Weet je het nog? Aan het eind van 2019 en het begin van 2020 schreef ik blogs over mijn nieuwe plannen en ideeën en evalueerde ik oude plannen. Het is alweer even geleden, dus misschien herinner je je deze niet meer. Klik hier en hier om ze op je gemak terug te lezen.

Balans opmaken. Hoezo?

Waarschijnlijk denk je nu; waarom de balans opmaken in mei, terwijl het jaar nog niets eens halverwege is.
Dat kan ik me voorstellen. Het is ook niet zo dat ik vind dat ik er nu moet zijn of dat ik bepaalde stappen gemaakt zou moeten hebben. Ik ben benieuwd waar ik nu sta en wat ik tot nu toe bereikt heb.

Het leek me gewoon een goed moment om eens te kijken naar al mijn plannen en wat er tot dusver van is terechtgekomen. Ik hang er geen enkele consequenties aan. Het is niet goed of fout. Het is zoals het is; SIMPLE AS THAT.

Heb ik bepaalde ideeën al uitgewerkt?

Al is het ‘nog maar’ vijf maanden geleden, toch lijkt het veel langer. Er is in de tussentijd een heleboel gebeurd, waardoor 2019 echt heel ver weg lijkt. Het voelt bijna als een ander tijdperk.

Ik had toen niet kunnen verzinnen dat een microscopisch klein beestje (het COVID-19 virus) zoveel verandering teweeg zou brengen. We konden ons nog niets voorstellen bij een totaal anders ingerichte samenleving.

Ik weet dat ik fantaseerde over het tripje dat ik, ergens halverwege 2020, zou gaan maken met Bart, zoals we dat ieder jaar een keer met z’n tweeën doen. Nu lijkt dat tripje verder weg dan ooit en blijft het voorlopig bij fantaseren.

Dingen waar ik nu al op kan terugkijken

Ik keek erg uit naar mijn laatste specialisatie, die in maart 2020 van start zou gaan. Vorige week schreef ik over de gebeurtenissen en ervaringen rondom deze specialisatie. Nog niet gelezen? Als je hier klikt, kun je dat alsnog doen J.

Afgelopen zaterdag was de eerste online bijeenkomst en hoewel het even wennen was, heb ik ontzettend genoten van de nieuwe groep studenten en de eerste opdrachten die we al gemaakt hebben. Tel daarbij een enthousiaste docent op en het is een gegarandeerd succes.

IJverig begon ik dinsdag met mijn eerste opdracht uit de modulewijzer en deze is gisteren door mijn docent goedgekeurd. ‘In the pocket’. Leuk om te lezen dat jouw schrijfstijl wordt gewaardeerd.

De verhalenbundel ‘Zonderlingen’

Schreef ik in mijn blog nog over het SciFi Fantasy event dat op 7 maart zou plaatsvinden en waar de gepubliceerde verhalen bekend gemaakt zouden worden, nu kan ik tot mijn grote vreugde meedelen dat ik één van de 25 verhalen behoor. En ook al heb ik de Award niet gewonnen, toch voel ik me een winnaar.

Helaas kon ik niet live bij het event aanwezig zijn, omdat ik op dat moment verkouden was. Net op de vrijdag daarvoor werd bekend gemaakt dat mensen met verkoudheidsklachten afkomstig uit Noord Brabant het beste thuis konden blijven.

’s Avonds zag ik op Facebook foto’s verschijnen van de cover en de achterkant van de bundel en toen ik op de namen van de auteurs inzoomde, zag ik mijn naam tussen de andere 24 schitteren. Een gevoel van trots overspoelde me. Het was me toch maar mooi gelukt om bij de laatste 25 verhalen te komen. De bundel is trouwens te koop via Godijn Publishing of bol.com.

Boekenkast ‘Het reizende boek’

Toen ik een aantal maanden geleden in gesprek was met iemand over mijn plannen en ideeën en vertelde over het idee van een bibliotheek aan huis, ontdekte ik dat er al één bestaat in Neerkant. Bij museum Techniek met een ziel.

Ik was meteen een stuk minder enthousiast over mijn plan, want waarom zou ik er dan ook één plaatsen bij ons huis?
Toch zou het anders zijn, aangezien de ruilboekenkast bij het museum ’s nachts wordt binnengezet en bovendien niet iedere dag buiten wordt gezet.

Mijn idee is anders, maar het bracht me wel aan het twijfelen. Die twijfel resulteerde in uitstel en waarschijnlijk ook afstel. Als ik mijn enthousiasme verlies, wordt het vaak niets.

Symposium burn-out

Zoals heel veel andere dingen niet konden doorgaan, is ook het symposium verzet naar september. Nu de maatregelen langzaam maar zeker worden versoepeld, zou het zomaar kunnen dat het op die datum in september wel door kan gaan. Laten we het hopen, ik heb er nog steeds veel zin in.

Om mezelf als spreker serieus te nemen en mijn spreekvaardigheden te verbeteren, volgde ik onlangs een instagramcursus van Nikki Pommer. Een super leuke, enthousiaste dame die het voor elkaar krijgt om haar enthousiasme op de cursisten over te brengen. In ieder geval op één cursist 😉

Ik hoop deze opgedane kennis in de nabije toekomst te kunnen toepassen. Spreken op events of symposia vind ik namelijk te gek. Het geeft een kick om je verhaal zo te brengen dat het anderen inspireert of raakt. Dat gevoel wil ik nog vaker ervaren.

Schrijfwedstrijden

De afgelopen weken heb ik hard gewerkt aan een tweetal verhalen voor schrijfwedstrijden. Nou ja, verhalen. Eén is beter te omschrijven als een novelle. Het verhaal bestaat uit bijna 25.000 woorden en dat zijn er nogal een aantal, kan ik je zeggen. Meer dan 40 pagina’s leesgenot.

Ik ben zelf heel tevreden over deze verhalen en hoop de jury’s ook. Het mooie van het meedoen aan schrijfwedstrijden is de ervaring die ik daarbij opdoe en het leren incasseren van teleurstellingen en kritiek. Bovendien kan ik alleen maar groeien door de feedback die ik (eventueel) krijg op verhalen.

Helemaal leuk is het als je verhaal tot de long- of shortlist behoort en gepubliceerd wordt. Het ultieme hoogtepunt is natuurlijk het winnen van een schrijfwedstrijd. Ik hoop oprecht dat ik later dit jaar zo’n gaaf bericht mag melden. Opnieuw dus FINGERS CROSSED.

Ik houd mezelf dus bezig met van alles en nog wat en verveel me geen moment. Er zijn echter ook nog een heleboel to do’s. Zo wil ik mijn website aanpassen en overzichtelijker maken. Meer verhalen schrijven, aan mijn manuscript over Donovan de magiër werken, mijn opleiding aan de Schrijversacademie met goed gevolg afronden, een schrijfwedstrijd organiseren, spreken op events en/of symposia en nog veel meer.

Kortom; er is nog een hoop te doen.

En wat zijn jouw plannen? Let me know…