We’re back. Oftewel, na zes heerlijke, lange weken vakantie is het ‘gewone’ leventje weer van start gegaan. Dat betekent dat iedereen weer of naar school of naar het werk is en ik het rijk alleen heb. Begrijp me niet verkeerd, samen tijd doorbrengen en leuke dingen doen is heerlijk en ik heb daar dan ook intens van genoten. Toch voelt het ook weer erg goed om lekker aan de gang te gaan met mijn eigen dingen en plannen. Daarover heb ik al eerder geschreven.
In deze blog ga ik even terug in de tijd. Ga je mee?
Het voortgezet onderwijs
In de blog van vorige week schreef ik al hoe al die veranderingen bij Yfke de komende tijd voor de nodige aanpassingen zouden gaan zorgen. Als je deze blog nog niet gelezen hebt, kun je hier klikken om dat alsnog te doen.
Afgelopen week heb ik best vaak teruggedacht aan mijn eigen schooltijd en ook wat dat voor mij betekend heeft. Toen ik zelf die leeftijd had (12 jaar) stond ik daar helemaal niet bij stil en dat is logisch. Je gaat gewoon naar een nieuwe school en een nieuwe fase. Zo hoort dat en je ontkomt er ook niet aan.
Ongemakkelijk
Ik herinner me mijn eerste schoolweek nog als de dag van gisteren. Nauwelijks 1.45 m. lang en zo blue als wat, haha. Ik had werkelijk geen enkel benul van alles wat er op me af zou komen. De eerste pauze dacht ik dat we misschien wel een tik-spel zouden gaan spelen. Hoe naïef?
Of wat denk je van zingend en dansend door het schoolgebouw rennen? Voor mij heel ‘normaal’ en dat het absoluut not done was, was mij niet bekend. De ongelovige blikken en het gelach genazen me echter al snel en de volgende dag was het meteen afgelopen. Niks dansen en/of zingen, nee, op een muurtje chillen met je klasgenoten. Wist ik veel.
Veel verandering
Natuurlijk weet je heus wel dat er veel veranderen gaat, maar een voorstelling kun je je er nog niet van maken. Ik was ook nog eens de oudste, dus had geen vergelijk. Een groot pluspunt was dat ik dicht bij de school woonde en dus niet ver hoefde te fietsen, zoals onze kinderen dat nu wel moeten (wat ze overigens niet altijd fijn vinden 😉).
Ik kan me herinneren dat ik vooral erg uitkeek naar alle nieuwe dingen. De verwachtingen waren hooggespannen, zeg maar. Het kon vanaf nu alleen maar beter worden. Niet dat het op de basisschool niet fijn was, maar daar wist je alles en had je alles wel een beetje gezien. Ik was klaar voor een nieuwe fase.
Nieuwe dingen ontdekken
Behalve dat er veel verandert op het gebied van school, verandert er voornamelijk veel in jezelf. Je lichaam verandert, je brein ontwikkelt, je moet loskomen van je ouders en zelf ontdekken wat je wilt. Dat is heel spannend, maar ook en vooral erg leuk. Tenminste, zo zou het in mijn ogen moeten zijn. Of dat ook bij iedereen het geval is, weet ik natuurlijk niet.
Er kan natuurlijk ook van alles fout gaan. Je leert nieuwe mensen kennen, maakt vrienden. Als ouder hoop je vooral dat je kind fijne, betrouwbare vrienden krijgt. Dat heb je niet voor het zeggen. Je hebt je kind een bepaalde basis meegegeven en je mag erop vertrouwen dat ze daarmee verstandige keuzes maken, maar dat weet je nooit helemaal zeker. Als kind heb je dat niet in de gaten en dat is maar goed ook.
Het leren maken van je eigen keuzes
Wat ik nog goed weet, is het gevoel van volwassen zijn. Ik dacht echt dat ik nu ‘groot’ en dus verstandig was. Achteraf kan ik concluderen dat dit totaal niet overeenkwam met de realiteit, maar toen was ik er heilig van overtuigd, haha.
Als ouder ben je een heel stuk minder betrokken bij de school en kan het zomaar zijn dat je een heleboel mist. Tegenwoordig is er email en magister en word je goed op de hoogte gehouden van alles wat met je kind te maken heeft, maar dat was in mijn tijd niet het geval. Vanaf dat moment werd het belangrijk om je eigen keuzes te leren maken, hoe moeilijk dat ook was. Tenminste, ik spreek voor mezelf, misschien was het voor jou helemaal niet zo moeilijk.
Veel plezier
Het mooiste aan mijn middelbare schooltijd vond ik toch echt de lol die ik gehad heb. Natuurlijk vond ik het huiswerk saai en vervelend (behalve de eerste paar maanden misschien), maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ik herinner me vooral de gezellige tijden met vriendinnen, het gegiebel, het stiekeme briefjes schrijven naar elkaar onder lestijd, feestjes, naar jongens kijken en ga zo maar door.
Ik hoop oprecht dat alle brugklassers een heerlijke, zorgeloze tijd tegemoet gaan, waarin ze vooral veel lol maken met (nieuwe) vrienden en vriendinnen. Herinneringen maken waar ze jaren later met veel plezier aan terugdenken. Die tijd komt niet meer terug en is erg bepalend voor de rest van je leven.
Ik ga met veel plezier en enthousiasme werken aan mijn eigen doelen en plannen. Lekker in alle rust en vrijheid creëren en de dingen doen die mij energie geven. Heerlijk.
Een heel fijn weekend.
Recente reacties