Huh? Goede voornemens in de zomer? Dat is misschien niet het juiste of meest voor de hand liggende moment om ze te maken.
Eerder postte ik een bericht over goede voornemens op mijn Facebookpagina; klik voor dat bericht hier om het helemaal te lezen, als je het leuk vindt natuurlijk. Scrol wel even naar beneden tot je bij het bericht van 31 december 2018 komt.

Waarom praten over goede voornemens? Ik vind het een uitermate geschikt moment om tijdens een vakantie een aantal voornemens waar te maken. Hoe het bij jou gaat, weet ik natuurlijk niet, maar bij mij komen tijdens mijn vakantie vaak de leukste ideeën en ingevingen. Het heeft waarschijnlijk alles te maken met het feit dat je dan in een totaal andere, inspirerende omgeving bent en je even niet hoeft na te denken over alles wat moet. Rust en ontspanning zorgen dus blijkbaar voor nieuwe ideeën.

Wilde plannen

Een paar weken voordat ik op vakantie ging, kreeg ik allerlei ingevingen en ideeën. Zoveel dingen te doen en eigenlijk zo weinig tijd. Tenminste, niet in de hectiek voor de vakantie. Er moest nog van alles gebeuren. Niet alleen bij mij, maar ook bij Bart en de kids.

Ik had dus helemaal geen tijd om al mijn plannen uit te werken. Daarom bedacht ik, dat ik al die ideeën maar voor in de vakantie moest bewaren.

In de vakantie wel tijd?

Nu denk je misschien; hoezo in de vakantie plannen uitwerken? Dan wil je toch zeker ontspannen en genieten van leuke dingen doen met je gezin?
Zeker, dat staat op nummer 1! Genieten van een ontspannen vakantie, waarin veel leuke uitstapjes op het (drukke) programma staan.

Maar er zijn meer dingen die ik gedaan wil hebben in de twee weken dat we weg zijn.
Er blijft op een dag altijd wel tijd over om iets anders te doen dan genieten van elkaar en de mooie omgeving.

Gewoon doen

Net als thuis maak ik ook hier tijd voor mijn schrijfavonturen. Het blijkt inderdaad een kwestie van gewoon beginnen.
Gelukkig zijn onze kinderen een beetje ouder en dus zelfstandiger en vermaken ze zich prima zonder mij. Ze hebben het druk genoeg om alles op social media bij te houden. Dat geeft mij tijd en rust om te werken aan mijn blogs, verhaal ideeën en andere dingen die spontaan in me opkomen.

Bijhouden Facebook, Instagram en Pinterest

Natuurlijk kijk ik geregeld op mijn telefoon en check ik altijd even het nieuwsoverzicht op Facebook en de feed op Instagram. Leuke ideeën doe ik bij Pinterest op en ik pin er lustig op los.

Toch is het minder gemakkelijk en bovendien heel wat minder gezellig om continu op mijn telefoon alle apps te checken. Het kán dus zeker een stuk minder. Ik heb niet echt het gevoel dat ik heel veel mis opeens, nu ik lang niet zo actief ben.

Ik probeer wel om af en toe een bericht te plaatsen, zodat mijn pagina toch bij mensen onder de aandacht blijft.

Een nieuw boek

Of ik aan het eind van de vakantie een nieuw boek heb geschreven? Nee, was dat maar zo gemakkelijk.
Alhoewel, daar zou eigenlijk ook niks aan zijn, als het zo snel ging. Schrijven is een proces; het kost tijd en soms een beetje bloed, zweet en tranen. Dat laatste gebeurt me zelfs regelmatig. Ik kan hevig ontroerd raken van iets dat ik geschreven heb. Als ik over dingen schrijf, die moeilijk zijn of juist als ik heel moois beschreven heb.

Herschrijven van ’Er was eens… een juf’

In mijn bagage zit het manuscript van mijn boek. Dat heb ik uitgeprint, zodat ik een begin kan maken met het herschrijven ervan. Het zal een hele klus worden. Ik hoop dan ook dat het me lukt om er een ‘betere’ versie van te maken. Om juist die passages eruit te halen die overbodig zijn en nieuwe stukken toe te voegen, die echt meerwaarde hebben en mijn verhaal beter leesbaar maken; geschikt voor een breder publiek dan mijn naaste omgeving en mensen die me persoonlijk kennen.

*update: Helaas is het me tijdens mijn vakantie niet gelukt om aan mijn manuscript te werken. Het ging dus ongebruikt weer mee terug in mijn bagage. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik vóór 31 december 2019 mijn verhaal moet hebben herschreven. Zo, nu staat het zwart op wit, dus nu moet ik gaan knallen de komende periode. Misschien sluit ik mezelf aankomende tijd een paar dagen op, zodat ik vol gas vooruit kan. 

Genoeg te doen

Ook wil ik aan een nieuw verhaal gaan beginnen; voor de schrijfwedstrijd “Zonderlingen”.
Een idee is tijdens onze vakantie alweer ontstaan in mijn hoofd. Met dank aan de prachtige omgeving in Zwitserland. Ik ben blij dat het idee geboren is en ik met de invulling van mijn verhaal kan beginnen. (*update: Yes! Het verhaal is af. Het mocht een verhaal zijn tussen de 2500 en 3000 woorden. Ik ben zelf heel tevreden over het resultaat. Nu alleen nog even geduld hebben; je kunt het verhaal inleveren tot november. Wordt vervolgd…)

Verder staat een derde boekenclub van de Schrijversacademie op het programma. Super leuk dat ik ook dit keer weer mag deelnemen. Er waren 50 aanmeldingen en via loting ben ik opnieuw geselecteerd. Ik zag het bericht op Facebook toevallig voorbijkomen, omdat ik getagd was.
Spannend was het wel; pas het laatste lotje was dat met mijn naam.

Haalbaar?

Ik heb dus genoeg om aan te werken en om mee bezig te zijn. Vervelen zal ik me niet. Mijn voornemens: daar ga ik me zeker aan houden. Net als het voornemen om héél erg te genieten van onze vakantie en om flink uitgerust en met nieuwe energie weer lekker aan de gang te gaan als ik straks thuis ben.

Op voorwaarde dan dat de temperaturen inmiddels wel wat gezakt zijn.