Schreef ik vorige week nog dat ik na Hemelvaart helemaal was vergeten een blog online te plaatsen, inmiddels zit ik weer terug in mijn ritme. Als dingen gaan zoals ze normaal gesproken gaan, dan loopt alles gesmeerd, haha.

Vandaag wil ik verder inhaken op het onderwerp van mijn vorige blog. Lees je mee?

Verandering is spannend

Tja, wat wil het eigenlijk zeggen dat ik ‘zomaar’ vergat te bloggen? Is het niet een teken waar ik iets mee mag doen? Zo heb ik het uiteindelijk opgepakt. Daarmee ben ik aan de slag gegaan. Natuurlijk is altijd hetzelfde doen lekker veilig en vertrouwd. Je zit immers in die veilige bubbel.

Verandering is spannend. Je weet niet waar het toe leiden zal en wat de uitkomst zal zijn. Vandaar dat veel mensen blijven bij hetgeen ze doen/hebben. Maar, als je vooruit of verder wil, zul je actie moeten ondernemen. Je zult in beweging moeten komen om verandering tot stand te brengen en dat is spannend.

Leuk!

Ik zie het vooral als een leuke uitdaging. Het geeft me nieuwe kansen en mogelijkheden. Mijn oude, “vertrouwde” website vind ik op zich best leuk, maar het past niet meer helemaal bij wie ik nu ben als persoon.

Natuurlijk kan ik het mezelf makkelijk maken door een paar kleine wijzigingen aan te brengen, toch wil ik iets rigoureuzer te werk gaan. Dus begin ik weer helemaal van voor af aan. Wat wil ik eigenlijk overbrengen op mensen? Wie ben ik? Waar sta ik voor? Welk publiek past bij mij? En ga zo maar door.

Nieuwe huisstijl

Daar hoort een vernieuwde, up to date website bij. Een compleet nieuwe huisstijl. Hoe leuk om daarover na te denken? Ik kijk weer naar de video’s van Design Your Dream en ben druk bezig de werkboeken opnieuw in te vullen om zo een beter beeld van mijn wensen te krijgen.

Welke kleuren, welke sfeer, welke lettertypes, kortom, allemaal vragen die me helpen een steeds duidelijker plaatje te krijgen. Was ik een paar jaar geleden gek op donkere, opvallende kleuren (denk aan fuchsia, magenta, lichtstaalblauw, hemelsblauw) nu zoek ik het in een totaal andere hoek.

Volwassen worden

Ik was zes jaar geleden natuurlijk ook al volwassen, maar mijn website klaarblijkelijk nog niet, haha. Ik zie nu pas in dat het allemaal wat kinderlijk, amateuristisch aanvoelt. Het is schreeuwerig, opvallend. Een duidelijke schreeuw om aandacht: Kijk mij eens.

En al is er niks mis met opvallen, er bovenuit steken, liever wil ik het nu wat rustiger aanpakken. Subtielere kleuren, rustigere lettertypes, minder tekst, overzichtelijker. Het mag dus allemaal wat volwassener. Tenslotte heb ik een flinke groei doorgemaakt.

Nadenken over mezelf

Nu ik met het aanpassen bezig ben, betekent het ook opnieuw nadenken over mezelf. Welke kernwoorden passen bij mij en hoe kan ik die verwerken/integreren in mijn website? Zodat de mensen direct weten wat ze kunnen verwachten.

Ik ben niet meer dezelfde Ellen. In die jaren is er best wat veranderd. Ik sta anders in het leven en wil ook andere dingen uitdragen. Het klopt gewoon niet meer.

Een proces

Ook dit is weer een proces. Iets waar ik niet in een week mee klaar ben. Eerst ga ik de video’s op mijn gemak bekijken en de bijbehorende werkboeken invullen. Daarna ga ik nadenken over de inhoud en de vormgeving.

Het zal dus best nog even duren, voordat het resultaat zichtbaar is. Natuurlijk doe ik mijn best om je zoveel mogelijk op de hoogte te houden van alles. Ik kan me voorstellen dat er van alles naar boven komt waar ik iets mee moet. En dat is oké. Het mag tijd kosten, het mag veranderen.

Prutsen

Om in de woorden van Berthold Gunster te blijven: “Ik pruts maar wat aan”. Experimenteren en bijsturen. Kijken wat bij mij past en daarop anticiperen. Fouten maken hoort daar bij. Ik kijk in ieder geval uit naar de komende tijd, die ik wil gebruiken om op mijn gemak bezig te zijn met het vernieuwen van mijn website.

Wellicht lees je dingen nu voor een tweede keer. Soms heeft iets even tijd nodig om te landen. Het is dan niet erg om het nog een keer te horen/lezen.

Zo en dan nu: pruts-tijd!