De charme van jarig zijn

25 juli 1976: de geboorte van een zondagskind.
Zo begint het verhaal, dat ik voor een opdracht van de specialisatie Autobiografisch Schrijven moest maken. Voor het hele verhaal, neem eens een kijkje op mijn pagina van de Schrijversacademie: bij opdrachten van de specialisatie Autobiografisch Schrijven.
Daar vertel ik uitgebreid over deze speciale dag.

Hittegolf

Voordat ik geboren werd op 25 juli 1976 werd Nederland geteisterd door een hittegolf. Een paar dagen voordat ik ter wereld kwam, koelde het gelukkig wat af.
25 juli 2019: opnieuw wordt het land geteisterd door een zinderende hittegolf; dit keer komt de temperatuur zelfs boven de 40 graden uit. In heel Europa puft en zucht men wat af en doet men pogingen de koelte op te zoeken om zo de hitte te lijf te gaan.

Jarig op vakantie

Gelukkig zit ik op het moment van die vreselijke 40 graden niet in Nederland te zuchten en puffen, maar zijn we lekker met ons vijven in Zwitserland aan het genieten van een prachtige vakantie. Daar is het met temperaturen iets boven de dertig graden een stuk beter uit te houden. Bovendien heb ik hier een uitzicht, waar ik thuis alleen van kan dromen.

Ik ben altijd jarig in de vakantie en dus meestal niet thuis. Als klein kind wist ik niet beter en nu is het wennen als ik een keer wél thuis ben. De keren dat ik ‘gewoon’ thuis ben, zijn op één hand te tellen. Je went er aan.
Meestal is het in Nederland wisselvallig weer; regen of koeler weer, waardoor ik met mijn bezoek niet lekker buiten kan zitten. Of er is bijna niemand thuis, omdat ze lekker aan het genieten zijn van een vakantie in binnen- of buitenland.

Jarig gevoel?

Of ik me ooit echt jarig voel, omdat ik vaker niet dan wel thuis ben op 25 juli? Tja, geen idee eigenlijk. Hoe voelt dat precies; jarig zijn? Voel je het in je buik? Heb je een gespannen gevoel? Heb je het warm? Of krijg je juist kippenvel?

Hoe het voor mij voelt? Op alle vragen die ik hierboven gesteld heb, moet ik ontkennend antwoorden. Ik voel me net als iedere andere dag. Geen opgewonden gevoel over te verwachten cadeaus en/of bezoekjes.

Rituelen

In ons gezin hebben we de traditie, dat we ’s ochtends liedjes zingen wanneer iedereen wakker is. Dat geeft me wel een heel warm gevoel; vooral de bromstem van Kjell, die eigenlijk liever niet meezingt omdat hij zich daarvoor te groot voelt. Zó schattig!
Die liedjes zijn een overblijfsel uit mijn juffentijd. Ik zong ze altijd met de kinderen uit mijn klas, wanneer zij jarig waren.

Moderne tradities

Tegenwoordig kun je elkaar gemakkelijk via Facebook, WhatsApp, Messenger of Instagram feliciteren. Ook als je iemand niet zo goed kent of niet zo vaak ziet. Dat vind ik één van de leuke voordelen van social media.
Misschien vinden andere mensen het oppervlakkig of nep, maar ik voel me toch extra jarig als ik die leuke berichtjes op mijn tijdlijn en telefoon voorbij zie komen.
Dus, dank je wel daarvoor.

Feestje bouwen?

Zoals je kunt lezen, ben ik niet zo vaak thuis op mijn verjaardag. Dat maakt het natuurlijk lastig om een feestje op de dag zelf te geven, behalve het feestje met mijn eigen gezin. Of het moet zijn dat mensen de moeite willen nemen om me achterna te reizen, haha!

Ik zal je een geheimpje verklappen (niet doorvertellen, hè?); ik vind het eigenlijk wel prima zo. Bart en ik hebben besloten dat we onze verjaardagen voortaan samen vieren op 30 september (Barts verjaardag). Net zo makkelijk.

Genieten doe je zo…

Ik geniet het meest van mijn dag als ik met mijn gezin ben en we leuke dingen samen doen. Al mis ik mijn familie toch ook. Mijn vader is één dag eerder jarig en ook op zijn verjaardag ben ik dus bijna nooit thuis. Da’s wel jammer. Gelukkig kun je tegenwoordig videobellen en kunnen we elkaar ‘live’ feliciteren.

Heeft jarig zijn zijn charmes?

Ook al ben ik niet vaak thuis, toch ben ik blij dat ik weer een jaartje ouder mag worden.
Dit jaar mag ik 43 kaarsjes uitblazen. Die kinderlijke spanning en uitgelatenheid heb ik inmiddels niet meer. Ik lig geen nachten wakker met de gedachte aan te krijgen cadeaus. Toch ben ik dankbaar en gelukkig dat ik ieder jaar een kaarsje meer op mijn ‘taart’ mag zetten. Dat betekent immers dat ik er nog ben en weer een heel jaar kan én mag genieten van alle kansen, mogelijkheden en geweldige dingen die er zijn.
Bijvoorbeeld om:

• Mijn kinderen zich te zien ontwikkelen en groeien.
• Met het gezin leuke uitstapjes te ondernemen en lekker op vakantie te gaan.
• Met Bart naar concerten, festivals, films, restaurants te gaan en samen leuke dingen te doen.
• Nieuwe verhalen te bedenken en schrijven.
• Uitgenodigd te worden om gastspreker te zijn.
• Mezelf te ontwikkelen op schrijfgebied.
• Lekker en veel kopjes koffie te drinken.
• Mijn opleiding aan de Schrijversacademie af te maken.
• Nieuwe mensen te leren kennen.
• Te genieten van een mooie zonsopkomst wanneer ik ’s morgens vroeg het rolluik omhoog trek.
• Kleine en grote successen te vieren.
• Veel leuke en mooie herinneringen te maken.
• De dag te plukken ( CARPE DIEM)!

Op naar 25 juli 2020!