Deze week heb ik ‘vakantie’. Waarom ik dat woord tussen haakjes heb gezet? Dat heeft ermee te maken dat ik mijn eigen tijd kan indelen en dus zelf bepaal wanneer en hoeveel ik bezig ben met schrijven.

In deze blog leg ik uit waarom ik nu een korte pauze heb ingelast. Lees je mee?

Een adempauze

Tot afgelopen week ben ik druk bezig geweest met het schrijven van een verhaal voor een feelgood schrijfwedstrijd. Dit was niet zomaar een verhaal, maar een novelle. Dat betekent dat het net iets meer is dan een kort verhaal. Een kort verhaal bestaat meestal tussen de 2.500 en 4.500 woorden en een novelle al gauw meer dan 20.000 woorden. Dat is nogal een verschil.

Bovendien was de deadline ook best krap. Ik denk dat ik er alles bij elkaar een kleine maand mee bezig ben geweest en dat is voor zo’n groot verhaal best kort. Tenminste, dat vind ik zelf. Liever had ik het wat grondiger aangepakt en wat meer mensen mee willen laten lezen, zodat ik het verhaal nog beter had kunnen aanleveren. Maar soms moet je het doen met hetgeen er is en in dit geval was dat helaas niet veel tijd. 😉

Jezelf vakantie gunnen

Nu Bart ook een weekje vakantie had, vond ik dat ik mezelf ook best een korte pauze of vakantie mocht gunnen. Als je steeds bezig bent en blijft met het bedenken en uitwerken van veel verschillende verhalen, kost dat natuurlijk ook best wat energie en voornamelijk heel veel tijd. En dat vind ik helemaal niet erg. Sterker nog, ik hou ervan.

Toch leek het me verstandig om mezelf een korte break te gunnen. Even loskomen van alle verhaalplots, aantal woorden en deadlines. Gewoon even tijd met het gezin en leuke dingen doen waar je volledig ontspannen van wordt. Heerlijk. Dat heeft ieder mens nodig op z’n tijd, toch?

Ruimte voor nieuwe ideeën

Het mooie van een pauze of vakantie is dat het vaak zorgt voor nieuwe ideeën. Op het moment dat je heel erg gefocust bent op iets betekent dat dat er geen plaats is voor nieuwe dingen. Dat is maar goed ook, want anders zou ik waarschijnlijk nooit ook maar één ding afmaken, haha.

Of ik het dan ook lang volhoud om niets te schrijven, kan ik niet beloven. Ik verwacht eerlijk gezegd van niet. Vandaag kwam er een mail in mijn inbox met daarin de aankondiging voor een nieuwe schrijfwedstrijd en mijn brein begon alweer op volle toeren te draaien. Ik heb dus een idee voor een kort verhaal. Volgende week als Bart weer gaat werken, ga ik ermee aan de slag. Leuk!

Een tussenbalans opmaken

Behalve dat een korte break je letterlijk ruimte geeft om nieuwe ideeën te ontwikkelen, kun je ook mooi de tussenbalans opmaken. Nog niet zolang geleden heb ik dat ook al eens gedaan. Ik ga dus niet alles herhalen wat ik toen geschreven heb. Wil je deze blog nog (eens) lezen, klik dan hier.

Ik heb dit jaar al ontzettend veel (korte) verhalen geschreven in de hoop er een plek mee te verdienen in een bundel. Zoals je misschien nog weet, zijn die pogingen vruchteloos gebleken. Dat betekent niet dat ik de handdoek in de ring gooi, maar dat ik vol goede moed doorga. Die afspraak met mezelf wil ik gewoon nakomen. Puur om te zien wat het me na een jaar heeft opgeleverd. En ook wat het me aan inzichten heeft opgeleverd. Dat is misschien nog wel belangrijker dan de resultaten.

Een aantal beslissingen

Ik wil me de tweede helft van dit jaar niet alleen bezighouden met het meedoen aan schrijfwedstrijden, maar wil mijn website gaan vernieuwen. De informatie is niet meer allemaal up to date en ik vind het belangrijk dat mijn website mijn visitekaartje is. Behalve dat wil ik ook iets gaan doen met een aantal verhalen die nu op mijn digitale boekenplank liggen. Het zijn er zoveel en over de meeste ben ik echt erg tevreden.

Het zou jammer zijn als die maar wat stof liggen te happen en het daglicht nooit zullen zien. Ik wil deze verhalen graag met mijn lezers delen. Binnenkort hoop ik hierover meer informatie met je te kunnen delen. Als ik wat meer concreet heb hoe ik dat ga aanpakken.

Start before you’re ready

Misschien heb je er wel ooit van gehoord: start before you’re ready. Het is een bekende slogan en het betekent dat je ‘gewoon’ moet beginnen. Niet eerst alles perfect willen doen, maar gaandeweg ontdekken wat beter kan en dat vervolgens aanpassen. Al doende leert men en komt men verder.

Vaak willen mensen pas iets de wereld in slingeren als ze vinden dat het helemaal goed of af is. In de praktijk komt het er dan meestal op neer dat zoiets nooit van de grond komt, omdat dat moment er nooit is. Dat is toch zonde? Om iets moois niet met anderen te delen, omdat je denkt dat het nog niet helemaal perfect is. Bovendien, wat is perfect?

Een peptalk

Ja, het is een peptalk voor en tegen mezelf. Hopelijk heb jij er ook iets aan? 😊 Loop je zelf ook rond met een bepaald idee of plan maar durf je er niet aan te beginnen. Denk je dat het nog niet goed genoeg is of dat je eerst meer onderzoek moet doen. Het kan allerlei redenen hebben waarom je iets nog niet durft te doen.

Laat deze blog dan de ‘virtuele’ schop onder je kont zijn. Oftewel een liefdevol duwtje in de goede richting.

Laat je me weten als je het gevoeld hebt en wat jij heel graag zou willen doen, maar nu nog niet durft? Dat zou pas echt leuk zijn. Elkaar inspireren en aanmoedigen. Let’s do this.