Vorige week popte er opeens een geweldig idee in mijn hoofd op. Het idee liet me niet meer los en vormde zich steeds duidelijker in gedachten. Ik kreeg er zelfs kriebels van in mijn buik. In deze blog vertel ik over dat idee.
Misschien herken je dit? Je ziet een geweldig filmpje of een prachtig gedicht op social media en je deelt het om zoveel mogelijk andere mensen hiervan deelgenoot te maken. En zo gaat dat filmpje of dat gedicht opeens ‘viral’.
Wat dat met mijn idee te maken heeft? Waarschijnlijk vraag je je nu af of je iets gemist hebt? Ik kan je geruststellen: er is nog helemaal niks gebeurd en je hebt dus niets gemist.
Al is de wens om viraal te gaan bij mij wel aanwezig. Waarom? Ik leg het je uit.
Goede ideeën moet je delen!’
Soms zijn er ideeën/dingen die té leuk zijn om voor jezelf te houden. Een schattig filmpje of mooie foto bijvoorbeeld of een ontroerende hartenkreet van iemand. Social media zijn bij uitstek geschikt om van alles te delen en er op die manier voor te zorgen dat hetgeen je wilt, gedeeld en verspreid wordt.
Dat is bij mij nu het geval. Ik heb goed nagedacht over een manier, waarop ik mijn idee de wereld in kan krijgen. En ik zal eerlijk zijn en me kwetsbaar opstellen. Toen ik afgelopen maandag wakker vroeg wakker werd, omdat ik éindelijk mijn idee de wereld in ging gooien, kon ik niet wachten om achter mijn laptop te kruipen.
Idee gelanceerd en toen?
Om kwart voor zeven liep ik muisstil naar beneden en kroop met bonkend hart achter de laptop op mijn uitgeschreven idee uit te typen en in een Facebookbericht te zetten. Het was een behoorlijke lap tekst, dus ik was er een tijd zoet mee.
Om 07:17 uur drukte ik op ‘publiceren’ en vanaf dat moment kon iedereen mijn idee zien en lezen. Ik weet dat ik in eerdere blogs al eens gedeeld heb hoe mijn verwachtingen af en toe té hooggespannen zijn. Dat was nu ook het geval. Om de paar minuten opende ik Facebook op mijn mobiel in de veronderstelling een heleboel likes en opmerkingen te bekijken.
Mmm, het loopt niet zoals ik gehoopt had
De verwachte likes en comments bleven echter uit. Het bleef zelfs akelig stil. Mijn bericht werd niet opgepikt door social media en massaal gedeeld en geliket, zoals ik dus gehoopt had.
Ik had mezelf dus voor niets opgewonden, want na een aantal uur had ik slechts een paar likes en een aantal deelacties (waarvoor overigens nogmaals dank J).
Wat betekent dit?
Ik had mezelf écht voorgesteld hoe het zou zijn als ik geïnterviewd zou worden door publieke en commerciële omroepen. Hoe de #hashtag HEELHOLLANDSCHRIJFT landelijk zou worden opgepikt en jong en oud aan het schrijven zouden gaan.
Het gevoel van trots en blijdschap was duidelijk aanwezig en ik hoopte met mijn idee en mijn challenge een ware schrijfrevolutie te ontketenen. Dit is tenslotte hét moment om je tijd eens op een andere manier in te vullen.
Geef ik het op?
Dat klinkt alsof ik mijn idee dan maar aan de wilgen hang, maar niets is minder waar. Ik sta nog steeds helemaal achter mijn plan en ik denk, nee ik weet zeker, dat het gewoon SUPER TOF is om met heel veel mensen een schitterend document te maken met de meest inventieve, mooie, ontroerende, grappige, aandoenlijke, spannende en fantasierijke verhalen.
Waar ging het mis?
Ik hoorde van mijn broer, dat hij mijn bericht die maandag niet eens voorbij had zien komen op zijn tijdlijn. Waarschijnlijk is mijn bericht dus bij de meesten niet zichtbaar geweest en weten ze niet een eens van het bestaan ervan.
Facebooks algoritme is nou eenmaal niet te doorgronden. Bovendien wordt er momenteel zo veel gedeeld en heel veel dingen zijn niet alleen maar leuk en positief.
Begrijp me niet verkeerd: er mag zeker gepost worden over iets dat niet perse positief is. Dat is het leven. Niet altijd leuk en soms met flinke dalen.
Hoe nu verder?
Als je alle informatie over mijn plan nog eens wil doorlezen, scrol dan zeker even door mijn tijdlijn (account Ellen Kusters) van Facebook. Dan kom je het bericht zeker tegen.
Uiteraard deel ik deze blog op social media en wordt mijn idee nogmaals uitgelicht. Natuurlijk ben je ook van harte uitgenodigd om me een persoonlijk(e) bericht of reactie te sturen. Bijvoorbeeld als je meer wilt weten of vragen over mijn idee hebt. Voel je vooral vrij om dat te doen.
#heelhollandschrijft
Wat helemaal gewéldig zou zijn is om zelf een post op Facebook te plaatsen of een foto/afbeelding, waarin je de #HEELHOLLANDSCHRIJFT gebruikt, zodat mijn idee misschien alsnog viraal gaat.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Ik weet wel dat wanneer ik schrijf ik tijd en ruimte vergeet. Dat gevoel gun ik iedereen. En nee, daarvoor hoef je geen schrijver te zijn. Je hoeft echt geen geniale volzinnen op papier te zetten.
Gewoon je gedachten, een rijmpje, een rap of lied, een column of een strip. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het kan.
Met TAAL kun je zoveel moois doen en maken, zoveel mensen raken en ontroeren, mensen inspireren en steunen. Er zijn oneindig veel mogelijkheden met taal.
Ik wil je daarom nogmaals vragen:
Pak die pen en dat schrift of de laptop en laat je fantasie op de vrije loop. Zet je verstand op nul en schrijf.
Want met slechts 26 letters kun je oneindige TAALKUNST creëren.
Ik hoop je met deze blog enthousiast en nieuwsgierig te hebben gemaakt en je aan te zetten tot actie. Doe eens gek en SCHRIJF!
Laten we met elkaar iets prachtigs creëren en een mooi aandenken achterlaten als deze onzekere crisis voorbij is.
En onthoud: YOU CAN DO IT!
Recente reacties