Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Ooit deed ik mezelf de belofte dat ik alleen blogs zou schrijven als ik er zin in had. Gezien het feit dat het zolang geleden is, lijkt het erop dat ik al even geen zin meer had, oeps 😉.
De afgelopen tijd zijn er echter weer wat spannende en leuke ontwikkelingen om met je te delen. Dingen waar ik zin in heb om over te schrijven. Die maken dat ik weer zin krijg om te schrijven überhaupt. Ook dat is al best een poos geleden merk ik nu. Verschoven prioriteiten of zo.
Onverwachte mail
Inmiddels is het zo’n maand geleden dat ik onverwacht mail kreeg van Esther van Droomvallei Uitgeverij. In mijn achterhoofd bleef mijn autobiografie rondspoken. Aangezien ik een aantal spreekopdrachten over mijn burn-out op de planning had staan, bleef dat in mijn gedachten. Hoe gaaf zou het zijn om als extra te kunnen verwijzen naar mijn boek? Een gedachte, een hersenspinsel, daar bleef het bij. Tot die mail…
Sneltreinvaart
En toen ging alles opeens in een sneltreinvaart. We mailden over en weer en spraken een aantal dingen af. Ook tekende ik (weliswaar thuis, maar dat mag de pret niet drukken 😊) mijn auteurscontract voor “Leven na een burn-out”, een mooie mijlpaal. Het was alsof de puzzelstukjes opeens in elkaar pasten. Zo blijkt dat het universum op mysterieuze wijze werkt.
Het komt er toch echt van
Ik zou het je niet kunnen uitleggen, maar op een of andere manier is het allemaal net iets té toevallig. De gedachte aan hoe gaaf het zou zijn om mijn boek opnieuw in handen te krijgen, het mailtje, de verwachte publicatiedatum. Zou het dan echt zo werken? Dat je een gedachte uitzendt die vervolgens door het universum (wat dat dan ook mag zijn) wordt opgepikt. Geen idee. Het maakt ook niet uit, het is gewoon een feit. Nu komt het er dan toch echt van.
Goed werk heeft tijd nodig
Om maar weer met een cliché te komen: “Goed werk heeft tijd nodig”. Je kunt het er mee eens of oneens zijn. Wellicht had alles sneller kunnen gaan, misschien is het precies zo gegaan zoals het moest gaan. Ik weet het eerlijk gezegd niet. Voor mij voelt het nu passend en goed. Op het moment dat ik met mijn verhalen anderen mag helpen en inspireren, komt het boek als een geschenk, als een mooie aanvulling.
De weken aftellen
Nu begint het aftellen, het delen van mijn proces. Wat gebeurt er? Hoe ga ik het aanpakken? Komt er een boekpresentatie? Allemaal vragen waar ik me komende tijd over ga buigen. Dingen die ik met je zal delen. Op mijn site heb ik een aparte pagina aangemaakt die helemaal over mijn boek gaat. Mocht je het leuk vinden, kijk dan eens hier.
Promotie
Het lastigste onderdeel van het zijn van schrijver vind ik toch wel boekpromotie. Ben je dan niet trots op je boek, denk je misschien. Natuurlijk wel, ik ben apetrots. En dankbaar en blij en enthousiast en ga zo maar door. Ergens in mij leeft de overtuiging dat het irritant is om je product aan te prijzen en te verkopen. Dat mensen je een opdringerig type vinden als je steeds reclame maakt. Of vind ik dat stiekem zelf? Waarschijnlijk allebei, maar die belemmerende overtuiging zit me al jaren in de weg. Ik kan echt jaloers zijn op mensen die dat met het grootste gemak doen en waar het ook nog eens zijn vruchten bij afwerpt. Hoe doen ze dat toch, denk ik dan.
Mezelf blijven
Er zijn legio cursussen te volgen over marketing en promotie. Allemaal zullen ze werken, daarvan ben ik overtuigd. Maar, ja altijd een maar, de manieren die worden geleerd moeten wel bij je passen. Als het niet authentiek voelt, werkt het niet. Als je je er niet goed bij voelt, werkt het niet. En daarom blijf ik eigenwijs en doe ik dingen op mijn manier. Tips zijn uiteraard van harte welkom. Misschien heb ik gewoon een blinde vlek op dat stuk. Dus, weet je iets wat me kan helpen mijn boek aan de man te brengen, laat het me dan zeker weten. Dat kan in een reactie onder deze blog of via een bericht of email. Je weet me te vinden. 😉
Ik kan niet wachten tot het eindelijk zover is. Duim je met me mee?
Recente reacties