Zo aan het einde van het jaar word ik altijd een beetje nostalgisch. In deze blog wil ik dan ook terugkijken op een bewogen jaar.
Lees je mee?
De tijd vliegt
Hoewel we ontzettend vervelend begonnen in een lockdown vond ik de tijd toch snel voorbij gaan. Vreemd want meestal duren de dagen, weken of maanden langer als er dingen gebeuren die niet fijn zijn. Misschien was het wel zo omdat alle dagen op elkaar leken.
Ik wil in deze blog niet teveel stilstaan bij corona, want ik denk dat we daar meer dan genoeg over gelezen en gehoord hebben. Bovendien lost het niets op en kun je beter vooruit kijken en met een positieve blik op de toekomst gericht zijn. Het kan alleen maar beter worden.
Veel moois bereikt
Hoe somber en uitzichtloos 2021 misschien ook begon, toch heeft het jaar me ook veel moois gebracht. Zo heb ik een geweldige schrijfopdracht mogen doen voor Cynthia. Iets wat ik helemaal zelf heb gemanifesteerd. Soms kruisen wegen elkaar en is het voorbestemd iemand tegen te komen.
Geweldig boekennieuws
Het meest trots ben ik op het ondertekenen (en lanceren van mijn e-book) van mijn auteurscontract bij HIP Publishing en het uitkomen van mijn herschreven autobiografie bij Droomvallei Uitgeverij. Twee heel gave en speciale momenten. In februari (als alles goed gaat) zullen beide boeken verkrijgbaar zijn. Hoe tof is dat?
Ik had aan het begin van 2021 niet kunnen denken dat er in het nieuwe jaar niet één, maar twee boeken van mijn hand uit zouden komen. Veel over gedroomd en gefantaseerd en uiteindelijk ook waarheid geworden. Daar ben ik ontzettend trots op en dankbaar voor.
Lessen geleerd
Verder had ik mezelf voorgenomen om aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. Ik was ervan overtuigd dat ik dan meer kans zou hebben om vaker gepubliceerd te worden, haha. Ooit las ik een blog over een schrijver die ieder jaar vaker gepubliceerd werd.
Als zij dat kan, kan ik dat ook was mijn gedachte. De realiteit was echter net even anders. Ik heb weliswaar een heleboel verhalen geschreven. Geloof me, mijn computer staat momenteel vol met verhalen, genoeg om een aantal bundels mee te kunnen vullen (mmm, goed idee, wie weet ga ik dat nog een keer doen 😉). Helaas, haar verhaal werd niet míjn verhaal. Niet getreurd, het heeft me in ieder geval iets geleerd.
Meer focus
Als het me iets geleerd heeft, dan is het wel dat ik aankomend jaar meer focus wil aanbrengen. Niet meer aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden meedoen, maar mijn momenten eruit pikken. Mijn focus leggen én houden op een paar wedstrijden en daar vol voor gaan. Ik denk dat het veel waardevoller zal zijn om een paar goede verhalen af te leveren dan heel veel ‘halve’ (al klinkt dan nu oneerbiediger dan ik het bedoel).
Maar, mezelf een beetje kennende, kan ik het toch niet laten om mezelf weer te laten verleiden tot het meedoen aan schrijfwedstrijden. Die spanning of je het tot de long (-of short)list schopt, is gewoon verslavend, hihi. 😊
Professionaliteit
Wat ik ook heb geleerd, is dat het belangrijk is om mijn schrijven professioneler aan te pakken. Nu liet ik mijn verhalen wel eens door het thuisfront lezen (en uiteraard stel ik hun mening nog altijd zeer op prijs), maar ik denk dat het beter is om met andere en meer proeflezers te gaan werken. Om zo nog beter aan de behoeften van de lezers te kunnen voldoen.
Als ik geld wil verdienen als schrijver, zal ik het ook professioneel moeten aanpakken. Dat is voor mij overigens wel een dingetje. Dat betekent immers dat ik behoorlijk uit mijn comfortzone zal moeten gaan en dingen moet doen die ik eng vind. Maar goed, het is een avontuur en daardoor weet je nooit precies hoe een en ander zal uitpakken.
Omgaan met kritiek
Iets wat ik dit jaar ook heb ervaren is kritiek. Natuurlijk realiseer ik me dat commentaar en kritiek hoort bij het schrijfproces, maar ermee omgaan is iets anders. Ik heb moeten leren om het niet als een persoonlijke aanval te zien, maar de dingen eruit te filteren waar ik van kan leren. Om de opmerkingen om te zetten in tips en er mijn voordeel mee te doen.
Het is niet gemakkelijk. Ik vind het nog altijd leuker om positieve feedback te krijgen dan negatieve, maar that’s life. Wie wil nu niet graag leuke dingen over zichzelf of de dingen die hij doet horen? Iedereen toch? Dat is heel menselijk. Gezien en gehoord willen worden is een heel normale emotie.
Veel schrijfkilometers en schrijfplezier
Het belangrijkste wat ik meeneem naar het nieuwe jaar is het maken van schrijfkilometers en het hebben van schrijfplezier. Dat is me dit jaar zeker gelukt. Honderdduizenden woorden heb ik geschreven en ik heb van ieder woord genoten.
Zolang ik mezelf ontwikkel als schrijver (en vooral als mens) en plezier heb in de dingen die ik doe, ben ik op de goede weg. Dat is namelijk het belangrijkste.
Podcast
Iets anders waar ik ook heel veel tijd en energie in heb gestopt is het opnemen van mijn podcast. Wat vind ik dat toch ook leuk. Praten over mijn ervaringen en daarmee anderen kunnen helpen en inspireren, is geweldig.
Sinds een tijdje neem ik ook een rubriek op met Henk Driessen. Dit zijn erg waardevolle gesprekken over allerlei thema’s waar veel mensen mee worstelen. Ik hoop oprecht dat wij met onze gesprekken anderen een hart onder de riem kunnen steken en ze kunnen steunen. Erkenning en herkenning, zoals Henk het zo mooi zegt en daar gaat het om. Verbinding met andere mensen, het gevoel er niet alleen voor te staan, dat is waar het om gaat. Heb oog voor een ander.
Met deze woorden wil ik mijn blog afsluiten. Tot de volgende keer.
Recente reacties