Genieten van de kleine dingen

Hoi Ellen,

En dan is het opeens alweer dinsdag… Ik had het even niet in de gaten door die extra vrije dag gisteren, maar het is toch echt alweer tijd voor post op dinsdag, haha…

Genieten van de kleine dingen

Ik wil het vandaag hebben over: genieten van de kleine dingen. Het leek mij een mooie aanvulling op jouw thema van vorige week: geniet van het proces. Sinds wij beiden – al een paar jaar inmiddels – druk bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling, hebben wij al veel geleerd over dankbaarheid en de kracht daarvan. Om de wet van aantrekking goed voor je te laten werken en om dus dingen die je wenst te manifesteren, is het belangrijk dat je je energie hoog houdt. Dat je je bezig houdt met dingen die daarbij helpen, die positive vibes geven. En dankbaarheid staat bovenaan in de schaal van emoties, samen met vreugde, liefde en vrijheid.

Dankbaarheidsdagboek

Als je verschillende podcasts beluistert en diverse boeken leest rondom dit thema, dan leer je op een gegeven moment dat het goed is om een soort dankbaarheidsdagboek bij te houden. Het idee is dat je elke avond voor het slapengaan de dingen opschrijft waar je die dag dankbaar voor bent. Het helpt je om in die hoge energie te komen en jezelf een positief gevoel te geven voordat je gaat slapen. Dat kan alleen maar goed voor je zijn, toch?

Ik heb het idee van een dankbaarheidsdagboek de afgelopen jaren al op verschillende manieren ingezet. Soms echt zoals het hierboven staat en soms in de vorm van noteren in mijn telefoon in plaats van op papier. En dan vaak ook gedurende de dag wanneer ik iets meemaakte, zag of ontdekte wat ik wilde onthouden. Tegenwoordig sta ik tijdens de dag vaak even in mijn hoofd stil bij die leuke of mooie momentjes en ga ik vlak voor het slapengaan in mijn hoofd de dag langs om nogmaals stil te staan bij de dingen waar ik die dag dankbaar voor was. Ik merk dat ik dan vaak met een grote glimlach op mijn gezicht ga slapen.

Van dankbaar zijn naar genieten

Op het moment dat je dankbaar bent voor de kleine dingen, ga je daar ook gelijk veel meer van genieten. Het is een vicieuze cirkel. Zodra je dankbaar bent, ga je meer genieten en zodra je meer gaat genieten is er weer meer om dankbaar voor te zijn.

In het hier en nu leven

Genieten van de kleine dingen die je meemaakt gedurende de dag helpt je ook om meer in het hier en nu te leven. Iets wat ook heel goed is voor het manifesteren. Wij zijn als mensen geneigd om in het verleden te blijven hangen of te veel te piekeren over de toekomst – ik ook 😊… – maar dat is niet goed. 

Denk maar eens na: als je blijft hangen in het verleden, hoe lang je dat ook doet, het verandert helemaal niks. Het verleden is namelijk al geweest en niemand kan daar iets aan veranderen. Piekeren over de toekomst helpt je ook niet. Gedachtes als “wat nou als…” zorgen er alleen maar voor dat je in negatieve emoties blijft hangen. Als je naar de schaal van emoties kijkt, waar dankbaarheid bovenaan staat, zie je dat emoties als angst en wanhoop juist onderaan genoemd worden. Het enige wat je kunt doen is zorgen dat je goed voorbereid bent op dingen, dat je de juiste voorwaarden schept, en dan is het daarna afwachten hoe iets gaat lopen.

Het klinkt zo makkelijk

Het klinkt allemaal zo makkelijk en ik schrijf het ook zo op, maar ik weet uit eigen ervaring dat het echt niet zo makkelijk is als het klinkt. Hé, piekeraartje hier! Maar soms is het goed om je weer even bewust te zijn van wat je doet. Op welke route jouw automatische piloot is ingesteld. Zet die piloot maar uit, zet je beide benen op de grond en probeer weer meer te leven in het hier en nu.

Feelingskit

Zoals je weet, ben ik ook veel bezig met etherische oliën. Momenteel is er een “Week of breakthrought” bezig, binnen het team waarbij ik zit. Elke dag staat er een olie centraal uit de Feelingskit en gisteren was dat voor mij de olie “Present Time”. Door middel van een fijne meditatie in samenwerking met deze olie stond ik ook toen even extra stil bij dit thema. Het is mooi hoe ik dit onderwerp op verschillende plekken tegenkom. Iets met de wet van aantrekking… 😉.

Ik ben heel benieuwd hoe dit bij jou gaat. Ben jij ook bezig met een vorm van een dankbaarheidsdagboek of juist niet? Misschien kun je mij nog inspireren met de manier waarop jij omgaat met dankbaarheid, want ik ben ervan overtuigd dat jij deze krachtige tool ook inzet op jouw manier. Ik lees er graag over in een volgende brief…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Deze leuke brief van Sandy is onder andere te lezen op haar website, waar ze nog veel meer leuks deelt. Neem eens kijkje zou ik zeggen!

Dromen en inspiratie

Hoi Ellen,

Het was weer heel leuk om vorige week jouw brief te lezen. Vandaag is het weer gezellig mijn beurt. Waarschijnlijk doen we hierna weer even een vakantiepauze, omdat het volgende week alweer meivakantie is hier en ik vermoed ook bij jou…

Spannende week voor jou!

Deze week heb jij, als ik het goed heb begrepen, allerlei spannende, maar vooral leuke dingen in het vooruitzicht. Vandaag komt jouw nieuwe e-book uit bij HIP Publishing, jouw derde alweer! Wat ontzettend gaaf! Echt iets om trots op te zijn. Ik kan mij dan ook voorstellen dat je vandaag vooral aan het genieten bent. Wie had dat ooit durven dromen, toen wij 4 jaar geleden startten met onze briefwisseling. Had ik trouwens al verteld dat ik in ‘Zoutelande’ ben begonnen? Ik waan mij momenteel heerlijk in een strandhuisje 😉…

Verder is deze week (gisteren begreep ik net) ook jouw theatervoorstelling. Ik zag net op Facebook dat het grandioos was. Wat leuk om te lezen! Het is dat we zo ver bij elkaar uit de buurt wonen, anders was ik zeker komen kijken. Ik ben trots op je!

Puntjes op de ‘i’ van mijn manuscript

Ik heb net voor de gein eens opgezocht wanneer wij eigenlijk ook alweer gestart zijn met onze briefwisseling en ontdekte dat het in mei alweer 4 jaar geleden is, 14 mei om precies te zijn. Het was aan mij de eer om die allereerste brief te schrijven en ik heb hem net teruggelezen. Ik moest stiekem wel lachen toen ik las dat ik had geschreven dat mijn manuscript bijna af was en dat ik met de spreekwoordelijke puntjes op de ‘i’ bezig was. Dat ben ik namelijk nog steeds! Hahaha… 

Het is echt niet dat die puntjes op de ‘i’ nou zo lang duren, maar ik besef mij inmiddels dat ik toen echt nog lang niet klaar was, hihi. Laten we het op beginnersenthousiasme houden. Nu durf ik wel oprecht te zeggen dat ik met die puntjes op de ‘i’ bezig ben – alhoewel ik daar over 4 jaar misschien wel weer hard om moet lachen. 

Tips voor mijn manuscript

Inmiddels heeft mijn lieve vriendin Bernice mijn manuscript een paar keer gelezen en mij van een aantal waardevolle tips voorzien. In theorie is het klaar om op te sturen naar uitgeverijen, maar ik wil dat het beter is dan dat, dat ik al net dat stapje extra heb genomen. Dat de kans op succes groter is, dan wanneer ik het nu op zou sturen. Ik wil namelijk niet alleen dat ze het lezen, maar dat ze het ook zien zitten om met mij en mijn verhaal verder te willen.

Er is dus nog werk aan de winkel… Ik had mij voorgenomen dat ik die aanpassingen deze maand zou gaan verwerken, maar ik vrees dat ik mijzelf nog een paar weken extra moet gunnen. Ik merk dat mijn lagere energielevel niet meehelpt en dat is dan maar zo. Mijn verhaal komt er wel.

Jaloers? Dromen en inspiratie!

Ik schreef in mijn vorige brief dat ik mijn vriendin Bernice en haar nieuwste boek als een soort inspiratie zie. Jij reageerde dat jij je kon voorstellen dat ik misschien wel een tikkeltje jaloers kon zijn (positief gezien 😉). En eigenlijk is dat dus helemaal niet. Natuurlijk is het ook mijn droom om een boek uit te geven, meerdere zelfs, maar wat ik voel is alleen maar trots en vreugde voor haar.

Het geeft mij dus wel veel inspiratie. Ik leef steeds meer met diverse, helpende overtuigingen, ingegeven door Kim Munnecom onder andere. Zoals het idee dat een diepgeworteld verlangen in iets (zoals in mijn geval het uitgeven van een boek), aangeeft dat je het in je hebt om het te bereiken. Dat anderen een positief voorbeeld kunnen zijn, want als zij iets hebben bereikt, betekent het dat het kan. En als zij het kunnen, dan kan ik het ook. 

Schrijfwedstrijden 

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je inmiddels weer wat vaker meedoet aan schrijfwedstrijden. Leuk om te lezen dat je het weer hebt opgepakt en vooral dat je er weer plezier in hebt. Ik vind het een eer dat ik af en toe met je mee mag lezen van tevoren. Geen idee of je iets aan mijn tips hebt, maar ik vind het leuk om te doen. Ik hoop dat je eerdaags weer een positieve uitslag ontvangt.

Tot zover mijn brief van deze week. Ik denk dat we wel weer een pauze in zullen lassen in verband met de meivakantie – die bij ons twee weken duurt. Waarschijnlijk moet ik dus nog een paar weken wachten tot ik jouw brief kan lezen. Ik ben benieuwd wat je mij tegen die tijd allemaal weer te vertellen hebt.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke, inspirerende brief weer. Meer weten? Klik dan hier om nog veel meer leuks over en van Sandy te lezen.

Blijven dromen

Hoi Ellen,

Zo zat er opeens twee weken tijd tussen onze brieven. Vorige week was jij lekker op vakantie, dus dat was een leuke reden. De week ervoor was ik ziek, dus dat was wat minder fijn. Maar goed, we zijn er weer!

Uitslag schrijfwedstrijd

We hebben het al op onze social media gemeld, maar ik zal het in deze brief ook nog even een keer langs laten komen. Uitgebreid hebben we geschreven over die leuke schrijfwedstrijd waar we aan mee hebben gedaan en tijdens het lezen van de vorige brief waren we nog druk bezig met duimendraaien en nagelbijten, haha. Helaas is ons verhaal niet uitgekozen voor de verhalenbundel.

Teleurgesteld en ook weer niet

Natuurlijk wil je graag winnen als je ergens aan meedoet. Jammer genoeg hadden we dit keer geen mazzel. Heel even was ik wel een beetje teleurgesteld. Dat duurde echter maar heel even, omdat ik gewoon supertrots ben op ons verhaal en dat het ons gelukt is om dat samen te schrijven. Je zou kunnen denken dat de andere verhalen echt beter zijn, maar we weten allebei dat het rondom dit soort dingen toch ook te maken kan hebben met smaak. En smaken verschillen, zullen we maar zeggen. Ik houd mij vooral vast aan die laatste reden.

Daarnaast duurde het misschien ook korter bij mij, omdat ik best ziek was dat weekend en ik wel even andere dingen aan mijn hoofd had 😊. Het stomme Corona-virus had mij weer te pakken en Corona en ik gaan gewoon niet zo goed samen, bleek nogmaals. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt. Alleen merk ik het nog in mijn energielevel. Waar ik al een beetje bang voor was door de minimale vorm van Long-Covid waar ik nog steeds een heel klein beetje last van heb van de vorige besmetting, zoals ik al vaker heb geschreven. Maar ik weet nu dat én hoe ik naar mijn lichaam moet luisteren, dus het komt wel weer goed.

Andere plannen met het verhaal

Wij hebben het wel eens kort gehad over andere plannen met ons verhaal, voor het geval we niet zouden winnen. Verder dan wat vage opmerkingen daarover waren we nog niet gekomen. Daar moeten we nu maar eens op terug gaan komen, hihi. In deze brief kan ik daar nog niet veel over zeggen, maar wie weet hebben we in de brief van volgende week of die keer daarna, al meer nieuws. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen.

Living the dream

Onze droom is om uitgegeven te worden bij een grote uitgeverij en onze boeken overal in de winkels te zien liggen. Ja, toch? Nou, in elk geval is dat zeker mijn droom. Een droom die inmiddels voor de derde keer is uitgekomen voor mijn lieve vriendin Bernice Berkleef. Vorige week had ik de eer om bij de boekpresentatie van haar derde thriller “Vinex” te mogen zijn. Echt een heerlijk boek dat ik in praktisch één dag heb uitgelezen. Een aanrader voor iedereen die van lezen houdt!

Het is heel bijzonder om het hele proces van idee tot boek van zo dichtbij mee te maken, elke keer weer. Voor mij als amateurschrijver fijn om te ontdekken dat het ook bij haar echt een proces is. Echte schrijvers zijn ook net mensen, haha. En soms lijkt het zo makkelijk als je weer zo’n prachtig boek in de boekhandel ziet liggen, maar schrijven is echt werken en er gaat een hoop aan vooraf voordat het boek die boekhandel bereikt.

Blijven dromen

De boekpresentatie heeft mij een grote boost aan inspiratie gegeven. Niet wat betreft de inhoud van mijn eigen manuscript, maar wel het aanwakkeren van die grote wens om zelf ook met mijn verhaal in de boekhandel te komen. Alles in mij schreeuwt: Dat wil ik ook! En dan heb ik het niet over zo’n boekpresentatie, want ik houd er echt niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar wel de rest… Hoe gaaf is het als de mensen, en in mijn geval kinderen in het bijzonder, mijn boeken kopen en overal vertellen hoe leuk het is en misschien zelfs wel mijn handtekening erin willen hebben. Dat ze vragen wanneer er een vervolg komt en dat soort dingen. 

Mijn laatste puntjes op de i

Gelukkig ben ik inmiddels echt wel heel ver. Ik ben zelf mijn laatste puntjes op de spreekwoordelijke i aan het zetten. Daarna ben ik “klaar”. Of in ieder geval zo klaar, dat andere mensen er op mogen gaan schieten. Samen met die laatste opmerkingen en aanpassingen is hij dan echt klaar om op te gaan sturen naar uitgevers.

In mijn zoektocht naar potentiële uitgeverijen ontdekte ik dat degene die ik al eerder op het oog had, omdat ik denk dat mijn verhaal daar echt heel goed bij past, weer manuscripten aanneemt. Ze hadden een manuscriptenstop, maar nu dus niet meer. Hoe mooi is dat?

Wordt vervolgd

Ook dit wordt weer vervolgd. Uiteraard zal ik het in een volgende brief weer delen zodra ik een stapje verder ben in mijn proces. Zo blijven we elkaar lekker op de hoogte houden van alles. Leuk! Ik ben benieuwd waar jij nu mee bezig bent.

Liefs, Sandy

Genoten van deze brief? Op haar website kun je nog veel meer over Sandy lezen.

Weer een stapje verder

Hé Ellen,

Het was vorige week weer genieten van jouw brief. En vandaag is het weer mijn beurt.

Gezamenlijke uitdaging – weer een stapje verder

Jij schreef vorige week weer over onze gezamenlijke uitdaging: het verhaal voor de schrijfwedstrijd. Het is heel leuk om samen aan een verhaal te werken. Alhoewel de tijd misschien wel een dingetje gaat worden. Als ik mij niet vergis is de deadline over twee weken en we moeten nog best een groot stuk. In het tempo dat we nu schrijven, gaat het niet lukken. Maar gelukkig hebben we nog tijd en ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik werk meestal het beste met deadlines, haha. Ik zal straks weer een stukje verder schrijven.

Grappig trouwens dat jij  begon over een nieuw schrijfduo. Wie weet wat de toekomst gaat brengen op dat vlak…

Meerdere boeken tegelijk lezen

Wat grappig om te lezen dat jij wat betreft het lezen van boeken ook wel een beetje op mij lijkt. Ik dacht al dat het een soort “afwijking” was dat ik graag meerdere boeken door elkaar heen lees, maar jij doet het ook! Bij mij gaat het dus inderdaad wel vaak om persoonlijke ontwikkelingsboeken en jij kan dat met alle boeken. Ik merk bij mijzelf wanneer ik die neiging krijg bij verhalende boeken, dat het huidige boek dan misschien niet interessant genoeg is. Toch ben ik wel zo’n type van ‘als ik eraan begin, dan wil ik het ook uitlezen’. Dat heb ik ook met films en in mindere mate met series.

Stapels boeken

Jij vertelde dat je een nieuwe boekenkast hebt gekocht, waardoor je de oude kon gebruiken voor al jouw stapels boeken. Net als jij eerst had, had ik ook overal stapels boeken liggen. Nu heb ik nog wel hier en daar een paar boeken liggen, maar de grote stapels in mijn slaapkamer hebben ook een nieuw plekje gekregen. Ik heb daar zo’n trolley voor gekocht en in mijn geval omgetoverd in een heuse boekentrolley 😉… Het ziet er stukken opgeruimder uit en het paste er zowaar bijna allemaal in. Nu dan dus alleen de kunst om voorlopig geen boeken te kopen, want hij is wel écht vol. En dat gaat de ene keer beter dan de andere keer, haha.

Waterverf en tekenen

Ik moest wel een beetje blozen van jouw lieve compliment vorige week en afgelopen weken onder mijn berichtjes op mijn social media. Je zei heel lief dat je vindt dat ik talent heb als je naar mijn waterverftekeningen kijkt. Dank je wel!

Ik vind het heerlijk om creatief bezig te zijn. Hoe meer ik het doe, hoe rustiger ik ervan word – in het geval van waterverftekeningen dan. Geef mij een bolletje wol en een haaknaald en mijn stresslevel schiet flink omhoog. Soms verbaas ik mijzelf een beetje dat ik zo creatief kan zijn op bepaalde vlakken, maar zodra het wol of iets dergelijks betreft, kom ik er niet uit en is dat alleen maar frustrerend. Ik ben duidelijk meer gemaakt voor pennen, potloden en kwasten, haha.

Een creatieve toekomst?

Hoe meer ik de laatste jaren bezig ben met creatieve dingen – schrijven / tekenen / schilderen – hoe meer ik mijzelf wel eens afvraag of er niet een creatieve toekomst voor mij in het verschiet ligt. Dan komen er echter weer een hoop belemmerende overtuigingen om de hoek kijken. Waar ik al jaren denk: met schrijven valt toch niet veel te verdienen, komen diezelfde gedachten nu ook op met tekeningen. En ik weet in mijn hoofd dat dit bij allebei niet klopt, toch is het een overtuiging die blijkbaar wat dieper geworteld zit. Ik denk dat jij het wel herkent. 

Manuscript

Ten slotte wil ik graag nog een korte update geven over mijn manuscript – ik ben weer een stapje verder. Zoals je misschien nog wel weet, was ik druk bezig om op papier aantekeningen te maken – een papieren herschrijfronde. Gisteren heb ik de laatste opmerkingen en aanvullingen voor mijzelf genoteerd. Daarna ben ik gelijk gestart met het digitaal verwerken van mijn eigen aantekeningen. Gevoelsmatig is het de laatste stap voordat ik het weer aan iemand ga laten lezen. Daarna moet ik alleen nog eventuele aantekeningen van mijn meelezer verwerken en dan kan ik hem gaan opsturen. 

Ik merkte dat ik gisteren echt een soort mentale drempel over ben gegaan. Ik heb weer een hobbel genomen en het is leuk om te zien hoe mijn verhaal weer een stukje beter is geworden. Het zou super zijn als ik hem eerdaags echt “af” heb, voor zover een manuscript ooit echt helemaal af kan zijn…

Dit was het weer voor vandaag. Ik ga straks weer lekker aan de slag met ons verhaal. Het gaat ons lukken!

Liefs, Sandy

Wat voor moois Sandy allemaal maakt en schrijft kun je op haar website lezen en zien. Klik hier om een kijkje te nemen.

Boeken over persoonlijke ontwikkeling en meer!

Hoi Ellen,

Ik heb weer genoten van jouw brief vorige week! Altijd weer een feestje om te krijgen en om te lezen.

Nieuwe boeken over/voor persoonlijke ontwikkeling

Jij schreef er ook al over in jouw brief: boeken voor en over persoonlijke ontwikkeling. Wij zijn allebei bezig met van alles wat hiermee te maken heeft en hebben hier al uitgebreid over geschreven in onze briefwisseling. Het is leuk om af en toe iets bij jou langs te zien komen en dan te ontdekken dat er weer een interessant – en voor mij nieuw – boek is. Momenteel ben ik ook boeken aan het lezen die hiermee te maken hebben. Niet één, maar gewoon meer tegelijk 😊. Vijf om precies te zijn, hihi.

Meerdere boeken tegelijk lezen

Vroeger kon ik dat niet; meerdere boeken tegelijk lezen. Ik moest altijd eerst een boek uitlezen, voordat ik in een nieuwe begon. En dat heb ik op zich nog steeds wel, als het om verhalende boeken gaat. Ik ben over het algemeen met maar één verhalend boek tegelijk bezig, voor mijzelf. Momenteel is dat Quotum, van Marloes Morshuis. Daarnaast ben ik allebei mijn jongens een boek aan het voorlezen. Dat maakt al drie boeken. Met vijf persoonlijke ontwikkelingsboeken en ook nog een schrijfboek erbij, maakt dat in totaal 9 boeken!!! Herken jij dat wel een beetje of ben ik een beetje een rare wat dat betreft? Eerlijk zegge. Hihi…

Waarom zoveel persoonlijke ontwikkelingsboeken tegelijk?

Waarschijnlijk vraag jij je nu af waarom ik zoveel verschillende persoonlijke ontwikkelingsboeken tegelijk aan het lezen ben. En als jij je toevallig hierin wel herkent, zijn er vast anderen die zich dit afvragen. Heel begrijpelijk…

Ik merk dat ik dat soort boeken meestal niet achter elkaar uit kan lezen, omdat het stof is waar je toch echt wat beter je aandacht bij moet houden. Ook heb ik er gewoon teveel in huis en trekken ze allemaal mijn aandacht. En aangezien ze over verschillende onderwerpen gaan, ben ik ze gewoon door elkaar heen aan het lezen. Het voordeel is dat er toch geen echt verhaal in zit, zodat je ook niet zo snel de draad kwijt bent.

Steeds neem ik mijzelf voor om ze eerst allemaal uit te lezen voordat ik weer aan een nieuwe begin, maar tot nu toe lukt dat nog niet echt. Zou misschien wel makkelijker zijn, haha.

Er zijn altijd nog meer boeken over persoonlijke ontwikkeling

Ik heb nog een paar andere boeken in huis, die ik ook graag zou willen lezen rondom dit onderwerp, zoals bijvoorbeeld twee boeken van Abraham Hicks over de wet van aantrekking. Daar heb ik al veel goede verhalen over gehoord. Net als het boek Kubieke E, het vervolg van E-Kwadraat. Volgens mij heb jij die ook al gelezen. Genoeg interessants wat nog kan volgen. Ik weet dat jij ook altijd dit soort boeken leest en ik houd mij dan ook aanbevolen voor nog meer boekentips! Ik zal proberen ze niet allemaal tegelijk te gaan lezen 😉.

Wondere Wereld van Waterverf

Wat grappig om te lezen dat jij ook de cursus “De Wondere Wereld van Waterverf” hebt aangeschaft. En jammer dat hij bij jou al verlopen is… Ik merk zelf dat ik er nog steeds veel plezier aan beleef en dat ik ook al een mini-beetje handiger aan het worden ben. Het begin is er! Ik heb mijzelf zelfs nog twee aanvullende cursussen van Studio Cremers cadeau gedaan. 

Natuurlijk kan ik het via veel oefenen ook zelf leren, maar ik zie het als een investering in mijzelf. En zeker als je bedenkt dat die laatste aanvullende cursus nog geen twintig euro heeft gekost, snap je misschien wel dat ik het van mijzelf wel mocht kopen. En wie weet waar dit creatieve schip nog eens naartoe gaat varen…

Leuke nieuwe uitdaging samen!

En dan wil ik ten slotte nog even zeggen dat ik vorige week echt blij verrast was door jouw berichtje. Hierin vroeg je mij of het een idee was om samen een verhaal voor een feelgood schrijfwedstrijd te schrijven. Superleuk! We zijn al gelijk aan het brainstormen geslagen en hebben al een idee waar we mee verder kunnen. Sterker nog: jij bent zelf al gestart met een beginnetje van het verhaal.

Door de mega drukke week op mijn werk heb ik nog niks getypt, maar er borrelen al zeker een aantal ideeën in mijn hoofd die misschien wel een plekje in het verhaal gaan krijgen. Ik ben heel benieuwd of het ons gaat lukken. Volgens mij hebben we allebei nog nooit met iemand anders een verhaal geschreven. Toch zijn er genoeg mensen die dit doen, dus dan kunnen wij dit ook, zou je denken. We gaan het zien. En in ieder geval gaan we plezier beleven aan het proces. Dat weet ik zeker! 

Dan is het tijd om weer te stoppen – en misschien wel te beginnen aan ons verhaal. Jij zult hier in jouw volgende brief vast nog wel meer over gaan vertellen. 

Tot snel!

Liefs, Sandy

Leuke brief weer, hè? Ik heb er van genoten. Wil je meer over Sandy weten, klik dan hier.

Een nieuw schrijfjaar zonder doelen?

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om vorige week jouw brief te ontvangen. Vakantie is altijd heerlijk, maar het is ook wel lekker om weer in het ritme te komen. Onze briefwisseling hoort daar zeker bij.

Een nieuw schrijfjaar zonder doelen

Ik vond het mooi om te lezen dat jij dit jaar weer fris tegemoet gaat, maar dan eigenlijk (vrijwel) zonder doelen. Ik herken dat zelf ook. Eerdere jaren had ik voor mijzelf altijd veel (schrijf)doelen gesteld en kwam er dan aan het einde van het jaar achter dat ik soms nog niet eens de helft gehaald had. Vorig jaar had ik mijzelf dan ook al veel minder doelen gesteld, maar nog was dit teveel, hihi. Ik heb gemerkt dat ik soms een beetje teleurgesteld was in mijzelf als ik dan een doel los moest laten door wat voor reden dan ook. Dit gevoel is niet fijn. Ik legde de lat steeds heel hoog (hé, perfectionist hier…), maar haalde het dan vaak niet. 

Zelfliefde is jezelf geen druk opleggen

Vorig jaar zijn wij allebei gestart met de Selflove Mastery en ondanks dat ik deze nog steeds niet helemaal af heb, heb ik er wel al veel van geleerd. Veel doelen stellen, waarvan ik van een aantal ook wel wist dat ze niet echt haalbaar zouden zijn, schepte hoge verwachtingen voor jezelf. Het geeft een bepaalde druk – zelfopgelegde druk. En zelfliefde draait helemaal om – het woord zegt het al – liefde voor jezelf en lief zijn voor jezelf. Ben ik lief voor mijzelf als ik onhaalbare doelen stel waarmee ik mijzelf vervolgens teleurstel? Nee! Het is dan ook niet verstandig om dat te doen.

Helemaal geen doelen dan?

Stel ik mijzelf dan helemaal geen doelen? O, zeker wel. Want ik geloof ook dat doelen iets geven om voor te leven, om het heel dramatisch te zeggen, haha. Ik wil altijd van alles en dat komt doordat ik zoveel leuk vind. Het is alleen goed om te doseren en wat slimmere doelen voor mijzelf op te stellen. 

Welke doelen heb ik voor dit jaar?

• Ik wil graag het hele jaar mijn schrijfplezier vasthouden. Dat wil ik doen door goed naar mijzelf te luisteren. Wat (en wanneer) vind ik leuk om te schrijven? En mijzelf hierbij zo min mogelijk druk opleggen.
• Ik wil veel lezen. Lezen is een goede manier om te leren van andere schrijvers en daarnaast een fijne manier om even weg te dromen in een andere wereld. Ik betrap mijzelf erop dat ik regelmatig toch teveel met mijn telefoon en social media bezig ben. Ik ga dit meer doseren zodat ik meer tijd en rust heb om te lezen.
• Ik wil mijzelf meer tijd geven om andere creatieve hobby’s te doen. Een stukje me-time dat tevens ontspannend werkt.
• Ik wil blijven genieten van onze briefwisseling. Volgens mij vinden we het allebei nog steeds erg leuk en het blijft gezellig om te sparren met een collega-schrijver.
• Ik wil nog een “Verhaal van de maand” schrijven, ergens dit jaar. Misschien wel twee…
• Ik wil tenslotte nog wel een echt, wat groter, schrijfdoel stellen: mijn manuscript afmaken en opsturen naar uitgeverijen. Het jaar duurt nog lang en mijn manuscript is al heel ver ‘af’ (voor zover het je het af kunt noemen als het nog naar uitgeverijen moet). Dit is een haalbaar doel. En dan mag het van mijzelf 😉…

Nog een laatste doel voor 2023

Ik wil nog één doel noemen en dat doe ik bewust los. Mijn doel is om dit jaar – net als jij – lekker te gaan “prutsen”. Ik ga vooral allerlei dingen uitproberen en genieten van wat er op mijn pad komt. Heerlijk om met jou mee te gaan doen hierin. En wie weet welke mooie dingen daar nog uit kunnen komen… We houden elkaar via deze briefwisseling ongetwijfeld op te hoogte van alles.

Creatieve hobby’s

Ik ben dit nieuwe jaar creatief gestart, zoals je misschien wel hebt gezien om de social media. Hoewel ik met mijzelf had afgesproken even geen nieuwe cursus te gaan starten, kwam er een waterverfcursus op mijn pad. Alles in mij riep dat ik ervoor moest gaan, de bekende ‘inspired action’. De cursus was helemaal niet duur en ik had al veel spullen in huis, dus de keuze was snel gemaakt. Ik heb mijzelf de cursus “De Wonderen Wereld van Waterverf” cadeau gedaan. En later toch ook nog wat nieuwe spullen, want wat ik had, bleek niet allemaal even goed te zijn.

Het is echt superleuk om te doen, vind ik😊, en ik ben zelfs al klaar, haha. Ik heb in deze basiscursus wat technieken geleerd en als eindopdracht moest ik een cactus maken. Zo grappig: ik was zo trots als een klein kind toen mijn ‘juf’ mijn resultaat op haar social media deelde en daarbij melde dat mijn cactus zo goed gelukt was. Grappig hoe dat werkt, zelfs als volwassene.

Tot zover mijn brief. Ik kijk er nu al weer naar uit om die van jou te lezen volgende week!

Liefs, Sandy

Ben je ook zo benieuwd naar het resultaat van de waterverfcursus? Klik snel hier, om Sandy’s website te bezoeken. 

Schrijfplezier!

Hoi Ellen,

Natuurlijk heb ik vorige week weer genoten van jouw brief. Wat blijft dat toch leuk elke keer. Ik hoop dat jij deze brief ook weer leuk zult vinden.

Je hebt alles al in je!

Ik moest hard lachen toen ik las dat je vorige week schreef dat je zou willen dat boekpromotie op magische wijze gebeurt. Dat zou echt geweldig zijn, als dat zou kunnen. Maar helaas werkt dat niet zo – het leven is geen fantasy verhaal. Over het algemeen is dat maar goed ook trouwens, haha.

Daarom is die uitspraak van Kim (die zij ook weer ergens had gelezen) ook zo mooi: All I wanna be, is already in me! Of zoals jij hem vertaalde: je hebt alles al in je! En zo is het ook.

Op jouw eigen manier

Als alles wat je nodig hebt al in je zit, dan hoef je dus ook niet jezelf te veranderen. Het is prima om het op jouw manier te doen. Sterker nog, en Kim benadrukt dit ook altijd, het is juist ook goed om het op jouw manier te doen. Ga niet het kunstje van iemand nadoen als dit niet bij jou past, want dit houd je toch niet vol. Als je de dingen doet, zoals jij dat zelf fijn vindt, dan is het leuk en makkelijk. 

Oké, makkelijker gezegd dan gedaan in veel gevallen – zoals bij boekpromotie 😉 – maar ik geloof daar ook echt in. En als het dan, zoals jij vorige week ook aangaf, via een omweg gaat, dan gaat het lekker via een omweg. Elk stapje dichter naar je doel is er eentje. En zo komen wij er ook echt wel, alleen duurt het misschien wat langer…

Mijn oliën

Jij vertelde dat jij die ‘salesy’ berichten van andere mensen ook wel eens langs ziet komen op social media. Mensen die oliën verkopen via hun account. Ik snap dat jij dat een piramide-achtige structuur vindt en ergens lijkt dat inderdaad ook wel zo. Het is ook de reden dat ik er in de eerste instantie ver bij uit de buurt wilde blijven. Ik heb zelfs uitgezocht wat men over dit soort bedrijven zegt – je kent mij inmiddels wel een beetje 😉 – en ze noemen het multi-level marketing. 

Toch wilde ik door de goede verhalen de olie wel eens uitproberen en ik ben zeer tevreden. Het is echt goede kwaliteit en ik gebruik het momenteel dagelijks op allerlei manieren. En dat deel ik graag op mijn olie-account. Mocht ik gaan besluiten te gaan verkopen, dan ga ik dat ook echt op mijn eigen manier doen. Dan zal het niet actief werven van klanten gaan worden – dat past namelijk totaal niet bij mij – maar meer in de vorm van: je kunt iets via mij meebestellen of via mij een eigen account aanmaken. Zoiets… En als ik op die manier wat extra punten kan sparen (wat ik nu ook al doe) en daarmee dingen met korting kan kopen, is dat leuk meegenomen.

Verhaal van de maand

Inmiddels zijn we alweer bijna halverwege de maand december en daarmee dus ook weer bijna halverwege mijn “Verhaal van de maand”. Ik vertelde al in een eerdere brief over het idee om er daadwerkelijk weer eentje te gaan schrijven en jij schreef vorige week dat je nu lekker meeleest elke dag. Leuk om te horen!

Zoals je weet zat ik een beetje in een schrijfdipje, door allerlei andere dingen had ik er minder tijd en energie voor. Je vroeg het vorige week al even in jouw brief en nee, mijn energielevel is nog steeds niet zoals het was. Ik moet dus goed blijven kijken wat ik wel en niet doe. Ik merkte dat schrijven zo’n ding was dat ik even niet meer deed. En daar baalde ik van, want ik vind het zo leuk om te doen. Maar door de fase waarin ik nu met mijn manuscript zit – de herschrijffase die ik het minst leuk vind – gaf dit gewoon niet de energie die ik normaal van schrijven krijg.

Schrijfplezier en schrijfritme

Ik kan gelukkig zeggen dat ik door mijn “Verhaal van de maand” nu weer in een schrijfritme zit. Ik moet tenslotte elke dag een stukje plaatsen en dit helpt mij enorm met weer in een ritme komen en blijven.

Daarnaast heb ik ook weer mijn schrijfplezier teruggevonden. Door het genre wat ik heb gekozen – feelgood – heb ik het mij ook niet te moeilijk gemaakt. Ik ben gewoon een gezellig kerstverhaal aan het schrijven over Daisy met een gezonde dosis liefde erin verwerkt. Het is superleuk om elke dag de reacties van de lezers te zien. Die geven mij de boost om verder te schrijven en dragen zeker bij aan mijn schrijfplezier. 

Volgende “Verhaal van de maand”

Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik er hierna in ieder geval nog één ga schrijven. Wel zal ik minstens een maandje pauze houden, omdat vorige keer het elke dag moeten plaatsen van een stukje, mij – naast mijn energielevel – ging opbreken. Daarom zal het waarschijnlijk februari en anders maart worden dat ik mijn volgende verhaal ga maken. En wie weet, misschien plan ik er op die manier nog wel een paar in 2023, met steeds een pauze ertussen. Je weet het maar nooit.

Tot zover deze brief! Nu ga ik snel weer verder met mijn verhaal van Daisy 😉…

Tot snel!

Liefs, Sandy

Heerlijke brief. Meer weten over Sandy? Check haar site hier! 

Je eigen manier vinden!

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief! Het enthousiasme spatte er vanaf. Superleuk weer! En vandaag is het weer mijn beurt. 

Boeklancering

You did it! Hoe gaaf was het dat vorige week alweer jouw tweede e-book bij HIP Publishing is gelanceerd? Het was een weekje eerder dan gepland. Niet op de verjaardag van jouw dochter, maar nog steeds een mooie datum: 22-11-2022. Deze dubbele getallen kunnen alleen maar een goed teken zijn, toch? Ik houd ervan…

Boekpromotie

Je vertelde het van tevoren al; boekpromotie is niet echt jouw ding. Je vertelde zelfs dat je een beetje allergisch bent voor mensen die hun boek aan hun publiek willen slijten, onder andere via social media. Ik moest hard lachen toen ik dat las 😉! Het verklaart namelijk gelijk waarom jij het zelf niet fijn vindt om te doen.

Zelfpromotie 

En ik snap ook wel een beetje wat je bedoelt hoor. Sinds ik bezig ben met etherische oliën, volg ik via social media allerlei andere mensen die daar ook mee bezig zijn. Op die manier ben ik zelf in aanraking gekomen met het fijne merk Young Living en “ken” ik nu een heleboel mensen die dat ook gebruiken. Veel van die mensen zijn brandpartner en verkopen ook de producten van Young Living. En promoten dit dan ook veelvuldig, elke dag weer. Daar heb ik een beetje moeite mee.

Zelf heb ik ook de starterskit aangeschaft van Young Living en ben dan ook automatisch brandpartner. En ik kan dus ook producten verkopen. Dat doe ik nog niet. Toch is dat wel iets dat ik serieus overweeg om te gaan doen, omdat ik graag andere mensen wil helpen en kennis met dit fijne merk wil laten maken. Mocht ik zelf die stap echt gaan maken, weet ik wel hoe ik het niet wil aanpakken 😊. 

Je eigen manier vinden

Bij alles wat je doet, is het heel belangrijk dat je je eigen manier vindt. Je eigen “stem” zogezegd. Want zoals ik net zei: ik weet precies hoe ik het NIET wil gaan doen. Maar dat zegt niet, dat ik het niet op mijn eigen manier kan gaan aanpakken. Ik volg namelijk ook mensen, die ook brandpartner zijn en producten verkopen, die het heel anders aanpakken. Zoals de vrouw via wie ik mijn starterskit heb aangeschaft. Door haar heb ik kennis gemaakt met de producten, zonder dat ik het idee had dat ze het aan mij aan het verkopen was. 

En zo zou ik ook mijn eigen manier gaan vinden. Vooral mijn ervaringen delen en daarmee mensen laten zien wat er allemaal mogelijk is. En dan worden degenen die dat willen vanzelf wel nieuwsgierig. En dan kun je echt nog wel laten weten wat er te koop is, zonder daar pusherig reclame voor te maken. Snap je wat ik bedoel?

Dat kan jij ook

Als ik jou dat zo hoor, weet jij zelf ook heel goed wat je niet wilt. Zo’n “allergie” geeft dat duidelijk aan. Nu is het dus gaan zoeken naar een manier die wel bij jou past. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan… Maar ik weet dat jij dit kunt.

Het is al leuk om nu te zien dat je toch al af en toe wat deelt. En dat doe je goed – op jouw manier. Ga zo door! En je zult gaan zien dat je er steeds handiger in zult worden.

Mijn nieuwe schrijfidee

Ik vrees dat ik je nog niet echt uit je “lijden kan verlossen”, hihi. De twijfel is een beetje aan het toeslaan over of ik dit wel ga kunnen, zucht. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar – is een overtuiging, hihi. Daarom laat ik het idee gewoon nog even verder sudderen. Ik hoop dat je nog wat meer geduld hebt 😉.

Edelstenenavontuur

Afgelopen weekend kwam mijn studiemap binnen en ik ben maandag al gelijk gestart met mijn nieuwe opleiding Edelsteentherapie. Ik ben nog niet ver, maar het is nu al leuk en interessant. Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat ik allemaal ga leren. Ik ga je op de hoogte houden!

En dit was het weer voor vandaag! Ik kijk nu alweer uit naar jouw brief, waarin je ongetwijfeld wel wat zult vertellen over hoe je de boeklancering hebt ervaren.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Nieuwsgierig naar meer Sandy? Klik dan snel hier om alles over haar te ontdekken!

Schrijven en nieuwe schrijfideeën

Hoi Ellen,

Wat leuk om vorige week jouw brief te mogen lezen! Elke keer weer iets om naar uit te kijken.

Jouw boeklancering 

Je vertelde dat jouw boeklancering langzaam dichterbij komt. Nog maar 2 weken nu. Ik kan mij voorstellen dat je niet kunt wachten tot jouw verhaal door de hele wereld gelezen kan worden. Alhoewel dat natuurlijk ook altijd een beetje spannend zal zijn. Wat zeg ik, een beetje? Ik denk dat ik het ergens ook wel doodeng zou vinden.

Je vertelde dat de marketing nog wel een dingetje is. Het is iets dat buiten jouw comfortzone ligt en je bent bang dat mensen er niet van houden als je reclame gaat maken. Toch moet je dat echt gewoon doen hoor! En ja, misschien dat het wat mensen afschrikt, maar dan is dat gewoon niet echt jouw doelgroep moet je maar denken. Ik denk namelijk dat de meeste mensen het alleen maar leuk vinden om te lezen en met je meeleven. Ik in ieder geval wel 😉… En denk zo maar: als je niks zegt, weet ook bijna niemand dat je boek straks uitkomt en je wilt toch lezers? 

Marketing bij je boeklancering

Je moet dus uit je comfortzone. Een wijze vrouw – Kim  Munnecom, je kent haar wel, hihi – zegt altijd je juist uit je comfortzone moet komen, omdat daar de groei zit. En in jouw geval zitten daar je lezers, denk ik. Maar dat is waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan. En ik kan makkelijk praten, want ik zit zelf toch nog lekker “veilig” in mijn herschrijffase, hihi.

Ik denk dat je trouwens veel kan leren van andere schrijvers op het gebied van marketing. Waarschijnlijk volg jij er, net als ik, genoeg op de social media. Misschien eens kijken wat zij allemaal doen? En hopelijk komt er dan wat “inspired action” op je pad. Alhoewel ik ook weet dat jij sinds vorige week al met iets bezig bent. Misschien iets voor jouw nieuwe brief?

Schrijven – Mijn eigen manuscript

Ik ben inmiddels weer een mini-stapje verder vergeleken de vorige keer dat ik jouw vertelde over mijn manuscript. Wel ben ik nog steeds bezig met het herschrijven op mijn geprinte versie, en dat doe ik nu al een hele tijd, maar het einde daarvan komt aardig in zicht. 

Vandaag heb ik weer een heel stuk gedaan en daarbij niet alleen op detail- en taaldingen gelet, maar ik heb zelfs een kleine scène erbij geschreven. Hij kwam opeens in mijn hoofd en ik snapte gewoon niet dat ik het niet eerder had bedacht. Ken je dat? Ik blijf mij toch altijd weer verbazen hoe het schrijfproces in zijn werk gaat. Zo leuk!

Schrijven – Verhaal van de maand 

Sinds ik mijn idee van een nieuw “Verhaal van de maand” de wereld in geslingerd heb, krijg ik alleen maar leuke reacties. Zo grappig dat het vooral mijn trouwe lezers van toen zijn die gelijk gereageerd hebben. Het geeft in ieder geval aan dat ik ook nu weer enthousiaste lezers zal hebben. Leuk! Ik ga ervoor. Het wordt een december verhaal. Eens kijken of ik het nog in mij heb, haha.

Nieuwe schrijfideeën

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar sinds vorige week heb ik alweer een nieuw schrijfidee in mij borrelen. En dan heb ik het niet over een verhaal, maar over iets dat ik kan doen op schrijfgebied. Het klinkt waarschijnlijk een beetje vaag en ik ga er ook nog niet zoveel over zeggen, tot ik weet of ik het daadwerkelijk wil gaan proberen, maar het borrelt in ieder geval. En dat is fijn!

Ik was met iemand in gesprek en die vertelde een verhaal over iemand anders. En tijdens dat gesprek kwam dit idee opeens in mij op. Wat trouwens amper iets te maken had met dat verhaal over die ander, maar het zette mij aan het denken en het heeft een soort deurtje open gezet. Het enige wat ik erover kwijt wil, is dat het mijn werk als leerkracht (en dan vooral de kennis) combineert met mijn schrijfhobby. Wordt vervolgd…

Mijn liefde voor edelstenen

En als dit idee op niks uitloopt, kan ik altijd nog mijn schrijfliefde en mijn liefde voor edelstenen combineren en hiermee mijn kennis – of toekomstige kennis – delen met anderen. Wie weet wat de toekomst mij brengt. 

Ik ben namelijk een nieuwe uitdaging aangegaan. Nu ik mijn opleiding voor aromatherapie positief heb afgerond – had ik dat eigenlijk al gezegd? – ben ik alweer een nieuwe uitdaging aangegaan. Natuurlijk, je kent mij 😉… En die nieuwe uitdaging heet “Edelstenentherapie”. Vandaar dat ik het net had over toekomstige kennis… Als het goed is, komt mijn studieboek over twee weken binnen en kan ik gaan starten. Ik heb er zin in!

Tot zover mijn brief! Ik kan niet wachten om jouw antwoord te lezen volgende week!

Liefs, Sandy

Genoten van deze brief? Klik dan hier om een kijkje te nemen op Sandy’s website. 

Overal boeken!

Hoi Ellen,

Wat is het fijn om na onze korte break weer terug te zijn en vorige week jouw brief weer te kunnen lezen. Met daarin weer een heerlijk stukje herkenning. Zo leuk altijd!

Boekenverzameling

We delen en ontdekken het vaker: we lijken in een heel aantal opzichten best wel op elkaar. Daarom moest ik hard lachen toen ik vorige week jouw foto langs zag komen van de stapels boeken. Zo herkenbaar weer! Ik heb ook overal in mijn huis van die stapels liggen. De ene wat groter dan de ander, maar toch. Ze liggen bij mij ook naast mijn bed, op de hoek van de bank, op de hoek van de kast, in een mandje naast de kast, soms op de trap en vooral op zolder. En zelfs mijn zoon heeft zo’n stapeltje naast zijn bed liggen.

Eerlijk is eerlijk; waarschijnlijk zouden een aantal stapeltjes er niet liggen, als ik op zolder meer ruimte zou hebben in mijn boekenkasten. Ja, je leest het goed; kasten, meervoud. Ondanks de DRIE boekenkasten op zolder – waar de boeken al in twee lagen voor elkaar staan – heb ik nog steeds overal boeken liggen. Waarschijnlijk kun je dus wel concluderen dat ik gewoon teveel boeken heb, hihi.

Boekenkast op kleur

Ik droom net als jij van een boekenwand waarbij de boeken op kleur staan. Regelmatig zie ik van die plaatjes langskomen op Instagram en dan gaat mijn boekenhart sneller kloppen. Wel denk ik dan altijd dat ik mij waarschijnlijk suf zoek naar een bepaald boek, maar goed, dat mag de pret niet drukken.

In ons oude huis hadden we een grote zolderkamer en toen had ik mijn boekenkasten naast elkaar staan. Ze waren toen, en nu nog steeds, gesorteerd op genre. Eentje met feelgoodboeken, eentje met kinderboeken en eentje met de rest (en dat zijn vooral actie- en thrillerboeken). Nu wonen we echter in een hoekhuis en kunnen ze gewoon niet meer naast elkaar. Ze staan nu in een soort bibliotheekopstelling. Dat werkt ook, maar minder leuk voor het oog.

Boekentrolley

Voor de stapels boeken in mijn woon- en slaapkamer wil ik misschien van die leuke trolleys kopen. Dat heb ik wel eens gezien. Daar passen ze waarschijnlijk wel in en het staat in ieder geval leuker dan van die stapels. 

Edelstenen

Even iets heel anders. Jij schreef in jouw brief over onze vakanties. Op social media had jij al wat dingen gezien en je vertelde dat jij altijd langs “mijn” edelstenenwinkeltje komt als je naar de bioscoop gaat. Grappig om te lezen hoe klein de wereld dan af en toe kan zijn. Leuk!

Over edelstenen gesproken… Zoals je weet ben ik momenteel met mijn opleiding aromatherapie bezig en ga ik zeker niks nieuws beginnen tot die af is. Eerst afmaken, voordat ik aan iets nieuws begin… Toch heb ik wel al iets op het oog; edelstenentherapie. Dat sluit perfect aan bij waar ik nu mee bezig ben met mijn nieuwe account “Sandy’s Geurcreaties en Kristallen”. 

Edelstenen hebben mij altijd al aangetrokken en ik kan echt uren in zo’n winkeltje rondsnuffelen. Hoe gaaf is het dan om daar ook meer van te leren? Dan kan ik die kennis gebruiken en combineren. Etherische oliën en edelstenen kunnen elkaar namelijk perfect aanvullen. Dus wie weet… Ik houd je op de hoogte.

Geen vakantie

Vet balen dat jullie vakantie niet doorging. Ik vind het knap zoals je schrijft dat dingen soms anders lopen dan verwacht en dat je het dan het beste gewoon kunt accepteren. Toch moet dit niet makkelijk zijn. Ik hoop dat het in december wel gaat lukken. Ik duim met jullie mee!

Schrijven

Het is dus niet gelukt om een verhaal voor de schrijfwedstrijd in te leveren, maar dat vind ik helemaal niet erg. Een nieuwe kans komt vanzelf wel weer. Dit was hem gewoon niet voor mij, blijkbaar.

Vandaag is het 1 november en is NaNoWriMo officieel weer van start gegaan. Dit jaar heb ik besloten om niet mee te doen. Ik heb even geen zin in die dagelijkse stress om zóveel te moeten schrijven. Wel heeft het mij aan het denken gezet over schrijven. Ik merk aan mijzelf dat ik een beetje in een soort schrijfdipje zit. Niks ernstigs, maar ik ben er gewoon even niet zo mee bezig. Toch vind ik dit wel jammer en zou iets als NaNoWriMo mij wel aan het schrijven hebben gekregen. 

Verhaal van de maand

Langzaam begint het idee van een “verhaal van de maand” weer een beetje te borrelen in mij. Je weet vast nog wel dat ik twee jaar geleden een aantal maanden een verhaal heb geschreven – elke dag een stukje. Dat vond ik heel leuk om te doen, maar na een paar maanden had ik even geen zin meer in het elke dag “moeten” schrijven/posten. Toch lijkt het mij leuk om er weer eens eentje te gaan schrijven. Wat denk jij? Zou er weer animo zijn in het meedenken? Het zou in ieder geval een goede manier zijn om uit het schrijfdipje te komen.

Genieten van het proces

Jij eindigde jouw brief vorige week met de wijze woorden dat we moeten “genieten van het proces”. Ik besef niet altijd dat we al heel goed bezig zijn, maar dat is zeker zo. Als ik terugkijk naar de afgelopen paar jaren heb ik, en jij ook, enorm veel geleerd en sta ik ook anders in het leven.

Ik heb het idee dat ik wat minder geleefd word en in de waan van de dag zit. Nu ben ik ook bewuster aan het leven en alle zelfontwikkeling helpt daar echt bij. Leuk dat wij naast het schrijven ook allebei hiermee bezig zijn. We doen het niet alleen!

Tot zover mijn brief van deze week en tot snel weer!

Liefs, Sandy

Meer weten over Sandy en al haar avonturen? Klik dan snel hier om alles over haar aan de weet te komen ;-). 

Nieuwe boeken!

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw brief te lezen! Waarschijnlijk val ik erg in herhaling, maar dat geeft niet, toch?

Blijven lopen

Jij schreef vorige keer over het toepasselijke liedje van Rowwen Hèze; ‘Blieve loepe’. Het is inderdaad erg passend bij het schrijfavontuur rondom mijn manuscript. En ook wel een geruststellende gedachte… Met kleine stapjes kom ik er ook wel. Elk stapje is er eentje, zullen we maar zeggen.

Stiekem moest ik wel een beetje lachen toen jij mij geruststelde met de opmerking dat jij een manuscript hebt waar je nu al meer dan zes jaar mee bezig bent en dat nog niet af is. Aan dit manuscript ben ik namelijk al iets meer dan zeven jaar bezig, haha. Maar ik waardeer je poging om mij gerust te stellen 😉…

Druk bezig met nieuwe dingen leren

Om aan te sluiten bij jouw brief: ik krijg ook veel energie van het leren van nieuwe dingen. In mijn geval gaat het natuurlijk momenteel over etherische oliën. Ik merk dat ik zoveel mogelijk informatie opzoek en gewoon alles wil weten. Het zal je dan ook vast niet verbazen dat ik inmiddels weer een stapje verder ben gekomen in mijn opleiding aromatherapie. Daarnaast heb ik een nieuwe aromatherapie-bijbel gekocht voor mijzelf: Aromecum. Een boek van ruim 650 bladzijdes vol met informatie over etherische oliën. Kun je je voorstellen hoeveel ik daarvan kan leren?  

Ze zeggen niet voor niets: je bent nooit te oud om te leren. Waar ik er vroeger niet aan moest denken om nieuwe studies of opleidingen te doen – ik was dolblij dat ik eindelijk klaar was met “naar school gaan” (en toen werd ik juf 😉) – kan ik er nu echt van genieten. En jij ook, weet ik. Grappig hoe dat soort dingen lopen.

Nog een nieuwe cursus?

Jij vroeg vorige week of ik de business cursus van Cynthia Houben heb aangeschaft. Het antwoord: nee. Ik zag hem inderdaad wel langskomen, omdat ik nog steeds in de Facebook-groep van ‘The Good Place’ zit, maar ik stond niet op de wachtlijst. Dit onderwerp is wel iets waar ik ook graag meer over wil leren, maar voor nu ben ik met genoeg cursussen of opleidingen bezig. Het is niet verstandig om er nog eentje bij te gaan doen. Ik heb met mijzelf afgesproken, dat ik eerst ga afmaken wat nog niet af is. En dan mag het weer 😉… 

Daarnaast vond ik ‘The Good Place’ wel leuk, maar nou ook weer niet zo kwalitatief goed dat ik er zo’n bedrag voor zou neerleggen als ze voor deze nieuwe cursus vraagt. Misschien dat het niveau en de kwaliteit wel anders is hoor, maar dat bij elkaar maakte dat ik deze even oversla.

Kinderboekenweek

Het is je misschien niet ontgaan, maar het is momenteel weer Kinderboekenweek. Als juf, moeder en kinderboekenschrijver (oké, kinderverhalenschrijver tot nu toe) vind ik dit een heerlijke periode. Het feit dat er net dat beetje extra aandacht naar het lezen van boeken gaat, is gewoon superfijn. Ooit hoop ik dat er kinderen zullen zijn die in deze periode een boek van mij zullen uitkiezen als dit mag van hun ouders.

Wij hebben namelijk altijd de traditie dat de jongens nieuwe boeken cadeau krijgen in de Kinderboekenweek. Hiervoor gaan we ook daadwerkelijk naar de boekwinkel i.p.v. online. Zo steunen we ook de lokale winkel. En van elk verkocht boek, in diezelfde lokale winkel, gaat een percentage van het bedrag naar de school waar ik werk (en waar mijn kinderen zelf op zitten). Daarvoor mag school dan weer nieuwe boeken uitkiezen. Een prachtige win-win-situatie!

Nieuwe leesboeken

Gisteren was het zover. Ik ben met mijn jongens boeken wezen kopen. Jammer genoeg hadden ze niet het boek dat mijn oudste graag wilde hebben, dus die hebben we alsnog online moeten bestellen. Mijn jongste heeft wel wat uitgekozen. Zo’n heerlijk educatief boek, maar dan wel heel leuk geschreven. Ik twijfelde nog een beetje of hij er niet te jong voor is, en dat doe ik nog steeds, maar hij is gisteren wel al gelijk begonnen met lezen/kijken. Ze hadden er nog een ander deel van en die heb ik ook gelijk maar meegenomen. Ik denk namelijk dat mijn oudste hier ook van gaat smullen. Het was stiekem zijn tip voor zijn broertje. Iets met voorbedachte raden ofzo 😉…

Ach, het maakt mij niet zoveel uit. Ik kan er gewoon zo van genieten dat mijn jongens van lezen houden. Welke ouder wil dat nou niet? 

Schrijfwedstrijd

Nog even een update over de schrijfwedstrijd. De deadline is over drie dagen en tot op heden is er nog geen verhaal op het digitale papier terechtgekomen. Dus, tenzij er vandaag of morgen opeens een geweldig idee mijn hoofd in kruipt, denk ik niet dat het nog wat gaat worden. Ach, het is was het is. Er zullen nog genoeg andere schrijfwedstrijden komen. Ja, toch?

Tot zover weer mijn update van vandaag. 

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit was het weer voor vandaag. Volgende week lassen we een korte pauze in, maar niet getreurd want er is genoeg te lezen, o.a. op Sandy’s site. Klik hier om meer te lezen.

Weer met plezier aan het herschrijven!

Hoi Ellen,

Ik heb weer echt genoten van jouw brief van vorige week. Leuk om te lezen waar jij mee bezig bent en nog steeds zo bijzonder om mijzelf in dingen te herkennen. Ik kijk dan ook altijd weer uit naar een nieuwe brief.

Manuscript herschrijven

Ik moest innerlijk lachen toen ik las dat jij op jouw beurt weer moest lachen over het letterlijke afstoffen van mijn manuscript. Ergens had ik al zo’n vermoeden toen ik het opschreef. Gelukkig ben ik momenteel mijn manuscript met regelmaat aan het inkijken (en krijgt de stof geen kans) en aantekeningen erbij aan het maken – oftewel herschrijven dus. Ik ga nog niet zo hard, omdat ik ook merk dat ik momenteel erg afgeleid ben door alle andere leuke dingen die ik op mijn vrije dagen aan het doen ben (lees: bezig zijn met etherische oliën 😉). Maar dat geeft niet, want zoals jij ook al opmerkte, is het belangrijk dat het niet een ‘moeten’ wordt. Schrijven is mijn hobby en dan moet het wel leuk blijven. Ik sluit mij dan ook helemaal aan bij jou.
Toch zie ik ook dat elk stapje, nog steeds een stapje de goede richting in is en dat maakt het nog steeds heel leuk om te doen. Zo ga ik straks ook weer vrolijk verder met herschrijven. Ik kan gewoon niet wachten tot mijn manuscript “klaar” is en ik het kan gaan opsturen.

Schrijfwedstrijd

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik een schrijfwedstrijd op het oog heb van uitgeverij Loft Books. Gisteren wilde ik hieraan beginnen, ik had zelfs de titel al getypt en toen… niets. Ik was gewoon compleet inspiratieloos! Dat is een primeur voor mij, moet ik je zeggen. Niet dat ik nou altijd overloop van de inspiratie, maar ik ben wel gewend dat het toch wel gaat stromen (in meer of mindere mate) zodra ik eenmaal begin. Maar gisteren dus gewoon niet. Helemaal niet! Ik wist even niet wat mij overkwam… Heb jij dat ook wel eens gehad?
Ik besloot er niet te lang bij stil te staan, want blijkbaar was ik gewoon nog niet klaar voor dit verhaal. Misschien komt het nog binnen nu en half oktober – de deadline. En anders, nou, dan gewoon niet. Zoals ik al eerder vertelde, ga ik meedoen met deze wedstrijd als ik een goed idee heb. En dat heb ik nu duidelijk dus nog niet. Mocht ik toch nog een verhaal bedenken, dan vertel ik hier in mijn volgende brief meer over.

Selflove Mastery

Jij was opgelucht toen je las dat ik de Selflove Mastery ook even op een laag pitje heb staan. Nou dat opgeluchte gevoel is wederzijds, haha. Het is inderdaad misschien wel zoals jij schreef dat we met de Weightloss Mastery zoveel resultaat merkten en hier wellicht wat minder. Het verschil zit hem natuurlijk ook dat de ene echt meetbaat is – ga maar op een weegschaal staan – en de andere niet. Dat moet je vooral gaan merken, denk ik. Ook merkte ik dat niet alles bij mij “past” om het zo te zeggen en hierdoor bleef ik dan steeds even hangen.
Ik wil het zeker wel weer gaan oppakken, maar ik merk dat mijn eigen prioriteit daar nu even niet ligt. En dan heb ik ook geleerd – middels de Selflove Mastery – dat je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren. Ik wil nu gewoon alles in mij opnemen over etherische oliën en mijn opleiding aromatherapie eerst afmaken. Dus misschien moet ik dat dan ook gewoon doen. De Selflove Mastery loopt niet weg 😉…

Nieuwe energie

Het is fijn om te lezen dat jij weer beter in je vel zit. Dat je meer energie hebt en dat je het traject waar je in zat op een goede manier hebt afgerond. Ik merkte dat het toch lastig was om vanaf een afstand “toe te kijken” naar hoe jij het moeilijker had en niet echt te kunnen helpen. Waarom wonen we nou ook alweer zo ver bij elkaar vandaan?
Op de één of andere manier trek ik dat aan. Wet van aantrekking, hihi. Een schrijfmaatje in het zuiden van het land… Maar het kan nog verder hoor, want ik heb ook een resin-art-maatje en die woont in België!!! Misschien moet ik maar een oliemaatje dichter bij huis gaan zoeken 😉.
Tot zover weer mijn brief. Ik hoop dat je hem weer met veel plezier hebt gelezen. Fijne week weer en tot de volgende keer!

Liefs, Sandy

Meer weten van en over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar leuke website te nemen en kom alles te weten over de leuke dingen waar ze mee bezig is!

Weer lekker schrijven na de zomerstop!

Hoi Ellen,

Wat ontzettend leuk om vorige week jouw brief weer te mogen ontvangen! Het voelde inderdaad echt alsof het al een eeuwigheid geleden was, haha. Zoals jij al zei: we zijn weer terug! Ik heb er veel zin in om ons schrijfavontuur weer op te pakken.

Zomerstop

Ik heb genoten van een heerlijke zomer en zomerstop. Even helemaal niks moeten en geen vaste afspraken hebben, dat is genieten. Dat zegt natuurlijk niet dat ik niet geniet van schrijven en van ons schrijfavontuur, maar vakantie is gewoon fijn. Wij zijn halverwege de vakantieperiode twee weken naar de Eifel geweest, in Duitsland. We wilden graag de grens over, maar niet te ver moeten rijden. Dat is goed gelukt. En ondanks dat het maar 3,5 uur rijden is, waren we op en top in het buitenland. Wat is de Eifel toch een schitterend gebied! Zo totaal anders dan dat wij hier in de buurt hebben. We hebben genoten!

Schrijfstop

Ik weet dat ik vorige zomers steeds van tevoren dacht dat ik met 5 weken vakantie toch genoeg tijd zou hebben om lekker veel te kunnen schrijven. Inmiddels weet ik dat dit in theorie misschien helemaal waar is, maar dat ik mij er in de praktijk gewoon niet toe kan zetten. Ik schrijf nou eenmaal het fijnst als ik niet in de mama-modus zit – en in de vakantie heb ik gewoon de jongens veel om mij heen. Waar ik overigens super van geniet! Maar het verlegt wel mijn focus van het schrijven af.
Gelukkig had ik van tevoren al bedacht dat ik waarschijnlijk niet aan schrijven toe zou gaan komen, dus voelde ik hier ook geen stress of spijt van. Ik heb gewoon genoten van mijn schrijfstop.

Het schrijven weer opstarten

Ik moet echter wel bekennen dat ik nu na de vakantie een beetje moeite heb om het schrijven weer op te starten. Beetje bij beetje laat ik de vakantiemodus los. Twee weken geleden zijn bij ons de scholen weer begonnen en ik ben dus ook alweer drie weken aan het werk. Toch heb ik de afgelopen drie weken die vakantiemodus nog een mini-beetje proberen vast te houden door op schrijfgebied nog even niks te hoeven.

Ons schrijfavontuur als opstart

Met het opnieuw opstarten van ons schrijfavontuur, heb ik ook het schrijven weer opgepakt. Ik ben begonnen met het – letterlijk, haha – afstoffen van mijn manuscript. Echt, geen grapje – er lag een laagje stof op.
Ik ben gestart met het terugblikken op het laatste hoofdstuk waar ik mee bezig ben geweest. Het was heel fijn om te merken dat ik gelijk weer in mijn eigen verhaal gezogen werd. Ik zag precies voor mij hoe de situatie in dat stukje van het verhaal is en had gelijk zin om weer verder te gaan.

Manuscript herschrijven

Toen 2022 startte had ik mijzelf voorgenomen inmiddels – op dit punt van het jaar – mijn manuscript helemaal herschreven te hebben. Dat is niet gelukt. Maar dat geeft niks. Nu zit de zomervakantie erop en is het tweede deel van 2022 gestart. Het is voor mij dan altijd weer even tijd om te kijken naar wat ik nog wil doen en wil bereiken de rest van het jaar.
Ik heb mijzelf voorgenomen dat ik mijn manuscript voor het einde van 2022 opgestuurd wil hebben naar een paar uitgeverijen. Met nog ruim drie maanden te gaan, zou het moeten kunnen. Wel heb ik mijzelf ook voorgenomen dat ik het echt pas ga opsturen wanneer ik er 100 procent tevreden mee ben en wanneer ik vind dat ik er echt niks meer aan kan verbeteren. Ik hoop echt dat dit gaat lukken.

Aan de studie

In jouw vorige brief schreef jij al dat wij allebei gestart zijn met een opleiding. Leuk om te lezen dat jij goed bent gestart. Zelf ben ik ook lekker bezig, al zeg ik het zelf, hihi. Ik heb in de zomervakantie dan misschien niet geschreven, ik ben wel druk verder gegaan met mijn opleiding aromatherapie. Inmiddels ben ik al bij les 7 van de 10. Het einde is in zicht en ik heb al een hoop nieuwe dingen geleerd. Superleuk nog steeds. Wel heb ik het idee dat ik straks pas het ‘topje van de ijsberg’ geleerd heb – als je snapt wat ik bedoel. Ik ben dus stiekem al een beetje aan het rondkijken naar vervolgstudies of -cursussen.
Ik vond het trouwens een geruststelling om te lezen dat jij de afgelopen tijd ook niet zoveel hebt gedaan met de Selflove Mastery. Ik namelijk ook niet. Ook daar kon ik mij in de zomervakantie even niet toe zetten. Maar daar gaat de komende tijd ook verandering in komen. Het is veel te waardevol!

Schrijfwedstrijd

Jij vertelde in jouw brief over de schrijfwedstrijden waar je aan mee wilt doen. Leuk dat je dit nog steeds doet! Het levert toch elke keer een kans op. Zelf heb ik een schrijfwedstrijd van Loft Books op het oog. Ik ben nog niet begonnen, maar dat geeft niet. Het gaat om een verhaal van 3000 woorden en de deadline is pas over een maand. Mocht ik een goed idee krijgen, dan ga ik het proberen. Ik heb dit jaar nog niet aan een schrijfwedstrijd meegedaan en ik vind het toch altijd leuk om te proberen. De vorige wedstrijd heeft toch mooi een plekje in de feelgoodbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” opgeleverd. Dat smaakt naar meer!

Hernieuwde energie

Het was fijn om in jouw brief te lezen dat je weer met hernieuwde energie aan het werk gaat. Je zit volgens mij weer vol met plannen en ambities. Pas je wel een beetje op jezelf?
Zelf heb ik in de vakantieperiode ook weer even flink kunnen bijtanken. De start van een nieuw schooljaar vergt echter toch ook weer een hoop energie. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik goed naar mijn lichaam luister (makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo belangrijk). Eind vorig schooljaar heb ik namelijk ontdekt dat mijn Long Covid toch nog niet helemaal over was, zoals ik wel hoopte (stiekem ook wel tegen beter weten in). De onverwachte terugval tijdens het schoolkamp kwam fysiek en mentaal even hard aan. Nu is een schoolkamp ook wel een extreme omstandigheid, maar het heeft mij wel weer even met beide beentjes op de grond gezet.

Etherische oliën

Nu ik steeds meer leer over aromatherapie en etherische oliën, ontdek ik steeds beter hoe ik mijzelf (in de eerste instantie – ik ben mijn eigen proefkonijn, haha) kan ondersteunen. Ik heb een hele collectie met etherische oliën die allemaal mooie werkingen hebben. In het begin heb ik voor goedkopere merken gekozen die ook als goede merken bekend staan. Via Instagram ben ik echter in aanraking gekomen met het merk Young Living. De prijs van hun producten heeft mij in de eerste instantie vooral verder laten zoeken, maar inmiddels heeft het mijn interesse gewekt.
Zo heb ik vorige week de starterskit besteld met een mooie diffuser erbij, even een investering in mijzelf (en mijn gezin). Vandaag kwam mijn pakket binnen en ik ben gelijk aan het uitproberen geslagen. Tot nu toe ben ik zeer tevreden. Ik zit hier heerlijk relaxed en zen op de bank deze brief te schrijven. De stress away en lavendel doen hun werk goed 😉… Ik ben heel benieuwd naar mijn verdere ervaringen. Je ziet het vanzelf wel langskomen op Insta en Facebook, hihi.

Weer gezellig op schrijfavontuur

Ten slotte wil ik graag zeggen dat ik het superleuk vind dat we weer gezellig verder gaan op schrijfavontuur. Ik heb echt weer zo genoten van jouw brief vorige week! Volgens mij zijn we nog lang niet uitgeschreven. Ik kijk nu al weer uit naar jouw brief!
Tot snel weer!
Liefs, Sandy

Musicals schrijven- een vak apart!

Hoi Ellen,

Ik heb vorige keer jouw brief weer met veel plezier gelezen. En na een onverwachte pauze vorige week, ben ik er weer met een nieuwe brief.

Nieuwe dingen leren

In mijn vorige brief vertelde ik over mijn nieuwe opleiding aromatherapie. En nee, de timing – zo tijdens de laatste weken van het schooljaar – is niet perfect. Maar het kost echt totaal geen energie en moeite, merk ik. En anders was ik waarschijnlijk ook pas in de vakantie echt begonnen. Het is ook niet ingewikkeld of zo, gewoon lekker lezen over een onderwerp dat ik erg leuk en interessant vind. Geen straf, hihi.

Zoals jij al in jouw brief benoemde, heb ik inderdaad keuzes moeten maken. Ik kan mijn tijd maar één keer indelen. Zoals je weet heb ik een planner die ik hiervoor gebruik. En de laatste weken stond daarin alleen maar: doen waar ik op dat moment zin in heb. Juist nu dit de laatste weken van het schooljaar zijn, merk ik dat ik wat lager in mijn fysieke energie zit – ook niet geheel onverwacht – en wil ik in mijn vrije tijd even alleen doen waar ik zin in heb. Ik heb over een week vakantie en dan komen de echt nuttige dingen wel weer. Dan kan ik van mijn oerwoud weer een gewone tuin maken, bijvoorbeeld…

Aromatherapie

En waar ik nu zin in heb, is leren over aromatherapie terwijl ik lekker relaxed op mijn bank zit. Over allerlei etherische oliën en wat je daarmee allemaal kunt doen en bereiken. En in mijn geval ook wat ik er allemaal mee kan maken… Mijn creatieve ik wil tenslotte ook wat. Inmiddels heb ik de eerste drie lessen afgerond en heb ik al kennis gemaakt met 24 verschillende oliën. Erg interessant! 

Ook heb ik al mijn eerste wax melts gemaakt. Dat zijn een soort geurkaarsjes zonder lont. Je steekt ze niet aan, maar je laat ze smelten. Hiervoor heb ik mijn – tot nu toe – favoriete olie gebruikt, namelijk lavendel. Ze zijn leuk gelukt, maar ik heb er ook gelijk veel van geleerd. Grappig hoe dat werkt. Ik ga snel een nieuw setje maken.

Jij ook!

Vorige keer schreef jij dat jij ook een nieuwe uitdaging bent aangegaan. Jij hebt je aangemeld voor de opleiding ‘ervaringsdeskundige’. Wat fijn dat het gelukt is om dit te doen, dat het stap-budget is goedgekeurd. Ik ben heel benieuwd wat het je gaat brengen. Heel veel succes alvast!

Zo blijven we allebei lekker bezig. Eén van de vele overeenkomsten tussen ons. Volgens mij kunnen we allebei niet echt stilzitten en willen we ons blijven ontwikkelen. Ach, er zijn slechtere eigenschappen, vind je ook niet?

Musical groep 8

Ik had het net al over de laatste loodjes van het schooljaar. Aangezien ik groep 8 heb, hoort daar ook de eindmusical bij. Vorige week was het zover. Maanden oefenen, spullen bij elkaar zoeken, decors schilderen, attributen maken en nog veel meer oefenen… en de moeite werd beloond. De musical ging supergoed. Ik heb echt genoten achter de schermen! Bij ons op school voert groep 8 de musical eerst overdag al een keertje op voor kinderen van school, een generale repetitie eigenlijk. Dat ging al goed, maar een kinderpubliek is vaak wat tam. Het was dan ook leuk om die blije koppies van mijn groep 8 kinderen te zien, toen het publiek ’s avonds steeds moest lachen om alle grappen.

Het was ook leuk om te zien hoe het script op het podium echt tot leven kwam. Mijn collega’s en ik hadden het er al over dat het voor een musicalschrijver toch leuk moet zijn om zijn of haar harde werk ‘tot leven te zien komen’. Alleen zien ze dat waarschijnlijk nooit of bijna nooit… denk ik. Toch jammer…

Musicals schrijven

Musicals schrijven is toch echt een vak apart. Natuurlijk heb ik als schrijver de afgelopen jaren bij het lezen van de verschillende scripts wel een paar keer gedacht dat ik zelf bepaalde dingen toch net even anders zou hebben gedaan. Maar dat denk ik bij bepaalde boeken ook wel eens, haha. Echt zoiets als ‘de beste stuurlui staan aan wal’. Waarschijnlijk herken je dat wel.

Toch vroeg ik mij laatst af of ik ook zoiets zou kunnen, een musical schrijven. Heb jij daar eigenlijk wel eens over nagedacht? Het lijkt mij echt geweldig om een verhaal van mijn hand tot leven te zien komen. Mijn grote droom – oké één van mijn grote dromen 😉 – is een boek dat verfilmd wordt. 

Musicals schrijven – een vak apart

Misschien toch eens leuk om een mini-musical of een paar scènes proberen te schrijven. Het lijkt mij interessant om te ervaren hoe dat is. Waarschijnlijk bak ik er niks van. Het is toch ook echt een vak apart, denk ik. Waar de lezer van een boek gedeeltelijk zijn eigen fantasie gebruikt over de invulling van bepaalde dingen (dat gaat bij mij tenminste geheel automatisch als ik een boek lees), ligt dat bij een musical echt vast. De spelers laten alles zien en dat moet dus ook allemaal precies in het script staan. Alhoewel ik ook heb ontdekt dat elke klas zijn eigen invulling geeft aan het script van een musical en dat personages net even anders worden neergezet.

Dat musicals schrijven een vak apart is, merk je ook wel aan de verschillende opleidingen die er zijn binnen schrijversland. Zo is er bijvoorbeeld een opleiding scenarioschrijver. Alhoewel mijn korte zoektocht op internet mij zojuist heeft geleerd dat de naam scenarioschrijver vooral gebruikt wordt voor schrijvers van films en televisieseries. Iemand die toneelstukken schrijft, noem je een toneelschrijver. En last but nog least een schrijver van musicals en opera’s noem je een librettist. Nou, ik kan je vertellen… ik heb weer wat nieuws geleerd. Tot vandaag had ik nog nooit van een librettist gehoord.

Waarschijnlijk moet ik mij toch maar niet gaan wagen aan een musical. Ik heb al genoeg uitdagingen voor mijzelf momenteel…

Bijna vakantie

En nu is het dan echt bijna vakantie. We hebben het er nog niet samen over gehad, maar waarschijnlijk gaan we weer voor een zomerstop. Hopelijk kunnen we genieten van een heerlijke, zonnige en ontspannende, maar ook inspirerende zomervakantie.

Tot de volgende brief maar weer!

Liefs, Sandy

Dit was voorlopig de laatste brief. We gaan nu genieten van een welverdiende vakantie. Over zes weken ben ik weer aan de beurt. Wil je in de tussentijd niets missen? Kijk dan snel op haar site. Klik hier!

Een nieuwe uitdaging die aromatherapie heet!

Hoi Ellen,

Wat was het leuk om even ‘samen’ de kletsen over boekenseries! Ik had al zo’n vermoeden dat jij dit net zo leuk vindt als ik. Vandaag is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Fijn om te lezen dat je het nog altijd leuk vindt om een digitale brief te krijgen, haha. Wat mij betreft gaan we nog wel even door.

Alweer wat nieuws

Ik weet nog heel goed dat ik in mijn laatste brieven heb geschreven over niet teveel tegelijk willen doen, want ik heb natuurlijk ook altijd nog gewoon een baan ‘ernaast’, hihi. Maar soms komt er wat op je pad en dan moet je gewoon ‘ja’ zeggen. Ik denk dat jij dit gelijk herkent als ‘inspired action’. 

Het grappige aan dit nieuwe ding is dat ik het zelf eigenlijk niet echt aan zag komen. Natuurlijk was de interesse er zeker al, maar ik had nooit gedacht zoiets te gaan doen als waar ik mij nu voor heb opgegeven. Volg je het nog?

Waar heb ik het dan over?

Ik weet dat jij het al op Instagram hebt gezien. Het was leuk om jouw enthousiaste reactie te ontvangen. Jij bent echt één van mijn cheerleaders… Als je module 5, les 5 van de Selflove Mastery al hebt gedaan, weet je precies waar ik het over heb. Dank je wel voor je altijd aanwezige enthousiasme!

Voor degenen die mij niet op Instagram volgen – schaam je 😊 – nee, grapje… Ik zal het in deze brief uitleggen. Ik heb mij namelijk vorige week opgegeven voor de opleiding aromatherapie. Iets dat helemaal niks te maken heeft met schrijven of lesgeven, maar wel met iets anders waar mijn interesse ligt. 

Hoe ben ik bij aromatherapie gekomen?

Ik heb altijd al interesse gehad in dingen die andere mensen al snel wat zweverig zouden noemen. De wet van aantrekking is daar al een voorbeeld van. Maar ook werken met edelstenen, die ik bijvoorbeeld verwerk in mijn orgonites of die ik dagelijks gebruik als ketting. Ik geloof dat ik wel meer dan tien verschillende edelsteenhangers heb. Wat meer recent zijn daar de etherische oliën bijgekomen. 

Zo heeft iedereen vast al wel eens gehoord dat lavendel ontspannend werkt en dat je heel goed de geur van eucalyptus kunt gebruiken wanneer je verkouden bent. Wie heeft er als kind niet boven een badje gehangen om te stomen? Ik wel in ieder geval. Maar er zijn nog véél meer etherische oliën – verschillende geuren/aroma’s – die je bij diverse dingen kunnen helpen. En dat wekte mijn nieuwsgierigheid. 

Meer willen leren over aromatherapie

Ik heb afgelopen kerst een mooie aroma diffuser gekregen onder de boom, met daarbij diverse etherische oliën. Ik weet hoe dat ding werkt en hoe ik er lekkere geuren uit kan krijgen. Via Instagram (nee, ik heb echt geen aandelen 😉 ) volg ik een paar mensen die dingen verkopen voor Young Living (beter bekend door hun oliën). Op hun accounts zag ik wat er allemaal nog meer mogelijk is. 

Ik heb geen interesse om voor één of ander bedrijf etherische oliën te gaan verkopen, maar ik had inmiddels wel de conclusie getrokken dat ik er meer vanaf wilde weten. Nu doe ik namelijk vooral lekkere geuren in mijn aroma diffuser, maar ik zou nog veel liever aroma’s gebruiken die daarnaast ook nog eens een fijne werking hebben. Maar ik heb momenteel nog geen idee wat ik daarvoor moet gebruiken.

Zoals ik op mijn Instagram al zei: ik wil graag van ‘ik doe maar wat’ naar ‘ik weet er alles vanaf’ gaan. 

Inspired action

Waarom dan nú deze inspired action, vraag je je misschien af? Die mensen die ik volg op Instagram waren via Young Living in Kroatië (als één of andere beloning) en deelden van alles op hun accounts. Heel even heb ik zelfs overwogen ook producten van Young Living te kopen – met de mogelijkheid ook voor hen te verkopen. Maar zoals ik al eerder schreef, wil ik dat helemaal niet. Daarnaast zijn hun producten veel duurder dan in de winkel. 

Toen ging ik googelen en kwam in mijn zoektocht bij Civas Opleidingen terecht. Buiten aromatherapie om hebben ze nog veel meer interessante opleidingen. Die zondag was de laatste dag waarop je een bepaalde korting kreeg op een nieuwe opleiding. En ik voelde gewoon aan alles: dit moet ik doen. Inspired action dus. Zo grappig vind ik dat. Met een paar klikken had ik mijzelf aangemeld.

Mijn eerste indruk van de opleiding aromatherapie

Inmiddels ben ik druk bezig met les 1 en heb ik de geschiedenis gelezen van de aromatherapie. Die gaat zelfs helemaal terug naar de prehistorie. Kortweg gezegd: zolang er al mensen zijn, bestaat er aromatherapie. Behalve dan dat men pas in de twintigste eeuw de basis heeft gelegd voor de moderne aromatherapie en het een nieuwe opleving kreeg. Erg interessant allemaal! Vind ik althans, hihi.

Deze week ga ik verder met les 1 en ga ik leren over de eerste oliën die worden besproken in de opleiding, waaronder mijn lievelingsgeur: lavendel.

Creativiteit en aromatherapie

Mijn creatieve gedachtes draaien inmiddels al overuren. Zoals je weet, vind ik het superleuk om dingen te creëren. Zijn het geen verhalen, dan is het wel resin art. Bij mijn eerste zoektocht via Pinterest naar aromatherapie – waarbij ik vooral benieuwd was naar ‘recepten’ – kwam ik allerlei producten tegen die je kunt maken met etherische oliën. 

Denk daarbij aan dingen als: bad bombs, wax melts, geurkaarsen en shower steamers. Ja, van dat laatste had ik (ook) nog nooit gehoord, maar ik kan nu niet meer wachten om mijn eerste shower steamers te maken. Dat zijn eigenlijk een soort bruisballen, maar dan in een andere vorm, die bepaalde aroma’s laten vrijkomen wanneer ze in aanraking komen met de stoom tijdens het douchen. Zoals rustgevende aroma’s voor de avond-douchers onder ons en energieopwekkende aroma’s voor de ochtend-douchers.

Anderen helpen met aromatherapie

Zodra ik mijn opleiding afgerond heb – alhoewel opleiding wel heel gewichtig klinkt, hihi – kan ik ook andere mensen helpen. Hoe gaaf is dat? Dat ik andere mensen specifiek kan helpen met datgene waar ze wel een duwtje in de goede richting bij kunnen gebruiken. Zoals slecht slapen bijvoorbeeld, ik noem maar wat.

Ik zou zelfs na deze opleiding mijn eigen praktijk kunnen starten. Wie weet ligt daar wel een toekomst voor mij. You never know… Maar voor nu moet ik eerst verder met les 1. Ik houd je op de hoogte van de ontwikkelingen. Als je dat leuk vindt tenminste…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Heb je weer net zo genieten van Sandy’s brief als ik en wil je meer weten. Neem dan eens een kijkje op haar eigen site.

Slimmer je tijd inplannen!

Hoi Ellen,

Vandaag is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Vorige week hadden we even een korte onderbreking, maar we zijn er weer 😉…

Teveel tegelijk willen doen

Jij zegt regelmatig in jouw brieven dat je het knap vindt (of druk, haha) dat ik naast mijn werk zoveel andere dingen doe, of wil doen. En dat is het ook. Zoals ik de laatste tijd wel vaker zeg, ben ik wel bewuster bezig dat ik niet teveel tegelijk wil doen. En toch doe ik regelmatig teveel tegelijk, zucht. Het is niet zo dat het mij teveel wordt – hoe vaak kun je het woord ‘teveel’ gebruiken in 1 alinea 😉 – maar het is wel chaotischer. Bij gebrek aan een beter woord. Dat mocht wel anders…

Slimmer plannen in mijn SuccesPlanner

De laatste 2 weken, beter laat dan nooit hihi, probeer ik mijn vrije dagen slimmer in te plannen. Zoals je weet heb ik dit jaar een nieuwe planner die ik wilde uitproberen, de SuccesPlanner. Hierin start ik elke maandag met het plannen van een nieuwe week. Mijn werkdagen zien er natuurlijk redelijk hetzelfde uit, dus dat is niet zo spectaculair, maar de maandag en dinsdag kan ik lekker plannen.

En dat deed ik dan ook, het helemaal vól plannen wel te verstaan. Ik had het idee dat ik alles op die twee dagen moest inplannen, want wanneer anders. Het weekend tel ik bij deze even niet mee, want dat is vrije tijd met mijn gezin.

Minder plannen

Het resultaat van alles in mijn twee vrije dagen willen proppen, is dat ik van alles net niets deed of een klein beetje. Een beetje manuscript, een beetje Selflove Mastery, een beetje lezen, een beetje Schrijfbuddies, een beetje… Met als gevolg dat ik voor mijn gevoel nooit eens iets afkreeg. Niet zo gek zie ik je denken, maar dat is iets waar je toch echt zelf tegenaan moet lopen. Natuurlijk wist ik dat in theorie wel – wie niet? – maar iets weten en iets wéten is totaal anders.

Nu doe ik het dus anders. Ik bedenk op maandag waar ik mij die week op wil focussen. In de planner zit zelfs een vakje waarin ik voor die week twee focuspunten op moet schrijven, hoe handig is dat. En die twee focuspunten verdeel ik nu over mijn twee vrije dagen. Alsof het zo moest zijn 😉, haha.

Mijn focuspunten

Deze week zijn mijn focuspunten mijn manuscript en de Selflove Mastery. Jij vertelde al dat jijzelf niet bij bent met de modules van de Selflove Mastery en het is vast geen verrassing dat ik dat ook niet ben. Toch stond gisteren voor mij helemaal in het teken van de training en heb ik weer flinke stappen gezet.

Vandaag, dinsdag, staat in het teken van mijn manuscript. Vorige week heb ik daar ook de dinsdag voor gepakt en ik merkte dat dit goed werkte. Lekker een groot stuk van de dag ermee bezig zijn en er dus ook even helemaal in kunnen duiken.

Geen andere dingen dan?

Ik zie je denken: doe je geen andere dingen meer dan? Jawel hoor. In mijn planning noteer ik namelijk welke andere dingen ik die week ook wel zou willen doen als ik daar tijd voor heb. Als ik dan bijvoorbeeld een aantal lessen van de training heb gedaan en even wat anders wil doen, dan pak ik mijn planner erbij en kijk wat ik nog meer zou kunnen doen die dag. Hetzelfde geldt voor mijn manuscript. Als ik merk dat mijn focus op het schrijven verslapt, kan ik beter daarmee stoppen. Vervolgens is er, eventueel, tijd voor wat anders. Mijn focus ligt die dagen op mijn twee focuspunten, maar als ik nog tijd en zin heb in iets anders, dan kan dat ook. En als ik geen zin heb, dan pak ik lekker een boek erbij en ga zitten lezen. Me-time en ontspanning is namelijk ook heel belangrijk!

Selflove Mastery

Zoals ik hierboven al schreef, ben ik niet meer helemaal bij met mijn training. Ik heb vlak voor de vakantie vastgezeten bij de opdracht waarbij ik een brief moest schrijven. Jij weet wel welke opdracht dat is, denk ik… Ik had zo’n moeite met het schrijven van die brief, dat ik gewoon bleef hangen bij die opdracht. En dat voor iemand die nu al drie jaar – we zijn gewoon die 3 jaar voorbij! – een briefwisseling heeft met jou. Het lag dus niet aan de brief, maar het had alles met de inhoud te maken.

Ik heb die brief zelfs pas na de meivakantie geschreven! Maar daarna ging het weer goed en heb ik met regelmaat weer een les gedaan. Momenteel ben ik halverwege module 4. Bijna op de helft dus. Het geeft niet dat ik niet bij ben, want ik doe het gewoon op mijn eigen tempo en dat is prima. Hoe ver ben jij nu eigenlijk?

Tot zover weer mijn brief! Ik hoop dat je hem weer met plezier hebt gelezen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Zeker heb ik genoten van Sandy’s brief. Er is nog veel meer leuks te vinden over en van haar. Als je hier klikt, kun je meekijken.

Een boek via een uitgever? Het kan!

Hoi Ellen,

En dan is het opeens alweer dinsdag, hihi. Na een heerlijk paasweekend waande ik mij even in de maandagmodus, maar niks is minder waar. Het is alweer dinsdag en dus tijd voor een nieuwe brief.

Verrassing – Op zoek naar een uitgever

Vorige keer heb ik jou mooi verrast met mijn plannen om toch een uitgever te gaan zoeken. Ik snap dat ook heel goed, omdat ik natuurlijk al tijden van plan was om dit boek zelf uit te gaan geven en daar al vaak over verteld had. Maar het is net alsof er een soort sluier van dat plan afging en ik dacht: waarom zou ik het niet eerst op de ‘ouderwetse’ manier proberen? Het is eigenlijk best gek dat ik daar bij dit boek helemaal niet over nagedacht had, als je erover nadenkt.

Zonde om eerst een redacteur te gebruiken?

Misschien denk je nou wel: is het niet zonde dat je eerst een redacteur in de hand hebt genomen? Dat doet een uitgever toch ook? Mijn antwoord is “nee”. Ik vind het helemaal niet zonde. Sterker nog, het vergroot waarschijnlijk alleen maar mijn kansen. Mijn verhaal is veel beter geworden door de redactie. Iets wat een uitgeverij daar hopelijk ook in terugziet. Misschien zelfs wel iets om in mijn begeleidende brief erbij te zetten, of niet… Iets om over na te denken, haha.

Herschrijven – hoe gaat het nu?

Zoals ik al in een eerdere brief schreef, heb ik het manuscript uitgeprint. Daar ben ik al een eerste keer doorheen gegaan en heb daarbij de verhaallijn in de gaten gehouden, om te zien of het na het schrappen van delen van het verhaal en het wisselen van hoofdstukken nog klopte. Hierbij heb ik al een paar fouten ontdekt en eruit gehaald.

En nu ben ik er nog een keer doorheen aan het gaan. Veel meer op detailniveau en dan vooral met het oog op het aanvullen. Door het schrappen was het op veel plekken wat kort door de bocht geworden, dus dit moest meer aangevuld worden. Verder ben ik nu aan het kijken of ik mijn personages nog beter neer kan zetten. Het verhaal moet nog wat meer body krijgen.

Verrassend leuk om te doen

Normaal doe ik deze herschrijffase op de laptop zelf. Nu ben ik hier bewust mee bezig op papier en ik ben ervan aan het genieten. Wie had dat ooit gedacht? Ik vind herschrijven namelijk het minst leuke onderdeel van het schrijfproces, maar nu geniet ik ervan. Bizarre gewaarwording kan ik je wel vertellen. Mijn theorie: ik denk dat ik het nu zo leuk vind, omdat ik diep van binnen gewoon weet dat mijn verhaal hier zoveel beter van wordt en ik geniet van het groeiproces. Het komt nóg meer tot leven!

Ondertussen zit ik op deze manier alweer op een derde deel van mijn verhaal en heb ik bij elk hoofdstuk hele zinnen of scènes erbij geschreven. Ik kan niet wachten tot ik het hele verhaal af heb en het op de laptop kan gaan verwerken. Het opsturen naar uitgeverijen komt dan namelijk echt in zicht.

Oriënteren op uitgeverijen

Met oog op mijn plannen, ben ik mij ook al een beetje aan het oriënteren op de verschillende uitgeverijen in kinderboekenland. De keuze is reuze… De kunst is om als eerste die uitgeverijen eruit te filteren die het beste bij mijn verhaal passen. Leuk om te doen!

Gelukkig heb ik dit al eerder gedaan voor mijn vorige zoektocht. De volgende stap is dat van het schrijven van een goede brief en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet namelijk heel goed, net als jij waarschijnlijk, dat de brief al zoveel invloed heeft. Als die niet goed is, is er zelfs een kans dat ze niet eens beginnen met lezen. No pressure! Maar goed, nu eerst maar eens dat manuscript afronden…

De Selflove Mastery

In onze vorige brieven hebben we het allebei al eerder gehad over de Selflove Mastery die wij beiden aan het volgen zijn. Heel interessant allemaal! Ik heb in ieder geval al veel geleerd…

In mijn brief had ik al wat belemmerende overtuigen met jou gedeeld en jij vertelde ook die van jou. Ze gingen vooral over het schrijverschap en waren heel herkenbaar. Ik moest wel gniffelen om jouw eerste overtuiging: dat er geen droog brood te verdienen valt met schrijven. Het algemeen heersende beeld. Die zit ook heel erg in mijn hoofd. En ik weet niet of dat bij jou zo is, maar inderdaad juist het idee dat “iedereen” dat altijd maar zo zegt en denkt, maakt het voor mij heel moeilijk om dat te shiften. Je hoort het namelijk zo vaak en je ziet het ook om je heen gebeuren.

Het kan!

Toch denk ik dat het goed is om verder te kijken dan dit algemeen heersende beeld. Ik kan namelijk, en ik weet dat jij dit ook kunt, genoeg schrijvers opnoemen die wel kunnen leven van het schrijven van boeken. En ja, het zijn er misschien niet veel, maar ze bewijzen wel dat het kan. En als zij dit kunnen, dan kunnen wij dit toch ook? Zij zijn ook ooit onbekend geweest en ergens begonnen. Het kan!

En met dit positieve idee wil ik mijn brief afronden. Ik ben heel benieuwd naar jouw reactie en verhaal in de volgende brief.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Leuke brief, toch? Wil je meer lezen over en van Sandy? Klik dan hier om op haar website te komen.

Toch een uitgever?

Hoi Ellen,

Ik heb weer van jouw brief genoten. Het enthousiasme spatte er vanaf. Altijd leuk om te lezen wat jou bezig houdt.

Ons nieuwe avontuur

Vorige week schreef jij over de start van een nieuw avontuur. We zijn namelijk allebei in een nieuwe training gestapt:  de Selflove Mastery. Sinds ik door jou in aanraking ben gekomen met Kim Munnecom ben ik fan. Ik vind het leuk en interessant hoe zij over dingen praat in bijvoorbeeld haar podcasts. En na het volgen van haar training Weightloss Mastery weet ik ook dat haar manier van teachen goed bij mij past. Ze heeft een bepaalde manier van bevlogenheid die aanstekelijk werkt, in ieder geval bij mij. Maar waarschijnlijk hoef ik jou dat niet uit te leggen.

Toen ik begreep dat zij bezig was met het lanceren van deze nieuwe training Selflove Mastery was ik gelijk geïnteresseerd. Toch was er wel dat stemmetje in mijn hoofd dat allerlei dingen riep. Zoals: Waarom zou je daar nou aan meedoen? Is het niet te duur? Wat denk je nou precies te gaan leren? Is alles niet gewoon goed zoals het nu is? Misschien ken je dit soort stemmetjes wel. Kim noemt het altijd zo leuk dat dit je ego is, die vooral alles wil laten zoals het nu is, lekker veilig, bekend.

Waarom meedoen?

Maar waarom ik dan toch ga meedoen? Ik ben nu ongeveer 1,5 jaar bewust bezig met persoonlijke ontwikkeling. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat je nooit uitgeleerd bent. Vroeger was ik erg onzeker en vond dingen allang best zolang de aandacht maar vooral niet op mij gevestigd werd. Dat was ik gewend, dat kende ik. Gelukkig heb ik daarin inmiddels al flinke stappen gezet, want dat hoort een stukje bij opgroeien en ouder worden (levenservaring). Ook heb ik stappen gezet sinds ik actiever en vooral bewuster bezig ben met de wet van aantrekking. Maar toch ben ik er nog niet.

Er zijn nog altijd van die overtuigingen waarvan ik nu weet dat die mij niet dienen. Ideeën die op één of andere manier in mijn hoofd zitten. Even een paar voorbeelden:
-Graag iets goeds willen doen voor een ander. En daar is op zich niks mis mee, tenzij het ten koste gaat van jezelf.
-Bang om dingen fout te doen, want wat zullen mensen daarvan denken. Terwijl ik heel goed weet dat fouten maken menselijk is en ik er maling aan moet hebben wat mensen van mij denken. Wat zij denken over mij, zegt namelijk helemaal niks over mij, maar juist meer over hen. Iets wat ik wel weet, maar stiekem toch best moeite mee heb.
-Het lastig vinden om “nee” te zeggen, met weer dezelfde reden: wat zullen mensen daarvan denken? Terwijl ik inmiddels ook weet: “nee” zeggen tegen een ander, is “ja” zeggen tegen jezelf.

Eerste indruk van de Selflove Mastery

Inmiddels hebben we de eerste week erop zitten. Ondanks dat je zelf de tijd in mag delen, wil ik toch elke week een module doen. Dat betekent dat ik module 1 erop heb zitten. Mijn eerste indruk is dat ik heel blij ben dat ik deze training ben gaan doen. Wat een interessante stof is het toch. Deze 1^e module is vooral bedoeld voor bewustwording. Nou, dat is gelukt 😉.

Kim heeft de opdracht zo geformuleerd dat je echt goed moet nadenken. Er is geen ontsnappen aan. Ook vond ik het confronterend, omdat ik toch van mening was (en nog steeds ben hoor) dat ik al flinke stappen gemaakt heb. Door mijn antwoorden op verschillende vragen, moet ik toch tot de conclusie komen dat er ook nog héél veel stappen gemaakt kunnen worden, hihi. Maar dat geeft niet. Daar heb ik dus nog een mooie training voor te gaan. Wie weet waar deze ons gaat brengen.

Ik ben trouwens ook heel benieuwd naar jouw eerste indruk en ervaringen.

Mijn proeflezers

Ik wil je natuurlijk ook nog vertellen hoe het ervoor staat met mijn manuscript/boek. In mijn vorige brief vertelde ik dat mijn zoon ook eindelijk mijn verhaal zou gaan lezen. Nou, hij heeft het uit. Toen ik vroeg wat hij ervan vond, was het antwoord: wel leuk, wel geinig. Een “man” van veel woorden dus, haha. Ook vertelde hij dat hij mijn verhaal op de verhalen van “De Vijf” vond lijken, waarvan ik weet dat hij fan is. Het was avontuurlijk, zei hij. Stiekem toch nog een groot compliment dus…

Mijn andere proeflezer heeft het ook uit en vond het superleuk en heel avontuurlijk. Het verhaal hoefde niet verbeterd te worden, want het was helemaal goed. Superfijn om te horen!

Verder heb ik ook nog spontaan feedback gekregen van een volwassen lezer. Erg waardevol, omdat een volwassene natuurlijk ook met andere ogen naar een verhaal kijkt. Zij vond het gelukkig ook leuk en avontuurlijk. Verder had ze nog goede tips, waar ik zeker wat mee kan. Een volwassen kijk op het probleem dat ik voor mijn hoofdpersonen heb gecreëerd, zeer waardevol. Ik had als schrijver vooral een probleem nodig voor mijn drieling en dat is gelukt en natuurlijk los ik dat ook weer op in het verhaal, zoals het hoort 😉. Toch is het verstandig dat ik hier en daar nog wat aanvullingen doe, om het wat sympathieker te maken, haha.

Zelf uitgeven of toch op zoek naar een uitgeverij?

Ik heb het al maanden (of nog langer) over het zelf uitgeven van mijn boek. Jij en ik weten allebei hoe ingewikkeld de zoektocht naar een uitgever is. De kans dat je als onbekende schrijver bij een uitgeverij terecht komt, is erg klein, onmogelijk haast. Na het afronden van een ander manuscript heb ik het al geprobeerd, maar kreeg de ene afwijzing na de andere, als ik al iets hoorde. Daarom had ik bij dit nieuwe manuscript besloten het niet eens te proberen. Tegenwoordig zijn er zoveel mensen die het zelf doen, dus waarom zou ik dat ook niet doen.

Wat nou als het wél lukt?

Toen ik vorige week met mijn schrijfvriendin aan het kletsen was over schrijven en onze verhalen, hadden we het opeens over uitgeverijen. Toen begon het bij mij te ‘borrelen’. Ik had bij voorbaat de handdoek al in de ring gegooid, maar waarom eigenlijk? Ik durf oprecht te zeggen dat dit verhaal beter is, zeker na de hulp van een goede redacteur. Waarom zou ik het niet gewoon proberen? Wat nou als het wél lukt?

Ik heb dus besloten mijn manuscript toch naar uitgeverijen op te gaan sturen. Het zelf uitgeven kan namelijk altijd nog. Laat ik dat gewoon plan b noemen, maar eerst voor plan a gaan. Hoe gaaf zou het zijn als het lukt?

Hier wil ik het voor nu bij laten, want de brief is al veel te lang geworden. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke brief, nietwaar? Mocht je meer over en van Sandy willen lezen, klik dan hier.

Hoe gaat het nu met mijn manuscript?

Hoi Ellen,

Hier ben ik dan weer met een nieuwe brief. Je moest er even een weekje langer op wachten dan de bedoeling was, maar gelukkig vond je dat niet erg.

Een kink in de kabel – de griep

De reden dat je wat langer moest wachten, was dat ik een zware griep te pakken had (zoals jij natuurlijk al wist, maar de rest van de lezers nog niet 😉). Het is lang geleden dat ik het op deze manier had. Na de vorige keer heb ik besloten dat ik mijzelf daar tegen zou proberen te wapenen door de jaarlijkse griepprik te halen – een voordeel van werken in het onderwijs. Dat gaat al een paar jaar goed, maar dit jaar dus even niet.

De geweldige uitvinding die Netflix heet

Ik wil hier geen reclame gaan maken hoor, maar wat was ik vorige week extra blij met Netflix. Ik heb gewoon in een week tijd een hele serie gebingewatcht. Het leuke is ook dat deze serie gebaseerd is op een boek. Daar houd ik altijd wel van. Alhoewel ik normaal dan wel graag eerst het boek wil lezen, maar dat loopt soms even anders. Welke serie ik gekeken heb? Het was “Anne with an E”. Ik houd altijd wel van series die zich in die oude tijd afspelen.

Heb jij trouwens ook wel eens, wanneer je een serie kijkt, dat je dan denkt dat jouw verhaal het ook zo goed zou doen op een scherm? Of is dat alleen maar mijn fantasie die dan met mij aan de haal gaat, haha? Het boek dat ik dit jaar wil gaan uitgeven, zou erg geschikt zijn om te verfilmen. Het is echt zo’n avonturenverhaal dat ook nog eens goed te verdelen is in kleine stukjes – voor een echte kinderserie. Ach, a girl can dream 😉…

Hoe staat het nu eigenlijk met dit manuscript?

Over het manuscript gesproken, haha. Zoals ik in mijn vorige brief vertelde, heb ik het uitgeprint. Ook heb ik het inmiddels een eerste keer doorgelezen en heb al wat dingen ontdekt die niet meer kloppen. Eén van die fouten kwam inderdaad door het verschuiven van hoofdstukken, waar ik al een beetje bang voor was, maar dat geeft niet. De fout is ontdekt. Andere ‘fouten’ zitten meer in het feit dat mijn verhaal door het vele schrappen hier en daar wel heel kort door de bocht is. Overbodige stukken zijn er terecht uitgehaald, maar nu mist het op sommige plekken echt wel wat. De kunst is nu om goede tekst toe te gaan voegen. Het moet dus niet overbodig zijn, maar juist een perfecte aanvulling. Hiervoor ben ik het manuscript nog een keer aan het lezen en in de kantlijn aantekeningen aan het maken.

Proeflezer

Ook vertelde ik dat mijn manuscript naar de laatste jeugdige proeflezer zou gaan. Dat is gelukt. Ik heb nog niet heel veel gehoord en ik weet ook nog niet of hij het boek al uit heeft. Toch heeft hij, toen ik hem vorige week zag, mij even kort ingefluisterd dat het boek leuk is. Dat was al heel fijn om te horen. Volgende keer hoor ik misschien wel meer.

Toch nog een extra proeflezer voor mijn manuscript

Misschien heb ik het wel eens gezegd, maar wij zijn hier in huis echte boekenwurmen. Mijn oudste heeft het van mijn man en mij overgenomen en zelfs de jongste – die net in groep 3 heeft leren lezen – vindt het helemaal leuk om te doen. Heerlijk is dat!

Ondanks het feit dat mijn oudste zoon, nu net 11 jaar geworden, bijna alles leest wat los en vast zit, bleef hij stug weigeren om mijn boek te lezen. Hij wilde gewoon niet. Ik weet niet echt waarom (alhoewel ik wel een vermoeden heb – iets met niet tegen zijn moeder durven zeggen als hij het helemaal niks vindt, haha) en ik heb het vaker geprobeerd, maar ik had het al opgegeven. Vertelde hij mij zondag opeens dat hij mijn verhaal wil lezen. Happy mama hier. Ik vind het superleuk! Nu maar hopen dat hij het ook leuk vindt 😉.

Lente

Ik wil mijn brief afsluiten met het melden dat ik zo blij ben dat het nu echt lente is. Je hebt van die echte wintermensen, maar daar hoor ik niet bij. Ik houd van de lente! Het jaargetijde waarin de zon krachtiger wordt, dat de natuur groen wordt, dat de bolletjes boven de grond komen en het moment dat je je winterjas voor langere tijd weer op kunt bergen. Heerlijk vind ik dat!

Wat ik ook fijn vind, is dat de lente veel mensen weer blij en vrolijk maakt. Het idee dat we de koude en soms wat sombere winter achter ons hebben gelaten en dat we richting de zomer gaan… Wie wordt daar niet blij van? Ik in elk geval wel. En jij hopelijk ook…

Tot zover weer mijn brief van deze week.

Geniet van het prachtige weer en tot snel weer!

Liefs, Sandy

Ik heb weer genoten van Sandy’s brief. Als je meer over en van haar wilt lezen, klik dan hier!

Weer een stap verder met mijn manuscript

Hoi Ellen,

Na een heerlijke week vakantie is het weer mijn beurt om een brief te schrijven.

Vakantie

Vorige week kwam er even geen brief en gelukkig vond jij dat prima. Ik heb namelijk kunnen genieten van een heerlijke voorjaarsvakantie met mijn jongens. Eén van de mooie voordelen van het werken in het onderwijs. En gelukkig hoef ik jou, als oud-leerkracht, niet uit te leggen dat zo’n vakantie gewoon het compenseren is van je teveel gedraaide uren. Ik heb zo’n oplaadweekje af en toe echt gewoon even nodig. Afgelopen week stond dan ook in het teken van genieten, relaxen, spelletjes spelen met mijn jongens, lekker puzzelen met zijn allen en vooral uitslapen 😉. Ik kan er weer tegenaan.

Manuscript

Ik heb inmiddels mijn één na laatste (hopelijk, hihi) herschrijfronde van mijn manuscript erop zitten. Alle aantekeningen, tips en verbeterpunten die ik had doorgekregen van mijn redacteur heb ik verwerkt. Het heeft even een jaar geduurd sinds ik met haar in zee ben gegaan, maar dat geeft niet. Ik weet hoe dat kwam (Long Covid) en het is goed. Het is wel heel fijn om nu weer van die mooie stappen te kunnen zetten. Mijn boek is alweer een stapje dichterbij.

Schrijven is schrappen

Eén van de bekendste schrijftips is: schrijven is schrappen. En dat heb ik flink gedaan. Af en toe was het even slikken als ik in de aantekeningen van Maria Genova zag dat ze hele scènes had geschrapt – en zelfs mijn hele eerste hoofdstuk (op een ministukje na). Maar ik had mijzelf voorgenomen dat zij de kenner is en ik de net-niet-meer-beginner en ik heb heel veel van haar tips doorgevoerd. Natuurlijk waren er een paar dingen die ik echt wilde behouden, het is tenslotte mijn verhaal, maar ik zag mijn verhaal met elke tip beter worden. Het is gewoon veel krachtiger geworden.

Aan het einde was het nog een keer slikken toen ik naar mijn woordenaantal keek. Laat ik het zo zeggen: mijn manuscript is behoorlijk afgeslankt, haha. Ik ben van 26.000 woorden nu teruggegaan naar iets meer 16.000 woorden. Voor de oplettende rekenaar is dat dus een verschil van 10.000 woorden…

Het klinkt misschien als heel weinig, maar ik moet er wel bij vertellen dat het om een kinderboek gaat en die zijn over het algemeen niet zo dik. Mijn verhaal is voor kinderen vanaf 9 jaar en dan is het waarschijnlijk een mooi aantal.

Mijn manuscript doorlezen

Er bestaat een kans dat er nog wel wat woorden bij gaan komen, want ik ga nu nog een keer door mijn manuscript heen om te checken of het verhaal nog overal klopt na al die wijzigingen, schrapacties en het omwisselen van bepaalde hoofdstukken. Ook wil ik nog hier en daar wat kleine dingen toevoegen waardoor mijn personages nog wat sterker eruit komen en sommige scenes nog wat spannender worden.

Hiervoor heb ik mijn manuscript uitgeprint. Natuurlijk heb ik het al een keer doorgenomen op de laptop, maar ik print het ook graag nog een keer. Mijn ervaring is dat ik er dan toch nog dingen uithaal die ik eerst over het hoofd heb gezien. Iets op papier lezen is toch anders. Met mijn pen in de aanslag neem ik de tekst nog 2 keer door. Eén keer om te ervaren of het verhaal goed loopt en één keer om vooral naar de tekst zelf te kijken. Of er geen spelfouten inzitten die ik heb gemist en dat soort dingen.

Proeflezer

Ook gaat mijn verhaal naar een laatste jeugdige proeflezer. Mijn eerdere versie is al door diverse kinderen doorgelezen en toen al goedgekeurd gelukkig, waaronder ook kinderen die mij eigenlijk niet kennen en dus geen loyaliteit naar mij voelen. Nu dan dus nog één keer langs proeflezers en dan is hij hopelijk klaar om nog een laatste keer aangepast te worden.

Nog een redactieronde

Waarschijnlijk ga ik mijn manuscript daarna nog één keer naar Maria Genova opsturen voor een laatste check en dan is hij klaar. Dat is echt een heerlijk idee en ook wel gek. Het eindpunt komt langzaam in zicht. Toch vind ik het een verstandig idee om die laatste check te doen. Veel schrijvers die hun boek zelf uitgeven doen maar één redactieronde, of zelfs helemaal niet, maar ik wil het graag goed doen. Dat zit nou eenmaal in mij. En in dit geval zullen de lezers het alleen maar kunnen waarderen, lijkt mij.

Zoutelande

Jouw boek is vorige week uitgekomen! Hoe gaaf is dat? Ik heb hem nog niet gelezen, maar dat ben ik zeker van plan. Feelgoodverhalen zijn altijd leuk om te lezen. Ik ben echt supertrots op je! You did it!

Waarschijnlijk zul jij hier nog wel over gaan vertellen in jouw volgende brief. Ik ben namelijk heel benieuwd hoe jij het hele proces hebt ervaren en hoe het voelt om nu echt via een uitgeverij te zijn uitgegeven. De kleine meisjesdroom die is uitgekomen!

Nieuwe uitdaging

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je ook nog een verhaal hebt opgestuurd naar Elly. Daar had je inderdaad nog niet eerder over verteld. Ik vind het heel goed dat je op je gevoel afgaat en actie onderneemt. Niet geschoten is altijd mis en zoals jij al zo mooi zei: Wat nou als het wél lukt? Ik ben heel benieuwd of je hier in jouw volgende brief ook al wat meer over kunt vertellen.

Zoals je kunt zien, kan ik niet wachten tot ik volgende week jouw brief weer kan lezen.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Sandy heeft haar eigen website waarop ze nog veel meer leuke verhalen deelt. Klik hier om deze te lezen.

Plannen genoeg

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Altijd leuk om te zien hoe jij dan reageert op bepaalde dingen die ik de week ervoor in mijn brief geschreven heb.

Druk, druk, druk met allerlei plannen

Jij geeft vaker aan dat je wel eens een beetje jaloers bent dat ik zoveel dingen kan doen. Als ik dat dan lees, moet ik altijd een beetje gniffelen bij mijzelf. Natuurlijk heb ik altijd veel plannen en ben ik – in principe – met veel tegelijk bezig. Het is echter zo dat het vooral is dat er meerdere dingen tegelijkertijd lopen en in mijn hoofd zitten, maar in de praktijk doe ik echt niet alles tegelijk. Dat heb ik nooit gekund en dat trekt mijn lijf nu gewoon nog niet helemaal. Het komt er in de praktijk meer op neer dat ik mij eerst focus op 1 ding, terwijl ik de rest even “parkeer” en al snel daarna mij focus op één van die andere dingen. Als je een beetje snapt wat ik bedoel.

Dat is dan ook gelijk de reden dat ik wat langer over dingen doe. Misschien zou het verstandiger zijn om mij eerst op 1 ding te focussen en dat dan eerst af te maken voordat mijn aandacht naar iets anders gaat, maar zo zit ik niet in elkaar. Denk maar aan onze brieven, nu zo’n anderhalf jaar geleden, over het feit dat wij allebei multipotentials zijn. Af en toe zou het handiger zijn als we dat niet waren, haha. Maar het komt er gewoon op neer dat ik veel wil.

Manuscript

Zo heb ik bijvoorbeeld vorige week, sinds een paar maanden, weer eens mijn manuscript opgepakt. Ik denk dat het november is geweest dat ik daar voor het laatst naar gekeken had. Aangezien ik dit jaar in de planning heb mijn boek daadwerkelijk echt uit te gaan geven, is het voor nu slim om mij de komende periode vooral op mijn manuscript te gaan focussen.

Dit gaat dan ten koste van andere schrijfactiviteiten. Zo hebben wij het samen over een leuke schrijfwedstrijd gehad waar ik graag aan mee had willen doen, maar ik weet gewoon dat ik daar simpelweg nu de tijd niet voor heb. Ik heb nu andere plannen voor het verhaal wat ik daarvoor wilde gaan schrijven, want ja dat verhaal zit nog steeds in mijn hoofd en het wil eruit 😉. Ik heb het beloofd een ander mooi plekje te gaan geven, hihi.

Schrijfbuddies

Buiten mijn werk als leerkracht en mijn manuscript is er nog één ding dat mijn volledige focus heeft en dat is Schrijfbuddies. We zijn voor nu vooral bezig met onze Instagrampagina. Het is leuk om daar (bijna) elke dag iets op te posten en op die manier onze mede schrijfbuddies te vinden. Natuurlijk willen we die schrijfcursus nog verder gaan ontwikkelen waarover ik je al had verteld, maar ook daarvoor geldt dat onze focus daar nu nog niet het meest op ligt.

De reden daarvan? Simpel: tijd. Zoals ik al vertelde, is de komende tijd vooral mijn manuscript aan de beurt, ook voor Bernice geldt dat zij eerst een andere focus heeft, namelijk de deadline voor haar derde thriller. Hopelijk zijn we ongeveer gelijk klaar en kunnen we daarna de focus verschuiven naar onze cursus, want we hebben allebei veel zin om daarmee aan de slag te gaan. En tot die tijd zijn we lekker bezig met het opbouwen van een leuke community, in de hoop dat daar misschien ook wel onze toekomstige klanten zitten.

Plannen genoeg

Ik ben niet de enige met “wilde” plannen, want jij bent ook met van alles bezig. En dan zeg jij dat ik het druk heb 😉… Als ik mij niet vergis komen deze maand jouw boeken uit. Ontzettend gaaf en spannend! En jij vertelde dat jij ook bezig bent met een idee voor een online programma of cursus. Je hebt er nog niet veel over verteld, maar ik weet dat daar nog wel verandering in gaat komen, jou kennende. Ik ben heel benieuwd naar jouw plannen. Het is, zoals jij al zei, heel mooi om anderen te kunnen helpen met hun reis.

Mijn SuccesPlanner

Het is nu februari en dat betekent dat ik alweer een maand mijn SuccesPlanner in gebruik heb. Jij vroeg je in een eerdere brief af hoe mijn ervaringen daarmee zou zijn. Tot nu toe kan ik zeggen dat ik de planner elke week weer netjes invul en terugkijk op de vorige week. Ik vind het fijn om dat te doen en het geeft mij overzicht in mijn plannen en structuur. Dat kan geen kwaad.

Nu de eerste maand erop zit, heb ik ook al mijn eerste “check-up” ingevuld. Aan het einde van elke maand is het de bedoeling dat je even terugkijk naar je doelen en wat je allemaal hebt gedaan en bereikt. Dit is heel fijn. Natuurlijk zag ik wel dat ik dingen niet gehaald of gedaan had, maar een heel aantal dingen ook wel. Deze check-up is ook om te kijken welke dingen je mee wilt nemen naar de volgende maand. Erg handig. Ik ben tot nu toe dus erg tevreden met mijn nieuwe planner.

Zo ben ik dan weer aan het einde van deze brief gekomen. Hopelijk vond je hem weer leuk om te lezen. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord straks.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Genoten van deze gezellige brief en wil je meer lezen van/over Sandy? Klik dan snel hier om verder te lezen.

Schrijfbuddies: Een nieuw avontuur in schrijversland

Hoi Ellen,

Wat was het weer leuk om jouw eerste brief van 2022 te lezen. Er liggen een aantal leuke dingen voor ons allebei in het vooruitzicht. We gaan er, zoals jij in jouw vorige brief al zei, een topjaar van maken.

SuccesPlanner en Dromenbord

Ik vertelde in mijn vorige brief over mijn nieuwe SuccesPlanner en je kon op de foto mijn dromenbord – vision board – zien. Ik kijk elke dag even naar mijn dromenbord en visualiseer hoe mijn uitgekomen dromen er dan uit zouden zien. Zoals ze zeggen in de wet van aantrekking: jouw hersenen kennen het verschil niet tussen werkelijkheid en fictie. Dus als je maar vaak genoeg denk aan je dromen alsof ze echt zijn, zullen je hersenen daarin gaan geloven. Nou, ik zeg: Gouden Griffel, kom maar op! Onder andere 😉…

Nieuwe plannen

Ook had ik in diezelfde brief verteld dat mijn nieuwe plannen terug te vinden zijn op mijn dromenbord. Jij gaf in jouw vorige brief al aan dat je wel een idee had wat die plannen zijn. Je hebt gelijk! En dat weet ik, omdat jij mij/ons (vertel ik zo meer over) al op Instagram hebt gevonden. Leuk dat je erbij bent en met ons mee op avontuur gaat.

Wat zijn dan toch die nieuwe plannen?

Net zoals wij schrijven als gedeelte passie hebben, deel ik diezelfde passie met nog iemand. In mijn eerdere brieven noemde ik haar mijn schrijfvriendin. Dan heb ik het over mijn lieve vriendin Bernice Berkleef. De oplettende lezers zullen deze naam wellicht herkennen vanuit boekenland. Afgelopen jaar kwam zij landelijk in het nieuws doordat zij de “Gouden Strop” had gewonnen – een kleine meisjesdroom die uitkwam.

Bernice en ik hebben de afgelopen jaren wel vaker plannen bedacht en sommige daarvan hebben we ook ten uitvoer gebracht. Misschien ken jij nog wel ons project genaamd “Mystery Box TV”, waarbij we met veel plezier allerlei filmpjes maakten voor kinderen voor op ons YouTube-kanaal. Maar ja, toen kwam Corona en die 1,5m regel hielp nou niet echt met het maken van filmpjes. Met dat project zijn we toen gestopt tot we verder zouden kunnen gaan – inmiddels alweer 2 jaar geleden.

Toch bleef het kriebelen om samen iets te doen, iets waar we allebei blij van worden en waar we onze creativiteit in kwijt kunnen. Zo begonnen we een paar maanden geleden te brainstormen over wat ons volgende project zou kunnen zijn. Het moest iets zijn wat we allebei ontzettend leuk vinden en waar we niet over uitgepraat zouden raken. Alleen dan heb je iets te pakken wat je ook lang vol kunt houden. Er is één ding wat aan deze eisen voldoet en je raadt het al… dat is schrijven.

Schrijfbuddies

En zo is Schrijfbuddies ontstaan. Op Instagram zijn we te vinden onder dezelfde naam, zoals jij al hebt ontdekt 😉. Met Schrijfbuddies willen we een groep mensen bij elkaar brengen. Een community van like-minded people (zoals Kim Munnecom dat altijd zo mooi zegt) – van schrijvers, lezers, bloggers, journalisten en andere geïnteresseerden – om met elkaar van gedachten te wisselen over schrijven, schrijven en nog eens schrijven. En ook een beetje over de wet van aantrekking, omdat wij dat ook allebei heel interessant vinden.

We hebben allerlei plannen met onze Schrijfbuddies. Zo kun je op ons Instagram account 2x per week een schrijftip vinden, zetten we 1x per week iets of iemand ‘in the spotlight’, delen we mooie spreuken en affirmaties, praten we over manifestaties op Manifestatie Maandag en leren onze volgers de gezichten achter Schrijfbuddies beter kennen.

Schrijfbuddies schrijfcursus

Daarnaast zijn we ook bezig met het ontwikkelen van een schrijfcursus, speciaal gericht op de beginnende schrijver. De schrijver die hongerig is naar alle informatie die hij maar kan vinden over schrijven. De schrijver die heel graag wil weten hoe hij dat geweldige verhaal wat in zijn hoofd zit, kan vertalen naar het digitale papier. Waarschijnlijk herken je de Ellen en Sandy van een paar jaar geleden hierin, van toen wij net begonnen waren. Met Schrijfbuddies willen Bernice en ik beginners graag hierbij helpen.

De schrijfcursus staat nog echt in de kinderschoenen. We zijn pas net bezig met het ontwikkelen hiervan en doen dit naast ons werk. Je kunt je voorstellen dat het nog niet zo snel gaat, maar dat geeft niet. Ook kleine stapjes brengen je vanzelf naar de finish en we hebben geen haast. Tot die tijd hebben we de grootste lol met het bedenken van allerlei plannen en het opbouwen van een gezellige community.

Nog een heel jaar in het vooruitzicht

Voor al onze plannen – Schrijfbuddies, boeken uitgeven en jouw voornemen om meer te gaan spreken – hebben we nog een heel jaar de tijd. Maar toch klopt dat eigenlijk niet, want zoals jij al heel goed aangaf in jouw brief: waarom wachten tot een nieuw jaar om nieuwe plannen te maken. Dat vertaalt zich ook gelijk in: je hebt echt niet maar 1 jaar om al je plannen uit te voeren. Maar het is mooi om vooruit te kijken en te dromen en plannen met zo’n “leeg” jaar voor ons. Ik ben benieuwd wat 2022 ons allemaal gaat brengen.

Tot zover weer mijn brief! Ik kijk nu alweer uit naar jouw antwoord.

Liefs, Sandy

2022 – Een nieuw schrijfjaar

Hoi Ellen,

De kerstvakantie is weer voorbij. Aan mij de eer om de eerste brief van het nieuwe jaar te mogen schrijven. Ik heb er weer veel zin in!

Nieuw (schrijf)jaar

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het altijd wel iets bijzonders hebben: zo’n nieuw jaar. Eigenlijk is het iets geks, want het is maar 1 dagje later dan 31 december, maar toch een wereld van verschil. Tenminste voor mijn gevoel. Dit jaar ook weer. Ik werd 1 januari wakker en had het gevoel dat er weer een heel nieuw jaar op mij lag te wachten. Helemaal blanco… Een nieuw jaar waarbij ik met allerlei nieuwe plannen aan de slag kan gaan of plannen van vorig jaar een nieuw leven in kan blazen. Op de één of andere manier voelde het even alsof alles mogelijk was.

Ik zeg was, want inmiddels is het alweer 10 dagen later en is de echte magie er wel weer een klein beetje af. Niet dat ik niet bruis van de plannen, hé je kent mij inmiddels langer dan vandaag, hihi, maar je snapt hopelijk wel wat ik bedoel.

Nieuw jaar = nieuwe planner

Ik heb een paar jaar een Purpuz Planner gehad, zoals je misschien nog wel weet. Daar heb ik altijd met veel plezier in “gepland”. Vorig jaar mocht ik van Purpuz de familieplanner uitproberen, maar daar kon ik toch niet echt mijn ei in kwijt, zoals in de planner. Daarom besloot ik voor dit jaar over te stappen op wat nieuws.

Succesplanner

Het is voor 2022 een Succesplanner geworden. Een prachtige planner, verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen, die best wat raakvlakken heeft met de Purpuzplanner, maar toch ook wel andere elementen bevat.

Maandag ben ik officieel gestart in deze nieuwe planner. Ik weet het, ik heb zo’n anderhalve week gemist, maar ik heb echt even gewacht tot na de kerstvakantie. Ik kon mij weer lekker uitleven met allerlei doelen die ik voor mijzelf heb, waarbij ik zelfs tot 5 jaar vooruit mocht kijken. Iets wat ik niet gewend ben van mijn vorige planners, maar het is wel erg interessant. Wat mijn plannen voor de komende 5 jaar zijn, ga ik hier nog niet verklappen – er kan immers nog een hoop veranderen – maar het was erg leuk om hierover na te denken. En het is vast geen verrassing dat ik uiteraard ook veel schrijfplannen heb 😉…

Dromenbord

Wat ik ook vandaag gedaan heb in mijn nieuwe planner is het maken van een dromenbord. Bij de wet van aantrekking beter bekend als een visionboard. Vorig jaar had ik er al eentje gemaakt, tijdens het volgen van de Good Place van Cynthia Houben, maar dat is alweer een jaar geleden. Ik vind het mooi om het nieuwe jaar te starten met een nieuw dromenbord. Sommige dingen komen weer terug, omdat ik die “dromen” nog niet heb bereikt, maar ik heb er ook nieuwe dromen opstaan.

Ook heb ik het iets anders aangepakt dan de vorige keer en heb er ook meer kreten tussendoor geplakt, zoals “lekker genieten” en “rust” en “family time”. Het draait niet alleen maar om de grote dingen, het zijn namelijk de “kleine” dingen die er het meeste toe doen, in mijn ogen althans. Ik ben in ieder geval zeer tevreden met het resultaat. Nu alleen nog maar elke dag even lekker wegdromen bij mijn dromenbord 😊…

Uitgeefdroom

Natuurlijk mag op mijn nieuwe dromenbord mijn uitgeefdroom niet ontbreken, want dit jaar wordt mijn jaar – het jaar waarin ik dan toch echt mijn boek wil gaan uitgeven. Met nog 355 dagen te gaan, moet dat toch gaan lukken. Ook heb ik op mijn dromenbord gelijk maar even een plaatje van een gouden griffel geplakt, onder het kopje: Durf te dromen!

Ik heb nog geen nieuwe deadline durven bepalen, maar ik zou het boek heel graag net voor of in de zomer willen uitgeven. Het is echt zo’n lekker vakantieverhaal, dus een betere timing dan dat kan eigenlijk niet. Duim je met mij mee dat het gaat lukken?

Nieuwe avonturen

En natuurlijk zou ik ik niet zijn, als ik niet nieuwe avonturen in mijn hoofd heb voor dit nieuwe jaar. Het is nog veel te vroeg om daar hier iets over te zeggen, maar zodra dit kan, zal ik dat uiteraard gaan doen. Maar als je heel goed naar mijn dromenbord kijkt, kun je misschien een kleine hint hiervan vinden…

Tot zover deze eerste brief van 2022! Op naar weer een nieuw jaar vol brieven. Ik kijk nu alweer uit naar de volgende!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Terugblik 2021

Hoi Ellen,

Deze week is het weer mijn beurt om een brief te schrijven. Nummer 111 van onze briefwisseling alweer, een mooi getal met een prachtige symboliek – echt iets voor ons.

Het is inmiddels al december

We zijn alweer halverwege de laatste maand van het jaar. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het toch altijd speciaal als er weer een jaar op zijn einde loopt. Een moment om even stil te staan bij alles wat er is gebeurd en wat je allemaal van plan was om te gaan doen.

Terugblik om mijn doelen voor 2021

Sinds ik een website heb waar ik op blog ben ik nog wat bewuster bezig met mijn doelen voor het komende jaar en kijk ik ook bewuster terug op mijn vorige doelen. Ik vind het leuk om ze op papier te zetten met de mooiste plannen, wetende dat ik heus niet alles ga halen, maar ik vind het goed om mijzelf uit te dagen en wil het niet te klein houden. Afgelopen jaar heb ik natuurlijk ook weer allerlei doelen opgesteld, maar dat was in een periode waarin ik net ziek was geweest en nog de illusie had dat het snel over zou zijn en ik weer volle bak ertegenaan zou kunnen. Zoals wij allebei weten, is dat iets anders gelopen. Het is dan ook geen verrassing dat ik veel doelen niet heb behaald, maar daar heb ik echt vrede mee. Wie weet is het wat voor volgend jaar…

Terugblik op niet behaalde doelen

Ik zal hier niet alles helemaal gaan benoemen, want dat zal ik uitgebreider doen in een aparte blogpost, maar ik wil toch even kijken naar doelen die ik niet heb behaald… En dan vooral met de gedachte dat ik die mooi voor komend jaar kan bewaren.

Zo wilde ik bijvoorbeeld elke maand een recensie van een boek plaatsen. Boeken heb ik genoeg gelezen dit jaar, daar lag het niet aan, maar ik had echt geen puf om er wat zinnigs over te gaan moeten schrijven. Toch is dit wel iets dat blijft kriebelen, omdat ik het zo leuk vind en ik merk dat mijn eerdere recensies nog steeds gelezen worden. De reden dat ik hem nu noem, is dat ik in contact ben met uitgeverij Hamley Books. Jammer genoeg niet voor mijn eigen jeugdverhalen, maar omdat ze mensen zochten die het leuk vinden om recensies over hun jeugdboeken te schrijven. Nou, dat leek mij wel wat! De komende weken ga ik meer over de plannen van de uitgever horen en dan zal ik waarschijnlijk regelmatig met een recensie op mijn website komen. Ik heb er nu al zin in! 

En natuurlijk mag hier ook niet mijn niet-uitgegeven boek vergeten worden. Ik heb het vaker benoemd, dus zal er niet al te veel meer over zeggen nu, maar dit doel – het uitgeven van mijn eigen jeugdboek – is zeker iets dat op mijn doelenlijst voor 2022 gaat komen!

Terugblik op behaalde doelen

Hierboven staan een paar voorbeelden van niet behaalde doelen, maar gelukkig heb ik er ook veel wel behaald. Het verraste mij eigenlijk nog hoeveel dat er waren als ik eerlijk ben. Een positieve verrassing! Even een paar waar ik bij stil wil staan…

Ik wilde in 2021 meedoen aan een schrijfwedstrijd. Net als jij vind ik het heel leuk om aan schrijfwedstrijden mee te doen, dus dit mocht begin dit jaar niet op mijn doelenlijstje ontbreken. Ik moest echter begin 2021 al snel besluiten om dit doel te laten varen. Toch besloot ik dat ik er wel aan eentje mee wilde doen, omdat dit genre mij heel erg trekt. Tijdens het kiezen van dit doel en het schrijven van mijn verhaal heb ik nooit durven dromen dat het één van de winnende verhalen zou gaan zijn en in een superleuke verhalenbundel terecht zou gaan komen. En dan heb ik het natuurlijk over de bundel “Zon, Zee en Zomerkriebels”. Nog steeds iets waar ik echt supertrots op ben!

Verder heb ik elk jaar weer als doel dat ik heel veel schrijfplezier wil hebben. En ook dat doel heb ik weer behaald. Ik heb dan misschien minder geschreven dan dat ik van tevoren had gedacht, maar ik ben mijn schrijfplezier nooit verloren. Gelukkig maar!

Vooruitkijken

Na een korte terugblik op mijn schrijfjaar, wil ik ook alvast een beetje vooruitkijken. Net heb ik al genoemd dat ik mijn jeugdverhaal in eigen beheer wil gaan uitgeven en dat ik recensies ga schrijven voor uitgeverij Hamley Books, maar natuurlijk borrelen er alweer nieuwe plannen.

Zo heb ik mijzelf bijvoorbeeld voorgenomen dat ik toch echt wil gaan proberen met meer regelmaat nieuwe blogposten te gaan schrijven. Iets wat ik mij al vaker heb voorgenomen, maar het nu ook wil gaan doen. Die recensies gaan mij daar al een beetje bij helpen, maar ook wil ik meer andere dingen gaan delen.

Ik heb natuurlijk nog wel meer ideeën, maar daarvoor moet je straks mijn uitgebreide blogpost gaan lezen die in januari uit zal gaan komen, haha. Dat is er dan alvast weer eentje extra 😉…

Tot zover mijn verhaal. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Manifesteren kun je leren

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief vorige week! Het is zo mooi om te lezen waar jij allemaal mee bezig bent. Ik geniet met je mee!

Eindstand NaNoWriMo

Ik schrijf jou deze brief op de laatste dag van NaNoWriMo – een dag waarbij de meeste schrijvers nog even flink een eindspurt proberen te maken in de hoop de finishlijn van 50.000 woorden te kunnen halen. Vorig jaar was ik een dag voor de ‘finish’ al klaar en dat gaf een fijn gevoel. Dit jaar heb ik al halverwege besloten niet eens meer een poging te gaan wagen – en ook dat besluit geeft een fijn gevoel. Geen stress meer voor mij.

Ik heb net even gekeken hoe het er nu bij mij voorstaat, via de website waarop je je vorderingen kunt bijhouden. Met de brief van vandaag erbij en nog een laatste schrijfsprint heb ik wel de grens van 10.000 woorden bereikt. Toch ook een mooi rond getal, haha.

Jouw NaNoWriMo

Jij had als doel om 30.000 woorden te schrijven, omdat dit het minimale aantal was voor de schrijfwedstrijd waar je aan mee wilde doen. Ik ben supertrots op jou dat je dit gehaald hebt! Zie zelfs net dat je vandaag het verhaal hebt ingeleverd. Ik hoop dat het je een eerste plek gaan opleveren. Het is je zo gegund.

Manifesteren kun je leren

Als ik mij niet vergis, heb jij ook het boek gelezen van Willemijn Welten met de titel ‘Manifesteren kun je leren’. En zo niet, dan is het echt een aanrader. Ik heb het boek nog niet uit, maar ik heb het tot nu toe met veel plezier en een stukje herkenning gelezen.

Onze vaste brieflezers weten dat wij allebei geïnteresseerd zijn in de wet van aantrekking. Hier hebben we het al vaker over gehad. Focus op wat je wilt, op hoe dat voelt en je zult het aantrekken. Zo simpel is het. Tja, dat zeggen ze tenminste. Maar als het echt zo makkelijk zou zijn, dan zouden een heleboel levens er totaal anders uitzien. Toch geloof ik er wel in en ben ik dit jaar mij er op allerlei manieren in aan het verdiepen. Onder het mom van: als anderen het kunnen, dan kan ik het toch ook…

Manifesteren is de kunst om je dromen te realiseren. Dit is het eerste wat in het boek ‘Manifesteren kun je leren’ staat. En hoe mooi is dat? Wie zou nou niet zijn dromen willen realiseren? In het boek staan allerlei dingen die je kunt doen, activiteiten en zeer bruikbare tips. Alleen daarom al is het een aanrader. En nee, ik word niet gesponsord om reclame te maken, haha.

Signalen van het Universum

Ik ben in het boek nu aanbeland bij het hoofdstuk ‘signalen van het Universum’. Met het Universum wordt de bron van alles bedoeld, die de positieve energie geeft en ervoor zorgt dat manifestaties uitkomen. Ik weet dat veel mensen afhaken als ze dit soort dingen horen of lezen, maar ik sta er altijd wel voor open.

Ik hoef vast niemand te vertellen dat één van de dingen die ik graag wil manifesteren die bestseller is, of als we dan toch bezig zijn, laat het dan een reeks bestsellers zijn. Maar voor het gemak beginnen we even met eentje. Ik zie dan ook graag signalen van het Universum dat mijn manifestatie eraan zit te komen.

Welke signalen heb ik het dan over?

Er zijn verschillende soorten signalen die het Universum kan geven. Een bekend voorbeeld daarvan is getallen. Ik weet toevallig dat jij daar ook mee bezig bent en tijdens je schrijfproces afgelopen maand een paar mooie voorbeelden had. Dubbele getallen zoals 111 of 222, maar ook dubbele getallen in tijdstippen zoals 11.11 of 12.12, geven aan dat je op de goede weg zit en dat een manifestatie onderweg is. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zie al weken, misschien wel maanden, elke dag weer dubbele getallen. Ik moet er tegenwoordig zelfs een beetje om lachen als ik weer eens naar de klok kijk en hetzelfde tijdstip zie als de dag ervoor en de dag daarvoor. Toeval bestaat niet, toch?

Een ander signaal: anderen manifesteren wat jij wilt

Ik las ook dat wanneer je op de goede weg zit richting je manifestatie, je steeds meer andere mensen om je heen ziet die manifesteren wat jij wilt. Een signaal dat ik graag geloof, omdat ik momenteel de één na de andere schrijfster op social media zie die een boekendeal tekent. En daar is mijn vertrouwde uitspraak weer: als anderen het kunnen, dan kan ik het ook.

En zo zijn er nog veel meer signalen die worden genoemd in het boek, zoals signalen via liedjes, social media of vanuit je eigen intuïtie. Erg interessant allemaal… Ik ben dan ook heel benieuwd wat er in de rest van het boek nog verteld gaat worden. Ik ben nu ongeveer op driekwart.

Nieuwe cursus

Ik vond het in jouw brief heel leuk om te lezen dat je nog een nieuwe cursus had aangeschaft. Eentje die niks met schrijven te maken heeft, maar die jou, volgens mij dan, wel op het lijf geschreven is: Stress en Burn-out coach. Het is na jouw podcast een mooie vervolgstap. Ik ben heel benieuwd hoe je het gaat vinden en wat je er uiteindelijk mee kan en mee gaat doen. Voor nu wens ik je vooral veel succes met de cursus!

Tot zover weer mijn brief. Ik kan niet wachten om volgende week jouw reacties hierop te kunnen lezen. Voor nu: veel plezier met manifesteren, schrijven en je nieuwe cursus.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Ik heb weer genoten van deze mooie brief. Jij ook? Als dat zo is, klik dan eens hier om nog meer leuks te lezen over en van Sandy!

De schrijfmaand november – hoe staat het ermee?

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Leuk om op die manier weer te ontdekken waar je op dit moment mee bezig bent.

Schrijven combineren met het gewone leven

Je gaf aan in jouw brief dat jij je er altijd over verbaast hoeveel dingen ik kan combineren naast mijn werk en gezin. Nou, ik moet je eerlijk bekennen dat mij dat momenteel nog steeds niet zo goed lukt als een jaar geleden. Mijn hoofd wil wel en maakt allerlei plannen, maar mijn lijf zegt elke keer: ja, het is goed met je, doe nou maar rustig aan. En tot nu toe wint mijn lichaam het… Gelukkig 😉… Je zult in deze brief dan ook lezen dat ik echt niet alles heb gedaan wat ik 2 weken geleden zo graag wilde. En dat is prima.

NaNoWriMo

In mijn vorige brief vertelde ik dat ik last had van de NaNoWriMo-kriebels. Ik was helemaal niet van plan mee te doen en had mij dan ook helemaal nog niet voorbereid op het schrijven van een lang verhaal. Toch zag ik op de social media veel schrijvers om mij heen ermee starten op 1 november. Na het schrijven van mijn vorige brief had ik dan ook besloten om een poging te gaan wagen. Ik zou wel zien hoe ver ik zou komen.

En hoe het er nu mee staat? Ik heb op dit moment om precies te zijn 7.558 woorden geschreven van de 50.000 die het einddoel vormen. Aangezien we halverwege de maand zitten, hadden dat dus eigenlijk rond de 25.000 woorden ‘moeten’ zijn. Volgens de statistieken die de website zo leuk aangeeft, ben ik in dit tempo klaar op 14 februari 2022. Nèt iets te laat zullen we maar zeggen, hihi.

Missie mislukt?

Is mijn missie voor NaNoWriMo dan mislukt? Ja en nee. Het lijkt mij overduidelijk dat ik die 50.000 woorden niet meer ga halen. Daar ga ik ook niet eens mijn best meer voor doen. Toen ik 1 november startte, had ik allang bedacht dat het dit jaar heel moeilijk zou gaan worden. Wat dat betreft is mijn missie zeker mislukt.

Is dat erg? Nee. Waar ik vorig jaar met slim plannen, buffers opbouwen en zelfs op mijn werkdagen nog wat woorden te schrijven mijn NaNoWriMo wel had gehaald, weet ik dat ik momenteel niet op die manier kan werken. Dat plannen kan ik wel, daar ligt het niet aan, het is meer de uitvoering. Die buffers opbouwen op mijn vrije dagen lukt niet, omdat schrijven mij nog steeds veel meer moeite en tijd kost – lang leven mijn coronabrein – en schrijven op mijn werkdagen is echt een no-go nu. En aangezien ik in het weekend nog steeds bij moet komen van mijn 3 werkdagen, lukt het dan ook niet. Het is momenteel niet anders en dat is prima. Mijn herstel gaat uiteraard voor.

Belastbaarheid

Ik heb het afgelopen jaar geleerd dat elk lichaam een bepaalde mate van belastbaarheid heeft. Natuurlijk wist is dat altijd al wel, maar nu kreeg ik er zelf mee te maken. Het is de (werk)last die een lichaam kan dragen op zowel geestelijk als lichamelijk vlak – zo zegt het woordenboek. Sinds mijn Corona, nu alweer bijna een jaar geleden, loop ik daar mee te worstelen. In het begin veel meer dan nu. Inmiddels kan ik weer prima 3 dagen werken en trekt mijn lichaam dat goed genoeg. Wel merk ik dat het nog niet op het niveau is van vroeger. Ik moet mijn reserves weer gaan opbouwen.

Twee weken geleden zat mijn klas bijvoorbeeld thuis en dat betekende dat mijn werkzaamheden net even anders werden dan dat ze op school zijn. Dan moet je anders schakelen en net even andere dingen doen en die kosten meer energie en moeite dan het ‘standaard’ lesgeven. Dat laatste doe ik op inmiddels bijna 19 jaar ervaring, dus dat scheelt veel. Dus laat ik zeggen dat ik blij ben dat ze nu weer op school zijn.

Mijn NaNoWriMo opbrengst

Ondanks dat ik NaNoWriMo dit jaar niet ga halen, heeft het mij wel al iets opgebracht. Eén van mijn doelen was dat ik wilde starten met het vervolg van het verhaal van Rosa (van het ‘Verhaal van de maand’). Ik ben nog helemaal niet ver, maar ik ben dus inderdaad begonnen. Dit nieuwe verhaal pakt de draad op een paar weken nadat Rosa haar opa heeft ontmoet. Wat er allemaal gaat gebeuren, ga ik natuurlijk nog niet vertellen, maar ik heb allerlei plannen. Ik ben nog niet ver, maar het begin is er. En langzamerhand zal haar verhaal steeds een beetje worden uitgebreid en verder worden geschreven. De lezers moeten alleen nog wel flink geduld hebben. Sorry daarvoor!

Jouw schrijfavontuur

Ik ben heel benieuwd hoe het met jouw schrijfavontuur van deze maand gaat. Op de social media zie ik steeds allerlei foto’s langskomen van jouw aantal geschreven woorden en volgens mij lig jij goed op schema. Knap hoor! En wat fijn dat jij straks het verhaal hebt geschreven dat je zo graag wilde schrijven voor die schrijfwedstrijd. Heel veel succes met de 2^e helft van de maand. Je kunt het! En natuurlijk ook nog veel succes met je nieuwe schrijfcursus. Je hebt een goed begin gemaakt. Leuk!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Wat een openhartige brief heeft Sandy geschreven. Op haar eigen website kun je nog veel meer mooie verhalen van haar lezen. Klik hier om dat te doen.

De schrijfmaand november

Hoi Ellen,

Het is deze week weer mijn beurt voor het schrijven van een nieuwe brief. Allebei hebben we kunnen genieten van een heerlijke herfstvakantie. Hopelijk heb jij, net als ik, weer zin en nieuwe inspiratie gekregen om lekker veel te gaan schrijven de komende tijd.

Een jaar later – 1 november

Het is inmiddels een jaar geleden dat ik de podcast van Kim Munnecom luisterde over 365 dagen online zichtbaar zijn. Ze had het hierin over de challenge om 365 dagen online zichtbaar te zijn en dan zou je financieel vrij zijn. Jij en ik zijn die challenge allebei aangegaan en volgens mij allebei niet met het idee dat we echt financieel vrij zouden zijn (iets met een belemmerde overtuiging 😉 ), maar gewoon omdat wij allebei wel van een uitdaging houden. En met de gedachte: Je weet maar nooit!

Op het moment dat deze brief online komt, heb jij deze uitdaging precies gehaald. Ik ben zo trots op je! Mij is het jammer genoeg niet gelukt. Iets met Corona en Long Covid… Iets waar ik, toen ik besloot voor mijzelf te kiezen en te stoppen, heel erg van baalde, maar inmiddels vrede mee heb.

Verhaal van de maand

Ik ben vandaag, de dag van het schrijven van deze brief, precies een jaar geleden begonnen met het “Verhaal van de maand”. Een heleboel trouwe lezers van onze brieven zullen nog wel weten dat ik hier vaker over verteld heb. Op 1 november 2020 ontmoetten mijn lezers Lizzy, die een heerlijk avontuur op Ibiza beleefde.

In totaal heb ik vijf verhalen geschreven. Het laatste verhaal smaakte naar meer. Hierin was het Rosa die op een soort zoektocht ging en uiteindelijk op Texel belandde. Ik heb toen een vervolgverhaal beloofd wat er nog steeds niet gekomen is. Toch is Rosa niet uit mijn hoofd verdwenen. Tijdens de herfstvakantie heb ik verschillende ideeën gekregen over Rosa, Texel en hotel ‘Vrijheid’. Deze ideeën wil ik in een nieuw verhaal gaan verwerken en kijken of ik deze misschien kan opsturen naar een uitgever. Misschien wel naar een e-only uitgeverij. Dat betekent alleen wel dat mijn trouwe “Verhaal van de maand”-lezers nog even moeten wachten op het vervolgverhaal. Hopelijk vinden ze dat niet erg. Het zal óf over een tijdje te lezen zijn in een boek/e-book óf als een langverwacht “Verhaal van de maand”. Hoe dan ook komt het er!

Kerstverhaal

Wat ik voor nu ook in mijn hoofd heb, is een kerstverhaal. Ik wil graag een feelgood-kerstverhaal gaan schrijven. Deze ga ik natuurlijk ook delen. Op welke manier dat wordt, weet ik nu nog niet. Misschien wel weer een keertje in de vorm van een “Verhaal van de maand” of gewoon op mijn website. Wat denk je? Is dat een goed idee?

NaNoWriMo – 1 november

Vandaag is ook weer de NaNoWriMo gestart. De afgelopen 2 jaar hebben wij daar allebei aan meegedaan. Het eerste jaar is het mij niet gelukt, maar het tweede jaar wel; ik heb het toen voor elkaar gekregen om die 50.000 woorden in 1 maand tijd te schrijven (het doel van deze schrijfuitdaging).

Deadline – 1 november

Vanwege de deadline van 1 november voor mijn kinderboek – die deadline die ik allang had laten varen – had ik dit jaar helemaal geen plannen om mee te doen met NaNoWriMo. Ik zou het immers veel te druk hebben met allerlei andere dingen deze maand. Dat liep even anders. Toch had ik tot een paar dagen geleden niet meer stil gestaan bij NaNoWriMo – ik had tenslotte bedacht dat ik niet mee zou doen.

NaNoWriMo-kriebels

Ik moet bekennen dat ik nu toch last heb van NaNoWriMo-kriebels. Op Instagram volg ik diverse schrijvers en een heel aantal zijn vandaag enthousiast begonnen aan deze grote schrijfuitdaging en dat wordt veelvuldig gedeeld. Toen kwam de gedachte ook vandaag weer even in mij naar boven: Zal ik dan toch meedoen dit jaar? Nu ben je misschien nieuwsgierig naar het antwoord. Nou, ik kan je vertellen: Ik ook, haha! In principe is mijn antwoord nog steeds dat ik dit jaar niet mee ga doen. Het is niet niks om die 50.000 woorden in 30 dagen te schrijven. Daar gaat echt enorm veel tijd in zitten. Ik weet niet of ik inmiddels genoeg hersteld ben van mijn Long Covid klachten en ik weet dus niet of ik al genoeg energie heb hiervoor.

Maar aan de andere kant is het goed voor mijn schrijfkilometers om wél mee te doen. Ik heb zelfs al bedacht dat àls ik toch zou besluiten het te doen, dat ik dan gewoon verder ga met het verhaal van vorig jaar. Het verhaal dat op de digitale plank ligt te verstoffen, maar dat het verdient om afgemaakt te worden. Daarvoor is het gewoon te leuk. Of ik ga aan de slag met het vervolg van het verhaal van Rosa. Dat kan natuurlijk ook.

Niet te lang twijfelen

Ik kan natuurlijk niet te lang gaan twijfelen. Om NaNoWriMo te kunnen halen, moet je gemiddeld 1667 woorden per dag schrijven. En elke dag dat je later begint, loop je gelijk achter en zorgt ervoor dat het gemiddelde aantal woorden per dag alleen nog maar hoger wordt. Toch heb ik mijzelf nog een extra dag te tijd gegeven om te beslissen. Aangezien ik altijd alles meetel wat ik schrijf, mag ik ook deze brief meetellen – en loop ik dus niet gelijk 1667 woorden achter…

Hoe bedoel je: Het zit stiekem in mijn achterhoofd… Haha 😉…

Even nieuwsgierig

En hoe zit het met jou? Doe jij dit jaar mee met NaNoWriMo? Ik heb je er nog niet over gehoord, dus ik vermoed van niet, maar ik ben toch nieuwsgierig. Ik hoop ook stiekem dat ik niet tot je volgende brief moet wachten op het antwoord, hihi.

Dit was het weer. Ik kijk nu al uit naar jouw brief van volgende week.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Heb je ook weer genoten van deze leuke brief. Neem dan eens een kijkje op Sandy’s website voor meer leuke verhalen en nieuwtjes.
(p.s. foto bij deze brief komt van Unsplash)

WANNEER BEN JE EIGENLIJK SCHRIJVER?

Hoi Ellen,

Het is weer mijn beurt om een brief te schrijven. Vorige week heb ik met veel plezier die van jou gelezen waarin je onder andere vertelde over je uitgeverscontract. Zo gaaf! Ik ben heel blij voor je.

Wanneer mag je jezelf een schrijver noemen?

In onze vorige brieven hadden we het erover of we onszelf nog beginnende schrijver moeten noemen of niet. Dat brengt mij op de vraag: wanneer mag je jezelf überhaupt een schrijver noemen? Ik weet dat hierover de meningen flink verdeeld zijn. De één vindt dat je jezelf pas een schrijver mag noemen wanneer je een paar boeken hebt uitgegeven via een echte uitgever – een paar, niet eens eentje. Een ander vindt dat je jezelf bij een eerste boek al schrijver mag noemen. En weer een ander vindt dat je al een schrijver bent wanneer je een boek op het digitale papier hebt staan.

De titel “schrijver”

Moet er echt een uitgever aan te pas komen voordat je jezelf de titel “schrijver” mag geven? Het is een vraag waar ik al heel lang mee worstel. Mijn mening: ik heb inmiddels al zoveel geschreven dat ik mijzelf wel schrijver durf te noemen, zelfs zonder dat het echt officieel gepubliceerd is. Maar dan? Zijn we toch nog die beginner of al wat meer gevorderd? Ik denk dat dit vooral je eigen gevoel is.

Hoe noem ik mijzelf?

Ik denk dat ik mijzelf vooral een hobbyschrijver noem, omdat ik er nog niks mee verdien. Alhoewel het natuurlijk echt mijn droom is om daar verandering in te brengen. Geen beginnend schrijver, want zo voel ik mij ook echt niet meer, maar ook niet gevorderd. Ergens daartussenin dus.

Worden wat je wil

De Kinderboekenweek 2021 is nu volop aan de gang en ik besteed hier in mijn klas natuurlijk ook de nodige aandacht aan. Het thema is: Worden wat je wil. Ik heb het met de kinderen gehad over wat zij later willen worden als je echt alles zou kunnen zijn – zonder beperkingen op wat voor manier dan ook. Het is leuk om dan te horen wat ze allemaal willen. Sommige kinderen blijven erg hangen in het veilige, maar er zijn ook kinderen die echt allerlei mogelijkheden onderzoeken. Leuk!

Er werd bekend gemaakt wie dit jaar de Gouden Griffel heeft gewonnen – een interessante prijs. En toen bekende ik aan mijn klas dat ik die toch ook heel graag zou willen winnen. Het lijkt mij echt een gigantische eer om in het lijstje van Gouden Griffel winnaars te mogen staan. Het was leuk om de reacties van de kinderen te zien. Vooral toen ze ontdekten dat zelfs een juf nog wensen voor de toekomst heeft, hihi.

Feelgood schrijver

Wat ontzettend gaaf dat jij benaderd bent door HIP Publishing. Superleuk! Dat is toch echt een droom die uitkomt. Naast het schrijven van kinderboeken is het genre feelgood ook echt iets voor mij geworden. Toen ik al die jaren geleden begon met schrijven, had ik nooit gedacht ooit voor volwassenen te gaan schrijven, maar feelgood is zó leuk! Mochten ze nog meer auteurs zoeken, dan houd ik mij aanbevolen, haha.

Het is trouwens best vreemd dat het woord feelgood blijkbaar officieel niet bestaat. Terwijl ik dit typ, zie ik allerlei rode streepjes verschijnen in mijn tekst. Word kent het zo te zien niet… Gelukkig weten wij beter!

Verschillende genres

Ik dacht altijd dat ik mij moest beperken tot één genre, maar inmiddels denk ik daar toch echt anders over. Waarom zou je alleen maar voor één bepaalde doelgroep kunnen schrijven. Natuurlijk is het handig wanneer je bij een echte uitgever zit, maar tja dat is het voordeel van uitgeverloos zijn of van selfpublishing. Ik denk dat je niet alle kanten op moet vliegen, maar twee genres moet kunnen toch? Ik vind van wel. Ik zou namelijk niet weten wat ik zou moeten kiezen…

Mijn eigen boek

Nadat ik mijn manuscript voor mijn kinderboek een paar maanden had laten liggen, heb ik het vorige week toch weer opgepakt. En wat was het leuk om hier weer mee aan de slag te gaan. Misschien was het dan ook wel even goed dat ik een pauze had genomen. Ik heb echt flinke stappen gezet en hoop de komende weken de laatste herschrijfronde af te kunnen maken.

Het zoeken naar de mensen die mij bij de rest van mijn proces kunnen helpen is daarmee ook stiekem weer een beetje begonnen. En ik weet dat ik het al eerder heb geroepen in een brief, maar als je nog iemand weet die verstand heeft van vormgeving of leuk kan tekenen, dan hoor ik het graag.

2022

Jij schreef in jouw brief dat het superleuk zou zijn wanneer wij in 2022 allebei een boek uitgeven. Daar ben ik het helemaal mee eens natuurlijk. Jouw boek komt er wel, want je hebt al een periode afgesproken met je uitgever. Dan gaat het alleen nog om die van mij. Ook dat moet goed gaan komen. Ik weet dat ik de deadline van 1 november 2020 heb losgelaten, omdat ik dat echt niet zou gaan redden zonder mijzelf daarbij over de kop te werken. Maar nu mijn manuscript bijna af is, zou 2022 toch wel moeten lukken. Ik durf nu nog niet te zeggen wanneer in 2022, maar daar kan ik over een paar maanden meer over zeggen. 2022 wordt ons jaar!

Hiermee ben ik weer aan het einde gekomen van mijn brief. En ik kijk nu al weer uit naar die van jou volgende week!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Een terugblik op 2,5 jaar brieven schrijven

Hoi Ellen,

Wat was het ontzettend leuk om vorige week jouw jubileumbrief te lezen. Het is altijd al leuk, maar deze was echt een feestje. Wie had bijna 2,5 jaar geleden gedacht dat we al die tijd later nog steeds vrolijk bijna elke week een brief zouden schrijven? Superleuk!

Een terugblik op bijna 2,5 jaar brieven schrijven

Ik vond het leuk om via jouw brief weer even terug te gaan in de tijd en terug te denken aan het begin van onze briefwisseling. En om even stil te staan bij alles wat we al bereikt hebben en waar we toen nog geen weet van hadden. Soms wil ik dat alles sneller gaat en heb ik nog het idee dat we echte beginners zijn, maar als je dan kijkt naar wat we al gedaan en geschreven hebben, durf ik echt wel te zeggen dat we het echte beginnersstadium ver voorbij zijn. Ik ben nu zelfs al zover dat ik het aan zou durven om anderen, nog wel echt beginnende schrijvers, dingen te leren over ons “vak”. Iets waarvan ik soms stiekem hoop dat wij dat met onze briefwisseling al doen. En is het niet iets leren, dan hoop ik toch dat wij anderen in ieder geval inspireren.

Weer een stapje dichterbij die bestseller

Je hebt vast wel eens gehoord van die bekende uitdrukking “One step at a time”. Dat is echt wel een beetje mijn motto van de afgelopen maanden. Toepasbaar op schrijfgebied, maar ook op het herstellen van mijn lichaam op energiegebied. En elke stap is er weer eentje. Kim Munnecom, die wij allebei volgen, heeft het er ook regelmatig over dat de reis belangrijker is dan het einddoel. Als je niet van de reis kunt genieten, zul je ook nooit tevreden zijn wanneer je je doel hebt bereikt. Grote kans dat je alleen maar meer wilt zonder er echt bij stil te staan wat je hebt bereikt. Daarom zet ik ook steeds maar eén stap tegelijk. En elke stap brengt mij dichterbij mijn doel.

Einddoel: die bestseller schrijven. De reis: zoveel meer. Allebei hebben we een stap dichterbij die bestseller gedaan. Ik door mijn aandeel in de feelgoodverhalenbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” waardoor er mensen zijn die mijn verhaal hebben gelezen, terwijl ze waarschijnlijk daarvoor nog nooit van mij hadden gehoord. Hiermee ben ik aan het werken aan mijn naamsbekendheid. En jij hebt helemaal een grote stap gezet: je uitgeefcontract! Maar daar zal ik je volgende week lekker zelf over laten vertellen in jouw eigen brief… 😉 Bestseller – here we come!

Toekomstplannen

Nu ik weer een beetje in het werkritme zit en de schrijfwedstrijden die ik op het oog had klaar zijn, wordt het weer tijd om mijn manuscript op te pakken. En ik kan je zeggen dat ik er zin in heb. Misschien is het wel goed geweest om het even te laten liggen, maar nu ben ik zover dat ik het project graag wil afronden. Ik kan niet wachten om mijn allereerste schrijfkindje straks in mijn handen te kunnen houden. Het verhaal waar ik inmiddels zes jaar geleden mee begonnen ben.

Ik vond het leuk om in jouw brief te lezen dat je het dapper en stoer vindt dat ik een redacteur in de arm heb genomen. Het was inderdaad best even een stap, maar ook eentje die mij nu helpt om ook de volgende te zetten. En ondertussen probeer ik vooral van het hele proces te genieten. Mijn deadline van 1 november had ik allang laten varen en ik ben nog niet zover dat ik alweer een nieuwe durf te stellen, maar mijn doel is wel om het verhaal nog dit jaar helemaal herschreven te hebben, zodat dat stukje klaar is voor de drukker. Dan ga ik mij begin 2022 storten op alle andere dingen die dan nog moeten gebeuren.

Creatieve ingevingen

Jij vertelde in jouw brief dat jij ook in jouw hoofd allerlei nieuwe ingevingen hebt, maar dat je je vooral op één doel wilt richten. Ik herken dat heel goed. Zeker nu mijn hoofd en lijf langzaamaan weer een beetje zichzelf beginnen te worden, merk ik dat die ideeën ook weer meer in mijn hoofd gaan borrelen. Niet dat ik daar al veel mee doe, maar het is voor mij een teken dat mijn herstel de goede kant op gaat. En het is altijd leuk om die nieuwe ideeën te krijgen. Als het verhaalideeën zijn, noteer ik ze wel ergens, zodat ik er altijd later nog iets mee kan doen. En wie weet wat de toekomst nog gaat brengen als ik straks weer volledig hersteld ben… Ideeën en plannen genoeg, haha.

Op naar de volgende 100 brieven!

Nu we die schitterende mijlpaal hebben gehaald, wil ik alleen nog maar meer. Op naar de volgende honderd brieven! Het klinkt als heel veel, maar nu weet ik dat we het kunnen. En dan ben ik vooral heel benieuwd wat we allemaal in die komende 2,5 jaar gaan meemaken, beleven en bereiken. Hebben we dan allebei dat uitgeverscontract? Hebben we die bestseller op onze naam staan? Verdienen we dan een fulltime salaris met datgene dat we het allerleukste vinden om te doen – namelijk schrijven? We gaan het allemaal zien…

Tot zover weer mijn verhaal van deze week. Ik kijk alweer uit naar jouw nieuwe brief!

Tot snel!

Liefs, Sandy

Heb je net zo genoten als ik van Sandy’s brief? Neem dan eens een kijkje op haar website, daar kun je nog veel meer leuke verhalen lezen en haar e-book ‘Zon, zee en Zomerkriebels’ lezen.

Schrijven in de zomervakantie?

Hoi Ellen,

Wat ontzettend leuk om na een heerlijke zomer weer gezellig verder te gaan met onze briefwisseling. Ik heb dan ook weer met veel plezier jouw brief gelezen vorige week. Dit keer is het mijn beurt om te vertellen over mijn (schrijf)zomer.

Feelgoodschrijfwedstrijd

Ondanks dat mijn schrijven deze zomer op een lager pitje heeft gestaan, is er toch wel een heleboel gebeurd. Iedereen die mij kent of die mij volgt via de social media, heeft het al gehoord – net als jij – maar toch wil ik het hier ook nog een keertje benoemen.

Terwijl ik aan het genieten was van onze heerlijke vakantie in een prachtig vakantiehuis in Limburg, kreeg ik het nieuws te horen dat ik één van de winnaars was van de feelgoodschrijfwedstrijd waarover wij het in onze brieven al vaker hadden gehad. Dat nieuws hoorde ik trouwens als eerste van jou, omdat ik mijn mail niet zo trouw lees als ik weg ben. Grappig! Het was een superleuke verrassing.

Gratis e-book “Zon, Zee en Zomerkriebels”

In augustus was het dan zover; de gratis feelgoodverhalenbundel “Zon, Zee en Zomerkriebels” kwam uit. Hierin kun je naast mijn verhaal, ook de verhalen lezen van de andere winnaars en van Lianne en Annemieke – de bedenkers van dit hele project. Het is echt super gaaf om mijn naam op de voorkant van het boek te zien staan! Een gevoel waar ik best aan kan wennen.

Het leuke is dat de bundel gratis te downloaden is, via o.a. mijn eigen website. Er zijn dan ook al een heleboel mensen die hem hebben gelezen. De recensies en andere reacties zijn tot nu toe ook allemaal positief, voor zover ik weet. Hoe gaaf is dat?

Imposter syndroom

Ik merkte dat ik het toch ook wel heel spannend vond om in deze bundel te verschijnen. Naast mij zitten er auteurs bij met veel meer ervaring en boeken op hun naam. Ik had een beetje last van het imposter syndroom. Wie denk ik wel dat ik ben dat ik een verhaal geschreven heb? Tot op de dag van vandaag durf ik mijzelf ook nog steeds niet echt een auteur of schrijver te noemen. Voor mijn gevoel moet je dan toch zeker wel een aantal boeken hebben uitgegeven. Terwijl ik ook wel in mijn hart geloof dat ik mijzelf best schrijver mag noemen. Zoals mijn schrijfvriendin ook steeds zegt: je hebt toch ook al een paar boeken geschreven? Maar dan knaagt er altijd dat kleine stemmetje in mijn hoofd dat zegt: maar die zijn niet uitgegeven… Herken jij dat?

Kwetsbaar

Daarnaast was ik ook een beetje bang dat de lezers mijn verhaal niet leuk zouden vinden. Het maakt je als schrijver toch een beetje kwetsbaar: iedereen die je verhaal leest en daar van alles van kan vinden. Dan komt toch dat stukje onzekerheid weer even naar boven. En ik weet dat ik mij daar niks van aan moet trekken, dat er altijd mensen zullen zijn die je verhaal niet leuk vinden. Ik heb een paar keer tegen mijzelf moeten zeggen dat mijn verhaal vast niet voor niks gewonnen heeft en dat er in ieder geval al een paar mensen zijn die het leuk vinden.

Nieuwe schrijfwedstrijd

Inmiddels ben ik ook weer bezig met wat nieuws. Een tijdje geleden kwam ik de schrijfwedstrijd van Loft books tegen. Dat is een e-only uitgeverij. Hiervoor kon je kiezen uit drie beginzinnen en daar een verhaal van maximaal 3000 woorden mee schrijven. Ik heb gekozen voor de volgende beginzin: Toen ik vanochtend opstond had ik duizend scenario’s in mijn hoofd over hoe deze dag zou kunnen verlopen, maar wat er zojuist is gebeurd hoorde daar absoluut niet bij… En ben je al benieuwd wat er in mijn verhaal gebeurde? 😉

Dat ga ik hier natuurlijk nog niet verklappen! De deadline is woensdag 15 september. Mijn verhaal is af, maar ik moet het alleen nog even een laatste keer controleren voordat ik het ga opsturen. Mocht het nou niks worden, dan zet ik het op mijn website. Wie weet kan ik er dan toch nog iemand mee vermaken. Maar stiekem hoop ik natuurlijk op een goede afloop. Duim je met mij mee? Toevallig weet ik dat jij op dezelfde dag een deadline hebt voor een andere schrijfwedstrijd. Ik duim gewoon lekker voor ons allebei.

Schrijven in de zomervakantie

Ik had stiekem allerlei schrijfplannen voor deze zomer. Zo wilde ik vooral verder met mijn manuscript voor het kinderboek dat ik aan het schrijven ben. Ik heb voor mijzelf de deadline van 1 november losgelaten, maar dat zegt niet dat ik het niet af wil krijgen. Voor de zomervakantie had ik daar simpelweg de tijd en energie niet voor. De keuze om het uit te stellen is dan ook een heel goede geweest. De schrijfplannen voor de zomer waren erg enthousiast. Gelukkig ken ik mijzelf, want de plannen waren er dan wel – de uitvoering was er niet, haha. Maar dat geeft niet, want daar had ik natuurlijk al rekening mee gehouden. Op schrijfgebied heb ik dan ook een beetje vakantie gehouden, op de feelgood voor de verhalenbundel na. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik het nu weer op kan pakken.

Gezondheid

Jij vroeg in jouw vorige brief al hoe het nu met mij gaat. Onze trouwe lezers hebben wel meegekregen dat ik last heb van long covid-klachten. Gelukkig kan ik je zeggen dat het momenteel een stuk beter lijkt te gaan. Ik durf het niet te hard te zeggen, want het nieuwe schooljaar is pas net begonnen, maar het lijkt wel echt beter te gaan. Natuurlijk merk ik nog wel dat ik nog steeds sneller moe ben en dat ik dan ook vermoeider ben dan dat ik vroeger was, maar het is niet meer zo erg als vorig schooljaar. Niet meer een totaal uitgeput gevoel. Hierdoor lijk ik ook wat sneller te herstellen hiervan en dat is wel zo prettig.

Ik denk dat het een combinatie geweest is van verschillende factoren. In juni ben ik gevaccineerd en toen ben ik ook met mijn fysio begonnen. Verder heb ik natuurlijk vijf weken heerlijk bij kunnen tanken en mijn batterij weer even kunnen resetten. Ik durf nu voorzichtig te hopen dat ik echt op de goede weg zit. De tijd gaat het leren.

Tot zover mijn verhaal over de zomervakantie! Ik ben weer heel nieuwsgierig naar jouw antwoord.

Spreek je snel weer!

Liefs, Sandy

Laatste loodjes en dan… VAKANTIE!

Hoi Ellen,

Het is weer dinsdag en dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe brief. We gaan al aardig richting de 100 brieven. Ongelooflijk hè? En we zijn nog lang niet uitgekletst 😉!

Zomerstop

Het is aan mij de eer om deze laatste brief te schrijven voor onze zomerstop ingaat. Net als vorig jaar hebben we besloten om in de zomer even een pauze in te lassen. Gewoon even een paar weken los zijn van allerlei “verplichtingen” en wel zo praktisch om op vakantie niet bezig te hoeven zijn met onze websites. En vorig jaar merkte ik dat ik het zo leuk vond om na die zomerstop jou weer van alles te kunnen vertellen. Wie weet wat voor nieuws we dan hebben voor elkaar…

Laatste loodjes

Nu de zomervakantie wel heel dichtbij komt – vrijdag 9 juli is bij ons de laatste lesdag – kun je toch echt wel spreken van die spreekwoordelijke laatste loodjes. Zoals je waarschijnlijk nog wel weet, heb ik dit jaar groep 8. De afgelopen weken stonden bol van allerlei leuke dingen, zoals dat hoort aan het einde van een basisschoolcarrière. Leuke dingen, maar wel  – voor mij – energieslopende activiteiten. Gelukkig heb ik een super leuke klas die ook veel energie geeft. Het zal even slikken worden om afscheid te moeten nemen.

Vakantie

Straks is het dan echt vakantie en hoef ik even helemaal niks. Misschien ken je dat nog wel van vroeger toen jij nog juf was… Het hele jaar ben je bewust of onbewust toch bezig (in je vrije tijd) met je klas of met leuke lesideeën bedenken en in de zomervakantie heb je even geen klas om mee bezig te zijn. Heerlijk vind ik dat! Even losweken en gewoon tot rust komen. Dat laatste ben ik de komende vakantie ook zeker van plan. Ik hoop mijn batterij weer echt even helemaal op te kunnen laden.

Schrijven

Ik ben benieuwd hoeveel ik zal gaan schrijven. Vorig jaar had ik allerlei schrijfplannen, want toen had ik daar natuurlijk heel veel tijd voor, dacht ik, maar daar kwam in de praktijk eigenlijk niks van terecht. Dit jaar maak ik voor de zekerheid maar geen plannen. Ergens hoop ik dat ik een flinke inhaalslag met mijn manuscript kan maken, nu ik even geen energie voor mijn werk hoef te sparen, maar ik plan het niet en verwacht ook niks van mijzelf. Het gaat lopen zoals het gaat lopen… en dat is goed.

Schrijfwedstrijd

Vorige week had ik dan toch eindelijk mijn verhaal af voor de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke. Het was heel fijn dat jij met mij mee wilde lezen en ik was blij om te horen dat je het verhaal leuk vond. Inmiddels hebben we het allebei ingestuurd en is het wachten begonnen. Stiekem kijk ik elke dag even in mijn mailbox om te zien of er al nieuws is, maar tot nu toe nog niet. Niet zo gek natuurlijk, omdat de deadline 30 juni was, haha, maar ik ben gewoon zo benieuwd…

Gelukkig zullen we niet al te lang hoeven wachten, omdat de deadline voor het uitbrengen van de verhalenbundel 1 augustus is. Nu maar hopen dat wij bij de 5 winnende verhalen zitten!

Nieuwe schrijfwedstrijd

Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op jou. Jij bent alweer druk bezig met je volgende schrijfwedstrijd. Het is er eentje die ik ook zo graag had willen proberen – een feelgoodverhaal bij een bekende uitgeverij… Het is dat het minimale aantal woorden een behoorlijke hoeveelheid is, want anders had ik het misschien nog wel geprobeerd ook, hihi. Ik heb er zelfs al een idee voor – mijn eigenwijze hoofd fantaseert vrolijk verder – zucht. Maar voor nu duim ik gewoon met jou mee en dat is ook leuk. En mijn idee krijgt misschien nog wel eens een ander plekje.

Jouw manuscript

In mijn vorige brief vroeg ik hoe het met jouw manuscript staat. Jij vertelde dat dit momenteel op een lager pitje staat, maar dat geeft niet, want de schrijfwedstrijden trekken harder aan jou. Ik vind het heel knap dat je zo naar je gevoel luistert. Ergens houd je je manuscript in je hoofd, maar als ik het zo hoor, heeft het nu even geen prioriteit en dat is helemaal prima. Doe vooral wat goed voelt en wat je op dit moment echt wilt doen – en dat is gewoon meedoen aan al die leuke schrijfwedstrijden. Ik heb trouwens het idee dat ik momenteel elke week wel een nieuwe tegenkom online… Keuze genoeg dus. Ook bij die twee e-book-uitgeverijen waar jij het in een privé-berichtje al over had. Wie weet ligt daar wel een toekomst voor ons!

Tips gevraagd!

Ten slotte heb ik nog een vraag aan jou en aan onze lieve lezers. Een zomervakantie in het vooruitzicht geeft een hoop mogelijkheden om nieuwe series te gaan bingewatchen. Heb jij nog een leuke tip voor mij? Ik houd mij aanbevolen 😉…

Ik wil jou een hele fijne zomer toewensen! Dat je maar veel leuke dingen mag beleven waar je straks over een paar weken weer fijn over kunt vertellen.

Tot dan!

Liefs, Sandy

P.S. Dit was weer zo’n leuke brief van Sandy. Word je net zo enthousiast als ik van haar verhalen? Kijk dan snel op haar site. Als je hier klikt, kun je allerlei leuke verhalen van en over haar lezen.

DE AANTREKKINGSKRACHT VAN SCHRIJFWEDSTRIJDEN

Hoi Ellen,

Ik heb jouw openhartige brief van vorige week met veel plezier gelezen. En stiekem heb ik een beetje in mijzelf zitten grinniken. Elke keer komen we weer tot de conclusie dat we zoveel dingen met elkaar gemeen hebben, maar vorige week benoemde je iets (in de foto) waarin wij echt totaal verschillen van elkaar; staan en opvallen… Jij vindt het volgens mij heerlijk om lekker op te vallen (niet vervelend bedoeld hoor 😉) en bent gemaakt voor op een podium terwijl ik mijn uiterste best doe om toch vooral in het publiek te mogen blijven zitten, hihi.

Schrijfwedstrijden

Jij vertelde dat je dit jaar aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee wilde gaan doen, omdat je ergens had gelezen dat iemand hiermee uiteindelijk dat felbegeerde boekencontract in de wacht had gesleept. Ik snap je heel goed. Het is goed om je naam zoveel mogelijk gepubliceerd te krijgen. En hoe kan dat nou beter dan via een schrijfwedstrijd? Hoe meer wedstrijden, hoe meer kans. Ik snap heel goed dat je vooral dit in gedachten had en niet het feit dat wanneer je aan meer wedstrijden meedoet, je ook waarschijnlijk meer afwijzingen zult krijgen. Maar houd vertrouwen in jezelf en geef niet op. Zoals we wel vaker tegen elkaar zeggen: onze tijd komt nog wel!

Feelgood schrijfwedstrijd

Je vroeg hoe het met mijn verhaal gaat voor de feelgood schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke. Het gaat de goede kant op. Gelukkig wel, want de deadline komt langzaam steeds dichterbij. En alhoewel het erg langzaam gaat – ik ben al twee weken bezig met het schrijven van een verhaal van 3.000 woorden – heb ik wel een goed gevoel bij dit verhaal. En mocht ik hiermee het e-book niet halen, ben ik toch zeer tevreden. En wie weet kan ik er dan nog een “verhaal van de maand” van maken 😉…

Een wijze les

Ik vond het mooi om te lezen dat je voor jezelf de conclusie had getrokken dat je je beter kunt focussen op een paar wedstrijden en daar alles voor geven, dan aan heel veel wedstrijd meedoen met een mindere focus. Of dat de reden is dat je tot nu toe even wat minder geluk heb gehad, weet ik niet, maar ik denk dat je wel een punt hebt. Als je zoveel verhalen in een korte tijd schrijft, zullen ze misschien niet allemaal aan je eigen eisen voldoen. Lastig hè?

Jouw manuscript

Je schrijft dat je ook minder tijd hebt gehad voor je manuscript en dat je dat jammer vindt. Ik denk dat dit een waardevolle conclusie is voor jezelf. Het feit dat je het jammer vindt, geeft aan waar je hart ligt en dit zal waarschijnlijk weer een eerste stap zijn richting een afgerond manuscript. Stapje voor stapje kom je er wel. Net als ik, haha…

Ik ben trouwens ook benieuwd hoe het met jouw andere manuscript gaat – de vernieuwde versie van je al eerder uitgegeven boek. Volgens mij heb jij in een eerdere brief wel eens verteld dat die over niet al te lange tijd uit zal gaan komen, toch? Ik ben totaal niet nieuwsgierig hoor 😊…

Soms heb je gewoon een beetje pech

Wij zijn allebei druk bezig met de wet van aantrekking en alles wat daarmee te maken heeft. Dan vind ik het soms wel lastig om met “negatievere” dingen om te gaan. Het idee is dat je krijgt wat je aantrekt, maar wat nou als dit iets is waar je eigenlijk niet op zit te wachten? Heb je dit dan ook zelf aangetrokken? Je vraagt je misschien af waarom ik hierover begin…

Inmiddels heb ik van de huisarts begrepen dat ik Long Covid heb, en nee, dat heeft niks met je longen te maken, zoals ik zelf eerst dacht, hihi. Ik behoor tot de groep mensen die nog lang last heeft van restklachten naar Corona. Mijn man heeft gelukkig de versie gehad van één dag last hebben en daarna niks meer – de bofkont. Afgelopen dagen zijn wij ook allebei gevaccineerd met hetzelfde vaccin en wat blijkt: hij heeft weer bijna nergens last van en ik lig al de hele dag met een griep-gevoel op de bank. Gelukkig voor hem vliegt hij hier voor een tweede keer soepel doorheen, begrijp mij niet verkeerd: ik ben echt super blij voor hem. Maar toch heb ik al de hele dag dat stemmetje in mijn hoofd met de vraag: waarom kan ik dan weer alle bijwerkingen van het lijstje afvinken? Heb ik dit aangetrokken? Ik ga denk ik maar voor de versie: ik heb gewoon pech.

Zonnige toekomst tegemoet

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik een beetje opzag tegen het vaccineren. Ik heb namelijk verschillende verhalen gehoord van andere mensen met Long Covid. De ene zegt dat ze na het vaccineren weer helemaal terug bij af zijn en ik heb ook verhalen gehoord van mensen die juist van hun klachten af kwamen. Ik ga uit van het positieve. Volgende week ga ik mijn eerste fysiotherapiebehandeling krijgen in de hoop mijn conditie weer een beetje terug te krijgen en over een paar weken is het zomervakantie. Een mooi moment om mijn batterij weer helemaal op te laden. Ja, toch? Ik ga ervoor!

Tot zover mijn brief van deze week.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Wat een heerlijke brief weer. Wil je nog meer lezen over en van Sandy? Klik dan snel hier om een kijkje te nemen op haar website.

Schrijfkriebels

Hoi Ellen,

Wat heb ik weer genoten van jouw brief! Het blijft leuk om te lezen hoe jij dingen ervaart en hoe jij over dingen denkt en dan te beseffen dat ik regelmatig precies begrijp wat jij bedoelt, omdat ik het van mijzelf herken. Niet alles hoor, maar toch best vaak. Waarschijnlijk ook de reden dat het zo klikt 😉…

Weer een stap vooruit

Ik vond het leuk om te lezen hoe jij mijn vorderingen van mijn manuscript benoemt. Zoals jij al schreef, ervaar ik zelf dat het heel langzaam gaat. In de ideale wereld was ik al veel verder geweest, omdat ik daar de tijd en energie voor had gehad. De pech is gewoon dat ik die energie nog steeds niet heb. Op dit moment ben ik vooral bezig met het genieten van mijn gezin en met de laatste weken van groep 8, en alle activiteiten die daarbij komen kijken. En ondertussen maak ik kleine stapjes met mijn manuscript, heel langzaam.

Ik heb voor mijzelf die deadline van 1 november losgelaten. Natuurlijk zou ik het heel leuk vinden als het mij lukt om op die datum mijn boek te lanceren, maar ik heb er ook echt vrede mee als dit niet gaat lukken. Het loslaten heeft mij veel rust gegeven. Ik weet van mijzelf dat het boek er gaat komen, hoe dan ook. En lukt dit niet op 1 november, dan wordt het ergens in 2022 en dat is ook prima. Het komt wanneer het komt en ook dan is de tijd rijp. Er zullen altijd jeugdige lezers zijn in de leeftijdscategorie waarin ik schrijf.

Schrijfwedstrijd

In jouw vorige brief bekende je dat je nog niet begonnen was aan de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke, maar ik weet inmiddels dat je de eerste ruwe versie al af hebt. Ik vond het heel leuk dat jij mij vorige week benaderde met het idee om elkaars verhalen te lezen en tips te geven. Daar kunnen we allebei alleen maar profijt van hebben. Dit weekend zag ik in mijn mail jouw verhaal langskomen, maar ik heb hem bewust nog niet gelezen. Zelf was ik op dat moment nog niet begonnen – ik had zelfs nog geen idee – en ik wilde niet onbewust jouw ideeën in mijn verhaal verwerken. Inmiddels kan ik je vertellen dat ik de grote lijn van het verhaal in mijn hoofd heb en dat ik zelfs al begonnen ben. Ik zal dan ook snel jouw verhaal gaan lezen, want ik ben heel nieuwsgierig.

De Gouden Strop

De afgelopen dagen zijn de schrijfkriebels weer wat meer door mijn buik gaan fladderen en dit heeft te maken met de uitreiking van de Gouden Strop. Ik heb je in mijn brieven wel vaker verteld over mijn schrijfvriendin, waarmee ik kan sparren over verhalen en die af en toe met mij meeleest en zeer goede tips geeft. Ik kan je vertellen dat deze goede vriendin, Bernice Berkleef, afgelopen weekend de Gouden Strop heeft gewonnen, de literatuurprijs voor het spannendste boek van het afgelopen jaar. Ik ben echt super trots op haar!

Het werkt inspirerend om zoiets van dichterbij mee te maken en verhalen over de uitreiking te horen. Maar vooral ook om het hele proces mee te maken. Vanaf het moment dat ze begon met het schrijven van dit verhaal, de hindernissen die waarschijnlijk elke schrijver wel tegenkomt en het uitkomen van het boek tot de nominatie en uiteindelijk het winnen van de prijs. Dit alles heeft een klein zaadje geplant met het idee dat dit ooit héél, héél, héél misschien ook mogelijk zou kunnen zijn voor mij. A girl can dream 😉! Als dat geen inspiratie geeft…

Focus

Jij gaf in jouw brief aan dat jouw “probleem” zit in het feit dat je teveel dingen leuk vindt en overal tegelijk mee aan de slag gaat. Alweer zo’n herkenbare overeenkomst 😉… Dat komt denk ik ook door het feit dat we allebei waarschijnlijk een multipotentional zijn. Hier hebben we het vorig jaar uitgebreid over gehad. Niet dat ik zo graag van de labeltjes ben, maar het verklaart wel wat, haha. Jij schrijft dat we hebben geleerd dat we dit kunnen veranderen, dat klopt. Maar dat moet je wel willen…

Eigenwijs is ook wijs

Ik vond het zo grappig dat jij in jouw vorige brief benoemde: eigenwijs is ook wijs. Je was nieuwsgierig hoe ik daarover dacht. Nou, ik kan je vertellen dat ik, op mijn manier, af en toe ook best eigenwijs kan zijn. Er zijn genoeg dingen waarvan ik weet hoe je het zou moeten doen, maar als ik het niet op die manier wil doen, dan doe ik dat niet. Het ligt er vaak wel aan wat het precies is. Als het gaat om iets waarvan ik gewoon minder weet, dan doe ik graag wat de bedoeling is, omdat dit blijkbaar werkt en wie ben ik om daar wat anders van te vinden. Maar als het om mijzelf gaat of over iets waar ik wel veel wat weet, dan ga ik graag mijn eigen weg.

Het gezegde is niet voor niets: Er leiden meerdere wegen naar Rome. En ik weet best dat de ene weg sneller is dan de andere, maar dat maakt mij dan niet uit. Ik kies graag de route die ik prettig vind en die bij mij past.

Zo ben ik net als jij ervan overtuigd dat je best meerdere dingen tegelijk kunt doen. Waarom zou je moeten kiezen? Ik zou niet eens willen kiezen, omdat ik gewoon zoveel verschillende dingen leuk vind om te doen.

Tot zover weer mijn brief. Ik kan niet wachten tot ik die van jou weer krijg volgende week. Ik ben benieuwd welk onderwerp je dan gaat aansnijden…

Tot dan!

Liefs, Sandy

Vond je dit ook weer zo’n leuke brief en wil je meer lezen van en over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar eigen website te nemen.

“Own your future” challenge!

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw brief. Het is altijd weer erg leuk om te lezen waar jij mee bezig bent. Dit keer is het weer mijn beurt.

Own your Future Challenge

In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik mee ging doen aan de “Own Your Future Challenge”, een gratis evenement dat werd georganiseerd door Tony Robbins en Dean Graziosi. Jij hebt dit in jouw vakantie aan je voorbij laten gaan en dat snap ik wel – in je vakantie wil je je nergens aan vast pinnen. Ik moest stiekem wel een beetje lachen toen je in jouw brief vertelde dat je de documentaire van Tony Robbins erg inspirerend noemde, maar ook een beetje intimiderend. Ik snap wel wat je bedoelt. Het is inderdaad één brok energie en ik merk dat het aanstekelijk werkt als je er naar kijkt, maar waarschijnlijk zou ik gillend gek worden als ik met die man in één ruimte zou zitten, hihi.

Positieve energie

Die energie was wel de reden dat ik mee wilde doen aan de “Own Your Future” challenge. Ik heb 5 dagen lang genoten van alle positieve energie en niet alleen die van Tony Robbins. Dean Graziosi was degene die alles aan elkaar praatte en waar ik ook heel veel van geleerd heb. De challenge ging vooral over de “self-education industry”, iets wat ik van tevoren niet zozeer eruit gehaald had, maar desondanks toch erg interessant.

Niet verwacht, maar wel erg leerzaam

Zoals jij wel weet, heb ik in mijn hoofd bepaalde plannen, die vooral nog heel erg in de kinderschoenen staan en momenteel even op pauze gezet zijn wegens energiegebrek… Tijdens de challenge heb ik veel geleerd wat ik, samen met mijn “partner in crime” 😉, straks goed kan gebruiken, wanneer we verder gaan met deze plannen. We kwamen afgelopen week tot de conclusie, toen we erover aan het napraten waren – zij heeft ook meegedaan – dat onze ideeën al heel goed zijn. Nu die uitvoering nog, haha.

Verschillende sprekers

Ik vond het leuk om tijdens die 5 dagen, veel verschillende sprekers te zien. Iedereen vertelde zijn of haar verhaal en allemaal waren ze uniek. Het meest inspirerende vond ik dat iedereen ooit ergens mee begonnen is. Logisch natuurlijk, zie ik je denken, maar soms moet je daar echt even bij stil staan. Elke schrijver, waar wij misschien stiekem wel een beetje jaloers op zijn, is ooit ergens begonnen, zonder te weten of zijn of haar manuscript goed genoeg was om uitgegeven te worden. J.K. Rowling is daar altijd zo’n goed voorbeeld van.

Brendon Burchard

Ik weet niet of deze naam jou wat zegt, maar Brendon Burchard was één van deze sprekers en één van degenen die mij het meeste aansprak. Waarschijnlijk heeft dit ermee te maken dat hij ook de enige schrijver van het stel was, haha. Hij is nu één van de grotere Amerikaanse auteurs met meerdere bestsellers op zijn naam, maar hij vertelde over zijn start als schrijver. En ik kan je vertellen dat deze start erg moeizaam verliep. Ik houd altijd wel van die inspirerende verhalen.

Kleine update over mijn manuscript

Over schrijven gesproken… Ik ben nog steeds bezig met het herschrijven van mijn verhaal, dus daar heb ik nog niet zoveel interessants over te vertellen. Wel kan ik zeggen dat ik in contact ben met een illustrator, of eigenlijk illustratrice. Het is iemand die ik ken, die erg mooie tekeningen maakt, en ik heb haar benaderd of ze misschien geïnteresseerd zou zijn in het maken van de illustraties voor mijn boek. Ze gaat nu aan de slag met een proeftekening, waarbij ze een bepaalde scène uit het verhaal, gaat tekenen. Ik ben heel erg benieuwd!

Schrijfwedstrijd Lianne Reijntjes

Ben jij al begonnen aan de schrijfwedstrijd van Lianne Reijntjes? Ik moet je eerlijk gezegd bekennen, dat ik in ieder geval nog niet begonnen ben. Gelukkig heb ik nog (ruim) een maand en mogen het maar maximaal 3000 woorden zijn. Tot nu toe had ik dat nog even voor mij uitgeschoven. Voor de meivakantie zat mijn hoofd daar sowieso echt veel te vol voor. Nu is het dan toch tijd om over een goed verhaal na te gaan denken. Het voordeel is dat ik iemand ben die af en toe een deadline nodig heeft om een doel te bereiken en ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat het mij gaat lukken. Nu alleen die inspiratie nog. Hopelijk kan ik je in mijn volgende brief vertellen dat ik mijn verhaal klaar heb.

Ik wens jou veel succes met jouw verhalen! Niet alleen die voor Lianne Reijntjes, maar ook die voor Godijn Publishing, een flinke uitdaging. Maar zo leuk om te doen. Ik weet zeker dat het je gaat lukken om zo’n lang verhaal te schrijven voor ze.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Jeetje, wat een fijne brief weer vol inspiratie en leuke nieuwtjes. Heb je ook zo genoten van Sandy’s brief en wil je meer over haar weten? Check dan gauw hier om op haar website te kijken.

Vakantie = even lekker opladen

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw enthousiaste brief. Het blijft leuk om zoveel gemeen te hebben. En dan te bedenken dat we elkaar nog steeds niet in het echt gezien hebben. Moeten we toch maar eens verandering in gaan brengen, haha.

Even lekker opgeladen in de vakantie

Ik heb de afgelopen twee weken kunnen genieten van de meivakantie. Vanmorgen moest bij mij en mijn jongens dan ook echt even de spreekwoordelijke knop weer om. Ik heb lekker kunnen opladen. Mijn lijf en mijn hoofd hadden dit ook echt even nodig. Of het genoeg is geweest om weer een stapje in mijn herstelproces te kunnen zetten, moet de komende tijd gaan leren. Ik hoop het wel.

Manuscript

In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik die weken daarvoor niet zoveel aan mijn manuscript had gewerkt, maar vermoedde dat ik daar in de vakantie grote stappen in zou maken. Ik kan je zeggen dat ik niet zoveel heb gedaan als dat ik stiekem had gehoopt. Maar toch mag ik zeker niet klagen. Ik ben flink aan het stoeien geweest.

Op advies van mijn redactrice heb ik de volgorde van mijn hoofdstukken een beetje omgegooid en dat was wel even puzzelen. De hoofdpersonages in mijn boek gaan op een soort zoektocht langs een aantal eilanden, maar één van de eilanden paste beter wat meer naar achteren in het boek. En dat klinkt makkelijker dan het is. Doordat ik dat eiland naar achteren schoof, moest er nog een eiland mee geschoven worden en heb ik andere eilanden weer meer naar voren gehaald.

En nu ben ik met de laatste details van die eilanden aan het stoeien, omdat alles nog wel moet kloppen. De manier van vertellen moest anders, de groei en ontwikkeling van de jongens moest ik in de gaten houden. Ik kan je zeggen dat ik blij ben dat ik dit ingewikkelde klusje in de vakantie heb kunnen doen, toen mijn hoofd weer een beetje leeg was.

Elke keer een beetje

En nu klinkt het misschien alsof ik heel veel gedaan heb, maar dat valt best mee. Ik heb gewoon elke keer een beetje gedaan en al die beetjes bij elkaar zijn toch een hoop. Ook ben ik lang niet elke dag bezig geweest met schrijven, maar gewoon met regelmaat, om een beetje in een soort ritme te blijven. Daarnaast ben ik vooral bezig geweest met verhalen van anderen in de vorm van boeken, films en series, haha. Ook heel leerzaam trouwens.

In een flow zitten

Jij gaf in jouw vorige brief aan dat je in een lekkere flow zit. Wat heerlijk om te horen! Ik hoop dat het stomme Corona virus jou daarbij niet teveel in de weg heeft gezeten en dat je nog steeds of weer in die flow zit. Gelukkig zag ik jou gisteren op Instagram al vertellen dat je twee nieuwe verhalen hebt geschreven en ingeleverd. Dat is een goed teken! Wat fijn als alles zo stroomt en dat je in een hoge, positieve energie zit.

Over positieve energie gesproken

Je hebt vast wel eens van Tony Robbins gehoord. Dat kan haast niet anders, omdat jij ook zo bezig bent met de wet van aantrekking. Voor iedereen die hem niet kent: de beste omschrijving is dat Tony één brok positieve energie is. Hij spreekt vol enthousiasme over het hebben van een positieve mindset en zijn energie is aanstekelijk. Als levenscoach heeft hij zijn eigen manier van mensen helpen.

Own your future challenge

Dinsdag start Tony Robbins, samen met nog een andere grote naam in die wereld, Dean Graziosi, de “Own your future challenge”. Toen ik daarover hoorde, werd ik gelijk enthousiast en ik heb mij hiervoor opgegeven. Natuurlijk heb ik daar eerst goed over nagedacht, gezien mijn energielevel, maar dit voelde gewoon goed. Het was “inspired action” zoals Kim Munnecom dat noemt.

Ik kan er alleen maar beter van worden. Positieve energie is goede energie. En mijn theorie is: of ik nou in de avond een serie op Netflix bingewatch of dat ik naar een positiviteitsgoeroe kijk – dat maakt ook niet veel uit. Of eigenlijk juist wel, maar dan positief gezien. En gelukkig hoef ik deze week maar 1 dag te werken, dus dat komt ook wel goed 😉…

Mocht je nou heel nieuwsgierig zijn geworden: de challenge is gratis, duurt 4 dagen en je kunt vast nog wel aansluiten. Ik heb er in ieder geval veel zin in!

Jouw plannen

Ik ben heel benieuwd naar jouw plannen voor de komende tijd. Je bent vast wel weer met van alles bezig, of in ieder geval met de plannen ervan, nu je weer een aantal verhalen voor schrijfwedstrijden hebt ingeleverd. Ik hoor er graag meer over in jouw volgende brief.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Jippie, wat een heerlijke brief weer. Mocht je nieuwsgierig zijn naar meer informatie over Sandy? Klik dan hier om alles te lezen over haar.

The fear of missing out

Hoi Ellen,

Ik heb jouw brief vorige week weer met veel plezier gelezen. Het blijft fijn om met iemand te “praten” die precies weet wat je bedoelt en dezelfde dingen doet en leuk vindt.

Het vorige pareltje van wijsheid

Ik wist wel dat jij het pareltje van wijsheid van mijn vorige brief zou herkennen. Door jou heb ik al die maanden geleden kennisgemaakt met Kim Munnecom en met haar podcast – en dan natuurlijk ook met haar pareltjes van wijsheid. In mijn vorige brief vertelde ik je dat ik “ja” ging zeggen tegen mijzelf door er bewust voor te kiezen om dingen niet te doen. Nu ben ik zo’n twee weken verder en ik kan je vertellen dat dit een goede keuze is geweest.

Ik heb in jouw vorige brieven de hints wel gezien hoor 😉… De hints waarin je mij voorzichtig waarschuwde om niet teveel te willen doen en dat vond ik helemaal niet vervelend hoor. Ik vind het juist fijn om te merken dat iemand het beste met je voorheeft. En ook de wijze woorden van mijn grote nicht zweven af en toe door mijn hoofd: ook leuke dingen kunnen soms teveel zijn.

Ik ben heel blij dat ik voor mijzelf gekozen heb. Het geeft mij echt rust om te weten dat ik al die dingen even niet meer hoef van mijzelf. En die rust is voor mij het teken dat het goed is zo.

Nieuw pareltje van wijsheid

Dat brengt mij eigenlijk ook weer bij een nieuw pareltje van wijsheid van onze grote vriendin Kim: the fear of missing out. Veel mensen hebben hier last van. Ze zijn bang dat ze iets missen als ze het nú niet doen – dat ze de boot missen. Of zoals Kim het dus noemt: the fear of missing out. Ze geeft aan dat er niet zoiets bestaat als je kans missen, de boot missen of hoe je het ook wilt noemen. Zoals zij een keer heel simpel vertelde in haar podcast: er komt altijd wel weer een nieuwe boot.

Als je leeft volgens de principes van de wet van aantrekking, dan weet je gewoon dat jouw kans nog wel komt. En als je “een boot mist”, dan was het misschien wel niet de bedoeling dat je deze boot zou halen, omdat de volgende boot misschien wel naar een veel betere kans zal varen.

The fear of missing out

En nu vraag je je misschien af waarom ik hierover begin… Ik doe dat, omdat hier misschien wel een beetje de kern ligt van sommige dingen die ik graag wil doen. Een paar brieven geleden vertelde ik over de schrijfwedstrijden die ik dit jaar allemaal wilde gaan doen. Ik vind het heel leuk om schrijfwedstrijden te doen en toevallig pasten deze ook allemaal heel goed bij de genres die ik leuk vind. Mijn conclusie was: ik wil aan allemaal meedoen.

En ja, deze schrijfwedstrijden zijn allemaal heel leuk en ik zou nog steeds graag mee willen doen, maar ik weet ook dat er altijd nieuwe schrijfwedstrijden zullen komen. Ik hoef echt niet persé aan deze mee te doen. Ik mis dus niks. Deze schrijfwedstrijden zijn gewoon nu niet voor mij en dat is goed. Het niet meedoen zorgt ervoor dat ik andere dingen wel weer kan doen. Keuzes maken dus. En ik leef gewoon extra mee met jouw deelname aan de schrijfwedstrijden 😉…

Manuscript

Misschien vraag je je af hoe het nu met mijn manuscript gaat. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik daar de afgelopen twee weken niet zoveel aan gewerkt heb. En dat is niet erg. Ik heb altijd al in fases aan mijn manuscript gewerkt en dat is nu gewoon niet anders. Mijn energie moest even ergens anders heen – mijn werk en mijn gezin. En dat was prima, want ik lig momenteel prima op schema. Ik heb de komende twee weken vakantie en dat betekent dat ik meer energie zal hebben voor mijn manuscript. Ik vermoed dat ik dan flinke stappen zal gaan zetten.

Deadline

Jij had het in jouw brief al over de deadline voor mijn manuscript. Het zou inderdaad heel leuk zijn als ik nog steeds mijn gekozen datum zou kunnen halen – 1 november 2021. Maar zoals jij ook al zei: het is geen keiharde deadline. Lukt het mij niet, omdat mijn lijf dat nog niet trekt, dan is dat ook goed. Ik heb liever dat mijn boek later uitkomt en dat ik daar dan echt van kan genieten, dan dat ik op 1 november mijn boek in handen heb, maar zelf uitgeblust thuis zit.

Jouw podcast

Wat ben ik trots op je! Jouw podcast loopt super goed. Voor je het weet ga je de 1000 downloads voorbij. En zoals je zegt in jouw vorige brief, is dit misschien voor een succesvolle podcaster een lachertje, maar denk maar zo – die zijn ook ergens begonnen. Het is echt iets om trots op te zijn! Mijn podcast-avontuur is tenslotte niet verder gekomen dan 21 downloads, haha…

En zo zijn we allebei lekker bezig – druk met ons eigen (schrijf)avontuur. Volgende keer hoor ik graag weer meer over jouw avontuur.

Tot snel!

Liefs, Sandy

“Ja” zeggen tegen jezelf

Hoi Ellen,

Het is alweer dinsdag en dat betekent dat het mijn beurt is om een brief te schrijven. Dit keer wil ik weer vertellen over hoe het gaat met mijn manuscript en over “ja” zeggen tegen jezelf.

Pareltjes van wijsheid

Laatst zat ik te luisteren naar een podcast van Kim Munnecom. Voor degenen die haar nog niet kennen; het is een echte aanrader om haar eens op te zoeken. Zij vertelde in de podcast dat “nee” zeggen tegen iets, betekent dat je “ja” zegt tegen jezelf. Daar moest ik even over nadenken, maar het was mij al snel duidelijk dat dit weer eens één van die pareltjes van wijsheid was, die ze vaker met haar luisteraars deelt. En ze heeft het dan echt niet over dingen die ik niet weet, want ik weet dit best, maar het is vaak goed om het nog eens te horen en bij stil te staan.

“JA” zeggen tegen jezelf

Het komt er eigenlijk op neer dat je best wat vaker “nee” mag zeggen. Veel mensen, ikzelf niet uitgezonderd, zijn snel geneigd om te doen wat er gevraagd wordt of wat de bedoeling is – of waarvan men denkt dat het “moet”. Of soms wil je gewoon teveel – zoals in mijn geval 😉… En “nee” zeggen tegen iets, dus ervoor kiezen om het niet te doen, geeft jezelf tijd en ruimte om wat anders te doen (of gewoon even helemaal niks) en daarmee zeg je dus eigenlijk “ja” tegen jezelf. Voor jou zijn dit geen onbekende teksten, dat weet ik, maar ik wilde het toch benoemen in deze brief, omdat dit iets is wat momenteel voor mij erg van toepassing is.

Hoe zeg ik nu “ja” tegen mijzelf?

Zoals je weet, ben ik iemand die het leuk vindt om van alles te doen; leuke dingen doen met mijn gezin, schrijven, resin art maken, nieuwe plannen maken en uitvoeren en noem het maar op. En normaal lukt dit ook altijd. Ik weet wanneer ik iets wel en niet moet doen en kan die dingen goed combineren. Sinds mijn Corona, nu ruim 4 maanden geleden, werkt dit allemaal net even anders. Mijn energielevel is nog steeds niet goed en dat betekent dat ik keuzes moet maken. Alles moest op een lager pitje. Ik deed alles nog wel, maar veel minder vaak en minder lang. Waar ik normaal gerust na een lange werkdag nog achter de computer dook om nog wat te schrijven, lukt mij dat al een tijdje niet meer. Toch wilde ik wel álles blijven doen…

En nu? Nu merk ik dat dit mij opbreekt. Mijn lichaam redt het gewoon nog niet allemaal, maar mijn hoofd wilde dat alles wel. Ik heb de afgelopen dagen dus goed nagedacht en tegen een heel aantal dingen bewust even “nee” gezegd. Ik ben dus nog een stap terug aan het doen met mijn vele hobby’s, hoe jammer ik dat ook vind.

Wat ga ik nog wel doen?

Ik heb voor mijzelf een hobby-prioriteitenlijstje gemaakt en daar staan nu eigenlijk nog maar 3 dingen op. Met stip op nummer 1 staat mijn manuscript. Ik zou het namelijk nog steeds heel gaaf vinden als het mij lukt om die deadline van 1 november te halen. Op nummer 2 staat onze briefwisseling. Ik vind het zo leuk dat wij dit doen en die ene brief schrijven in 2 weken tijd, dat lukt prima. En dan blijft op nummer 3 mijn resin art hobby over. Ik doe gewoon af en toe nog een beetje iets. Dit was al veel minder dan eerst en dat ene uurtje in het weekend is nog goed te doen.

En dat was het dan…
Je ziet misschien ook wel dat ik o.a. geen schrijfwedstrijden noem. Ik heb voor mijzelf besloten dat ik niet mee ga doen aan de 2 schrijfwedstrijden die in april en mei zijn. Dit is gewoon even teveel. De enige wedstrijd die ik nog wel ga doen is die van Lianne, maar die is pas eind juni en ik hoop tegen die tijd wel weer “back in business” te zijn.

En werkt het?

De grote conclusie die je kunt trekken als je naar mijn prioriteitenlijstje kijkt, is dat ik in mijn vrije tijd vooral bezig zal zijn met mijn manuscript. Elke keer een klein beetje en dan komt het goed. Het fijne is dat dit bezig zijn met mijn verhaal ook een heleboel energie geeft. En het idee dat de rest van mijzelf even niet hoeft, geeft ook een hoop rust. Dus, ja, het werkt.

Manuscript

In mijn vorige brief vertelde ik over het grote herschrijven van mijn manuscript. Ik was toen in mijn hoofd wel al een beetje bezig geweest met het bedenken van aanpassingen, maar ik had ze nog niet op het digitale papier verwerkt. Ik ben daar heel toevallig ook nog maar pas mee begonnen. Eerder was daar nog niet veel ruimte voor (iets met “teveel willen” 😉…) , maar nu ben ik er klaar voor.

Eén van de grotere aanpassingen heeft te maken met het begin van het verhaal. Maria, die mijn manuscript geredigeerd heeft, gaf aan dat ik mijn eerste hoofdstuk beter kon weglaten en bij het tweede hoofdstuk kon beginnen – over “kill your darlings” gesproken, haha. Maar ik moet zeggen dat ik haar tips voor het begin van het verhaal heb verwerkt en dat het echt beter is op deze manier.

Ik blijk in mijn verhaal dingen vaak een beetje dubbel te zeggen of teveel uit te leggen – de juf in mij, hihi – en ik heb dus al veel dingen geschrapt. Soms denk ik wel eens: blijft er nog wel iets over? Maar als ik het vernieuwde hoofdstuk teruglees, zit er gewoon meer vaart in en mis ik niks.

Grootste uitdaging bij het herschrijven

Tot nu toe heb ik ontdekt dat de grootste uitdaging in het herschrijven toch wel zit is dat “kill your darlings”; het weglaten van dingen of scènes die gewoon niks toevoegen aan het verhaal. Ik heb gemerkt dat ik wel goed moet opletten dat er in zo’n scène geen cruciale informatie zit verstopt. Zo kan een scène misschien wel overbodig zijn, maar heb ik daar toevallig wel in verwerkt hoe mijn hoofdpersonen eruit zien. Dat laatste moet dan wel ergens anders nog terugkomen.

Of zoals het stukje dat ik gisteren aan het herschrijven was. Mijn hoofdpersonages waren stiekem een plan aan het bedenken waar hun opa en oma niks van mochten weten. Maar doordat ik de scène ervoor had geschrapt, bleek de opa opeens nog in deze scène te zitten (omdat hij niet eerder vertrokken was om naar oma te gaan). Dit kon natuurlijk niet. Dus moest ik opa toch nog even ergens dumpen in deze scène 😊… Laten we zeggen dat het je goed scherp moet zijn tijdens het herschrijven.

En jij?

Hoe gaat het momenteel met jouw plannen? Heb je al een leuk verhaal geschreven voor de schrijfwedstrijd van eind april? Het zou heel gaaf zijn als het je lukt om straks uitgekozen te worden.

Ik hoor het graag in jouw nieuwe brief volgende week.

Tot dan!

Liefs, Sandy

Wat een mooie brief, met heel veel wijsheden. Leuk! Wil je nog meer lezen van en over Sandy? Klik dan hier om lekker rond te neuzen op haar website.

Het grote herschrijven van mijn manuscript is begonnen

Hoi Ellen,

Nu ik deze brief aan jou schrijf, schijnt het zonnetje. Heerlijk vind ik dat! Gevoelsmatig gaat die lang verwachte lente dan toch eindelijk echt beginnen. Het symbool voor een nieuw begin. En hoe toepasselijk ook voor ons allebei…

Mijn manuscript is terug

In mijn vorige brief schreef ik dat het grote wachten was begonnen; ik had mijn manuscript opgestuurd naar mijn redactrice. Nou, ik kan je wat vertellen: hij is weer terug 😉. Ik vertelde dat ik het leuk, maar ook spannend vond dat er professioneel naar gekeken zou worden. Je weet tenslotte niet wat de feedback zal zijn en zoals jij ook al eerder aangaf, het is toch een beetje je kindje.

Vorige week had ik een gesprek met Maria Genova om alle opmerkingen te bespreken die ze had gemaakt naar aanleiding van mijn verhaal. En zoals je kunt lezen… ik leef nog, haha. Het was vooral leuk (en stiekem toch ook een beetje spannend) om van haar te horen hoe zij mijn verhaal ervaren had. Ze begon met het stellen van vragen om een beter beeld te krijgen van hoe ik mijn verhaal zie. Dat was natuurlijk om te kijken of mijn bedoelingen echt overgekomen zijn in het manuscript.

Tips en opmerkingen

Ik heb heel veel goede tips gekregen die ik kan gaan verwerken. De grootste aanpassingen zal ik moeten maken in het begin van het verhaal en het einde. En dan zie je dat het toch heel goed is dat er iemand met je meeleest. Mijn personages starten het verhaal met een probleem, zoals dat meestal gebeurt in boeken, maar ik had de cirkel niet rond gemaakt. Tussen de regels door kon je wel lezen of bedenken dat het probleem nu opgelost zou worden, maar dat is toch anders dan dat je daadwerkelijk kunt lezen dat het opgelost wordt. Beginnersfout, zullen we maar zeggen, hihi.

En zo moet ik ook mijn verhaal vrijwel gelijk starten met datgene waar het om draait in het hele verhaal en niet een te lange aanloop ernaartoe beschrijven. Het stomme daarvan is dat ik dit als leerkracht/moeder natuurlijk zelf ook heel goed had kunnen bedenken. Hoe vaak heb ik wel niet tegen mijn zoon en mijn leerlingen gezegd dat ze een boek een kans moeten geven en dat ze er misschien nog een beetje in moeten komen. Ik wil niet dat iemand dit over mijn boek moet zeggen. Ik stort mijn personages gewoon gelijk in het avontuur. Op die manier zorg ik ervoor dat de lezers blijven lezen.

Is het herschrijven veel werk of valt dit wel mee?

Dat is maar net hoe je ernaar kijkt. Na het bespreken van alle tips en aanpassingen kreeg ik echt het gevoel dat ik hier nog wel even mee bezig zal zijn. Maria benoemde echter in het gesprek dat het manuscript bijna klaar was en dus snel uitgegeven zal kunnen worden. Waar ik dus een mega berg zag, zag zij een heuveltje. Maar ik moet het natuurlijk nog wel gaan doen. In mijn hoofd ben ik al bezig met hoe ik het begin en het einde het beste kan gaan aanpassen. Het daadwerkelijk herschrijven moet ik nog gaan doen.

Vorige week had ik niet een beste week wat betreft mijn energielevel – dat helpt dan ook niet echt mee. Ik heb dit weekend echter weer aardig kunnen bijtanken, dus met een beetje geluk kan ik komende week een start gaan maken. Een extra hindernis in een toch al ingewikkeld proces, maar dat geeft niet. Het lukt mij wel. En is het zo dat ik deze week nog niet kan starten, dan start ik toch gewoon een weekje later?

Hoe ga ik mijn boek uitgeven?

Voor mijn gesprek met Maria had ik helemaal in mijn hoofd dat ik alles van het uitgeven van het boek zelf in de hand wil hebben. Dat is een hoop werk, maar vervolgens pluk je daar ook zelf de meeste vruchten van. Toch ben ik ook gaan twijfelen of ik niet toch in zee moet gaan met een bedrijf of drukkerij die gedeeltelijk het werk uit handen neemt, maar waarbij je ook maar een klein percentage van de opbrengst van de verkoop ontvangt. Bij de meeste van die bedrijven/drukkerijen moet je nog steeds zelf het meeste werk doen, omdat je het manuscript vrijwel drukklaar moet aanleveren. En dan denk ik: dan kan ik die laatste stap ook nog wel zelf regelen. Wat zijn jouw ideeën hierover?

Illustrator en vormgever

In mijn vorige brief vertelde ik al dat mijn volgende stap te maken heeft met het vinden van een illustrator. Misschien dat ik deze stap wel kan koppelen met het vinden van een vormgever. Volgens mij zijn er namelijk ook mensen die dit allebei kunnen en aanbieden. Ik ben er dus nog niet helemaal uit. Mijn zoektocht gaan wat dat betreft nog vrolijk verder. Tips zijn nog steeds welkom!

Schrijfwedstrijden

Afgelopen weekend heb ik niet één, maar twee leuke schrijfwedstrijden ontdekt. En vorige week had ik mij ook al opgegeven, na een super goede tip van jou, voor een derde schrijfwedstrijd. Ik heb in alle drie enorm veel zin.

Schrijfwedstrijd 1: Deze week gaat hij van start, op 1 april. Ik hoop natuurlijk dat het geen grapje zal zijn, haha. Het gaat hier om een spannend verhaal voor kinderen van 8-12 jaar. Precies in mijn straatje dus. Ik ben heel benieuwd naar de rest van de informatie, maar daarvoor moet ik echt nog even tot donderdag wachten, want dan komt dat pas online.

Schrijfwedstrijd 2: Zonnige Zomerschrijfwedstrijd. Het wordt een soort verhalenbundel met alleen maar feelgoodverhalen. Het genre waarin ik momenteel veel schrijf voor mijn “Verhaal van de maand”. En volgens mij lukt dit aardig. Het lijkt mij heel leuk als mijn verhaal straks wordt uitgekozen. De deadline is eind april en het verhaal moet minimaal 7000 woorden bevatten. Nog best een uitdaging dus.

Schrijfwedstrijd 3: Dit is de wedstrijd waar jij mij op gewezen had en waar ik gelijk enthousiast van werd. De schrijfwedstrijd wordt onder andere georganiseerd door Lianne Reijntjes, waar jij wel eens een interview mee gehouden hebt en dat terug te lezen is in één van de vorige brieven. Ook hier gaat het om feelgoodverhalen. Leuk, leuk, leuk! Gelukkig hebben we – ik weet namelijk uit zeer betrouwbare bron 😉 dat jij ook meedoet – nog tot eind juni de tijd om hier een leuk verhaal voor te bedenken.

Verhaal van de maand op pauze

Zoals je weet, schrijf ik al sinds november elke maand trouw een compleet verhaal. Inmiddels is het vijfde verhaal bezig en al bijna afgelopen. En tegen mijn eigen principes in, moet ik de maand april even overslaan. Er zal in april dus even geen nieuw verhaal komen. Dat was ik natuurlijk helemaal niet van plan, ik ben tenslotte een uitdaging aangegaan met mijzelf. Deze beslissing heb ik echter moeten nemen om mijzelf in bescherming te nemen. Ik weet gewoon dat het teveel van het goede is als ik én mijn manuscript ga herschrijven én voor eind april een verhaal ga schrijven voor een schrijfwedstrijd én ook nog een verhaal van de maand ga schrijven.

Ik moet tenslotte mijn energielevel in de gaten houden. En ik denk dat de meeste mensen het toch wel een uitdaging zouden vinden om met drie verhalen tegelijkertijd bezig te zijn. Het lijkt mij even niet verstandig. Hopelijk kan ik het in mei wel weer gaan oppakken. Dan heb ik in ieder geval gepland dat ik klaar moet zijn met het herschrijven van mijn manuscript, dus dan valt de grootste schrijfuitdaging weg. Nu maar hopen dat mijn lieve, trouwe lezers het mij kunnen vergeven dat ik het één maand ga overslaan.

Wordt vervolgd…

Ik heb de brief alweer veel te lang gemaakt, dus ik ga hem snel afronden. Wordt vervolgd, zoals ze dat zeggen. Ik ben nu alweer nieuwsgierig naar jouw reactie en jouw verhaal.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Leuke brief weer! Wil je meer lezen over Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar website te nemen.

Een stapje dichterbij mijn droom!

Hoi Ellen,

Het is weer mijn beurt om een brief te schrijven. Ik vind het elke keer weer leuk om te lezen dat je zo enthousiast reageert op mijn brief van de week ervoor en dat we elkaar nog steeds zoveel hebben te vertellen. Vorige week was het alweer brief nummer 80 en volgens mij zijn we nog lang niet uitgepraat. Leuk!

Hoe staat het met mijn boek-to-be?

In mijn vorige brieven had ik je al beloofd dat ik je op de hoogte zou houden van mijn weg richting mijn eigen boek. Vorige keer liet ik doorschemeren dat ik het wel spannend vond dat ik mijn manuscript al bijna naar mijn redactrice zou gaan opsturen. Gelukkig kreeg ik allemaal positieve en stimulerende reacties dat het goed gaat komen, zelfs van Maria Genova, waarvan jij al heel terecht bedacht hebt dat zij inderdaad die redactrice is.

Weer een stapje dichterbij

Inmiddels is het gebeurd: ik heb vorige week dinsdag, 9 maart, mijn manuscript opgestuurd. En het wachten is begonnen. In het verleden heb ik al ervaring opgedaan met het wachten op uitgeverijen, waarvan jij ook heel goed weet dat dit echt heel lang duurt. En dan is het ook erg spannend om na al die maanden te ontdekken of de uitgeverij geïnteresseerd is of niet. Dit wachten voelt tot nu toe een beetje hetzelfde, maar ergens is dat wel gek.

Om te beginnen gaat het niet zo lang duren, gelukkig maar, hihi. En ten tweede gaat het nu niet om een ja of nee van een uitgeverij, want ik heb allang bedacht dat dit boek er gewoon gaat komen, daar ga ik zelf voor zorgen. Het gaat nu om de reactie van een zeer ervaren en kundige redactrice; een feedback die geheid rood zal zien van de verbeterpunten. Daar ben ik al door diverse mensen voor gewaarschuwd. Grappig om te lezen dat jij dit vorige week ook nog vertelde. Maar daar moet je inderdaad doorheen kijken, zoals jij al schreef.

Feedback

Ik vind het spannend om die feedback straks terug te krijgen, want wat nou als ze nu toch echt zegt dat het drie keer niks is en dat ik beter kan stoppen? Maar gelukkig heb ik vooral heel veel zin om te zien wat ze van mijn verhaal vindt en hoe zij denkt dat het nog veel beter kan gaan worden.

Eerdere feedback van mijn lieve schrijfvriendin heeft mijn verhaal al zoveel beter gemaakt. Het doorvoeren van kleine aanpassingen kan veel doen. En mijn verhaal verdient het echt om zo goed mogelijk te worden, zodat al die jonge boekenwurmen ervan kunnen gaan genieten. Zodat mijn droom uitkomt en ik met mijn boek kan bijdragen aan het leesplezier van kinderen. Hoe gaaf zou dat zijn?

Een droom die uitkomt?

Jij vertelde vorige week al zo mooi in jouw brief dat een droom altijd een droom zal blijven, als je niet overgaat tot actie. Of zoals een mooie spreuk die ik laatst ergens las: je hoeft niet geweldig te zijn om te beginnen, je moet wel beginnen om geweldig te kunnen zijn. Nou, ik durf in ieder geval te zeggen dat ik ben begonnen. Ik ben er dus helemaal klaar voor om geweldig te zijn 😉, hihi.

Maar nu even zonder gekheid. Achter de schermen ben ik ook al een klein beetje bezig met één van de volgende stappen: de illustraties. Ik heb voor mijzelf een overzicht gemaakt van de verschillende illustraties die ik in en op mijn boek zou willen. Waarvan een aantal een must zijn, een minimum, maar ook een aantal een wens. En het ligt er voor mij als beginner gewoon even heel erg aan hoeveel die wens mij extra gaat kosten. Het zelf uitgeven van je eigen boek is namelijk echt een investering en dat weet ik. Maar daarbij kun je het zo gek maken als je wilt (of kunt betalen 😉). En hoewel ik die extra illustraties prachtig zou vinden, zijn ze niet noodzakelijk en zullen ze er waarschijnlijk niet komen. Maar het is in ieder geval wel al leuk om erover na te denken.

Volgende stap

Mijn volgende stap is het uitzoeken hoeveel een illustrator kost. En hoewel ik mij wel al eerder verdiept had in de redactie van een manuscript en een goed beeld had hoeveel dat soort dingen kunnen kosten, heb ik echt geen idee hoe dit zit op het gebied van illustraties. Mocht je dus tips hebben, of iemand anders die gezellig met ons meeleest, dan houd ik mij van harte aanbevolen.

Positief blijven

Jij schrijft in jouw vorige brief heel mooi over ‘positief blijven’. Er zullen altijd obstakels op mijn pad kunnen komen, maar het is goed om positief te blijven. Iets wat ik echt de afgelopen maanden heb geleerd. Eén van de basisbeginselen van de wet van aantrekking. Ook weet ik dat het niet altijd even makkelijk is om positief te blijven, maar dat het wel echt goed voor je is. Je voelt je er echt beter door. En wanneer je je positief voelt, zul je ook positieve dingen aantrekken. En laat ik dat nou net heel graag willen. Wie niet…

Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik niets en niemand mij van mijn doel af laat houden. De deadline van 1 november gaat lukken, wat er ook gebeurd. Misschien moet ik dat eens “scripten” (jij weet wel wat ik daarmee bedoel 😉…).

Nieuwe dingen

Jammer genoeg kon je in jouw vorige brief nog niets vertellen over de nieuwe dingen waar je mee bezig bent. En dat maakt mij helemaal niet extra nieuwsgierig hoor, haha. Maar je hebt helemaal gelijk dat je het nog even voor je houdt totdat de plannen concreter zijn.

Jij geeft al een tipje van de sluier van de nieuwe plannen waar ik, naast het uitgeven van mijn boek, mee bezig ben met een vriendin. Ook daar ga ik nu nog verder niet zoveel over vertellen, maar jij weet stiekem al wat meer, hihi. Als dit echt concrete vormen gaat aannemen, zal ik daar ook zeker meer over gaan vertellen. We zijn in ieder geval druk bezig met iets heel moois te maken…

Tot zover weer mijn verhaal aan jou. Hopelijk kan ik over twee weken in mijn nieuwe brief al iets meer vertellen over de reactie van mijn redactrice op mijn manuscript. Eens kijken of ik dan nog steeds zo positief ben, haha.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Tot zover de brief van Sandy. Ik word er weer helemaal enthousiast van. Altijd leuk om elkaars plannen en ontwikkelingen te lezen. Wil je meer over Sandy’s schrijfavonturen lezen? Klik dan hier…

Help! Mijn redacteur gaat (bijna) mijn manuscript lezen…

Hoi Ellen,

Het is deze week mijn beurt om te schrijven en ik heb er weer zin in. Ik vond het heel leuk om jouw brief vorige week te lezen. Vandaag ga ik weer vertellen over hoe het nu met mijn schrijfproces gaat en mijn boek-to-be.

Hoe gaat het met het uitgeven van mijn boek?

Vorige keer kon ik je vertellen dat ik mijn redacteur gevonden heb. Daar ben ik nog steeds heel blij mee. Ik durf te zeggen dat ik een goede heb en ik heb er veel vertrouwen in dat dit mijn boek nog beter gaan maken. Momenteel ben ik bezig met de laatste hoofdstukken te bekijken/herschrijven en ik merk dat ik nu zelf niet veel meer ontdek wat ik anders zou willen zien. Ik ‘zie’ het dus eigenlijk niet meer – het is klaar voor een verse blik op het verhaal.

Hoogstwaarschijnlijk ga ik mijn manuscript deze week en anders uiterlijk volgende week naar haar opsturen. Iets wat ik aan de ene kant heel leuk vind en aan de andere kant echt doodeng, hihi. Ik vind het leuk dat ik op die manier verder kan met mijn verhaal en het naar een hoger niveau kan tillen. Maar zoals ik vorige keer al vertelde, heeft ze mij gewaarschuwd dat ze een strenge redacteur is. En ja, dat is zéker wat ik wil, zoals ik vorige keer al zei, maar het is toch ook wel spannend. Het is toch mijn ‘kindje’ en dat geef ik aan een wildvreemde om er wat van te gaan vinden. En ik ben veel te bang dat ik als beginner veel te veel van die stomme beginnersfouten heb gemaakt – het kan haast niet anders, ook al heb ik er erg goed op gelet.

Mijn tijdpad

Jij vroeg hoe het nu verder gaat. Ik heb natuurlijk voor mijzelf een soort tijdpad uitgestippeld, hoe lastig dat ook was. Zonder enige ervaring is het moeilijk te bepalen hoe lang elke stap zal gaan duren in het proces van het zelf uitgeven van mijn boek. In dat tijdpad had ik bedacht in april mijn manuscript naar een redacteur te sturen. En zoals het er nu naar uitziet, wordt dat dus al begin maart. Als het goed is, heeft zij ongeveer twee weken nodig om naar mijn verhaal te kijken, voordat ik het terugkrijg. Ik houd er in mijn hoofd rekening mee dat ik ongeveer eind maart mijn verhaal weer terug heb. Ver vooruit op het schema dus, maar dat vind ik prima. Dat geeft mij verder in het proces misschien wat meer lucht.

Het terugkrijgen van mijn manuscript

Dan komt straks over een paar weken het moment dat ik mijn manuscript terugkrijg. Spannend! Hoe zal ik het terugkrijgen? Waarschijnlijk vol met op- en aanmerkingen. Mijn onzekere ik is natuurlijk veel te bang dat ze zal zeggen: stop maar met schrijven – dit wordt helemaal niks.

Maar toch durf ik te zeggen dat het verhaal leuk is en naar mijn idee goed in elkaar zit. Ik heb er heel hard aan gewerkt en er hebben al meerdere mensen meegekeken. Daarnaast krijg ik ook steeds leuke feedback op mijn “Verhaal van de maand”, ook van wildvreemden, en dat is vast niet omdat ik niet kan schrijven. Die onzekerheid moet ik gewoon ver wegstoppen en niet meer tevoorschijn halen. Ik ga alleen nog maar voor de positieve gedachtes!

Het selfpub café

Ik had jou een tip gegeven over een interessante Facebook-groep en jij had een mooie tip terug. Wat leuk om elkaar zo te kunnen helpen!

En wat leuk dat het boek van jou en Kathleen nu op reis gaat langs allemaal mensen die het gaan lezen en er een recensie over gaan schrijven (als ik het goed begrepen heb 😉 )! Als ik zover ben dat mijn boek er straks echt is, dan houd ik mij aanbevolen voor meer informatie. Leuk! Wij moeten – als selfpubbers – toch nieuwe manieren bedenken om onze boeken onder de aandacht te krijgen. Alle tips zijn dan welkom.

Spannende nieuwe dingen

Jij vertelde in jouw brief dat jij ook met spannende nieuwe dingen bezig bent. Jammer dat je er nog niet veel over kunt vertellen. Dat heeft mij inderdaad erg nieuwsgierig gemaakt 😊. Hopelijk kun je er snel meer over vertellen. Misschien in je nieuwe brief volgende week? Zei ze hoopvol…

Ik ben in ieder geval alvast weer erg nieuwsgierig naar jouw antwoord op deze brief.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Tot zover Sandy’s leuke brief. Wil je meer lezen? Kijk dan op haar website!

Mijn boek uitgeven en de wet van aantrekking – Wat heeft dit met elkaar te maken?

Hoi Ellen,

Dank je wel voor je leuke brief weer vorige week. Ik heb hem met veel plezier gelezen. Natuurlijk vind ik het onderwerp ook erg leuk; je boek uitgeven in eigen beheer. Vandaag wil ik je vertellen over wat ik op dat gebied gedaan heb de afgelopen twee weken. En jij begon vorige week over het programma van Cynthia over de wet van aantrekking en daar wil ik ook graag nog even op ingaan.

Wat heb ik gedaan in mijn proces van “uitgeven in eigen beheer”?

Ik weet niet of je het leuk vindt, maar het leek mij wel leuk om elke keer even kort iets te vertellen over mijn proces tot nu toe. Tenzij je zegt: nee, doe niet, saai. Dan moet je het eerlijk zeggen, maar jou een beetje inschattende denk ik dat je het wel leuk vindt om te horen wat ik allemaal doe.

De afgelopen twee weken ben ik vooral druk bezig geweest met het herschrijven van mijn manuscript. Ik heb hem helemaal van begin tot einde doorgelopen en hier en daar wat aanpassingen gedaan. Toch merkte ik weer dat ik zelf even niet meer weet wat ik nog moet verbeteren. Een goed teken, hoop ik 😉… Nu ben ik de laatste puntjes op de “i” aan het zetten en dan kan hij naar de proeflezers toe.

Een overzicht van het manuscript

Ook gebruik ik deze laatste ronde om voor mijzelf een overzicht te maken van de hoofdpersonen, locaties en hoofdstukken. Iets wat andere schrijvers waarschijnlijk vooraf doen, haha. Ik doe dit nu vooral om te checken of mijn details van de hoofdpersonen kloppen – dat de blauwe ogen niet opeens bruin worden bijvoorbeeld. En ik vind het overzicht van de hoofdstukken handig, omdat ik dan sneller iets terug kan vinden en ik beter kan zien of de spanning een beetje goed wordt opgebouwd. Ik denk namelijk van wel, maar ik hoop dat dit het gaat bevestigen.

Klinkt misschien een beetje suf of onlogisch, maar mijn perfectionistische aardje vindt het een fijn idee, hihi.

Nieuwe Facebookgroep voor self-pubbers

Ik heb mij vorige week aangemeld voor een nieuwe Facebookgroep: Hangplek voor Nederlandstalige Self-pubbers. Ik kwam deze tegen in een andere groep, voor beginnende schrijvers. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik weet niet of jij hem al kent, maar misschien is het ook wel wat voor jou. Aangezien ik een nieuw lid ben, werd mij gevraagd mij even voor te stellen. Dit heb ik natuurlijk gedaan en daarbij heb ik gelijk mijn verhaal verteld en om tips gevraagd op het gebied van redacteurs, illustratoren, vormgevers e.d. Het leek mij wel een slim plan. En dat klopte, want ik kreeg al gelijk diverse reacties van andere self-pubbers, zoals dat blijkbaar heet 😉.

Redacteur gezocht

Naast mijn eigen werk en het meelezen van proeflezers, heb ik als eerste een redacteur nodig die meekijkt naar mijn verhaal. Een van de reacties op mijn bericht in de Facebookgroep was van iemand die ik al vaker tegen ben gekomen in schrijversgroepen. Ze gaf een paar goede tips en vertelde dat zij zelf boeken redigeert. In haar reactie vertelde ze dat ze mij wel moest waarschuwen dat ze één van de meest strenge redacteuren is. Je moet wel tegen kritiek kunnen, zei ze. En eerlijk gezegd, werd ik daar alleen maar enthousiaster van.

Een goede vriendin vertelde mij al dat je in schrijversland een dikke huid moet kweken en tegen een beetje kritiek moet kunnen. Ik durf inmiddels te zeggen dat ik daar zeker tegen kan, zolang het niet alleen maar bot gebracht wordt – hé, ik ben ook maar een mens, met gevoelens enzo. Ik weet dondersgoed dat kritiek alleen maar ten goede van mijn boek zal komen. Daarom wil ik ook dat proeflezers eerlijk zijn en niet alleen maar liefjes zeggen dat het verhaal leuk is. Daar wordt het niet beter van. Alhoewel het natuurlijk wel leuk is om te horen. Die kritiek zal helpen het verhaal zo goed mogelijk te maken en dat is wat ik wil.

Redacteur gevonden

We hebben wat heen en weer gechat en van alles besproken. Het is fijn als er iemand met je meedenkt die ervaring heeft met datgene wat je zoekt. Mijn gevoel zei dat ik ervoor moest gaan. En daarom kan ik nu zeggen: ik heb mijn redacteur (of eigenlijk redactrice 😉) gevonden. Het balletje is gaan rollen en dat maakt dat ik alleen nog maar meer zin krijg in deze weg naar mijn eigen boek. Leuk!

De wet van aantrekking en mijn eigen boek

In onze vorige brieven hebben we het al eerder gehad over de cursus van Cynthia over de wet van aantrekking. Vorige week is hij opnieuw begonnen en wij hebben allebei de mazzel dat we gewoon nog een keertje mee mogen doen. Daar ben ik erg blij mee. Mijn nieuwe doel voor deze keer heeft dan ook, uiteraard, te maken met het uitgeven van mijn boek.

Het is de kunst om niet alleen te weten wat je wilt, maar ook om te geloven dat je het kunt krijgen. Dat zegt de wet van aantrekking. Wat betreft mijn boek weet ik heel goed wat ik wil. Ten eerste wil ik dat ik mijn eigen deadline van 1 november ga halen en ten tweede wil ik natuurlijk dat het een succes gaat worden. Nu nog het stukje; geloven dat je het kunt krijgen of liever gezegd “voelen alsof je het al hebt”. Ik ben al goed op weg, dat weet ik. Ik voel namelijk echt dat het mij gewoon gaat lukken om op 1 november mijn boek uit te brengen. En ook het stukje dat het een succes gaat zijn, kan ik ook al geloven. Nu nog de mate waarin het een succes gaat worden, haha. Ik vind waarschijnlijk elk boek wat verkocht wordt al een succes. Gelukkig heb ik nog een paar maanden om dit gróte succes “mijn waarheid” te laten worden.

Ik voel in ieder geval wel al dat ik het vinden van mijn redacteur gemanifesteerd heb, zoals ze dat noemen. Ik was op dit moment nog helemaal niet zo expliciet hiermee bezig. Wel heb ik een bepaald idee/gevoel het universum in geslingerd 😊 en gevoelsmatig is het vinden van mijn redacteur het eerste antwoord terug. Nu weet ik dat veel mensen dit maar zweverig vinden, maar dat geeft niet. Jij snapt wat ik bedoel…

Tot zover weer mijn verhaal voor deze keer! Ik kijk nu alweer uit naar jouw reactie.

Liefs, Sandy

Spannend hoor, je eigen boek uitgeven. Wil je meer lezen van Sandy? Klik dan hier om een kijkje op haar website te nemen en zo haar schrijfavonturen te volgen.

Zelf je eigen boek uitgeven – Hoe doe je dat?

Hoi Ellen,

Wat leuk dat je zo enthousiast bent over mijn plan om dit jaar zelf mijn boek uit te gaan geven! Jij bent mij al voor gegaan, dus wellicht kom ik af en toe wel bij jou als ik vragen heb. Op dit moment ben ik druk bezig met de vraag: Hoe geef je je eigen boek uit?

Waarom deze beslissing?

Oké, de beslissing om zelf mijn eigen boek uit te gaan geven, was best even spannend. Ik had al langer in mijn hoofd dat ik dit misschien gewoon zelf moest gaan doen. Natuurlijk hoop je dat jouw manuscript degene is die uit de gevreesde slushpile gehaald wordt – de grote stapel ongevraagd toegezonden manuscripten die elke uitgeverij heeft en waarschijnlijk vreest. Uitgeverijen kunnen echter maar een beperkt aantal boeken per jaar uitgeven. Daar zitten voor het overgrote merendeel de manuscripten bij van de auteurs die allang in hun fonds zitten. En dan blijft er nog een klein aantal over.

Na de auteurs die toevallig iemand kennen bij de uitgeverij (bofkonten), de buitenlandse auteurs (succes in het buitenland = hopelijk een succes hier), de bekende Nederlanders (bekende naam = verkoop gegarandeerd), auteurs die via een agentschap aangeraden worden en de noem-maar-op-wat-voor-auteurs… komen de auteurs die met hun verhaal in de slushpile terecht gekomen zijn.

Volgens mij wordt dat een beetje als strafwerk gezien op de uitgeverijen. Ik heb inmiddels begrepen dat deze stapel vaak wordt toevertrouwd aan stagiaires die – laten we eerlijk wezen – nog veel moeten leren. Zijn die altijd in staat de pareltjes eruit te halen? Als auteur heb je een paar pagina’s de kans om voor zo’n pareltje aangezien te worden. Zo niet? Bye bye schrijversdroom!

De beslissing zelf

Niet gek dus dat ik inmiddels naar andere manieren aan het kijken was. Als de kans om bij een bekende uitgeverij binnen te komen net zo groot is als het winnen van de loterij, kun je maar beter zelf het heft in handen gaan nemen, was mijn conclusie. Gelukkig is tegenwoordig het uitgeven in eigen beheer helemaal zo gek nog niet.

Jarenlang heb ik in mijn hoofd gehad dat mijn boek in de winkel moest liggen, zodat kinderen (mijn doelgroep) het zouden zien liggen en dan nieuwsgierig zouden worden. Om vervolgens hun ouders over te halen dat ze het voor hun kroost zouden gaan kopen. Totdat ik afgelopen jaar opeens de brainwave had (ik weet het – dat heeft lang geduurd) – kinderen kiezen niet zo vaak boeken uit in een boekwinkel.

Ik durf te zeggen dat negen van de tien boeken uitgekozen wordt door de ouders (moeders waarschijnlijk)  die een leuk boek voor hun kind zoeken. En die moeders kom je tegenwoordig overal tegen en dan met name online. En laat ik daar nou geen onbekende zijn 😉… Ik ben er van overtuigd dat ik mijn boek heel goed zelf kan promoten om die moeders te bereiken.

Het plan

Oké, de beslissing is dus gemaakt. Hoe spannend dat dus ook was, uiteindelijk was dat echt een kwestie van een paar seconden tijd. Natuurlijk heb ik er langer over nagedacht, maar een ‘ja, ik ga ervoor’ is zo gezegd. De rest van het plan is een heel ander verhaal. Nu de beslissing is gemaakt, is het tijd om een plan te maken. Als 1 november 2021 mijn boek uit moet gaan komen, moet er nog een heleboel gebeuren. Zonder plan wordt het waarschijnlijk erg moeilijk om mijn gekozen deadline te halen.

Wat moet ik allemaal doen om mijn boek uit te gaan geven?

In een eerdere brief vertelde ik al over mijn gesprek met Lianne Reijntjes. Ze gaf mij de tip om eerst de datum te kiezen – check – en van daaruit achteruit te gaan werken en deadlines te bedenken voor elke stap. Slim plan! Het enige wat ik daar erg lastig aan vind, en dat is echt doordat ik dit nu voor het eerst doe, is bedenken hoeveel tijd elk los onderdeel gaat kosten.

Ik ben nu wel zover dat ik heb bedacht dat ik twee maanden van tevoren mijn boek klaar wil hebben zodat het naar de drukker kan. Dan heb ik wat speling voor het geval er nog iets tegenzit of het langer duurt om wat voor reden dan ook. Dat betekent dat mijn boek op 1 september 2021 ‘af’ moet zijn.

En dan vind ik het lastiger worden. Ik heb namelijk te maken met mensen die mij moeten gaan helpen met bepaalde onderdelen; een redacteur, een illustrator en een vormgever. Mijn onervarenheid maakt dat ik niet zo goed weet hoeveel tijd die nodig hebben en wat normaal is. Als ik achteruit werk, moet ik eerst een deadline voor de vormgeven hebben (1 augustus 2021?) en dan voor de illustrator (1 juli 2021?). En misschien heb ik wel twee redactierondes nodig – 1 juni 2021 en 1 mei 2021? Wat denk jij? Zit ik een beetje goed te denken? 😊 Goede vraag, hè?

Herschrijfrondes

Maar voor nu ben ik zelf alvast druk bezig met de laatste herschrijfrondes. Gelukkig heb ik dit verhaal inmiddels al zo vaak gelezen en herschreven dat ik echt durf te zeggen dat het nu de laatste herschrijfrondes zijn. Hiervoor wil ik mijzelf nog één maand geven. Dat moet in ieder geval gaan lukken.

Proeflezers

Eind februari wil ik mijn verhaal aan wat proeflezers geven. Er zijn al een paar kinderen die het hebben gelezen en de reacties waren erg positief. Dat is alvast fijn. Nu wil ik er alleen nog voor zorgen dat ik het verhaal nog wat sterker neerzet. Zelf heb ik ook een proeflezer in huis, mijn oudste zoon Leon – precies de doelgroep en ook nog een boekenwurm – perfect zou je denken. Maar wat denk je? Hij wil het niet lezen, haha. Ik had de werktitel genoemd en die vond hij maar niks. Weer wat geleerd, zullen we maar zeggen. Tijd voor een nieuwe titel!

Goed plan voor het uitgeven van mijn eigen boek?

En wat denk jij? Heb je nog tips? Ik houd mij aanbevolen. Hoe heb jij dit hele proces aangepakt? Ik ben heel benieuwd.

Ik ben ook weer heel benieuwd naar jouw brief volgende week!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Wat een spannende plannen heeft ze, hè? Ik vind het super tof! Wil je meer lezen van en over Sandy? Bezoek dan eens haar website. Klik hier om meer verhalen van Sandy te lezen.

Plannen voor een boek in 2021

Hoi Ellen,

Het was erg leuk om te lezen over jouw plannen voor het nieuwe jaar. Hopelijk gaat het allemaal lukken met deze mooie plannen en kunnen we tegen het einde van 2021 allebei terugkijken op een geslaagd schrijfjaar.

Cursus “Mijn boek in vijf dagen”

Jij vertelde in jouw vorige brief dat je in die week mee ging doen met een nieuwe uitdaging in de vorm van een vijfdaagse cursus, waarin je ging leren hoe je de structuur van je boek opzet. Ik had die cursus ook langs zien komen op Instagram en ik snap heel goed dat je hieraan meegedaan hebt. Het leek mij ook erg interessant en ik had ook graag meegedaan. Maar ik moet nu goed op mijn energie letten en het leek mij niet verstandig om dit er nu bij te doen.

Wel ben ik erg nieuwsgierig naar hoe het met jou gegaan is. Wat heb je allemaal geleerd? En heb je nog goede tips voor mij? 😉

En het leuke van deze cursus is dat je ook nog een uitgeefcontract kunt winnen. Uiteraard duim ik met je mee! Wanneer is de uitslag hiervan bekend? Ik hoop dat je niet te lang geduld moet hebben.

Ga ik dit jaar mijn boek uitgeven in eigen beheer?

In mijn vorige brief schreef ik over het idee om in 2021 mijn boek in eigen beheer uit te gaan geven. In die brief twijfelde ik nog en gaf ik mijzelf nog een paar weken de tijd om de knoop door te hakken. Die weken zijn inmiddels voorbij en ik heb de knoop doorgehakt. Ik ga het doen!

Het enige wat het voor mij nu lastig maakt, is mijn energieniveau. Ik ben nog steeds erg moe en kan niet veel doen, zeker niet op mijn werkdagen – dan gaat al mijn energie zitten in het online lesgeven. Ook merk ik dat mijn hoofd niet zo goed meewerkt. Mijn collega heeft daarvoor een mooie naam… coronabrein. Die houd ik erin, want het dekt de lading perfect. Ik heb last van een coronabrein.

Als ik nog langer last van blijf houden van een laag energieniveau, is de deadline voor het dit jaar uitgeven van mijn boek – 1 november 2021 om precies te zijn – waarschijnlijk lastiger om te halen. Maar daarvoor wil ik mijn doel of liever gezegd mijn droom niet laten varen.

Gaat mijn coronabrein mij in de weg staan?

Natuurlijk maak ik normaal wel vaker fouten in mijn schrijfwerk, wie niet, maar ik ben gewend dat het aantal fouten wel meevalt, omdat ik durf te zeggen dat ik toch wel een aardig taalgevoel heb 😊. Toch merk ik nu, dat ik ze veel meer maak en dat ik ze ook niet altijd zie als ik de tekst teruglees. Mocht je toevallig mijn “Verhaal van de maand” meelezen, heb je dit misschien wel ontdekt. Inmiddels ben ik mij hier meer bewust van en lees ik mijn teksten niet één keer door, zoals normaal en dan was het genoeg, maar twee, drie of soms vier keer. Om dan een enkele keer bij het plaatsen online erachter te komen, dat ik toch nog iets over het hoofd gezien heb. Erg frustrerend voor een perfectionist, haha.

Ik ga er vanuit dat dit snel weer beter zal gaan en ook weer helemaal goed komt. Positieve gedachtes! En anders geef ik mijn toekomstige redacteur gewoon wat meer werk 😉… Conclusie: mijn coronabrein zal het uitgeven van mijn boek niet in de weg gaan staan.

Mijn “Verhaal van de maand” uitgeven?

Nu ik het besluit heb genomen om mijn boek in eigen beheer uit te geven, is mijn hoofd met meer ideeën van uitgeven en dingen ontwikkelen aan de slag gegaan. Zo heb ik de laatste tijd ook af en toe het idee om nog iets meer te gaan doen met de verhalen die ik heb geschreven (en nog zal gaan schrijven) voor het “Verhaal van de maand”.  Nu kan iedereen ze in stukjes lezen via mijn social media, maar het zou natuurlijk ook gaaf zijn als het bij een nog groter publiek kan komen. Bij mensen die mij (nog) niet volgen of bij de mensen die niet elke dag even het nieuwe stukje komen lezen.

Boekvorm of tijdschrift

De verhalen zijn natuurlijk niet lang, tussen de 7000 en 8000 woorden. Veel te kort voor een echt boek, maar misschien kan ik de verhalen bundelen of kan ik het in een andere vorm uitgeven. Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen om ze in een soort ‘tijdschrift’ uit te geven, een soort boekazine. Misschien heb je daar wel eens van gehoord.

Tot nu toe is het vooral een idee dat zich in mijn hoofd genesteld heeft. In de praktijk blijft het daar even zitten tot ik er óf iets mee gaan doen óf besluit niets mee te doen en dan verdwijnt het weer. Ik ben benieuwd wat jij van mijn idee vindt. Is het wat of moet ik er niet aan gaan beginnen? Ik ben dol op feedback.

Ik ben alweer aan het einde gekomen van mijn brief. Hopelijk vond je het weer leuk om te lezen!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit was wederom een leuke brief van Sandy met heel spannend en leuk nieuws. Op haar website kun je in nog veel meer over haar lezen. Klik hier om te zien waar ze zoal mee bezig is. 

2021: Een nieuw schrijfjaar

Hoi Ellen,

Aan mij de eer om de eerste brief van het nieuwe jaar te schrijven 😉… Het mooie van een nieuw jaar is dat het een beetje als een nieuw begin kan voelen. Veel mensen hebben dan allerlei goede voornemens. Ik wil in deze brief wat vertellen over mijn terugblik op het vorige jaar en wat over mijn plannen voor het komende jaar.

Een terugblik

Ik ga deze week op mijn website nog een groot terugblik op 2020 plaatsen, maar ook in deze brief wil ik even terugkijken. Jij schreef in jouw vorige brief dat je je even rot gevoeld had, omdat je niet al jouw doelen van de afgelopen tijd gehaald hebt. Gelukkig heb je dit gevoel kunnen shiften.

Nou, ik kan je vertellen dat ik ook echt niet al mijn doelen van 2020 heb gehaald, bij lange na niet. Voor degenen die begin 2020 mijn doelen hebben meegelezen, komt dit misschien ook niet als een grote verrassing, want ik had véél plannen. Tijdens het opstellen hiervan begin 2020, was ik mij er echt wel bewust van dat het veel was en dat ik niet alles zou halen. En halverwege het jaar heb ik sommige doelen ook losgelaten, omdat ik daarvan voelde dat ik de must niet meer had.

Zo had ik bijvoorbeeld als doel dat ik het aantal volgers op mijn social media wilde verhogen naar een bepaald aantal. En natuurlijk is het leuk om meer volgers te hebben, maar het aantal zegt eigenlijk niet zoveel. Ik vind het bijvoorbeeld veel leuker dat ik leuke interactie heb met mijn volgers. En die interactie heb ik de afgelopen maanden veel meer gehad door mijn ‘Verhaal van de maand’. Erg leuk!

Maar er zijn ook een heel aantal doelen die ik wel gehaald heb en waar ik heel trots op ben. Zoals het afronden van mijn schrijfcursus. En natuurlijk het meedoen én halen van NaNoWriMo. En zo kan ik er nog wel meer noemen. Het grappige is trouwens dat ik had bedacht dat ik in 2020 iets heel nieuws wilde doen of bedenken. En terwijl ik dat doel bedacht in januari, had ik zelf echt nog geen idee wat dit zou kunnen worden, maar ook dit doel heb ik zeker gehaald in de vorm van mijn ‘Verhaal van de maand’.

Plannen voor een nieuw schrijfjaar

In deze brief wil ik alvast wat nieuwe schrijfplannen vertellen voor het nieuwe jaar. Zo wil ik net als vorig jaar graag weer een keer meedoen aan een schrijfwedstrijd. Ik houd ervan om mijzelf op die manier uit te dagen en het zou stiekem natuurlijk ook erg leuk zijn om een keertje te winnen, hihi.

Verder wil ik mijn ‘Verhaal van de maand’ blijven schrijven en op die manier aan het einde van 2021 in totaal 12 korte verhalen geschreven hebben. Ik had voor mijzelf ook een manier bedacht om mijn verhalen anders te delen dan via mijn social media; in de vorm van een podcast, zoals jij al weet. De eerste drie delen staan zelfs al op Spotify. Ik vind het trouwens heel leuk dat ik met mijn podcast jou heb geïnspireerd om het ook gewoon te gaan doen. En toen werd ik begin december ziek en heb ik geen nieuwe delen meer opgenomen.

Ook weet ik eigenlijk niet of ik hier wel mee door wil gaan. Ik heb de podcast bedacht, omdat ik een manier wilde verzinnen om mijn verhalen bij meer mensen te krijgen, maar ik kan nog niet echt zeggen dat ik het nou zo leuk vond om het op te nemen. Haha… Misschien moet ik gewoon denken: leuk geprobeerd, maar het is toch niks voor mij. Ja, toch? Wat vind jij? En voor iedereen die meeleest… Mocht je nieuwsgierig zijn: ga naar Spotify en zoek op ‘verhaal van de maand’, kan niet missen. En laat mij graag weten wat je ervan vindt.

Coachingsgesprek gewonnen

In december had ik mij via Instagram ingeschreven voor een adventkalender met schrijftips. Elke dag kreeg ik in mijn mailbox een berichtje met daarin van alles over ‘schrijven’. Natuurlijk mocht het onderwerp ‘uitgeven in eigen beheer’ in zo’n adventkalender niet ontbreken en die dag was er ook een winactie. Ik besloot hieraan mee te doen, omdat dit onderwerp mij inmiddels erg interesseert. Zal ik je wat vertellen? Ik heb gewonnen!

Ik heb dus dit coachingsgesprek gewonnen, met niemand minder dan Lianne Reijntjes. Een paar weken geleden stuurde jij een brief met daarin een interview met haar, dus ik ‘kende’ haar al een beetje. Het was een leuke verrassing om te winnen!

Uitgeven in eigen beheer

Tijdens dit gesprek hebben we het dus over ‘uitgeven in eigen beheer’ gehad. Zelf had ik al een beetje met dit idee gespeeld, anders had ik natuurlijk ook niet meegedaan. En ik kan je zeggen dat ik na het gesprek met Lianne alleen nog maar enthousiaster ben geworden. We hebben het erover gehad dat je als onbekende Nederlander zo moeilijk bij een uitgeverij binnenkomt, maar dat dit heus niet betekent dat je verhaal niet goed is. Waarom zou je het dan niet gewoon zelf gaan doen?

Lianne heeft mij de verschillende stappen verteld en uitgelegd wat je wel en niet zelf kunt doen. Ik wist ook al wat dingen, maar het was heel fijn om alles even goed op een rijtje te krijgen op deze manier. En een belangrijke stap is om deadlines te maken, waarvan de belangrijkste de datum is waarop je boek uitkomt en te koop is. We kwamen tot de conclusie dat begin november wel een goede idee is, omdat dit vlak voor de decembermaand is, de maand waarbij er veel cadeaus gekocht worden. En waarom dan ook niet mijn boek? 😉

Schrijfplan 2021 – Mijn eigen boek uitgeven?

Nu moet ik voor mijzelf de knoop doorhakken. Ga ik ervoor of doe ik het niet? Durf ik het aan? En misschien is voor mij nu vooral deze vraag van belang: Is de deadline haalbaar?

Ik ben er namelijk bijna zeker van en ik wil het graag proberen. Misschien zou ik ook nog wel die ene uitgever kunnen vinden die mijn boek uit wil geven, maar de statistieken zijn tegen mij. En waarom zou ik op die ene uitgever wachten? Snap je mijn dilemma? Toch weet ik wel dat ik niet te lang moet wachten met beslissen, omdat de tijd door tikt. Het is natuurlijk nog begin januari, maar voordat je het weet ben je alweer een maand verder en dus een maand dichterbij de deadline die ik in mijn hoofd heb.

Mijn tactiek voor nu

Daarom heb ik mijzelf nog een week of twee-drie bedenktijd gegeven, want ik wil zeker in januari de knoop doorhakken. En die tijd ga ik verder natuurlijk ook slim gebruiken. Ik ga niet stilzitten, maar natuurlijk mijn manuscript verder herschrijven. Misschien helpt dit ook wel met het nemen van een beslissing. Dan kan ik namelijk goed bedenken hoeveel herschrijfwerk het nog is.

Zo ben ik alweer aan het einde van mijn brief gekomen. Eigenlijk wilde ik ook nog reageren op jouw vraag rondom de cursus die wij gevolgd hebben, maar het is, denk ik, slim om dat nog even tot een volgende brief te bewaren 😊…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit klinkt als een heel spannende beslissing. Ik ben uiteraard erg nieuwsgierig naar de uitkomst hiervan. Lijkt het je leuk om meer over Sandy te lezen. Klik dan hier en neem een kijkje op haar website!

2021: Een nieuw schrijfjaar

Hoi Ellen,

Aan mij de eer om de eerste brief van het nieuwe jaar te schrijven 😉… Het mooie van een nieuw jaar is dat het een beetje als een nieuw begin kan voelen. Veel mensen hebben dan allerlei goede voornemens. Ik wil in deze brief wat vertellen over mijn terugblik op het vorige jaar en wat over mijn plannen voor het komende jaar.

Een terugblik

Ik ga deze week op mijn website nog een groot terugblik op 2020 plaatsen, maar ook in deze brief wil ik even terugkijken. Jij schreef in jouw vorige brief dat je je even rot gevoeld had, omdat je niet al jouw doelen van de afgelopen tijd gehaald hebt. Gelukkig heb je dit gevoel kunnen shiften.

Nou, ik kan je vertellen dat ik ook echt niet al mijn doelen van 2020 heb gehaald, bij lange na niet. Voor degenen die begin 2020 mijn doelen hebben meegelezen, komt dit misschien ook niet als een grote verrassing, want ik had véél plannen. Tijdens het opstellen hiervan begin 2020, was ik mij er echt wel bewust van dat het veel was en dat ik niet alles zou halen. En halverwege het jaar heb ik sommige doelen ook losgelaten, omdat ik daarvan voelde dat ik de must niet meer had.

Zo had ik bijvoorbeeld als doel dat ik het aantal volgers op mijn social media wilde verhogen naar een bepaald aantal. En natuurlijk is het leuk om meer volgers te hebben, maar het aantal zegt eigenlijk niet zoveel. Ik vind het bijvoorbeeld veel leuker dat ik leuke interactie heb met mijn volgers. En die interactie heb ik de afgelopen maanden veel meer gehad door mijn ‘Verhaal van de maand’. Erg leuk!

Maar er zijn ook een heel aantal doelen die ik wel gehaald heb en waar ik heel trots op ben. Zoals het afronden van mijn schrijfcursus. En natuurlijk het meedoen én halen van NaNoWriMo. En zo kan ik er nog wel meer noemen. Het grappige is trouwens dat ik had bedacht dat ik in 2020 iets heel nieuws wilde doen of bedenken. En terwijl ik dat doel bedacht in januari, had ik zelf echt nog geen idee wat dit zou kunnen worden, maar ook dit doel heb ik zeker gehaald in de vorm van mijn ‘Verhaal van de maand’.

Plannen voor een nieuw schrijfjaar

In deze brief wil ik alvast wat nieuwe schrijfplannen vertellen voor het nieuwe jaar. Zo wil ik net als vorig jaar graag weer een keer meedoen aan een schrijfwedstrijd. Ik houd ervan om mijzelf op die manier uit te dagen en het zou stiekem natuurlijk ook erg leuk zijn om een keertje te winnen, hihi.

Verder wil ik mijn ‘Verhaal van de maand’ blijven schrijven en op die manier aan het einde van 2021 in totaal 12 korte verhalen geschreven hebben. Ik had voor mijzelf ook een manier bedacht om mijn verhalen anders te delen dan via mijn social media; in de vorm van een podcast, zoals jij al weet. De eerste drie delen staan zelfs al op Spotify. Ik vind het trouwens heel leuk dat ik met mijn podcast jou heb geïnspireerd om het ook gewoon te gaan doen. En toen werd ik begin december ziek en heb ik geen nieuwe delen meer opgenomen.

Ook weet ik eigenlijk niet of ik hier wel mee door wil gaan. Ik heb de podcast bedacht, omdat ik een manier wilde verzinnen om mijn verhalen bij meer mensen te krijgen, maar ik kan nog niet echt zeggen dat ik het nou zo leuk vond om het op te nemen. Haha… Misschien moet ik gewoon denken: leuk geprobeerd, maar het is toch niks voor mij. Ja, toch? Wat vind jij? En voor iedereen die meeleest… Mocht je nieuwsgierig zijn: ga naar Spotify en zoek op ‘verhaal van de maand’, kan niet missen. En laat mij graag weten wat je ervan vindt.

Coachingsgesprek gewonnen

In december had ik mij via Instagram ingeschreven voor een adventkalender met schrijftips. Elke dag kreeg ik in mijn mailbox een berichtje met daarin van alles over ‘schrijven’. Natuurlijk mocht het onderwerp ‘uitgeven in eigen beheer’ in zo’n adventkalender niet ontbreken en die dag was er ook een winactie. Ik besloot hieraan mee te doen, omdat dit onderwerp mij inmiddels erg interesseert. Zal ik je wat vertellen? Ik heb gewonnen!

Ik heb dus dit coachingsgesprek gewonnen, met niemand minder dan Lianne Reijntjes. Een paar weken geleden stuurde jij een brief met daarin een interview met haar, dus ik ‘kende’ haar al een beetje. Het was een leuke verrassing om te winnen!

Uitgeven in eigen beheer

Tijdens dit gesprek hebben we het dus over ‘uitgeven in eigen beheer’ gehad. Zelf had ik al een beetje met dit idee gespeeld, anders had ik natuurlijk ook niet meegedaan. En ik kan je zeggen dat ik na het gesprek met Lianne alleen nog maar enthousiaster ben geworden. We hebben het erover gehad dat je als onbekende Nederlander zo moeilijk bij een uitgeverij binnenkomt, maar dat dit heus niet betekent dat je verhaal niet goed is. Waarom zou je het dan niet gewoon zelf gaan doen?

Lianne heeft mij de verschillende stappen verteld en uitgelegd wat je wel en niet zelf kunt doen. Ik wist ook al wat dingen, maar het was heel fijn om alles even goed op een rijtje te krijgen op deze manier. En een belangrijke stap is om deadlines te maken, waarvan de belangrijkste de datum is waarop je boek uitkomt en te koop is. We kwamen tot de conclusie dat begin november wel een goede idee is, omdat dit vlak voor de decembermaand is, de maand waarbij er veel cadeaus gekocht worden. En waarom dan ook niet mijn boek? 😉

Schrijfplan 2021 – Mijn eigen boek uitgeven?

Nu moet ik voor mijzelf de knoop doorhakken. Ga ik ervoor of doe ik het niet? Durf ik het aan? En misschien is voor mij nu vooral deze vraag van belang: Is de deadline haalbaar?

Ik ben er namelijk bijna zeker van en ik wil het graag proberen. Misschien zou ik ook nog wel die ene uitgever kunnen vinden die mijn boek uit wil geven, maar de statistieken zijn tegen mij. En waarom zou ik op die ene uitgever wachten? Snap je mijn dilemma? Toch weet ik wel dat ik niet te lang moet wachten met beslissen, omdat de tijd door tikt. Het is natuurlijk nog begin januari, maar voordat je het weet ben je alweer een maand verder en dus een maand dichterbij de deadline die ik in mijn hoofd heb.

Mijn tactiek voor nu

Daarom heb ik mijzelf nog een week of twee-drie bedenktijd gegeven, want ik wil zeker in januari de knoop doorhakken. En die tijd ga ik verder natuurlijk ook slim gebruiken. Ik ga niet stilzitten, maar natuurlijk mijn manuscript verder herschrijven. Misschien helpt dit ook wel met het nemen van een beslissing. Dan kan ik namelijk goed bedenken hoeveel herschrijfwerk het nog is.

Zo ben ik alweer aan het einde van mijn brief gekomen. Eigenlijk wilde ik ook nog reageren op jouw vraag rondom de cursus die wij gevolgd hebben, maar het is, denk ik, slim om dat nog even tot een volgende brief te bewaren 😊…

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Dit klinkt als een heel spannende beslissing. Ik ben uiteraard erg nieuwsgierig naar de uitkomst hiervan. Lijkt het je leuk om meer over Sandy te lezen. Klik dan hier en neem een kijkje op haar website! 

En toen was daar Corona…

Hoi Ellen,

Het is inmiddels alweer drie weken geleden dat ik mijn laatste brief aan jou schreef. En wat is er toch een hoop gebeurd in die tijd en toch ook weer niet. Ik ga je erover vertellen.

Maandag 30 november

Dit was de dag dat ik mijn vorige brief aan jou schreef, vol met alle dingen die ik in die periode ervoor gedaan en bereikt had. Ik was nog vol enthousiasme, omdat ik net NaNoWriMo had ‘gewonnen’. Een prestatie waar ik nog steeds erg trots op ben. Toen ik die brief schreef voelde ik mij al niet zo lekker, maar maakte mij nog geen zorgen.

En toen was daar Corona…

Ik ging die avond slapen met lichte koorts en begon mij toch al iets meer zorgen te maken. De griep kon het toch niet zijn, want ik had de week ervoor net een griepprik gehaald. Dr. Google had mij al verteld dat het niet logisch was dat het zoveel dagen later nog bijwerkingen van die inenting zouden zijn. Het zou toch niet…

Maar toen ik de volgende ochtend wakker werd met bijna 40 graden koorts, vreesde ik inmiddels het ergste. Voor de derde keer dit jaar reed ik richting Amsterdam om mij te laten testen. En diezelfde avond nog kreeg ik al de uitslag: ik was positief getest op Corona. En ondanks dat de tekenen inmiddels vrij duidelijk waren, kwam het toch nog als een schok. Gek hoe dat gaat.

En dan staat je wereld opeens even stil

Ik weet nog dat ik die dinsdag met mijn koortskoppie een foto heb gemaakt voor mijn vorige brief en naar jou stuurde met de mededeling dat ik ziek was (op dat moment hield ik het nog steeds op een griep). En ik heb zelfs nog dag 1 van mijn nieuwste ‘Verhaal van de maand’ geschreven. Toch heb ik er toen voor gekozen nog niet te starten met mijn nieuwe verhaal. En dat was maar goed ook, want ik durf best te zeggen dat ik behoorlijk ziek ben geweest. En toen ik later dit geschreven stukje teruglas, zag ik al snel dat dit niet mijn beste werk was, haha. Het enige wat ik in de dagen erna heb gedaan, is voor pampus in mijn bed liggen en heel veel slapen.

In quarantaine

En ja, dan moet je dus met je hele gezin in quarantaine. Arme jongens! Ze hebben door deze periode niet alleen het Sinterklaasfeest op school gemist, maar ook het Kerstfeest. We hoopten nog dat ze dit laatste mee konden maken, maar de positieve test van mijn man strooide roet in het eten. Gelukkig heeft hij amper last gehad van klachten en kon hij al redelijk snel de deur weer uit. Vandaag is de dag dat mijn jongens ook eindelijk voor het eerst weer naar buiten mogen. Het leed dat Corona-quarantaine heet is over!

Nieuwe plannen

Na 9 dagen begon mijn hoofd eindelijk helderder te worden. Ik was nog niet klachtenvrij, maar ik merkte dat er ruimte in mijn hoofd kwam. En zoals dat bij mij vaker het geval is, zorgde deze ruimte ervoor dat er allerlei ideeën door mijn hoofd gingen stromen. Waarschijnlijk aangewakkerd door de LOA cursus, van Cynthia, die wij allebei volgen. Ik wil nog niet teveel over deze nieuwe plannen vertellen, omdat het echt alleen nog plannen zijn en ik heb geen idee hoe ik ze moet gaan uitvoeren. Als ik dan iets positiefs uit deze periode moet halen, van ziek zijn en opgesloten zitten in je eigen huis, dan is dit het wel. Ik heb veel zin om met mijn ideeën aan te slag te gaan.

Nieuw verhaal van de maand

Ik heb voor mijzelf een missie en dat is om toch in december een compleet ‘Verhaal van de maand’ te schrijven. Eind november had ik namelijk een leuk verhaal bedacht en ik zou het zonde vinden als ik hier niks mee zou doen. Ik besloot om halverwege de maand te starten en dan gewoon met meerdere ‘dagen’ tegelijk, zodat ik met Kerst weer bij zou zijn. Inmiddels durf ik te zeggen dat dit gaat lukken.

Andere aanpak van mijn verhaal

In november had ik een hele goede aanpak. Ik zorgde ervoor dat ik steeds een paar dagen ‘klaar’ had liggen voordat ik ze ging plaatsen. Zodat ik zeker op mijn werkdagen niet bezig hoefde te zijn met een nieuw stukje van het verhaal te verzinnen. En dit werkte perfect!

Nu kon ik het niet op die manier aanpakken, maar dat hoeft ook niet. Het voordeel van ziek thuis zijn en in quarantaine zitten, is dat je toch nergens heen gaat. Ik heb de afgelopen week tot nu toe steeds op de dag zelf de stukjes geschreven en die dan in de avond geplaatst. Ik heb gemerkt dat het leuke van deze manier van werken is, dat ik echt alles kon gebruiken wat mijn lezers aan antwoorden op de vragen gaven.

En natuurlijk heb ik echt wel in mijn hoofd hoe de rode lijn van het verhaal gaat, maar kleinere dingen of details zijn nu voortgekomen uit de ideeën van lezers. En hopelijk vinden die het op hun beurt weer leuk om hun ideeën terug te zien komen.

Het Corona-staartje

Nu is het inmiddels alweer drie weken geleden sinds ik ziek werd en ik kan gelukkig zeggen dat ik aardig aan het opknappen ben. Ik heb vooral nog last van hoofdpijn en vermoeidheid. En zeker dit laatste zorgt ervoor dat ik nog niet de oude ben en ik heb inmiddels gemerkt dat ik geduld moet hebben. Gelukkig heb ik nu twee weken kerstvakantie en kan ik na die tijd hopelijk weer ‘gewoon’ aan het werk.

My energy notes

Het gebrek aan energie zorgt er wel voor dat ik anders tegen dingen aankijk en er anders mee omga. Ook ben ik door de LOA-cursus heel erg bezig met energie – alhoewel er hier dan net iets anders mee bedoeld wordt. Daarom heb ik het boekje van de foto aangeschaft. Hij is nu nog blanco, dat wil zeggen – ik heb er nog niks ingeschreven, maar ik denk dat het een mooie manier is om met positieve energie bezig te zijn.

En hoe gaat het nu met jou? Ik kijk alweer uit om er alles over te horen in jouw brief volgende week.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Alweer een jaar voorbij

Hey Sandy,

Wat heb jij een drukke tijd achter de rug en wat heb je jezelf uitgedaagd, super knap. Ik heb daar respect voor. Alle dingen die jij naast je werk als juf doet en van plan bent. Een echte bezige bij.

In deze brief wil ik vast een beetje terugblikken op het afgelopen jaar en vooruit kijken naar een nieuw jaar, waarin hopelijk weer een heleboel leuke dingen gaan gebeuren.

PLANNEN MAKEN

Heel veel mensen maken aan het begin van een nieuw jaar een planning voor het nieuwe jaar. Ze stellen zichzelf doelen en door dat te doen, hopen ze dingen voor elkaar te krijgen. Het is namelijk vaak zo dat als je alleen maar droomt en niet in actie komt er ook niets van de grond komt.

Het wil overigens niet zeggen dat alle doelen die je jezelf stelt ook echt behaald worden. De kunst is alleen om niet teleurgesteld of boos te zijn wanneer dit het geval is. Er kunnen onvoorziene omstandigheden zijn die jouw plannen kunnen dwarsbomen. De hele Coronacrisis is daar een goed voorbeeld van.

EEN JAAR OM NOOIT TE VERGETEN

Ik weet wel dat dit jaar een onvergetelijk jaar wordt. Een jaar waarin de hele wereld op z’n kop stond en we met elkaar moesten wennen aan een nieuw normaal (wat dat ook moge betekenen). Niemand had immers kunnen bedenken dat een pandemie over de wereld zou razen en ons jachtige leven bijna tot stilstand dwong (enkele voorspellers daargelaten misschien 😉 ).

Ondanks dat is het een jaar waarin van alles gebeurd is; mooie en minder mooie dingen. Ik denk dat het belangrijk is dat je ook accepteert dat het leven zo verloopt. Er gebeuren altijd fijne dingen en dingen die je liever anders had gezien. Je hebt niet overal invloed op en dat is maar goed ook, hoe saai zou het leven er dan uitzien als je van alles de uitkomst zou weten?

WELKE DINGEN NEEM IK MEE IN HET NIEUWE JAAR?

Kijk, de hele crisis zou ik het liefst vandaag nog schrappen uit onze levens. Hup, voorbij met die ellende en terug naar het ‘normale’ leven. Maar dat is nog niet zo. Gelukkig wordt er met man en macht aan een oplossing gewerkt. Dus hoe graag ik het ook anders zou zien, dat neem ik mee in 2021.

Er zijn gelukkig ook nog veel andere, prettige en fijne dingen die ik meeneem het nieuwe jaar in. Zo blijf ik actief bezig met schrijfwedstrijden. Ik heb echt de smaak te pakken en iedere keer als mijn verhaal verder komt en/of gepubliceerd wordt, is dat een prestatie waar ik trots op ben. Bovendien is het een heel goede oefening. Schrijfkilometers maken is immers de beste manier om veel ervaring op te doen en van te leren.

HOOP OP EEN BOEKCONTRACT

Nu ik weer zo actief bezig ben met het redigeren van mijn manuscript over Donovan, de magiër, groeit ook weer de hoop om een goede, geschikte uitgever hiervoor te vinden en de bestseller te schrijven waar ik van droom. Ja, die droom geef ik nooit op!

Natuurlijk moet ik er dan eerst voor zorgen dat het verhaal staat als een huis en dat ik mijn manuscript perfect kan verkopen aan een uitgever. Door er veel mee bezig te zijn en erover na te denken, groeit het vertrouwen in mijn boek en de hoop dat het uitgegeven wordt.

365 DAGEN ONLINE ZICHTBAAR ZIJN

De challenge is inmiddels zo’n anderhalve maand bezig en ik heb nog geen enkele dag gemist. Ik vind het soms best een uitdaging om weer een onderwerp te bedenken om over te schrijven, maar het lukt me tot nu toe iedere dag. Dat vind ik op zich al een prestatie.

Jammer genoeg heb ik nog niet de vele volgers waar ik op gehoopt had, maar in een van mijn verhalen beschreef ik dat dit de weg zou zijn die ik moest bewandelen. Klein beginnen en groter groeien. Net als in het voorbeeld van het muzikale stel uit Amerika die na 365 dagen voor een publiek van 10.000 mensen speelde. Daar houd ik me aan vast. Je weet nooit wat de uitkomst van een genomen beslissing gaat zijn.

BLOGGEN

Waar ik ook mee doorga is de blog op mijn website. Iedere week deel ik daar mijn (schrijf)avonturen. Pas geleden vierde ik mijn 100-ste blog. Een mooie mijlpaal, al zeg ik het zelf.
Het is voor mezelf een waardevolle herinnering (een soort online dagboek, zeg maar) en leuk om over een tijdje weer eens terug te lezen. Ik denk er serieus over na om al mijn blogs in een mooie bundel te verzamelen en in eigen beheer uit te geven. Dat lijkt me een bijzonder naslagwerk.

PODCASTEN

Mede dankzij jou ben ik een maand geleden ook gestart met mijn eigen podcast. Lange tijd heb ik getwijfeld of ik dat zou doen en wist ik niet precies waarover deze podcast moest gaan. Ik heb eerst gedacht over een podcast over schrijven en welke struggles je onderweg tegenkomt en hoe hiermee om te gaan. Maar ik kon niet zoveel onderwerpen verzinnen om dit langdurig in te zetten.

Bovendien wilde ik mijn verhaal over mijn burn-out ook op een andere manier naar buiten brengen dan alleen de autobiografie die ik erover geschreven heb. Er zijn genoeg mensen die liever luisteren naar verhalen dan ze te lezen. Toen was mijn onderwerp dus geboren. Er is meer dan genoeg materiaal om over te praten, dus voorlopig kan ik nog vooruit. Het is echt superleuk om te doen en ik krijg heel fijne reacties. Daar doe ik het voor.

Zo die waren een aantal dingen die ik in het nieuwe jaar wil voortzetten. Ik ben natuurlijk erg benieuwd of jij al hebt nagedacht hoe jij het nieuwe jaar wil gaan invullen (maar jou kennende heb je daar vast al een idee over, hihi!).
Ik kijk uit naar jouw brief.

Tot snel.

Liefs Ellen

WOW, WAT IS ER VEEL GEBEURD!

Hoi Ellen,

Wauw! Het is alweer mijn tijd om een brief te schrijven. Ik heb echt het idee dat de tijd momenteel voorbij vliegt. Misschien komt dat door alle dingen waar ik druk mee bezig ben. Gelukkig zijn dat wel allemaal leuke dingen, haha.

NaNoWriMo

Laat ik beginnen met een nieuwtje. Het is mij gelukt: ik heb NaNoWriMo gewonnen! Heerlijk om dat te kunnen zeggen. Zondag, dus 1 dag voordat het eigenlijk af moest zijn, heb ik mijn laatste woorden van de 50.000 getypt. Ik ben zelfs geëindigd op het mooie aantal van 50.558. Ruim gehaald zelfs 😉… Het klinkt misschien stom, maar ik was echt zo blij als een klein kind. Nu mag ik van mijzelf een leuk nieuw boek uitkiezen. Dat had ik mijzelf als cadeautje beloofd als ik het ging redden. Niet dat ik mijzelf nou persé moet belonen, maar elk excuus om een nieuw boek te kunnen kopen is mooi meegenomen, toch? Hihi… Nu moet ik alleen nog gaan kiezen. Tips zijn welkom!

Verhaal van de maand

Met het einde van november, is ook een einde gekomen aan mijn eerste ‘Verhaal van de maand’. Het was voor mij echt een heel avontuur om te schrijven en volgens mij voor de lezers om te lezen. Ik heb zoveel leuke, lieve, ontroerende en enthousiaste reacties gekregen de afgelopen maand. Echt super leuk!

En nu ben ik alweer begonnen met een nieuw verhaal. Het was zo stom… Ik was zo bezig met het afsluiten van het verhaal van Lizzy, dat ik mij niet helemaal had gerealiseerd dat ik vanaf 1 december natuurlijk alweer met een nieuw verhaal zou gaan beginnen. Zaterdag was dit even stressen, maar zondag heb ik daarvoor het plot al getypt, dus nu alleen de invulling nog. Maar voor dit laatste heb ik natuurlijk ook nu weer de hulp van de lezers nodig 😉.

Nieuw ‘Verhaal van de maand’ – nieuw genre?

In de maand december ga ik dus weer enthousiast met een nieuw verhaal aan de slag en neem ik de lezers mee in het verhaal van Maartje. Ik heb even zitten twijfelen over het genre, omdat ik geïnspireerd door een paar lezers eigenlijk ook wel nieuwe genres wil uitproberen. Maar aangezien ik het verhaal van december rondom het thema ‘Kerst’ wil gaan schrijven, wil ik toch bij het genre ‘feelgood’ blijven. Toch net even anders dan chicklit, waar ik in november voor ging. Niet veel, maar toch iets, haha. Waarschijnlijk ga ik mijzelf dan met het verhaal van januari eens uitdagen rond het genre ‘thriller’ of ‘detective’. Past wel lekker bij die koude wintermaand, vind je ook niet?

The Good Place

Vorige week zijn wij allebei begonnen met een nieuwe cursus over de wet van aantrekking. Inmiddels zit er dus een week op en ik vind het echt geweldig! Dank je wel dat je mij hierop gewezen hebt! Naast de geweldige inhoud van de cursus, vind ik het ook bijzonder dit avontuur met jou aan te mogen gaan.

Toen ik hieraan begon, was ik even bang dat het een beetje hetzelfde zou zijn als wat Kim Munnecom mij al via de Weightloss Mastery aan het leren is over de wet van aantrekking. Maar dat was totaal niet terecht. Ik vind het tot nu toe juist een perfecte aanvulling op elkaar. Kim en Cynthia vertellen allebei op hun eigen manier hierover. En allebei inspirerend! Ik vind het van deze cursus wel interessant dat Cynthia af en toe ook iets vertelt over hoe het nou precies zit of hoe iets werkt. Dat past mooi bij mij. Dit helpt het in mijn hoofd iets minder zweverig te maken, zoals veel mensen het zouden zeggen. Ik ben heel benieuwd hoe jij dit ziet en ervaart.

Ik ben in ieder geval heel benieuwd wat Cynthia ons nog allemaal gaat leren. Ik heb zelf heel bewust niet vooruit gekeken naar de lessen in het werkboek, zodat ik daar niet al mijn eigen invulling aan zou gaan geven. En dat bevalt tot nu toe prima.

Interview met Lianne Reijntjes

Ik heb vorige week erg genoten van jouw interview met Lianne Reijntjes. Wat gaaf om te lezen hoe zij ‘onze droom’ al werkelijk heeft gemaakt! Ik neem aan dat het tenminste ook jouw droom is om je eigen boek op deze manier uit te geven. Alhoewel jij volgens mij al aardig dichtbij gekomen bent, haha.

Het interview helpt mij ook goed bij het visualiseren van mijn droom, zoals Kim en Cynthia dat zo goed zeggen. Zoek iemand die al heeft bereikt wat jij zelf wilt bereiken, was het toch? Ik denk daarbij aan een schrijver als Jacques Vriens, die ook uit het onderwijs komt en al vreselijk veel boeken heeft geschreven. Welk kind kent hem nou niet? Of Patty van Delft, een YA Fantasy schrijfster, die na jarenlang voor de klas te hebben gestaan, nu fulltime schrijfster is. Misschien nog wat minder bekend bij het grote publiek, maar ik vermoed dat jij haar naam wel zult kennen.

Wat zij kunnen, kunnen wij toch ook?

Het mooie van dit soort voorbeelden is dat het aangeeft dat het kan. Als zij het kunnen, waarom zouden wij dit dan niet kunnen? Zij zijn niet anders dan jij en ik, behalve dat ze al echt uitgegeven zijn door uitgeverijen. En wij nog niet. En ik zeg nóg niet, want onze tijd gaat heus nog wel komen. Daar ben ik zeker van. One way or another…

In mijn visualisaties is het in ieder geval al gelukt. Even voor degenen die de cursus niet volgen… Je moet je voorstellen hoe jouw droom eruit ziet, wanneer je het hebt bereikt.

Mijn droom: ik zit aan mijn bureau en kijk door het raam naar buiten. Elke dag kan ik weer genieten van het schrijven van nieuwe verhalen op mijn eigen schrijfplek. Op de plank naast mij staan al mijn uitgegeven boeken te schitteren als pareltjes.

Dit is even de korte versie… de uitgebreide versie houd ik lekker voor mijzelf 😉…

Hiermee ben ik weer aan het einde gekomen van mijn brief. Anders ga ik weer veel te lang door, haha.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

P.s. Als Lianne inderdaad een schrijfwedstijd gaat organiseren, doe ik zeker weten mee! Dat had je goed gedacht…

Wat een heerlijke brief weer van Sandy. Wil je meer van haar lezen? Klik dan hier!

VAN ALLES EN NOG WAT…

Hoi Ellen,

Ik heb vorige week weer genoten van jouw brief. We zijn momenteel allebei erg druk bezig met van alles op schrijfgebied. Het blijft leuk om elkaar op die manier te stimuleren en op de hoogte te houden van allerlei interessante dingen.

Verhaal van de maand

Inmiddels ben ik alweer zo’n twee weken bezig met mijn “Verhaal van de maand” project en ik ben dus al halverwege het eerste verhaal. En ik kan je vertellen dat ik tot nu toe erg blij word van alle reacties die ik erop krijg en niet alleen van bekenden, maar ook van onbekenden. Dat is super motiverend om lekker verder te schrijven.

Ik hoor positieven meningen over mijn idee om het verhaal interactief te maken en dat was precies waar ik op hoopte. Het is ook zo leuk dat mijn vragen zo enthousiast beantwoord worden. Jij gaf ik jouw brief aan dat het natuurlijk wel een risico is en dat lezers misschien wel een andere kant op willen met het verhaal. Gelukkig zijn de lezers tot nu toe aardig eensgezinds met mijn eigen voorkeur, dus dat is wel fijn. Maar voor het geval ze een keer wat anders willen, is dat ook niet erg. Het is tenslotte mijn wens dat ze zich extra betrokken voelen als ze ook wat kunnen bepalen en zich daarna meer in het verhaal herkennen.

Mijn oplossing

Zie het zo: het verhaal heeft een eindbestemming en meerdere tussenstations. Maar er zijn natuurlijk meerdere manieren om daar te komen. En de keuze van de lezers bepaalt of we via route a of via route b gaan. En ik heb allebei de routes al in mijn hoofd uitgedacht. Het is dus alleen nog maar een kwestie van kiezen.

Online zichtbaarheid

Wij zijn allebei bezig met onze online zichtbaarheid en het idee achter deze zichtbaarheidschallenge, is dat je na een jaar financieel vrij bent. Althans zo noemt Kim Munnecom dat in haar podcast, zoals jij vorige week al zei. Maar net als jij ben ik wel zo realistisch om te denken dat je van elke dag een verhaal niet rijk gaat worden. Maar het is het idee erachter dat mij inspireert. Het idee is dat je door zichtbaar te zijn gaat groeien, en dat kan natuurlijk op meerdere manieren. Wij zullen ongetwijfeld gaan groeien op schrijfgebied en misschien gaan we onszelf nog wel verder uitdagen. En daar houd ik wel van en ik heb zo’n vermoeden dat jij ook wel van een uitdaging houdt.

En door elke dag online zichtbaar te zijn zullen we misschien ook wel groeien in ons bereik en wie weet waar dat toe kan leiden. Uitgevers zitten tenslotte ook op social media, toch? En misschien komt er wel iets totaal onverwachts uit een andere hoek. Wie weet?

Law of Attraction

Via jou ben ik bij Kim terecht gekomen en ben ik langzaamaan steeds bekender aan het raken met de Law of Attraction. Wat is dat toch interessant! Het idee erachter is dat je met positieve gedachtes ook positieve dingen aantrekt en andersom – wanneer je denkt dat het mis zal gaan, is de kans ook groter dat het inderdaad mis gaat. En vanuit die gedachte zijn er allerlei dingen mogelijk. Interessant toch?

Nu weet ik dat jij dit ook erg interessant vindt. Via jou ben ik bij een programma terecht gekomen, genaamd The Good Place. Toen ik op de website van Cynthia Houben daar meer over las, kon ik eigenlijk alleen maar denken: ik ga ervoor. Alweer iets wat we samen gaan doen en ik heb al veel zin in deze reis. We gaan in 30 dagen leren hoe we ons droomleven moeten manifesteren. Hoe cool is dat? Ik ben heel benieuwd wat deze reis ons gaat brengen.

NaNoWriMo

En hoe gaat het tot nu toe met mijn NaNoWriMo? Daar zal ik je ook even een korte update over geven. Het gaat goed! Op het moment van het schrijven van deze brief, zitten we precies op de helft. En ik kan je vertellen dat ik nu al ruim 26.000 woorden heb geschreven. Iets meer dan de helft dus. Dat betekent dat ik prachtig op schema lig. Als ik in de tweede helft van de maand net zo schrijf als in de eerste helft, dan moet het helemaal goed gaan komen.

En hoe gaat het nu met jouw NaNoWriMo? Je vertelde in jouw vorige brief dat je deze maand en de komende gaat gebruiken om jouw manuscript te herschrijven. Lig je een beetje op jouw eigen schema? Jou kennende ben je er al druk mee bezig. Heel veel succes in ieder geval!

Tot zover weer mijn brief over van alles en nog wat, haha.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Wat een leuke brief weer. Wil je meer lezen van Sandy? Klik dan hier om op haar website te komen.

NaNoWriMo en andere leuke challenges!

Hoi Ellen,

We zijn inmiddels alweer twee weken verder sinds mijn vorige brief en er zijn alweer zoveel dingen die ik je wil vertellen.

Preptober

In mijn vorige brief vertelde ik dat ik Preptober gebruikte om mij voor te bereiden op NaNoWriMo. En dat heb ik ook gedaan. Alhoewel ik eerlijkheidshalve wel moet bekennen dat ik dit in de eerste helft van de maand meer heb gedaan dan in de tweede helft. Dit komt mede door het feit dat ik normaal gesproken vooral een ‘plantser’ ben, om even in NaNoWriMo-termen te blijven.

Voor degene die nu denken: waar heb je het over? Er zijn drie type schrijvers: de pantser (ik start gewoon blanco en ik zie wel waar het verhaal mij mee naartoe neemt), de planner (ik heb alles van tevoren helemaal uitgedacht – het moet alleen nog op papier) en dus de plantser (ik heb van tevoren over dingen nagedacht, maar ik laat mij tijdens het schrijven nog graag verrassen door mijn eigen creativiteit). Ik voel mij het meest comfortabel als plantser. Ik denk dat ik daarom op een gegeven moment ben gestopt met dingen van tevoren bedenken. De rest wil ik invullen naarmate de maand vordert.

Schrijfwedstrijd

Ik vertelde in mijn vorige brief dat ik ook graag mee wilde doen met de schrijfwedstrijd ‘Nevelkinderen’ van Godijn Publishing. Inmiddels kan ik je vertellen dat het mij gelukt is om mijn verhaal te schrijven voor de deadline en ik ben zeer tevreden met het resultaat. Ik heb er wel een goed gevoel bij. Het zou heel gaaf zijn als wij weer samen in een verhalenbundel komen. En mocht mijn verhaal het toch niet gaan worden, dan zal ik hem op mijn website plaatsen. Dan kan iedereen die het wilt, hem gewoon komen lezen.

365 dagen online zichtbaar zijn

Via jou ben ik terecht gekomen bij Kim Munnecom en heb ik ook de stoute schoenen aangetrokken en heb mij aangemeld bij de Weightloss Mastery. Wauw, wat voelt dat gek om nu zo online te zeggen, maar ook goed. Waarom zou ik niet mogen zeggen dat ik aan de beste versie van mijzelf aan het werken ben? Ja, toch? Voor degenen die haar nog niet kennen, zou ik zeggen, google haar eens en luistert naar één van haar podcasts. Ik heb volgens mij nog nooit iemand gehoord die met zoveel inspiratie, passie en energie ergens over spreekt als deze vrouw. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen.

In één van haar laatste podcasts vertelde ze over de challenge om 365 dagen online zichtbaar te zijn, die zij is aangegaan en dat werkte inspirerend (hoe kan het ook anders 😉… ). In de eerste instantie wilde ik dat doen op zowel schrijfgebied als met mijn resin art. Gelukkig ben ik zo slim geweest om mijzelf niet helemaal gek te maken en er maar eentje te kiezen: schrijven.

Verhaal van de maand

En toen ik had gekozen om 365 dagen online zichtbaar te zijn op het gebied van schrijven, wilde ik voor mijzelf iets gaan doen waar ik energie van krijg. Iets wat ik zelf leuk zou vinden als iemand dat zou gaan doen. En dat is geworden: het verhaal van de maand.

Het houdt in dat ik elke maand een verhaal plaats, maar dat doe ik niet gelijk helemaal in één keer, maar elke dag een klein stukje. Op die manier neem ik de lezers elke dag een beetje verder mee in het leven van mijn hoofdpersoon. En het bijzondere element wat ik erbij ga gebruiken is: interactie.

Elke dag zal ik in mijn stories op Instagram iets vragen en dat kan van alles zijn. En regelmatig zal ik iets vragen waarvan het antwoord van invloed zal zijn op het verhaal. Op die manier kan de lezer een heel klein beetje meeschrijven. Dit vind ik wel spannend, want ik heb natuurlijk in mijn hoofd al een verhaallijn, maar als mijn lezers op een bepaalde vraag een ander antwoord geven, dan ik zou doen, dan moet ik het verhaal dus een andere richting in gaan schrijven.

Zou je dat nou wel doen?

Dan komt waarschijnlijk de vraag in je op: Zou je dat nou wel doen? Is het slim om lezers mee te laten kiezen? En toch kan ik je vertellen dat ik het op die manier ga doen. Het is namelijk iets wat ik zelf heel leuk zou vinden. Hoe vaak komt het wel niet voor dat je een boek aan het lezen bent en dat je als lezer het helemaal voor je ziet, maar dan gaat het toch anders. Hoe gaaf zou het zijn als je daar als lezer een heel klein beetje invloed op hebt? En dat je later iets terugleest waarvan je denkt: hé, dat heb ik gekozen. Nu alleen maar hopen dat de andere lezers het met jou als lezer eens zijn… 😉

En natuurlijk ga ik die vragen wel handig stellen. Zo slim ben ik nou ook wel weer, hihi. Het zullen vooral kleinere details zijn, maar ik ben benieuwd welk gevoel het mijn lezers gaat geven. En natuurlijk ben ik heel benieuwd wat jij van mijn nieuwste idee vindt.

Jouw challenge

Ik weet dat jij deze challenge ook bent aangegaan en dat jij ook elke dag iets gaat plaatsen op schrijfgebied. Jouw eerste post op Instagram heeft mij de inspiratie gegeven om ook mee te doen op schrijfgebied en het voor mijzelf op deze manier in te gaan vullen. Dank je wel daarvoor! Altijd leuk als je elkaar kunt inspireren, toch? Heel veel succes met jouw nieuwe Instagram-pagina! Je hebt het jezelf niet makkelijk gemaakt door vanaf nul te beginnen, maar ik snap wel heel goed waarom je dat hebt gedaan.

NaNoWriMo

Het is inmiddels november en de bekende NaNoWriMo is begonnen. Natuurlijk ben ik op 1 november ook gelijk in de digitale pen geklommen en heb de eerste woorden kunnen noteren. Echt een heerlijk gevoel! En ik weet niet hoe het komt, maar op de één of andere manier heb ik het gevoel dat het mij dit jaar gewoon gaat lukken – ik ga die 50.000 woorden schrijven. Natuurlijk zal het niet makkelijk worden. Ik weet nog van vorig jaar dat het op mijn werkdagen erg pittig was, omdat ik in de avond moe was. Maar ondanks dit soort moeilijkere dagen, moet het gaan lukken. Die 1667 woorden per dag, want daar hebben we het over, die gaan er komen!

Ik wens jou ook veel succes met jouw plannen rond NaNoWriMo. Zo mooi om te lezen dat je het op jouw eigen manier gaat invullen. En ik ben ervan overtuigd dat het jou ook gaat lukken.

We can do this!

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Preptober: Hoe gaat het ermee?

Hoi Ellen,

Wat leuk om jouw schrijfplannen te lezen in jouw vorige brief! Ook jij bent een heleboel van plan de komende tijd. Leuk om te lezen, zeker ook omdat de energie ervan af spat. Dat is alvast een goed teken.

Vakantie

Deze brief is een weekje later, omdat ik herfstvakantie had. Normaal gesproken zou ik dan wel gewoon brieven schrijven, maar ik was voor het eerst sinds lange tijd eens een weekje weg buiten de zomervakantie om. Heerlijk trouwens! Als het aan mijn jongens ligt, gaan we elke herfstvakantie een weekje naar Limburg, haha. Wie weet…

NaNoWriMo – Preptober

In mijn vorige brief heb ik je verteld dat ik dit jaar weer mee wil doen met NaNoWriMo. Daarom ben ik in oktober al flink aan de slag gegaan met Preptober; de maand voorafgaand aan november, waarin je je kunt voorbereiden. Ik schreef je dat ik voor een moeilijke keuze stond; een vervolgverhaal schrijven of een heel nieuw verhaal. Inmiddels kan ik je zeggen dat er een heel nieuw verhaal in mijn hoofd gekropen is. Het blijft leuk hoe dat werkt. In dit geval begon het bij mij met een personage.

Preptober: het bedenken van de hoofdpersoon

Ik had in mijn hoofd het idee dat het leuk zou zijn om een verhaal te gaan schrijven met een sterke vrouwenfiguur – in mijn geval meisjesfiguur (ik schrijf tenslotte kinderverhalen). Ik heb ooit eens een artikel gelezen over het feit dat de meeste boeken over jongens gaan die de hoofdrol spelen. En als er dan eens een meisje in de hoofdrol zit, dan wordt zij vergezeld door – jawel – een jongen. De weinige uitzonderingen daarop zijn waarschijnlijk van die paardenboeken, maar niet elk meisje houdt van paarden. Het is voor meisjes moeilijker om zich te identificeren met een jongen in de hoofdrol. Terwijl het ook heel goed is als de boekenwereld aan meisjes laat zien, dat zij ook helden kunnen zijn. Vrouwen en meisjes zijn net zo belangrijk!

Ik wilde dus een avontuurlijk boek schrijven over een meisje. En toen kroop Nova in mijn hoofd en leerde ik haar steeds beter kennen. Wie zij is? Dat ga ik nog niet vertellen, daarvoor moet je later mijn boek maar eens gaan lezen. Ik kan je echter wel vertellen dat ze een bijzonder avontuur tegemoet gaat waarbij ze dingen over zichzelf gaat leren en achter een geheim in haar verleden komt. Ben je al nieuwsgierig?

Inspiratie opdoen in de vakantie

Preptober staat voor meer bedenken dan alleen personages. Eén van die dingen is het creëren van een bepaalde setting; waar spelen bepaalde elementen van het verhaal zich af. Dat kan natuurlijk van alles zijn en in mijn geval zijn er verschillende settings nodig. Voor één van die settings kreeg ik inspiratie terwijl ik op vakantie was, zoals ik dat wel vaker heb. Een andere omgeving geeft stof tot nadenken en dus ook inspiratie.

Ik heb in de vakantie veel gewandeld door de prachtige bossen die Limburg rijk is. Deze bossen komen straks terug in mijn verhaal. Ik vind het altijd leuk om natuurelementen in mijn verhalen te verwerken. Ook heb ik in de vakantie een gebouw gezien, op zich niet zo heel bijzonder natuurlijk, maar op de één of andere manier zag ik dat gebouw in mijn hoofd opeens in zo’n bos staan. Ik zag het al helemaal voor mij – in gedachten liep Nova daar al echt rond. Waarschijnlijk gaat het grote conflict in het verhaal zich afspelen rondom dit gebouw. Iets waar ik voor de vakantie nog geen enkel specifiek idee over had. Heerlijk hoe zo’n verhaal zich in je hoofd opeens kan gaan vormen en tot leven komt.

Preptober is al bijna afgelopen

Het is al 20 oktober en daarmee is Preptober al ruim over de helft. De volgende brief die ik ga schrijven, zal in november zijn. En wie weet welke avonturen Nova tegen die tijd al aan het beleven is. Gek idee eigenlijk. En aan de andere kant kan ik niet wachten om met haar verhaal te gaan beginnen. De komende anderhalve week ga ik gebruiken om nog die laatste dingen te bedenken die in mijn verhaal horen. Ik durf nu al te zeggen dat ik goed voorbereid aan NaNoWriMo ga beginnen. En een goed begin is het halve werk!

Schrijfwedstrijd

En met het einde van oktober in het zicht, komt ook de deadline van de schrijfwedstrijd waar ik aan mee wil doen steeds dichterbij. Dank je wel nog voor de tip! Dat verhaal heb ik voor mijn vakantie al helemaal uitgedacht. Het hoeft alleen nog maar geschreven te worden, haha, klinkt makkelijker dan het is. Daar ga ik de komende dagen mee aan de slag, zodat ik mij daarna volledig op de laatste loodjes van Preptober kan storten.

En jij?

Hoe zit het met jou? Je vertelde in jouw brief dat ik je aan het denken had gezet om ook mee te gaan doen aan NaNoWrMo. Ik ben heel benieuwd wat je besloten hebt, als je al besloten hebt natuurlijk. Je hebt nog anderhalve week om erover na te denken.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Heb je ook weer genoten van deze leuke brief? Kijk ook eens op Sandy’s website voor nog veel meer leuke verhalen en blogs. Klik hier!

Heb ik alweer nieuwe schrijfplannen gemaakt?

Hoi Ellen

IK heb jouw brief weer met veel plezier gelezen. Je hebt mij wel nieuwsgierig gemaakt naar de ideeën die in jouw hoofd zijn ontstaan na je gesprek met Nikki Pommer. Als de tijd rijp is, zul je daar vast meer over gaan vertellen. Ik wacht rustig af.

Het leven na een schrijfcursus

Je vroeg aan het einde van jouw brief of ik alweer nieuwe plannen heb gemaakt. Goede vraag 😉 … Ik kan je zeggen dat ik in de eerste instantie even heb genoten van het ‘niks moeten doen’. Vorige week heb ik op mijn vrije dagen een nieuwe serie ontdekt op Netflix. En ik vond dat ik mijzelf wel een beetje mocht verliezen in het fenomeen ‘bingewatchen’, haha! Een beloning voor het afronden van een cursus van drie jaar.

Mijn hoofd leegmaken voor nieuwe schrijfplannen

Ik weet niet hoe dat bij jou werkt, maar bij mij gaat het wel vaker zo. Door het lekker even niks te hoeven doen en ongegeneerd Netflixen, heb ik mijn hoofd even helemaal leeggemaakt, op schrijfniveau. Resultaat? Ik kreeg na een paar dagen al gelijk zin in een heleboel (nieuwe) schrijfideeën en een heleboel schrijfzin. Ik merkte dat er letterlijk ruimte is gekomen en dat geeft een heerlijk gevoel.

Mijn doelen van 2020

Als eerste heb ik mijn lijstje met doelen voor 2020 erbij gepakt. Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat 2020 een vreemd jaar is en ik besef mij dan ook zeker dat ik niet al mijn doelen ga halen. Ook merkte ik dat ik ook andere prioriteiten heb ontwikkeld. Dat sommige doelen voor mij nu eigenlijk helemaal niet zo belangrijk zijn. Als ik daar nu aan denk, krijg ik daar geen energie van (iets wat ik heb geleerd van mijn Purpuz Planner). Daar ga ik dan ook nu geen energie insteken. Gelukkig staan er ook nog doelen op waar ik wel energie van krijg, waar ik echt zin in heb. Daar ga ik mij dan ook op focussen de komende maanden.

Schrijfwedstrijd

Het eerste doel op mijn lijstje waar ik nog mee aan de slag wil, is het meedoen aan een schrijfwedstrijd. Nu is het jaar al aardig gevorderd en de meeste schrijfwedstrijden van 2020 zijn al afgelopen, maar er is vast nog wel een leuke voor mij. Daar ga ik de komende tijd voor rondkijken op internet. Mocht jij trouwens nog een goede tip hebben, dan houd ik mij aanbevolen. Ik weet dat jij vaker meedoet namelijk.

Schrijfboeken

Op mijn lijst met doelen staat dat ik dit jaar, in 2020, in totaal 20 boeken wilde lezen. Inmiddels heb ik dat al gered. Yeah! Doel behaald! Toch had ik mijzelf ook voorgenomen om een aantal schrijfboeken te gaan lezen. Ik heb nog 3 leuke boeken liggen die schreeuwen om gelezen te worden. Misschien is dat wel iets voor de komende maanden. Daar is dan toch dat stukje dat ik nog steeds graag meer wil leren, waar we het eerder over hebben gehad. Maar eerst nog even mijn huidige boek uitlezen.

Schrijfverhalen delen

In een eerdere brief heb ik het volgens mij wel eens gehad over het schrijven van korte verhalen voor in tijdschriften bijvoorbeeld. Dit idee kwam vorige week (toen er ruimte ontstond 😉 ) opeens weer op in mijn hoofd. In mijn geval zouden dit dan kindertijdschriften moeten worden. En opeens word ik op Facebook doodgegooid met advertenties van het paardenblad ‘Penny’. Zou het een teken zijn? Moet ik paardenverhalen gaan schrijven voor in de Penny? Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik niet veel met paarden heb, hihi, maar aan de andere kant vroeger wel zelf ook paardenverhalen verslonden heb als klein meisje. Iets om over na te denken…

NaNoWriMo

Op mijn lijst met doelen voor 2020 staat weer het meedoen met NaNoWriMo. Weet je nog van vorig jaar? Even voor de meelezers die later zijn aangehaakt: NaNoWriMo is de National Novel Writing Month. In november gaan duizenden schrijvers van over de hele wereld – misschien zelfs wel miljoenen – druk aan de slag met het doel om in 30 dagen in totaal 50.000 woorden te schrijven. In onze brieven van vorig jaar hebben we daar uitgebreid over geschreven, omdat we daar allebei aan meededen. Afgelopen keer is het mij niet gelukt om die 50.000 woorden te halen. Dit jaar wil ik een nieuwe poging gaan wagen. En daar heb ik ook echt zin in!

Preptober

Eén van de redenen waarom ik het vorig jaar niet heb gehaald, is het ontbreken van een goede voorbereiding. Denk ik. Ik ben toen gewoon begonnen – niet wetende waar ik daadwerkelijk aan begon. Toch was ik toen al heel tevreden met mijn 35.000 woorden. Dit jaar wil ik het beter gaan aanpakken. Voor de maand november, waarin het allemaal moet gaan gebeuren, heb je de maand oktober. Bij NaNoWriMo-schrijvers beter bekend als ‘Preptober’, de maand waarin je je gaat voorbereiden. In die maand ga je al een aantal dingen bedenken die je tijdens het daadwerkelijke schrijven nodig hebt. Iets wat ik vorig jaar in november heb gedaan en wat mij dus veel kostbare schrijftijd gekost heeft.

Freewriting

Ook wil ik in november straks elke dag een stukje freewriting gaan doen. Iets wat ik vorig jaar pas halverwege de maand ontdekte, maar waar ik toen ook al veel aan heb gehad. Gewoon even verstand op nul en alleen maar schrijven. Zonder je druk te maken over allerlei dingen. Ik merkte dat het mij hielp in de vorm van een stukje brainstormen over de richting waar ik voor mijzelf op wilde met het verhaal.

Dilemma

Het enige dilemma waar ik nu nog mee zit, is welk verhaal ik wil gaan schrijven. Gelukkig heb ik nog twee dagen om te kiezen, hihi. Ik kan namelijk een vervolg gaan schrijven op een ander verhaal van mij – over een groepje kinderen die als een soort detectives mysteries oplost. Of ga ik voor een totaal nieuw verhaal? Het is misschien ook wel leuk om te kijken of er in preptober een nieuw verhaal in mijn hoofd zal kruipen wat erom vraagt om geschreven te worden. Moeilijke keuze! Tips zijn welkom…

Tot zover mijn schrijfplannen!

Zoals je hierboven kunt lezen, heb ik alweer genoeg schrijfplannen. En ik kan niet wachten om ermee te beginnen. Wat mij ook weer erg nieuwsgierig maakt naar jouw schrijfplannen. Maar daar ga ik geduldig op wachten. Ik heb er geen twijfel over dat ze goed en inspirerend zullen zijn.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Schrijven kun je leren

Hoi Ellen,

Het voelt zeker weer vertrouwd om elkaar elke week te vertellen over onze (schrijf)avonturen! Ik geniet elke keer weer van onze briefwisseling. Vandaag is het weer mijn beurt, hihi.

Uitgeven in eigen beheer

De afgelopen weken hebben we het hier uitgebreid over gehad. Jij zit midden in het proces. Of eigenlijk – je hebt het inmiddels al afgerond. En ik ga deze uitdaging in de toekomst misschien nog wel eens aan. Nu mijn schrijfcursus bijna afgerond is, komt het herschrijven van mijn manuscript weer dichtbij. En dan dus ook mijn hernieuwde zoektocht naar die welbekende traditionele uitgever…

Schrijfcursus

In mijn vorige brieven heb ik regelmatig gesproken over mijn schrijfcursus. De cursus waar ik, nu bijna drie jaar geleden, enthousiast aan begon. Ik had deze bewust gekozen, omdat ik in 48 lessen heel veel zou kunnen leren, omdat ik dan ook 48 verhalen moest schrijven. En ik heb inderdaad veel geleerd, dat durf ik wel te zeggen. Maar ik kan je inmiddels ook wel vertellen dat 48 lessen héél véél is. Het is niet dat ik het niet leuk vind om verhalen te schrijven, dat mag inmiddels wel duidelijk zijn, maar het verhalen moeten schrijven volgens bepaalde richtlijnen, dat werd op een gegeven moment echt ‘moeten’.

Het was zo’n beetje hetzelfde effect als die literatuurlijst op de middelbare school. Ken je die nog? Dan moest je een bepaald aantal boeken lezen, uit een bepaalde lijst (waar maar weinig echt leuke boeken op stonden) en volgens bepaalde criteria. Had jij dat ook? Ik kan je zeggen dat ik – een echte boekenwurm – opeens geen fan meer was van boeken lezen.

Dat kwam pas terug op de Ipabo. Ja, ik moest nog steeds boeken lezen, maar deze keer waren dat kinderboeken en waren er geen echte richtlijnen – voor zover ik mij kan herinneren en dat zegt denk ik wel genoeg. Mijn leesplezier kwam weer terug! Gelukkig maar, want het is zo leuk.

Nog één les

Inmiddels hoef ik nog maar één les! Ja, je leest het goed – nog één les. Tegen de tijd dat deze brief door al onze enthousiaste meelezers gelezen wordt, heb ik die laatste les waarschijnlijk al af en ingeleverd. Heerlijk idee is dat!

Eigenlijk zou ik deze laatste les afgelopen zondag hebben gedaan. Dat had ik tenminste in mijn mooie Purpuz Planner gepland, maar dat is niet ‘gelukt’. Niet dat ik er geen tijd voor had, maar misschien dat ik toch ergens nog niet wilde. Klinkt dat gek? Alsof iets mij tegenhield. Het betekent namelijk een einde aan een lange periode – een periode waarin ik kon leren, fouten kon maken en goede feedback kreeg. Als ik straks (lees: morgen 😉 ) klaar ben, kijkt er niemand meer met mij mee. Zal dat het zijn? Ik weet het niet. En toch kan ik ook niet wachten tot ik klaar ben…

Jouw schrijfopleiding

Misschien dat jij je in bovenstaande een beetje herkent? Jij hebt afgelopen week ook een lange schrijfperiode afgerond. Na zoveel jaar heb je volgens mij elke schrijfopleiding afgerond die de ‘Schrijfacademie’ te bieden heeft, als ik mij niet vergis. Toch? Wat een prestatie! Wat zal dat een trots gevoel geven!

En ben je voor nu dan echt klaar? Of heb je stiekem alweer iets nieuws op het oog? Ik ben eigenlijk wel benieuwd. Zelf betrap ik mij erop dat ik af en toe wel aan het rondkijken ben naar een andere cursus of misschien zelfs een opleiding. Wel heb ik mijzelf één ding beloofd – als ik een nieuwe cursus ga doen, dan eentje die niet zoveel lessen heeft. Haha! En misschien ook eentje die niet zoveel tijd geeft om het af te ronden, want dat is echt niet handig voor een uitsteller als ik. Ik heb een deadline nodig!

Leren op andere manieren

Jij geeft in jouw vorige brief al aan dat je van andere schrijvers ook zoveel kunt leren. En dat kan ook op zoveel manieren. Jij hebt ongetwijfeld veel geleerd van je schrijfmaatje met wie je nu een boek hebt uitgegeven in eigen beheer. En zij, op haar beurt, vast ook weer van jou. Dat kan haast niet anders. Ik ben ervan overtuigd dat je als schrijver altijd jezelf kunt verbeteren.

Zo leer ik heel veel van mijn schrijfvriendin die zelf al een aantal boeken heeft uitgeven. Zij kijkt regelmatig even met mij mee en geeft dan super goede tips waar ik echt veel aan heb. Ik heb gezien dat mijn verhalen zoveel beter worden hiervan. Ik kan dan ook niet wachten tot ze weer mee gaat lezen straks, tijdens het herschrijven.

Ik ben benieuwd naar je antwoord volgende week. Naar jouw nieuwe plannen. Want die zul je ongetwijfeld hebben na het afronden van je opleiding en nu je boek is uitgegeven.

Tot snel weer!

Liefs, Sandy

Zou je dat nou wel doen? Uitgeven in eigen beheer!

Hoi Ellen,

Wat leuk om weer een brief te ontvangen! Ik heb hem met veel plezier gelezen. Ook vond ik het leuk dat je een verrassing had in de vorm van een interview met Sanne Hillemans. En het thema wat in dit interview naar boven kwam, is ook erg interessant: uitgeven in eigen beheer. Op dit onderwerp wil ik graag nog even door gaan.

Welke opties heb je als je een boek wilt uitgeven?

In mijn zoektocht naar een uitgever heb ik al verschillende dingen langs zien komen.
– Je hebt natuurlijk de ouderwetse, en nog steeds erg gewilde, traditionele uitgever. Die neemt (haast) al het werk uit handen. Maar als je niet al een bekende in schrijversland bent, kom je hier vrijwel onmogelijk binnen.
– Daarnaast heb je ook een heel aantal nieuwe uitgeverijen, die soms als paddenstoelen uit de grond schieten. Hiervan is het alleen wel moeilijk om in te schatten hoe betrouwbaar ze zijn. Dit schijnt nog wel eens te verschillen.
– Verder heb je nog de uitgeverijen die alleen het laatste stukje voor hun rekening nemen en die we eigenlijk beter drukkerijen kunnen noemen, alhoewel ze dat zelf anders zien.

Zijn er nog meer opties?

Jazeker! Jij liet het al langskomen in het interview met Sanne Hillemans: uitgeven in eigen beheer. Voor degenen die deze brief meelezen en zich afvragen wat dat nou precies is… Eigenlijk zegt de naam het al: je bent in principe je eigen uitgever. Dit houdt in dat je alles zelf moet en mag doen. Ik zeg moet, omdat niemand je helpt. Je hebt geen keuze, het komt op jou neer. En ik zeg mag, want er is dus ook geen uitgever die misschien wel iets wil doen waar jij eigenlijk niet achter staat. Elke keuze ligt in je eigen handen. En dat is vaak ook heel leuk, lijkt mij.
Toch zijn er inmiddels ook bedrijven die een gedeelte van dit alles uit handen kunnen nemen. Maar hier betaal je dan ook (flink) voor. Alle risico’s zijn voor jou als schrijver.

Jij gaat de grote stap wagen: uitgeven in eigen beheer

Wat vind ik dat stoer van jou! Je gaat het gewoon doen. Je gaat, samen met je schrijfmaatje, een boek in eigen beheer uitgeven. Via de social media heb ik jullie stappen een beetje kunnen volgen. Leuk om te zien dat iets wat bij jullie ooit als een plan begon, inmiddels een droom is die gaat uitkomen. Ik zou het heel leuk vinden als je in een volgende brief nog wat meer hierover verteld.

Is uitgeven in eigen beheer ook iets voor mij?

Natuurlijk heb ik zelf ook al regelmatig nagedacht aan uitgeven in eigen beheer. Maar eerst wilde ik het proberen via de meer traditionele weg. Inmiddels heb ik wel gemerkt dat deze weg vaker doodlopend is dan niet in uitgeverland. In mijn hoofd had zich echter een gedachte genesteld: ik schrijf kinderboeken en kinderen moeten die zien liggen in de boekwinkels – kinderen kopen immers geen boeken via internet. Daarom was mijn redenatie dat ik wel via een echte uitgeverij mijn pad richting mijn eerste echte boek zou moeten bewandelen.

Maar is dat wel zo?

Inmiddels komt er steeds vaker de vraag in mij naar boven: Maar is dat wel zo? Moet mijn toekomstige boek echt via een uitgeverij? Moet een kind mijn boek in de boekwinkel zien liggen?
En ik denk dat ik naar waarheid kan zeggen: ik denk het eigenlijk van niet.
Als ik alleen al naar mijn eigen kinderen kijk…
– Wie koopt de boeken? Dat ben ik. En met grote regelmaat doe ik dat via de online boekwinkel.
– Wie kiest de boeken? Af en toe geven mijn jongens aan welke boeken ze graag zouden willen hebben. Maar merendeel ben ik degene die de keuze maakt, omdat ik goede verhalen over een boek heb gehoord of het langs heb zien komen via diverse social media.

Ik overweeg steeds vaker uitgeven in eigen beheer

Ik merk dat ik uitgeven in eigen beheer nog niet ‘Plan A’ noem. Het liefst wil ik mijn eerste boek via een echte uitgever uitgeven, om allerlei redenen. Maar inmiddels noem ik het ook geen ‘Plan Z’ meer. Ik durf het ‘Plan B’ te noemen. Als blijkt dat het niet via de traditionele weg lukt, dan wil ik ook wel echt alles zelf in de hand hebben. En daarmee ook alle rechten voor mijzelf houden. Wie weet is het ooit nog een toekomstmuziek. Eerst maar eens afkijken hoe het bij jou gaat! 😉

Als jij het boek van Sanne gelezen heb, moet je maar laten weten of het een aanrader is. Wie weet koop ik hem dan ook.

Tot zover mijn brief. Ik ben nu al benieuwd naar jouw antwoord.

Tot snel!

Liefs, Sandy

Meer leuke dingen over Sandy en haar schrijfavonturen lezen? Kijk dan op haar website!

Wanneer ben je tevreden?

Hey Sandy,

Ik heb wederom genoten van jouw brief en het is inderdaad een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Vooral omdat we hierin nog een lange weg hebben te gaan. Zoals je schrijft, we zijn nog echte beginnelingen (al denk ik zelf vaak van niet, haha!).

GOED IDEE OM PERSONAGES OP ANDEREN TE BASEREN

Ik moest lachen om je voorbeeld van de Luizenmoeder. Dat is nog eens een staaltje gebruik maken van onrealistische personages. Hoewel er echt een heleboel waarheden in gebruikt worden. Je schrijft dat wij waarschijnlijk met onze ervaring een nieuw seizoen kunnen schrijven. Ik zal het je nog sterker vertellen: ik heb serieus een jaar of twee geleden een mail gestuurd met daarin precies dat idee. Dat het me ontzettend leuk leek om mee te mogen schrijven aan een nieuw seizoen, omdat ik zelf bijna twintig jaar in het onderwijs heb gewerkt en daarin het nodige heb meegemaakt. Helaas, helaas, ik heb er nooit een reactie op gekregen. Een anticlimax dus.

VLIEGUREN MAKEN

Het lijkt me een heel goed idee om jouw schrijfcursus in te zetten om te oefenen met onrealistische personages. Het is dan misschien net iets minder erg, als het je niet meteen goed lukt. Maar jou een beetje inschattende haal je liever hoge cijfers, haha.

Ik moet ook echt aan de gang om meer te oefenen met dit soort personages. Al moet ik wel zeggen dat het in fantasyverhalen wel iets makkelijker gaat, omdat er dingen gebeuren die in het echte leven niet kunnen. Dan zijn onrealistische personages opeens een stuk geloofwaardiger, snap je?
Het is een kwestie van veel oefenen. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Voor mij is dat heel goed, omdat ik nogal eens de neiging heb om tevreden te zijn met hetgeen ik geschreven heb.

MIJN VISIE OP ONREALISTISCHE PERSONAGES

Zoals ik er nu over denk, wil ik best eens aan de slag gaan met onrealistische personages, maar blijf ik voorlopig nog bij het ‘vertrouwde’. Bovendien denk ik dat in ieder hoofdpersonage dat ik creëer onrealistische trekjes te vinden zijn. Iedere schrijver legt dingen uit zijn of haar eigen persoonlijkheid in een personage. Dat vind ik ook het mooie aan schrijven. Je kunt ongegeneerd over van alles en nog wat schrijven en tegelijkertijd zeggen: ja, ik heb het ook maar verzonnen. Het is niet echt, het is fictie.

Ik moet bekennen dat ik tijdens het schrijven niet altijd helder heb over welke eigenschappen mijn personage moet beschikken. Ik begin vanuit een idee en van daaruit ontstaat vanzelf een personage. Of ik het anders zou moeten doen? Misschien wel. Misschien zou ik meer gestructureerd te werk moeten gaan, maar aan de andere kant vind ik het zo heerlijk. Ik kan helemaal opgaan in mijn eigen fantasie en vanuit flow schrijven. Iets dat precies bij me past en wat ik eigenlijk ook niet zou willen veranderen.

EEN NIEUW ONDERWERP

Dat brengt me op het volgende onderwerp: wanneer ben je tevreden? Hoe bepaal je wanneer een geschreven tekst of gecreëerd personage goed genoeg is? Wie bepaalt eigenlijk welke regels er gelden?
Voor mij is dat best lastig. Daarom ben ik geneigd om niet teveel te veranderen, want als ik eenmaal begin met herschrijven en editen, dan is het einde zoek.

Met het herschrijven van mijn biografie ‘Er was eens…een juf’ ben ik weken, of nee maandenlang bezig geweest en ik weet zeker dat als ik het nu opnieuw zou doen ik weer een heleboel dingen verander. Kortom: het is dan nooit goed genoeg.

JE EIGEN WEG VINDEN

Je kunt nog zoveel boeken over schrijven lezen, zoveel cursussen doen en opleidingen volgen, maar ik denk dat het voornamelijk uit jezelf moet komen. Jij bent de schrijver, jij bepaalt en bedenkt. Als er iets is wat ik afgelopen jaren geleerd heb, is het om meer te luisteren naar mijn gevoel. Om niet blind te varen op anderen, maar zelf te voelen wat ik nodig heb en moet doen.

Klinkt waarschijnlijk een beetje vaag en je vraagt je misschien af wat dat met schrijven te maken heeft. Dat snap ik. Ik kan het niet goed uitleggen. Het is een gevoel diep van binnen. Als ik begin te schrijven, gebeurt er namelijk iets met mij. Ik zet mijn pen op het papier (meestal, ik werk ook wel eens meteen op de computer) en de pen doet zijn werk. Het lijkt een beetje alsof ik het werktuig ben en de pen mij bestuurt. Ja, nu ben je misschien afgehaakt, haha.

HOE PAK JIJ HET AAN?

Herken je wat ik schrijf of ben jij een planmatige schrijver? Ik hoor in mijn opleiding zo vaak dat je met overzichten en memoblaadjes moet werken. Om alles uit te werken en zo een overzicht te houden. Ik heb dat nog nooit gedaan. Alles wat ik schrijf, gebeurt organisch. Het ontstaat en ik laat me leiden door mijn pen.

Ik kan me voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt. Dat het juist averechts kan werken om geen uitgeschreven plan of overzicht te hebben. Het is tegelijk ook mijn valkuil, want daardoor kan het zomaar gebeuren dat ik vastloop in mijn eigen verhaal.

Ik ben benieuwd of jij tips hebt of hoe jij dit aanpakt.

Liefs Ellen

HOE ONREALISTISCHER, HOE LEUKER

Hey Sandy,

Inderdaad, de tijd gaat snel. Een paar weken geleden vond ik de tijd juist lijken stil te staan, maar nu we ook hierin een nieuw ritme hebben gevonden, ‘vliegen’ de weken voorbij.
Ik was blij verrast met het nieuwe onderwerp. Goed dat je mijn geratel over multipotential gestopt heb, want als ik eenmaal bezig ben dan vind ik het wel eens lastig om ermee op te houden (maar dat had je vast wel in de gaten 😉 ).

EEN ESSENTIEEL ONDERDEEL VAN HET SCHRIJVEN

Je sneed een nieuw onderwerp aan: onrealistische personages en daarmee triggerde je ook meteen iets bij mij. Ik moet bekennen dat ik daar nooit echt bij stilgestaan had. En jij ook niet, volgens mij. In je brief vuurde je een heleboel vragen op me af en in mijn brief ga ik hierop antwoorden. Uit je vragen kon ik opmaken dat je nieuwsgierig bent naar mijn visie hierop. Hou je vast: komt ie dan…

EEN ONREALISTISCH PERSONAGE DE DROOM VAN IEDERE SCHRIJVER?

Je had meteen een goed voorbeeld van een onrealistisch personage: Captain Jack Sparrow uit Pirates of the Caribbean. Zoals je schreef was Johnny Depp vroeger jouw idool en hij was ook mijn idool. Net als jij zwijmelde ik weg bij 21 Jump Street. Zijn rollen in alle door jou genoemde films vond ik vooral interessant. Hij is geen standaard acteur zal ik maar zeggen. Een aantal jaar geleden heb ik hem live zien optreden met The Hollywood Vampires. Ik voelde me weer even dat tienermeisje van toen en had alleen maar oog voor hem, al was hij volgens mij zo stoned als een garnaal…

Is zo’n lekker gek personage creëren de droom van iedere (scenario)schrijver? Dat denk ik wel eigenlijk. Hoe verder iemand van je afstaat, hoe leuker het is om te doen. De vraag is alleen: hoe doe je dat? Hoe creëer je een onrealistisch personage?

NOG NIET ZO GEMAKKELIJK

Het antwoord op die vraag is nog niet zo gemakkelijk. Toen jij schreef over het creëren van jouw personages dacht ik natuurlijk meteen aan mezelf en aan hoe ik te werk ga.
Ik denk dat we hierin beide hetzelfde te werk gaan en hoogstwaarschijnlijk heeft dat alles te maken met onze schrijfervaring.

Omdat we net onze eerste stappen zetten op schrijfgebied beschikken we nog niet over alle kennis en vaardigheden van het schrijfambacht (als je daarover ooit kunt spreken, overigens). Het lijkt me niet meer dan vanzelfsprekend dat je het in eerste instantie dicht bij jezelf houdt, waardoor de personages vaak op jezelf lijken. Zo denk ik er in ieder geval over.

OEFENING BAART KUNST EN GOED WERK HEEFT TIJD NODIG

Net als met veel andere dingen heeft het creëren van onrealistische personages waarschijnlijk tijd en veel oefening nodig. Denk aan het bakken van de perfecte appeltaart: de eerste paar keer gaat er misschien nog wel eens iets mis, maar hoe vaker je het doet, hoe beter en lekkerder de taart wordt. Nou ja, zoiets dan. Geen idee of dat met het bedenken van personages ook zo werkt, maar het klinkt logisch, toch?

Omdat je in het begin op heel veel dingen moet letten, is het misschien makkelijker om personages te gebruiken, die realistisch zijn en voor herkenning zorgen. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat je door de bomen het bos niet meer ziet als je je ook daarover druk moet maken. Teveel dingen aan je hoofd is niet echt bevorderlijk voor de inspiratie, lijkt me zo.

DE AANDACHT VAN DE LEZER VASTHOUDEN

Je haalt een goed punt aan in je brief: het vasthouden van de lezers aandacht. Niet geheel onbelangrijk. Als een lezer zich totaal niet kan identificeren met het hoofdpersonage en er niets mee heeft, haakt hij of zij misschien af en leest niet verder. Dat wil je als schrijver natuurlijk niet. Daarom zul je geloofwaardige personages moeten neerzetten. En ik denk dat het daarom logisch is als je je personage een beetje op jezelf baseert.

Aan de andere kant kan het ook een mooie uitdaging zijn om personages in je verhaal te laten voorkomen, die zo over the top zijn dat ze de lezer intrigeren en fascineren. Dat je je afvraagt waarom iemand zo doet of reageert. Ik houd er zelf wel van om mee te filosoferen met het hoofdpersonage.

HEBBEN FANTASIEVERHALEN VAKER ONREALISTISCHE PERSONAGES?

Ondanks dat ik zelf erg gecharmeerd ben van het magisch realisme en ook graag in deze stijl schrijf, zijn mijn personages juist helemaal niet onrealistisch, maar mensen van vlees en bloed met dezelfde emoties als jij en ik. Ik zie deze verhalen graag als symbool voor maatschappelijke thema’s en met mijn fantasie kan ik die mooi verwerken in een fantasieverhaal.

Waarschijnlijk spreekt het de lezer juist aan als in een gefantaseerd verhaal de personages menselijk zijn met dezelfde strubbelingen, angsten en twijfels als jij en ik. Dan zorgt het verhaal alsnog voor herkenning en identificatie, maar dan op een andere manier. Snap je een beetje wat ik bedoel?

GOED OM HIEROVER NA TE DENKEN EN MEE TE SPELEN

Jouw brief heeft wel iets in me wakker gemaakt, waar ik eens over wil nadenken en mee wil spelen. Jij schrijft ook dat het je leuk lijkt om een hoofdpersonage te gebruiken dat ver van je afstaat en daardoor onrealistisch is. Ik denk dat het een mooie manier is om te oefenen met verschillende types en personages.

Als schrijver groei je immers bij elk verhaal dat je schrijft en kun je jezelf ook iedere keer een beetje ‘stretchen’: een stapje verder brengen.

Dit is hoe ik over onrealistische personages denk. Ik vermoed dat onze meningen nagenoeg hetzelfde zijn en dat heeft voor een deel te maken met onze schrijfervaring. In de toekomst zullen we waarschijnlijk steeds makkelijker worden met het creëren van allerlei verschillende personages en komen die onrealistische figuren vanzelf aan bod.

Tot die tijd blijven we onszelf gewoon ontwikkelen. Heerlijk!

Tot de volgende brief.

Liefs Ellen

Yes, we are multipotential!

Hey Sandy,

Het plan om elkaar in real life te ontmoeten, gaat er zeker van komen, alleen moet het nog even wachten. Maar, wat in het vat zit, verzuurt niet zullen we maar zeggen. Komt goed.

HERKENNING ALOM

Ik had eerder ook nog nooit van de term multipotential gehoord, maar de blog triggerde blijkbaar iets in mij waardoor ik ‘m ben gaan lezen. Net als jij, herkende ik mezelf enorm hierin. Het steeds opnieuw vinden van een nieuwe passie. Blijkbaar ook in veel dingen goed zijn (al klinkt dat misschien arrogant).

Ik vond het eigenlijk maar irritant en stom van mezelf dat ik zoveel passies had en daardoor geen echte keuze leek te kunnen maken. Ik moet zeggen dat het een opluchting was om te lezen dat er zoiets bestaat als meerdere passies en/of kwaliteiten hebben. Dat je dus niet hoeft te kiezen, maar het lekker allemaal kunt doen.

GOEDE BOEKENTIP

Toen ik wat meer wilde weten over multipotentials kwam ik terecht bij een Ted TALK van Emilie Wapnick. Een super interessant filmpje waarin ze hartstochtelijk beschrijft hoe het is om multipotential te zijn.

Ook is er een boek waarin je zelf kunt ontdekken via allerlei oefeningen hoe je alles kunt worden. Het boek heet: Hoe word je alles?
Misschien is het ook een leuke tip voor jou. Ik ga het zeker bestellen.

ALLEBEI MULTIPOTENTIAL

Wat leuk dat jij je hierin ook herkent. Waarschijnlijk kunnen we daarom ook zo fijn ervaringen en onze avonturen delen. We lijken in veel opzichten op elkaar.
Ik vond het mooi om te lezen dat het ook voor jou een openbaring was om te ontdekken en dat je je niet meer schuldig voelt als je weer eens nieuwe passie of hobby ontdekt. Dat je niet aan mensen hoeft te verantwoorden waarom je weer met iets nieuws bezig bent. Al hoef je dat natuurlijk nooit, haha. Het zit toch in een beetje in de mens om jezelf nader te verklaren. Tenminste bij mij wel.

MULTIPOTENTIAL ZIEN ALS POSITIEF

Ik sluit me volledig bij jou aan wat betreft de lading die je het begrip multipotential geeft. Ik bekijk het ook positief en kijk naar de mogelijkheden die het biedt in plaats van belemmeringen. Alles heeft voor en nadelen, het is maar hoe je het bekijkt.

Nu we erachter zijn dat we onze talenten en passies ten volle benutten, biedt dat een scala aan mogelijkheden en kansen. Mooi toch?
Het is onderdeel van mijn avontuur. De reis is het mooiste en onderweg geniet ik met volle teugen.

EEN KEUZE IS NIET VOOR ALTIJD

Ik denk dat het inderdaad heel goed mogelijk is, dat mensen een keuze maken die op dat moment voor hen het meest geschikt lijkt. Dat wil niet zeggen dat je je hele leven bij die gemaakte keuze moet blijven. Onderweg kun je veranderen en je interesses ook. Gelukkig is het leven niet star en kun je meebewegen en dat geldt ook voor de keuzes die je maakt.

Het is misschien niet de manier waarop onze samenleving werkt, al is het de laatste tijd wel meer geaccepteerd. Ik denk dat er op dat gebied een ontwikkeling gaande is en dat men veel flexibeler is in het werk dat gedaan wordt. En dat vind ik een goede zaak.

IETS DOEN WAAR JE GELUKKIG VAN WORDT

In je laatste alinea heb je het erover dat je iets moet doen waar je gelukkig van wordt en daarmee sla je de spijker op z’n kop. Dat is het allerbelangrijkste. Ook als dat betekent dat je na een aantal jaar een heel andere keuze maakt en je leven compleet overhoop gooit. Ik denk daarbij natuurlijk aan mezelf. Hoe ik mezelf van juf tot schrijfster ontwikkel. Hoe ik van een zeer gestructureerd leven naar een veel vrijer en flexibeler leven ben gegaan. Er is zeker een bepaalde structuur in mijn dag, maar dat komt grotendeels door onze kinderen. Zij bepalen voor een groot gedeelte hoe mijn week eruit ziet. En dat is helemaal prima.

JE FOCUS OP ÉÉN DING OF ALLES ONTDEKKEN?

Vaak zeggen mensen: je moet één ding uitkiezen en je daar in specialiseren. Focus je maar op één ding en zorg dat je dat goed doet. Ik vond dat geen fijne uitspraak, omdat ik het niet prettig vond om andere deuren te sluiten. Wie weet wilde ik op korte termijn iets anders en dan kon dat niet.

Mijn hoofdzaak zal altijd het schrijven zijn en de andere dingen die ik leuk vind of die op mijn pad komen, krijgen ruimte om te ontwikkelen. Ik sluit geen enkele deur en houd alle opties open. Je weet tenslotte maar nooit hoe iets zich gaandeweg kan ontvouwen.

Voor jou ligt dat anders, omdat je nog als juf werkzaam bent. Jij kunt in je ‘vrije tijd’ allerlei hobby’s en passies uitproberen en uitoefenen.
Ik wil met mijn schrijven uiteindelijk geld verdienen (en waarschijnlijk wil jij dat ook J).

Nou dat was het weer voor deze keer. Ik wens je een heerlijk Pinksterweekend toe met veel zon en tijd voor jezelf en je gezin.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

Multipotential

Hey Sandy,

Wat vliegt de tijd. Het is gewoon een jaar geleden dat we begonnen zijn aan ons gezamenlijke schrijfavontuur. Ik heb het idee dat we elkaar in dat jaar een stuk beter hebben leren kennen en dat terwijl we elkaar nog nooit in het ‘echt’ hebben gezien. Gek, hè?

WANNEER PLANNEN WERKELIJKHEID WORDEN

Het leuke van het maken en uitdenken van plannen is ze ook echt uitvoeren. En dat is ook meteen de valkuil: het ondernemen van actie, oftewel het zetten van die eerste stap.
Ik heb gemerkt en ook na het lezen van heel veel verhalen van anderen dat je gewoon moet beginnen. Het klinkt zo simpel en vaak is het dat ook. Alleen wanneer en hoe zet je nou die eerste stap?

MAAK ER EEN CONCREET STAPPENPLAN VAN

Als je een plan gaat opdelen in kleine stappen wordt het iets overzichtelijker en daardoor makkelijker om te beginnen. Hoor mij, de expert. Ik doe dat zelf ook heel vaak niet. Ik ben nog altijd veel meer van de impulsieve acties. Als ik het gevoel heb dat ik iets echt héél graag wil, dan lukt het me wel om die actie te ondernemen. Dan voelt het bijna ‘meant to be’. Jammer genoeg heb ik niet altijd van zulke dagen, haha.

Anyway, als je inzoomt op je idee, ontdek je waarschijnlijk dat het bestaat uit een aantal te nemen stappen. Wanneer je dat goed uitwerkt en ook inplant (en daar zit bij mij meestal het probleem 😉 ) dan kun je meteen beginnen en blijft het niet bij dat geweldige idee. Misschien is dat die daadkracht waar we het over hadden.
Ik denk overigens dat jij hierin beter bent dan ik. Waarom? Dat zal ik hieronder delen.

IK GOOI ER EEN NIEUWE TERM IN: MULTIPOTENTIAL

De titel van deze brief heeft ’t al verklapt. Ik wil deze term eens met je delen: multipotential.
Korte uitleg: het is iemand met meerdere passies, interesses, talenten, expertises, hobby’s en missies. Voor meer en uitgebreidere uitleg verwijs ik je graag naar een blog van Nikki Pommer. Ik plaats hier even de link: https://nikkipommer.nl/wat-is-multipotentialisme/

Een tijd terug kwam ik dit artikel van haar tegen en ik voelde meteen: JA, dit ben ik. Zo herkenbaar. Hoe vaak ik mensen hoor zeggen: Je moet echt een keuze maken, je op 1 ding focussen anders komt het nooit goed. En dan ging ik als een gek op zoek naar dat ene ding, terwijl ik dacht: ja, maar dan kan ik dus niet meer dit of dat. Het benauwde me enorm.

HERKEN JE JE HIERIN?

Misschien dat je na het lezen van het artikel ook zoiets hebt van: Ja, dat ben ik. Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar.
Jaren heb ik gedacht dat het mijn roeping was om juf te zijn, maar dat gevoel raakte steeds verder naar de achtergrond en ik werd hoe langer hoe ongelukkiger in mijn werk. Je weet hoe het afliep: ik kreeg een burn-out en stopte na 20 jaar onderwijs met mijn werk als juf.

Tja, en dan moet je uitzoeken waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Ik vond het maar moeilijk. Ik wist gauw genoeg dat schrijven me gelukkig maakte, maar spreken vind ik ook leuk en ik had steeds zoveel ideeën.
De opleiding aan de Schrijversacademie is de beste beslissing geweest die ik had kunnen maken. Ik kan mezelf nu in een rustig tempo het schrijfambacht eigen maken en in de tussentijd komen er ook allerlei andere leuke dingen op mijn pad. Ik heb besloten dat het oké is en dat dit blijkbaar mijn pad is.

JEZELF DE RUIMTE GEVEN OM TE DOEN WAT OP DAT MOMENT GOED VOELT

Voor de één klinkt dit als een paradijs, terwijl een ander misschien denkt: ja, je kunt gewoon niet kiezen of je weet niet wat je wilt.
Ik voel meer bij het eerste, maar dat had je waarschijnlijk al in de gaten.

Ik denk dat schrijven altijd bovenaan zal blijven staan, maar ik gun mezelf ruimte om te onderzoeken of ik nog meer passies heb, die ik kan uitbouwen of misschien kan combineren.
Met schrijven wil ik me ook niet richten op 1 genre, soms heb ik zin in een spannend verhaal, dan in een autobiografisch verhaal enz.

VOOR KINDEREN LASTIG OM OP JONGE LEEFTIJD TE KIEZEN

Nu ik dit schrijf, bedenk ik opeens: wat als we in de basis allemaal multipotentials zijn? Maar door druk en verwachtingen van anderen worden we, al vroeg in ons leven, ‘gedwongen’ om een keuze te maken welke richting je op wil.

Kinderen vinden zoveel dingen leuk en zijn vaak ook in veel dingen goed. Hoe gaaf zou het zijn wanneer we ons mogen en kunnen ontwikkelen op meerdere vlakken? Om onszelf een kans te geven door te groeien en ontwikkelen op steeds een nieuw terrein.

Kinderen moeten tegenwoordig al zo vroeg kiezen, dat het niet anders kan dan dat velen een ‘verkeerde’ keuze maken. Maar wat is verkeerd? Het kan toch gewoon zijn dat je na een bepaalde tijd uitgekeken bent op het werk dat je doet? Dat was bij mij in ieder geval zeker zo.

En weet je, daar is helemaal niks mis mee. Ik zie dit leven als een avontuur waarin je iedere dag leert en groeit. Altijd op dezelfde plek blijven, zorgt ervoor dat je stilstaat en het gevaar loopt ziek/ongelukkig te worden.

Hoe denk jij hierover? Of draaf ik te ver door? Daar ben ik namelijk ook een ster in, haha! J

Ik ben benieuwd naar jouw mening en kijk uit naar je brief volgende week.

Liefs Ellen

NIEUWE PROJECTEN

Hey Sandy,

Op dinsdag kijk ik altijd uit naar een mail van jou, waarin jouw nieuwe brief zit bijgesloten. Dat wil zeggen om de week. De andere week is het namelijk mijn beurt, haha! J

VAKANTIETIJD IS TIJD VOOR JEZELF

Ik ben blij om te lezen dat je weer zin en ruimte hebt om het schrijven (aan je manuscript) op te pakken. Een goed teken.
Nu je twee weken vakantie hebt, gaat dit zeker lukken. Al heb je ook nog een aantal andere plannen las ik in je brief. Het boek dat je van je schrijfvriendin hebt gekregen, lijkt me ook een erg spannend verhaal.

Ik hoop dat je aan al je plannen en voornemens toekomt. Mezelf kennende zou ik vast iets van mijn verlanglijstje kunnen afstrepen, maar zou het ook zomaar kunnen dat er nieuwe, andere dingen voor in de plaats komen. Ik ben nogal impulsief en chaotisch. Niet altijd een goede combinatie, ben ik bang, haha.

EEN LEUKE NIEUWE HOBBY

Omdat ik je nu al een hele tijd volg op Facebook en Instagram zie ik natuurlijk veel van jouw hobby’s en liefhebberijen voorbijkomen. Ik heb het idee dat we ook hierin een beetje op elkaar lijken. Ik herinner me dat je een paar maanden geleden actief was met mystery box. Het naspelen van bepaalde, soms lastige situaties met speelgoed, verpakt in een leuk verhaal maar wel één met een boodschap.

Het krijgen van leuke, creatieve ingevingen ken ik zo goed. Ik ben er namelijk ook een ster in. Het hebben en /of krijgen van ideeën is niet moeilijk, maar het vasthouden eraan (soms) wel. Vaak begin ik er niet eens aan omdat ik weet dat mijn interesse na een tijdje weer afzwakt en een nieuw idee zich gauw genoeg aandient.

SANDY’S COLOR CREATIONS

Je nieuwe liefhebberij, resin art (had ik overigens nog nooit van gehoord) vind ik super mooi. Ik ben dan ook heel benieuwd naar je webshop. Alle dingen die je gemaakt hebt, zijn echt kunstwerkjes. Het is zo’n fijn gevoel om iets te doen waar je happy van wordt. En al helemaal als het eindresultaat er dan ook nog eens zo uitziet.

Ik kan echt een beetje jaloers (niet negatief bedoeld) zijn op jouw daadkracht om meteen actie te ondernemen en door te pakken. Zo heb ik al heel lang het plan om via mijn website verhalen te verkopen, maar ik weet niet hoe en dus begin ik er niet aan. Iets met perfectionisme (laatst heb ik daar trouwens een mooi inzicht over gelezen, maar ik herinner me niet meer precies hoe dat beschreven werd).

EEN SPANNENDE TIJD

Vanaf 1 mei gaat je etsy shop officieel de lucht in. Ik ben zeer benieuwd wat het je gaat brengen en ik ga er zeker een kijkje nemen. Leuk!
Ik hoop dat al je inspanningen en werk beloond wordt met veel verkopen. Zo levert je nieuwe hobby ook nog wat op. En al is dat misschien niet per se je bedoeling, hoe leuk zou het zijn wanneer mensen daadwerkelijk je creaties gaan kopen. Ik duim met je mee.

MIJN NIEUWE PLANNEN

In mijn vorige brief schreef ik dat ik mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd ‘Zwarte Sneeuw’ eindelijk had afgerond en weer een idee had voor een nieuw verhaal.
Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik nog niet verder ben gekomen. Als ik de deadline van 17 mei wil halen, zal ik daarmee wel vaart moeten maken.

Aankomende dagen heeft Bart een paar dagen vrij en gaan we hier in huis wat opruimen en misschien nog een dagje met de auto op pad. Of er dus veel van schrijven komt, weet ik niet.
Ook begint aanstaande zaterdag mijn laatste specialisatie ‘Romans & Korte verhalen’ en moet ik nog een vooropdracht maken, die best tijdrovend is.

Ik maak dus geen planning en zie wel wat er wel of niet lukt. Ik ben blij met iedere uitkomst. Soms is het loslaten van iets precies de goede beslissing. Laten we hopen dat dat ook voor nu zo is.

Uiteraard houd ik je op de hoogte van mijn vorderingen. Als het goed is, zou vandaag op social media bekend gemaakt worden hoeveel inzendingen er zijn voor de schrijfwedstrijd ‘Zwarte Sneeuw’. Ik ben erg benieuwd.

Mijn proeflezers (lees: ouders, broer en man) waren enthousiast over mijn verhaal. Zelf ben ik er ook héél blij mee. Ik vertrouw op mijn gevoel! Het zal nog wel een tijdje duren voordat bekend wordt welke 10 verhalen de longlist hebben gehaald. Mocht er hierover nieuws zijn, laat ik het je meteen weten.

Ik wens je een heel fijne, ontspannen vakantie met veel schrijf- en leestijd. Ik hoor graag van je of het je gelukt is om al je plannen waar te maken.

Liefs Ellen

HOE ALLES OPEENS ANDERS KAN ZIJN

Hey Sandy,

Je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen dat je brief ‘te laat’ was. Al hebben we elkaar nog nooit gezien, ik heb door ons briefavontuur het gevoel je wel een beetje te kennen. Je bent iemand die zich graag houdt aan gemaakte afspraken. Al bijna een jaar schrijven we elkaar, bijna wekelijks, brieven over onze schrijfavonturen. Dit doen we allebei met veel enthousiasme en passie. Schrijven verbindt ons en bezig zijn met het vinden van een geschikte uitgever ook 😉

NU ZIJN ANDERE DINGEN BELANGRIJKER

De afgelopen weken veranderde de inhoud van ons briefverkeer een beetje. Logisch, natuurlijk. We leven nu eenmaal in een onzekere, moeilijke tijd, waarin alles er anders uitziet dan normaal. Het is dan ook bijna onmogelijk om niet over de crisis te schrijven.

Een paar weken geleden kwam het Coronavirus voor jou wel héél dichtbij. In je vorige brief schreef je dat je op 1 april te horen kreeg dat je moeder besmet was met het COVID-19 virus. En ja, dan staat je wereld opeens even stil, omdat je niet weet hoe dit zal verlopen. Een spannende tijd brak aan, een tijd waarin je zo graag fysiek bij je moeder wilde zijn, maar niet kón zijn. Dat is hartverscheurend.

GELUKKIG IS HET GOED AFGELOPEN

Al is je moeder nog niet helemaal hersteld, ze is aan de beterende hand en dat is positief! Wat fijn dat het de goede kant opgaat. En het zal haar nog de nodige tijd gaan kosten om weer fit en energiek te zijn. Het komt goed!

Toen je merkte dat het beter ging met je moeder, ontstond er in je hoofd meer ruimte voor andere dingen en dat is logisch. Als er iets heftigs in je leven gebeurt, gaat de focus helemaal daar naartoe. Dan heb je al je energie en kracht nodig om ervoor te zorgen dat je deze crisis te lijf kunt gaan. Nu de ergste strijd geleverd is, kun je je aandacht weer op iets anders richten.

ZIN OM TE SCHRIJVEN

In je hoofd ontstaat ruimte om weer bezig te zijn met je manuscript. Je hebt zin om het te herlezen en aan te passen. Een heel goed teken!
Zelf heb ik ook gemerkt dat ik afgelopen weken meer bezig ben geweest met het managen van het thuis zijn en digitaal thuisonderwijs van de kinderen. De aandacht werd opgeslokt door het zorgen voor en werd afgeleid van mijn schrijfactiviteiten.

Je hebt een plan gemaakt hoe je je schrijftijd opnieuw kunt indelen. Het is belangrijk om er tijd voor in te roosteren en het niet te laten afhangen van inspiratie. Ik ben van het impulsieve schrijven. Soms heb ik geen idee hoe een verhaal verder moet en dan stel ik het dus liever even uit. Dat heeft natuurlijk geen zin.

GEEN WOORDEN MAAR DADEN

Ik weet dat ik dingen gewoon moet doen. Het maken van een goede planning is 1 ding, maar het uitvoeren ervan is een tweede. Ik kan een geweldige planning in elkaar flansen met een heleboel taken erin, die ik graag gedaan wil hebben in een week.

In de praktijk komt het echter op neer dat ik vaak verzand in andere dingen die ik op dat moment belangrijker vind. Er komt nu eenmaal vaak iets anders op mijn pad wat ik dan vervolgens voorrang geef. Zeker nu ik veel meer rekening moet houden met de kinderen en hun activiteiten. Mijn eigen plannen schieten er dan nogal eens bij in.

Het mooie weer van de afgelopen weken is ook iets waardoor ik me laat afleiden. Ik ben gewoon iemand die zich beter kan concentreren als het buiten koud en guur is. Dan voel ik me lekker comfortabel in mijn eigen cocon. Heerlijk!

MIJN SCHRIJFWEDSTRIJD

Nu de deadline van 27 april akelig dichtbij komt, begint de noodzaak van het afronden van mijn verhaal op te spelen. Opeens lukt het me wel om die laatste scenes uit te werken en te schrijven. Misschien vind ik het ook gewoon lastig om het verhaal af te maken. De laatste schrijfmeters wil ik nog wel eens afraffelen. Dat is natuurlijk jammer.

Maar, GOED NIEUWS! Het verhaal is zo goed als af en ik moet de laatste puntjes op de ‘i’ zetten. Een aantal proeflezers gaan me van commentaar voorzien en ik lees het verhaal zelf ook nog eens kritisch na op fouten en onvolkomenheden.

WINST ZOU TE GEK ZIJN!

Je schrijft al dat het super gaaf zou zijn om de wedstrijd te winnen. Dat vind ik ook. Spannend is het zeker. Weet je wat het is? Al zou ik niet in aanmerking komen voor publicatie en dus winst, dan nog ben ik succesvol. Tenslotte heb ik weer een mooi en spannend verhaal geschreven, waar ik erg tevreden over ben en trots op ben.

Ieder verhaal dat ik schrijf, brengt me een stapje verder. Ik ontwikkel me als schrijfster en leer veel van deze wedstrijden. Door mee te doen, weet ik steeds beter wie ik ben als schrijver en welke stijl het beste bij me past. Dat wist ik al, maar het wordt alleen maar bevestigd hierdoor.

HOE NU VERDER?

Ik begin deze week weer aan een nieuw verhaal voor een andere schrijfwedstrijd. En als ik een beetje tijd over heb, kan ik misschien ook weer werken aan het editen van mijn manuscript over Donovan. Dat heeft de laatste tijd geen aandacht meer gekregen en dat vind ik jammer.

Ik hoop dat het met je moeder steeds beter gaat en dat ze over een tijdje weer helemaal de oude is. Wens haar maar veel beterschap en sterkte toe.

Oh ja,

Ik ben heel benieuwd naar je nieuwste project (al heeft dat niet met schrijven te maken 😉 ).
Misschien wil je me daar wat meer over vertellen?

Voor nu een fijne week en ik ben weer benieuwd naar jouw brief.

Liefs Ellen

Een nieuw schrijfritme vinden

Ha Sandy,

Bedankt voor jouw leuke brief. Het is effe wat anders dan filosoferen en brainstormen over alles wat met schrijven te maken heeft. Nou ja, in meer of mindere mate dan.
Ik heb pas over het vinden van een nieuw ritme een blog op mijn site geschreven.

DROMEN VOORLOPIG IN DE IJSKAST ZETTEN

In jouw vorige brief schreef je over al jouw schrijfdromen en plannen. Ik werd er helemaal vrolijk en enthousiast van. Het is ook zo leuk om te dromen over het uitkomen van je eigen boek. En over alle nieuwe dingen die daarbij horen. We zagen onszelf al in de boekwinkels zitten achter een tafel waarop grote stapels met onze boeken lagen. Boekpresentaties, lezingen en signeersessies en wat al niet. Heerlijk dat vooruitzicht.

Helaas is er in een korte periode veel veranderd en moeten we onze dromen en plannen even ‘on hold’ zetten. Niet uitstellen, maar aanpassen. Zoals jij heel mooi schrijft: het is zaak dat onze geliefden ongeschonden uit deze strijd komen. Daar ligt nu onze prioriteit.

WAT IS EEN NORMALE WERKWEEK?

Jij hebt op maandag en dinsdag je vrije dagen en plant veel schrijfactiviteiten op deze dagen. Bovendien schrijf je ook in de avonden aan je manuscripten. Dat vergt een hoop discipline. Ik vind het super knap dat jij je tijd zo goed kunt indelen en nog tijd overhoudt voor je gezin. Daarbij maak je gebruik van je purpuzplanner. Ik heb enige tijd geleden de plantraining van Structuurjunkie (AKA Cynthia Schultz) gekocht. Ik was daar echt goed mee op weg, maar eerlijk gezegd is daar momenteel de klad ingekomen en heb ik alle planningen losgelaten.

Voor mij ziet een normale werkweek er dan ook altijd anders uit. Soms heb ik in een week een paar leuke koffiedates of andere afspraken en komt er niet veel van schrijven. Als ik bezig ben met een verhaal of het uitwerken van een opdracht kan ik veel gedisciplineerder te werk gaan.
Ik ga altijd maar gevoelsmatig te werk. Juist daarom heb ik mezelf die plantraining cadeau gedaan, omdat ik van die ‘vrijblijvendheid’ af wilde en meer structuur in mijn werkweek wil aanbrengen.

THUISSCHOLING VOOR DE KIDS

Toen de scholen dicht gingen, veranderde niet alleen de planning en dagbesteding van de kinderen, maar ook die van mij. Het was echt flink wennen om alles opnieuw vorm te geven. Met een dochter die in haar eindexamenjaar zit, is het allemaal extra spannend, omdat veel dingen nog niet duidelijk zijn. Dat leverde de nodige spanning op in huis. Ze is blij dat de centrale examens niet doorgaan en ze alleen nog zes schoolexamens hoeft te maken.

Onze zoon kan zelfstandig aan zijn taken werken en volgt digitale lessen of maakt zijn huiswerk. De jongste is ook erg zelfstandig en maakt haar schooltaken in een digitale omgeving van Microsoft Teams. Dit werkt eigenlijk heel goed.
Wat ze allemaal erg vervelend vinden is het missen van de sociale contacten met vrienden en klasgenoten. Gelukkig bestaat er zoiets als WhatsApp groepsgesprekken. Een mooie oplossing om toch met elkaar in contact te blijven.

SCHRIJVEN TEN TIJDE VAN CORONA

Tja, dan is iedereen dus bezig met zijn of haar werk en dan vraag je je misschien af wat ik dan doe?
Eerlijk? Ik ben veel bezig met huishoudelijke taken: opruimen, wassen, strijken, poetsen, een boodschap, enz. Het feit dat iedereen veel meer thuis is, levert een hoop extra werk op.

Waarschijnlijk is het een soort vlucht, omdat ik de rust mis om te schrijven. Wanneer ik alle geluiden van de kinderen om me heen hoor, is het een stuk lastiger om me te concentreren en te verliezen in een verhaal. Als het me wel lukt, dan krijg ik echt wel wat geschreven. Het is alleen veel minder dan normaal. En ik heb er best veel moeite mee om dat te accepteren.

HOE MOET HET VERDER?

Ik weet dat deze werksituatie voorlopig nog aan de orde zal zijn en dus moet ik het wel accepteren. Vorige week werd het me te veel en heb ik flinke huilbuien gehad. Dat heeft me ontzettend opgelucht en ik heb met mezelf afgesproken, dat ik het loslaat. Ik vind het voor nu veel belangrijker dat mijn kinderen deze weken op een goede en fijne manier doorkomen en dan komt mijn schrijfwerk later wel weer.

Dat wil niet zeggen dat ik niets meer schrijf. Integendeel. Nu ik geaccepteerd heb dat de situatie is zoals ie is en ik er niets aan kan veranderen, is er opeens ruimte ontstaan in mijn hoofd.
En kom ik weer toe aan het verder schrijven van mijn verhaal voor de schrijfwedstrijd Zwarte Sneeuw (dat wordt ook tijd, want 27 april is de deadline).

RESPECT VOOR IEDEREEN DIE THUISWERKT ÉN KINDEREN HEEFT

Als ik in jouw brief lees, hoe jij alles moet managen, kan ik alleen maar zeggen dat ik enorm veel respect voor je heb. Voor jou en alle andere thuiswerkers (met kinderen). Het valt namelijk helemaal niet mee om je aandacht te verdelen tussen werk, je gezin en je huishouden en ook nog eens tijd voor jezelf vrij te maken.

Die knop waar je het over hebt om je geen zorgen meer te maken, heb ik helaas ook niet gevonden. Ik probeer gewoon niet alles meer te volgen op social media of op de televisie en radio. Het komt anders teveel binnen en het doet echt iets met me.
Ik kijk nog 1 of 2 keer per dag op Nu.nl voor de laatste ontwikkelingen en als er iets belangrijks is, zoals een persconferentie, kijk ik daar ook naar.

Ik vind het een mooie afsluiter om te zeggen dat iedereen enorm z’n best doet om er iets van te maken. Ik vind het bijvoorbeeld erg mooi dat ik nu opeens veel meer tijd doorbreng met mijn kinderen en dat er niet zoveel gehaast hoeft te worden. Je wordt creatiever met je bezigheden en waardeert bepaalde dingen meer. Maar, ik kijk er echt naar uit dat deze hele crisis straks voorbij is en we allemaal weer ons eigen ding mogen en kunnen doen. Al hoop ik dat sommige dingen blijven… J

Ik wens jou heel veel succes met het vinden van een goede balans tussen werk, gezin en schrijven en ik hoop dat we in deze tijd genoeg inspiratie zullen hebben om te blijven schrijven, want dat is tenslotte toch wat we het liefst doen.

Heel veel liefs,

Ellen

GROOTSE DROMEN

Ha Sandy,

Wat een leuke brief vol dromen. Ik heb, net als altijd, weer genoten van jouw brief. Met een glimlach om mijn mond las ik over jouw dromen en ambities. Ik herkende mezelf in je brief.

DROMEN OVER DE TOEKOMST

Zo’n opdracht, waarin je gevraagd wordt om je dromen voor de toekomst op te schrijven, is erg leuk. Als je dingen opschrijft, worden ze namelijk concreet. Concrete plannen zijn ‘makkelijker’ te realiseren. Het wil zeker niet zeggen dat alles wat je opschrijft uitkomt, maar het kan wel de eerste stap er naartoe zijn.

Het lijkt me overigens een super leuke opdracht om vrijelijk te fantaseren en dromen over je toekomst als schrijver. De uitkomst van jouw opdracht: waar droom je over? verbaasde me niets, maar dat moge duidelijk zijn, haha. Het uitgeven van een eigen (kinder)boek is natuurlijk een gewéldige droom. Ik hoop van harte dat jouw droom mag uitkomen.

JE DROOM VERWEZENLIJKEN

Je schrijft zelf al dat je droom, helaas, nog niet is uitgekomen. Het goede nieuws is dat je manuscript klaar is om te worden uitgegeven. Je hebt er maanden hard aan gewerkt en bent nu zo ver dat je het de wijde wereld durft in te sturen.

Daarmee heb je al een stap gezet in de richting naar het uitkomen van je droom. Ik denk dat velen niet verder komen dan fantaseren over het schrijven en uitgeven van een eigen boek en er vervolgens niet aan beginnen. Omdat ze bang zijn, bang voor teleurstelling, afwijzing, kritiek, maar misschien ook wel bang voor succes. Klinkt raar, hè?

Ik weet wel dat de reis er naartoe voor mij al succesvol is en dat mijn droom dus al verwezenlijkt wordt. Jezelf blindstaren op iets wat onbereikbaar lijkt, vind ik frustrerend. Je kunt niet in voren blij zijn met iets waarover je droomt. Genieten van het moment en alle  successen, groot of klein, vieren. Dat is mijn motto!

UITKIJKEN NAAR ANDERE MOGELIJKHEDEN

Mocht het niet lukken met het vinden van een uitgever zijn er natuurlijk altijd alternatieven te bedenken. Je hebt het bijvoorbeeld over uitgeven in eigen beheer. Ik denk dat dat een goede optie kan zijn. Alhoewel dat een hoop werk met zich meebrengt.

Je hebt gelijk als je zegt dat ouders vaak de boeken voor hun kinderen uitkiezen en dat het niet uitmaakt of ze die in de boekwinkels zien liggen of dat ze op Facebook, Instagram of je website voorbij zien komen. Het gaat er uiteindelijk om dat het boek gezien wordt. In dit digitale tijdperk zijn wat dat betreft de mogelijkheden eindeloos.

AANGAAN VAN UITDAGINGEN

Als je ervoor zou kiezen om je verhaal in eigen beheer uit te geven, komt er een hoop op je af. Je zult je moeten verdiepen in alle stappen die gezet moeten worden. Jezelf goed inlezen, laten informeren, op onderzoek uitgaan, en noem maar op. Een heleboel zaken waarmee je rekening dient te houden.

Het is een uitdaging om uit te zoeken hoe dit alles werkt en het vervolgens goed in de markt te zetten en ervoor zorgen dat mensen je product zien én kopen!

WAT NOU ALS DROMEN WEL UITKOMEN?

Een mooie vraag die uitnodigt om eens goed over na te denken. Tja, je fantaseert erover en je hoopt dat je droom uitkomt. Een eigen boek in alle boekwinkels, signeersessies, boekpresentaties, interviews op radio en tv. Kortom: er komt veel op je af als je gepubliceerd wordt.

Ik denk dat het moeilijk is jezelf voor te stellen hoe het echt is. De werkelijkheid is altijd anders dan je fantasie. Dat is niet erg. Je kunt niet anticiperen op wat je denkt dat de werkelijkheid is. Al blijft dromen en fantaseren natuurlijk gewoon heel erg leuk.

MIJN SCHRIJVERSDROOM

In je brief vraag je wat mijn schrijversdroom is. Die van mij verschilt niet veel van de jouwe. Ik hoop ook dat mijn verhalen worden opgemerkt door uitgevers of literair agenten en dat ik ze mag publiceren.

Hoe ik eraan werk? Door zoveel mogelijk deel te nemen aan leuke schrijfwedstrijden hoop ik genoeg ervaring op te doen en uiteraard om er één te winnen. Verder schrijf ik stug door aan mijn young adult fantasyverhaal. Ik heb al een aantal korte verhalen geschreven die de moeite waard zijn om te bundelen.

Net als jij denk ik ook in alternatieven. Zelf boeken uitgeven? In een webshop op mijn site verkopen? Een ludieke pitch verzinnen om de aandacht van uitgevers te trekken? Video’s maken? Ik fantaseer hardop.
Zoals je kunt zien, zijn er genoeg opties om te onderzoeken. Het komt sowieso goed! We gaan ervoor.

Vraag: hoe deel jij je (schrijf)tijd in met deze Coronacrisis? Ik merk dat ik het lastig vind om te concentreren met drie kids die thuis zijn.

Ik kijk uit naar jouw antwoord.

Tot de volgende keer.

Liefs Ellen

HERSCHRIJVEN VAN EEN TWEEDE MANUSCRIPT

Ha Sandy,

Het is zeker leuk om te schrijven over schrijven, want daarom zijn we ook begonnen met onze briefwisseling. Al vind ik het net zo leuk om ook over andere dingen te schrijven, hoor. Omdat we elkaar nu al bijna een jaar ‘kennen’ is het fijn om ook andere dingen van elkaar te weten. Het helpt om elkaar te steunen en helpen tijdens het schrijfproces.

KINDEREN LEREN SCHRIJVEN

Ik had al verwacht, dat jij moest lachen om het ‘en toen, en toen’-verhaal. Het is voor leerkrachten erg herkenbaar. Zoals je schrijft; kinderen weten natuurlijk helemaal niet hoe ze een verhaal moeten opbouwen. Dat is een vaardigheid die ze moeten leren, net als rekenen en lezen.

Misschien mag er in het onderwijs meer nadruk liggen op schrijfvaardigheid, zodat het leesplezier verhoogd wordt. Ik denk namelijk dat deze twee nauw samenhangen. Tegenwoordig is lezen een bezigheid, die kinderen steeds minder uitvoeren. Waarom zouden ze ook? Alles is flitsend en binnen een druk of swipe binnen handbereik.

SCHRIJVEN IS TE LEREN

Zoals kinderen kunnen leren lezen, rekenen en schrijven, kunnen volwassenen ook (beter) leren schrijven en deze vaardigheid perfectioneren. Alhoewel het nooit perfect zal zijn. Schrijven is bovendien een subjectief iets, tenminste in mijn ogen. De een houdt van bloemrijk taalgebruik, terwijl de ander liever to the point schrijft.

Zelf ben ik een schrijver, die houdt van ‘makkelijk en prettig’ taalgebruik, niet te hoogdravend of literair. Waarmee ik niet bedoel dat mijn verhalen ‘simpel’ zijn, maar wel toegankelijk. Dat is misschien een beter woord: toegankelijk. Lezen moet laagdrempelig zijn, zodat meer mensen het leuk (gaan) vinden.

BLINDE VLEK EN HOE DEZE OP TE LOSSEN

Als je alle schrijfregels goed hebt toegepast, je verhaal meerdere keren gelezen en herschreven hebt, kom je op het punt dat je klaar bent. Nou ja, dat betekent niet dat het verhaal dan af is, maar je kunt niet meer verder. Je ziet namelijk je eigen fouten niet meer. Dat kan ‘m zitten in spelling, zinsopbouw of grammatica, maar ook in plotwendingen, verhaalopbouw en noem maar op.

Jij hebt gelukkig een lieve schrijfvriendin, die je helpt met het lezen en verbeteren van je manuscript. Ik ga ervan uit dat jij daarna weer verder kunt, dankzij de feedback en tips van deze vriendin.
Ik heb een lieve broer, die dat vaak voor me doet. Al is dat bij dit manuscript wel wat lastiger, omdat het een pak is van ruim 300 bladzijden en hij het ook druk heeft met zijn werk en privéleven.

GEDULD IS EEN SCHONE ZAAK

Ik weet één ding en dat is dat je in de schrijfwereld veel geduld moet hebben. Een ware beproeving voor een ongeduldig persoon, maar ik begin het steeds beter te leren.
Schrijven kost tijd, maar editen en redigeren nog veel meer. Steeds opnieuw je verhaal doorlezen, verbeteringen aanbrengen, stukken verwijderen of toevoegen. Daar gaat gewoon veel tijd overheen. Als je dan ook nog te maken hebt met andere mensen, moet je wachten totdat zij je verhaal gelezen/verbeterd hebben. Je wilt hen tenslotte niet opjagen.

Je moet niet denken dat je binnen no time een boek geschreven hebt en dat daarmee de kous af is. Zelfs als het verhaal bedenken en schrijven een piece of cake is, is het vervolg dat zeker niet. Ik denk dat ik daar in het begin veel te licht tegenaan keek. Zeker in mijn opleiding was ik snel tevreden met mijn stukjes en leverde deze meteen in als ik ze klaar had. Ook uit enthousiasme en nieuwsgierigheid: trots op mijn werk en benieuwd naar de reacties van mijn medestudenten.

MIJN MANUSCRIPT

Je vroeg in je brief hoe het mijn manuscript gaat? Ik kan je zeggen dat het een ontzettend karwei is om alle aanpassingen door te voeren en te verwerken. Nu ik mijn verhaal teruglees, stijgt het schaamrood af en toe naar mijn kaken. Het was niet al te best…

Het idee is zeker goed, maar de manier van schrijven rammelde nogal. Het is dus maar goed, dat ik het een langere periode heb laten rusten en nu, met meer schrijfervaring, weer heb opgepakt. Ik kijk er nu anders naar dan een paar jaar geleden.

Ik heb nu ongeveer 1/3 klaar en heb het einde nog niet geschreven. Haha, klinkt vreemd hè? Een verhaal redigeren, dat nog niet eens af is. Maar blijkbaar werkt dat bij mij. Ik houd me toch vast aan mijn eigen regels en hoop dat het straks een geweldig eind krijgt.

Bedankt voor de boekentips. En uiteraard hoor ik het heel graag, wanneer je een goede tip voor me hebt. Ik houd mijn ogen ook open.

Ik wens je een fijne week en veel succes met je schrijfavonturen. Op naar de volgende brief.

Liefs Ellen

HOE DOE JE DAT EIGENLIJK EEN BOEK OPBOUWEN?

Ha Sandy,

Leuk om weer te brainstormen over een nieuw onderwerp. Een onderwerp waar vele (beginnende) schrijvers mee worstelen en bezig zijn. Het is immers de basis van je verhaal.
Fijn trouwens, dat mijn onderwerpen om over te bloggen bij jou voor nieuwe inspiratie hebben gezorgd. Ik ben intussen al een paar blogs verder en heb deze onderwerpen hierin meegenomen. Toch prettig om input vanuit de lezer te krijgen, haha.

VEEL LEESERVARING IS BELANGRIJK VOOR EEN SCHRIJVER

Ik herkende precies wat je schreef in je brief: ook ik dacht bij het schrijven van mijn eerste boek totaal niet na over de opbouw van mijn boek. Ik begon gewoon met schrijven en zag wel waar het schip strandde. Op goed geluk. Natuurlijk was er een heleboel ‘fout’ aan mijn eerste poging. Alhoewel, wat is ‘fout’.

Al zijn er regels voor schrijven, dat wil niet zeggen dat je je daaraan hoeft te houden. Dichterlijke vrijheid, zeg maar.
Ik ben erg eigenwijs en doe dingen graag op mijn manier. Toch zag ik in dat het beter was om een bepaalde structuur in mijn verhaal te gaan aanbrengen.

HET VERHAAL IN RECHTE LIJN NAAR DE EINDSTREEP

In fictieverhalen is het van belang dat er een degelijke opbouw inzit. Het zou raar zijn, wanneer het verhaal zo door elkaar liep, dat het voor de lezer niet meer te volgen is. Ook hiervoor geldt; je mag best afwijken van gebaande paden, maar het moet wel te volgen zijn. Als een lezer de verhaallijn niet snapt, haakt ie af en geef ‘m eens ongelijk. Ik doe het zelf ook, als een verhaal niet te begrijpen is, stop ik ermee.

Een verhaal dat van A naar Z gaat, zonder obstakels is een saai verhaal. Het lijkt dan meer op een en toen, en toen verhaal. Simpel met veel opsommingen. Niet leuk om te lezen. Denk aan de opstellen van kinderen op de basisschool. Ik las het vaak bij het schrijven van een opstel over de vakantie. Het woordje ‘toen’ kwam zo vaak voor, dat het bijna lachwekkend was. Je kunt het de kinderen niet kwalijk nemen, omdat ze niet weten hoe een verhaal wordt opgebouwd.

GEBRUIK VAN FLASHBACKS OF EEN ANDERE VOLGORDE

In het verhaal dat ik nu aan het schrijven ben, lopen twee tijden door elkaar. Ik maak dus regelmatig gebruik van flashbacks. Je hebt gelijk als je schrijft dat het een behoorlijk ingewikkeld karwei is om dit geloofwaardig te maken. Ik moet dan ook flink gaan schaven als het straks helemaal klaar is.

In verhalen waarbij de tijd niet zo van belang is, maakt het inderdaad niet veel uit of je rechtstreeks naar de finish gaat. Voorspelbaarheid kan soms ook heel fijn zijn, omdat je weet dat het uiteindelijk goed afloopt en daar ook naar verlangt. In mijn puberteit heb ik tientallen Bouquetreeks-boekjes gelezen. Ik smulde ervan. Meisje ontmoet jongen, ze worden verliefd, er is een conflict en het dreigt mis te gaan, maar aan het einde komt alles goed. Zwijmel de zwijmel.

MIJN LIEVELINGSOPBOUW

Goede vraag: wat is mijn lievelingsopbouw? Ik heb daar niet echt over nagedacht, merk ik nu. Ik begin meestal met schrijven, weet zo’n beetje waar ik naartoe wil en de rest gebeurt ‘vanzelf’. In mijn autobiografie is er een chronologische opbouw, in mijn manuscript over de magiër lopen verschillende tijden door elkaar, in mijn moordverhaal is het een verhaal met flashbacks en zo zijn er verschillende opbouwen in verschillende verhalen.

Het is ook afhankelijk van het verhaal dat ik schrijf. Ik schrijf in allerlei genres en daardoor kan ik ook wisselen met opbouw. Juist dat maakt het voor mij spannend en uitdagend. Ik heb gemerkt dat ik niet houd van voorspelbaarheid, omdat ik nogal eens uitgekeken ben op iets. Maar dat heeft meer met mijn ongedurige aard te maken, haha.

BEGINNERSFOUTEN

Net als jij heb ik zeker te maken met beginnersfouten. Ik vind het ook moeilijk om mezelf als ‘ervaren’ schrijver te zien, want dat ben ik nog lang niet. Ik heb natuurlijk in die paar jaar tijd een heleboel geleerd, maar er is nog steeds veel te leren.

Schrijven blijft een continue ontwikkeling. Ik denk niet dat je als schrijver, maar ook in ieder ander beroep of in je privéleven, ooit bent uitgeleerd. Als je jezelf niet meer uitdaagt, sta je stil in je ontwikkeling en dat lijkt mij niet gezond.

Nu ik bijvoorbeeld mijn manuscript teruglees, zie ik pas hoeveel dingen er niet goed gingen. Dat betekent alleen maar dat ik gegroeid ben. Mooi om te zien.

AANDACHTSPUNTEN

Ik heb wel gemerkt dat ik in een lang verhaal soms moeite heb om het verhaal uit te smeren over een langere periode. Alles gebeurt vaak in een paar dagen tijd. Daar moet ik zeker aan werken. Mijn verhalen moeten in die zin nog wat meer volwassen worden, rijpen. Dat geeft niet, het is goed om te weten waarop je moet letten tijdens het schrijven.

Dit waren de antwoorden op jouw vragen. Ook hierover is genoeg gespreksstof. Ik ben dan ook benieuwd naar jouw volgende brief.

Tot snel.

Liefs, Ellen

IK BLOG, JIJ BLOGT, WIJ BLOGGEN…

Hey Sandy,

Ik heb weer genoten van jouw brief en inderdaad, netjes op tijd, haha. Ik heb mezelf aangeleerd om meteen een antwoord terug te schrijven, omdat ik het anders wellicht vergeet.
Ik herken het wel, hoor. Ik ben ook vaak van het laatste nippertje. Het maakt niets uit, want het lange wachten wordt dan altijd beloond.

DE BLOGCHALLENGE

We hebben de blogchallenge er alweer opzitten. Je schreef dat er veel informatie werd gedeeld en iedere dag werd afgesloten met een concrete opdracht. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik in het begin wat enthousiaster was dan de laatste dagen. Misschien lag dat ook aan de onderwerpen, dat kan ook. Ik heb nog genoeg te verbeteren en aan te passen. Gelukkig heb ik alles uitgeprint, zodat ik nu een dik boekwerk heb als naslagwerk. Binnenkort ga ik me er eens in verdiepen. Hoop ik. Herken je dat?

DE WONDERE WERELD VAN BLOGGEN (zoals jij het mooi noemt)

Waar ik tijdens de challenge wel achter ben gekomen, is dat de meeste deelnemers een stuk verder waren met hun blog. Zij hadden bijvoorbeeld al samenwerkingen of verdienden (al dan niet via affiliates) geld met hun blog. Ik kan daarover niet meepraten, want ik werk niet samen en gebruik ook geen affiliate links op mijn website.

Het is voor mij misschien raadzaam om eens na te denken over deze links om te kijken of ik dan wat geld kan verdienen met mijn blog. Al is het mij daar niet om te doen. Ik blog omdat ik het gewoon leuk vind om mijn schrijfavonturen met mensen te delen. In alle opzichten, want schrijven zit verweven in mijn dagelijks leven. Ik geef mensen dus een kijkje in mijn leven.

HET EXPERIMENT OP FACEBOOK

Ik had laatst een ingeving, waarna ik op Facebook een post plaatste. Ik wilde mijn lezer/bezoeker de kans geven om voor input te zorgen. Om onderwerpen of thema’s aan te dragen, waarin zij geïnteresseerd zijn. Om beter aan te sluiten bij hun behoeften.

Nou, ik kan je verklappen, dat dit experiment gigantisch mislukt is, haha! Oké, ik overdrijf een beetje, maar er kwam niet echt de respons, waarop ik gehoopt had.
Enkele mensen namen de moeite om mij een onderwerp te geven, waarover zij graag wilden lezen. Ik weet dat ik met iedere reactie blij moet zijn en dat bén ik ook, maar stiekem hoopte ik op meer reacties. Tot zover mijn experiment.

WELKE ONDERWERPEN WERDEN GENOEMD IN DE REACTIES?

Ik kreeg gelukkig wel een aantal fijne reacties, waarin mensen een bepaald thema doorgaven. Dat zijn bijvoorbeeld: blogs over transformeren, persoonlijke groei, minimalistisch leven, reizen uitzoeken in de donkere wintermaanden, beginnersfouten in het schrijfproces, enz. Leuke dingen, waar ik me in kan vinden en waar ik zeker aandacht aan ga besteden. Genoeg inspiratie voor nieuwe blogs.

ONZE NICHE

Terecht zoek je een naam voor onze niche, want ja, hoe noem je het eigenlijk waarover wij bloggen?
Schrijf Bloggers? Klinkt dubbelop. Wat te denken van ‘Alles wat je wilt weten over het schrijfambacht’. Leer hoe je een verhaal opbouwt, hoe je spanning aanbrengt, personages tot leven wekt, een conflict creëert, en meer van dat soort schrijf thema’s.

Ik vind het wel mooi dat je hierover nadenkt. Zelf heb ik ook niet helemaal helder hoe ik mijn blog kan specificeren? Welke term dekt de lading? We zijn immers beginnend schrijvers en nog geen experts. Is het dan waardevol wat wij de lezer brengen? Ik weet zeker van wel. Zelf ben ik ook enorm geïnteresseerd in het proces, de weg er naartoe, de obstakels, de successen. Wie kan dat beter beschrijven dan iemand die er zelf middenin zit?

CONTACTEN MET ANDERE BLOGGERS

Na de Blog challenge realiseer ik me dat ik te weinig contact heb met andere Bloggers. Ik leef in mijn eigen bubbel en ben vooral druk om mijn eigen weg te bewandelen. Deels uit onwetendheid, maar ook vanuit een soort koppigheid: ik kan het zelluf!

Ik verdiep me de laatste tijd veel in persoonlijke ontwikkeling en lees graag boeken en literatuur hierover. Wat heel vaak genoemd wordt, is dat je dingen niet alleen moet doen. Samenwerken is het toverwoord. Of: omring jezelf met mensen, die verder zijn dan jij. En juist dat vind ik lastig. Ik maak mezelf klein en denk dat ik geen meerwaarde heb voor Bloggers, die verder zijn. Want, wat heb ik hen te bieden?

BOEKRECENSIES

Ik vind het super leuk om jouw boekrecensies te lezen. Ik heb er een aantal op mijn site staan, maar te weinig. Ik ben geloof ik drukker met schrijven dan met lezen, haha.
Veel lezers/bezoekers zullen dit onderdeel op jouw site erg waarderen, kan ik me voorstellen. Zeker als het mensen zijn, die graag lezen en tips voor leuke, nieuwe boeken zoeken.
Je kunt zelf ook proactief zijn en over dingen bloggen/schrijven, waarnaar mensen zoeken.

Ook hier komt mijn eigenwijsheid om de hoek kijken. Ik volg echt mijn gevoel en schrijf over dingen die op dat moment in mijn hoofd spelen. Ik heb geen jaarplanning, geen schema. Ik geniet daarom ook echt van wat ik schrijf. Het komt vanzelf. Daarom wil ik het ook op die manier blijven doen. Het is puur en echt. Snap je een beetje wat ik bedoel of filosofeer ik te veel?
Ik hoop in ieder geval met mijn blogs mensen te raken of inspireren. Daarvoor doe ik het uiteindelijk.

Ik weet dat er nog veel ongeschreven is en er dus genoeg stof om over te schrijven blijft. Mijn blog is nog lang niet opgedroogd.
Ik vind het ook knap dat Bloggers al jaren iedere week, en soms zelfs dagelijks, blogs plaatsen. Respect!

Zo, mijn brief is weer lang genoeg. Nu mag ik weer een weekje wachten, haha!
Tot snel.

Let’s do this and create something magical

Hey Sandy,

Zoals iedere keer werd ik ook dit keer erg enthousiast van jouw brief. Als het mijn beurt is om een brief te ontvangen, word ik een beetje ongeduldig en kijk ik regelmatig in mijn inbox om te zien of jouw brief er al is.
Dat geeft precies aan hoe ik geniet van ons schrijfavontuur en uit jouw antwoord leid ik af, dat jij er hetzelfde over denkt.

GOEDE IDEEEN OM IN DE PRAKTIJK TE BRENGEN

We hebben inderdaad niet stilgezeten. De kerstvakantie was een uitgelezen moment om iets nieuws te proberen en uit te zoeken. Mijn idee heb ik opgepikt van een kennis uit mijn woonplaats, die dit op Facebook deelde, waarvoor dank…

Het wiel hoeft tenslotte niet iedere keer opnieuw uitgevonden te worden. Het idee om via een glossy magazine onze schrijfperikelen te delen met andere beginnende schrijvers stond jou ook aan. Ik ben meteen het internet opgegaan om naar bruikbare informatie te zoeken en die is er meer dan genoeg te vinden. Het begin van dit magazine is zelfs al gemaakt. Nu de rest nog… J

ELKAAR EINDELIJK IN REAL LIFE ONTMOETEN

Jouw voorstel om onszelf (digitaal) voor te stellen, zodat toekomstige lezers/schrijvers ons beter leren kennen, vind ik erg goed. Je schrijft dat je op een nieuwe website eerst kijkt wie de persoon erachter is. Dat doe ik ook altijd. Het leest nu eenmaal prettiger, wanneer je een beeld hebt bij de persoon van wie de website is.

Helemaal leuk om een foto van ons samen toe te voegen. Hiervoor zullen we elkaar natuurlijk eerst in real life moeten ontmoeten, anders wordt het photoshoppen en dat is lang niet zo leuk als elkaar in het echt zien. Het lijkt me dan ook een goed plan om die date eens te plannen. Kunnen we meteen brainstormen over onze schrijfhandleiding en eventuele ideeën uitwerken. Dat gaat vast lukken. Ik kijk er in ieder geval naar uit.

ASPECTEN DIE BEHANDELD WORDEN IN ONZE SCHRIJFHANDLEIDING

• Oefeningen om je schrijven op gang te krijgen: je geeft al aan dat dit kan door middel van free writing. Ik vind dit zelf altijd een heerlijke manier om in de schrijfflow te komen. Timer aan, lekker muziekje op, pen op het papier en schrijven maar. Vaak wil ik niet stoppen als de wekker gaat.
  Writing prompts is ook een goede oefening om je schrijfspieren te trainen. Wanneer je al een beginnetje hebt, (een paar woorden, een stukje van een zin, een vraag, een foto, etc.) kun je in ieder geval vooruit. Wat je meestal merkt als je eenmaal begint met schrijven, is dat je vanzelf inspiratie krijgt.
• Het uitwerken van personages. Hoe pak je dat aan? Welke stappen kun je doorlopen? Een aantal voorbeelden geven ter inspiratie.
• Lezers plot twists laten verzinnen en uitwerken.
• En nog veel meer leuke uitdagende, opdrachten.

ZOVEEL MOGELIJK INFORMATIE VERZAMELEN EN DELEN IN ONZE HANDLEIDING

Ik denk dat het leuk is om zoveel mogelijk informatie rondom schrijven, redigeren, uitgeven of publiceren en promoten te verzamelen en de lezer op deze manier alles over het schrijfproces te vertellen.

Niet alleen door informatie te geven, maar vooral door de lezer praktisch bezig te laten gaan met opdrachten.
Ik vind het zelf namelijk fijn om tips en/of informatie te verwerken via een opdracht. Zo blijft het beter hangen en oefen je jezelf meteen.
Je schrijft, terecht, dat wij door onze onderwijsachtergrond graag praktisch bezig zijn, omdat we uit ervaring weten wat het effect hiervan is. Dit geldt voor zowel kinderen als volwassenen.

DE ZOEKTOCHT NAAR EEN UITGEVER GAAT ONVERMINDERD DOOR

Het zou inderdaad te gek zijn, wanneer we beiden onze ervaringen over het vinden van een uitgever kunnen delen met onze lezers. Ook al is dit een ingewikkeld proces en moet je een lange adem hebben, toch kan onze zoektocht ook voor andere schrijvers leerzaam en inspirerend zijn.

In dit nieuwe jaar, dat nog maar net begonnen is, liggen er voor ons genoeg kansen om die uitgever te vinden en de lezer mee te nemen in onze reis. Want ja, we gaan allebei voor die bestseller en we hebben allebei de ambitie om ons boek in de boekhandels te zien liggen, signeersessies bij te wonen en over ons boek te vertellen. Gewéldig vooruitzicht, toch?

LEUKE NIEUWE UITDAGINGEN EN PROJECTEN

Op het moment van schrijven is de blog challenge van start gegaan en, net als jij, ben ik heel benieuwd welke inzichten het me oplevert en hoe ik mijn blog beter vindbaar kan maken voor potentiële bezoekers en of ik er zelfs iets mee kan verdienen.

Al geniet ik nu al van ontzettend het bloggen en iedere keer nieuwe content maken, toch zou ik graag meer unieke bezoekers per maand willen ontvangen op mijn website. Datzelfde geldt voor jou. Ik heb nu, na een paar dagen al, een aantal zeer bruikbare tips en mooie inzichten gekregen.
Ik ben benieuwd wat de rest van de challenge ons brengt. Dat komt ongetwijfeld in één van onze volgende brieven terug.
Succes met het volgen van de challenge en dat we er maar veel van op mogen steken.

EEN LANGE WEG TE GAAN, DE REIS NAAR HET EINDDOEL IS MOOI

Je eindigt jouw brief met de zin dat we leuke, uitdagende plannen hebben en dat we een lange, leuke weg te gaan hebben. Daar ben ik het helemaal mee eens. De weg naar het einddoel zal vol obstakels zijn en tegenslagen of teleurstellingen, maar ik heb de afgelopen jaren geleerd dat de weg naar een eindresultaat juist erg mooi is. Onderweg leer je ontzettend veel, stel je bij, pas je plannen aan en kijk je genietend om je heen om al dat moois in je op te nemen. Veel kleine stapjes, maken samen een grote sprong.

Ik ben ervan overtuigd dat onze schrijfhandleiding er hoe dan ook gaat komen, al weten we nu nog niet precies hoe en in welke vorm. Dat is nou net het leuke ervan, alles ligt open en het kan alle kanten op.
Ik heb er zin in.

Ik wens je een fijne week en kijk uit naar jouw nieuwe brief.

Liefs Ellen

EEN NIEUW JAAR MET KANSEN EN MOGELIJKHEDEN

Hey Sandy,

Wat leuk om jouw brief te ontvangen. Inderdaad, de laatste brief van 2019. Op moment van schrijven is het 2 januari 2020 en zijn we beland in een nieuw jaar, waarin alles nog openligt.
Jouw idee om in je brief op een rijtje te zetten wat we allemaal besproken en beschreven hebben, vond ik erg leuk. Zeker als je de hele lijst ziet en kunt terugkijken op een mooi gezamenlijk schrijfavontuur.

NIEUW JAAR, NIEUWE KANSEN

Zo mooi als we het jaar hebben afgesloten met een heleboel gave dingen, zo mooi gaan we het nieuwe jaar beginnen. Een nieuw jaar, dus nieuwe kansen en volop ruimte voor het uitwerken van allerlei ideeën.

Er zijn nogal wat zaken voorbij gekomen in het afgelopen jaar. We hebben vooral veel ervaringen gedeeld en tips uitgewisseld over belangrijke schrijverszaken. Ik heb echt veel geleerd van jouw manier en kijk op dingen. Dus dank je wel daarvoor. Ik hoop dat we dit het komende jaar voortzetten.

ONS IDEE OM EEN SCHRIJVERSHANDLEIDING VOOR BEGINNENDE SCHRIJVERS TE MAKEN

Dit idee spookt al een hele tijd door mijn hoofd. Er zijn natuurlijk al meer dan genoeg schrijfgidsen en handboeken te vinden over het schrijfambacht. Je vraagt je af of wij, als onervaren beginnende schrijvers, andere beginnende schrijvers iets te leren hebben. Ik weet wel zeker dat dat het geval is.

Juist omdat wij op schrijversavontuur zijn en tegen dingen aanlopen, zijn wij de aangewezen personen om andere beginnende schrijvers iets over ons avontuur te leren. Wij zijn net sponzen, die alle kennis gretig opzuigen. Gemotiveerd om te leren en daardoor ook in staat anderen iets bij te brengen. Heeft waarschijnlijk te maken met onze onderwijsachtergrond, alhoewel ik niet meer werkzaam ben op school. Andere mensen onderwijzen blijft een dankbaar gegeven.

WAT MAAKT DAT ‘ONZE SCHRIJVERSHANDLEIDING’ ER BOVEN UITSTEEKT?

Wij zullen vast niet de enigen zijn die op het idee gekomen zijn om een schrijvershandleiding te maken. Velen zijn ons dan ook voorgegaan (er voor het gemak even van uitgaand dat er daadwerkelijk een handleiding/werkboek komt;-) ).

In mijn gedachten zie ik onze briefwisseling voor ons, met als aanvulling leuke en vooral praktische opdrachten en oefeningen. Geen saaie lappen tekst, maar een kleurig en vrolijk exemplaar met veel ruimte voor de lezer om met ons mee te doen.
Wat vind jij daarvan? Of wat zijn jouw ideeën hierover? Daar ben ik erg benieuwd naar.

2020 EEN SCHRIJFJAAR MET NIEUWE HOOGTEPUNTEN?

In jouw laatste brief schreef je dat je hoopt in 2020 een uitgever voor jouw kinderboek te vinden. Ik hoop van harte dat je een geschikte uitgever vindt en dat we erover uitgebreid in onze brieven kunnen schrijven. Bovendien zou het een geweldige kans zijn om dit hele proces in geuren en kleuren te beschrijven en te vertalen naar oefeningen voor de lezer.

Natuurlijk hoop ik net als jij een uitgever te vinden voor mijn manuscript dat al een aantal jaar ‘op de digitale plank’ ligt.
Het is de bedoeling dat ik dit weer ga oppakken en eindelijk ga afmaken. Maar eerst door de 330 bladzijden lezen…

WELKE DOELEN KUNNEN BEHAALD WORDEN?

Ik heb pas op Instagram een fijn filmpje van Joyce Celine gekeken. Het gaat over hoe je van een voornemen een gewoonte kunt maken. Er zijn volgens haar 10 stappen, die je moet doorlopen om dit resultaat te behalen.
Binnenkort (6 januari) start een challenge. Ik twijfel of ik eraan ga deelnemen. Het lijkt me in ieder geval reuze interessant, aangezien ik in het verleden mezelf vaak dingen voornam, die dan uiteindelijk niet werden volgehouden.

Misschien ook iets voor jou? Ik wil mezelf ten doel stellen dat ik iedere dag een bepaalde tijd inplan voor het herlezen en schrijven van mijn manuscript. Nu ik het opschrijf, vind ik dat ik het ook echt moet gaan doen.
Ik merk dat dat een stok achter de deur is. Het uitspreken of opschrijven is net als het aangaan van een commitment. Een beetje net als het ‘Start before you’re ready’ principe.
Herken jij dit?

WE GAAN VOOR EEN