Na mijn openhartige blog vorige week was ik best nerveus voor de reacties. Als je je ziel en zaligheid blootlegt, stel je je kwetsbaar op en dat is spannend. Gelukkig kreeg ik fijne, begripvolle reacties, waarvoor dank. Soms voel ik me onzeker en vooral ongeduldig, hoewel ik weet dat de weg lang is en ik een lange adem moet hebben. Maar tussen iets weten en iets vóelen zit een groot verschil.
Dit keer wil ik het hebben over het volgende: beginnen voordat je er klaar voor bent. Lees je mee?
Boek van Simone Levie
Misschien komt de titel van deze blog je bekend voor en dat kan kloppen. ‘Start before you’re ready’ is namelijk de titel van een boek van Simone Levie. Zij is een succesvolle online onderneemster, die successen boekt met haar online platform MPOP (het maken van online programma’s). Als je het interessant vindt, neem dan zeker even een kijkje op haar website.
Ik vind haar in ieder geval héél inspirerend: klein van stuk, maar ze staat er en hóe. Toen haar boek uitkwam, heb ik het dan ook meteen besteld en binnen twee dagen uitgelezen.
Wat houdt ‘start before you’re ready in?
Eigenlijk zegt de titel van het boek precies wat het betekent, namelijk beginnen voordat je klaar bent. Wat is daar dan zo bijzonder aan kun je misschien denken? Dit is toch niets speciaals of unieks? Nee, dat klopt en daarin zit ‘m ook de kracht.
Praktijkvoorbeeld
Stel je voor; je bedenkt een plan om een online programma te maken ‘Hoe word ik een heuse klusvrouw?’ (tja, dit was het eerste wat in me opkwam 😉 ). Je was zelf altijd behoorlijk onhandig en wilde daarin verandering brengen. Je hebt diverse cursussen en workshops gevolgd en bent uiteindelijk veranderd in een ware handywoman. Deze opgedane kennis en vaardigheden wil je dolgraag delen met andere (onhandige) vrouwen, zodat ze voortaan zelf klussen in- en rondom huis kunnen aanpakken.
Nu kun je eerst een heel stappenplan uitwerken met een gedegen opbouw en dit vervolgens keurig uitwerken met video’s, werkboeken en werktekeningen. Hier gaat enorm veel tijd in zitten en je hebt nog niet onderzocht of er überhaupt interesse/behoefte is voor zo’n online programma. Dan kun je ervoor kiezen om te beginnen met één onderdeel helemaal uit te werken of een grove opzet te maken en dat aan de man (of in dit geval aan de vrouw) te brengen. De rest doe je along the way (terwijl mensen dus je programma al gekocht hebben).
Waarom zou je deze werkwijze hanteren?
Dat klinkt doodeng, nietwaar? Wie verkoopt er nu een (online) programma, cursus of workshop, terwijl het nog niet eens klaar is, laat staan perfect? Dat voelt alsof je de zaak bedondert, toch? Je neemt ook geen genoegen met een halve broek of een huis zonder dak, lijkt me. Dat klopt. Helemaal waar.
Toch kan het precies datgene zijn wat je in beweging zet om wel die eerste stap te zetten. Perfectionisten onder ons zullen het van deze werkwijze waarschijnlijk Spaans benauwd krijgen. Zij willen immers een perfect en vooral compleet product afleveren. En juist daarin zit nu het probleem.
Wanneer is het perfect?
Daar gaat het fout. Als perfectionist ben je nooit tevreden en dus zal het moment van je product of dienst lanceren er nooit komen. Je idee, plan of de uitwerking daarvan zal nooit volmaakt zijn. Er is immers altijd iets wat nog beter kan of waar je nog even naar wilt kijken.
Op deze manier ziet jouw product of dienst dus nooit het daglicht. En dat is gruwelijk zonde. De beste (of nou ja, een manier) zou zijn om dan maar gewoon te beginnen. Onderweg kom je vanzelf obstakels tegen, die je vervolgens gelijk overwint, omdat je anders niet verder kunt.
Hoe zit dat bij mij?
Waarschijnlijk proef je wel uit mijn verhaal, dat ik zelf meer naar het perfectionisme neig. Ik kan dingen dan ook eindeloos voor me uit blijven schuiven, omdat ik onzeker ben of het wel goed genoeg is.
Als ik de ervaringen lees van dappere vrouwen en/of ondernemers/artiesten/mensen die de sprong wagen en gewoon HOP beginnen, weet ik dat ik dat ook zou moeten doen. Verstand op nul en gaan.
Maar dat betekent ook dat het kan mislukken, dat het niet perfect is, dat ik door de mand val. Allemaal belemmerende gedachten die me niet dienen en waar ik vooral niet naar moet luisteren.
Oefening baart kunst
Gelukkig kan ik dingen uitproberen en merk ik vanzelf of het lukt. Als dit niet het geval is, kan ik bijstellen of opnieuw beginnen. Uiteindelijk gaat het erom dat je de eerste stap zet en begint. JUST DO IT (ik blijf dit een briljante quote vinden). En uiteindelijk is dat wat ik gedaan heb met het uitgeven van ons boek. De sprong wagen en proberen. Nu hopen dat het goed uitpakt. Zo niet, bijstellen en aanpassen. Maar het voelt goed om actie te ondernemen.
Wat ben jij voor een type? Ben je eerder een perfectionist of meer een doener en dus een type start before you’re ready. Ik ben benieuwd. Laat je het me weten in een reactie? Ook als je tips voor me hebt. Dat vind ik LEUK! 🙂
Recente reacties