In mijn vorige blogs keek ik terug op 2019 en blikte ik vooruit op 2020. Een nieuw jaar met volop kansen en mogelijkheden.
Wil je deze blogs (nog) eens lezen? Klik dan hier en hier om helemaal op de hoogte te zijn van mijn nieuwe plannen en bereikte doelen.

De eerste week van 2020 is voorbij

Hoe geweldig het ook is om een nieuw jaar in te gaan en 365 (dit jaar zelfs 366 dagen) blanco voor je te hebben liggen, ook nu gaat de tijd snel voorbij en is de eerste week van het nieuwe jaar alweer om.

Het wordt vaak gezegd en geschreven en dus klinkt het erg cliché, maar het is wel een wijsheid die klopt. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd lijkt te gaan.
Als kind lijkt het soms of er een eeuwigheid voor je ligt en zou je de tijd wel eens voorbij willen kijken (ik spreek voor mezelf). Het kan dan niet snel genoeg gaan. Ook al ben ik nog maar 43, ik vind dat de dagen, weken en maanden voorbij vliegen.

Aan het begin van een nieuw jaar schoon schip maken

Zo gauw het nieuwjaar is geweest, begin ik met het opruimen van de resten van 2019; oftewel de kerstspullen. Ik geniet altijd van de gezelligheid, de lichtjes en de leuke spullen in mijn huiskamer, maar na een maand is het toch weer tijd om een en ander op te ruimen. Een klus waar ik eigenlijk iedere keer tegenop zie en die uiteindelijk zo geklaard is. Het kost meer tijd om alles op te bouwen, haha.

De eerste avond dat er geen (gekleurde) lampjes branden of ik het monotone geluid van de ronddraaiende sneeuwman niet meer hoor, voel ik me een beetje ontheemd. Alsof er iets ontbreekt. Er is een leegte; letterlijk. Het went echter snel en de volgende dag zie ik opeens weer de ruimte en dus de mogelijkheden die dat oplevert.

Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd

Eenmaal de smaak te pakken, krijg ik zin om verder te gaan. Zo staan er stapels (overdrijven maakt duidelijk) brieven en andere papieren, die nodig moeten worden nagekeken. Een hoop boeken, waarin ik lees of die ik wil lezen en voor de time being overal worden opgestapeld.

Kledingkasten die hoognodig moeten worden uitgemest, omdat ze bijna uitpuilen en nog meer van dit soort klussen. Of wat te denken van keukenkastjes die wel een schoonmaakbeurt kunnen gebruiken.

Als ik begin aan deze karweitjes en ik kan ze één voor één van mijn TO-DO lijstjes strepen, komt er ook een bepaalde rust in mijn hoofd. Hoe meer ‘chaos’ in huis verdwijnt, hoe helderder het in mijn hoofd wordt.

Ballast overboord gooien

Opruimen geeft dus ruimte en lucht. Een ‘opgeruimd’ hoofd zorgt voor innerlijke ruimte en lucht. Oude ballast kan overboord gegooid worden. Een nieuw jaar vind ik daarvoor een uitermate geschikt moment, al is het natuurlijk iedere dag mogelijk (geestelijke) puin te ruimen.

Goede voornemens of niet?

De jongere ik had nog wel eens goede voornemens. Je kent ze vast; ik wil afvallen, minder snoepen, gezonder eten en meer sporten. Of meer lezen, minder tv kijken, in de avonden iets creatiefs doen, meer genieten, enzovoorts.
Vooral die eerste categorie (in het kader van gezondheid en diëten) viel ik vaak al snel terug in oude patronen en hield het daardoor niet lang vol.

Tijdens mijn burn-out wilde ik alleen maar beter worden en had ik geen energie om mezelf doelen te stellen, zeker niet wat betreft een gezond/gezond gewicht. Het kon me eerlijk gezegd helemaal geen bal schelen. Toen ik me eindelijk beter voelde, besloot ik dankbaar voor te zijn voor alles wat ik wel heb, kan en doe. Ik zeg dus niet meer: vanaf 1 januari eet ik geen chocolade meer, omdat ik weet dat dit voor mij onmogelijk is. Ik zou het best een tijdje kunnen, maar niet levenslang.

Ontwikkelen van positieve gewoonten

Beter is het om van iets een positieve gewoonte te maken en daardoor zal het waarschijnlijk niet meer voelen als een voornemen of iets dat moet, maar zit ’t in je systeem.
Bovendien moet je je realiseren, dat het ontwikkelen van goede/positieve gewoonten een langdurig proces is. Niet alleen iets wat je doet op basis van wilskracht en doorzettingsvermogen, maar het zien als een verrijking van je leven.

Met of zonder hulp van buitenaf

Toevallig, of juist niet, kwam ik op Instagram de 30-daagse van Joyce Celine tegen. In 30 dagen van een voornemen naar een gewoonte. Het sprak me meteen aan. Ik vind de manier, waarop ze dingen aanpakt en bespreekbaar maakt interessant en het prikkelt mijn nieuwsgierigheid.
Ergens twijfelde ik nog even of ik echt mee zou doen, terwijl ik voelde dat ik het wel graag wilde. In een kleiner groepje elkaar ondersteunen en motiveren. Leuk, toch??

Samen is leuker

Op de valreep, de eerste dag van de 30-daagse was al bijna voorbij, schreef ik me in.
Ik weet gewoon dat als mijn onderbuikgevoel aangeeft dat het goed is, ik het kan doen. Het liefst wil ik geen goede voornemens hebben, toch wil ik wél nieuwe gewoonten in mijn dagelijks leven inbouwen. Als dat met een beetje hulp van derden een beetje makkelijker wordt en ik daardoor een goede stok achter de deur heb, weet ik dat het me gaat helpen.

Ik doe dit dus niet alleen, maar met een clubje van gemotiveerde deelnemers. Ieder gaat een andere gewoonte in haar dagelijkse routine inpassen, op haar eigen manier.

Dan volgt nu mijn, niet echt verrassende, vraag aan jou: Heb jij dit jaar ook iets wat je graag wilt leren of misschien zelfs afleren? En belangrijker nog: wat zijn jouw tips om het vol te houden?
Ik lees ze graag in een reactie onder deze blog. Alle tips zijn welkom. Succes met het creëren van jouw nieuwe gewoonte(n).