Oproep!

Zoals ik vorige week terugkeek op het eerste halfjaar van 2021, kijk ik dit keer vooruit naar de rest van het jaar. Er is immers nog een heleboel tijd over om mooie dingen te doen.
Lees je mee?

Een beetje te veel van het goede!

Hoewel ik me heel goed realiseer dat ik mezelf behoorlijk wat werk op de hals heb gehaald door aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen, toch was ik koppig genoeg om stug door te blijven gaan. Dat is nu eenmaal een eigenschap die ik niet snel zal veranderen. En ergens wil ik dat ook helemaal niet. Je kunt best veel gedaan krijgen door koppig en eigenwijs te zijn. Het tegenovergestelde geldt overigens net zo goed, haha.

Toch moet ik toegeven, ik doe het niet graag, dat ik teveel hooi op mijn vork heb genomen. Als ik een lijst zou maken met daarop alle verhalen die ik dit jaar ingestuurd heb voor schrijfwedstrijden zou het een lange lijst worden. Dat ga ik trouwens ook nog een keer doen aan het eind van 2021. Een indrukwekkende lijst, vermoed ik.

Eindelijk een besluit genomen

Afgelopen maandag besloot ik om eindelijk aan mezelf toe te geven dat het verhaal, waaraan ik al een hele tijd werkte, niet op tijd klaar zou zijn. Eigenlijk wilde ik, ten koste van alles, toch zorgen dat ik het op de een of andere manier voor elkaar zou weten te boksen. Ik had het immers met mezelf afgesproken en afspraken kom je na.

Soms is het echter beter en verstandiger om toe te geven dat iets gewoon niet lukt, niet haalbaar is. Ik bedoel; als je net als ik met verschillende verhalen tegelijk bezig bent, dan lukt het niet om ze allemaal binnen de gestelde deadline af te krijgen. En dat was helaas bij één verhaal het geval. Ja, ik had alles op alles kunnen zetten om uiteindelijk een niet goed afgewerkt verhaal in te leveren, maar dat vind ik niks. Ik wil wel kwaliteit leveren.

Een last van mijn schouders

Wist ik maandagmorgen toen ik opstond nog niet dat ik het verhaal niet zou gaan inleveren, dat moment zou snel komen. Ik voelde opeens dat ik het niet moest willen om het verhaal, tegen beter weten in, alsnog in te leveren. Er viel dan ook een enorme last van mijn schouders, toen ik aan mezelf toegaf dat het beter was ermee te stoppen.

Dat betekent overigens niet dat ik het verhaal niet op een ander moment ga afmaken. Ik ben van plan om het zeker tot een goed einde te brengen, alleen lukt dat niet vóór 5 juli. Er kwam meteen een bepaalde rust over me heen, toen ik op Facebook deelde dat mijn verhaal helaas niet op tijd klaar was.

Tijd voor nieuwe dingen

Het gekke is dat wanneer je ergens mee stopt (of dat nu tijdelijk of definitief is), er weer ruimte ontstaat voor iets nieuws. Op de een of andere manier lukte het me niet om vlot door te schrijven aan dit verhaal, terwijl ik eigenlijk alweer een ander plot voor een nieuw verhaal in gedachten had.

Ook dit zal krap aan worden, want de deadline voor deze wedstrijd is 31 juli. Maar nu ik een goed verhaalidee heb, kan ik veel vlotter en sneller schrijven. Gaat het makkelijker, moeiteloos. En dat is me heel wat waard. Schrijven is niet altijd makkelijk. Het is gewoon keihard werken.

Hernieuwde energie

Als je vastzit tijdens het schrijven, heb je last van een zogenaamd ‘writersblock’. Een heel naar gevoel. Je denkt op dat moment dat je helemaal niet kunt schrijven en dat het nooit meer goed komt. Gelukkig zijn er genoeg oefeningen om weer opnieuw inspiratie en goede ideeën te krijgen.

Zo kun je even iets heel anders doen, naar buiten gaan, dansen, tv kijken, een boek lezen, muziek luisteren en ga zo maar door. Alles om je gedachten te verzetten en zo ruimte te creëren voor nieuwe verhaalideeën. En dat lucht ook ontzettend op. Afgelopen week kreeg ik nieuwe schrijfenergie en vloeiden de woorden moeiteloos uit mijn pen. Heerlijk!

En door…

Nu ik weer in de goede flow zit, ga ik lekker verder met mijn verhaal. Het wordt echt leuk, al zeg ik het zelf. Ik hoop dan ook dat ik het op tijd af heb, zodat ik nog wat proeflezers kan vragen mijn verhaal te beoordelen en me van tips en/of opmerkingen kunnen voorzien. Het is trouwens een feelgood verhaal, dus als dat je aanspreekt, let dan even goed op!

Oproep

Mocht je het leuk vinden om mee te lezen en denken om mijn verhaal tot een succes te maken, dan wil ik je bij dezen van harte uitnodigen om te reageren op mijn blog en je aan te melden. Als het verhaal klaar is, stuur ik je het bestand en kun je aan de slag met het verhaal. Lijkt me echt helemaal te gek.

Snel verder

Maar, genoeg gepraat, of ja geschreven eigenlijk, hihi 😉
Ik ga weer snel verder om aan mijn verhaal te werken, zodat het eerder klaar is. Ik kan niet wachten. Hopelijk ben je net zo enthousiast als ik. Ik ben benieuwd wie me wil helpen! 🙂

Ik wens je een heel fijn weekend en tot volgende week!