Eind december, begin januari maak ik altijd de balans op na een druk en enerverend jaar. Zo ook afgelopen jaar. Verder kijk ik alvast vooruit en stel een aantal doelen voor mezelf. Zonder doelen, geen bestemming, nietwaar? Als je nog eens wilt lezen welke doelen ik mezelf gesteld heb, klik dan hier om deze (alsnog) te lezen. Het zijn er teveel om hier te herhalen. 😉
Lees je mee in hoeverre ik al geslaagd ben in het behalen van mijn doelen?
Hoezo ambitieus?
Nu ik mijn blog van begin januari teruglas, schrok ik eerlijk gezegd wel. Ik heb het mezelf niet bepaald gemakkelijk gemaakt. En ja, dat doe ik mezelf aan. Ik wil de lat hoog leggen om zoveel mogelijk uit mezelf te halen. Op deze manier bereik je waarschijnlijk meer dan helemaal geen doel hebben. Maar dat is uiteraard mijn mening en daarmee hoef je het niet eens te zijn.
Het nadeel van hoge eisen aan jezelf stellen en grote doelen willen behalen, is het feit dat de teleurstelling ook groter kan zijn. Kortom; als je hoog mikt, kun je diep vallen. Op zich is er niets mis met ambitieuze doelen stellen. Als je uit je comfortzone stapt, kun je jezelf ook stretchen en dus verder komen dan je ooit geweest bent.
En, heb je je doelen al bereikt?
Laten we niet vergeten dat het jaar pas halverwege is. Er kan dus nog van alles gebeuren. Aan de toon van dit antwoord kun je al opmaken dat ik dus nog niet alles hebt bereikt wat ik voor mezelf heb opgeschreven. Ik schiet niet in de paniekstand. Er is nog meer dan genoeg tijd om hard te werken en dingen voor elkaar te krijgen.
Ik schreef onder andere dat ik hoopte dat we onze bewegingsvrijheid terugkregen en weer meer konden genieten van de extra’s die onze levens leuker maken. Het lijkt erop dat we deze vrijheid inderdaad beetje bij beetje terugkrijgen. Er is in de afgelopen maanden al een hoop gebeurd en veel vooruitgang geboekt. Nu maar hopen dat deze positieve ontwikkelingen doorzetten.
Wat is er tot nu toe al gelukt?
Ik zal beginnen met de dingen die ‘goed’ gaan. Een van mijn doelen was om aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. Het ultieme doel is het winnen van zo’n wedstrijd. Om maar meteen het enthousiasme te temperen, kan ik verklappen dat ik tot nu toe geen enkele wedstrijd heb gewonnen. Sterker nog; ik heb helaas nog geen enkele longlist bereikt.
Wat ik wel heb bereikt? Ik heb aan bijna alle schrijfwedstrijden meegedaan, die er te vinden waren. En als ik ze allemaal op een rijtje zet, is dit een behoorlijk indrukwekkende lijst. Ook al heeft het geen positief resultaat opgeleverd, het heeft me in ieder geval een heleboel schrijfkilometers opgeleverd. En dat is me ook heel wat waard.
Hoe zit het met je boek?
Ik zit inmiddels in de fase dat het wachten is op het uitkomen van mijn herschreven boek van ‘Er was eens…een juf’. De cover en titel zijn ontworpen, het binnenwerk is klaar, dus nu is het afwachten. Mijn werk zit er voorlopig op, al ga ik nu niet achterover leunen. Als het zover is, ga ik het flink promoten en hopen dat ik veel lezers enthousiast krijg.
Trots ben ik wel. Op het feit dat het me gelukt is om er een heel ander boek van te maken. Trots op mijn uitgever die me een nieuwe kans heeft gegeven en mijn boek gaat uitgeven. Trots op wat ik sindsdien heb bereikt en op de persoon die ik ben geworden. Ik heb het toch maar mooi gedaan.
En het manuscript?
Ik schreef dat ik eindelijk mijn manuscript wilde afmaken en een uitgever wilde vinden voor mijn verhaal. Nou, hier gaat het even mis. Ik heb mijn focus zo op het schrijven van korte verhalen (voor schrijfwedstrijden) gelegd, dat ik helemaal niet meer ben toegekomen aan het (her)schrijven van mijn manuscript. Eigenlijk vind ik dit best jammer. Ik was er namelijk van overtuigd dat het me dit jaar zeker zou gaan lukken.
Gelukkig heb ik nog een half jaar en in zes maanden kan er van alles gebeuren. Ik ben er tenslotte al ruim vijf jaar mee bezig, dus dat half jaar kan er ook nog wel bij, haha.
Het zou natuurlijk wel echt te gek zijn als het dit jaar afkomt. Niet perfect, maar de ruwe versie. Ik wil het dit keer ook anders aanpakken en op zoek gaan naar proeflezers die me kunnen helpen het manuscript te verbeteren. Daarover later meer…
Een mijlpaal
Verder heb ik dit jaar een mijlpaal bereikt, want ik heb op eigen houtje een schrijfopdracht binnengehaald. Ik heb een prachtig werkboek mogen schrijven voor een heel lieve dame. Zodra het klaar is en gelanceerd wordt zal ik dit uiteraard met je delen.
Dit is voor mij toch wel het grootste succes van dit jaar. Ik had een sterk onderbuikgevoel en heb hier geïnspireerde actie op ondernomen. Klinkt misschien vaag, maar zo is het wel gegaan. Als je vanuit je onderbuik voelt dat dit iets is en daarop anticipeert dan heb je juist gehandeld. Dat bleek ook. Hoogstwaarschijnlijk heb ik zelfs al een tweede opdracht, maar dit is nog niet echt uitgewerkt, dus kan ik hierover helaas nog niets vertellen. Zodra ik meer nieuws heb, laat ik het natuurlijk weten.
Terugkijkend kan ik concluderen dat ik al een heleboel heb gedaan, maar ook dat ik nog veel werk te doen heb. Ik ben nog niet klaar. Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen en meemaken. Voorlopig hoef ik me dus niet te vervelen.
Recente reacties