. Ik kwam die tegen op internet en had met mijzelf afgesproken dat ik het zou proberen als ik een goed idee zou krijgen. Ik had namelijk met een deadline te maken, die iets meer dan drie maanden verderop lag. Het was óf ik krijg een idee dat ik kan uitwerken óf ik sla deze uitdaging over.

De uitdaging van presteren onder tijddruk

Gelukkig kreeg ik binnen een week een idee waar ik wel wat mee kon. Ik had op dat moment mijn personages verzonnen en de locatie waar het zich af ging spelen. Een detective kan niet zonder gevaar, dus had ik ook een vermissing bedacht en een dader. Daar startte ik mee. Welke problemen mijn personages onderweg tegen zouden gaan komen, had ik nog niet verzonnen. De ideeën daarvoor kwamen gaandeweg het schrijfproces in mijn hoofd op. Ik noteerde die dan gelijk, zodat ik daarmee aan de slag kon. Het verhaal kwam dus meer tijdens het schrijven tot leven. Of het de slimste manier van schrijven is, dat weet ik niet. Wel weet ik, dat ik in dit geval ook niet echt de tijd had om alles van tevoren helemaal uit te denken.

Ik heb de schrijfwedstrijd niet gewonnen, maar ik kan wel zeggen dat ik in iets meer dan drie maanden tijd een volledig manuscript geschreven heb. En ook eentje waar ik trots op ben. Naderhand ben ik het verhaal verder gaan bijschaven. En het is het manuscript geworden dat ik naar verschillende uitgeverijen heb opgestuurd.

Dingen uitschrijven op papier

Jij schrijft dat je het leuk vindt om te lezen hoe ik dingen aanpak, maar dat is geheel wederzijds. Grappig om te lezen dat jij sommige dingen eerst op papier uitschrijft. Wat een werk! Maar heerlijk dat je de dingen gewoon lekker op jouw manier doet; zoals je woorden op papier tellen terwijl de computer dat inderdaad voor je kan doen. Maar volgens mij hoort dit gewoon bij jouw schrijfproces en is dat de manier waarop je het fijn vindt om te doen. Een soort schrijfgewoonte? En helemaal niet dom hoor, zoals je dat zelf zegt. Zeker niet!

NaNoWriMo: een hele uitdaging!

Wat leuk dat jij de creatieve uitdaging van NaNoWriMo ook aan wilt gaan. Het is zeker een goed idee om zo’n uitdaging samen te doen. Zo kunnen we elkaar op het goede schrijfpad houden, je weet wel, dat schrijfpad richting die 50.000 woorden… Het wordt denk ik wel pittig en hopelijk ga je mij in de loop van de maand niet vervloeken om mijn idee, haha. Maar hoe geweldig zou het zijn, als we straks kunnen zeggen dat we het hebben gered?

Ik ga dan inderdaad voor de ruwe versie van mijn kinderboek, het vervolg op mijn eerste manuscript. Ook zou het fijn zijn als ik een heel aantal lessen voor mijn cursus kan afronden. En jij? Waar ga jij voor? Ga je voor je 2.0 versie van je boek of ga je een ander verhaal (af)schrijven? Ik ben benieuwd.

Een echte schrijfhandleiding

Of ga je voor je nieuwe idee; het schrijven van een schrijfhandleiding? Wat leuk om te lezen dat je met dit idee speelt. Ik vind het ook mooi aansluiten om jouw schrijfavontuur (op ieders schrijfavontuur eigenlijk). Net als jij wil ik ook graag weten hoe dingen werken en ben de afgelopen jaren vaak op zoek geweest naar informatie op schrijfgebied. Op internet kun je al veel vinden, maar ik merk dat ik het ook fijn vind om het in een boek te kunnen lezen of opzoeken.

Zelf heb ik al een aantal boeken gelezen die je een schrijfhandleiding zou kunnen noemen:
Een bestseller schrijven voor Dummies. Dit boek is niet meer te koop, maar mocht je dit willen lezen, kan dat. Je kunt hem namelijk gratis downloaden. Ik vind het ‘… voor Dummies’-principe altijd wel wat hebben, dus heb ik hem gelezen. Er staan wel nuttige tips in.
Kinderboeken schrijven, van Wim Daniels. Zeker toen ik wist dat ik kinderboeken wilde schrijven, heb ik dit boek gelezen. Er staan wat algemene tips in, maar ook specifieke tips voor kinderboekenschrijvers. Ik merk dat enkele tips tijdens het schrijven nog door mijn hoofd schieten. Als ik weer eens iets schrijf of wil schrijven, waarvan ik heb geleerd dat je dat beter niet of anders kunt doen. Oh ja, klinkt het dan in mijn gedachten. Ik heb dus wel degelijk iets aan dit boek gehad.

Verder heb ik nog geen schrijfhandleidingen gelezen. Maar geïnspireerd door jouw vorige brief en foto, heb ik een nieuwe aangeschaft. Ik kan niet wachten om daaraan te beginnen.

Jouw schrijfhandleiding – alweer een leuke uitdaging

Ook ben ik nieuwsgierig naar jouw idee. Het klinkt goed. Een schrijfhandleiding met bruikbare tips en ervaringen lijkt mij heel waardevol voor iedere beginnende schrijver. Wij zullen namelijk niet de enige twee zijn die om informatie zitten te springen. Een werkboek klinkt ook interessant. Dan kunnen de lezers gelijk hun nieuwe tips en ideeën uitproberen. Als ik jou was, zou ik dit idee zeker niet loslaten.

Mijn dromen en wensen

Je vraagt naar mijn dromen en wensen. Jeetje… Dat zijn er zoveel. Ik las een artikel over de schrijfster van het Kinderboekenweekgeschenk, over droom gesproken, hihi. Zij vertelde wat ze allemaal al bereikt had en ik kon alleen maar denken: Wauw, dat is heel gaaf.

Mijn allereerste schrijfdroom is het uitbrengen van mijn eerste boek. Het zou heel bijzonder zijn als alle kinderen van Nederland mijn boek zouden kunnen lezen. De proeflezers zijn erg enthousiast, dus daar ligt het niet aan. Nu de uitgeverijen nog. Ik ben druk bezig de juiste uitgeverij te vinden.

En verder? Oh, ik heb nog zoveel andere wensen. Dat boek, als het er eenmaal is, laten uitgeven in het buitenland of, welja, laten we er een film van maken. Daar zou het trouwens uiterst geschikt voor zijn, al zeg ik het zelf. En nog veel meer wensen…

Maar genoeg voor nu. Ik heb mijn verhaal alweer veel te lang gemaakt. Volgende keer vertel ik weer verder. Tot snel!

Liefs, Sandy

Wil je meer leuks ontdekken en lezen over Sandy? Neem dan eens een kijkje op haar website; deze staat vol met spannende verhalen.

 

Ben jij ook gek op ‘schrijfhandleidingen’?

Hey Sandy,

Ik heb heel erg genoten van jouw brief, waarin een heleboel nuttige tips stonden. Zo herkende ik een aantal dingen die je beschreef. Grappig om te lezen dat sommige dingen hetzelfde zijn. Ik kreeg in de auto tijdens onze zomervakantie, net als jij, een idee voor een verhaal. Ook ik maakte snel een notitie in mijn telefoon, bang om het te vergeten. Al denk je dat je het wel kunt onthouden, toch werkt het in de praktijk meestal net anders. Het is me dus wel eens gebeurd, dat ik een geweldig idee had, maar een aantal uren later was ik het alweer compleet vergeten en baalde ik als een stekker dat ik het niet genoteerd had. Het is dus erg belangrijk om bij die briljante ingevingen meteen een notitie te maken; in je telefoon of in een notitieboekje. Wat je het makkelijkst of fijnst vindt.

Goede tips

Ik merk dat ik het heel prettig vind om te lezen hoe jij de dingen aanpakt. Sowieso ben ik iemand die graag weet hoe dingen in elkaar zitten. Hoe processen werken. Het is toch ook zo dat de weg ergens naartoe vaak net zo mooi (of misschien soms wel mooier) is als het uiteindelijke resultaat. Vandaar dat ik mijn site ook ellens schrijfavonturen noem. Ik vind het echt een avontuur om te schrijven, te creëren en bekendheid te krijgen.

Je geeft me heel veel tips, dingen waar ik niet per se aan dacht, maar die wel heel belangrijk zijn om te vermelden. Zo zeg je dat je voor je eerste manuscript alle hoofdstukken al had ingedeeld met een korte inhoud. En de personages had uitgewerkt met karaktereigenschappen.
Ik ben het trouwens met je eens, dat het handig is om dit in een echt schrift te doen, zodat je kunt aanvullen en uitgummen.

Dingen kunnen veranderen

Ik moest stiekem een beetje lachen, toen je schreef dat je voor je tweede manuscript heel anders te werk bent gegaan. Dat je geen schrift hebt gebruikt om dingen in op te schrijven, maar op de computer een document hebt aangemaakt, waarin je de personages uitwerkte en het verhaalplot kort beschreef.

Zou dat zijn omdat je, nu je al één manuscript had, wat meer vertrouwen had dat het goed zou komen? Dat wanneer je dingen in je hoofd helder hebt, dat het met het schrijven wel goedkomt? Dat het als het ware vanzelf gaat ‘stromen’ (al heb ik een hekel aan het woord stromen…).

Ik herken dat wel. Ik doe de dingen nu ook veel gevoelsmatiger. Vaak wanneer er een beperkt aantal woorden mag worden gebruikt, schrijf ik het eerst uit op papier. Dan tel ik tussendoor het aantal woorden dat ik al geschreven heb. Beetje dom natuurlijk, want op de computer kan je dat precies zien. Het is gewoon iets waarbij ik me fijn voel en me het gevoel geeft de regie zelf in handen te hebben en het verhaal te kunnen sturen. Als ik op de computer typ, blijven de woorden komen en let ik niet meer op het aantal.

Nanowrimo

Ik heb zeker ooit gehoord van deze schrijfuitdaging. Nu jij erover schrijft, denk ik er zelf ook over om mee te doen. Het is inderdaad een goede stok achter de deur om schrijfkilometers te maken en bepaalde verhalen af te krijgen. Voor jou een goede gelegenheid om de opdrachten van je schrijfcursus af te ronden en een ruwe opzet voor je volgende kinderboek te maken.
Al is 50.000 woorden in 30 dagen een pittige klus, denk ik.

Zullen we afspreken dat we deze uitdaging samen aangaan en elkaar hierin stimuleren en motiveren? Als je dit niet alleen doet, is de kans groter dat je erin slaagt om die 50.000 woorden te schrijven.
Hoe mooi zou het zijn als we eind november allebei de klus geklaard hebben? J

Een echte schrijfhandleiding

Steeds vaker heb ik het idee om een soort schrijfhandleiding te schrijven. In mijn enthousiasme heb ik verschillende schrijvers gemaild met de vraag of ze mij van tips konden voorzien. Misschien wel in een persoonlijk gesprek/interview. Helaas heeft geen enkele schrijver zelf gereageerd, maar kreeg ik (als ik al reacties kreeg) een standaard antwoord met een verwijzing naar de website van de betreffende schrijver.

Een tikkeltje gedesillusioneerd besloot ik af te zien van mijn idee om via schrijvers aan tips te komen. Op Internet is immers veel informatie te vinden.
Toch blijft het idee om een soort werkboek of handleiding te maken in mijn hoofd rondspoken. Wie weet heeft dit ook met mijn onderwijsachtergrond te maken. Ik blijf het boeiend vinden om mensen iets te leren. Ook omdat ik zelf heel erg geïnteresseerd ben in hoe dingen ontstaan of werken.

Schrijfhandboeken

Heb jij tips voor goede schrijfhandboeken? Waarin praktische en laagdrempelige tips worden aangereikt? Vaak vind ik deze boeken te langdradig of te vergezocht. Zo heb ik ooit eens gelezen dat schrijvers zich letterlijk een aantal maanden in een kelder of op een zolder opsluiten om vervolgens helemaal één te worden met het personage waarover ze schrijven. Om zo het verhaal te kunnen schrijven. Nou, dat is voor mij dus een complete no-go. Ik zie het niet zitten om mezelf überhaupt op te sluiten en bovendien heb ik een gezin met kinderen. Dat gaat dus never nooit werken.

Het moeten echt realistische en praktische tips zijn, die ook met een druk gezin uitvoerbaar zijn.
Natuurlijk snap ik ook wel dat er geen stappenplan bestaat om een goed verhaal of boek te schrijven en dat het voor iedereen anders werkt. Maar de basisbeginselen en je eigen ervaringen kunnen voor schrijvers in spé heel inspirerend zijn, lijkt me.

Benieuwd naar het vervolg

Nu ben ik aangekomen bij het laatste gedeelte van mijn brief. Zoals je kunt lezen, ben ik erg gedreven en enthousiast over dit idee en wil ik het ook echt gaan uitwerken. Of er een soort werkboek van maken met allerlei leuke, creatieve opdrachten.

Maar goed, ik heb ook nog heel veel andere ideeën en dingen die ik wil doen. Ik kom dus weer tijd te kort om alles uit te werken, vrees ik! 😉

Ik ben benieuwd of jij ook nog dromen/wensen hebt. Tot de volgende brief.
Liefs, Ellen

Werken met een schrijfplan?

Hoi Ellen,

Wat is het weer leuk om jouw brief te lezen! Een brief met weer genoeg leuke dingen om over te brainstormen en schrijven.

Een idee uitwerken tot een schrijfplan

Je stelt in jouw brief hele goede vragen en ik vind het heerlijk om daar over na te denken. Zo vraag jij je bijvoorbeeld af hoe ik een idee uitwerk tot een plan. Het idee dat ik nu voor mijn nieuwe boek heb, is vooral nog een idee dat ik in mijn hoofd aan het uitwerken ben. Ik heb er nog niet zoveel over op ‘papier’ staan, alleen een beetje in een notitie in mijn telefoon. Het idee kwam in mijn hoofd terwijl ik in de auto zat. Veel te bang dat ik het zou vergeten, ben ik het in korte opmerkingen gaan noteren. Lang leven de smartphone, haha.

Nu ik het net even teruglees, merk ik dat het goed is dat ik het genoteerd heb, want ik zie nu dingen staan waarvan ik denk: hé, dat is leuk, maar wat ik eigenlijk alweer een beetje vergeten was. Zo werkt dat ook wel een beetje voor mij; als ik het opschrijf, kan ik het ‘loslaten’. Niet dat ik het echt helemaal loslaat, maar zo krijg ik in ieder geval weer wat meer ruimte in mijn hoofd. Anders zou het nog een keer gaan ontploffen van alle ideeën die erin zitten…

Ik denk dat het trouwens wel tijd wordt dat ik mijn idee tot een echt plan ga uitwerken.

Hoe maak ik een schrijfplan?

Dit idee moet ik natuurlijk nog gaan uitwerken en hoe dat precies wordt, weet ik nog niet. Ik kan je wel vertellen over het schrijfplan bij mijn eerste manuscript. Sommige mensen werken een plan uit op de computer, maar ik ben toch iemand die ervan houdt veel dingen letterlijk op te schrijven.

De personages

Ik heb een schrift gepakt en ben gaan schrijven. Allereerst heb ik de personages genoteerd. In het begin hadden ze nog geen naam, maar alleen wat karaktertrekken. Ik heb avonden op internet gezocht naar inspiratie. Mocht het boek er ooit komen, dan zul je zien dat elke naam iets betekent en dat dit precies past bij het personage. Meer ervaren schrijvers zullen waarschijnlijk in een deuk liggen, maar ik had het gevoel dat de namen écht wat moesten betekenen. In het schrift had ik genoeg ruimte overgelaten (dacht ik, hihi) om later nog meer toe te voegen over deze personages.

Verhaallijn in het kort

Het volgende wat ik heb genoteerd is de verhaallijn, in het kort. Ook wel het plot genoemd. Hierachter heb ik ook extra ruimte gelaten voor latere toevoegingen. Daarna heb ik het plot in hoofdstukken ingedeeld en over elk hoofdstuk heb ik in het kort geschreven waar het over moest gaan. Elk hoofdstuk speelt zich ergens anders af en dat maakte het voor het schrijfplan makkelijker. Later heb ik elk hoofdstuk nog verder uitgewerkt. Dit allemaal nog steeds op papier.

De rode draad in het verhaal

Wat ik ook nog noteerde in mijn schrijf, waren de dingen die een rode draad in mijn verhaal vormden. Door het te noteren, kon ik mijn verhaal consistent houden. Door het elke keer op dezelfde manier te gebruiken, zouden er geen grote fouten insluipen. Ik geloof dat dit aardig gelukt is.

Ten slotte heb ik een tijdlijn gemaakt tijdens het schrijven. Aan het einde van het avontuur moest ik weten hoelang mijn personages erover gedaan hadden. Elke overnachting en waar deze plaatsvond heb ik genoteerd. Ik kon toch moeilijk zeggen dat ze er een week over hadden gedaan, als mijn lezers mee kunnen tellen en toch op een paar weken extra uitkomen. Misschien een beginnersdingetje…

Een schrijfplan voor mijn tweede manuscript?

Hierboven kun je lezen hoe uitgebreid ik mijn schrijfplan had gemaakt voor mijn eerste manuscript. Nou, ik kan je vertellen dat ik voor mijn tweede manuscript een stuk simpeler aan het werk ben gegaan. Ik had daarvoor een grove verhaallijn in mijn hoofd. Het plot heb ik in korte notities in mijn telefoon gezet en daarna iets uitgebreider uitgewerkt in een document op de computer (geen schrift dit keer). Op diezelfde computer heb ik een document aangemaakt waarop ik alles van de personages kon noteren. En toen ben ik simpelweg gewoon gaan typen.

Kort en krachtig dus. Echt een wereld van verschil in werkwijze en vraag mij niet hoe dit komt. Het is gewoon zo gelopen. Ik hoef je denk ik niet te vertellen dat het tweede verhaal meer een eigen leven ging leiden tijdens het schrijven dan het eerste verhaal. Zonder hele uitgebreide voorbereiding kon ik meer ontdekken waar het verhaal mij mee naartoe zou nemen. Ik hield alleen wel heel goed het plot in de gaten en dan vooral het einde waar ik uiteraard naartoe wilde werken. Het is een detective en ik had natuurlijk een dader in mijn hoofd. Dan kan het niet opeens iemand anders worden, want dan kloppen de aanwijzingen in het verhaal niet meer.

Wel en niet schrijven met een schrijfplan?

Wat is nou beter? Dat zou je je kunnen afvragen. Ik denk dat het ene niet beter is dan het andere. Het zal per schrijver verschillen welke manier het beste werkt. Zelf heb ik nog geen idee wat mijn manier is. Maar dat was denk ik wel duidelijk, haha. Ik ben mijzelf wat dat betreft als schrijver nog helemaal aan het ontdekken. Met mijn derde manuscript ga ik wel zien welke kant het op zal gaan. Ik denk dat het een tussenweg zal gaan worden. Als ik het weet, zal ik het vertellen.

Nanowrimo

In mijn vorige brief heb ik verteld dat ik mee wil doen aan de Nanowrimo in november. Het lijkt mij een geweldige ervaring en ik ben vooral benieuwd of het mij gaat lukken om die 50.000 woorden in 30 dagen te gaan schrijven. Nu is 50.000 woorden wel erg veel voor een kinderboek, maar misschien is het ook een mooi moment om die korte verhalen voor mijn schrijfcursus helemaal af te maken. Tenslotte; schrijven is schrijven. Als het mij lukt, heb ik aan het einde van de maand een ruwe versie van een kinderboek en mijn schrijfcursus af. Hoe mooi is dat?

Heb jij wel eens gehoord over Nanowrimo? En lijkt jou dat wat?

Nog veel onbeantwoorde vragen…

Ik merk dat ik een heleboel vragen nog helemaal niet beantwoord heb. Of andere dingen waar ik graag nog over zou willen vertellen naar aanleiding van jou brief. Sorry… Ik ben waarschijnlijk te uitgebreid geweest over je eerste vraag. Maar ik vind het ook gewoon heel leuk om over te vertellen en ik merk dat ik tijdens mijn vele zoektochten op internet helemaal niet zoveel over het daadwerkelijke schrijfproces heb kunnen terugvinden.

De rest houd je dus gewoon nog tegoed. Zoals dat uitstapje naar een ander medium waar jij al over begon. Dat ben ik zeker nog niet vergeten. Wordt vervolgd…

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wat een leuke brief bomvol goede tips en inspiratie. Vind je het leuk om meer over Sandy te weten te komen? Neem dan zeker eens een kijkje op haar website

Van idee tot uitgewerkt plan

 

Ha die Sandy,

Wat heerlijk om weer zo’n leuke brief van je te ontvangen. Ik merk dat ik dit echt gemist heb in de zomervakantie. Natuurlijk heb ik heel veel leuks gedaan en ook weinig tijd gehad om te denken aan onze brieven, maar nu ik jouw brief in mijn mailbox ontvangen had, werd ik erg blij.

Fijn dat je tijdens je vakantie zo lekker hebt genoten van de rust en de vrijheid om leuke dingen te doen met je gezin. Die zes weken zijn dan vast voorbij gevlogen. Je schrijft dat je alweer helemaal in je (schoolse) ritme zit. Dat is hier precies hetzelfde.

Plannen die hap!

Niet alleen zit je weer in het schoolritme, maar ook in het schrijfritme. Voornamelijk door het gebruik van de purpuzplanner. Ik werd na het lezen van jouw review zo enthousiast, dat ik er ook ééntje voor mezelf heb aangeschaft (al is het jaar voor een groot deel voorbij;-) ). Eerlijk is eerlijk; in de vakantie heb ik er totaal niet naar omgekeken. Ik had ‘m zelfs meegenomen in mijn koffer en toch niet gebruikt.

Op vakantie laat ik dingen meer aan het ‘toeval’ over en wil ik niet vastzitten aan een planning. Heb ik zin om te schrijven, doe ik dat en zo niet; ook goed. Het mag allemaal wat vrijblijvender. Vakantie is tenslotte om te ontspannen en leuke dingen te doen en niet om te móeten. Niet dat schrijven niet leuk is, hoor. Ik wil het liever losjes houden.

Nu na de vakantie heb ik ‘m wel op de tafel naast mijn laptop liggen en plan ik (althans dat probeer ik) de ‘must do’ dingen in. Ik bepaal voor mezelf wat ik zeker gedaan wil hebben in een week. En dan kijk ik waar ik ruimte heb voor eventuele extra dingen.

Hoe werk je een idee uit?

Ik lees dat jij al een nieuw verhaalidee in je hoofd hebt uitgewerkt. Wat gaaf! En dan ook nog eens een vervolg op jouw eerdere manuscript. Super dat dit tijdens je vakantie ‘zomaar’ ontstaan is. Waarschijnlijk omdat je in je hoofd ruimte hebt door de rust die de vakantie met zich meebrengt.

Ik vraag me af hoe jij ervoor zorgt dat een idee wordt uitgewerkt tot een concreet plan?
Welke stappen zet je dan? Wat doe je eerst en hoe ga je verder? En misschien nog belangrijker: hoe hou je focus?

Ideeën krijgen en daadwerkelijk uitwerken

Ik krijg heel regelmatig de meest geweldige ideeën, vind ik zelf, haha! Zo heb ik verschillende van deze ideeën in een schrift staan met het idee ze ooit te gaan uitwerken. Herken je dat? Dat je in je onderbuik zo’n warm gevoel krijgt en weet dat je iets moois in gedachten hebt. Zodra ik dat gevoel heb, weet ik dat ik er mee aan de slag moet.

Helaas lukt het me niet om al die fantastische ideeën uit te werken en ze in de praktijk te brengen, hoe graag ik dat zou willen. Het ontbreekt me aan tijd en vooral aan focus. Als het aankomt op details ben ik minder makkelijk te motiveren. Ik hou meer van de grote lijnen en alles erom heen dan de dingen helemaal tot in de puntjes uit te werken.
Dan ben ik in mijn hoofd alweer op zoek naar een nieuw, geweldig idee.

Lijstjes met to-do dingen

Net als ik heb jij een behoorlijk lijstje met dingen die je in 2019 nog gedaan wilt hebben. Een heleboel van die dingen gaan jou zeker lukken. Volgens mij kun jij je namelijk goed aan je gemaakte planning houden. Zeker als je zo’n handige tool hebt als de purpuzplanner. Ik merk dat ik het lastig vind om me te houden aan een gemaakte planning. Zo komt er af en toe iets tussendoor en besteed ik daar mijn aandacht weer aan. Lekker chaotisch, hè?

Ik ben heel benieuwd of je dit jaar een uitgever gaat vinden voor je manuscript. Ik hoop het van harte; het is je heel erg gegund! Wat zou het mooi zijn als je dat kunt afstrepen voor 31 december. Fingers crossed…

In het kader van nieuwe dingen…

Wat ontzettend leuk om te lezen dat het maken van jullie YouTube filmpjes zoveel plezier geeft en ook al heeft geleid tot veel kijkuren. Ik weet zeker dat er animo is voor een kanaal waarop leuke kinderfilmpjes te zien zijn. Ik vind dat jullie er goed in slagen om je in te leven in de belevingswereld van het kind.
Fijn dat het bedenken en opnemen van deze filmpjes een hoop energie oplevert. Het zou zomaar eens een echte hit kunnen worden.

Ik bedacht vanmiddag opeens dat wij misschien ook wel eens een uitstapje kunnen maken naar een ander medium, maar daar zullen we het vast een andere keer over hebben. Niet alles tegelijk.

Ik ben blij dat we ons schrijfavontuur na de zomervakantie opgestart hebben en weer in ons schrijfritme zitten. Nu de herfst in aantocht is en de dagen korter, natter en kouder gaan worden, is het tijd om veel tijd achter onze laptops door te brengen en mooie, spannende verhalen te verzinnen en uit te werken.

Ik kijk er in ieder geval erg naar uit!

Tot snel.

 

Liefs,
Ellen

 

 

Yes! Weer terug in het schrijfritme

 

Hoi Ellen,

De zomervakantie lijkt inderdaad alweer lang geleden. Ik heb deze vakantie altijd wel even nodig om bij te komen van alle drukte die bij (het einde van) een schooljaar komt kijken. Gelukkig kan ik terugkijken op een heerlijk jaar met een hele leuke groep. Inmiddels zit ik alweer helemaal in het schoolse ritme, zowel voor de kinderen als voor mijzelf.

Na de vakantie weer terug in het schrijfritme

Met de start van het schooljaar is niet alleen het schoolse ritme weer begonnen, maar ook het schrijfritme. Ik heb gemerkt dat ik in de zomervakantie in mijn hoofd wel veel met schrijven bezig ben geweest, met hier en daar de nodige aantekeningen maken, maar dat ik niet zoveel aan het daadwerkelijke schrijven ben toegekomen. In een vakantie geniet ik altijd heerlijk van mijn kinderen en het feit dat ik even een keertje niets hoef te doen. Zo ook deze vakantie.

Hoe heerlijk dat niets doen en alleen lekker genieten ook is, het is ook heel fijn om weer een ritme te hebben. Zo heb ik inmiddels alweer een paar nieuwe blogs op mijn website gezet en heb ik de eerste les voor mijn schrijfcursus ingeleverd. Ook heb ik mijn mooie Purpuzplanner weer tevoorschijn gehaald, die ook even heeft genoten van 6 weken vakantie… Ik merkte trouwens gelijk dat ik het heel fijn vond om alles weer in te plannen en het weer even een plekje te geven (letterlijk en figuurlijk).

Wat heb ik dan in de vakantie gedaan?

In één van mijn blogs heb ik geschreven over het begrip inspiratie en met name waar ik dat vandaan haal. Eén van de dingen die met stip bovenaan staat is ‘vakantie’. Terwijl ik in de prachtige Swäbische Alb was, in Duitsland, waar ik samen met mijn mannen de meest schitterende plekken en uitzichten heb gezien, klom er opeens een verhaal in mijn hoofd. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurde; de vorige keer heb ik dat idee uitgewerkt tot mijn eerste manuscript. Het mooie is dat dit verhaal het vervolg gaat worden op dat manuscript. Je zou kunnen zeggen dat het toeval is, maar ik zeg altijd ‘toeval bestaat niet’. Je zou dus eerder kunnen zeggen, dat het zo heeft moeten zijn. Welk verhaal er nu in mijn hoofd zit, vertel ik lekker nog niet. Dat moet eerst een plekje krijgen op papier. Maar als het net zo wordt als de vorige, dan ben ik alvast dik tevreden.

Focus en schrijfdiscipline

Je vertelt in je brief dat het niet is gelukt om tijdens je vakantie te werken aan je manuscript. Ik kan mij heel goed voorstellen dat het lastig is om aan het project te beginnen. Ik herken dat ook wel een beetje hoor. Zelf merk ik het bijvoorbeeld met mijn schrijfcursus. Ik moet nog zoveel lessen dat het in mijn hoofd soms gewoon ‘zó véél’ nog is. Alsof het echt een hele klus is. Terwijl ik ook heel goed weet, in mijn geval natuurlijk, dat het eigenlijk kleine brokjes/lessen zijn en dat ik met het maken van elke les weer een stukje dichterbij het einddoel ben; het afronden van de schrijfcursus. Misschien helpt het jou om het ook op te delen in kleine stukjes en die in te plannen in jouw Purpuzplanner (zo leuk dat jij er ook eentje hebt nu…). Fijn dat je in ieder geval al zegt dat het je rust geeft. De kunst is inderdaad het volhouden.

Ik heb voor mijzelf een vast moment bedacht waarop ik mijn weekplanning opschrijf. En probeer mij daar ook goed aan te houden. Wel merkte ik dat ik tegen het einde van het afgelopen schooljaar zoveel had om aan te denken, en 1 dag minder om alles in te doen, dat ik dit moment nog wel eens vergat. Met als gevolg dat ik de planner ook te weinig in keek. In de zomer had ik mijzelf een schrijfvakantie beloofd en heb ik hem bewust even niet ingekeken. Maar nu heb ik het weer opgepakt en ook ik merk die rust weer gelijk. Alles staat genoteerd en het afstrepen is inderdaad heerlijk om te doen. Ook gebruik ik de Purpuzplanner om mijn blogideeën te noteren en dat is ook heel fijn. Ik gebruik hem dus weer met veel plezier!

Mijn plannen voor de komende weken

Jij hebt een hele lijst met plannen. Volgens mij ga jij je de komende periode niet vervelen. Al heb ik het idee, dat jij je sowieso niet zo snel verveelt. En nu vraag je naar mijn plannen… Goede vraag. Ik heb in januari een blogpost gemaakt met daarin mijn doelen voor 2019. Dat was ook best een hele lijst. Inmiddels zijn we natuurlijk alweer in september belandt en hebben we nog iets meer dan 3 maanden de tijd om ze te halen. Goed om weer eens terug te kijken naar mijn plannen en wat ik de komende maanden nog wil doen.

– Ik wil nog een aantal recensies schrijven.
– Ik wil nog een aantal korte verhalen plaatsen.
– Ik wil nog steeds die ene uitgever vinden voor mijn boek.
– Ik wil mijn schrijfcursus afronden.
– Ik wil meer websitebezoekers en meer bereik op de social media.
– Ik wil nog aan een nieuwe schrijfwedstrijd meedoen.
– Ik wil in november meedoen met NaNoWriMo: een jaarlijks terugkerend schrijfevenement waarbij je 50.000 woorden moet schrijven in 30 dagen tijd.

In de loop dat dit jaar heb ik net als jij een nieuw doel ontwikkeld; ons schrijfavontuur voortzetten en inderdaad zoveel mogelijk mensen daarvan mee laten genieten.

Daarnaast noem je al mijn YouTube-avontuur… Die valt onder het kopje; even iets nieuws proberen. Heel in het kort voor de lezers die geen idee hebben waar het over gaat; ik ben samen met een goede vriendin een YouTube-kanaal begonnen. Wij maken speelgoedfilmpjes met verhalen voor jonge kijkers over allerlei onderwerpen en thema’s die bij deze leeftijd passen. Tot nu toe gaat het heel goed. We hebben de grootste lol tijdens het filmen en zitten inmiddels al op heel wat kijkuren. Hopelijk komen er hier nog veel meer kijkuren en abonnees bij. Lief dat je het vroeg…

Het schrijfritme van ons schrijfavontuur

Dit was het weer voor nu. Ik vind het ook super leuk dat we ons schrijfavontuur weer opgepakt hebben. Ook daarmee zitten we weer in het schrijfritme. Leuk!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wil je meer lezen van Sandy? Neem dan eens een kijkje op haar website! Super leuk. 

Hey Sandy,

Het lijkt alweer zo lang geleden, vind je niet?
De vakantie, die zo eindeloos voor ons uitgestrekt lag, is helaas alweer ten einde en het alledaagse leventje weer begonnen.

Ik hoop dat je de vakantie ten volle benut hebt om heerlijk uit te rusten, bij te komen van een stressvolle laatste periode op school, van je kids te genieten en vooral veel tijd hebt gehad om lekker te schrijven.

Zijn mijn schrijfplannen gerealiseerd?

Voor onze zomerstop (haha!) had ik voor mezelf een heel lijstje gemaakt met dingen waar ik in de vakantie aan wilde werken.
Zo wilde ik blogs gaan schrijven, verhaal ideeën voor schrijfwedstrijden uitwerken en een begin maken aan het herschrijven van mijn boek ‘Er was eens…een juf’.
Nu ben je natuurlijk benieuwd in hoeverre ik hierin geslaagd ben.

Ik kan je vertellen dat ik best een aantal punten van mijn to-do lijstje heb kunnen wegstrepen. Zo heb ik een aantal nieuwe blogs geschreven, heb ik een verhaal voor een wedstrijd uitgewerkt en heb ik mijn manuscript meegenomen op onze vakantie naar Zwitserland en Italië.

Manuscript al herschreven?

Misschien lees je al een beetje tussen de regels dat het me niet gelukt is om aan mijn manuscript te werken tijdens mijn vakantie. Niet in het buitenland, maar ook niet thuis.
Ik had geen tijd is natuurlijk geen goede smoes, hè? Tijd had ik immers in overvloed. Misschien heeft het met focus te maken? Of discipline? Ik weet het niet. Feit is dat het een behoorlijk klus gaat worden en ik me echt moet zetten om eraan te beginnen.

Herken je dat? Dat je wel graag wilt beginnen aan een project, maar dat je jezelf eerst bij elkaar moet rapen, als het ware, om het daadwerkelijk te gaan doen.

Vakantie voorbij en hoe nu verder?

Laat ik vooropstellen dat ik ontzettend heb genoten van mijn vakantie. Heerlijk was het om niet naar de klok te hoeven kijken en alles op uur en tijd te moeten doen. Geen sporten, geen clubs of andere hobby’s; kortom lekker niksen. Daar is niks mis mee en gaat me dan ook behoorlijk goed af, moet ik zeggen.

Ook voor de kinderen is het fijn om eens even niet aan school en huiswerk te hoeven denken en laat naar bed te gaan en een gat in de dag te kunnen slapen. Iets dat ze overigens regelmatig gedaan hebben. Dacht ik jaren geleden nog dat mijn kinderen nooit langer dan tot 08.00 uur in bed zouden blijven liggen, nu moet ik ze er ooit uitslepen, haha!

Eindelijk weer wat structuur en ritme

Ik klink vast als een verwende moeder, maar ik kan het echt waarderen dat iedereen weer in zijn eigen ritme zit. Ik kan pas echt meters maken als ik het huis voor mezelf heb en niet word afgeleid door kinderstemmen, de tv die keihard staat of andere geluiden.
Heerlijk, die rust. Nu kan ik alles weer doen, wanneer en hoe het mij het beste uitkomt.
Ook heb ik een nieuwe structuur voor mezelf bedacht. Geïnspireerd door jouw enthousiaste verhalen over de purpuzplanner heb ik ‘m net voor mijn vakantie besteld. Ook al is de helft van het jaar al voorbij, de andere helft kan nog best ingevuld worden…

Ik moet zeggen, nu ik mijn to-do dingen inplan en opschrijf, geeft me dat echt een bepaalde rust. Ik hoop dat ik consequent blijf met plannen en het ook doen natuurlijk. Het is een fijn gevoel om dingen te kunnen afstrepen en om ze niet in je hoofd te hoeven hebben. Lang leve de planners!

Gaat het met jouw planning ook nog steeds goed? Blijf je trouw invullen? Daar ben ik echt benieuwd naar, omdat ik van mezelf weet dat ik snel geneigd ben dingen te laten versloffen.

Plannen voor de komende weken

Nu het nieuwe schooljaar is begonnen, kunnen we weer opstarten en/of verdergaan waar we gebleven waren.
Zelf heb ik een aantal dingen op de planning;

  • Ik wil voor het eind van 2019 mijn manuscript herschreven hebben en opgestuurd hebben naar een redacteur… (zo, nu staat het zwart op wit en kan ik er niet meer onderuit)
  • Ik wil aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden meedoen en liefst winnen!
  • Ik wil nieuwe foto’s maken, die ik weer kan gebruiken om mijn website en social media te verfraaien (oe, dat vind ik me toch LEUK!!)
  • Ik wil mijn korte verhalen bundelen en in één boek onderbrengen
  • Bloggen, bloggen en nog eens bloggen!
  • Ons gezamenlijke schrijfavontuur voortzetten en proberen onder de aandacht te krijgen van zoveel mogelijk belangstellenden
  • Op Instagram veel actiever worden met zowel persoonlijke als ‘zakelijke’ berichten (hiervoor ben ik gestart met de cursus van Joyce Celine)
  • En nog veel meer….

Wat zijn jouw plannen voor aankomende tijd? En hoe gaat het met je nieuwe avontuur op YouTube?

Zo dat was het weer voor deze keer.

Super leuk om ons gezamenlijke schrijfavontuur weer op te pakken. Ik hoop dat onze brieven door medeschrijvers worden opgepikt en dat ze ons zullen volgen. Wie weet komt daar nog iets moois uit voort, al ben ik heel dankbaar om dit avontuur met jou te mogen en kunnen delen.

Tot de volgende brief,
Liefs Ellen

Op Sandy’s website kun je nog veel meer leuke en spannende verhalen lezen. Ben je benieuwd? Klik dan hier!

Ha Sandy,

Ik ben het helemaal met je eens; een feestje om brieven te schrijven én te lezen. Bovendien vind ik jouw inbreng altijd erg leuk en waardevol. Je snijdt fijne onderwerpen aan, waar we allebei uren over kunnen brainstormen en schrijven. Net als jij ben ik altijd benieuwd naar jouw mening. Erg mooi om te ervaren dat we vaak op dezelfde manier naar dingen kijken.

Bestaat het perfecte plaatje eigenlijk wel?

Het antwoord op die vraag lijkt me duidelijk: nee. Niemand is perfect en geen enkel leven verloopt vlekkeloos. Man, wat zou dat saai zijn, zeg. Natuurlijk vindt niemand het prettig om met tegenslag te moeten omgaan en hebben we liever dat alles op rolletjes loopt, maar dat is niet de realiteit. Dat weten we allemaal.
Het is iets anders wat we naar de buitenwereld communiceren. Kijk maar naar Facebook en Instagram stories. Alle plaatjes die je daarop ziet, zijn gelikt en prachtig. Lang leve de vele filters en fotoshop! 😉

Gelukkig zeg je zelf ook dat jouw leventje niet perfect is, maar dat je dik tevreden bent met hoe het nu gaat. Nou, dat klinkt mij als muziek in mijn oren. Tevreden zijn is een groot goed. Dat zouden meer mensen mogen zijn. Hoe zou het komen dat iedereen zo bezig is met de buitenkant en wat anderen ervan denken en vinden? Tja, dat vraag ik me ook vaak af. Blijkbaar is het normaal dat we alleen maar het beste van het beste willen en dat we streven naar perfectie. Een beeld dat door media in de wereld is geroepen, denk ik. En hoe veel mensen tegenwoordig hun kind pamperen en voor alle valkuilen en obstakels willen behoeden. Hen een perfect leven willen geven. Maar goed, dat is weer voer voor een andere blog.
Anyway, net als jij ben ik zeer tevreden met hoe mijn leven er momenteel uitziet. Ik geniet er iedere dag van. Nou ja, bijna iedere dag dan…

Idyllische plekjes om te schrijven

Magie, daar hou ik van. In mijn verhalen, maar ook daarbuiten. Het opzoeken van bijzondere schrijfplekjes is één van zo’n magische dingen. Misschien blijft het bij dromen en hou ik het gewoon bij mijn laptop en vulpen met notitieboekje. Stiekem hoop ik ergens dat ik op een dag mijn schrijfspullen inpak en op zo’n mooi magisch plekje terechtkom. Het hoeft niet eens een schrijfvakantie te zijn, gewoon een totaal ander plekje als mijn gebruikelijke plek is al geweldig. Misschien niet eens met andere mensen, maar lekker alleen. Helemaal afgezonderd van alle drukte en ergens in de natuur mijn fantasie op de vrije loop laten. Heerlijk lijkt me dat.

Voor jou, als leerkracht, is dat sowieso lastig, omdat je gebonden bent aan de schoolvakanties. Ik ben een stuk flexibeler wat dat betreft. Al vind ik ook lastig omdat ik thuis een druk gezin heb met drie opgroeiende kinderen en het liefst zoveel mogelijk thuis ben om hen hierin te begeleiden. Waarschijnlijk blijft het bij mij voorlopig dus bij fantaseren.

Perfectionistisch? Ik? Hoe kom je erbij…

In de brieven die we elkaar schrijven, denk ik je inderdaad steeds beter te hebben leren kennen. Je legt de lat heel hoog en alles wat je doet wil je ook graag heel goed doen. Ik herken dat zó bij mezelf. Ook ik ga pas iets doen als ik zeker weet dat ik het kan. En liefst (bijna) perfect ook. Laatst las ik ergens dat perfectionisten eigenlijk mensen zijn die faalangst hebben. Die daardoor dingen blijven uitstellen, omdat het (in hun ogen) nooit perfect en dus goed genoeg is.
Dat is, in mijn geval althans, de vinger op de zere plek leggen. Het klopt als een bus. Ik begin er vaak niet eens aan, als ik denk dat ik het niet kan of niet goed genoeg kan. Om mezelf en anderen niet teleur te stellen. Is het de makkelijkste weg? Nee, ik denk van niet. Het is vooral voor mezelf heel lastig.

De slogan van Nike is daarom ook zo gewéldig: JUST DO IT!
Zo is het maar net. Gewoon doen en niet teveel nadenken over wat er mis kan gaan of wat anderen ervan zouden kunnen vinden.
Ik probeer het steeds meer toe te passen. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Het kan hooguit mislukken. Nou ja, dan heb ik het in ieder geval geprobeerd en weet ik wat ik volgende keer anders kan doen.

Schrijftijd

Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg uitkijkt naar de vakantie. Op de eerste plaats omdat je het keihard nodig hebt om eens flink uit te rusten en bij te komen van de druktes van afgelopen maanden. Ik kan het weten…
En natuurlijk ook omdat je in rust vaak tot de leukste ideeën komt en de energie en tijd hebt om deze vervolgens te gaan uitvoeren. Voor ons gaat het om extra schrijftijd. Om de nieuwe verhaallijnen die in ons hoofd ontstaan of personages die je gaat uitdiepen. Of weet je nu opeens wel hoe je verhaal moet eindigen, terwijl je al maanden vastzit en niet meer weet hoe je het ooit tot een goed einde kan brengen. Al dat soort dingen.

Ik begrijp dat zeker. Vorige zomer heb ik tijdens mijn vakantie in Polen een heel schrift vol blogs geschreven. Was ik meteen klaar voor het eerste halfjaar. Ik heb me voorgenomen om dat nu weer te doen. Het is alleen wel te hopen dat ik nu net zo geïnspireerd ben als toen. Gelukkig weet ik uit ervaring dat wanneer ik ga zitten en mijn vulpen oppak, de mooiste verhalen uit mijn pen vloeien. Dus ik maak me geen zorgen. En als het niet zo is, jammer dan. Komt er vast iets anders op mijn pad.

Rest mij om je deze komende weken heel veel plezier te wensen met schrijven, uitrusten en vooral lekker te genieten van je welverdiende vakantie.
Ik denk dat we nu even een korte pauze inlassen en na de vakantie de draad weer oppikken.
Wat zullen we elkaar dan weer veel te vertellen hebben. Genoeg stof om de komende tijd mee aan de slag te gaan.

Tot heel snel.

 

Liefs Ellen

Hoi Ellen,

Wat leuk dat het weer mijn beurt is om te schrijven! Ik vind het zo leuk om nieuwe onderwerpen aan te snijden waar we over we van gedachten kunnen wisselen. En ik ben ook altijd weer erg nieuwsgierig hoe jij erover denkt. Een feestje om te schrijven en net zo’n feestje om je antwoord weer te lezen…

Het perfecte plaatje

Ik vind zo goed dat jij je verhaal hebt durven vertellen. Het échte leven, zoals jij het beschrijft. Je ziet tegenwoordig op alle social media de perfecte levens van iedereen. Die levens die natuurlijk helemaal niet allemaal zo perfect zijn, bij veel mensen waarschijnlijk zelfs verre van. Wat zou het toch zijn dat de meeste mensen het idee hebben dat je alleen maar het perfecte plaatje mag laten zien? Of misschien gebeurt het vanzelf, omdat men anderen niet wil lastig vallen met de nare dingen, waardoor alleen de goede dingen overblijven om te delen…

Niet dat ik zoveel negatieve dingen laat zien, maar ik durf ook te zeggen dat ik niet het perfecte plaatje presenteer. Ik kies er gewoon voor om allerlei dingen te laten zien, gewoon dingen die ik meemaak of tegenkom. En geloof mij, ik leid echt niet het perfecte leventje. Maar ik ben dik tevreden met hoe het gaat en dat is het belangrijkste!
Maar goed, laten we het hebben over schrijven.

Schrijven op een andere plek

Je hebt het in jouw brief over naar een inspirerende plek gaan en de magie zijn werk laten doen. Dat zou echt ‘magisch’ zijn als dat zou kunnen. In de praktijk werkt het natuurlijk anders. Alhoewel er wel degelijk mogelijkheden zijn om ergens anders te gaan schrijven. Regelmatig kom ik online of in mijn schrijftijdschrift reclames tegen van schrijfvakanties. Hoe gaaf zou dat zijn? Dan ga je ergens naartoe op vakantie en kun je als je wilt de hele dag schrijven en daar word je dan ook nog bij begeleid. Vaak ben je in gezelschap van andere schrijvers, die dus allemaal met hetzelfde doel daar naartoe zijn gegaan, namelijk: lekker schrijven.

Ik moet zeggen dat ik er best eens over na heb gedacht om dit te doen en het lijkt mij een hele ervaring. Ik heb alleen de pech dat dit soort schrijfvakanties meestal buiten de schoolvakanties gepland worden en laat ik daar als leerkracht nou net aan vast zitten. Maar wie weet is het nog eens iets voor in de toekomst… Het schijnt namelijk ook gewoon in Nederland te kunnen…

Perfectionistisch

In mijn vorige brief vertelde ik over al mijn schrijfplannen. Jij schrijft daarop heel lief dat ik er wel een beetje op moet letten dat ik niet teveel doe. Daar heb je een punt. Haha, ik geloof dat je mij steeds beter leert kennen. Als ik ergens enthousiast over ben, kan ik soms wel iets teveel willen. De mensen die mij kennen, weten dat ik wat perfectionistisch ben, een klein beetje maar (en nee, nu niet allemaal hard gaan lachen…). Die hoge eisen waar jij het over had, die stel ik inderdaad aan mijzelf. Ik weet dat het misschien best wat minder mag, maar het is erg lastig om zoiets los te laten als het eenmaal in je zit. Ik heb mij er lang geleden al bij neergelegd. En ach, het heeft ook zeker zo zijn voordelen.

Op schrijfgebied komt het goed van pas. De perfectionistische juf in mij filtert bijvoorbeeld al heel wat spel- en taalfouten uit mijn teksten. Iets waar een toekomstige uitgever waarschijnlijk erg blij van wordt. En wat mij ook kan helpen tijdens het vinden van die ene uitgever, omdat een brief of manuscript vol fouten natuurlijk veel sneller aan de kant wordt geschoven. En dat wil ik niet! Ik wil dat ze verder lezen.

Meer tijd om te schrijven

Nog een paar dagen en ik kan zeggen dat ik zomervakantie heb. Het enige moment in het jaar dat ik echt even helemaal niet bezig hoef te zijn met school. In theorie natuurlijk, want een juf staat nooit helemaal ‘uit’ en internet is een leuke bron voor allerlei ideeën voor het nieuwe schooljaar. Daarnaast heb ik de afgelopen zomers ontdekt dat de zomer ook een heerlijke tijd is om lekker te schrijven. Zonder alle schooldrukte is er veel meer ruimte in mijn hoofd voor andere dingen. Voor verhalen, personages en de meest leuke locaties waar een verhaal zich af kan spelen. En niet onbelangrijk… ik heb meestal ook veel meer tijd om te schrijven.

Ik kan je vertellen dat ik nu al veel zin heb in deze zomer(schrijf)vakantie!

Dit was het weer voor nu. Ik spreek je snel weer!

Liefs, Sandy

Wil je meer enthousiaste verhalen lezen van Sandy? Kijk dan zeker even op haar website. Heel erg leuk!

Ha Sandy

 

Heel erg leuk om jouw brief te lezen. Iedere keer een genietmomentje. En iedere keer ben ik benieuwd welk onderwerp je aansnijdt. Heel waardevol om op deze manier met elkaar van gedachten te kunnen wisselen. Bovendien geeft het mij inzichten over mijn eigen schrijfavonturen. Ik hoop dat dat voor jou ook zo werkt.

Autobiografie

Je schrijft dat het niets voor jou is om een biografie te schrijven, omdat je het idee hebt dat mensen niet op jouw verhaal zitten te wachten. Of omdat je niet wilt schrijven over dingen die je meemaakt in je werk. Ik vind dat redelijk bescheiden van jezelf. Natuurlijk zitten er mensen op jouw verhaal te wachten. Iedereen heeft namelijk een uniek verhaal. Het is de kunst om er een boeiend en leesbaar verhaal van te maken.

Natuurlijk is het eng en spannend om zo open over je leven te schrijven, maar aan de andere kant denk ik dat het juist heel fijn kan zijn om te lezen hoe anderen dingen beleven. Mensen zoeken altijd naar verbinding en connectie. Iemand met wie ze zich kunnen identificeren. Maar dat is mijn mening, hè? Het wil helemaal niet zeggen dat iedereen zijn of haar verhaal met de wereld moet delen. Gelukkig zijn we daarin allemaal vrij.

Voor mij is het in ieder geval bevrijdend geweest om eerlijk mijn verhaal te vertellen en dingen niet mooier te maken dan ze zijn. Gewoon het echte leven, dus. Met ups en downs. Niet maakbaar zoals je ziet op Facebook of Instagram.

Plan ik mijn schrijftijd?

Ik vind het heel knap en goed van je dat je je schrijftijd echt inplant. Zelf ben ik meer van het impulsieve schrijven. Al betekent dat niet dat ik geen structuur of regelmaat heb. Ik heb natuurlijk ook geen baan waar ik aan vastzit. Ik ben een stuk flexibeler met mijn tijd, maar aan de andere kant kan het ook in mijn nadeel werken. Als je namelijk veel tijd hebt, kun je dingen ook uitstellen. En iedereen weet dat van uitstel afstel komt. Ik probeer iedere dag een paar uurtjes in te plannen om te schrijven. Waarover? Dat kan per dag verschillend zijn.

Momenteel ben ik natuurlijk nog druk met mijn specialisatie. Op dit moment gaan we de laatste opdracht maken; de zogenaamde ‘Meesterproef’. Het wordt dus nog een behoorlijke uitdaging om daar iets unieks van te maken. Ik heb eigenlijk zoveel ideeën, dat ik niet goed weet wat ik ga gebruiken. Komt vast goed. De ervaring leert dat wanneer ik eenmaal begin, het als vanzelf gaat. Daar hoop ik nu dan ook maar op…
Toch klinkt zo’n planner ook heel goed. Misschien moet ik daar ook maar eens gebruik van gaan maken.

Het beeld van de schrijver

Ik herkende zo erg wat jij schreef over het beeld dat mensen hebben van een schrijver. Dat ze met een schrift en vulpen zichzelf opsluiten op zolder of in een atelier en dan de hele dag als een waanzinnige bladzijde na bladzijde volpennen. Niets is minder waar inderdaad. Al moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat het soms wel zo gaat bij mij. Ik sluit me niet op, hoor, haha! Maar als ik in een bepaalde ‘flow’ ben, komen de woorden en zinnen als bij magic tevoorschijn. Net alsof iemand anders de controle heeft over mijn vulpen. Ja, ik schrijf eerst alles uit met een vulpen. Op de een of andere manier werkt dat voor mij het beste.

Zelf had ik dat beeld ook en het lijkt me ook geweldig om eens naar een inspirerende plek te gaan, ver weg van mijn vertrouwde omgeving en de magie zijn werk te laten doen. Ooit komt het ervan. Ooit!

Inspiratie

Hét toverwoord voor schrijvers. Waar haal jij je inspiratie vandaan? Het wordt me vaak gevraagd. En eigenlijk heb ik daar geen eenduidig antwoord op. Overal en nergens komt nog het beste in de richting, denk ik. Mijn fantasie is, denk ik tenminste, mijn allergrootste inspiratiebron. Alles wat ik zie, doe en meemaak, sla ik op in mijn hoofd en komt er op een of andere manier weer een keer uit.

Ik vind het een moeilijk te bevatten begrip. Wat voor de een inspirerend werkt, hoeft dat voor een ander natuurlijk helemaal niet te doen. Het is namelijk voor iedereen anders. Dat is tegelijkertijd ook het mooie van inspiratie. Het is altijd aanwezig en overal!

Vrijheid

Dat is voor mij de belangrijkste reden om te schrijven. De enorme vrijheid die ik ervaar en de mogelijkheden en kansen die voor het oprapen liggen, maken het voor mij zo fantastisch. Ik weet nu pas hoezeer ik aan mijn vrijheid gehecht ben en hoe hard ik het nodig heb om mijn eigen ding te kunnen doen op de manier waar ik me fijn bij voel.

Voor jou is dat anders, jij werkt in het onderwijs. Daarom is het voor jou ook noodzakelijk om een strakke planning te hanteren. Ik denk dat je ook behoorlijk hoge eisen aan jezelf stelt. Let je ook een beetje op dat je niet teveel doet? (lief bedoeld, hè!).
Ik herken het wel hoor. Heel veel dingen tegelijk willen doen. En hoge verwachtingen hebben over je eigen werk. Niet tevreden zijn met middelmatigheid.
Natuurlijk is het goed om eisen te stellen, maar het moet te doen blijven. En bovenal het moet GEWELDIG zijn en blijven.

Geniet nu vooral van het feit dat je zoveel inspiratie hebt om boeken mee te kunnen vullen. En dat je de vrijheid hebt om dat te doen wat je leuk vindt. Nog geen deadlines hebt of (dwingende) contracten. Da’s toch bijzonder!

Dat was het weer voor deze keer.

Ik wens je veel schrijfplezier toe deze week en kijk uit naar je volgende brief.

 

Liefs Ellen

Hoi Ellen,

Tijd voor weer een nieuwe brief. Het was weer erg leuk om die van jou te lezen!

Een autobiografie schrijven

Wat stoer dat jij je eigen autobiografie wilt schrijven. Eigenlijk heb je dat natuurlijk al gedaan met je eerste boek. Die specialisatie autobiografisch schrijven lijkt mij heel leerzaam en in jouw geval ook nog erg nuttig. Zeker bij het herschrijven van ‘Er was eens… een juf.’

Ik denk niet dat het schrijven van een autobiografie echt iets voor mij zal zijn. Misschien het idee dat alles dan wel heel persoonlijk wordt en veel te dichtbij komt, naast het idee van: wie wil nou mijn verhaal lezen. Ik vind het dus heel stoer dat jij dit wel doet (en al hebt gedaan). Ik blijf wel gewoon fictie schrijven…

Tijd inplannen om te schrijven

Veel mensen hebben een romantisch beeld van een schrijver; iemand die de hele dag de tijd kan nemen om de woorden als vanzelf te laten ontstaan. En komt het niet de ene dag, dan komt het wel een andere dag. Je moet wachten op inspiratie. Nou, dat beeld klopt niet!

Eén van de eerste dingen die je als schrijver ontdekt, is dat schrijven echt werken is. Je hebt helemaal niet te tijd om te wachten tot die ene bestseller zich aandient om geschreven te worden. Je moet gewoon gaan schrijven. En als je dat schrijven doet naast je gewone werk, zoals ik dat doe, dan moet je het zelfs een beetje gaan plannen. Zeker als je thuis ook nog kinderen rond hebt lopen, die ook graag je aandacht willen.

Een schrijfplanner om te plannen wanneer ik ga schrijven

Ik maak gebruik van een planner om verschillende schrijfactiviteiten in te plannen. Het geeft mij overzicht en het helpt. Misschien wil ik wel iets teveel; een kinderboek schrijven, de lessen voor mijn schrijfcursus afmaken en de blog voor mijn website bijhouden. Het is echter allemaal zo leuk! Mijn planner helpt mij om mijn grootste schrijfdoel voor ogen te houden en er te komen; het publiceren van een kinderboek. Niet dat de planner alles kan (daar heb ik toch echt meer uitgeefhulp bij nodig), maar het schrijfstukje kan ik inplannen. Dat lukt aardig goed. Het zou echt gaaf zijn als het mij zou lukken.

Maak jij ook gebruik van een planner als je aan het schrijven bent?

Inspiratie om te schrijven

Ik wil graag elke week een blog, een schrijfles en een stukje van mijn manuscript schrijven. Voor alles is wel inspiratie nodig. Gelukkig vind ik genoeg inspiratie om mij heen, maar heel af en toe is het ook wel lastig. Ik maak het mijzelf misschien ook lastiger, omdat ik mijn kinderen en mijn werk niet als inspiratiebron wil gebruiken. Want geloof mij, daar zitten genoeg verhalen. Zo ben ik afgelopen week met groep 8 op kamp geweest en ik zou daar letterlijk een heel boek over kunnen schrijven, maar dat doe ik niet. Wel kan ik gebruik maken van andere inspiratie die het mij opgeleverd heeft; een schitterende zandvlakte, een mooi dorp met luxe huizen waar van alles zou kunnen gebeuren en een gezellig zwembad. Niet te vergeten de locatie waar we sliepen… ook zeer geschikt voor allerlei verhalen. Dus ik heb genoeg inspiratie opgedaan, zonder dat ik de verhalen van de kinderen hoef te gebruiken. Nu alleen nog bepalen waar het z’n plekje gaat krijgen.

Waar haal jij je inspiratie vandaan?

Vrijheid

Schrijven is ook een beetje vrijheid, zeker zolang je nog niet vast zit aan een contract, zoals ik. Laat ik daar voor nu nog maar vooral de voordelen van inzien. Er zijn maar weinig dingen waar je echt rekening mee hoeft te houden. Je kunt bijvoorbeeld helemaal zelf weten waarover je gaat schrijven. Zelf heb ik nu twee manuscripten ‘klaar’ en zit te denken aan de volgende. Dat is een stukje vrijheid; waar ga ik over schrijven? Ga ik voor een vervolg op één van de twee verhalen of ga ik aan de slag met een hele nieuwe? Ik ben er nog niet helemaal uit. Aan de inspiratie ligt het echter niet, ik moet alleen een keuze maken. Is het slim om een vervolg te gaan schrijven van een verhaal dat nog niet eens is uitgegeven? Een goede vraag waar ik mee aan het stoeien ben. Wat zou jij doen?

Tot zover weer een beetje brainstormen van mijn kant, met daar op volgend uiteraard weer een aantal vragen. Ik vind het leuk om te horen wat jouw gedachten zijn over een aantal van deze dingen.

Ik kijk al uit naar je nieuwe brief!

Liefs, Sandy

 

Wat een leuke, enthousiaste brief weer. Leuk! Wil je meer weten over Sandy en haar ontdekkingsreis door schrijversland? Neem dan zeker een kijkje op haar website om meer blogs en verhalen te lezen. Echt een aanrader!

Ha Sandy,

Net zoals jij geniet van mijn brieven, geniet ik van de jouwe en kijk ik er iedere week naar uit.
Waar gaan we het dit keer over hebben? En kunnen we elkaar hierin wellicht steunen.

Tips uitgever

Tja, het waren misschien niet veel tips, maar ik denk wel de allerbelangrijkste. Tenminste, voor mij werken ze in ieder geval. Ik wéét dat ik geduld moet hebben, dat er afwijzingen zullen komen, kritiek en dat ik daarmee moet leren omgaan.

Geloof hebben in jezelf is waarschijnlijk de allerbelangrijkste. Als jij het niet doet, hoe kan iemand anders er dan in geloven?

Het hebben en houden van je eigen stijl, ofwel ‘dare to be different’, is er eentje die helemaal op mij van toepassing is. Ik hou wel van excentriek zijn en opvallen. Ja, het mag allemaal wel wat gek en apart zijn. Niets mis mee, zolang je je er zelf goed bij voelt, natuurlijk. Je moet dingen doen die goed voelen voor jou. En niet omdat iemand anders het zegt.

Ja, ik kijk ook heel erg uit naar mijn boek 2.0. Het gaat er hoe dan ook komen. Zoveel is me duidelijk. Maar de manier waarop is nog een vraagteken. Komt tijd, komt raad, zullen we maar zeggen. Wordt vervolgd.

Kinderboeken: het genre waarin jij het liefst schrijft

Voor jou is het al die tijd heel duidelijk geweest; jij wil graag kinderboeken schrijven. Je bent zelf moeder en je werkt ook nog eens met kinderen. Ook lees je graag kinderboeken, schrijf je. Er is dus iets in het genre dat jou heel erg aanspreekt.

Omdat je graag een bijdrage wil leveren aan het leesplezier van anderen? Omdat je je goed kunt inleven in de belevingswereld van kinderen? Waarschijnlijk allebei en dat is de reden waarom je er goed in bent. Het ligt je gewoon. Ik weet zeker dat jij gaat zorgen voor een hoop leesplezier bij de kinderen. Niet alleen kinderen uit je klas, of je eigen kinderen, maar alle kinderen in Nederland. Misschien is het zelfs een droom om internationaal te schrijven?

Het genre waarin ik het liefst schrijf…

Je schrijft in je brief dat je graag een uitstapje maakt naar andere genres en dat herken ik heel erg.
Voordat ik met de opleiding aan de Schrijversacademie begon, wist ik zeker dat ik fantasy wilde schrijven. Ik hou zelf enorm van fantasyboeken en films/series en het bezoeken van fantasy festivals. Heerlijk. Je kunt er gewoon jezelf zijn en iedereen accepteert elkaar zoals hij of zij is. Wat een bijzonder gevoel om zo vrij te kunnen zijn.

Ook al heb ik de droom om mijn trilogie over een duistere magiër ooit te verwezenlijken, zo ver is het nog lang niet. Ik ga na mijn tweede specialisatie de specialisatie Young Adult volgen en hoop dan eindelijk weer aan de slag te kunnen met mijn manuscript, dat al enige tijd werkeloos ‘op de plank’ ligt. Ik hoop dat een ander er intussen niet met mijn idee vandoor is gegaan (denk aan: The big magic van Elisabeth Gilbert).

Mijn eerste autobiografie

Ik hou er ook ontzettend van om over mijn eigen leven te schrijven. Vandaar dat ik nu de specialisatie autobiografisch schrijven volg. Ik leer ontzettend veel van de oefeningen en opdrachten die daarbij horen. Zo heb ik alweer een aantal ideeën om mijn boek “Er was eens…een juf” te gaan herschrijven en daarbij bepaalde stukken te gebruiken, die ik tijdens deze specialisatie heb geschreven. Ik weet nu al dat het echt een verbetering gaat worden.

Bloggen

Net als jij heb ik sinds een tijdje ook mijn eigen website, waarop ik gestart ben met een blog. Een blog over mijn leven als schrijfster. Ik noem het schrijfavonturen en jij noemt het een ontdekkingsreis. Daarom voelde ik ook meteen een klik met jou toen ik die titel zag. Ik wist; we zijn gelijkgestemden in onze reis door schrijversland.

Bloggen is inderdaad iets heel anders dan verhalen (fictief en non-fictief) schrijven, het komt zoals het komt en hoeft (wat mij betreft in ieder geval) niet te voldoen aan bepaalde criteria. Ja, natuurlijk moet het wel leesbaar zijn, maar het belangrijkste is dat het oprecht is en recht uit je hart komt.
Mensen voelen dat aan en lezen daarom graag de dingen die je opschrijft, omdat ze zich erin herkennen. Of misschien juist helemaal niet en dat kan ook reacties oproepen.

Schrijfwedstrijden

Ik ben eigenlijk pas net gestart met schrijfwedstrijden. Net als jij zie ik vaak thema’s die niet helemaal bij mij passen. Poëzie is bijvoorbeeld iets dat me niet heel erg ligt en waarvan ik vind dat ik er ook (nog) niet goed in ben. Ik probeer weleens wat, maar ik voel me er onzeker over en hou het liever voor mezelf.

Toch heb ik nu de smaak een beetje te pakken. Zoals je in je brief schreef, staan we binnenkort allebei met ons verhaal over magie in een verhalenbundel, die op mijn verjaardag (25 juli) in de winkel zal liggen. Ik vind dat we trots mogen zijn op dit resultaat en wie weet waartoe het leiden zal.
Ook hierbij geldt; de aanhouder wint…

Ik ga zeker een poging wagen met de nieuwe wedstrijd over zonderlingen. Gelukkig hebben we daarvoor nog even de tijd. Kan ik intussen mijn fantasie eens laten lopen.

Laten we elkaar inspireren en stimuleren, dan weet ik zeker dat er mooie verhalen zullen ontstaan waar we trots op mogen zijn.

Ik heb weer ontzettend genoten van het schrijven van deze brief en kijk nu al uit naar jouw antwoord.

Tot gauw.

Liefs Ellen

Wat is mijn favoriete genre om in te schrijven?

Hoi Ellen,

 

Wat leuk weer om jouw brief te ontvangen!
Vorige keren hebben we het uitgebreid gehad over onze zoektocht naar een uitgever. Wat spannend dat jij van die ene uitgever een voorstel hebt gehad om een soort 2.0 versie van je boek te gaan maken. Ik ben benieuwd of je het uiteindelijk gaat doen en hoe het dan uitpakt. Maar daar lees ik vast meer over in één van de volgende brieven.

 

Ook gaf je mij nog een paar tips…
Blijf volhouden! Geloof in jezelf! Dat vind ik mooie tips. Het sluit mooi aan bij mijn idee van ‘de aanhouder wint’. Zelfs al is mijn zoektocht naar een uitgever een doodlopende weg, dan nog komt mijn boek er wel. Daar moet ik gewoon in geloven. Het is dan alleen de kunst om een andere manier te vinden – een plan B. En mocht ook dit niks worden, dan ga ik gewoon voor plan C – zelf uitgeven o.i.d. In deze moderne tijd, met al zijn digitale mogelijkheden, is er maar weinig écht onmogelijk.

 

Dare to be different!

 

Jouw motto: Dare to be different! Dat vind ik ook een mooie. Zelf ben ik misschien wel wat bescheiden van aard en wil over het algemeen liever niet teveel opvallen. Ik moet dan vaak even een soort drempel over. Gelukkig weet ik inmiddels dat de andere kant van die drempel helemaal niet eng is ofzo. Ook kijkt niemand je er gek voor aan… meestal dan. En zo ja, wat dan nog. Iedereen doet wel eens gekke dingen, want dat kan erg leuk zijn, bevrijdend zelfs. Het is belangrijk dat je gewoon jezelf kunt zijn. En als je hetzelfde bent als alle anderen, waarom zou die uitgever jou uit de grote stapel manuscripten halen? Dus: Dare to be different!

 

Het genre waar ik graag in schrijf

 

Als je gaat schrijven, zoals wij dat doen, moet je voor jezelf een keuze maken: in welk genre wil je gaan schrijven. Die keuze had ik een paar jaar geleden al snel gemaakt. Als leerkracht en moeder heb ik 24/7 kinderen om mij heen (bij wijze van spreken dan) en lees dan ook regelmatig kinderboeken. Het leek mij echt geweldig om een boek te schrijven dat een kind uit mijn klas, of mijn eigen kind, zou willen lezen. Nog steeds trouwens. Hoe gaaf zou het zijn om aan dat leesplezier bij te kunnen dragen? Onlangs had ik daar al een klein voorproefje op. De kinderen in mijn klas moesten een leuk boek opschrijven die ze dit jaar hadden gelezen. Eén van de jongens vroeg aan mij hoe het boek ook alweer heette dat ik geschreven had. Ik heb namelijk twee exemplaren van mijn manuscript die momenteel rondgaan in mijn klas. Hij wilde het graag opschrijven. Nou, ik kan je zeggen dat deze juf/schrijfster glom van trots.

 

Uitstapje naar een ander genre

 

Ondanks dat ik begonnen ben in het genre kinderboeken zit ik daar gevoelsmatig niet meer helemaal aan vast. Ik vind het leuk om af en toe mee te doen aan een schrijfwedstrijd en dan is er vaak een thema. Veel thema’s passen niet bij mij, maar soms kom ik er toch eentje tegen die mij ook leuk lijkt. Zo heb ik meegedaan aan een wedstrijd rond het thema fantasy. Mijn verhaal over een draak heeft niet gewonnen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb het opgesplitst in twee delen en deze zijn te lezen op mijn website. En nog niet zo lang geleden was er een wedstrijd rond het thema magie. Het verhaal dat ik hiervoor instuurde heeft de verhalenbundel gehaald, net als die van jou. Het begin van een mooi schrijfavontuur, samen in één boek.

 

Nieuwe schrijfwedstrijd

 

Vandaag kwam ik weer een schrijfwedstrijd tegen. Dit keer is het thema: zonderlingen. De lezers van verhalen rond dit thema zijn ouder dan mijn oorspronkelijk doelgroep (kinderen), maar misschien is het leuk om een poging te wagen. Ik ga eens kijken of ik genoeg inspiratie kan opdoen voor een compleet verhaal. Gelukkig heb ik nog even, omdat de deadline pas ergens in november is. Misschien ook een idee voor jou?

 

Schrijven voor een blog

 

Nog een ander genre: schrijven voor mijn eigen website. Een half jaar geleden ben ik begonnen met een blog op mijn eigen website, maar dat wist je natuurlijk al. Ook dit is iets heel anders. Normaal gesproken schrijf ik dus voor kinderen en dat zijn mijn bezoekers uiteraard niet. Ook zijn de teksten heel anders. Ik ben op zo’n moment niet bezig met het schrijven van een verhaal, dus de manier waarop ik schrijf is ook anders. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen.

 

Ik vind het leuk om op mijn website te vertellen over mijn ontdekkingsreis door schrijversland. Elke schrijver is ergens begonnen, net als jij en ik. En ik weet zeker dat wij niet de enige schrijvers zijn, die aan het begin staan van een schrijfavontuur. Ik heb al een hoop geleerd, maar moet ook nog een heleboel ontdekken.

 

Ik geloof dat het weer een heel verhaal geworden is.

 

Tot snel weer!

 

Liefs, Sandy

 

P.s. Wat is eigenlijk jouw favoriete genre om in te schrijven?

 

Wil je meer weten over Sandy en haar ontdekkingsreis door Schrijversland? Neem zeker eens een kijkje op haar site!

 

 

 

Ha Sandy,

Echt genieten geblazen, wanneer jouw brief komt. Ik ben zo benieuwd wat voor leuks je weer te vertellen hebt. Het is gewoon heel bijzonder om dezelfde reis te maken en hierover met elkaar te kunnen ‘praten’ (digitaal weliswaar, maar toch!). Ja, ik denk zeker dat onze ‘ontmoeting’ niet toevallig is geweest. Het heeft zo moeten zijn om met elkaar in contact te komen. Wie weet waar het ons nog brengen zal in de toekomst…

Waarom een opleiding?

Je schreef in je vorige brief dat je op internet ging zoeken naar een schrijfcursus en door de bomen het bos niet meer zag. Dat geloof ik meteen.

Eerlijk gezegd heb ik helemaal niet lang gezocht. Ik heb ook op google gezocht naar schrijfopleidingen en kwam vrij vlot bij de Schrijversacademie uit. Hun site sprak me meteen aan en vervolgens heb ik me verdiept in het lesaanbod, reviews op internet en heb ik een mail gestuurd.
Meteen een leuke reactie met de vraag of ze me mochten bellen om een en ander nader toe te lichten. Natuurlijk, geen probleem, leuk zelfs.
Het was een super leuk en enthousiast gesprek en ik voelde het in mijn buik kriebelen.

Als het in mijn buik gaat kriebelen, weet ik genoeg. Dan zegt mijn gevoel me dat het echt iets voor me is en dat het goed bij me past. Dat wist ik eerder niet, daar ben ik ook pas sinds kort achter. Een beetje laat, maar beter laat dan nooit, toch? Haha!

Doelen stellen

Ik vind het knap dat je de discipline kunt opbrengen om zelf de hele cursus door te werken, vooral ook omdat het zoveel lessen zijn. Ik kan me best voorstellen dat je op een gegeven moment het bijltje erbij neergooit. Scheelt natuurlijk wel dat je ook feedback krijgt en er iemand ‘over je schouder’ meekijkt, maar toch. Je moet het uiteindelijk wel allemaal doen.
Je weet waar je het voor doet. En ik moet zeggen dat je al heel goed bezig bent.

Die zoektocht, ja!

Super leuk dat je je manuscript al zover klaar hebt en dat er leuke en enthousiaste reacties komen op je verhaal. Het verhaal spreekt jouw doelgroep aan en daar is het je om te doen. Nu weet je dat je op de goede weg bent.
Die tips waar je over schrijft, heb ik zelf ook allemaal toegepast. Man, ik heb dagen, weken rondgestruind op het internet om dé gouden tip te vinden. Helaas, nergens gevonden. Het vergt gewoon veel doorzettingsvermogen en een rotsvast vertrouwen in jezelf en je boek. De aanhouder wint. Uiteindelijk wordt dat al dat harde werken beloond, daarvan ben ik overtuigd.

Ik vind het jammer dat sommige uitgevers niet eens de moeite nemen om een reactie te sturen. Ik bedoel, het is een kleine moeite om, al is het maar een heel kort mailtje, iets van je te laten horen. En wel zo netjes bovendien. Of tenminste, dat vind ik. Ik heb geen idee hoe dat precies werkt in die wereld, maar ik neem aan dat het precies zo werkt als bij alle andere takken van sport.

 Uitgever gevonden?

Je schrijft dat je nog zit te wachten op een reactie van een uitgever. Laten we hopen dat het positief nieuws zal zijn. Hoe gaaf zou het zijn, wanneer je binnenkort kunt melden dat je manuscript wordt uitgegeven? Een droom die uitkomt, toch?

Wat overigens wel erg leuk nieuws is, is dat onze verhalen worden opgenomen in de bundel Magie, die op 25 juli (mijn verjaardag) uitkomt bij uitgeverij Keytree. Worden we in ieder geval een klein beetje bekend!

Update uitgever

Zoals je weet is mijn vorige uitgever plotsklaps gestopt en moest ik weer van voor af aan beginnen met het zoeken van een nieuwe uitgever.
Ik heb, naar aanleiding van het krantenartikel en posts op social media, een tweetal reacties gehad. Met één uitgever had ik een heel prettig gesprek over mijn boek, maar we kwamen al snel tot de conclusie dat ik niet tot hun doelgroep behoorde met mijn verhaal. Jammer, maar wel een aantal fijne tips gekregen om te onthouden. O.a. over het uitgeven in eigen beheer en dan via mijn webshop verkopen. Dat is in ieder geval een optie, die ik niet ver weg gooi.

Ook heb ik een heel leuk gesprek gehad met een andere uitgever. Zij zijn zeker geïnteresseerd en willen het boek opnieuw gaan uitgeven, maar dan zal ik het moeten herschrijven. We maken er dan een compleet nieuwe versie van. De 2.0 versie, zeg maar.
Ik sta zeker open voor haar voorstel en ben aan het afwegen hoe ik dat het beste kan aanpakken. Maar dat er een vervolg komt, weet ik zeker…

Tips

Je vroeg of ik nog tips had. Ik denk dat de meeste dingen, die je in je vorige brief genoemd hebt ook de tips zijn die ik had.
De allerbelangrijkste tip is in mijn ogen: BLIJF VOLHOUDEN! GELOOF IN JEZELF! De aanhouder wint. Het kan lang duren, maar als je weet dat jouw verhaal kinderen iets te bieden heeft, dat het meerwaarde heeft, dan weet ik zeker dat het ervan gaat komen.

En mijn favoriete motto: DARE TO BE DIFFERENT!
Doe niet net als zovelen, maar ben en blijf gewoon jezelf. Al is het niet zoals gebruikelijk of wenselijk. Juist dat ‘eigenwijze’ zal uitgevers toch aanspreken, lijkt mij dan, hè? Maar of je er iets aan hebt, dat weet ik natuurlijk niet.

Ik zeg dit niet alleen tegen jou, maar ook tegen mezelf, haha!
Omdat ik nu eenmaal van nature geen geduldig mens ben en het lastig vind om te moeten wachten. Ik blijf mezelf ontwikkelen, doe mee aan schrijfwedstrijden, vertel links en rechts mijn verhaal en blijf erin geloven dat het goed komt. Hoe dan ook. Misschien niet op de manier zoals ik verwacht had, maar dat maakt niet uit.

Nou, het is weer een heel verhaal geworden.

Weet je wat nu zo gaaf zou zijn? Als iemand onze briefwisseling oppikt en denkt; hier kan ik iets mee. Of: ik kan die dames wel helpen met hun manuscript.
Zou toch helemaal te gek zijn, of niet?

Ik kijk uit naar je volgende brief.

Liefs Ellen

PS> Wil je meer weten over Sandy en haar ontdekkingsreis door Schrijversland? Neem dan zeker een kijkje op haar site! Klik hier

 

Op zoek naar een uitgever

 

Hoi Ellen,

Wat leuk om jouw brief te lezen! En zo leuk om te lezen hoe de start van jouw schrijfavontuur was. Inderdaad heel toevallig, of niet natuurlijk, dat we elkaar via een online challenge hebben ontmoet. Het contact met jou is trouwens één van de weinige dingen die ik aan die challenge heb overgehouden. Dat was totaal niet het doel, maar wel ontzettend leuk!

Leren schrijven

Als jong meisje heb ik natuurlijk op school leren schrijven. Toch heb je schrijven én je hebt schrijven. Iedereen kan letters achter elkaar zetten om woorden te vormen, en woorden achter elkaar om een zin te maken. Zelf iedereen kan zinnen aan elkaar vast maken tot een langere tekst. Maar dan heb ik het nog niet over het schrijven waar wij mee bezig zijn. Door middel van oefening, door het gewoon te doen, zijn we er al een stuk handiger in geworden. Dat durf ik inmiddels best van mijzelf te zeggen en ook in jouw teksten zie ik dat terug. Maar ik heb nog een hoop te leren. Zoals jij in jouw vorige brief al schreef; schrijven is een vak. En om een vak uit te oefenen zul je het eerst moeten leren. Nu ben ik niet met een echte schrijfopleiding bezig. Ik probeer mij deze kunst meer eigen te maken door middel van een schrijfcursus.

De schrijfcursus

Toen ik had bedacht dat ik een schrijfcursus wilde doen, kwam gelijk de vraag: welke dan? Mocht je eens op google gaan kijken, dan zul je zien dat je tussen de schrijfcursusbomen het bos bijna niet meer ziet. Mijn interesse ligt vooral bij kinderboeken, dus dat maakte de keuze al een stuk minder groot, maar toch bleef het moeilijk. Ik heb gewoon een paar proeflessen gedaan om te kijken welke het beste bij mij zou kunnen passen. Het is uiteindelijk de cursus ‘kinderverhalen schrijven’ geworden. Het sprak mij aan dat het veel lessen zijn en dat bij elke les (en dus ook elk verhaal dat je schrijft) er iemand met je meekijkt en de nodige tips en trucs geeft. Tot nu toe ben ik blij dat ik voor deze heb gekozen. Alhoewel het aantal, 48 lessen!, mij inmiddels wel wat tegenstaat. Er komt gewoon geen einde aan… Daarom heb ik mijzelf als doel gesteld dat ik uiterlijk 31 december 2019, de cursus af wil hebben. En dat zou nog steeds kunnen lukken…

De volgende stap

Nu ik al verder ben met mijn schrijfcursus en ook al twee manuscripten klaar heb liggen, ben ik druk bezig met de volgende stap: mijn ‘boek’ laten uitgeven. Mijn eerste manuscript is inmiddels al door heel wat kinderhanden gegaan en is zelfs al voorgelezen aan een klas (vol met kinderen die mij niet kennen). De reacties zijn positief en enthousiast! Ik heb al meerdere keren te horen gekregen: Ga je ook een vervolg maken? En er zijn zelfs al twee meiden die het verhaal wel voor hun boekbespreking zouden willen gebruiken. Een mooier compliment kun je niet krijgen, toch? Voor dit laatste is er echter één kink in de figuurlijke kabel: het is nog geen écht boek.

Die ene uitgever

Je kunt je dus heel goed voorstellen dat ik nu op zoek ben naar die ene uitgever die net zo enthousiast wordt van mijn verhalen als ik. Maar ja, waar kan ik die vinden?

Ik heb de tips op internet al diverse keren opgezocht:

  1. Zorg voor een goed manuscript. Als het niet netjes verzorgd is, zal er namelijk geen uitgever zijn die het echt serieus neemt.
    2. Zoek uit welke uitgever geschikt is voor jouw boek. Ik moet mijn kinderverhaal natuurlijk niet opsturen naar een uitgeverij voor thrillers. Of andersom…
    3. Neem de tijd om een goede begeleidende brief te schrijven. Zorg ervoor dat gelijk duidelijk is wie je bent en waarom jouw boek in het fonds van de uitgever past. En zorg er zeker voor dat er geen fouten in je brief zitten. Hierdoor zal de uitgever niet zoveel vertrouwen meer hebben in de rest van je werk.
    4. Voeg een goede synopsis toe. Zo kan de uitgever al snel beoordelen of het interessant is om verder te lezen. Dat wil je natuurlijk wel!
    5. Besef dat je geduld moet hebben voordat er een reactie komt, een paar maanden is geen uitzondering. Gebruik die tijd nuttig en kijk of je niet nog wat verder kan schrappen en verbeteren.

Tips die ik aan alle kanten allang heb opgevolgd.

Mijn zoektocht naar een uitgever

Het is niet handig om gelijk alle uitgeverijen te benaderen die je kunt bedenken. Mocht je tijdens een afwijzing nog tips krijgen (meestal niet, maar misschien heb je mazzel), dan kun je deze tips eerst verwerken voordat je een nieuwe uitgever benadert. Ik ben begonnen met twee uitgevers te benaderen.
De eerste uitgever had mijn manuscript met belangstelling gelezen, maar moest tot hun spijt mededelen dat mijn verhaal niet geschikt was voor publicatie.
De tweede vond het ook niet geschikt. Kort, maar duidelijk.
Ik liet de moed niet zakken en heb daarna gewoon twee nieuwe uitgevers benaderd.
De derde reactie was van een uitgever die mijn werk heel verzorgd vond en zag dat ik er veel tijd en moeite in had gestoken. Ze hebben erover nagedacht, maar zagen geen kansen bij hun uitgeverij. Jammer genoeg had ik dus nog niet veel resultaat tijdens mijn zoektocht.
Afgelopen week heb ik de reactie mogen ontvangen van de vierde uitgever. Ze vonden mijn werk niet onaardig. Ik beschik volgens hun over een vlotte schrijfstijl. Het begon dus veelbelovend. Helaas kwam er wel achteraan dat ze mijn manuscript echter niet geschikt vonden voor hun fonds. Ik was weer terug bij af.

Uitgever gezocht

Tot nu toe heb ik nog geen positief nieuws tijdens mijn zoektocht naar een uitgever. Inmiddels heb ik wel alweer een nieuwe uitgever benaderd. Hierbij heb ik minimale veranderingen gedaan die volgens mij wel voor verbeteringen zorgen. Hopelijk heb ik eerdaags wel positief nieuws te vertellen.

Heb jij al stappen ondernomen in je zoektocht naar een uitgever? Ik ben wel benieuwd. Misschien heb jij nog wel tips voor mij. Tips waar ik zelf niet aan heb gedacht. Alles is welkom!

Ik hoop snel van je te horen!

Liefs, Sandy

Wil je meer weten over Sandy en haar ontdekkingsreis door schrijversland? Kijk dan snel op haar website! De moeite waard om een kijkje te nemen!

 

Hoi Sandy,

 

Wat een leuke brief! Ja, ik ben blij dat ik de stoute schoenen heb aangetrokken en je een bericht heb gestuurd. Heel toevallig dat we allebei aan dezelfde online challenge meededen en nagenoeg hetzelfde doen (en gedaan hebben). Dit was vast voorbestemd. Ik ben er namelijk achter (na veertig jaar, haha!) dat toeval niet bestaat. Het heeft zo gewoon moeten zijn.

Voorstellen

Om mezelf ook even kort voor te stellen. Ik ben Ellen Kusters, getrouwd met Bart en moeder van drie prachtige kinderen; Nynke (15 jaar), Kjell (14 jaar) en Yfke (10 jaar). Ik heb bijna twintig jaar in het basisonderwijs gewerkt en heb, helaas, ruim drie-en-een-half jaar geleden alweer een burn-out gekregen, waar ik nu (nagenoeg) van hersteld ben. Een zware periode volgde en in juni 2017 heb ik voorgoed afscheid genomen van het onderwijs. Deze beslissing heeft me uiteindelijk gebracht waar ik nu sta.

Waarom ben ik gaan schrijven?

Om mijn ervaringen en herinneringen aan het onderwijs een plekje te geven, heb ik alles vastgelegd op papier. Ik begon te schrijven en kon niet meer ophouden. Het moest er gewoon uit. Bijna therapeutisch zelfs. Schrijven is heel persoonlijk, maar tegelijkertijd kun je alles kwijt. Het papier oordeelde niet, zei niets terug en had ook geen (goedbedoelde) adviezen. Het was er gewoon. Voor mij was dat op dat moment genoeg. Ik wilde simpelweg mijn verhaal kwijt.
Toen mensen in mijn naaste omgeving mijn verhaal gelezen hadden en daardoor ontroerd en geraakt waren, wist ik: Hier moet ik iets mee doen. Ik moet van mijn leven als juf een boek maken. Niet alleen voor mezelf en mijn familie en naasten, maar ook voor andere mensen, die wellicht in hetzelfde schuitje zitten of zaten. Ik wilde mensen met mijn verhaal helpen, inspireren en informeren. En in augustus 2017 was het zover; een droom kwam uit. Mijn eerste boek was een feit…
“Er was eens…een juf”. Nu kon iedereen lezen hoe mijn werk als juf een grote rol in mijn leven heeft gespeeld en hoe ik mijn leven rigoureus heb veranderd. Met alle openhartige en soms confronterende ervaringen.

Schrijven en kleine Ellen

Zo begon mijn schrijfavontuur.
Natuurlijk was dit niet mijn eerste schrijfervaring. Net als jij, schreef ik ook in een dagboek als kind. Ik heb het niet zo lang volgehouden, omdat ik al vrij jong verkering kreeg met Bart en ik mijn hele leven met hem deelde in brieven. Wij hebben jaren brieven naar elkaar geschreven. Ook toen hij ging studeren in Leiden en ik in Helmond naar de pabo ging.

Ik schreef soms gedichten, korte verhalen en maakte in mijn kinderjaren samen met mijn jongere broertje een echte krant compleet met abonnees. Leuk was dat om te doen, zeg. Maar zoals jij al beschreef, op een bepaald moment voel je jezelf te groot en heb je het veel te druk met studeren en andere dingen. Zo ging dat in ieder geval wel bij mij.
Als juf heb ik taal altijd het leukste vak gevonden en vooral stelopdrachten waren bij mij favoriet. Heerlijk, de fantasie van de kinderen. Al was die niet bij iedereen volop aanwezig, haha!

Het volgen van een schrijfopleiding

Tja, en na het uitkomen van mijn eerste boek “Er was eens…een juf” had ik de smaak te pakken. Ik wilde veel meer schrijven en had het idee opgepakt om een young adult fantasy boek te schrijven. Alleen voelde ik mezelf niet capabel genoeg als schrijver om zo’n ingewikkeld plot op papier te krijgen. Ik vond bovendien dat ik mezelf de kans moest geven om me het schrijfambacht nog meer eigen te maken. Zoals bij ieder ander vak. Of het een vereiste is, weet ik niet, maar ik zou er in ieder geval niet stommer van worden. Ik wilde de kennis als een spons opzuigen. Hongerig naar meer, zeg maar.

Dus, op 1 december 2017 begon ik mijn opleiding aan de Schrijversacademie in Eindhoven. Dit was de basis. Daarna zou ik nog een viertal specialisaties mogen doen om mezelf steeds meer te verbeteren en ook om te ontdekken wat nu het beste bij me past. Ik dacht in eerste instantie meteen aan fantasy & science fiction, maar nu denk ik daar toch wat anders over.

Ik vind het namelijk ook super leuk om over mezelf en mijn leven te schrijven en daarmee anderen te inspireren en wellicht iets te leren. Of om thriller/roman achtige verhalen te schrijven met een gekke twist (misschien een tikkeltje fantasy meets roman). Zoiets dan. Hoe ik dat precies in een boek kan en ga verwerken, weet ik nog niet helemaal. Ik heb daarvoor nog wat tijd, want ik heb nu 1 specialisatie afgerond en ben met de tweede bezig. Hierna wil ik de specialisatie Young Adult doen. En heel misschien daarna nog column en blogs. Maar dat is nog een vraagteken.

Zoals je kunt lezen, een heel verhaal en ook een avontuur dat nog maar net begonnen is. De eerste kleine stapjes op weg naar iets dat veel beter bij me past en waar ik echt gelukkig van word.

Ik ben benieuwd waar we het in de volgende brief over gaan hebben. Ik kijk er naar uit.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Wil je meer weten over Sandy? Kijk dan zeker even op haar website, Klik hier!

 

De start van een mooi schrijfavontuur

 

 

Hoi Ellen,

Wat leuk dat ik laatst een berichtje van je kreeg! Het is altijd leuk om iemand te ‘ontmoeten’, die je helemaal niet kent, zelfs nog nooit gezien hebt, maar waar je toch zoveel overeenkomsten mee kunt hebben. Zodat je een echte klik hebt met elkaar. Net als jij zit ik ook midden in een schrijfavontuur. Ik noem het: mijn ontdekkingsreis door schrijversland. En ik vind het leuk dat we dit avontuur samen aan gaan en onze ontdekkingen en ervaringen met elkaar kunnen delen.

Even voorstellen

Ik zal mij eerst even voorstellen, zodat je een beetje weet met wie je aan het schrijven bent. Mijn naam is Sandy Stokkel en ik ben moeder van twee hele lieve zoontjes, Leon (8) en Dylan (4). Daarnaast ben ik leerkracht van een groep 8 op een basisschool bij mij in de buurt. En natuurlijk heb ik een grote passie en dat is: SCHRIJVEN! En dat is natuurlijk ook de reden waarom we met elkaar in contact zijn gekomen.

Het begin van mijn schrijfavonturen

Zoals je zelf weet, komt een schrijfavontuur niet zomaar uit de lucht vallen. Ik zal je in het kort vertellen, hoe dat van mij begonnen is.

Net als veel andere schrijvers, heb ik altijd al geschreven, alhoewel het de ene keer meer was dan de andere. Als kind heb ik dagboeken vol geschreven en als tiener, samen met een vriendin, hele verhalen verzonnen rondom avonturen die we zogenaamd beleefden. Dat was erg leuk. Daarna ben ik naar de Ipabo gegaan en ben ik juf geworden. Door deze nieuwe levensfase is het schrijven op de achtergrond geraakt. Gelukkig heeft het zijn weg naar mij weer teruggevonden…

Mijn schrijfavontuur begon die ene zomer, nu bijna vier jaar geleden, toen er een verhaal in mijn hoofd kroop dat er niet meer uit wilde. Nu kropen er wel eens vaker ideeën in mijn hoofd, maar doordat ik er niet veel mee deed, gingen die weer weg. Maar dit idee niet, het bleef. Het idee groeide langzaam tot een heel plot, zoals ze dat zo mooi noemen, en ik besloot het op papier te zetten. Eerst natuurlijk alleen in het kort, maar daarna besloot ik het helemaal uit te schrijven tot een echt manuscript.

Het eerste manuscript

Dit manuscript gaf een heerlijk gevoel toen het klaar was. Niet dat het echt klaar was natuurlijk, want – zo leerde ik al snel – een manuscript moet eerst nog een aantal keer herschreven worden. Zeker een manuscript van een beginnende schrijver. Ik besloot hulp te vragen aan een vriendin, een ervaren schrijfster, en zij heeft mij veel goede tips gegeven. Met deze tips in mijn hoofd ben ik aan het herschrijven geslagen en ben inmiddels met de laatste puntjes op de spreekwoordelijke i bezig.

In de tussentijd heb ik niet stil gezeten en heb nog een hoop andere ontdekkingen in schrijversland gedaan. Maar daar zal ik het nu nog niet verder over hebben. Dat is iets voor een andere keer…

Het begin van een mooi schrijfavontuur samen

Tot zover mijn verhaal, over hoe mijn schrijfavontuur echt begonnen is. En dan heb ik natuurlijk dezelfde vraag voor jou. Hoe ben jij aan je schrijfavonturen begonnen? En waar wil je naartoe? Ik vind het leuk om te horen wat jou ertoe heeft gebracht om te gaan schrijven en hoe jij deze reis ervaart.

In onze brieven kunnen we elkaar op de hoogte houden van onze schrijfavonturen. Het is leuk om iemand te ontmoeten die zo’n beetje hetzelfde pad volgt. Wie weet kunnen we samen nieuwe dingen ontdekken en elkaar nog wat leren. Dat zou natuurlijk erg leuk zijn!

Ik hoop snel van je te horen!

Liefs, Sandy

 

Wil je meer weten over Sandy en haar ontdekkingsreis door schrijversland? Neem dan ook eens een kijkje of haar website