Deze maand bestaat mijn website één jaar. Of beter gezegd is hij één jaar online. Ik ben er in de vier maanden daarvoor flink mee bezig geweest achter de schermen. Dat was alleen voor mezelf zichtbaar en iet voor het ‘publiek’. In deze blog wil ik een aantal geleerde lessen met je delen en brainstormen over de voortgang.
Hoera: een jaar mijn eigen website!
De tijd gaat snel. Wie had gedacht dat mijn website alweer één jaar online is en te bezoeken door lezers. Als ik hierover nadenk, vind ik dat ik al veel geleerd heb de afgelopen maanden.
In eerder blogs schreef ik dat ik niet altijd evenveel geduld heb en redelijk snel uitgekeken ben op dingen.
Ik krijg soms een gewéldig idee (althans, dat vind ik zelf, haha) en begin enthousiast aan de uitwerking ervan. Voor mij is het de kunst om dat enthousiasme te behouden, want ik krijg vaak nieuwe ideeën en automatisch raakt het ‘oude’ idee dan op de achtergrond. Dit is niets nieuws; als klein kind had ik al weinig geduld. Zelf had ik dit niet in de gaten, maar mensen in mijn nabije omgeving des te meer.
Een jubileum dus: één jaar ‘Ellens Schrijfavonturen’.
Al meer dan 60 blogs
In dat voorbije jaar plaatste ik iedere week (behalve in de zomervakantie een paar weken niet) een nieuwe blog. Dat betekent in ieder geval 52 blogs. Voordat mijn site online ging, had ik op mijn blogpagina al een aantal blogs geplaatst. Ik vond het raar om een blog te beginnen en vervolgens geen leesmateriaal op mijn site te hebben. in de zomervakantie van 2018 had ik een schrift vol met blogs verzameld, zodat ik de eerste tijd genoeg blogs had om te plaatsen.
Reacties van lezers
Eén van de redenen waarom ik wilde bloggen, was om de verbinding met anderen (bijvoorbeeld beginnende schrijvers) aan te gaan. Om mijn lezers een kijkje in mijn leven te geven. Hoe ik het avontuur ben aangegaan om van juf (met een vaste aanstelling en een gegarandeerde toekomst) voor het onzekere bestaan van (beginnend) schrijfster te kiezen. Een spannende ontdekkingsreis, want ik wist van te voren niet waar dit pad naartoe zou gaan.
Over deze schrijfavonturen vertel ik in mijn wekelijkse blogs. Het is niet iedere week zo dat er ontwikkelingen op schrijfgebied te melden zijn. Soms bestaat mijn week uit het lezen van mijn manuscript of nadenken en uitwerken van een nieuw verhaalidee.
Daarover valt weinig opwindends te schrijven. Ik zit in de woonkamer achter de laptop of aan de keukentafel met een manuscript en een vulpen en schrijf, schrap en streep. Lijkt me als lezer slaapverwekkend om over te lezen.
Is er veel interactie?
Behalve dat ik mijn lezers wil meenemen in mijn (schrijf)avonturen hoop ik mensen te inspireren en daarover met elkaar in gesprek te raken, zodat we van elkaar kunnen leren. Ik voel me soms een pionier, op zoek naar het ‘beloofde land’. Klinkt als een utopie en waarschijnlijk is het dat ook.
Iedere dag prijs ik mezelf gelukkig, dat ik mág pionieren, dat ik in vrijheid mijn pad bewandel en het op mijn manier kan en mag invullen. Het is een voorrecht om op deze manier mijn schrijversleven uit te stippelen.
Afhankelijk van de geplaatste blog krijg ik reacties van lezers. Mijn mailbox of Facebookpagina ontploft niet, haha. Ik kan het prima bijhouden.
Via Google Analytics kan ik precies zien en bijhouden hoeveel bezoekers er via welk medium op mijn site binnenkomen. Een handig hulpmiddel om inzicht te krijgen in bezoekersaantallen. Ook om te zien welke blogs veel/regelmatig gelezen worden.
Waarom graag reacties?
Je vraagt je misschien af waarom ik zo graag reacties wil of wat de bedoeling daarvan is. Denk je dat ik bevestiging nodig heb of aandacht zoek. Waarschijnlijk zit in beiden een kern van waarheid, al is het niet zo dat ik me daarvan erg bewust ben of er op uit ben.
Natuurlijk vind ik het fijn om positieve reacties te krijgen of te lezen dat iemand mijn blogs inspirerend vindt. Ik zou een leugenaar zijn als ik dit ontken.
Heb ik het perse nodig? Nee, uiteindelijk doe ik het nog steeds, omdat ik er gelukkig van word en het als een noodzaak voelt om mijzelf via het geschreven woord uit te drukken.
Voor mij is het gewoon de prettigste manier om mijn gedachten en emoties te uiten. Het gaat me gemakkelijk af en ik lees graag terug, waarover ik een tijd geleden nadacht. Wat me bezighield en waarom.
Verbinden en inspireren
Daarnaast vind ik het fijn om mezelf verbonden te voelen met een ander. Ieder mens geniet van persoonlijk contact, ieder op zijn/haar eigen manier.
In contact met een ander kun je ervaringen delen, elkaar inspireren, steunen of helpen. Het geeft mij in elk geval een goed gevoel om een ander met mijn verhalen te inspireren of vermaken.
Het kost tijd om mezelf ‘zichtbaar’ te maken via mijn blogs. Bezoekers/lezers willen een band met de schrijver opbouwen en dit kost nu eenmaal tijd. Ik hoop na jaar bloggen dat mensen meer over mij te weten zijn gekomen en benieuwd zijn naar mijn verhalen en schrijfavonturen.
Mocht er iets zijn wat je nog niet weet, maar wél graag zou willen weten, schroom dan niet en laat een berichtje achter. Zoals je net gelezen hebt, vind ik het super leuk om met mijn lezers in gesprek te raken.
Recente reacties