Ik heb de afgelopen tijd vaker mooie mijlpalen bereikt. In deze blog wil ik het met je hebben over mijn wekelijkse blog en wat me ertoe beweegt deze te blijven posten.

Lees je mee?

Hoe het allemaal begon

Een paar geleden had ik het verlangen om mijn eigen website te beginnen, om al mijn schrijfavonturen met de lezer te delen. En ook voor mezelf, als een naslagwerk. Hoe gaaf is het om na al die jaren terug te kunnen lezen wat ik voor moois gedaan heb?

Het is inmiddels bijna vier jaar geleden dat mijn website online kwam. Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost om hem te bouwen. Over alles moest nagedacht worden; wat er wel en niet op mijn site paste en welke woorden en beelden ik moest gebruiken. Als schrijver zou dat geen probleem moeten zijn, nietwaar? 😉

Welke onderwerpen?

Om iedere week een blog te plaatsen, vereist discipline. Bovendien is het iedere keer bedenken welk onderwerp ik wil bespreken. Het moet tenslotte voor de lezer ook interessant en leuk zijn om te lezen.

Ik kies meestal voor thema’s die dichtbij mezelf liggen. Situaties die ik heb meegemaakt, vraagstukken waar ik over nadenk, wereldproblemen (niet teveel, want daar word ik verdrietig van) en nog veel meer. Ik hoop dat het voor jou de moeite van het lezen waard is.

Verwachtingen

Eerlijk gezegd had ik aan de start van mijn schrijfavontuur grote verwachtingen. Een ideaalbeeld dat mijn site dagelijks door duizenden mensen bezocht zou worden en dat ik honderden reacties zou krijgen. Lekker naief, nietwaar?

Inmiddels heb ik mijn verwachtingen bijgesteld en ben ik super dankbaar voor iedereen die de moeite neemt om een kijkje (en hopelijk ook de tijd neemt om te lezen). Geweldig! Bovendien weet ik ook dat door de algoritmes van Facebook en Instagram mijn berichten weinig bereik hebben. Dat is iets waar iedereen (die op social media actief is) mee te maken heeft. Jammer dat het zo werkt, maar het is niet anders…

Consistentie

Een van de dingen die belangrijk zijn is het consistent zijn. Iedere week op dezelfde dag (meestal ook rond hetzelfde tijdstip) plaats ik mijn blog, zodat de lezer weet dat er iedere vrijdag een nieuwe online komt.

Toch valt het niet altijd mee om vol te houden. Nu klinkt het misschien alsof het een moetje is en dat is absoluut niet het geval. Wel blijkt in de praktijk dat de bezoekersaantallen niet echt omhoog gaan, sterker nog eerder afnemen. Alleen bij bepaalde (meestal erg persoonlijke) blogs zijn er uitschieters met veel lezers.

Stug doorgaan

In mij wordt dan een bepaalde vechtersmentaliteit getriggerd, die ervoor zorgt dat ik een enorme bewijsdrang voel. Ik wil het tot een succes maken en dus blijf ik stug doorgaan. Omdat ik weet dat de dingen waar ik over schrijf voor veel er- en herkenning zorgen.

Bovendien heb ik met mezelf een afspraak gemaakt en die wil ik nakomen. Ik begin ergens aan en dan wil ik het tot een goed einde brengen. Hoelang? Daar heb ik dan weer niet over nagedacht, haha. Zolang schrijven mijn passie is, blijf ik het doen. Al reageert of leest er niemand.

Bedankje

Ik weet gewoon dat er altijd mensen zijn die mijn blogs trouw lezen en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Tegenwoordig is het niet vanzelfsprekend dat mensen teksten lezen, laat staan als ze zolang zijn als de mijne, haha.

Ik bedoel, hoe bijzonder is het als mensen de moeite nemen om jouw hersenspinsels te lezen? Vroeger werd altijd gezegd dat ik een open boek ben en dat voel ik nog altijd zo. Ik wil dingen niet mooier maken dan ze zijn. Eerlijkheid duurt het langst en wordt ook enorm gewaardeerd. Niet iedereen vindt het even makkelijk om openlijk zijn of haar emoties met anderen te delen.

We plakken er nog honderd aan

Ik ben dan ook niet van plan om op korte termijn te stoppen met het schrijven van blogs. Op de eerste plaats omdat ik het gewoon leuk vind en op de tweede plaats omdat ik hoop dat anderen er inzichten en waarde uithalen.

Al is het maar omdat je nieuwsgierig bent waar ik het nu weer over zal hebben, haha. Dat is natuurlijk ook een legitieme reden om mijn blog te lezen. 😊
Ik heb besloten er sowieso nog honderd aan te plakken. En het idee om deze blogs te bundelen en in eigen beheer uit te geven, heb ik ook nog niet losgelaten.

Interactie

Er zijn nog steeds mensen die de moeite nemen om te reageren op mijn blogs. Je weet niet hoe fijn het is om interactie te hebben en te lezen dat het iemand op een bepaalde manier geraakt heeft. Dat is precies de reden waarom ik ben gaan bloggen.

Ik zou willen zeggen: blijf daar vooral mee doorgaan… 😉. Het doet mij heel erg goed en ik weet dat bepaalde onderwerpen gevoelig liggen en dat er behoefte is om er over te lezen.
Dus nogmaals: bedankt!

Tot zover was het een geweldig avontuur dat ik voor geen goud had willen missen. Het leert me veel over mezelf. Ik kan jaren later nog eens teruglezen wat er toen in mijn hoofd omging en het kan voor anderen waardevol zijn. Een win-win situatie als je het mij vraagt.

Ik hoop dat je na het lezen van deze blog een reactie achterlaat, zodat ik kan zien wie er nog meeleest. Dat zou echt tof zijn!