Afgelopen week had ik weer een interessant gesprek met Henk Driessen.

In deze blog vertel ik waarover dat ging en waarom we het erover hadden. Lees je mee?

Taboedoorbrekend

Henk en ik hebben sinds een half jaar een maandelijkse rubriek in mijn podcast ‘Life’s better after your burn-out’. Daarin hebben we het steeds over onderwerpen die bij veel mensen gevoelig liggen. Thema’s waarvan wij denken dat er nog de nodige taboes op bestaan.

Door deze onderwerpen juist wél bespreekbaar te maken, hopen wij bij de luisteraar her- en erkenning te bereiken. Vaak denk je dat je de enige bent die zich zo voelt, maar in de praktijk komt het erop neer dat dit niet zo is. Hoe fijn om dan naar gesprekken van mensen te luisteren die praten over dingen waar jij mee zit?

Verschillende thema’s

De afgelopen maanden hebben we uiteenlopende thema’s besproken. Deze zijn allemaal te beluisteren in mijn podcast. Ik zal hier de link toevoegen naar mijn podcast om rechtstreeks hierbij uit te komen.

Zo hebben we het gehad over o.a. eenzaamheid, (corona)depressie, bejegening door hulpverleners in de psychiatrie, vooroordelen en nu dus ook over schaamte. Het is een onderwerp waarvan ik vermoed dat veel mensen last hebben.

Niets zeggen

Het eerste wat ik dacht toen ik met een burn-out kwam thuis te zitten, was wat zouden de mensen hiervan denken? Ik was ervan overtuigd dat iedereen mij een enorme loser en mislukkeling vond. Gek genoeg realiseer ik me achteraf dat dat precies was hoe ik erover dacht. Ik wás degene die mezelf een loser en mislukkeling vond.

Omdat ik me zo schaamde, durfde ik niets te zeggen. Althans, niet tegen onbekende mensen. Het liefst verstopte ik me onder een grote steen en kwam ik het eerste jaar niet meer tevoorschijn. Natuurlijk werkte dat zo niet, maar ik voelde me verschrikkelijk en schaamde me enorm.

Verstoppertje

Ik zorgde ervoor dat ik niet (of zo min mogelijk) op plekken kwam, waar ik bekenden zou kunnen tegenkomen. Stel je voor dat ze zouden vragen hoe het met me ging en dat ik dan in huilen zou uitbarsten (die kans achtte ik namelijk zeer groot). Dat kon echt niet, dat was het ergste wat me kon overkomen.

Dus speelde ik het liefst verstoppertje en kwam ik alleen buiten als het echt niet anders kon. Ik ging wel wandelen, maar dan in het bos of op plekken waarvan ik zeker wist dat ik geen bekenden zou tegenkomen. Achteraf vind ik dat heel erg, maar toen kon ik niet anders.

Bespreekbaar maken lucht op

Veel mensen zeggen dat ze het zo knap of dapper van me vinden dat ik hierover zo open ben. Eerlijk, ik was dat toen helemaal niet. Ik vertelde er wel over, maar ik schaamde me kapot. Dat was niet bepaald een fijn gevoel.

Ik ben hierover zo gepassioneerd omdat ik heel graag andere mensen wil helpen in hun (herstel)proces. Dat ze ergens terechtkunnen waar ze informatie en ervaringsverhalen kunnen lezen en horen. Ik was daar toen heel erg naar op zoek.

Steun bieden

Henk en ik hopen met onze gesprekken anderen steun te kunnen bieden. Een veilige plek waar ze in alle rust kunnen luisteren naar uiteenlopende thema’s, waar ze zelf mee worstelen. Niets zo fijn om dat in je eigen huis te doen. Je hoeft er nergens voor naartoe, je kunt het op ieder gewenst moment beluisteren en zo vaak als je maar wilt.

Omdat wij zelf ervaring hebben, kunnen we er ook zo open over praten. Henk en ik vullen elkaar daarin goed aan. We vinden het allebei heerlijk om te filosoferen en op die manier anderen te mogen inspireren.

Groot bereik

Uiteindelijk hopen we door onze rubriek heel veel mensen te bereiken. Mensen die behoefte hebben aan verhalen over onderwerpen waar ze zelf mee struggelen. Het valt echter niet mee om tussen alle podcasts die er al zijn een beetje op te vallen.

Daarom hebben we het plan opgevat om niet alleen podcastafleveringen op te nemen, maar ook filmpjes op YouTube te plaatsen. Helaas is het tot nu toe nog niet gelukt, haha. Maar er wordt volop aan gewerkt en hopelijk komt het bij ons volgende gesprek goed! 😉

Mocht je door deze blog geïnteresseerd zijn om eens naar onze gesprekken te luisteren, zou ik je van harte willen uitnodigen om dat vooral te doen. Hier nogmaals de link naar onze podcast. Je herkent onze gesprekken aan de afwijkende foto bij de titels en aan de titel ‘Henk en Ellen in gesprek’.

Laat je me weten als je geluisterd hebt? O ja, mocht je suggesties hebben voor een onderwerp dan houd ik me van harte aanbevolen! Veel luisterplezier.