Waarschijnlijk heb je het al meegekregen op één van mijn social media accounts, maar mocht dit niet het geval zijn, dan wil ik je even heel goed nieuws mededelen. Ik heb namelijk een auteurscontract ondertekend.
In deze nieuwe blog ga ik dat hele proces met je delen. Ik ben er super trots op en blij mee.
Lees je mee?
Een droom die uitkomt
Al jaren droom ik ervan een bestsellende auteur te zijn. Ik zie voor me hoe ik met mijn boeken over de wereld reis en overal mag praten over mijn verhalen. Interviews in grote bladen, kranten en op de landelijke televisie. Jaja, dream on Ellen, denk je nu misschien.
Toch is het noodzakelijk om te dromen. Op deze manier laat je namelijk aan het universum weten waar je naar verlangt. Tja, dat klinkt misschien een beetje (of een beetje veel 😉)vaag. In eerdere blogs heb ik daarover al geschreven. Door groots te dromen en denken kun je de meest fantastische resultaten bereiken. Daar geloof ik heilig in. En twee weken geleden is deze droom een beetje dichterbij gekomen.
Eerst zaaien, dan oogsten
Zoals het met veel dingen gaat, geldt het ook voor schrijven. Je zult eerst een heleboel kilometers moeten maken en veel moeten oefenen. Deskundigen beweren dat je ergens minstens 10.000 uur aan moet besteden, wil je succes behalen. Als je gaat kijken naar bijvoorbeeld The Beatles of Stephen Jobs dan zul je zien dat zij ontzettend veel uren geoefend hebben.
Dat is onder andere de reden waarom ik zo graag en veel meedoe aan schrijfwedstrijden. Op de eerste plaats vind ik het gewoon heel erg leuk om steeds een goed verhaal te bedenken en schrijven. Maar op de tweede plaats is het ook keihard werken en zoveel mogelijk schrijfkilometers maken. Hoe meer je schrijft, hoe beter je wordt. Of in ieder geval, hoe meer je je ontwikkelt. Kijk, talent heb je, maar je kunt jezelf altijd verbeteren. Zo zie ik het althans.
Een bijzonder berichtje
Regelmatig stuur ik verhalen naar Godijn Publishing. Een leuke, betrokken en enthousiaste uitgever, die bovendien regelmatig leuke schrijfwedstrijden organiseert. Het is me inmiddels een aantal keer gelukt om op de longlist terecht te komen. Ik ben zelfs met één verhaal gepubliceerd in de verhalenbundel ‘Zonderlingen’. Een prestatie waar ik trots op ben. Ik sta namelijk tussen allemaal heel goede schrijvers met mijn verhaal.
Deze uitgever is bekend met mijn schrijfstijl en weet wat ze van mij kan verwachten (ongeveer natuurlijk). Ik vermoed dat mijn stijl haar aanspreekt. Je kunt je dus voorstellen hoe blij ik was toen ze me enkele weken geleden een bericht stuurde met de vraag of ik interesse had om te lanceren met een verhaal bij HIP Publishing (een nieuw onderdeel van GP).
Yes, dat wil ik!
Dat hoefde ze geen twee keer te vragen, uiteraard. Ik stuurde onmiddellijk een feelgood verhaal (waar ze naar op zoek waren) op en wachtte af. Het duurde een paar weken, totdat ik op een donderdag via Messenger een bericht kreeg met de vraag of ik die zaterdag iets te doen had en of ik zin had om dan naar de schrijversdag te komen en een auteurscontract te ondertekenen.
Whaaa!!! Dat wilde ik natuurlijk. Al had ik nog geen idee hoe ik daar zou komen, toch wist ik dat ik dit wilde, nee moest doen. Uiteindelijk besloten mijn ouders mee te gaan en vertrok ik op vrijdagavond naar Deurne om zo op zaterdag in alle vroegte naar Roelofarendsveen te kunnen gaan. Zo gezegd, zo gedaan.
Een mooi begin
De dag was heel speciaal en ik genoot met volle teugen van alles wat er gebeurde. Zo waren er workshops, een lekkere lunch en genoeg tijd om met andere collega’s in gesprek te zijn. Het voelde erg bijzonder om met een grote groep schrijvers bij elkaar te zijn en je grootste passie met hen te kunnen delen.
Ik zie dit als een mooi begin. Een startpunt vanwaar er nog veel mooie dingen kunnen gebeuren. Hoe gaaf dat dit juist nu gebeurt. Een tijdje geleden had ik even een dip omdat ik het gevoel had geen stap verder te komen. Ja, ik ondernam veel actie en was continu druk met het schrijven van verhalen en het meedoen aan schrijfwedstrijden. Alleen gebeurde er niets. Tot het moment twee weken geleden.
Geef nooit op!
Het laat maar weer eens zien hoe dingen kunnen lopen. Ik koester al heel lang de wens om een contract te tekenen en op deze manier mijn verhalen onder de aandacht van lezers te brengen. Natuurlijk ben ik daar dagelijks mee bezig en hoop ik met mijn schrijfavonturen anderen te inspireren. Belangrijk is dat je nooit opgeeft en altijd blijft gaan voor je droom. No matter what!
Er waren dus best weken dat ik het even niet meer zag zitten. Dat ik dacht dat er nooit ontwikkeling zou komen. Gelukkig duurde die momenten niet lang. Als ik terug ging kijken naar wat ik al allemaal bereikt heb, dan was en ben ik trots op mezelf. Ik ben helemaal vanaf 0 begonnen, wist niets, maar begon met een opleiding. Niet dat ik nu volleerd ben. Absoluut niet, haha. Ik heb nog meer dan genoeg te leren. Dat zal ik ook altijd blijven doen. Mezelf ontwikkelen, uitdagen en prikkelen.
Nu eerst maar genieten van deze mooie mijlpaal. Ik ben erg benieuwd hoe het hele proces zal gaan en natuurlijk houd ik je daarvan op de hoogte.
Foto door: Jeroen Mies
Recente reacties