Het nieuwe jaar is inmiddels al twee weken oud en sommigen hebben hun goede voornemens misschien al laten varen. In mijn vorige blog schreef ik waarom ik dit jaar geen goede voornemens heb en dat ik me liever laat meevoeren door de stroom van het leven.
In deze blog wil ik met je delen wat het nu precies is wat ik doe en vooral wat ik ermee wil bereiken. Ik nam er ook een podcast over op. Als je die wilt horen, klik dan hier om naar de link te gaan.
Onduidelijkheid
Lange tijd vroeg ik me af waarom ik niet goed aan anderen kan uitleggen wat ik doe. Ja, ik schrijf verhalen en ik neem podcasts op. Zo simpel zou je het kunnen stellen. En toch dekt dat bij lange na niet de lading van de impact die ik wil maken. Tegelijkertijd is dat nu juist wat het voor mij zo moeilijk maakt. Het is misschien wel te groot om aan een ander uit te leggen.
Als je niet in één zin kunt uitleggen aan anderen wat je doet, is er onduidelijkheid. Onduidelijkheid zorgt ervoor dat mensen wellicht afhaken. Hoe kun je iemand volgen, als diegene zelf niet weet waar hij mee bezig is, toch? En die gedachte liet me niet los. Ik ging daarom onderzoeken waar ik naartoe wil met mijn activiteiten.
Een aha-erlebnis
Zodra ik voor mezelf hardop had uitgesproken wat ik nu het liefste doe, begonnen er opeens puzzelstukjes op hun plek te vallen. Er ontstond helderheid. Ik zag de twee dingen die ik het liefste doe, namelijk schrijven en spreken, als twee verschillende dingen die niet met elkaar te combineren waren.
Maar wat als er wél een samenhang is? Wat als die twee dingen juist precies in elkaar passen? Als een donderslag bij heldere hemel kreeg ik toen het inzicht, dat de boodschap van de verhalen die ik mensen wil vertellen die samenhang is. Dat dat de verbindende factor is. En daar werd ik héél blij van.
Hoe nu verder
Ja, dat klinkt als een mooi sprookje. En ze leefde nog lang en gelukkig… Zo is het natuurlijk niet. Het heeft me dan wel dit inzicht gegeven, maar een concreet plan is er niet meteen uitgerold. Dat vergt tijd. En die tijd wil ik dit jaar nemen om mijn plannen concreet te maken en verder uit te werken.
Dat klinkt vaag en heel abstract en toch heeft het bij mij iets teweeggebracht. Een vlammetje dat is gaan branden en ervoor zorgt dat ik met meer toewijding en doorzettingsvermogen kan verder werken aan mijn ideeën.
Vertrouwen houden dat het pad zich ontvouwt
Nu komt de wet van aantrekking om de hoek kijken. Omdat ik voel dat dit de weg is die ik op moet gaan, mag ik erop vertrouwen dat de volgende stap zich ‘vanzelf’ zal aandienen. Het is de kunst om de controle los te laten en vol vertrouwen vooruit te gaan. En nee, dat is niet altijd gemakkelijk.
Juist omdat het hoe zich nog niet heeft aangediend, is het ongrijpbaar. Dingen die je niet kunt controleren, hebben een aantrekkingskracht. Je wilt niets liever dan tastbaar maken wat er in je hoofd speelt. Een plan uitwerken, de volgende stap zetten. In actie komen. Misschien lijkt het nu of ik dan maar achterover ga leunen en op die briljante ingeving ga wachten, maar dat ben ik geenszins van plan.
Mijn proces delen
Eén van de dingen die ik ga doen, is de ander meenemen in dit proces. Het lijkt me namelijk logisch dat mensen niet begrijpen wat ik doe als ik daar niets over deel. Omdat ik het zo vanzelfsprekend vind, betekent het nog niet dat het dat ook voor een ander is. En daar ben ik de fout ingegaan.
Ik deelde altijd wel waar ik mee bezig was, maar deed dat veel te vaag en abstract. Dan postte ik bijvoorbeeld een foto van mijn computer en zette als onderschrift erbij dat ik lekker bezig was met een verhaal. Ik begreep niet waarom een ander daar nooit op reageerde, maar inmiddels is het me duidelijk dat het veel te vaag was. “Leuk voor je dat je een verhaal schrijft, maar wat heb ik aan die informatie?” (oftewel: What’s in it for me? -> wat heb ik daaraan?)
Mijn waarom
Zolang een ander niet voelt en weet waarom ik doe wat ik doe, kan het ook nooit binnenkomen en iets teweeg brengen. Om een voorbeeld te noemen: er zijn legio schrijvers en nog veel meer boeken en waarom zou iemand een boek of verhaal van mij lezen als er zoveel keuze is? Omdat het een goed verhaal is. Ja, dat is zeker waar.
Ik denk dat als mensen de boodschap achter mijn verhaal ontdekken en de persoon die het geschreven heeft beter begrijpen en leren kennen dat het dan veel interessanter wordt om mijn verhaal te lezen. Wat mijn boodschap is? Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik graag schrijf over de outcasts van de samenleving en dat het juist deze mensen zijn die het leven bijzonder maken.
Positief naar de toekomst kijken
Ik wil graag mijn eigen ervaringen en verhalen delen met de wereld om anderen te inspireren en aan het denken te zetten. Teveel mensen leven een leven dat misschien niet als het hunne voelt. Ze doen wat ze doen omdat het van ze verwacht wordt. En dat is ongelofelijk vermoeiend en deprimerend en ik weet daar alles van.
Durf te voelen, durf je hart te volgen (want dat klopt). Het is niet makkelijk, het is spannend en soms zelfs doodeng, maar de bevrijding die je ervaart wanneer je door je angsten breekt is FANTASTISCH en dat gun ik iedereen. Ik kijk dus ook positief naar de toekomst omdat ik denk dat veel mensen zich steeds meer bewust worden van hun eigen kracht en innerlijke wijsheid.
Het is een filosofische blog geworden en ik hoop dat je mijn verhaal hebt kunnen volgen. Dit moest ik gewoon kwijt.
Recente reacties