Een jaar geleden bereikte mij het ongelofelijke nieuws dat de uitgever, waar ik mijn boek had ondergebracht, spoorloos verdwenen was. De blogs hierover kun je hier en hier lezen.

Er is veel gebeurd in een jaar

Het eerste wat ik deed toen ik het bericht kreeg, was de publiciteit opzoeken. Ja, ik wilde mijn verhaal in the open gooien en ja, daarvoor wilde ik best met mijn kop in de krant verschijnen.

De krant wilde mijn verhaal graag verder onderzoeken en het duurde dan ook even, voordat het uiteindelijke artikel in de krant kwam. Intussen hadden mensen mijn verhaal op Facebook, Instagram of op mijn website gelezen.

Reacties vanuit social media

Ik had mijn ongenoegen duidelijk kenbaar gemaakt op social media en kreeg veel bijval en steunbetuigingen van mensen. Dat deed me erg goed, al loste het mijn probleem natuurlijk niet op.

Mijn boek was vanaf dat moment niet meer verkrijgbaar. Thuis had ik gelukkig nog een kleine voorraad en momenteel heb ik ook die stapel verkocht. Degenen die deze versie van mijn verhaal hebben, beschikken nu dus over een echt collectors item, haha!

Er gloort hoop aan de horizon

Tussen alle reacties kwam ook een heel leuke reactie van een uitgever. Mijn hart sloeg onmiddellijk een slag over. Zou een heruitgave werkelijkheid worden? Kon mijn boek opnieuw uitgegeven worden? Dat zou betekenen dat mijn droom kon uitkomen.

Zo gebeurde het dat we via Facebook met elkaar in contact kwamen. Bovenstaande stuk heb ik in een eerdere blog uitgebreid beschreven, dus even fast forward naar het nu.

Hoe staat het er nu voor?

Een jaar later heb ik mijn hele verhaal herschreven. Zo gemakkelijk als ik het hier opschrijf, is dat niet gegaan. In de blog over de NaNoWriMo leg ik gedetailleerd uit hoe ik te werk ben gegaan met het herschrijven.

Ik heb dit hele proces niet in mijn eentje doorlopen. Dankzij de Schrijversacademie ben ik met Janneke in contact gekomen. Zij volgde de specialisatie Redactie en voor de deelnemende studenten zochten ze manuscripten. Hiervoor werd onder andere mijn manuscript gebruikt.

Het belang van een redacteur

Afgezien van het feit dat het super leuk en gezellig was om met Janneke in gesprek te gaan over mijn verhaal, is het erg waardevol dat anderen naar je verhaal kijken met een frisse blik. Ik heb mijn verhaal intussen meerdere keren gelezen en ik kan je verzekeren dat je op den duur geen fouten meer ziet.

Stiekem kon ik het hele verhaal überhaupt niet meer zien, haha. Ik kon het inmiddels dromen.
Een buitenstaander kan veel objectiever naar het verhaal kijken en erover oordelen. Het is niet erg om dingen te schrappen of in te korten. Natuurlijk was het best even slikken toen ik mijn verhaal terugkreeg en ik honderden (overdrijven maakt duidelijk 😉 ) foutjes zag, maar uiteindelijk wordt het verhaal er alleen maar beter door.

Een groot karwei

Terugkijkend heb ik het verhaal niet één, maar twee keer herschreven. Janneke was namelijk zó begaan met mij en mijn verhaal dat ze het tot twee keer toe heeft geredigeerd, waarvoor ik haar erg dankbaar ben. Ze is een echte TOPPER!

Het was dan ook een heel werk om alle correcties door te voeren. Als ik sommige zinnen of fragmenten teruglees, snap ik goed waarom ze deze heeft aangepast.
Toen ik het verhaal schreef was ik een stuk minder ver dan nu. In de tussentijd heb ik veel bijgeleerd.

Is het opeens een heel ander verhaal?

Het eerste deel van het verhaal heb ik opnieuw geschreven. Alles gewist en weer vooraan begonnen. Waarschijnlijk zijn de herinneringen alleen voor mij (en de mensen die mij kennen) interessant en leuk om over te lezen.

In de herschreven versie gaat het veel meer over de rol van opvoeding, mijn omgeving en karakter en beschrijf ik hoe deze dingen uiteindelijk een rol hebben gespeeld in het ontstaan en krijgen van een burn-out.

Het is voor onbekenden totaal niet relevant om te weten welke uitstapjes of activiteiten ik met de kinderen ondernam en hoe ik met mijn collega een dansvoorstelling bedacht en hierover uitgebreid in detail treed. Dat maakt geen onderdeel uit van hoe ik in een burn-out terechtkwam.

Ik ga alsnog voor die bestseller!

Om een breder publiek voor mijn boek enthousiast te maken, zal het prettig leesbaar en toegankelijk moeten zijn. De schrijfstijl is hetzelfde, alleen de inhoud is aangepast en meer toegespitst op het onderwerp.

Ik weet zeker dat mijn verhaal steunend kan zijn voor anderen en bovendien erg herkenbaar is voor veel leerkrachten.
Met de juiste uitgever, publiciteit en promotie moet het lukken meer exemplaren te verkopen dan van de eerste druk (NB: klinkt overigens wel stoer: een tweede druk).

Alles is opgestuurd naar de uitgever

Afgelopen week heb ik de laatste correcties aangebracht en het manuscript opnieuw opgestuurd naar Droomvallei Uitgeverij.
Nu is het af wachten hoe een en ander precies verdergaat. Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. Spannend!

Blijven jullie mijn proces hierover volgen? Dat zou te gek zijn!