Op het moment dat deze blog online komt, begint hier in het Zuiden de carnavalsvakantie. Voor velen een moment om enorm naar uit te kijken. Of dat ook voor mij geldt? Lees het in mijn nieuwe blog 😊
Als klein meisje
Toen ik op de basisschool zat (op dat moment nog lagere school 😉) vond ik carnaval helemaal geweldig. Ik deed altijd mee aan de optocht op zaterdagmiddag met mijn buurmeisje/vriendinnetje. We wonnen zelfs regelmatig de originaliteitsprijs.
Onze moeders waren creatief en verzonnen de gekste, leukste outfits. Zo zijn we ooit theetantes geweest (met een heleboel theezakjes op onze jassen genaaid) of wat denk je van: We zitten in de knoop (en dan een overal met allemaal knopen erop genaaid). Ook was ik ooit pierrot. Heel gezellig om met de muziek in de optocht te lopen en al die mensen langs de kant te zien.
Dansen bij zalen van Bussel
Onze ouders gingen iedere dag naar het matinee; gezellig dansen met elkaar en natuurlijk een drankje drinken. Wij, de kinderen, verveelden ons ook geen moment. Rondjes rennen, glibberen over de gladde dansvloer, chips en marsen eten, het kon en mocht allemaal.
Als afsluiting samen chinees bestellen en bij een van de gezinnen eten, ja, dat was een leuke tijd.
Uitgaan
Ik was een jaar of twaalf, dertien toen ik naar de instuif mocht; vijf dagen lang dansen en lol maken. Helemaal geweldig vond ik het. Natuurlijk kwamen er leuke jongens en klasgenoten. Samen dansen, in de polonaise, gek doen. Heerlijk.
De avonden konden wat mij betreft niet lang genoeg duren. Om half elf was de pret echter voorbij en moesten we naar huis. Er was nog geen alcohol in het spel, dus iedereen was gewoon nuchter. Genieten van elkaars gezelschap en een leuke avond hebben, daar ging het om.
De omslag
Vanaf het moment dat ik naar de Apollo of Freebird (twee uitgaansgelegenheden in de buurt) ging (ik was een jaar of veertien/vijftien), verloor ik mijn liefde voor carnaval. Er werd namelijk veel gedronken en mensen waren dronken. Ze werden er niet per se leuker van, haha. Ik had er in ieder geval echt een hekel aan.
Ook het hypocriete gedoe van iedereen enthousiast gedag zeggen of om de nek vliegen, terwijl je elkaar daarvoor (en ook daarna) niet zag staan, stond me tegen. De drukte, de muziek (hoempa-hoempa), nee, ik kon er niet meer van genieten. Niet meer zoals ik dat een paar jaar eerder nog wel kon. Wel vond ik de optocht en het gourmetten met de familie heel gezellig. Dan was er nog geen drank in het spel.
Op vakantie
Vanaf het moment dat we niet meer echt op stap gingen, vonden Bart en ik het een stuk fijner om lekker weg te gaan. Weekendje weg of, toen de kinderen nog klein waren, op vakantie. Even uit de gekte van carnaval.
Het liefst bezochten we plekken waar geen carnaval gevierd werd. Nu valt het bij ons nog mee, maar in het zuiden van het land wordt echt overal feest gevierd. Een optocht bekijken was nog te doen, maar vijf hele dagen geconfronteerd worden met feestende, lallende mensen trokken wij niet.
Onze kinderen vinden carnaval best leuk. Vooral toen ze nog op de basisschool zaten. Op vrijdag carnaval op school, op zondag de optocht, op maandag het Hummeltjesbal. Genoeg dingen om te doen.
Ik ging altijd kijken naar de optredens, de optocht en zelfs mee naar het Hummeltjesbal. Als ik er dan eenmaal was, vond ik het best gezellig, zeker als er iemand meeging waar ik mee kon kletsen. Daarna samen wat eten, en ’s avonds lekker op de bank. Heerlijk!
Dit jaar zal het voor mij een rustige carnaval worden, vermoed ik. Bart gaat met Kjell en Saga een weekje op vakantie, Nynke is de hele carnaval aan het werk en Yfke is dansmarietje en ook de hele carnaval onderweg.
Dat betekent dat ik lekker veel tijd heb om aan mijn verhalen te werken. Genieten. Of lekker lezen, een ronde wandelen, podcasts luisteren, Netflixen. Ja, ik vermaak me vast.
Voor iedereen die wel gek is op carnaval en niet kan wachten om vijf dagen te feesten, zou ik willen zeggen: geniet ervan! Heel veel plezier en gooi alle remmen los! Alaaf!!!
Recente reacties