“Wat schrijf je?” zomaar een vraag, die me regelmatig gesteld wordt. Tja, wat schrijf ik? Is mijn stijl in een genre te vangen? Wil ik dat? Het antwoord is: nee, waarschijnlijk niet en laat dat nou precies zijn wat ik wil; niet te vangen in een bepaald genre.
Iedere schrijver zijn eigen stijl
Je kent het wel; “Oh, dat is een typisch Kluun-verhaal of een echte Saskia Noort.” De meeste schrijvers zijn te herkennen aan hun unieke manier van schrijven; hun schrijfstijl dus.
Bij de opleiding van de Schrijversacademie ga je tijdens de basismodules op zoek naar jouw unieke stijl. En dat is heel belangrijk.
Niets zo saai als een verhaal lezen van een schrijver, die het kunstje van een ander nadoet.
Is het moeilijk om je eigen schrijfstijl te ontwikkelen?
Nou ja, eerlijk gezegd: geen idee.
Ik kan nu een prachtig verhaal verzinnen, dat ik keihard heb geploeterd en gezwoegd om mijn unieke schrijfstijl te ontdekken en te ontwikkelen, maar dat doe ik niet.
Voor mijn gevoel heb ik daar namelijk helemaal niet zoveel moeite voor hoeven doen. Klink ik nu opschepperig of een tikkeltje arrogant? Zo heb ik het in ieder geval absoluut niet bedoeld.
Tuurlijk, ik heb echt veel geleerd tijdens mijn basis en de twee specialisaties, die ik tot nu toe heb afgerond. Bij de ene module wat meer dan bij de andere, maar over het algemeen heb ik er veel van opgestoken.
Wat is mijn stijl dan?
Weet je, ik vind het oprecht echt jammer dat steeds minder mensen (zowel jong als oud) lijken te lezen.
We leven natuurlijk in een flitsende en snelle tijd, waarin alles in een muisklik of via een touch tot onze beschikking is. Geduld en tijd opbrengen om jezelf te verdiepen in een fijn boek is er dan meestal niet meer bij.
Of misschien via moderne apps als Storytel of Wattpad of andere hippe dingen.
Even lekker relaxen met een goed boek zit er gewoon, bij velen van ons, niet meer in. Behalve misschien aan het strand, wanneer we op vakantie zijn en eindelijk tijd vrijmaken voor onszelf. Of als er geen wifi of tv aanwezig is op de plek waar je op vakantie bent.
Mijn aandeel in leesbevordering
Ik streef ernaar om met mijn verhalen een aandeel te hebben in het meer gaan lezen door kinderen en/of volwassenen. Doordat ik op een toegankelijke manier schrijf, hoop ik de lezers te blijven boeien. Hoe mooi zou het zijn wanneer ze na het lezen van een van mijn boeken zeggen: “Oh, ik kijk nu al uit naar haar volgende boek!” Dat is waar ik van droom en waar ik zo hard voor werk.
Literair schrijven
Ik heb vaak het gevoel dat wanneer schrijvers hun verhaal willen vertellen, ze dat op een manier proberen te doen, die niet voor ‘iedereen’ is weggelegd. Soms zelfs een beetje te poëtisch of literair.
Natuurlijk heb ik respect voor de schrijver, die de meest fantastische metaforen en beeldspraak op papier krijgt, maar zelf doe ik dat niet.
Waarom niet? Nou, op de eerste plaats, omdat ik het niet in me heb, haha!
Op de tweede plaats wil ik mijn verhalen zo toegankelijk mogelijk maken. Dat wil niet zeggen dat ik voor iedereen wil schrijven, maar het moet wel mogelijk zijn om mijn verhalen in een begrijpelijke taal te schrijven.
Iedere schrijver heeft natuurlijk zijn eigen ideeën en dus ook een unieke stijl. De ene stijl spreekt je meer aan dan de andere. Dat is normaal. Iedereen heeft tenslotte een andere smaak. Op elk gebied. Dat is maar goed ook, anders zouden we er allemaal hetzelfde uitzien, hetzelfde werk doen, dezelfde hobby’s hebben en ga zo maar door. Hoe saai zou dat zijn?
Ellenstyle
En dus is mijn stijl ook wel de ‘Ellenstyle’ te noemen (met dank aan Sharon Dielissen).
Het is een beetje anders, een beetje gek, maar blijft herkenbaar en daardoor (hopelijk) leuk. Je herkent het meteen zodra je het leest.
Het is niet alleen in mijn manier van schrijven te merken, maar in alles. Kledingstijl, muzieksmaak, voorkeur voor bepaalde films en series, enzovoorts.
Ik hou van niet standaard dingen, alleen niet tot in extremen. Hetzelfde geldt voor mijn verhalen. Het mag allemaal een beetje vreemd, magisch zelfs.
Is het leven niet net zo? Magisch? Altijd nét anders dan je verwachtte?
Daar wil ik op inspelen. Ik wil graag schrijven over mensen en situaties, die niet zo gebruikelijk zijn. En het liefst overgiet ik ze met een magisch sausje; dat je je afvraagt of het wel of niet echt kan gebeuren.
Ik hou daar zo van. Is het niet geweldig om, net als toen je klein was en nog in sprookjes geloofde, even in een andere wereld te zijn en te denken dat dingen wel eens niet zijn wat ze lijken te zijn?
Taal is kunst
Taal beschouw ik als een vorm van kunst. Taalkunst! Klinkt mooi en bijzonder. Hoe je als schrijver je verhalen maakt, is dus een kunstvorm. Net als bij schilderijen, foto’s en beeldhouwwerken zijn er verschillende stijlen en stromingen. Dat is bij schrijven niet anders. Iedere schrijver maakt op zijn of haar eigen manier kunst. Het is bovendien erg persoonlijk. Wat de een mooi vindt, vindt de ander afschuwelijk of andersom. Gelukkig maar, zou ik willen zeggen. Wat fijn dat iedereen recht heeft op zijn eigen mening en voorkeuren. Zo is er dan ook voor ieder wat wils.
Zo kun je e-books bijvoorbeeld als een digitaal museum met taalkunst zien. Haha, mooi!
Wat lees jij het liefst?
Mijn vraag aan jou is dan ook: wat voor genre spreekt jou het meest aan? Wat voor boeken of verhalen lees je graag? Spreekt mijn manier van verhalen vertellen je aan of helemaal niet? Ik ben benieuwd naar je antwoord. Laat je het me weten?
Recente reacties